Loslaten en zegen ontvangen

Soms kunnen mensen zichzelf zo enorm belangrijk vinden. Ze denken na over zaken vanuit hun eigen referentiekader. Dit kader is gevormd door opvoeding, persoonlijke ervaringen, keuzes en hun eigen verlangens.

Als deze je uitgangspunt zijn dan is het onvermijdelijk dat je ergens gaat vastlopen in het leven. Het kan niet anders omdat veel zaken in het leven niet zo goed waren. Je opvoeding bijvoorbeeld is nooit perfect geweest. Je ervaringen zijn de jouwe, maar ook die waren niet altijd goed te noemen. Je hebt niet altijd de juiste keuze gemaakt en je verlangens zijn niet altijd zuiver.

Vechten tegen onmogelijkheden?

Veel mensen zijn eigenlijk altijd in gevecht. Ze strijden als Don Quichot tegen zaken die ze niet in de hand hebben. Je kunt je opvoeding als uitgangspunt nemen en er van uitgaan dat je ouders zaken niet goed hebben gedaan en het dus anders proberen te doen, zelfs beseffen dat het je nooit echt helemaal gaat lukken en toch zo enorm je best doen om de ideale vader of moeder te zijn dat je daarin uiteindelijk vast zult lopen.

Je kunt persoonlijke ervaringen meenemen in je leven en ze voortdurend ophoesten en ze je laten beïnvloeden door voortdurend te proberen het anders te doen, beter zelfs, maar uiteindelijk knap je af. Je bent namelijk ook niet perfect en kunt niet alles al doe je nog zo je best. Je kunt je helemaal kapot werken, om kenteken bewijzen maar uiteindelijk eindig je overspannen en lukt het niet meer.

Het gaat niet over jou en overbesteding jij wil!

Misschien probeer je om de juiste keuzes te maken op basis van wat je hebt gezien en heb je nagedacht over veel zaken. Je zult gaan merken dat je niet alles weet over het leven. Noch over je zelf, noch over anderen. Je kunt een mening hebben, maar uiteindelijk zul je merken dat het daar niet over gaat in het leven.

Je hebt natuurlijk verlangens. Deze zijn er nu eenmaal. Het bijzondere van verlangens is dat ze nooit ophouden tenzij je ze laat roven door mensen en gebeurtenissen. Je kunt zo bezig zijn met allerlei zaken in het leven waarvan je denkt er naar te verlangen, een huis, voldoende geld, een man of vrouw, kindjes, etc… maar als je het hebt is de roep nog steeds naar meer en het vult niet.

Waar gaat het dan om?

Waar gaat het dan om in het leven? Het gaat niet om de vervulling van jouw verlangen. Je mag nadenken over zaken, maar jouw mening is slechts de mening van velen. Jouw keuzes zijn de jouwe en soms goed en soms minder goed, soms zelfs ronduit slecht. Jouw manier van omgaan met zaken kan in je leven gevormd zijn en je kunt van daaruit op een goede en minder goede manier met zaken omgaan. Zelfs waar je denkt te kort te hebben gehad proberen te compenseren in je gezin, naar je kinderen en partner, maar je zult niet perfect zijn net als jouw ouders dat niet waren.

Ik geloof dat al probeer je het nog zo goed, het zal je niet lukken. Misschien ben je een sterke persoonlijkheid , maar je leven is niet in jouw handen. Je kunt sterke overtuigingen hebben, maar het gaat er om of ze de juiste zaak dienen. Je kunt krachtig zijn in wat je wil. Wilskracht is een sterk punt en kan mensen ver brengen, maar het is niet per definitie dat wat je geluk brengt.sterker nog soms kan wilskracht ons zelfs totaal onderuit halen. We willen dan van alles maar omdat het onhaalbaar is gaan we er uiteindelijk aan kapot.

Het is aan jou en mij waar we voor leven. Wat de basis is van je leven. Als de basis van je leven je zelf bent of dat wat van jou is, is dat best betrekkelijk. Sommige zaken zijn zeker de moeite waard, maar altijd tijdelijk. Als echter wat je doet, de keuzes die je maakt, de inzet die je doet komt vanuit geloof, dan zul je misschien de zeilen moeten bijzetten. Anders met dingen moeten omgaan.

