In ons leven zijn er allerlei uitspraken die ons mede gevormd hebben. Ik noemde eerder al in een blog voor deze de uitspraak” willen is kunnen”, of “als je nietsvermoedend doen hebt, dan pak je maar een bezem”. Dit zijn uitspraken uit mijn persoonlijk leven. Andere uitspraken zouden kunnen zijn: niet klagen, maar dragen. Mannen huilen niet. Als je niet stopt met janken, dan krijg je een reden om te janken. Je moet zwijgen en niet praten. Geen praatjes , maar daadjes. Etc…
Deze woorden leggen in veel gevallen iets in ons waarbij onze gevoelens onder druk kunnen komen. We leren omgaan met emoties en gevoelens die niet helpend zijn door deze woorden er als het ware aan te plakken. Als er verdriet is, klinken er door deze of specifieke woorden heen soms zaken dat je tranen moet verstoppen. Als we willen spreken, leren we dat we beter niks kunnen zeggen. Als we ons willen uiten, horen we afwijzing al vorens we iets gezegd hebben. Dus hebben we het er maar liever niet over.
Als gelovigen hebben we ook zaken geleerd. Veel positief, maar soms ook negatief. We horen dat we moeten dienen , goede woorden moeten uitspreken, maar ook christelijke woorden en houding kan druk op ons leggen. Toch geloof ik dat Jezus een man van gevoel en emotie was en nog altijd ook is. Hij is mens geworden. Misschien kunnen we stellen dat hij wellicht meer mens was dan wie dan ook en zijn manier om met woorden om te gaan kwamen voort uit de woorden die Hij van zijn Vader had gehoord.
We zijn allemaal mensen, gelovig of niet die misleid zijn door woorden en we hebben er ergens vorm aan gegeven die vaak nooit zo bedoeld zijn geweest. We vinden dat mannen sterk moeten zijn en niet moeten huilen. Ze laten hun gevoelens niet zien. En vrouwen hun recht is het aanrecht. Ze moeten niet praten, maar vooral mooi zijn. Vreemde gedachten als je er over nadenkt nietwaar?
Weet je? Deze woorden dringen diep door in elke situatie, persoon, cultuur zelfs de kerkelijke cultuur en omgeving. Dat is veelal onbewust, maar dusdanig dat we het overal terugzien. Er is op alle fronten een beeld ontstaan die niet helpend is voor wie we mogen en zouden kunnen zijn. Zelfs in de kerk zijn er zulke verwrongen beelden en gedachten. Mensen staan in bepaalde tradities stijf als een hark, emotieloos te zingen en in andere laten mensen zich gemakkelijk een schuldgevoel aanpraten of meeslepen in zaken die als je er over nadenkt ook niet passend zijn of kloppen.
Als we naar Jezus kijken, wat zie je dan? Is het beeld wat je hebt kloppend met wie Hij werkelijk is? Of is Hij een beeld gevormd in de omstandigheden en woorden die je hebt meegekregen vanuit je opvoeding? Vanuit de vaak onbedoelde maar toch verwrongen gedachten van mensen. Ik geloof dat veel dingen die we zeggen en doen, niet kloppend zijn en onwaar. We kunnen zelfs de waarheid er over uitspreken en er over discussiëren, maar in de kern niet begrijpen of zeggen wat Jezus bedoelde en ons wil leren.
Het is goed om met dit in gedachten te beseffen dat woorden kracht hebben. Ik besef echter dat ook deze woorden kracht hebben en het is de vraag hoe pak je ze op. Woorden leggen in ons gedachten en gevoelens die soms helpend en soms belemmerend zijn. Soms geloven we dat we nooit genoeg zullen zijn en soms ervaren we dat we juist in Hem genoeg zijn. Ik geloof dat we door de Heilige Geest kunnen onderscheiden wat echt is en hoe woorden zijn bedoeld. We kunnen door de Geest leugens die in ons geprojecteerd zijn ontmaskeren.
Jezus schaamt zich niet om ons geliefden te noemen. Hij liet zijn ware Ik zien. Hij liet weten wat Hij voelde. Het is goed te onderzoeken hoe Hij met gevoelens en emoties omging. Hij is de Waarheid in persoon. Hij kwam van de Vader en kende de juiste context.
