Zinvol geraakt

Ieder mens maakt wel eens een periode mee die roerig is. Waarbij je allerlei vragen stelt over het leven en de zinvragen, wie ben ik, waarom en waarvoor ben ik op deze aarde. Vaak zijn het juist heftige periodes dat je daar over nadenkt. Donkere periodes soms, maar ook wel hele mooie gebeurtenissen. Gebeurtenissen die vaak een behoorlijke impact hebben op je leven. 

De mooie gebeurtenissen zoals een huwelijk of de geboorte van je kinderen zijn van die gebeurtenissen die je de waarde of zin van het leven laten zien. Gebeurtenissen als een ongeluk of het sterven van iemand maakt dat we ons afvragen of het leven wel echt zin heeft. Moeilijke momenten. 

Roerig heb ik ze in eerste instantie genoemd. Bewust want het roert je. Het beweegt iets in je. Je gaat dingen zien vanuit een bepaald perspectief. Ik geloof dat juist deze momenten waardevol zijn. Niet slechts de mooie momenten, maar ook de minder mooie momenten. Het is een moment van bewustwording. Een moment van afvragen wie ben ik, waar sta ik, en kan het aan?

Soms echter zijn de dingen zo diep, dat je misschien even geen antwoorden hebt. Enkel vragen of misschien dat niet eens echt. Het komt allemaal maar voorbij. Allerlei momenten. Terugblik over je leven. Zomaar jaren voorbij. Mooie jaren en momenten, maar ook moeilijke momenten. En nu? 

Heeft het werkelijk zin?

Hoe je er mee omgaat zegt iets over hoe je in elkaar steekt wellicht. Zo ken ik iemand die erg onverschillig kan doen in allerlei pittige omstandigheden, waarom kan ik niet precies beantwoorden, maar het lijkt er op dat het een manier is om zaken een plek te geven, waarbij deze houding een manier is om bepaalde zaken niet zo hard binnen te laten komen. De realiteit van het moment of de gebeurtenis van het moment af te zwakken naar Minder belangrijk om niet bij het gevoel te komen om een eerdere gebeurtenis niet opnieuw naar boven te laten komen. 

Een andere persoon gaat volledig op in het moment van de gebeurtenis. Sterker nog de gebeurtenissen worden zo groot gemaakt dat ze als het ware het enige is wat nog telt in het leven. Het wordt als het ware de zin van het leven. De positieve dingen als een geboorte zou dan maken dat het kind de enige echte waarde is om voor te leven. Een sterven maakt dan dat het leven geen enkele zin heeft. 

Beide manieren geven een bepaalde indruk over hoe iemand in het leven lijkt te staan. Ook veel Christelijke mensen leven op bovenstaande manier of op een soortgelijke manier in een andere vorm. De vraag die ik stel in deze is: is dit nu zin? Of is er meer?

Ik geloof dat er meer id dan dat. Dat wanneer we ons leven laten leiden door de omstandigheden we niet tot ons doel komen en blijft ons leven als het ware zinloos. Een harde uitspraak die om verdere verklaring vraagt. Is een mensenleven zinloos, nee zeker niet.

Je bent bijzonder, maar heeft je leven ook zin?

Ieder mensenleven is bijzonder te noemen en elk mens waardevol, maar tegelijk mogen we ons beseffen dat wanneer we voorbij gaan aan de vraag of ons leven nu werkelijk van nut is voor God en de ander dan is ons leven wellicht belangrijk voor onze familie en vrienden, maar wat nu verder? 

Verder zoeken en bewust de confrontatie aangaan met de vraag wie is God voor mij en wat is het doel, de zin van mijn bestaan is essentieel om werkelijk een zinvol leven te kunnen leiden. Wellicht leiden deze vragen je dan naar meer vragen, maar ik geloof dat ze je ook leiden naar steeds meer inzicht in wie God is en wie je zelf bent ten opzichte van de mensen om je heen. 