Wie ben je?

In de bijbel was daar Petrus. Hij werd de rots genoemd. Eerst was hij Simon, maar hij stond z’n mannetje als volgeling van Jezus. Toch moest Hij leren dat niet zijn afkomst bepaalde wie hij was. Jezus haalde hem weg uit zijn omgeving en weg van zijn inkomstenbron. Dat kon Petrus redelijk handelen. Jezus werd hem terecht dat zijn manier van leven meer afhankelijk mocht zijn. Afhankelijk van Vader God ipv afhankelijk van mensen of van eigen kracht en inzet. Petrus moest leren dat niet hij de controle had over gebeurtenissen in het leven en dat ook erkennen. Hij had verlangens om gezien te zijn en geliefd. Wie kon hem dat geven?

Jezus liet hem weten, dat niet Petrus in controle was, maar dat Jezus de controle had. Hij liet zien dat Hij in staat was de dood te overwinnen en daaraan voorbij te gaan. Hij kan meer dan Petrus, ook meer als jij . Al wil je nog zo graag en bedoel je het goed, je bent beperkt in eigen kracht en leven.

Veranderen in Jezus naam.

Ik geloof echter dat er kracht is in de naam van Jezus, dat er Leven is in overvloed bij Hem. Dat wat we doen in Zijn naam eeuwigheidswaarde heeft.

Misschien wil je het op jouw manier proberen. Dat kan je keuze zijn. Misschien zijn je ouders, familie, mensen om je heen niet altijd de juiste voorbeelden geweest. Jezus is dat wel. Wat zou het prachtig zijn als je jouw kracht en inzet, jouw overtuigingen los zou willen laten en overgeven aan God om ze in Jezusnaam terug te ontvangen in kracht van de Heilige Geest. Je leven zal dan een andere inhoudt krijgen. Niet het negatieve is dan de krachtbron om het beter te doen, maar God zelf zal in je werken en de bron zal Leven zijn. Liefde en Waarheid zullen de basis zijn vanuit Jezus.

Sommige mensen zitten zo vast in eigen denken en menen het ondanks alles dat zelfs in het geloof het zelf te moeten doen, het voor God te moeten, zich te moeten bewijzen voor mensen of God zelfs. Dat is iets wat onmogelijk is. Je kunt niet je eigen heil bewerken. Je zult moeten toegeven dat je imperfect bent. Door het voortdurend zelf op te pakken zeg je eigenlijk dat jij de regie hebt. Dan is niet God de regisseur van je leven, maar ben je het zelf. Dan kan je zelfs in de kerk zitten of je christen noemen, maar de vraag is of dit dan waar is.

De regie uit handen geven.

Soms zullen we de regie over ons leven uit handen moeten geven en je verlangens in handen moeten leggen van Hem die je kent en begrijpt. Die het beste met je voorheeft. Hij is de Koning van Liefde, Leven en Hij is de enige Weg om relaties inhoudt te geven, je inzet de moeite waard te naken, je de erkenning te geven die je toekomt. Durf het oude los te laten en Zijn zegen te ontvangen.

Laat maar waaien

Als ik nadenk over bepaalde zaken in mijn leven dan heb ik daar als mens ook bepaalde verwachtingen bij. Zelfs als ik zeg er niets van te verwachten is dat wat je verwacht. Niets dus.

Welke verwachting heb jij van het leven?  Verwacht je misschien dat er geen vooruitgang zit in hoe jouw leven loopt misschien? Heb je juist hele hoge verwachtingen juist?
Enerzijds ligt het wellicht aan de situatie waarin je zit wat je verwachting bepaald. Als je leven er naar menselijke maatstaven niet zo goed uitziet is de verwachting waarschijnlijk niet zo hoog. Als je goede perspectieven hebt dan is de verwachting hoog. Maw als je in de goot ligt, uitgekotst door familie, vrienden, je geen geld hebt, je ziek bent, werkeloos, verslaafd, of wat dan ook dan lijkt alles uitzichtloos. Wanneer je uit een goed nest komt, je een goede opleiding hebt mogen genieten, er ruimte is om te ontplooien, het je voor de wind gaat, dan lijkt het leven geweldig. 