Wat zijn de overtuigingen in je leven welke je het meest beïnvloeden en die dat wellicht ook nu op dit moment nog steeds doen? Soms zijn het ook gelovige mensen die in de kerk zitten en deel nemen aan activiteiten, kringen en groepen waarbij soms de gedachte leeft dat ze “veel inzet moeten hebben” of misschien dat ze “meer” moeten doen voor God: Meer bidden, Meer bijbel lezen, harder werken voor de kerk, Beter moeten luisteren, presteren, harder moeten lopen, etc…
Moeten is een heersende gedachte! Ik moet… “meer”….! Ik moet beter, harder, vaker, mooier, sneller, …Ik geloof dat het belangrijk is om te leren beseffen dat we er toe doen. Jij doet er toe! God wil mensen vrij maken van allerlei heersende gedachten dat we niet goed genoeg zouden zijn. Dat we niet zouden voldoen aan Gods standaard.
Weet je we kunnen misschien in de praktijk redelijk goed kunnen functioneren en organiseren, maar toch nog leven we soms vanuit de dingen die ons in het verleden zijn verteld. Zelfs de woorden die ons geleerd zijn in de christelijke context kunnen soms op een bepaalde manier in onze oren klinken dat ze belemmerend zijn geworden. Ze zijn wel waar, maar we begrijpen soms de toepassing er van niet goed. Het gaat er om dat we De Waarheid in ons leven implementeren.
Misschien wordt jouw leven beheerst door gedachten uit het verleden. Je moeder vertelde dat je een foutje was. Of je vader die je vertelde dat je een niksnut bent. Of dat je onvoldoende presteert. Dit is de manier waarop mensen allerlei zaken in hun leven meenemen die belemmerend zijn. misschien snap je de uitspraak: beschadigde mensen , beschadigen mensen.
Paulus leert ons in romeinen 8: 9 en 14, Dat ware zonen en dochters zijn van God geleid worden door de heilige Geest. Hoe sta jij daar in? Hoe sta jij in het leven? Waardoor wordt jij geleid? wordt je geleid door de Heilige Geest of wordt je geleid door je onvolwassen kinderlijke geest uit het verleden?
De stemmen uit ons verleden hebben vaak zo’n duidelijke stem in ons dat het soms verwarrend kan zijn. de stemmen vanuit ons verleden zijn met nadruk niet de stem van de Heilige Geest. Soms lopen zaken zo enorm door elkaar en kunnen we maar moeilijk kunnen onderscheiden wat van God is of van onszelf, ons eigen onrijpe geweten. De stemmen uit het verleden die zich ooit in ons genesteld hebben als een soort van waarheid, die in wezen niet werkelijk waar zijn. dat noemen we belemmerende overtuigingen in ons.
Onze overtuigingen zijn niets anders dan zaken die we geloven . overtuigingen zijn dingen die we geloven en aangenomen hebben als waarheid in ons leven.
Het lastige in deze is dat bepaalde patronen soms harder lijken te schreeuwen dan wat God zegt in ons. Mensen kunnen ons van alles zeggen, dat je op een andere manier moet geloven of dat iets de waarheid is, dat je bepaalde keuzes moet maken,.. dan is dat hun waarheid en dat kan ook waar zijn, maar is ze ook jouw waarheid? Soms proberen we ook te geloven wat een ander zegt. Soms zelfs wat de bijbel of de kerk zegt, maar ervaren we hele andere zaken in ons leven.
In ons onderbewuste zijn er hele andere waarheden / overtuigingen die we misschien met ons verstand beredenerend kunne verklaren en uitleggen, maar die we innerlijk helemaal niet kunnen pakken.
ons onderbewuste gelooft vaak wat ze ervaart, voelt, meegemaakt heeft. Soms hebben we bepaalde zaken zo geleerd en zijn ze partronen geworden in ons. soms zijn ze zelfs vanuit liefde overgedragen en toch uiteindelijk legt het een basis in ons leven die niet altijd de waarheid is. we verlangen dusdanig naar geliefd te zijn en gezien te worden en erkenning te krijgen dat we daar automatisch op reageren vanuit ons kind zijn. vanuit ons verleden .