Veel mensen denken slechts aan zichzelf. Je ziet het om je heen gebeuren. Angst voor mensen die anders zijn. Uit een ander land komen. Bang voor het verliezen van onze banen. Angstig om wat de toekomst brengt, want alles draait om Ik. Het gaat om ik, mijn omgeving, mijn kinderen, mijn stad, mijn land, …ik wil dit, ik vindt dat, …

Een waardevol en zinvol leven?

Ik geloof in een zinvol leven. Een leven wat niet draait om ik of om mijn leven. Ik is niet zo belangrijk als we wellicht denken. Een leven waarbij ik centraal staat is wat ik eerder een zinloos leven noemde. Leven voor God en de ander geeft leven inhoudt. Een andere manier van leven. Fundament en respect. Zijn we zelf dan niet belangrijk meer? Natuurlijk wel, we zullen juist ontdekken dat we bijzonder zijn en het leven zin heeft. Dat het niet gaat om wat we hebben of wat anderen denken of zeggen, maar om wat werkelijk waardevol is. Liefde voor God en onze naasten en zullen er ontdekken zelf ook waardevol te zijn. 

Advertenties

Zinvol.

Veel mensen zien zichzelf als minderwaardig tov andere mensen. Tenminste aan veel mensen. Wanneer ik open en transparant ben in deze moet ik toegeven dat ik soms best last heb van dit soort gevoelens. Relatie is hierbij voor mij belangrijk. 
Gelukkig zijn er veel mensen die mij waarderen. Gewoon om wie ik ben en wat ik doe. Ik ben geneigd om dit soms wat te bagataliseren en niet even serieus op te pakken. Al gauw heb ik het idee dat anderen beter zijn of gemakkelijker ( kan soms nogal kort door de bocht zijn, zeg maar).

Inmiddels heb ik geleerd (in loop van jaren), dat ik er mag zijn. Dat ik ook een aantal specifieke kwaliteiten heb waar ik op mijn manier goed in ben en die anderen werkelijk in mij ook (h)erkennen. 

Hoe komen we van minderwaardig naar gelijkwaardig? Eigenlijk is dat iets waar we niet heen hoeven. We zijn er al. We zijn als mensen gelijkwaardig. Ons gevoel en gedachten kunnen soms het idee geven dat anderen meer oké zijn dan wij zelf. Dit is iets wat we mi slechts kunnen overwinnen door een passieve houding achter ons te laten en actief te zijn. 

Het is mi belangrijk om een doel of richting te hebben in je leven. Waar ga jij voor? Wat is jouw doel? Wat de zin voor je bestaan? Het is belangrijk hier voor jezelf integer in te zijn en jouw persoonlijk wensen, gevoelens en gedachten niet te bagataliseren, maar te kijken wie we nu werkelijk zijn. 

Veel mensen voelen zich minderwaardig en gaan zichzelf dan overschreeuwen en roepen hoe hoed ze wel niet zijn. Dit is overschatting waar we niets mee bereiken. Dit is niet wie we zijn. 

Ik geloof in ontmoeting( zie titel site)! We hebben het nodig om in relatie te leven. Jezus leert ons; dat wij als mensen vaak een maatkostuum neerleggen voor anderen en daarmee ook voor onszelf. We willen regels/wetten om ons aan te kunnen houden om ons goedbetaalde kunnen voelen. Om te kunnen zeggen; zie hoe goed ik ben.

Jezus leert ons niet dat regels onbelangrijk zijn, maar dat alle regels ondergeschikt zijn aan de twee belangrijkste regels, die je mi niet los van elkaar kunt koppelen nml. heb God lief boven alles en je naaste als je zelf. We kunnen niet God lief hebben en de naaste niet en andersom is onze liefde zonder God ook maar beperkt. 

Laten we actief zijn in het lief hebben. Ik heb daarbij ontmoeting nodig met anderen. Relatie. Wanneer ik actief ben in mijn relaties en Liefde toe laat in mijn leven ontdek ik steeds meer dat God mij Oké vindt en wordt mijn zelfbeeld daarmee ook beter. 

