Hier op dit weblog schrijf ik over ontmoeting. Ontmoeting in de meest brede vorm. ik probeer duidelijk te maken wat deze vorm voor mij inhoudt en ik wil daarmee in contact komen met andere mensen die ook graag willen ontmoeten. ik vindt het fijn als er iets van ontmoeting plaats vind. Tevens wil ik hier duidelijk maken dat je van mij niets hoeft. Wederom ontmoeten dus.
Ik stel dat hier nog maar eens een keer om voor mijzelf duidelijk te houden waar het om gaat op deze weblog en voor mij zelf is dat zelfs nog breder. Ik geloof dat Jezus Christus met ons in contact wilde komen. natuurlijk was hij een bijzonder mens, maar meer dan dat was hij ook God. dit is onvoorstelbaar. God die mij wil ontmoeten? wow!
Ik geloof dat Jezus kwam en ons opzocht in onze omstandigheden. We lezen dat keer op keer terug in de bijbel. We zien het als hij op pad gaat en zijn discipelen troept. Gewone mensen die aan het werk waren. we zien het als hij naar een bruiloft gaat. We zien als hij een vrouw ontmoet bij de bron. Allemaal gewone mensen. mensen met een verleden. Mensen die open stonden voor relatie. Mensen die vaak door anderen werden minacht vanwege hun omstandigheden.
Jezus doet tegenwoordig nog altijd het zelfde. Hij komt in onze omstandigheden en spreekt ons aan. Hij zegt gewoon waar het op staat. Hij draait niet om de brei heen, maar laat de ander ook toe in zijn eigen leven. dat is namelijk waar ontmoeting om gaat. De ander ook toe te laten in jou persoonlijk leven.
Veel mensen willen wel de ander ontmoeten, maar durven zelf de ander niet werkelijk toe te laten. Dan is er in wezen geen echte ontmoeting. Natuurlijk is het fijn als mensen hun hart voor je openstellen, maar als jouw hart niet geopend is voor die ander… wat heb je dan in wezen van die ander ontvangen?
Terwijl ik hier over nadenk, zie ik mijzelf een flink aantal jaren geleden ahw lopen. Gelovig, getrouwd, maar nog altijd op zoek naar wie God nu werkelijk is. hoe is dat mogelijk vraag jij je misschien af. Anderen herkennen het misschien wel. Ze zijn net als ik groot geworden in een christelijk gezin of ze zijn al een hele tijd christen, ze geloven ook dat God bestaat en kennen voor zichzelf de verhalen en de antwoorden op de geschreven en de ongeschreven regels. Ze weten hoe te handelen binnen de gemeente. Ze durven zelfs hardop te bidden in de kerk en staan met handen in de lucht. Zo was het voor mij althans.
Echter ik miste iets in mijn leven. Ik zag gelovigen worstelen met zichzelf en worstelde ook zelf. Ik snapte niet hoe het geloof relevant kon worden. ik bedoel dat geloof was leuk en goed voor de relaties. Je hoorde er helemaal bij. Je zou je maar vervelen als je niet bij een kerk hoorde en God bestond toch ook?
Wat een vragen allemaal. Veel zaken die ik n iet kon verklaren en mensen die anders waren dan ik, … ik kon veel dingen niet begrijpen. Wie was God n u werkelijk. Ik kende de ontmoeting niet. Ik moest van alles maar mijn relatie was van een afstand. Ik kende Jezus van wat ik had gezien in anderen , door anderen. ik was nooit werkelijk dichtbij geweest. En waar ik dat wel was, werd ik bang voor Hij of mensen in mij zouden kunnen herkennen.
Ik was immers aan de buitenkant wel goed op weg, maar er zat nog behoorlijk wat scheef. Ik moest nog dit en dat. moeten , moeten , moeten. te veel moeten maar geen relatie. God was een bekende, Jezus iemand die ik ooit eens had ontmoet. Hij had me wel aangesproken en ik had ook wel geluisterd, maar kon er niet echt mee uit de voeten. Ik durfde niet. wat nu als Hij me vroeg anderen te vertellen wat er in mijn leven niet goed zat?
Gelukkig waren er mensen in mijn leven die me op weg genomen hebben om dichter bij Jezus te komen. Ik geloof dat God zelf ze op mijn pad hebben gestuurd. Gods mannen die met hun eigen fouten en gebreken kwamen en ze gewoon aan mij beleden. Ze openden zich voor me en ik luisterde. Ik wilde wel ontmoeten maar durfde niet. nog niet op dat moment. maar het waren wel die moment die mij op het spoor hebben gezet. Zij waren open en ik stond open voor hen . ik leerde mensen en God op een andere manier kennen.
Jezus was anders dan ik had verwacht. Hij was een stuk mooier, een stuk liever ook. niet gemakkelijker hoor. Hij vroeg nog al wat van me, maar hij zei ook dat Hij me zelf zou helpen als ik de stap zou zetten. Ik bad met een vriend om vervulling van de heilige Geest. Hij kwam bij me. Heel gewoon. Ik voelde niks bijzonders. Een gewoon gebed. ik ging naar huis en ik had een andere keus gemaakt. ik wilde anders leven. open zijn , transparant. Ik kreeg een ander perspectief.
Geen gevoel , geen wonderen, zelfs weken nadien begreep ik nog steeds niet wat eer veranderd was, maar nu zie ik hoe dingen zijn gelopen en ik geloof dat Gods plan niet veranderd is. ik weet Zijn plannen niet exact, maar ik weet dat ik op hem kan vertrouwen. We ontmoeten elkaar dagelijks. Ik zoek Hem op. ik doe dat op mijn manier en als ik het vergeet herinnert Hij mij er wel aan. dat is ontmoeten. Hij verteld me dat ik niets moet. dat is oud gedrag. Dat is de wet.
Jezus leert me dat de wet zo ingewikkeld niet is. ben ik nu perfect? Nee zeker niet. verval ik nog in oud gedrag? Ja zeker, maar hij heeft er al mee afgerekend. Dus rekent hij het mij niet meer aan. Ik ben vrij. Vrij door ontmoeting. Vrij om te ontmoeten.
God heeft me laten zien dat ik er mag zijn. ik ben het waard om door anderen gekend te worden. anderen hebben het nodig om ook gekend te worden. zoals ik door anderen Jezus werkelijk heb ontmoet, zo mogen anderen door een ontmoeting met mij ook Jezus ontmoeten. gelukkig hoor ik dat dat ook gebeurt. Ik hoor van mensen dat ze zich veilig voelen bij me. Ik kan het me soms gewoon niet voorstellen. Ik hoor dat mensen hun ei kwijt kunnen en iets bijzonders ervaren als ik met hen spreek over echte zaken. ik ervaar dat Gods geest me dingen laat zien die ik nooit eerder zo heb ervaren en waardoor de ontmoetingen nog intenser zijn.
God is een God van werkelijke diepe ontmoetingen. Door anderen in mij . Ik bedoel daarmee dat ik meer van God ontdek in anderen wanneer ik mij zelf laat kennen door de ander. waardoor zowel ik blijvend verander en de ander iets van God ontdekt. ik kan het soms bijna niet geloven. ongelovige Thomas die ik ben. Vreemd maar waar. God gebruikt mensen als mij. Ik dank God voor Zijn genade.
de ontmoeting! 