Vasthouden of loslaten.

Ben je bereid los te laten? Loslaten klinkt zo eenvoudig, maar de vraag is of we dat ook werkelijk op die manier ervaren. Soms lijkt het of dat we los willen laten zo verweven is met wie we zijn dat dit helemaal niet zo gemakkelijk is. Ons hele wezen is doordrenkt met dat wat losgelaten zou moeten worden en heeft zijn betekenis ook gehad in ons leven. Immers door vasthoudend te zijn hebben we ook grip gekregen op bepaalde zaken in ons leven. We hebben ook doordat we vastgehouden hebben ontdekt dat we weerstand kunnen bieden en zelfs bepaalde zaken in ons leven kunnen overwinnen.

‘Welnu, …wij zijn aan het vlees niet verplicht om naar het vlees te leven. Want als u naar het vlees leeft, zult u sterven. Als u echter door de Geest de daden van het lichaam doodt, zult u leven.’
‭‭Romeinen‬ ‭8‬:‭12‬-‭13‬ ‭HSV‬‬

Stel je voor dat jij datgene wat je los zou willen laten loslaat, wat levert het dan op? Waarom zou je het doen als er ook voordelen aan kleven die minstens zo belangrijk voor je zijn? Weet je ik geloof dat het goed is om vasthoudend te zijn en anderzijds is het goed om los te laten. Dat klinkt tegenstrijdig, maar we vasthoudend zijn in onze liefde voor God en de mensen om ons heen. We mogen vasthoudend zijn in geloof en een leven met de Heer Jezus. We mogen vasthoudend zijn om te leven door de Geest.

Wat moeten we dan loslaten? Het leven zoals we dat ingericht hebben om de touwtjes in handen te houden. Alsof wij zeggenschap zouden hebben over wat het leven brengt. Misschien denk je dat je door vasthoudendheid de controle hebt, maar dat is een leugen. Veel mensen lopen vast in hun web van touwtjes. Wij hebben enkel de controle op dat wat we aan kunnen en we kunnen iets van invloed uitoefenen op bepaalde zaken buiten ons zelf. Sterker nog we kunnen zelfs ons met de levens van anderen bemoeien, soms gevraagd en soms zelfs ongevraagd. Maar of we het ook kunnen handelen is maar de vraag.

Ik geloof dat we mogen loslaten. Dat we zelf niets werkelijk onder controle hebben. Wie denkt het wel te hebben probeert in de hand te houden wat hij beheerst en zal er achter komen dat op een dag de zaken er anders uitzien dan hij had gedacht. Veel mensen denken dat ze de controle zouden moeten hebben op hun kinderen bijvoorbeeld. Daar hebben ze ook invloed op, maar ze hebben zo jong als ze zijn al een eigen wil. Of velen leren dat als ze maar een goede opleiding hebben ze een goede baan vinden, de vraag is echter of je daadwerkelijk een baan vindt waar je specifiek voor geleerd hebt.

In de zorg waarin ik werkzaam ben zien we mensen die worstelen met allerlei problematiek. Zaken die hun leven beheersen. Door te zeggen dat het simpelweg moet loslaten doe je hen te kort en door het te verzwijgen evenzo. Hoe dan? Hoe nu loslaten wat je je hele leven zo hebt gedaan? Wat als je je hele leven hebt gelooft dat je niets waard bent, hoe dan loslaten? Of hoe dan als gebruik je leven beheerst en je afhankelijk bent van die shit? Hoe dan als je een beter leven wil en beseft dat het leven wat je nu leidt niet is zoals het zou moeten, hoe dan?

Loslaten klinkt zo gemakkelijk en in feite is het dat ook, maar als we losgelaten hebben is het terugpakken vaak zo gemakkelijk. Immers als we loslaten dat we niets waard zijn, wie ben ik dan wel? Als je identiteit niet veel waard is, maar het is tenminste nog iets. Wie ben ik als ik loslaat? Niets of mag iemand zijn? Vanuit geloof kan ik je zeggen dat je een kind van God mag zijn, maar hoe doe je dat? hoe ervaar je dat? Of wat als gebruik je leven is en je laat los. Wat doe je dan als je het even niet meer weet? als er trek is en er leegte is? Niet drinken, roken, of snuiven klinkt gemakkelijker dan het is.