Natuurlijk doe ik niet alles goed. Ik ben net als jij een leven lang onderweg. god wil me leren om lief te hebben. Hem, maar ook de ander. Of misschien beter gezegd: God lief te hebben door anderen lief te hebben. Een zinvol leven.

van binnenuit?

ik wil vandaag nog even  doorgaan op mijn laatste blog. waar ik  een aantal filmpjes heb geplaatst over de golden circel van Simon Sinek.

Als gelovigen vertellen we graag wat de kerk doet. we vertellen graag wat we voor anderen willen betekenen. we vertellen wat Jezus voor hen heeft gedaan. We doen dingen die iets te maken hebben met wat het met ons doet of heeft gedaan.  Natuurlijk zijn dat zaken die ons  iets te vertellen hebben, maar  de vraag is hoeveel mensen dit  nu werkelijk raakt. we proberen al jaren mensen van buiten naar binnen te krijgen. is dit niet juist wat Jezus totaal anders deed?  ging Hij niet juist  van binnen naar buiten?

Natuurlijk moeten we niet stoppen mensen te informeren en hen naar de kerk te halen/brengen. we mogen best informatief zijn over wat er allemaal is gebeurt en wat er nog gaat gebeurt. we mogen vertellen over wat God voor ons heeft gedaan.  De vraag is echter of deze manier , de buitenaf benadering  ook dat oplevert wat je zou willen dat het oplevert.  Immers als we mensen van buiten benaderen . als we  hen niet werkelijk ontmoeten maar slechts informatie uitwisselen, wat zou er dan veranderen? maken we van hen niet ook christenen die de stoel in de kerk verwarmen en wellicht ook een aantal mensen binnenhalen, maar die niet werkelijk leven vanuit de kern van wat Jezus heeft bedoeld?

We proberen veelal door te overtuigen, door hen te vertellen hoe men het  in de kerk of als gelovige dingen zou moeten doen.  we kunnen mensen leren dat ze de bijbel zouden moeten lezen en en zelfs hoe ze dat zouden moeten doen. we kunnen ze leren  hoe ze  zouden kunnen bidden  en hiervoor allerlei modellen  aan hen overhandigen. We zouden hen kunnen vertellen dat ze in relatie met mensen moet en leven. naar de kerk zouden moeten gaan, hoe ze gekleed zouden kunnen gaan en hoe laat de diensten zijn .  etc… De vraag is of we werkelijk de ander zullen ontmoeten. in relatie met hem komen op deze  manier.

we informeren hen over wat we doen, over  hoe we het doen, maar niet over ons hart en leven.  ik geloof in werkelijke ontmoeting. In het raken van de kern. In relatie leven door  open te zijn en transparant. Tot de kern komen van wie we zijn lukt ons niet door slechts van buitenkant tot buitenkant te communiceren. Wat doe je? Hoe gaat? ik geloof dat we werkelijk zullen ontmoeten wanneer we van hart tot hart met elkaar leren spreken. Ik geloof dat we geestelijke wezens zijn dat God ons zo gemaakt heeft dat we op een dieper level met elkaar kunnen communiceren.  Geestelijk , door te laten zien wie we zijn in de kern van ons leven.  dat betekent mi dat we zullen moet  leven uit die kern , het hart van ons geloof. Door de Heilige Geest in ons. Jezus heeft ons de Heilige geest geschonken zodat deze ons aantoont wie we zijn en waarom Jezus voor ons is gestorven. Waarom Het leven met God belangrijk is.

we kunnen vanuit de buitenkant vertellen over zonde en schuld. Over  het nut van de kerk en geloof, maar wanneer we niet ook durven laten zien waarom we geloven,waarom we er  naar verlangen dat anderen gaan geloven. waarom we met anderen in relatie willen leven waarom Jezus de heer van ons leven is, waarom God ons heeft gemaakt  waarom het leven niet zinloos is maar zinvol en waardevol waarom we  van Hem houden.. Leven van binnenuit is het leven zoals Jezus leefde. Van binnenuit en open voor mensen. voor jou en mij.  voor ons.