De vraag is echter of dit ook zo is. Veel mensen hebben alles en zijn stok o gelukkig en anderen hebben niets en zijn dankbaar met het minste en ervaren diep geluk. De zin van het bestaan ligt dus niet in het materiële.wat is het dan wat ons leven zinvol maakt?

Veel mensen denken dat ze moeten voldoen aan allerlei verwachtingen. Ze moeten altijd maar aardig zijn, lollig zijn, vrolijk, interessant, etc… Ze lopen voortdurend op hun tenen omdat niemand altijd maar de vriendelijkste, aardigste, charmantste is. Niemand kan het handelen altijd een rol te spelen. Hoewel veel, misschien zelfs de meeste mensen, voortdurend een rol spelen. 

Wat is het fijn te mogen weten dat God ons kent. Dat Hij niet zoals onze omgeving te hoge verwachtingen van ons heeft, maar precies weet wie we zijn en wat we nodig hebben.
Ik hoor gelijk al in mijn gedachten veel mensen die roepen van : Ja, maar…

Weet je, de woorden, Ja, maar… tov God Is de hoogste vorm van ontkenning dat Hij beter weet dan wij wat goed voor ons is. We zeggen er mee dat Gods woord waar is, maar we het als het ware niet gaan aanvaarden omdat we niet Zijn wil willen doen maar ons eigen. 
Hoe vast we ook lopen of wat we ook doen, we willen het op onze eigen manier doen. Lastig om te aanvaarden dat anderen het soms beter weten dan jij zelf, maar zelfs God willen we op de een of andere manier vaak niet werkelijk geloven. We hebben te hoge verwachtingen van onszelf misschien of te lage verwachtingen van God.

We mogen geloven dat God ons liefheeft en nooit in de steek laat. Dat Hij een plek voor ons heeft in zijn koninkrijk. Hier en nu. Dat Hij ons genadig is. Dat Hij een toekomst voor ons heeft. Ruimte. Leven. Perspectief, relatie. Maw alles wat je leven zin geeft. Hoge verwachtingen je mag ze hebben, maar niet van je zelf. Verwacht het van de allerhoogste en erken dat je eigen verwachtingen te klein zijn om op te bouwen. Ze leiden uiteindelijk nergens heen. 

De belofte ontvangen? 

Vandaag ben ik bepaald bij de vraag of ik Gods beloften voor mijn leven wel werkelijk wil ontvangen. 
Wellicht denk je hier gemakkelijk over en zeg je dat je dat natuurlijk wel wil, maar als we de beloften van God willen ontvangen heeft dat consequenties. Dus is het belangrijk deze te onderzoeken voor je zelf. 


Wanneer we God om inzicht vragen en Hij ons openbaart welke beloften Hij voor ons in petto heeft betekent dit dat we hier ook in zullen moeten wandelen. Ben je daartoe bereid? 

De vraag die ik hierbij ook tegenkwam is: waarom zou ik de belofte van God weigeren in ontvangst te nemen? Misschien goed als je net als ik Hebreeën 11 eens leest als basis voor dit blog. 


Wanneer we geloven dat God bestaat dan is dat omdat we Hem reeds ervaren hebben in ons leven. Er is een overtuiging van iets wat we niet zien dat ons hoop geeft. 

Geloof is echter meer dan dat. Wanneer we geloven dan hebben we het niet over iets wat meer is en wat ergens tussen hemel en aarde blijft hangen. 

waarom zou ik de belofte van God weigeren in ontvangst te nemen? 

Geloof is de basis van waaruit we stappen mogen zetten. Wanneer we zeggen dat God waarheid is en bestaat, dan is het goed te onderzoeken wat zijn beloften zijn voor mijn leven. 

Door stappen te zetten ontdekken we dat het niet slechts waarheid is dat Hij bestaat, maar ook dat Hij De Waarheid is. We zullen er van overtuigd raken door in de beloften te wandelen.  