Voorbeeld: Bij mij thuis was altijd de gedachte : als je iets wil, dan kan je het ook. Willen is kunnen! Hoe goed bedoeld ook. Dit is Niet waar. Waren mijn ouders slechte mensen? Nee zeker niet. Hun input was goed bedoeld, maar mijn output was dat ik altijd maar moest doen en als het misliep dan lag dat aan mij. Immers willen is kunnen toch? Ik heb een bedrijf gehad. Met nadruk op gehad. Het is niet gelukt. Ik heb altijd hard gewerkt en nu mijn rug kapot. Het lukt dus niet altijd!
Een andere uitspraak was: als je niets te doen hebt, dan pak je maar een bezem! Maw je moet niet stilzitten, altijd wat doen, dan denken de anderen anders over je. Is het verkeerd om stil te staan? Is het verkeer om even niks te doen? Is presteren zo belangrijk? Ik heb deze zaken opgeslagen in mijn onderbewuste als waar. Ik kan ze oproepen omdat ik er aan heb moeten werken. toch als het niet goed gaat , dan verval ik hier nog altijd heel gemakkelijk in.
Weet je? de Geest maakt vrij zegt paulus. Want wie door de geest van God geleid worden zijn kinderen van God. Wij hoeven ons dus geen slaven van de angst meer te zijn, nee! God heeft ons een andere geest gegeven. Wij zijn door Hem aangenomen als kinderen en doordat zijn Geest in ons woont, roepen wij Abba vader! Rom 8: 14 , 15
We hoeven ons niet beter voor te doen. We hoeven ook niet harder of anders te zijn. We hoeven niet te werken, vinden, zoeken, doen, etc… God houdt van ons zoals we zijn. God houdt van JOU! Wie dus denkt in termen van het lukt me niet …! Is niet bezig met God, maar met prestatie, gezien worden, waardering zoeken. Dat is logisch voor kinderen, maar als volwassenen kunnen we leren andere keuzes te maken.
Je kent het verhaal van de verloren zoon. , welke zoon is de zoon die geleid werd door de Geest? Ik geloof de zoon die we verloren noemen. maar dit is ook de zoon die leerde om volwassen keuzes te maken en terugging. De andere zoon was ook een kind van de vader, maar hij werd opstandig en had er een mening over. Dit was een onvolwassen houding. Niet gelijkwaardig. Niet vanuit liefde, maar vanuit kind zijn. hij zei: ik heb niet mijn zin gekregen en hij kon maar doen en laten wat hij wilde.
Als we het kinderlijke afleggen en groeien naar volwassenheid dan zien we de vader in een ander licht. Dan zien we Vader niet meer als kritische God die ergens van boven af op ons neerkijkt en ons bekritiseerd.
Ons hele leven worden we geconfronteerd met het feit dat we niet kunnen voldoen aan wat de mens zo belangrijk vindt. Het is niet God die ons bekritiseerd, maar we zoeken naar erkenning bij de verkeerde. we willen vaak warmte en liefde, gezien worden door anderen om ons heen en dat is ook logisch. Maar we zullen nooit voldoen aan de verlangens van de ander. Zelfs niet aan die van degene die ons het meest dierbaar zijn.
Dat betekent dus dat we er op een andere manier mee om moeten gaan. vanuit ons onderbewuste zullen we gemakkelijk reageren vanuit ons kindzijn/ menszijn. Hoe krijgen we wat we willen?Dat is de gedachte vanuit het kind. We gaan op onderzoek uit en denken de oplossing te moeten zoeken in onszelf, in wat anderen van ons willen. We proberen te pleasen, bepaald gedrag te vertonen. Er voor mensen te zijn, harder te werken. etc… en dat is soms ook hoe we naar God zijn.