‘Om deze reden buig ik mijn knieën voor de Vader van onze Heere Jezus Christus, opdat Hij u geeft, naar de rijkdom van Zijn heerlijkheid, met kracht gesterkt te worden door Zijn Geest in de innerlijke mens, opdat Christus door het geloof in uw harten woont en u in de liefde geworteld en gefundeerd bent, opdat u ten volle zou kunnen begrijpen, met alle heiligen, wat de breedte en lengte en diepte en hoogte is, en u de liefde van Christus zou kennen, die de kennis te boven gaat, opdat u vervuld zou worden tot heel de volheid van God.’ Efeze 3:14, 16-19 HSV

Ik begrijp dat keuzes maken best lastig kan zijn. De vraag is dan ook niet direct of je keuzes durft te maken? Ik geloof dat je dit wel lukt, maar om in die keuzes te blijven staan zouden we menselijker wijs moeten zeggen dat je vasthoudend moet zijn. Dat je er helemaal voor moet gaan. Dat je het niet red met halfslachtigheid. Ik geloof enerzijds dat veel keuzes zo gemaakt worden, ook in geloof. Ik geloof echter ook dat niet wij, jij of ik, zo vasthoudend kunnen zijn dat we de controle hebben of grip op de zaak. Daarom zien we dat er bij veel mensen niet echt levensveranderende zaken gebeuren. ze doen eigenlijk wat ze altijd al deden. Ze houden vast aan eigen denken en doen wat ze altijd al deden. Nu misschien met een gelovig tintje, een ander kleur touwtje.

‘Want dit is de liefde tot God, dat wij Zijn geboden in acht nemen; en Zijn geboden zijn geen zware last. Want al wat uit God geboren is, overwint de wereld; en dit is de overwinning die de wereld overwonnen heeft: ons geloof. Wie anders is het die de wereld overwint dan hij die gelooft dat Jezus de Zoon van God is?’ 1 Johannes 5:3-5 HSV

Misschien begrijp je niet waar ik heen wil met dit verhaal. Jij en ik hebben niet de grip op zaken. Niet op het leven, niet op mensen of omstandigheden. Daarom mogen we leren dat waarbij denken grip te hebben dat die grip eerder in de weg zit dan ruimte geeft. Ik geloof dat God grip heeft op het leven. Op de omstandigheden en ook begrijpt wat wij als mensen nodig hebben. We denken misschien dat we moeten geloven en daarom moeten we van alles. God is liefdevol en geeft vrijheid. Waarom zou je van alles moeten? Ik geloof dat je allerlei redenen kunt bedenken en zelfs uit kunt leggen waarschijnlijk, maar daardoor houdt je vast aan eigen grip.

Loslaten is niet gemakkelijk. Grip houden op zaken is ook niet gemakkelijk, maar loslaten is moeilijk. De “ ja maars” klinken in alles door ons hoofd. Ja maar als ik dit niet doe dan…. Ja maar als er dit gebeurt …. Ja maar hoe gaat het dan als …. Durven we op God te vertrouwen? Durven we te doen wat Hij zegt? In relatie met Hem te leven en hem te vertrouwen op Zijn Woord? Veel mensen willen wel kiezen en vertrouwen ook God wel, maar het loslaten en niet weten wat en hoe ze er mee om moeten gaan is misschien wel de grootste Trigger om nooit werkelijk los te laten. Juist omdat ze niet weten wie ze zelf zijn en dit te gaan ontdekken kan beangstigend zijn.

‘Maar u moet zich aan de HEERE, uw God, vasthouden, zoals u tot op deze dag gedaan hebt.’ Jozua 23:8 HSV

‘De HEERE nu is het Die voor u uit gaat. Hij zal met u zijn. Hij zal u niet loslaten en u niet verlaten. Wees niet bevreesd en wees niet ontsteld.’ Deuteronomium 31:8 HSV

Samen

Als we om ons heen kijken dan zien we dat veel huwelijken stuklopen . Meer dan ooit. Veel mensen kiezen er niet eens meer voor om te trouwen, omdat ze de waarde van het zogenoemde boterbriefje niet eens meer echt serieus nemen. Veel mensen leven als partners, maar zijn niet echt gelukkig, getrouwd of niet. Als we er eerlijk naar kijken dan zie je de meeste huwelijken stuk lopen en ook mensen die samen wonen blijven vaak niet bij elkaar. Ook onder gelovigen is dit geen uitzondering.

