Waar zijn we mee bezig? We spreken in de kerk over discipelschap en het volgen van Jezus, er worden mensen gedoopt, er wordt belijdenis gedaan, we doen aan Bijbelstudie en we bidden samen en toch is dat schijnbaar niet waar geloven nu werkelijk om draait. Jos Douma schrijft als het ware dat we wel weten (de grote olifant)dat het zo is, maar dat we het gewoon niet eens werkelijk opmerken dat we niet werkelijk navolgen. Dit is wat we ontkenning kunnen noemen volgens mij.
Druk, druk, druk
Veel mensen zijn in de kerk van alles gaan doen. sterker nog ze zijn er enorm druk mee. Ze zijn het gaan zien als discipelschap. hoe meer je doet in de kerk, hoe hoger je op de kerkelijke ladder lijkt te komen. vreemd ook dat mensen die maatschappelijk een redelijke aanzien hebben, dit ook vaak in de kerk hebben. waarom zou dit zo zijn? is het misschien omdat deze mensen laten zien iets in de mars te hebben en iets kunnen organiseren of is het omdat ze werkelijk het verlangen hebben discipelen van Jezus te zijn?
De associaties die Jos noemt bij het woord discipelschap zijn herkenbaar. ‘er radicaal voor gaan!’, ‘activisme’, ‘de kerk als trainingscentrum’ de woorden zijn herkenbaar en toch… waar sta ik, waar sta jij? We kunnen een aantal regels opschrijven van wat voor ons discipelschap in houdt. Toch is het gevaar daar dat we ons binnen een aantal geschreven woorden gaan vastleggen. Eerst als geheugensteun misschien, maar voor je het weet wordt het deel van de olifant. Ik denk dat dit is wat er eigenlijk gebeurt is in de kerk.
Kerk-zijn of kerk-doen
De vraag die bij me opkomt is of de kerk wel werkelijk de kerk is. ik geloof dat kerk-zijn meer inhoudt dan slechts op zondag samenkomen. Zelfs meer inhoudt dan veel doen voor de kerk. sterker nog ik geloof dat het juist nodig is om buiten de kerk je christen zijn te laten zien. Te leven met Christus in het leven van alle dag. een leven vanuit de relatie met God door Zijn Zoon Jezus christus.
Wanneer we zo in relatie leven met Hem en die relatie toelaten in ons leven, niet als een aantal vastgestelde sola’s in ons leven, hoewel het goed is om een en ander op schrift te hebben, maar vanuit een directe relatie met God en van daaruit naar de ander om ons heen. Niet slechts de kerkelijke ander. de gebedsgroep, de groeikring, of whatever aan christelijke society, maar allereerst naar je gezin, naar de collega’s op je werk, op school, je vrienden, je buren… etc.
De olifantenreet voorbij…
wanneer we blijven zitten waar we zitten blijven we aankijken tegen die grote olifantenkont. M.i kan dat alleen maar gaan meuren. We zullen ons uit de greep moeten wurgen en niet langer gericht zijn op de olifant, maar onze ogen richten op Jezus zelf. Voorbij het instituut naar het leven met Hem.
Als je het zo bekijkt is niet de kerk het instituut waar we tegen vechten maar die grote(rose) olifant. Dat beest moet de kerk uit. Laten we opnieuw tot de kern van de zaak komen. het volgen van Jezus. Hij kwam om mensen te redden, maar ook opdat zij, door bij Hem in de leer te zijn, meer zouden worden zoals Hij ook was. (HvdL)
Hans van der Lee schreef er een prachtig, maar soms zo irritant boek over. VOLG JIJ MIJ, hoe je groeit in radicaal discipelschap.Een boek waarin je je zelf zult herkennen en merkt hoever we inderdaad af staan van het navolgen van Jezus in ons leven. hoe radicaal zijn we? Hoeveel houden we van Jezus? Volg jij Hem?of houden we misschien meer van de olifant dan van Hem?
de ontmoeting! 
super geschreven
LikeLike
De afgelopen 8 maanden vraag ik mij ook sterk af of de kerk wel dat is wat ze hoort te zijn.
Ik geloof dat discipelschap en Jezus volgen misschien wel de belangrijkste taak is van de kerk.
Pas bekeerden moeten leren wat geloven inhoudt. Naar mijn idee schieten veel kerkgenootschappen tekort in deze taak. Juist goede een discipelschapstraining zal mensen goede volgelingen van Jezus maken. Men leert wie ze geworden zijn door het werk van de Here Jezus. Vrije mensen geen slaven meer van dingen doen die jou leven en dat van anderen verzieken en kapot maken. We leren mensen in hun autoriteit te gaan staan die we gekregen hebben door het geloof in Christus. We zijn hier als plaatsvervangers van Jezus hier op aarde en leren als het goed is dat te doen wat Jezus deed.
Veel kerken vertalen deze opdracht met; goed zijn voor andere mensen, vluchtelingen opvangen en helpen. Kleding en voedsel uitdelen. Mensen leren wie God is en wie Jezus is. En hun vertellen dat ze zich moeten laten dopen en belijdenis moeten doen en een actief lid moeten worden van de kerk. En daar is op zich natuurlijk niets mis mee, dit is ook onze opdracht.