God echter is daar niet gevoelig voor. Mensen wel . Soms krijg je dan wat je wil, maar de vraag is of je gekregen hebt wat je eigenlijk verlangt. Je kunt iemand pleasen, maar wat krijg je dan… dat iemand iets doet, maar niet meer omdat het zo spontaan is. of niet uit liefde, maar omdat je dramt. Niet omdat je zo leuk bent, maar omdat je zeurt. Etc…
God echter ziet je en weet wat je nodig hebt. hij behandeld ons gelijkwaardig. Hij kwam van uit de Hemel en verliet zijn hoge positie en werd aan ons gelijkwaardig. Begrijp je dat? Welke ruimte hebben mensen in je leven? Welke ruimte heeft God in je leven? Durf je te leven vanuit zijn Heilige geest in je? Versta je zijn stem? Of luster je naar allerlei andere stemmen in je. Die van alles van je willen. Ben je op zoek naar bevestiging?
we zoeken allemaal naar antwoorden op onze vragen. Wie bevestigd jou? Ben je tevreden met de menselijke maat? De melk ipv vastvoedsel? Hebr 5: 13 14 We hebben het nodig om te leren luisteren naar de juiste stem. En andere stemmen in ons mogen verstommen. We mogen God leren verstaan door de Heilige Geest in ons .
Als we herstel willen in ons leven zullen we De Geest moeten zoeken in ons. Parkletos. Dat is de Geest die ons ondersteuning , bijstand biedt. de trooster zeggen we dan. Hij troost ons in verdriet, maar zegt geen lieve woordjes zodat jij je beter voelt, hij praat ons niet naar de mond, maar geeft ons ruimte om te ontdekken wie Hij is en wie we zelf zijn in Hem. Man wat een mooi gebeuren is dat! Misschien vindt jij dit een lastig onderwerp. ik wil je echte uitnodigen om Gods geest. De Stem van God te leren verstaan.
In ons spreekt het kind nog altijd. Nog altijd zijn de patronen van het verleden aanwezig. We reageren gemakkelijk als het gekwetste kind, de boze puber, de afgewezen of ontmoedigde jongen, het verslagen meisje. De herinneringen aan het verleden raken ons in het heden nog regelmatig. Alles wat we als kind ergens ervaren hebben heeft zo zijn invloed in ons leven en daarmee in het heden. Het is gemakkelijk om je terug te trekken vanuit dat gevoel wat voortkomt uit het leed van vroeger, de afwijzing of boosheid die we eerder hebben ervaren, de angst of ontsteltenis die nog altijd wat met je.
Wat er is gebeurt wordt voortdurend herbeleeft. De afwijzing wordt regelmatig ervaren. Het misbruik is nog regelmatig een strijd misschien. Je kunt nog altijd worstelen met allerlei gevoelens en verlangens. Ze uiten zich op verschillende manieren. Door opstandig gedrag, door angstig te zijn en nooit te zeggen wat je werkelijk denkt, door verslavingen of bepaalde persoonlijke worstelingen.
Allerlei zaken hebben zich ergens in je hoofd vastgezet als trauma en in alles wat je doet en zegt weegt dit mee. Het wordt regelmatig getriggert en raakt je pijnlijke plek. Zo worden mensen gedreven door allerlei zaken. We proberen er omheen te leven door hard te werken, ijsbrekers bewijzen, grenzeloos te zijn. De vraag is wat werkelijk van belang is in het leven. Ik geloof dat het trauma, de pijn veelal de relatie in de weg zit. De relatie met God, met onszelf en met de ander.
Durf je werkelijk betekenisvol te zijn? Je verlangt er naar en probeert op allerlei manieren te compenseren waar dit niet Lukt, maar door je zelf te profileren qua positie wil niet zeggen dat je je dan werkelijk beter zult voelen. Vaak is juist het tegenovergestelde het geval. We ontdekken immers al gauw dat het ons als individu allemaal zelf niet lukt en zo worden we bevestigd op een negatieve manier. Hoe meer we proberen hoe meer negatieve ervaringen. Mensen zeggen vaak: willen is kunnen, maar het onmogelijke mogelijk maken is iets voor God. Hij is van de wonderen.
Als het gaat om genezing van herinneringen uit het verleden hebben we Hem nodig . In Romeinen 8:26 en 27 staat dat de Geest zelf voor ons pleit. Dus hebben we Gods Geest nodig in ons leven. Gods Geest is degene die de kluwe in ons hoofd door het trauma kan ontwarren. Hij brengt ons terug bij de kern en leert ons wie Hij is en wie wij zijn. Hij leert ons te leven in het heden ipv in het verleden, maar verteld ons ook wat we nodig hebben. Waar we in mogen groeien.
