Soms zou ik God wel eens op het matje willen roepen. Ik zou Hem wel eens haarfijn uit willen leggen hoe Hij één en ander zou moeten regelen. Ik zou Hem gewoon wel eens even stevig toe willen spreken, maar ik begrijp ook wel dat het resultaat niet zou zijn van wat ik eigenlijk zou willen bereiken. Ik zou willen dat Hij begrijpt dat het er allemaal niet zo eerlijk aan toe gaat en dat Hij mij toch best eens een beetje zou kunnen ontzien in dit leven.
Hoe kan het toch dat bepaalde zaken in mijn leven, en ongetwijfeld zul jij ook zulke ervaringen kennen, zo lopen als ze lopen? Hoe kan het nu zo zijn dat juist mij dit of dat zomaar overkomt in dit leven? waarom moet ik altijd het onderspit delven en zit mij toch alles tegen? Waarom God doet u er niks aan?
Absurde gedachte!
wat een absurditeit als je dit zomaar in een aantal regels op scherm ziet staan , vind je niet? het klinkt wel erg egoïstisch allemaal, niet dan? Kan en mag ik God terecht wijzen? Het lijkt er misschien op dat we oneerlijk worden behandeld in dit leven en dat al onze teleurstellingen terecht zijn te noemen, maar tegelijk moeten we erkennen dat we enorm veel eisend zijn naar God en schuiven we dingen onterecht in Zijn schoenen. (alsof God schoenen nodig zou hebben, duh!)
zouden wij mensen God moeten of kunnen vertellen wat Hij zou moeten doen? denk je werkelijk dat God zich terecht zou laten wijzen door jou of mij? Door mensen als jij en ik? denk je nu werkelijk dat god zou zeggen; “sorry, hoor, zo had ik de situatie nog niet bekeken, ik heb me vergist.” Zie je de absurditeit van deze gedachte?
Goed en kwaad
Deze houding is waar het bij Adam en Eva al verkeerd ging in de Hof van Eden. Het is zonde! Hoogmoedig! God wil in ons werken, ons leren om op Hem te bouwen, te vertrouwen in iedere situatie, in alles wat ons overkomt. Hij wil ons leren Hem en onze naaste daadwerkelijk lief te hebben niet ziende op de situatie waarin we ons bevinden. Zelfs in onze meest wezenlijke pijnlijke confrontatie is God aanwezig. Hij is bij ons! We kunnen op Hem vertrouwen, maar we mogen Hem niet terecht wijzen. Dat is van de gekke!
Al denken we het nog zo goed te weten allemaal en het verschil te kennen tussen goed en kwaad, toch zijn we zelfs, of misschien moet ik wel zeggen juist in de meest kwetsbare momenten op ons zelf gericht. Geen enkele situatie in het leven geeft ons het recht om God voor te schrijven wat Hij zou moeten doen. we zullen tot de erkenning moeten komen dat God God is en wij slechts mensen zijn.
Je wensen bekend maken
Hoe onze ziel ook hongert en dorst naar verlichting van de pijn die ons is aangedaan of overkomen, God laat zich niet gebruiken of misbruiken. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat we niet onze wensen bij Hem bekend zouden moeten maken. God verlangt er juist naar om met ons in relatie te staan, ons werkelijk te ontmoeten. het gaat er om dat we niet willen proberen om God door vleierij of andere manieren van manipulatie aan onze kant te krijgen. dat gaat je niet lukken. God is niet om te kopen op wat voor manier dan ook.
Gebed is geweldig! Het gaat er in het gebed om dat we niet God zouden moeten bewegen tot verandering, mar dat wij veranderen ten aanzien van God en de situatie waarin we ons bevinden. Zijn we bereidt om ons zelf open te stellen, ons kwetsbare deel aan Hem te tonen. Te ontmoeten zoals ik dat vaker noem op deze site. Door met God te spreken over wat ons werkelijk bezighoudt leren we meer en meer dat we Hem ook kunnen vertrouwen en dat Hij te vertrouwen is. we leren ons open te stellen voor Zijn liefde en aanwijzingen voor ons leven. het gaat er niet om dat we iets van Hem eisen, maar dat we Hem dienen met en in ons leven.
Conclusie?
wanneer je het verhaal van Job eens zou lezen dan zie je dat Job uiteindelijk God voor het blok zette. Hoewel God Job enorm had gezegend kon Job er geen conclusie uit trekken dat Hij iets in de melk te brokkelen had bij God. God liet hem dat dan ook duidelijk zien. Job kwam tot de conclusie dat het niet normaal is dat we God ook maar iets van God eisen. Dat is de eerste stap op weg naar geestelijke volwassenheid en herstel. Niet wij hebben het recht tot het stellen van eisen, maar Hij. Wij kennen God slechts beperkt, maar Hij kent ons volkomen.
de ontmoeting! 