Het is gemakkelijk om het te ontkennen, ook al weet je dat ontkenning je weer een paar stappen terug zet. Of geeft het misschien aan dat je zover nog niet bent? Iedereen probeert excuses e verzinnen voor hun daden. In ieder geval proberen we allemaal om in ieder geval niet de volle lading van de schuld die op onze schouders rust te hoeven dragen. We willen de last naar anderen over te dragen of het te verschuiven naar een plek waar we er op dit moment in ieder geval even minder last van hebben.
We willen graag horen hoe goed we het doen op de weg van herstel en bruikbaarheid. Natuurlijk heb je stappen gemaakt en een complimentje is op zijn plaats, maar tegelijk is het daar niet om te doen. Je hoeft niet je best te doen om een zo goed mogelijke score te halen. Het is niet nodig om voortdurend te denken en te rationaliseren.
erkennen
Wij willen altijd maar zaken zo goed mogelijk op een rij zetten, en luister het is goed om dingen op een rij te zetten, maar niet om ze te gebruiken om jezelf vrij te pleiten van datgene waar je schuldig aan bent. Ik begrijp best dat jij net als ik er zo goed mogelijk vanaf proberen te komen. Het liefst zonder kleerscheuren, maar het antwoord op al dit is: STOP! Stop met het denken en erken dat wat je hebt gedaan.
We zijn uitgerust met een soort van ingebouwd alarmsysteem dat ons te kennen geeft wanneer we fout zitten. We weten wat God ons te zeggen heeft over dingen als goed en kwaad. In stap 5, waar we nu in zitten, willen we stoppen met de innerlijke strijd en erkennen dat wat fout is ook daadwerkelijk fout is.
onder ogen zien
het klinkteigenlijk best heel logisch , maar toch proberen we de waarheid te verstoppen en willen vaak niet erkennen dat we gewone mensen zijn die ook fouten kunnen maken. we zetten ons daarmee gelijk aan god. We vereren onszelf.
We willen echter God dienen en herstellen om zo meer bruikbaar te kunnen zijn in het koninkrijk van God. Daarom zullen we moeten ophouden met al onze excuses en stoppen met het proberen om zaken met God op een akkoordje te kunnen gooien. Het wordt tijd dat we onder ogen zien en zeggen : IK STOP MET DE EXCUSES, IK BEN SCHULDIG!
Er kan geen echte vrijheid zijn als we onze eigen schuld niet erkennen. Met het erkennen van onze eigen schuld, zullen we onze innerlijke rust hervinden die we ergens , ooit zijn verloren.
Lieve Vader, Papa, ik wil me op dit moment uiten. Ik wil alles er uit laten wat er in me is. alle boosheid verdriet, angst en frustratie, de schuld, en de pijn, de jaloersheid, en de bitterheid, alle tragedie van mijn leven, de wanhoop van mijn leven, maar ook alles wat ik heb, mijn leven, mijn kinderen , partner, mijn geluk, mijn liefde en familie….. alles , alles , alles , is van u, ik kan mijn leven niet runnen. Ik kan het niet zonder U, tenminste niet zonder gefrustreerd te raken en /of gek, Heer ik heb van alles geprobeerd, maar ik kan het niet, mijn maniertjes en middelen waren onvoldoende om rust te vinden, om het gat van mijn leven te vullen, Heer help mij en geef me de rust waar ik zo naar verlang, vul het gat van mijn leven en laat het vol zijn met liefde, liefde voor U , voor mezelf en voor anderen. In Jezus naam , Amen
Bewerk deze post.