Herstel klinkt ons soms eenvoudig in de oren, maar het is vaak een proces in ons. In dat proces wil God een rol spelen. Hij wil aanwezig zijn in ons. Daar ligt de diepste manier van genezing. Jacobus schrijft: ’Vertel het daarom aan iemand als je ongehoorzaam aan God bent geweest, en bid voor elkaar. Want dan kunnen jullie genezen worden. Als iemand leeft zoals God het wil, heeft zijn gebed veel kracht en dus groot resultaat.‘Jakobus 5:16 BB
Durf jij je open op te stellen naar de ander, naar God? Je wil misschien je zelf onderzoeken en doen wat nodig is, maar je bent daartoe zelf niet in staat. Je bent er te veel mee verweven. Je kunt als individu de lagen die innerlijk verborgen liggen niet zelf bereiken. Het vraagt vooral bereidheid en openheid, voorbereiding en ruimte om de Heilige Geest je inzicht te geven voor je herstel.
Als je bereid bent en eerlijk over wat er in je speelt en bid met iemand over wat er is gebeurt dan zal er iets in je gebeuren. God zelf zal herstel brengen in het beschadigde deel. Het mooie is dat Jezus van alle tijden is. Hij is van het heden, maar ook van het verleden, en zelfs de toekomst kent hij. Hij kent het kind van vroeger en de persoon die je nu bent en heeft een plannen en kent je mogelijkheden.
In Jacobus 5 gaat het over het gelovig gebed en zelfs over handoplegging. Als de Geest ons leidt dan gebeuren er wonderen. Wat zijn wonderen? Dat zijn zaken die niet gebeuren vanuit ons, maar vanuit Hem. Als iemand vastloopt en niet in staat is zelf te bidden of naar Jezus te gaan, dan mogen we voor deze bidden. We mogen onze vrienden als het ware voor de voeten van Jezus brengen. Ik moet daarbij denken aan de verlamde man die door zijn vrienden door het dak bij Jezus gebracht werd. Het geloof en de inzet van de vrienden zorgden voor het herstel van hun vriend. Jezus genas, maar de vrienden brachten hem bij Jezus. Hoe belangrijk zijn goede vrienden in je leven.
Het kan een enorme strijd zijn om los te komen van de beschadigde delen in onszelf. In christelijke kringen denkt men vaak vanuit de christelijke context en ziet men zaken aan voor wat ze niet zijn. Ik wil daar eerlijk over zijn. Niet alles wat moeilijkheden in ons leven brengt komt van God. Niet alles is geestelijke strijd in die zin dat het van satan komt of door zonde.
Ik benoem dit hier, omdat veel mensen oprecht op zoek zijn naar herstel in hun leven, maar daartoe soms niet komen en de christelijke context soms in de weg kan zitten. Misschien vinden sommige mensen dit stuitend, maar ik wil herbronnen gezegd hebben. Soms kunnen we met de beste motieven anderen gemakkelijk typeren of zelfs schuldgevoelens aanpraten die daar niet horen. Als voorbeeld: men zou ongehoorzaam zijn aan God of verborgen zonde hebben, onrein leven. Andersom is het ook waar. Veel gelovigen noemen alles strijd en worstelingen terwijl dit in wezen simpelweg te wijten is aan het feit dat men soms geen verantwoording neemt.
Veel mensen hebben moeite met zaken in hun leven, ze proberen echt hun vertrouwen op God te stellen, maar het innerlijke kind voelt zich onderdrukt, ongezien, niet aanvaard. Er is geen ruimte voor het kind om zich te uiten en krijgt in dit soort zaken dan de ruimte om zich te laten zien en horen. Het kind neemt de leiding in de emoties, het gevoel, de gedachten. Je kunt je voorstellen dat het niet gezond is voor een kind om in volwassen situaties beslissingen te moeten nemen.
Dit is een lastig onderwerp. Ik wil in deze duidelijk aangeven dat Jezus de geneesheer is en dat we de Heilige Geest nodig hebben om ons te troosten, dat God de Vader ons kent en weet wat goed voor ons is. Dat gebed om genezing en herstel van herinneringen heel goed is. Het is goed om te bidden voor genezing van het kind, de tiener in ons die bepaalde ervaringen heeft meegemaakt waardoor de ontwikkeling gestaakt is of niet gezond ontwikkeld. Als we deze zaken bij God brengen, kunnen we loskomen van, bevrijd worden van pijn. Angst, dwang.