Als Paulus schrijft over groeien naar volwassenheid, dan bedoeld hij daarmee te zeggen dat we onze kinderlijke patronen mogen opgeven. Ook in omzetbelasting met de ander is dit een belangrijk onderdeel. Ik geloof dat er te veel relaties worden aangegaan waarbij ze denken de ander te kunnen begrijpen, maar ze handelen vanuit kinderlijkheid. Gevoed door wat ze wordt voor gespiegeld in de media, in films. Ze zien al van kinds af aan daar de onrealistische ideeën en nemen dit mee als waarheid in hun gedachten als ze elkaar ontdekken en groeien naar volwassenheid. Wat ze gezien en gehoord hebben is veelal een kinderlijke, kinderachtige manier van liefde vol fantasieën en op gevoelens gebaseerd.

De bijbel leert ons op een andere manier kijken naar wat liefde inhoudt. De liefde tussen man en vrouw is zo diepgaand , zo sterk, zo vol overgave, gepassioneerd en standvastig dat ze wordt gebruikt om te laten zien hoe de liefde van de Here Jezus is voor de gemeente, de kerk. Er is dus een groot verschil tussen de liefde uit de film en oprechte, echte liefde.

Eros

Een mooi onderdeel in de liefde is seksualiteit. Gevoel is een belangrijk bestandsdeel in een volwassen christelijke relatie. Seks, fysieke aantrekkingskracht naar elkaar is een mooie en bijzondere gave van God voor ons mensen. Het is Zijn idee en het is door Hem bedoeld. Het is een wezenlijk aspect van een volwassen huwelijk. Het is prachtig als je getrouwd te zijn met iemand die je lief hebt en aantrekkelijk vindt.

Tegenwoordig lijkt liefde vooral te gaan over seks. We zien dat veel mensen vastlopen in hun relatie vanwege een kinderlijk beeld wat ze hebben van wat liefde is. Fantasie neemt gemakkelijk de plek in van werkelijkheid. Opmerkelijk is dat een bekend blad playboy heet en playman. Fysieke liefde is een mooi onderdeel in de liefde. Niet zomaar een onderdeel, maar een onderdeel wat niet enkel om je eigen verlangens gaat, maar (juist)om dat van de ander.

Verliefd worden is een prachtig gebeuren en een mooie basis voor het huwelijk, maar het is ook kinderlijk gebeuren wat mag groeien tot een bijzondere liefdes band tussen twee mensen. Als een huwelijk gezond is zal de liefde groeien en seksualiteit daarin een belangrijk onderdeel zijn, maar de ontdekking zal zijn dat de intimiteit de basis er van is.

Philia

Een onderdeel in de liefde is vriendschap. Hoe mooi is het als mensen elkaar vinden en een band krijgen op basis van dezelfde waarden. In 2corinthe staat in vers 14 dat het niet handig is om een verbondbte sluiten met ongelovigen. Want waarin lijkt goed en kwaad op elkaar? Of waarin lijkt licht op donker? … is het logisch om met elkaar op te trekken terwijl je geen overeenkomsten hebt? Amos3:3

Vanuit een serieuze verhouding tussen twee mensen waarin men een beroep op elkaar wil kunnen doen is liefde een belangrijke basis. Een relatie en vriendschap kan wel bestaan zonder liefde, maar dan is ze gericht op wat er in zit voor je zelf. Wanneer een van de twee er niets meer uit kan halen voor zichzelf zal het niet langer bestaan. Relaties echter, gebouwd vanuit de liefde van Christus in een huwelijk, relatie is een volwassen relatie. Het gaat niet om jou, maar om de ander lief te hebben vanuit Gods perspectief.

Wat overigens niet wil zeggen dat gelovigen altijd een goed huwelijk hebben. Er zijn veel gelovigen die eigenlijk nooit met elkaar hadden moeten trouwen.

Agape

Ik geloof dat de liefde die van God komt voorbij gaat aan seksualiteit, aan vriendschap. De diepste liefdesband komt van God. Het is de liefde die omziet naar de ander, die zichzelf opzij zet en vol overgave is ten opzichte van de ander. Het uitgangspunt is overgave van de eigen wil in dienst van de liefde van God. De liefde van God stelt ons in staat om zorg te dragen voor die ander, te beschermen, te koesteren, om verantwoording te nemen voor het welzijn van de ander. Lees 1corinthe 13 nog maar eens.

