Wat is het uitgangspunt van ons leven? Waar leef je voor? De vraag die ik mezelf vandaag stelde is: ‘ heb ik nog het juiste doel voor ogen of is mijn blik vertroebeld?’. Hiermee ga ik nog verder rondom het onderwerp, ik gericht zijn. Het onderwerp van mijn vorige twee blogs.
Het is gemakkelijk om de massa te volgen. Er ligt ook nog al wat druk op. De media staat bol van, doen wat goed voelt. Genieten zou zitten in wat je doet of hebt. Men wil ons doen geloven dat wat goed voelt ook goed is en daarmee lijkt men eigenlijk te zeggen wat niet goed voelt dat kan niet goed zijn. Met andere woorden: lang leve de lol!
Weet je? Er zijn veel mensen die geloven maar vinden dat ze hun eigen leven kunnen bepalen. Ze bepalen zelf wat ze willen en gaan daarbij Af op hun persoonlijk gevoel en ratio. Niets verkeerds aan zou je denken misschien, maar de vraag is of dit de manier is hoe christenen hun keuzes in het leven zouden moeten maken.
‘Vertrouw met je hele hart op de Heer, en vertrouw niet op je eigen wijsheid. Overleg al je plannen met Hem. Dan zal Hij je leven leiden.’
SPREUKEN 3:5-6 BB
Dit uitgangspunt is helder verwoord. De vraag is niet of je gelovig bent. Een christen genoemd wordt, maar of je bereid bent zijn weg te gaan. Het is gemakkelijk zelf plannen te maken, maar hebben wij dat werkelijk in de hand? Ouderen zullen zeggen dat ze bepaalde ervaring in het leven hebben opgedaan en dus inmiddels wel weten hoe ze zelf keuzes moeten maken. Jongeren zullen zeggen dat ze nog tijd genoeg hebben om Gods weg te gaan.
Bezadigd zijn of juist genieten. Beide wegen zijn ik gericht wanneer ze uitgaan van wat we zelf willen. Wanneer we keuzes maken gericht op wat ons gevoel zegt of onze ratio.
Ik geloof dat juist deze manier van leven. Deze houding ons verre houdt van God. Ver van een relatie met Hem. Deze manier van leven is goed verkoopbaar in de wereld waarin we leven. Zelf keuzes maken. Leven op gevoel. Het leven is maakbaar volgens velen. Wat niet goed voelt, buigen we om door trucs die ons wel een goed gevoel geven. Mindfullness.
We leven in een tijd waarin wijzelf meer en meer centraal willen staan. Wat wij vinden is belangrijk. Het gaat om ik en mijn inplaats van datgene waarvoor we in christus geroepen zijn.
De vraag die ik me stel is: ben ik corrigeerbaar? Heb ik het juiste doel voor ogen? Gaat het niet stiekum toch allemaal om mij? Ik geloof dat we mogen genieten van wat God ons geeft. Dat we zelf keuzes kunnen maken, maar niet dat deze keuzes er zijn om ons maar zo goed mogelijk te voelen of Dongen te doen die we zelf maar willen.
Ik geloof dat we geroepen zijn voor een hoger doel. God heeft een plan voor jou. Je eigen weg gaan zal tot gevolg hebben dat je krijgt wat je uitwerkt op persoonlijk niveau. De keuzes die we persoonlijk maken in wat voor omstandigheden dan ook zullen ook persoonlijke gevolgen hebben. Wanneer we echter God bij ons leven betrekken zal het gevolg van een andere aard zijn. Een geestelijke. Soms beangstigend omdat we niet weten hoe de weg voor ons er uit zal zien. Maar we weten zeker dat het doel gehaald zal worden dwars door de omstandigheden heen. De keuzes die we maken vanuit onze persoonlijke relatie met God is breder en groter en meer zinvol.
Ik gericht leven of God gericht leven is de vraag wat mij betreft. Mijn focus is op Jezus gericht. De weg de waarheid en het leven. De weg os soms ruw en de waarheid confronterend en het leven niet altijd gemakkelijk, afgaan op gevoel brengt ons nergens. Er zijn vele wegen die nergens heen leiden. Die wellicht leuk zijn voor het moment, maar wat dan? En de waarheid is dat gevoel ons bedriegen kan ook al voelt het goed. En ons leven heeft weinig zin wanneer we slechts leven voor onszelf en wat wij belangrijk vinden.
Gods doel is om met jou te leven in eeuwige relatie. De relatie met Hem en een ieder die Hem liefhebben. God wil jou gebruiken om deze relatie vorm te geven door anderen lief te hebben en je zelf geliefd te weten.
de ontmoeting! 