God zal door gebed, door in ons te werken niet onze herinneringen laten verdwijnen. Wat we hebben meegemaakt zullen we ons blijven herinneren. We zullen echter ontdekken dat de kracht van de emoties die met deze herinneringen te maken hebben gebroken zullen worden, de pijn, de angst, de boosheid, hast wrok, de verwonding, het begeren, de schaamte , … etc.
De kracht die deze zaken in stand houdt. De herinneringen die deze voeden , zal ontnomen worden en niet langer effectief in ons regeren als we groeien in volwassenheid.
Misschien heb je twijfel over de kracht van gebed en geloof. We lezen in de Bijbel wat God kan doen, wat Jezus deed en we kunnen zeggen dat Jezus gisteren en heden dezelfde is tot in eeuwigheid. Hebr 13:8.
’Johannes de Doper zei van Hem(Jezus): “Dit is de man over wie ik het had. Hém bedoelde ik toen ik zei: ‘De man die na mij komt, is belangrijker dan ik,’ want Hij was er al voordat ik werd geboren.” Hij is één en al liefde, vriendelijkheid en goedheid. Daarom is Hij ook eindeloos liefdevol, vriendelijk en goed voor ons allemaal.‘
’Toen zeiden de Joden tegen Hem: “U bent nog geen eens 50 jaar. Hoe kunt U dan Abraham gezien hebben?” Jezus zei tegen hen: “Luister goed! Vóór Abraham er was, BEN IK.”‘
Jezus brak door de barrière van tijd en kwam de geschiedenis binnen. Leefde 33 jaar en deed zo veel. Onvoorstelbaar. Wij als mensen ervaren tijd als een onbegrijpelijke dimensie. We leren in stukjes en beetjes te ervaren. In het verleden , het heden en wellicht in de toekomst. Jezus zelf gaat echter voorbij destijds! Hij overstijgt deze.
’Al vóór de bergen geboren waren en U de aarde en de wereld voortgebracht had, ja, van eeuwigheid tot eeuwigheid bent U God. Want duizend jaren zijn in Uw ogen als de dag van gisteren, wanneer die voorbijgegaan is(…)’
God is niet beperkt. God is geen man Numeri 23:19 NBG51 Hij is niet zoals wij Hij heeft tijd en eeuwigheid uitgevonden. Hij weet wat tijd inhoudt. Hij kan in de tijd terug om het kind wat beschadigd is te dienen. Hij heeft dit ook gedaan. Hij is in Jezus middenin de tijd gekomen en is voor de mens, voor jou en mij, voor ons als kind opgekomen. Hij begrijpt wie je bent en kent de context van ons verleden en overziet wat is en wat komen gaat.
Het kind in ons zit er nog altijd en reageert. Niet gelijkwaardig, maar vanuit de onbegrepen situatie. Hij of zij is gekwetst, boos, vernederd, afgewezen, ontmoedigd, verslagen en reageert vanuit deze situaties. De herinneringen aan deze dingen in het verleden raken ons in het heden vaak nog altijd. Wat we als kind in de situatie gezien en gehoord, ervaren hebben heeft nog altijd invloed in het heden. Nog altijd zullen we reageren vanuit het leed, de wrok, haat, angst,afwijzing of de ontsteltenis in ons leven.
Gelijkwaardig, volwassen handelen. Groeien in water doen. Onze kinderachtig gedrag achter ons laten klinkt soms gemakkelijker dan het is. Het vraagt er om dat we het gedrag achter ons laten wat we in ons onderbewuste hebben opgeslagen en meer bewust gaan handelen en nieuw gedrag gaan leren. Dat gaat niet vanzelf en we weten ook niet altijd wat er niet goed gaat.
’Wie merkt het altijd als hij iets fout doet? Vergeef me wat ik verkeerd doe zonder dat ik het weet. Bescherm me ook tegen trots. Laat trots niet de baas over mij zijn. Dan leef ik zoals U het wil en doe ik geen verkeerde dingen.‘
Mijn persoonlijke snelle definitie van counseling en coaching is: counseling is terugblikken en kijken wat er ooit in het verleden is gebeurt en de gevolgen er van in het hier nu kunnen bespreken en actie op zetten. Coaching is de situatie in het hier en nu bekijken en het effect van bepaald handelen bespreken en onderzoeken waar het vandaan komt om er in het vervolg anders mee om te gaan.