Het huwelijk is iets voor volwassen mensen waarin de drie aspecten; Eros, Philia en Agape samenkomen. Verlangen, seksualiteit, vriendschap, éénzijn in belangstelling en doelgerichtheid, verbondenheid, toegewijd zijn aan elkaar en overgave.

Het gaat ommekeer dan seksualiteit in een huwelijk. Ook de andere zaken hebben een duidelijk belang. Sterker nog, ze hebben een veel groter belang in het geheel van wat het huwelijk betekent. Immers wat een nachtmerrie is het als je op een nacht vol seksualiteit wakker wordt en niets begrijpt van wie naast je ligt, geen vriendschap hebt of vertrouwen. Er zijn dus duidelijk meer facetten van belang om een huwelijks relatie in balans te houden. Daarom zal het huwelijk gebouwd moeten worden op volwassen keuzes en gedachten en moeten we zoals Paulus het zegt: het kinderlijke afleggen tav het huwelijk.

“Toen ik als een kind was vatte ik dingen op als een kind” het huwelijk is voor mensen die begrijpen dat alle facetten serieus zijn. Daarbij hoort dan vooral ook communicatie. “Toen ik als een kind was sprak ik als een kind, maar nu ik man geworden ben communiceer ik op volwassen niveau”. We zijn geen kinderen meer. Er is verandering en we gaan niet heen en weer als riet, maar zijn open. Dat is de houding die van belang is naar elkaar. Dat mag een leerproces zijn. Maar de kern is gelijkwaardigheid in de relatie. Waar gelijkwaardigheid ontbreekt daar is iemand of dominant of juist onvolwassen. Ongelijkwaardige relaties lopen stuk op termijn.

“Nu ik een man geworden ben” heb ik ontdekt dat ik me als een man tegen mijn vrouw moet communiceren en andersom is dat het zelfde. We zijn gelijkwaardig aan elkaar. Anders in veel gevallen. Aanvullend, maar gelijkwaardig. Ieder heeft zijn of haar inbreng. Het huwelijk is soms hard werken, accepteren wat nodig is en soms duidelijk zijn, maar de basis is de liefde. Deze komt van God.

Vrijheid!

Welke gedachte heeft jou het meest beïnvloed en doet dat nu misschien nog? Veel gelovige mensen geloven dat ze meer zouden moeten doen: meer bidden, meer in de bijbel lezen, harder werken voor de kerk, beter zouden moeten luisteren, etc. Eigenlijk zit er veel moeten bij. Ik moet meer, beter, vaker, sneller… Wat zou het geweldig zijn als we gaan beseffen dat we er toe doen!

God wil dat mensen vrij zijn en Hij heeft alles gegeven zodat we vrij kunnen zijn. Hij wil dat we vrij zijn van de gedachte dat we niet genoeg zouden doen, dat we nooit zouden kunnen voldoen aan Gods standaard. Soms lopen mensen rond met allerlei zaken die ze weten, maar in hun onderbewuste horen ze een andere stem.

Weet je? Sommige mensen hebben een goede baan en weten hoe te organiseren wat moet gebeuren, maar in hun eigen leven ligt dat ingewikkeld. In de kerk actief en toch niet het juiste perspectief zien of ervaren. Verstandelijk de inhoudt begrijpen, maar niet weten hoe het een plek krijgt in de dagelijkse praktijk. Niet kunnen pakken wat de echte waarachtige motieven zijn omdat ze voortdurend door allerlei stemmen verward worden.

Misschien wordt jouw leven beheerst door gedachten of impressies uit je verleden. Misschien heb je als kind gehoord dat je vervelend was en niet wilde luisteren en je bent op een gegeven moment dit ook gaan geloven. Of je kreeg regelmatig klappen omdat je een domme opmerking maakte als kind. Je bent gaan geloven dat dit waarheid is en je bent je zelf gaan wegcijferen. Ik verdien niet beter zou een gedachte kunnen zijn. Begrijp je hoe deze stemmen, deze impressies ontstaan? Je leert echter niet de waarheid, maar onwaarheden die doorklinken soms tot op de dag van vandaag. Het zijn geen helpende gedachten, maar belemmerende overtuigingen geworden. Ze staan in de weg om te komen tot wie je werkelijk bent.