Door te wandelen in de beloften van Zijn Woord zullen we nieuwe hoop, herstel ontvangen. Wat onmogelijk leek zal God doen, omdat Hij dat immers geeft belooft. Dat te weten is en geeft hoop. 

Geloof bewijst ons dat niets voor niets is geweest. Al begrijpen we veel dingen niet, toch zal Hij zaken zichtbaar maken in ons. 

In geloof wordt duidelijk dat God ons (offer) accepteert . Dit is in Christus mogelijk geworden. Dat Hij met ons wandelt door Zijn Geest. Hij is blij met ons en wil ons belonen omdat Hij van ons houdt. Nu en in eeuwigheid. Hij doet wat Hij belooft. We zien dat door de profeten heen. Hij geeft nieuw leven. We zien dat wanneer we ons eigen leven neerleggen en met Christus op staan in een nieuw leven. Hij beschermt en bemoedigd. We zullen in zijn aanwezigheid mogen verkeren. 


Geloof is meer dan vreugde vinden als gevolg van keuzes. Geloof is niet toevallig geluk hebben omdat we toevallig bepaalde achtergrond of keuzes hebben gemaakt die ons ten deel zijn gevallen. Geloof is de keuze maken om in iedere omstandigheid te doen waartoe God ons geroepen heeft. Onafhankelijk van de omstandigheden op Hem vertrouwen en dien wat Hij zegt. 

Wanneer we geloven mogen we gaan ervaren dat we de moeite waard zijn. Hij heeft ons immers gemaakt en houdt van ons. Sterker nog Hij gaf in Christus Zijn leven voor ons. 

We zullen gaan ervaren dat Hij werkelijkheid is wanneer we tijd met Hem doorbrengen, in relatie met Hem zijn. Ook wanneer onze ogen Hem niet direct zien, toch mogen we ervaren dat Hij er is. 

Wanneer we Zijn vergeving ontvangen hebben, dan willen we ook uitdelen aan anderen en hen vergeven. 

Geloof houdt in dat Hij ons wil leiden om uit te stappen uit oude patronen en Zijn weg mogen gaan wandelen. Dat we op Hem kunnen vertrouwen ook als de omstandigheden ons soms andere dingen laat zien. Zijn beloften Zijn waar. Onze vrede is in Hem. Hij geeft hoop, nieuw perspectief. Dat is vreugde die de wereld niet kent. Daarbij gaat het om andere waarden dan die van de wereld. Gods vreugde heeft inhoudt. Biedt uitzicht op andere omstandigheden. Geeft ruimte en inzicht. 

Geloof houdt in dat Hij ons wil leiden om uit te stappen uit oude patronen en Zijn weg mogen gaan wandelen. Dat we op Hem kunnen vertrouwen ook als de omstandigheden ons soms andere dingen laat zien. 

Geloof is niet slechts voor ons persoonlijk. Het overstijgt het persoonlijke. Wanneer we slechts geloven in God om er beter van te worden is dat geen geloof in God. We geloven dan immers slechts dat we zelf belangrijk zijn. Geloof is dat we zelf groeien door te delen van wat we ontvangen hebben. De nieuwe vreugde ligt hierin dat waar we geven, we zullen ontvangen. Waar we uitreiken daar zal naar ons uitgereikt worden. 

Wil je deze beloften ontvangen? 

Christelijke oogkleppen

oogkleppen

Zijn gelovigen veelal mensen met oogkleppen op? Niet gelijk wegklikken als je je aangevallen voelt, maar misschien gewoon  eens de vraag stellen of dit werkelijk zo is of niet.

Soms lijken mensen in de kerk niet zo blij of vrolijk te zijn.  ze spreken over vrijheid, maar zijn ze wel werkelijk vrij of zitten ze min of meer vast in een keurslijf van regels die de kerk, broeders en zusters elkaar opleggen?  Of is dit nu juist  de bedoeling van God?  Is de vrijheid in Christus waarover in de Bijbel gesproken wordt  niet voor nu?

de laatste tijd wanneer ik in de kerk zit bespeur ik veel openheid  voor het evangelie bij mensen. Ik heb daar gesprekken over en ook buiten de kerk bespeur ik dat de kerk nog altijd aantrekkelijk is voor veel mensen, maar ik bemerk ook dat mensen denken dat ze in een bepaald keurslijf zouden moeten en daar eigenlijk niet veel zin in hebben.

