
Afgelopen week liet ik in studietijd een opvallend aansprekende preek zien van Paul Washer. Een preek die als je er naar luistert kloppend is en ook heel recht door zee. Er worden ook wat tranen geplengd en toch is er iets waar ik moeite mee heb. ik heb in de studie echter wel juist voor deze preek gekozen om zo ook iets duidelijk neer te zetten in de bespreking hier omtrent.
Nu heb ik zo juist een aantal blogs bekeken van Marja over wet en genade. ik denk dat deze daar aardig bij aansluiten. Immers waar gaat het over als ik spreek over de preek van Paul Washer. Hij spreekt en noemt ook de genade. hij vertelt echter dat men geneigd is om een gebedje op te zeggen en zich van daaruit een christen te noemen en stelt dat 85% van de mensen die zich christen noemt geen christen is. pijnlijk niet waar?
Veel mensen zouden zich verschuilen achter de genade en het oude testament zou voor ons als mens nog van weinig nu t zijn. waarvoor is de wet er? Paulus zegt dat de wet juist laat zien hoezeer we God nodig hebben in ons leven. en idd we hebben genade nodig. Halleluja er is ook genade. en ja we kunnen er niets voor doen om deze te ontvangen , ze wordt ons gegeven als een onverdiende gunst. Maar kunnen we dan maar zoals Marja het min of meer noemt achteruit gaan zittenen leunen.
Wet en genade of zoals ik het vaak noem genade en waarheid zijn twee zaken die soms regelrecht tegenover elkaar lijken te staan. immers we denken soms mensen te moeten oordelen over het feit dat ze fouten maken in het leven en we zeggen dan dat we ze moeten aanspreken. We vergeten echter daarbij vaak de genade. je zou dit moeten en dat moeten en heel veel andere dingen ook. het opgeheven vingertje waar we juist in Nederland nogal wat moeite mee hebben.
Moeten we ons nu stil houden als we weten dat er iets verkeerd is gegaan? Als anderen zondigen? Ik geloof het niet. ik geloof dat Jezus daarin het mooiste voorbeeld zelf is. ik bedoel dan dat hij als geen andere mensen aansprak op hun fouten en tegelijk hen genadig was. tegen de overspelige vrouw zei hij zoiets als ga maar , doe het niet meer, ik zal je niet veroordelen. Maar desondanks maakte hij haar wel bewust door mensen er bewust van te maken.
Hij sprak tollenaars en farizeeërs regelrecht aan en soms zelfs met harde toon, addergebroed noemde hij sommige mensen zelfs. Klinkt dit genadig? Nee , maar telkens weer was hij genadig en ging in gesprek met hen. Ging met tollenaars aan tafel.
Ik ben het met Marja en met Paul Washer eens . we mogen duidelijk zijn over genade en over de we. Ze is immers de waarheid. Gods waarheid, maar we mogen de genade niet aan de kant zetten voor de waarheid. de waarheid en genade zijn als twee kanten van één muntstuk. Het gaat er niet om welke kant je benadrukt van God het gaat om met welk perspectief kijk je naar God.
Wat we zeggen kan soms hard overkomen zoals Paul Washer dingen uitspreekt. Ze zijn waarheid met een vleugje genade. goed om eens door wakker geschud te worden. anderzijds zijn er ook mensen die mij aanspreken als Henrie Nouwen die veelal spreken over Gods genade. ik denk nu even aan het boek van Hem: eindelijk thuis. ik geloof dat een manier ook te maken heeft met persoonlijke voorkeur. tegelijk is het perspectief van waaruit men kijkt ook belangrijk.
In Jezus zien we dat Genade en Waarheid prima samengaan. En inderdaad Jezus was dan ook bijzonder. En ja Hij was ook de zoon van God. maar desondanks liet Jezus de totale waarheid zien door de wet te vervullen. De complete straf te dragen met alle pijn die dat met zich mee droeg. Jezus keek vanuit liefde en sprak met ontferming, maar ook oprecht de waarheid ook als die soms werkelijk iemand kan raken.
Weet je ik geloof dat we de Waarheid moeten verkondigen over wie Jezus werkelijk is. Ik geloof dat we Gods genade van de daken zouden moeten schreeuwen. Ik geloof dat het niet zoveel uitmaakt hoe we dat doen. de een meer nadruk op de wet, de ander meer nadruk op e genade wellicht, maar de vraag is of mensen zowel de waarheid als de genade terug kunnen vinden in hoe we leven. waar we voor staan , welke keuzes we maken. wie raken we werkelijk met dezelfde hartgesteldheid als dat van Jezus?

Willen we als perfecte mensen leven? de waarheid hard maken in ons leven, dan zal het gevolg zijn dat we falen omdat we de keiharde Waarheid niet aankunnen. We zullen Gods genade , Jezus zelf in ons leven toe moeten laten om werkelijk ook bruikbaar te zijn. niet soft. Maar oprecht , eerlijk en dienend. waarachtig!
Ik moet dan denken aan de roos van Leary. We zijn allemaal anders . de een zit meer boven in qua gedrag (dominant, wettisch)en de ander wat meer naar onderen( onderdanig,slaafs). Toch kan God beide gebruiken. Niet wanneer we slechts gericht zijn op ons zelf, maar wanneer we op samen gericht zijn( relatie). We hebben elkaar nodig en we hebben het nodig om er voor de ander te zijn. bovenal hebben we Gods genade en waarheid nodig voor ons leven om werkelijk dienstbaar te kunnen zijn.
Vind ik leuk:
Like Laden...