Ik wil leven van binnenuit.  Open voor mensen om mij heen in navolging van hem die Zich voor mij open stelde. Die vertelde waarom Hij voor mij is gekomen.  Hij is gekomen om te redden , te dienen. Er voor  God en de ander te zijn. Wanneer we slechts van buiten naar binnen leven, dat wil zeggen wanneer we leven om de ander wellicht te  vertellen wat  er allemaal  rondom geloof gaande is, wanneer we leven om te vertellen  hoe het allemaal zo gekomen is, is dat redelijk informatief en  zullen er hopelijk zelfs mensen zijn die geïnteresseerd zijn, maar wanneer we  van binnenuit werken en hen laten zien waarom we leven  zoals we leven en we vertellen wat we te vertellen hebben , we hen laten horen waarom we geraakt zijn en waarom we veranderd willen leven, dan zal dat mensen raken, dan zullen we  iets van onszelf moeten tonen.

waarom willen we dat? waarom is God zo belangrijk? waarom stierf Jezus? waarom raakt ons dat zo? Van binnenuit leven , vanuit het waarom we  leven zoals we leven en hen vertellen hoe dat het kan. hoe het mogelijk is dat we  geraakt zijn, hoe we er mee om wensen te gaan en hoe het kan dat het niet altijd lukt, hoe we de zonde in ons leven hebben binnengelaten maar hoe Jezus het overwonnen heeft in ons leven. en wat dit voor effect heeft op wie we zijn en waarom dat we daardoor veranderd zijn wat het ons gebracht heeft aan relaties, aan liefde aan overtuigingen en  wat het ons opgeleverd heeft om met Hem te leven.

Ik wil je vertellen dat God heel bijzonder is voor mij.  Hij heeft mijn leven geraakt. ik weet wie ik ben , omdat Hij mij erkent als zijn zoon. als zijn geliefde zoon zelfs.  ik weet dat hij mij waardevol vindt en dat maakt me ook waardevol.  en dat kan en mag ik ervaren in mijn leven. sinds ik besef dat Jezus voor mij gestorven is en mijn leven ook werkelijk wil veranderen is  er geen groter verlangen dan dat ik dat doorgeef aan andere mensen.

ik vraag me af  hoe ik dit het beste zou kunnen doen. vandaar ook dat ik dit weblog  een beetje probeer bij te houden en jou een stuk van mijzelf wil laten zien.  ik wil je vertellen dat  er een leven mogelijk is die intenser is en meer  de moeite waard dan  alles wat je in het leven zou kunnen vergaren. Ik leef de droom die Hij me gegeven heeft .  Ik houdt van Hem. De vraag die ik jou hier wil stellen is: wat betekent geloven  voor jou persoonlijk en wat heeft al dan niet geloven je opgeleverd ? hoe geef je er inhoudt aan.  maar vooral waarom leef jij? wie en jij?

regels zijn regels

Heb je dat ook wel eens, of ben ik de enige? ;-D  dat je in de kerk, op je werk afspraken hebt gemaakt, dat er bepaalde regels zijn waar je wellicht  geen moeite mee hebt, maar die  eigenlijk niet zo zinvol lijken?  dat je hier dan over nadenkt , maar  wanneer dingen wat helderder worden hier  meer begrip voor krijgt en van daaruit, vanuit dat begrip deze toch gewoon wil respecteren?

Het is  zo gemakkelijk, althans voor mij , om regels of afspraken omver te werpen als onbelangrijk,  onnodig en onzinnig, terwijl anderen deze wel belangrijk achten ? misschien dat deze regels in jouw geval misschien niet erg  relevant zijn of lijken,  en misschien zelfs ouderwets, maar dat ze er gewoon zijn en jij hebt er mee te dealen? Hoe doe je dat dan?  Hoe ga je daar  dan mee om?

Enerzijds moet misschien de regel geen ergernis zijn voor iedereen, maar tegelijk wanneer deze regels of afspraak slechts een ergernis is,  voor jouw of  voor de mensen om jou heen , dan is het misschien de vraag  waarom dit voor jou zo’n probleem aan het worden is.  waar gaat het om en wat nog erger is wellicht, waarom proberen we daarin op de een of andere manier invloed op uit te oefenen,zodat ook anderen een aversie kunnen krijgen op de regel,  zonder dat  ze daarvan voorheen  bewust  waren.