Ik vindt het geweldig om te lezen dat we ware zonen en dochters van God zijn en geleid worden door de Heilige Geest. Daarbij vraag ik me dan af wat jouw leven bestuurt? Is het de Heilige Geest of zijn het de stemmen van ons verleden. Dit kan heel verwarrend zijn. Sommige stemmen vanuit ons verleden kunnen we gemakkelijk herkennen, maar sommige stemmen zijn zo verdacht close aan wat de Heilige Geest zou kunnen zeggen dat het lastig is deze te onderkennen.

Als we tot geloof gekomen zijn leren we christelijke/geestelijke principes. Dat is prachtig, maar als een gelovig iemand iets zegt dan gaan we uit van de waarheid en zeker als er nog een bijbeltekst aan wordt gekoppeld bijvoorbeeld. Toch kan het zijn dat iemand iets zegt, maar dat het geen woorden van God zijn, maar dat deze persoon, wellicht onbewust, iets op je wil leggen wat onwaar is.

Gods Woord is toch altijd waar zou je kunnen zeggen. Dat klopt. De manier echter hoe we als mensen er mee om gaan echter niet altijd. De waarheid is dat we als mensen beïnvloed worden door van alles in ons leven en dit ook soms doorsijpelt in hoe we handelen en spreken. Natuurlijk is het zo dat iemand zegt dat het geloof waardevol is en je er rijker van wordt in ons leven. Ik bedoel dan, dat kan op allerlei manieren geïnterpreteerd worden. Rijk zou meer geld kunnen zijn, meer geluk, gezonder… zo maar wat interpretaties. Die waar klinken, maar het eigenlijk niet zijn. Je wordt er niet financieel beter van als je Christus volgt. Je wordt niet blijer of gezonder per definitie.

Natuurlijk wil God dat het goed met je gaat. Je wordt rijk als je Hem in je leven laat, niet financieel, maar je komt tot bloei, ontwikkeling op geestelijk niveau. Je kunt genezing vinden in je hart, je gedachten en soms ook fysiek, maar is dat per definitie zo? Nee niet perse. Daarom is het goed niet naar alle stemmen te luisteren. Niet naar oude stemmen of nieuwe stemmen, gedachten of impressies die ons verwarren. God spreekt en maakt vrij!

Wie door de Geest geleid worden zijn kinderen van God. Wij hoeven dus geen slagen van de angst meer te zijn. Nee, God heeft ons een andere geest gegeven. Wij zijn door Hem aangenomen als kinderen. En doordat zijn Geest in ons woont roepen wij: ABBA Vader!

Welke stem is van waarde? Ik geloof dat Gods stem in ons, de Heilige Geest tot ons spreekt en ons leert dat we van waarde zijn. Als andere stemmen in ons schreeuwen dat we dat niet zijn is dat een lastig gegeven. Maar de Waarheid staat altijd bovenaan. Daar is in gedachte van alles tegen in te brengen wellicht, maar naar God toe veranderd er niets aan. Er is immers maar één Waarheid en dat is Gods Waarheid. Wat anderen ook ooit ergens in ons leven gezegd hebben.

Als we geloven betekent dat dat we ons oude leven begraven. Onze oude levenstijl, onze oude overtuigingen, onze oude gedachten, de stemmen van het verleden, de impressies. In de Heer Jezus ontvangen we een nieuwe identiteit. Daarbij worden we ook gedoopt in de Heilige Geest. We worden gedoopt in Gods familie. Dat is een nieuw leven, nieuwe verbindingen, nieuwe patronen , nieuwe gedachten, ….

Wanneer we leren onderscheiden wat van God is en wat niet is er zoveel gewonnen. Dan hoeven we niet langer bezorgt te zijn over hoe we ons presenteren, maar mogen we ons zelf zijn. Dat maakt vrij, dat is rijkdom, dat is waarheid van God. Hij houdt van ons en kent ons. Hij weet van de stemmen, de input, de impressies, je gedachten. De mooie en de minder mooie, weet wat je hebt doorgemaakt en Hij heeft je lief.