Natuurlijk gaat het niet altijd om zin in deze, maar tegelijk als we spreken over vrijheid in Christus, waar  is deze dan wanneer mensen  begrensd worden door regels en wetten die al dan niet gesproken of geschreven zijn.

De wet van God of mensen?

De Bijbel  zegt:  Je moet je altijd laten leiden door Gods wet. Want die wet is volmaakt, en geeft je vrijheid. Je moet niet alleen maar naar Gods wet luisteren, en Gods woorden meteen weer vergeten. Nee, je moet ook doen wat God van je vraagt. Dan zul je gelukkig zijn! Jacobus 1:25

Wanneer ik dit lees zie ik dat we ons moeten laten leiden door Gods wet. Dus niet door allerlei regels van mensen. Ook niet door die van mensen die we broers en zussen noemen in de kerk. Natuurlijk kunnen we m,et elkaar afspraken maken. Maar zijn er niet veel te veel afspraken gekomen die ons  al gelovigen in de weg zijn gaan staan?  Natuurlijk moeten we Gods wet in ons leven integreren, sterker nog; ik geloof dat veel van Gods wetten  duidelijker zijn dan we denken. Is het niet zo dat we heel goed weten dat we niet vreemd moeten gaan of dat stelen niet goed is? Weten we niet allemaal dat je geen ander mag doodslaan?  Dat het goed is om rust te nemen zo nu en dan? Allemaal regels die we vanzelfsprekend of we ons nu wel of niet gelovig noemen.

Trouwens in het zelfde gedeelte een stuk eerder zegt Jacobus het volgende: Heeft iemand van jullie niet de wijsheid om te leven zoals God het wil? Dan moet je God om die wijsheid vragen. Hij zal je die zeker geven. Want God geeft de mensen allerlei goede dingen, zomaar, zonder er iets voor terug te vragen. Jacobus 1:5

Dit impliceert nog steeds dat we ons moeten houden aan afspraken die door God gesteld zijn.  de vraag is echter of deze afspraken bekrompen zijn of juist ruimte geven?

Petrus schrijft  dat we niet moeten leven als ongelovigen, maar goede dingen moeten doen. Wanneer we gelovig geworden zijn, hebben we ons oude leven verlaten en hebben we de vrijheid in Christus mogen ervaren. Daarom is het goed te kiezen om het goede te doen. Jezus deed ook goede dingen. Dit maakt het leven niet altijd gemakkelijker. Sterker nog Jezus  en ook veel anderen zijn gestorven omdat  het goede schijnbaar veelal niet past in de kaders van de wereld.

De wet van liefde?

De keus is redelijk simpel. Tenminste…! Ik denk dat we in de Bijbel veel lezen over de wet in het oude testament en dat de wet goed was en Paulus zegt dat deze wet ons ook laat zien dat de mens vanuit zichzelf niet in staat is om zich er aan te houden. Veel mensen denken dat door los te komen van het geloof er meer vrijheid  is, dat is  volgens mij niet waar. Het kunnen doen en laten wat je wil makt niet vrij, maar het maakt ons verslaafd. Lees 1 Petrus 2 maar eens. Mensen denken wel vrij te zijn, maar doen niet wat ze willen maar worden gedreven door hun lusten. Een mens die zich door zijn lusten laat leiden  is dat de ware mens?  Volgens mij is dat het leven van een beest.  Een dier doet wat zijn lusten hem ingeven. Mensen zijn volgens mij van een andere soort. Ze kunnen keuzes maken. Keuzes om niet te veel drinken of seks te hebben met iedereen. Keuzes om zo nu en dan rust te nemen om  niet altijd maar in een hoog tempo door te draven. Om niet slechts te leven voor de buitenkant, maar ook zo nu en dan eens naar binnen te kijken en zich af te vragen wie ben ik?  Waar kom ik vandaan? Wat is het doel van mijn leven?