In den beginnen  was er slechts één regel en dat was, eet niet van de boom, maar de mens was ongehoorzaam en trokken elkaar mee in de valkuil om toch te eten van deze verboden vrucht.  Toen ze hier op aan gesproken werden  ging de mens zelfs nog in de verdediging ook,  en gaf de schuld aan  degene die met hem gegeten had.  ging het hier nu om het feit dat ze nu al of niet gelijk hadden?

Ik geloof dat het God niet zozeer om de vrucht te doen was , maar om de houding die  het met zich mee zou brengen. wijzen met de vingers en beschuldigingen over en weer. Waar ging het nu allemaal om? Was het de moeite waard om  één simpele vrucht? er was  zoveel anders wel te halen. zoveel vruchten, zaden om van te eten. Ik geloof dat we ons vaak enorm  fixeren op negatieve dingen in ons leven en ons daardoor laten leiden.  In Romeinen 14 kun je lezen dat  het niets uit zichzelf onrein is, maar dat  het belangrijk is hoe we met zaken omgaan. waarom maken wij bepaalde keuzes in ons leven  en durven we ook anderen vrij te laten om zelf  keuzes te maken?

Wat zou het fijn zijn dat we ons niet zozeer bezig  zouden houden met de regel an sich, maar dat we bereid zijn om het gesprek op een transparante wijze aan te gaan met de ander, en dan  niet vanuit een verdedigende houding, maar om er van te leren of om hun ziens wijze te gaan begrijpen.  Dienstbaarheid zou ons  sieren denk ik.  wanneer we ons bewust zijn van bepaalde regels en afspraken, zijn we dan ook bereid ons daaraan te houden?  Niet  te morren en boos te worden , maar gewoon  dit te accepteren omdat ze nu eenmaal zijn afgesproken en volgens anderen belangrijk? het gaat allemaal niet om ons. soms is het goed een regel te accepteren niet om ons zelf maar om de ander te helpen. gewoon omdat de  ander deze belangrijk vindt .

Ik denk dat we vaak ons gelijk willen hebben, maar  durven we ons gelijk te laten varen om de lieve vrede wil?  Niet om zonden te bedekken, maar om er voor te zorgen dat  we in aanzien en achting  bij onze broeders en zusters zullen stijgen in hoe we met zaken om gaan. dat we  de andr respecteren. dat we respect tonen naar de ander wie dat ook moge zijn. en als het dusdanig relevant is dat we  hier moeite mee hebben zodat God schade aangedaan zal worden, is het dan niet zo dat een ieder voor zich rekenschap af moet leggen?  Dus laten we ons afvragen of de regel voor ons geld en of we daar voor onszelf moeite mee hebben omdat we of God of de ander schade mee berokkenen, en of we  door de regel schade brengen aan de communicatie of de relatie met elkaar. of te wel…  groeien we in gemeenschap inclusief of exclusief deze regel, maar laten we wel in verbondenheid , rechtvaardigheid, vrede en blijdschap met elkaar blijven door de ander te dienen.

The truth and nothing but the truth!

Veel mensen denken dat verandering ontstaat vanuit wilskracht. Wanneer je  werkelijk wil dan kun je het ook, zo word er dan gezegd. Dit is  een keiharde leugen .  wanneer je achter de waarheid komt van wie je bent en hoe relaties werken en als je begrijpt hoe je eigen  menselijke natuur in elkaar steekt dan zul je dat ook begrijpen.

Onder ogen zien

Er zal in je leven niets werkelijk veranderen wanneer je niet eerst de waarheid  onder ogen komt ten aanzien van je eigen menselijke zwakheid, je relaties,  je successen en je falen. Er zal niet werkelijk iets veranderen als je niet de waarheid over verleden en  toekomst  onder ogen durft te zien.