Het is de moeite waard vrijheid te vieren. Leven in vrijheid is niet saai, maar de moeite waard om de vlag voor uit te hangen. Met anderen samen te komen te zingen en te juichen voor het Koninkrijk. Niet een aards koninkrijk, maar het Koninkrijk van de Heer Jezus. Het koninkrijk is nabij en is hier. Waar de geest van de Heer is, daar is vrijheid! Zonder de Geest is er geen vrijheid. Wat is vrijheid? dat ik leven mag vieren en genieten. Paulus zegt in deze context dat we in Christus mogen zijn. ‘ Door het geloof in Christus Jezus bent u allemaal kinderen van God geworden. Door de doop in Christus bent u één met Hem geworden, u bent als het ware omhuld door Hem.‘ Galaten 3:26-27

Als je nog steeds het gevoel hebt niet te kunnen voldoen aan zijn liefde, dan is dat een stem die zegt dat je niet de moeite waard zou zijn. Het is niet Gods stem, maar een stem vanuit het verleden die Satan. graag gebruikt om je te verwarren. De waarheid is dat God je bedacht heeft en van je houdt en je ziet en alles wat je hebt meegemaakt ook gezien heeft. Durf je met Hem onderzoeken wat je nodig hebt om er anders naar te kijken? Luister eens, allerlei stemmen in ons schreeuwen, maar Gods stem is de stem die zacht klinkt je niet beschuldigd, maar je gelijkwaardig benaderd. Hij is aan ons gelijk geworden. Als kind, als mens, aan jou!

We hoeven ons niet te laten afleiden van Christus, van zijn Woord, van zijn hart en liefde voor ons, voor jou persoonlijk. Het verleden is een gemakkelijke afleider, een stem die in ons schreeuwt. We luisteren naar deze oude stemmen. We worden afgeleid van de Waarheid door zaken in onze gedachten, woorden uit het verleden, druk, het leidt ons af van de stem van Jezus die in ons spreekt door de Heilige Geest. Het is gemakkelijk te luisteren naar onze patronen, stemmen die we eerder gehoord hebben. We reageren hierop zo gemakkelijk. Dat is lastig, een patroon van gedachten, woorden die ons als het ware de adem benemen. We hebben licht nodig. Adem. Laat God nu degene zijn die ons die adem heeft ingeblazen. Adem geeft leven. Gods Heilige Geest is de adem die we nodig hebben om te horen. Te groeien naar volwassenheid. Zijn woord is gelijkwaardig.

’De Here is de Geest, die leven geeft en waar Hij is, is vrijheid.‘ 2 Korinthiërs 3:17 Misschien hoor je deze woorden duidelijk, maar lijkt het niet binnen te komen. Wat weerhoudt ons nu werkelijk om in vrijheid te komen. Ben je bereid om te handelen, te bewegen, te doen wat God door de Geest tot ons zegt? Misschien hoor je en begrijp je wat God zegt, ik geloof dat het in alle tumult vaak moeilijk is te luisteren, maar in de stilte kunnen we onderscheiden. Gods woord wordt in ons hart geschreven. We worden vrij door zijn Woord in ons en worden beperkt door onze eigen woorden of de woorden die anderen over ons hebben uitgesproken. Luister goed, hoor Gods stem.

Emoties

Hoe moeten we met emoties omgaan? Jezus toonde in zijn leven meerdere momenten hoe hij dat deed. Toen zijn neef Johannes, met wie Hij een diepe connectie had, werd vermoord, trok Jezus zich terug naar een eenzame plek. Alleen. (Matheus 14:13). Een reactie zoals we zelf zouden willen doen op zo’n moment. Weg van alles en iedereen om zaken op een rijtje te zetten. Het is een goede manier om verdriet te kunnen verwerken. Jezus echter liet ons zien dat het ook goed is om weer in contact te komen. Jezus roept zijn discipelen en nam ze mee, weg van de grote groep om een moment samen te zijn. Daarbij trok Hij zich soms ook even terug om met God te zijn. (22,23)

Het is goed om tijd voor jezelf te nemen, maar ook om met vrienden te zijn en je emoties te delen. Ook is het goed om God, de Vader er overste spreken . Hij stuurt de trooster in je verdriet, de pijn. Jezus vergat nooit om met God over zijn situatie te spreken . Hij deelde zijn gevoelens en emoties.

Een ander moment waar Jezus zich uit is bij het graf van Lazarus. We lezen dat Jezus weende (Johannes 11:35). Jezus huilde en liet openlijk zijn tranen zien. Hij gaf toe dat Hij verdriet had en anderen merkten dit ook op en zeiden:”zie hoe lief Hij hem had.” Het volgende wat Jezus deed was bidden en Hij bleef zijn omgeving herinneren aan de opstanding. We kunnen hieruit leren dat we ons niet hoeven schamen voor onze tranen. Dat we onze pijn en teleurstelling mogen laten zien. We mogen steun zoeken bij onze vrienden, hulp bij God.