Paulus zegt in Galaten 5 het volgende:  Christus heeft ons bevrijd. Daardoor kunnen we als vrije mensen leven. Houd dus vol en laat niemand je weer slaaf maken.

Is het niet zo dat veel mensen op zoek zijn naar de waarheid?  Proberen  veel mensen niet de waarheid te zoeken en zichzelf te vinden, maar begrijpen eigenlijk niet wat de vrijheid in Christus nu werkelijk is doordat men te veel kijkt naar anderen in de kerk? Ik bedoel daarmee, men zoekt wel, maar zoeken we niet op de verkeerde manier?  Is het niet zo dat we ons beperkt voelen door wat anderen ons  proberen op te leggen?  Is het niet zo dat we  eigenlijk dachten dat dit ook regels/ wetten zijn die ons door God zijn opgelegd terwijl dit in wezen niet zo is?

We zeggen vaak dat we onze eigen keuzes willen maken, onszelf willen redden op de een of andere manier. Maar we kunnen onszelf niet redden. We hebben een redder nodig. We hebben Jezus Christus nodig in ons leven.  Dit is het beste fundament waarin we ook nog eens  vrij mogen zijn.  Het gaat allemaal niet om regels en wetten in ons leven. We hoeven niet te voldoen aan de eisen van iedereen. Sterker nog we hoeven  als mens ook niet te voldoen aan  de eisen die God stelt. Deze is immers  reeds volbracht door Jezus zelf. De volmaakte mens. Het is alleen belangrijk dat je gelooft, en dat we door het geloof in liefde met elkaar leven.

Je bent uitgekozen om vrij te zijn!

126Weet je? God heeft je uitgekozen. En misschien is er een tijd geweest dat je zo leefde zoals God dat wilde en misschien  ook niet, maar  ik hoop dat je beseft dat je er mag zijn zoals je bent. Werkelijk vrij van de druk van de maatschappij, vrij van wat mensen van je willen of vinden. vrij van fouten uit het verleden en heden. God heeft je lief en wil ons niet beperken, maar juist in de ruimte zetten.  Hij gaf Adam de ruimte om te heersen over alles.  En Jezus zet mensen vrij van alles wat hen gevangen had genomen.  Een hoer  veroordeelde hij niet. was bevriend met tollenaars. Het gewone volk liep met hem weg. De mensen met regels verafschuwde  Jezus. En ook door hen( de farizeeërs en schriftgeleerden) werd Hij gehaat. Waarom? Omdat men Hem regels wilde laten uitvoeren die niet van God waren maar van mensen. Ze maakten regels om te kunnen doen en laten wat ze wilden en hun eigen zin door te drijven.

Wat zou het fijn zijn als we ons niet  zouden laten leiden door de verwachtingen en regels van anderen, maar ons geloof zouden durven beleven in waarachtige vrijheid. Ik benoem bewust waarachtig omdat ik geloof dat de we de waarheid slechts ten dele kennen. God is zo enorm groot dat we  allemaal vanuit ons persoonlijk perspectief naar Hem kunnen kijken, maar slechts  een heel klein deel van die waarheid  zullen zien dat het soms lijkt of  anderen die  vanuit hun  perspectief, vanuit hun hoek een heel ander gedeelte zien van dezelfde waarheid, maar  dat van de ander niet goed kunne begrijpen. Derhalve laten we  waarachtig zijn in wat we doen en zeggen. Op zoek gaan naar de waarheid en met volle inzet God dienen naar volle vermogen .  dat geeft mijns inzien de vrijheid waar we naar verlangen. God liefhebben en onze naaste als uitgangspunt. Dat is de gehele wet. De regels van God zijn volgens mij simpel als we dat zo stellen toch? God liefhebben, anderen liefhebben, je zelf liefhebben. Wat een vrijheid als we dat kunnen.  Hoe? Kijk maar naar Jezus!

een quote

so as long as someone else controls your history the truth shall remain just a mistery. for you can lead a horse to the water but you cannot make him drink. You can put a man to school but you cannot make him think.

-Ben harper-

van binnenuit of vanuit je zelf ?