De waarheid en niets dan de waarheid is dat wij als mens de waarheid niet zullen vinden als we de Waarheid zelf  ontkennen. Jezus is de Waarheid!

Weglopen voor de feiten

Wanneer we de leugens geloven die ons er van weerhouden om werkelijk te veranderen dan zijn we niet in de waarheid.  we geloven allemaal bepaalde leugens in ons leven. we denken  stiekem dat we er mee weg kunnen komen, maar we weten diep van binnen ook dat in wezen gewoonweg niet  kan.  We kunnen weglopen voor de feiten die een ander misschien niet kan waarnemen, maar je weet zelf wel hoe het zit. 

je weet dat je niet waarachtig bent vanuit je zelf wanneer je  opschept over wie je bent en wat je kan, over wat je hebt en wat je doet. Als je de ander kleineert om zelf beter uit de bus te komen, wanneer je dingen achterover drukt om er zelf beter van te worden.

ik ben toch eerlijk?

Ik ben  een eerlijke man of vrouw zul je  waarschijnlijk durven zeggen, maar in hoeverre is dat de waarheid?  is het waar wat je zegt? En als je beweert dat je kunt veranderen, wat veranderd er dan werkelijk als jij dat zo zegt? Wat veranderd er dan in je relaties, je leven met God, je financiële zaken , je gedachten, je verleden, je heden, je  toekomst?

Wanneer we blijven ontkennen  en zelf proberen te doen wat we kunnen . wanneer we door wilskracht en enorme inzet zelfs willen gaan veranderen zullen we slechts teleurgesteld worden in onszelf en krijgen we de bal harder terug dan we hem ooit hadden gegooid. 

Leven in waarachtigheid

Wanneer we in staat geweest zouden zijn om de boel in goede banen te leiden en we in staat geweest zouden zijn om door wilskracht  relaties in stand te houden en te veranderen op wat voor gebied dan ook waarom leven we dan  nog in deze onzekere toestand? Hebben we dan niet genoeg wilskracht? Zijn we gewoon een stel slappelingen ?

De waarheid is dat we  niet in staat zijn  werkelijk waarachtig te leven wanneer we Jezus niet kennen en zelfs wanneer we Hem kennen is het zo dat we nog regelmatig in de fout gaan. waarom ? omdat we  veelal nog gewoon vanuit  het vlees reageren en niet vanuit de geest.  Veelal volgen we eerder de leugen dan de Waarheid.

Toetsen aan de waarheid.

De leugen is bijzonder geniepig en komt op allerlei wijzen tot ons. zo denken we  bijvoorbeeld dat we aan een bepaald schoonheidsideaal moeten voldoen, dat we  een bepaalde status moeten hebben of iemand moeten zijn. we vergeten al snel dat het belangrijker is wie we zijn in Christus dan wat we hebben of wat we doen .

Wij kunnen slechts werkelijk veranderen wanneer we bereid zijn om alles wat we doen en laten  aan de Waarheid  te toetsen. Jezus is de waarheid , zijn leven en sterven en alles wat daarin  verborgen ligt is de waarheid.  wellicht niet altijd even helder, maar  wanneer we ons door de Heilige Geest durven laten leiden, wanneer we onze gedachten en gevoelens en alles wat op onze weg komt durven meten aan Hem dan  veranderen we. 

Wil je meer op Jezus gaan lijken?

Het kan niet anders dan dat we langzamerhand meer en meer op Hem gaan lijken.  We blijven onszelf, maar zijn invloed  krijgt meer en meer een plek in ons leven.  we bouwen als het ware  een nieuw leven op het Waarachtige  fundament Jezus. Steen voor steen  komt er een nieuw leven en  het oude leven, het leven dat misschien al compleet platgeslagen is of beschadigd wordt  opnieuw gebruikt. We blijven dezelfde en toch zijn we totaal nieuw.  

wanneer we de waarheid in ons leven durven accepteren  wordt het niet gemakkelijker dat is de waarheid, maar het wordt wel meer zinvol, meer waardevol, meer betekenisvol.