De stemmen uit het verleden zeggen ons dat we onze tranen moeten verstoppen, dat we sterk moeten zijn, maar dat is niet de waarheid. Jezus is de Waarheid! Een andere emotie is boosheid. Dit is misschien wel de lastigste van alle emoties, vooral onder gelovigen. Boosheid wordt al gauw gezien als zonde of verkeerd. In de bijbel lezen we een situatie waar we kunnen leren hoe Jezus de geldwisselaars de tempel uitdreef. (Matheus 22:12,13)Hoewel het woord boosheid hier niet direct wordt genoemd zien we wel degelijk dat Jezus een reactie geeft .

Boosheid is een serieuze emotie die ook een plek mag hebben. Boosheid vraagt echter om een volwassen reactie. Boosheid vanuit ons kindzijn is al gauw woede die stampvoetend, scheldend wil zeggen wat er in je omgaat aan lelijke dingen. Jezus werd wellicht boos, maar Hij deed niets wat niet tot zijn karakter behoorde. Boosheid is zoals ik het altijd benoem: een eerlijke emotie. Het is belangrijk hoe we er mee omgaan. zonde kan snel om de hoek komen kijken als we niet op de goede manier er mee omgaan. Onvolwassen.

Jezus werd boos vanwege het onrecht wat er geschiede. Jezus kent het verschil tussen wat recht is en wat niet. Gelijkwaardig en ongelijkwaardig. Mogen we boos zijn? Mogen we reageren? Het is een door God gegeven emotie. Het is gekoppeld aan ons gevoel voor recht en waarheid. Het heeft als doel om het constructief te gebruiken en zaken in het goede licht te zetten van de waarheid, van rechtvaardigheid. Met nadruk is boosheid geen zwakte, maar een emotie. Boosheid wordt bijbels gezien niet veroordeeld; maar wel de manier waarop we er mee omgaan. Als we boosheid koesteren of aanwakkeren in onszelf of bij anderen en anderen stuk willen maken.

Boosheid en verdriet. Twee zaken die ons raken als mens. Emoties en gevoelens die soms verwarrend kunnen zijn en tegenovergesteld lijken, maar vaak juist zo aan elkaar hangen dat we ze maar moeilijk kunnen onderscheiden. Wie boos is of teleurgesteld heeft de neiging zich af te zonderen en de pijn, teleurstelling, boosheid te koesteren. Dit is niet een gezonde manier. Het zorgt vaak dat we alleen komen te staan en enkel nog luisteren naar de pijn die veelal gevoed wordt door stemmen uit ons verleden. Deze stemmen bevestigen gemakkelijk door innerlijke woorden als : “zie je wel, ze laten je wederom in de steek” of “ je kunt niemand vertrouwen.”

Oprechte boosheid , zoals ik deze noem, heeft een doel voor ogen. Ze loopt niet te schelden, te grommen of loopt weg uit de omstandigheden. Ze geeft voeding aan de manier waarop we naar zaken kijken. Als we oprecht boos of teleurgesteld zijn is het een sterke motivatie tot verandering. De vraag is echter hoe we dit in zetten. Laten we ons leiden door teleurstelling en/of boosheid doorbeet grip te geven in wie we zijn als mens of staan we op en strijden we voor hen die dat nodig hebben.

Ik geloof dat mensen die iets is aangedaan vanuit die pijn die hen is aangedaan heel goed van betekenis kunnen zijn tov anderen. Immers wie weet bijvoorbeeld beter wat het is om mishandeld te zijn dan degene die hier uit zijn gekomen en hun boosheid en teleurstelling hebben weten om te zetten naar praktische ondersteuning aan hen die hetzelfde hebben ervaren. Of wie kan iemand beter helpen om verslaving te overwinnen als iemand die zo verbolgen is over de situatie van anderen vanuit persoonlijke ervaringen.

Boosheid en teleurstelling is niet tegenovergesteld aan liefde. Wie oprecht boos is, of oprecht verdrietig is over bepaalde situaties kan dit meenemen als een innerlijke drive die God wil gebruiken in Zijn voordeel. Als we iets heftigs meemaken kan ons dat onderuit halen, maar als we door Gods Heilige Geest geraakt worden, dan kunnen we groeien in hoe we omgaan met de ander en hen leren, laten zien wie God is en hoe lief Hij ons heeft. Zijn liefde gaat dwars door onze omstandigheden, emoties en gevoelens heen. De Geest openbaart ons persoonlijk wie Hij is en daardoor juist ook anderen. Mag de Heilige Geest ons vormen door gebeurtenissen en ervaringen?

