Hopen op Liefde

Wanneer we emotioneel in zwaar weer verkeren zoeken we houvast. We grijpen alles wat er (nog) is bijeen en proberen te redden wat nog te redden is.

Veelal is er zoveel kapotgeslagen soms dat we op bepaalde gebieden gewoonweg te hard werken. Te hard voor wat het waard is.

Luister goed! Ik bedoel niet dat je niet hard moet werken aan relaties, niet dat je maar moet opgeven, niet dat alles maar geslikt moet worden.

Maar het is goed om even een andere positie aan te nemen. Even afstand te nemen van de situatie waarin je zit. De kosten te berekenen zoals we dat in de bijbel lezen. ( Luc 14:28)

Vaak raken we verzeild in innerlijke verdeeldheid. Enerzijds is het nodig om zaken in ons leven aan te pakken. Nieuwe kans te geven, anderzijds wijzen we onszelf en anderen veelal af omdat ons pijn is aangedaan.

Hoe nu verder? Tips en adviezen helpen hierbij nauwelijks. Iedere situatie is anders en ieder individu ook. Waar het om gaat is te weten dat we geliefd zijn.

De kernvraag van ons hele wezen is: ben ik geliefd! Misschien dat je je zelf hierin herkent en misschien niet in eerste instantie, maar ieder mens wil gezien en bemind zijn.

De vraag die we hierbij mogen stellen is niet zozeer of we dit voelen, maar of we het weten. Dit heeft oa te maken met de vraag of we weten we zijn?

Ik kan gemakkelijk tegen iemand zeggen dat ik van iemand hou, maar dat wil nog niet zeggen dat de ander dit ook ervaart. Waaruit blijkt dat? Wanneer ik dit ga uiten in mijn daden.

Mensen zitten soms raar in elkaar. We zien dat mensen soms vanuit een gevoel van afwijzing, teleurstelling, boosheid, pijn, bitterheid, … Totaal anders gaan reageren dan ze eigenlijk zouden willen.

Ze zeggen dan vaak dat de ander op moet donderen, maar vragen eigenlijk houdt me stevig vast. Ze roepen dat ze liever alleen zijn, maar willen het liefst vertellen wat er in hun hart leeft. Ze laten lis wat ze het liefst vast zouden willen binden aan hun hart.

De mens is van nature op zoek. Er is een leegte in het hart dat altijd op zoek is. Op zoek naar vervulling. Op zoek naar opvulling. Het gast gepaard met verlangen. Dat verlangen ligt verborgen in wat er geschreeuwd wordt in wat verzwegen wordt, in de pijn van het moment.

Soms is er zoveel gebeurd. Zoveel beschadigd. We verlangen eigenlijk terug naar vroeger. Naar hoe het gisteren nog was. We herinneren ons wellicht de fijne dingen, maar kunnen ons niet voorstellen dat het ooit weer goed gaat komen.

In ons schreeuwen, vaak stille roepen, waarin we niet werkelijk woorden vinden, waarin pijn de hoofdtoon voert schreeuwen we om liefde. Schreeuwen we om gezien te worden, gehoord te worden.

Weet je? Je stem is reeds gehoord! En alles wat gebeurt is zet dingen in beweging. Dat voelt niet altijd goed. Als mensen zouden we willen dat dat zo was. Maar niet altijd wat goed voelt is ook goed.

Veel mensen doen alles op gevoel. Als je vraagt waarom ze bepaalde keuzes maken zeggen ze dat te doen omdat het goed voelt. Of ze maken keuzes op basis van het voelt niet goed. Dat is de grootste bullshit ever.

Hoewel ik geen vrouw ben durf ik te zeggen dat het niet goed voelt wanneer je een kind krijgt. Het is pijnlijk, een strijd, maar als het is geboren weet je dat het goed is.

Wanneer we in de auto zitten kan het heerlijk zijn om hard te rijden. Een goed gevoel, maar het is niet goed. Wanneer je boete thuis krijgt van ik weet niet hoeveel euro’s dan wordt je daar niet blij van.

Zo is het ook in relatie, het voelt zelden goed als mensen uit elkaar gaan. De vraag is ook niet of dat goed is, maar de vraag is wellicht meer heb ik gedaan wat in mijn vermogen lag. Heb in onder ogen gezien wat mijn eigen rol is in het geheel en de rol van de ander.

Ik zeg niet dat mensen nooit uit elkaar zouden moeten gaan. Soms is het goed. Het is goed wanneer een kind zijn ouderlijk huis verlaat. Het is goed wanneer we mishandeld worden of misbruikt. Er zouden allerlei zaken kunnen zijn die we emotioneel , geestelijk niet kunnen verdragen.

Soms echter is het goed te bezinnen. Ons te herinneren wat we hebben gehad. Te kijken wat de mogelijkheden zijn voor herstel van de relatie. Te bekijken wat er zou moeten gebeuren, vergeving te schenken en/of te vragen.

Ik geloof dat het belangrijk is om te weten dat wat er ook gebeurd in menselijke relaties, we moeten weten dat we werkelijk geliefd zijn bij God. hij heeft onze stille schreeuw al lang geleden gehoord. hij zag en hoorde het in gaf zijn zoon. Uit liefde voor ons , hij gaf het allerkostbaarste wat Hij bezat en toonde ons Zijn liefde.

Hij heeft je lief. Je bent Zijn geliefde . Dit laat Hij fysiek zien door voor ons te sterven, maar ook zegt Hij het ons in de Bijbel. Daar zegt Hij dat Hij ons bedacht en gemaakt heeft. Dat hij ons heel bijzonder heeft gemaakt zelfs. Hij heeft van te voren uitgekozen wie jij specifiek zou worden. Hij heeft je geweven in de moederschoot.

Hij zegt niet alleen met woorden dat Hij van je houdt, maar ook in daden door volledig voor jou te gaan. Tot het uiterste. Daarbij is het niet gebleven. Weet je liefde is sterker dan wat dan ook. Gaat voorbij de pijn. Voorbij gevoel.

Tel je zegeningen zeggen we soms. Kijk eens om je heen. Wat is de natuur prachtig. De mooiste luchten, planten, de zo’n op je huid. De dieren en hun jongen. De vruchten van het land.

Maar meer nog, kijk naar wie je bent geworden, naar je kinderen en de rol die je daarin hebt. God heeft je niet verlaten! God roept jou juist! Sta op en weet dat ik van je hou! Sta op en wandel! Sta op en doe wat nodig is!

Er is hoop! Durf je zelf te zijn. Durf uit je rol te stappen en te zeggen wat er werkelijk in je hart leeft. Je kunt niet verliezen. Alleen maar winnen. Al is het onder tranen, al voelt het niet fijn. Al wordt je vernedert, afgewezen…

De ruimte die het geeft om je zelf te zijn, op God te durven vertrouwen zal je naderhand dien beseffen dat je groots mag zijn als je gedaan hebt wat je kon, vergeving hebt uitgesproken, gehandeld hebt niet slechts uit eigen belang maar om het goede te doen. Wat God ons zegt. Wat ons Hart ons influistert. Terug naar de Bron.