In onze geest ligt van alles opgeslagen. Ik leg wel eens uit dat het een soort van ladekast is waar je van alles in kunt wegleggen. En wat je , wanneer nodig, weer uit kunt halen op het moment dat je dit wil. Sommige zaken echter liggen niet in de kast, maar liggen op de voorgrond. Je kunt er als het ware elke keer over struikelen. Veelal zijn dat zaken die nooit een plekje hebben gekregen. Het belemmerd ons veelal in ons functioneren. We kunnen er niet omheen, het ligt voortdurend in de weg. En als andere zaken opgeruimd moeten worden in de kast liggen deze zaken er ook nog. Maar je weet niet waar het te leggen . Er is geen la of vakje waar deze in passen. Dat noemen we trauma.
Wanneer we ons leven onder de loep nemen is dit ongeveer de gang van zaken bij sommige mensen. Ze groeien niet omdat er nog te veel zaken rondslingeren waar ze over vallen. Opruimen zou nodig zijn, maar hoe doe je dat?
Als we onszelf willen onderzoeken en veranderen hebben we ruimte nodig. Jezus heeft ons een helper, trooster gezonden. De Heilige Geest. Hij kent ons en weet diep door te dringen in alle facetten van ons leven. In de orde en in de chaos. Hij is in staat om te activeren en te bewegen wat we vanuit onszelf moeilijk kunnen veranderen.
Als zaken opgeruimd worden ontstaat er ruimte en gaan we groei en herstel ervaren in ons leven. Dan hoeven we niet langer wakker te liggen van allerlei zaken en gevoelens die niet passen. Om te ontdekken wat nodig is zullen we de Heilige Geest moeten toelaten. Hij wil je leren en legt verbindingen die we zelf nooit gezien hebben of gedacht, geprobeerd of gezien.
’Want het woord van God is vol leven en kracht. En het is scherper dan het scherpste zwaard. Het dringt zó diep in ons door, dat het ziel en geest van elkaar kan scheiden. Het laat ons zien wat er in ons is, al zit het nóg zo diep verborgen. Het brengt onze diepst verborgen gedachten en plannen aan het licht. Niemand kan zich voor God verbergen. Alles wat we zijn en doen, is zichtbaar voor God. En we zullen tegenover Hem verantwoordelijk zijn voor alles wat we hebben gedaan.‘
Soms zijn en blijven we bezig met onszelf of onze herinneringen te verstoppen. We begrijpen en zien misschien zelfs niet eens meer dat het ons beïnvloed. Onze emoties lopen vol. Worden geraakt, omdat ze zo vaak onderdrukt zijn of verstopt, dat ze als ze komen dit soms met verbazingwekkende hardnekkige kracht of als een explosie er uit komen.
Ons leven onder druk houden lijkt een oplossing, maar dan wordt het veel meer een snelkookpan. De pijn en het verdriet, zaken moeten er uit en als de deksel er af gaat dan komt het er met geweld uit. Dit vraagt voortdurend inspanning, energie en werkt belemmerend. Soms dusdanig dat mensen in crisis komen of totaal vastlopen.
We kunnen soms ondervinden dat het kind in ons leiding heeft genomen. We gedragen ons als het kind. We reageren vanuit het kind en gedragen ons als een kind en niet meer gelijkwaardig. Onderdrukte emoties komen en uiten zich in gevoelens van depressie, woede, niet te beheersen begeerte/vesngend, in minderwaardige gevoelens, angsten en verlatenheid.
Zo lang iemand niet los komt van de pijn van deze herinneringen is volwassen worden een probleem. Veel mensen denken dat ze meer moeten bidden en bijbel lezen , God moeten aanroepen etc.. dat zijn geen verkeerde zaken begrijp dit goed, maar volwassen worden is groeien en ontwikkelen. Vanuit de juiste omgang en relatie ontstaat deze. Het gaat dus niet om het doen, maar om het vertrouwen en het verbinden met God in eerste instantie. Het leren onderzoeken van onszelf en groeien in geloof en leven met God.
de ontmoeting! 