Uitspraken

In ons leven zijn er allerlei uitspraken die ons mede gevormd hebben. Ik noemde eerder al in een blog voor deze de uitspraak” willen is kunnen”, of “als je nietsvermoedend doen hebt, dan pak je maar een bezem”. Dit zijn uitspraken uit mijn persoonlijk leven. Andere uitspraken zouden kunnen zijn: niet klagen, maar dragen. Mannen huilen niet. Als je niet stopt met janken, dan krijg je een reden om te janken. Je moet zwijgen en niet praten. Geen praatjes , maar daadjes. Etc…

Deze woorden leggen in veel gevallen iets in ons waarbij onze gevoelens onder druk kunnen komen. We leren omgaan met emoties en gevoelens die niet helpend zijn door deze woorden er als het ware aan te plakken. Als er verdriet is, klinken er door deze of specifieke woorden heen soms zaken dat je tranen moet verstoppen. Als we willen spreken, leren we dat we beter niks kunnen zeggen. Als we ons willen uiten, horen we afwijzing al vorens we iets gezegd hebben. Dus hebben we het er maar liever niet over.

Als gelovigen hebben we ook zaken geleerd. Veel positief, maar soms ook negatief. We horen dat we moeten dienen , goede woorden moeten uitspreken, maar ook christelijke woorden en houding kan druk op ons leggen. Toch geloof ik dat Jezus een man van gevoel en emotie was en nog altijd ook is. Hij is mens geworden. Misschien kunnen we stellen dat hij wellicht meer mens was dan wie dan ook en zijn manier om met woorden om te gaan kwamen voort uit de woorden die Hij van zijn Vader had gehoord.

We zijn allemaal mensen, gelovig of niet die misleid zijn door woorden en we hebben er ergens vorm aan gegeven die vaak nooit zo bedoeld zijn geweest. We vinden dat mannen sterk moeten zijn en niet moeten huilen. Ze laten hun gevoelens niet zien. En vrouwen hun recht is het aanrecht. Ze moeten niet praten, maar vooral mooi zijn. Vreemde gedachten als je er over nadenkt nietwaar?

Weet je? Deze woorden dringen diep door in elke situatie, persoon, cultuur zelfs de kerkelijke cultuur en omgeving. Dat is veelal onbewust, maar dusdanig dat we het overal terugzien. Er is op alle fronten een beeld ontstaan die niet helpend is voor wie we mogen en zouden kunnen zijn. Zelfs in de kerk zijn er zulke verwrongen beelden en gedachten. Mensen staan in bepaalde tradities stijf als een hark, emotieloos te zingen en in andere laten mensen zich gemakkelijk een schuldgevoel aanpraten of meeslepen in zaken die als je er over nadenkt ook niet passend zijn of kloppen.

Als we naar Jezus kijken, wat zie je dan? Is het beeld wat je hebt kloppend met wie Hij werkelijk is? Of is Hij een beeld gevormd in de omstandigheden en woorden die je hebt meegekregen vanuit je opvoeding? Vanuit de vaak onbedoelde maar toch verwrongen gedachten van mensen. Ik geloof dat veel dingen die we zeggen en doen, niet kloppend zijn en onwaar. We kunnen zelfs de waarheid er over uitspreken en er over discussiëren, maar in de kern niet begrijpen of zeggen wat Jezus bedoelde en ons wil leren.

Het is goed om met dit in gedachten te beseffen dat woorden kracht hebben. Ik besef echter dat ook deze woorden kracht hebben en het is de vraag hoe pak je ze op. Woorden leggen in ons gedachten en gevoelens die soms helpend en soms belemmerend zijn. Soms geloven we dat we nooit genoeg zullen zijn en soms ervaren we dat we juist in Hem genoeg zijn. Ik geloof dat we door de Heilige Geest kunnen onderscheiden wat echt is en hoe woorden zijn bedoeld. We kunnen door de Geest leugens die in ons geprojecteerd zijn ontmaskeren.

Jezus schaamt zich niet om ons geliefden te noemen. Hij liet zijn ware Ik zien. Hij liet weten wat Hij voelde. Het is goed te onderzoeken hoe Hij met gevoelens en emoties omging. Hij is de Waarheid in persoon. Hij kwam van de Vader en kende de juiste context.