Er is naar mijn idee een structureel probleem bij veel kerken en dat is dat men geen raad weet met een deel van een drieenig God, namelijk de Heilige Geest. Veel voorgangers en dominees zien de Heilige Geest toch als een vage (bijna) niet te merken kracht.
De kerk heeft de taak om haar bezoekers uit te leggen dat de Heilge Geest God zelf is en tot ons spreekt en maakt dat wij als kinderen van God in het bovennatuurlijke mogen wandelen en handelen. Door ons geloof zijn wij met Christus geplaatst in de hemelse gewesten, waar we met Hem regeren. Van de uitingen van de Heilige Geest willen veel voorgangers en christenen niets weten. men zet de hakken in het zand en willen daar soms niets nee te maken hebben.
Tocht zegt de Bijbel dat christenen herkenbaar zijn aan de wonderen die zei in de naam van Jezus mogen doen. Wij hebben de opdracht juist ook in het bovennatuurlijke te wandelen. We moeten ons laten leiden door de Heilige Geest. En dat gaat met wonderen gepaard. En de Heilige Geest is werkzaam als wij zondags in de kerk zitten en ook als we thuis en op ons werk zijn. Dit onderwijs hoort bij discipelschap.
Tot twee keer toe heb ik een kerk verlaten waar de werking van de Heilige Geest aan banden werd gelegd. Dat merk je omdat er geen vrijheid is om anders te denken dan de voorganger.
Je mag niet spreken over de uitingen van de Heilge Geest, soms brengt het noemen van een woord als “profetie” al verwarring op onder gemeenteleden. Er zijn regels in de kerk ingesteld die moeten voorkomen dat de uitingen van de Heilige Geest achterwege blijven. Er ontstaat angst. En er heerst een demonische geest van vroomheid.
Vaak weten deze voorgangers ook noch Bijbels te onderbouwen dat deze bovennatuurlijke dingen niet in deze tijd passen waarin we nu leven. Uiteindelijk is men bang om de leiding over te geven aan de Heilige Geest.
Deze dingen maken mij soms verdrietig en moedeloos .Waar is de volgeling van van Jezus die radicaal is?? Waar is de voorganger die gelooft in het volle evangelie?? Waar zijn de Christenen die Jezus radicaal volgen?, die op zieken de handen leggen en genezing uitspreken en demonen weg sturen in de naam van Jezus, woorden van God spreken ??
De opdracht van de kerk is een kerk te zijn die juist discipelschap op een Bijbelse manier hoog in het vaandel heeft. Dit is de enige manier waarop de kerk gaat worden zoals God haar bedoeld heeft.
Een plek waar je veilig bent, jezelf kunt zijn , waar je leert afgestemd te zijn op de Heilige Geest en elkaar help bemoedigt voor elkaar bid in de kracht van de Heilige Geest. En deze opdracht is ook van op elke dag van de week waar jij je ook bevind.
Ik verlang er naar net als Paulus schrijft in Fileppenzen3 : 10 Ik wil Christus kennen en de kracht van Zijn opstanding ervaren….
die kracht waarmee Jezus is opgestaan uit de dood staat ons ter beschikking.
En niet alleen in de kerk op zondag maar juist in onze woon en werk omgeving. En dit alles moet gedaan worden in liefde voor Jezus en bewogenheid voor alle mensen die we dagelijks ontmoeten.
Lieve Here Jezus help mij te kijken naar alle mensen zoal U naar hen kijkt. Laat mij uw liefde lijfelijk voelen die u hebt voor alle mensen.
Verander mijn denken zoals u denkt.
Ik bid voor de mensen die de Heilige Geest en haar kracht onderschatten en dat men dit gaat belijden als een zondige gedachte.
Dit moest mij even van het hart, Lieve groet Eggo Streuper
LikeLike
Herken je gedachten Eggo. Dit is al een wat ouder blog en sindsdien ben ik iets genuanceerder geworden, maar de issue is niet dat mensen niet willen geloven in Gods plan met de kerk. Niet dat men niet geleid wil
Worden, maar dat men angstig is voor waar God hen (door de Heilige Geest) leidt.
Inmiddels heb ik weer wat fundering gevonden, ben het een tijdlang wat kwijt geweest. Het bloggen en herdefiniëren heeft mij erg geholpen.
Dank voor je open reactie. Je bent mooie kerel. Hoop en verwacht dat God je juist hier doorheen nieuwe uitdagingen, wegen zal
Tonen die verder gaan, dieper dan je verwacht had.
Gr Erik
LikeLike
Ik geloof nu ook dat God een nieuw en hoger plan met mij heeft. Maar dat heeft wel een halfjaar geduurd voor ik daar ook weer in ging geloven. ik was dieper weggezakt dan ik dacht.
Ik zie weer uit naar wat God voor mij heeft!
Bedankt voor je bemoediging,
vr. gr. Eggo
LikeLike