You-are-special-adorable-lil-girl

vanmorgen gelezen uit de bijbel en aangesproken door een woord uit de Bijbel. nml uit 2 Corinthiers 9:6-15.  ik schreef hierover in mijn persoonlijke pagina op Bible.com het volgende:

We leven niet voor ons zelf alleen, maar mogen delen van alles wat God ons gegeven heeft. Soms lijkt het er op dat wij zelf dingen in het leven hebben verworven, maar het is ons door God gegeven om er van te delen. Wanneer we gezegend zijn met rijkdom mogen we daar van uitdelen. Wanneer we gezegend zijn met wijsheid, mogen we anderen daar van schenken op dat zij er beter van worden. Schenk van alles wat je hebt om de ander blij te maken en zo God te ontdekken in dit leven door jou heen. Dat is wat Jezus deed. Hij gaf alles voor ons. Zijn gehele leven . Onze dankbaarheid mogen we uiten door te delen van wat wij ontvangen hebben en Zijn zegen blijvend ontvangen in het geven . Ontvangen is leuk, maar geven geeft voldoening.

waarop ik via facebook  van alien de volgende reactie kreeg op de tekst uit 2 Corinthiers:

Soms moet je eerst veel ontvangen om überhaupt te kunnen geven…. Ontvangen in de vorm van liefde, heling en genezing. Het is genade om eerst te ontdekken wie je bent in Christus. Om dan vanuit een getransformeerd en gevuld hart uit te kunnen delen. Het 1 kan niet zonder het ander. Anders moet je geven omdat het moet of omdat het er staat.Vanuit doorleefde en ontvangen genade van vervulling geven, is barmhartigheid. Dat gaat verder dan liefdadigheid… Liefde en wet kan niet zonder elkaar. De mens is van zichzelf egoïstisch. Als je alleen vanuit de wet zou geven, geef je om er zelf beter van te worden. Geven = meer ontvangen. Vanuit vervulling en barmhartigheid wordt het: geef het om niet….. en ja….dan zul je veel zegen ontvangen. Op Zijn manier en tijd.

ik ben het met Alien eens. we kunnen pas geven als we ontvangen hebben. echter ik geloof ook dat we reeds verschrikkelijk veel ontvangen hebben zonder dat we dat soms weten. God de Vader heeft veel zaken in ons gelegd bij de geboorte. Hij heeft ons bijzonder gemaakt.  ieder deel van ons  is bijzonder zegt de psalmist in psalm 139.

we  kunnen dus altijd delen van wat we hebben.  maar het is goed ons daar ook bewust van te zijn. dat is  een leerproces. je hebt veel bijzondere zaken van je zelf. van God gekregen door je geboorte. Hij heeft jee gemaakt en je leven gegeven. echter we kunnen zoveel meer geven wanneer we  ons bewust  worden dat Hij deel van ons leven wil zzijn en ons wil leren wie we werkelijk zijn.  we hebben zo veel meer te geven als we ontdekken wie we zijn In Jezus christus zelf.

ik zag een clip van Boele Ytsma waarin hij oproept om van binnen naar buiten te leven. ik geloof dat dat een goed ding is. Ik ben het gedeeltelijk ook met hem eens. ik geloof echter dat we pas werkelijk van binnen uit kunnen leven wanneer we niet gericht zijn op allerlei bronnen die in ons liggen dat is mi juist vanuit  mij zelf leven , maar als die bronnen door God zelf geinspireert en aangeraakt worden om niet egocentrisch te leven maar om God te dienen. dit is tegelijk dienen van God en mensen. een extra dimensie.

Gods Geest wil in ons Zijn wanneer we hem daar om vragen. we hebben Hem ook nodig om te weten hoe te leven. we kunnen allerlei manieren ontwikkelen om op een hoger plan te komen als mens, maar er is geen hoger plan dan Gods plan met  jouw en mijn leven. In Hem  ligt wie we zelf zijn. Hij is het  die ons kent en gemaakt heeft. Hij is degene die een plan heeft en weet hoe we tot volledige ontplooing kunnen komen. door Zijn Heilige Geest wil Hij ons doen ontdekken wie we zijn. dat is werkelijk Leven van binnenuit