God is de sterkste

Psalm 91 vers 1 t/m 16

God is de allersterkste. Op hem vertrouwen geeft ons kracht, rust, en de moed om door te gaan. Hij is het op wie we kunnen bouwen.

Wat kan een mens soms bang zijn. Bang voor van alles: om alleen te zijn. Bang om niet gezien en gewaardeerd te worden. Bang om genegeerd te worden.

Angst laat zien dat we God nodig hebben. Het toont echter ook aan dat we Hem onvoldoende vertrouwen. Immers als weten dat hij de sterkste is, waarom zouden we dan nog angstig zijn.

God is Heer! Echter om hoeverre laten wij Hem Heer zijn over ons leven ? De mate van angst zegt ons iets over de mate van vertrouwen. Veel angst is een geringe mate van vertrouwen . Weinig angst geeft aan dat we een bepaalde mate van vertrouwen hebben.

De vraag is waarop we vertrouwen. Sommige mensen hebben een behoorlijk portie zelfvertrouwen al kennen ze God niet. Hun vertrouwen bouwen ze dan op iets anders. Wellicht op iets wat ze zelf “gebouwd” hebben. Op wat ze hebben aan goederen of op dat wat ze gepresteerd hebben.

Waarop bouw jij je leven? Ben je bang? Waarop vertrouw je ? Zou je dat wat je hebt los kunnen laten in vertrouwen aan God? Durf je je geld los te laten en uit te delen van wat je hebt? Durf je je huis, je werk, je aanzien, je carrière los te laten en God je leven werkelijk over te geven?

Ik geloof dat we vaak angstig zijn. Vaker dan we denken. Pas als we in situaties komen waarop we afstand moeten doen, we zaken niet meer in de hand hebben word duidelijk waarop ons vertrouwen werkelijk gesteld was.

Wellicht is het daarom dat we soms opnieuw bepaalde zaken moeten overgeven. Wellicht daarom worden we soms op de proef gesteld. Durf je los te laten en jezelf te laten zien?

Wat is er nog wat losgelaten zou moeten worden? Je geld? Je kinderen? Je werk? Je huis,auto, tv,pc? Je seksualiteit? Je gedachten? Je verleden? het heden, de toekomst?

Misschien iets om over na te denken?

geworteld in Liefde

om te kunnen groeien  is het belangrijk om op de juiste plaats te zijn en in goede grond te staan.  Wanneer  de grond  niet goed is  kunnen we niet wortelen en wanneer we   niet op de goede plaats staan  is de kans dat we niet  op een goede manier zullen groeien.

Voor een goede groei is het belangrijk dat we  goed geworteld zijn.  hoe groter  we  willen zijn des te belangrijker is de wortel.  Grote bomen als eiken hebben sterke wortels.  Willen we  werkelijk mannen of vrouwen van god zijn dan zullen we  goed geworteld moeten zijn.

Veel mensen denken dat  we geworteld moeten zijn  in  hoe we ons presenteren aan de mensen.  net pak, goede baan en netjes iedere zondag naar de kerk.  anderen denken dat ze geworteld moeten zijn in kennis. Ze weten  enorm veel en lezen allerlei boeken en ook de bijbel kennen ze van a tot z. weer anderen denken dat ze geworteld  moeten zijn in  het doen van  belangrijke dingen in het leven. ze zetten zich in  om anderen te helpen, ze hebben diaconie hoog in het vaandel en doen er alles aan  om de mens in nood   te begeleiden.

Helaas moet ik zeggen dat  dit alles niet de juiste wortels zijn.  het zijn op zich geen verkeerde wortels, maar   het zijn geen sterke wortels. Het zijn immers slecht die wortels die aan de oppervlakte liggen, die anderen direct kunnen zien.  een eik is sterk om zijn dieper liggende wortels.  Er wordt wel gezegd dat een eik net zo groot onder de grond is  als er boven. Dat betekent dat zijn wortel gestel zo enorm veel meer is dan wat we  kunnen zien.

Het is gewoonweg niet mogelijk om een eik zomaar  weg te halen.   Hij staat vast.  En je moet van goeden huize komen wil je een eik omver  krijgen. een ketting zaag  is gewillig, maar dan nog zitten de wortels  vast in de grond.  Diep  heel erg diep.

Goede wortels zijn van belang om het juiste water en de juiste voeding te  verkrijgen.  Het juiste voedsel en water ontvangen we van god zelf. We  kunnen ons  vullen met  wat er aan de oppervlakte  ligt, zoals erkenning van anderen in wat we doen of in wat we hebben of wat we hebben gedaan. Dit is niet per definitie altijd verkeerd, maar z e is onvoldoende.  We hebben meer nodig. We zien ook dat wanneer  een plant onvoldoende van het juiste voedsel en water  krijgt hij gaat verkleuren en zijn bladeren  krijgen rare vormen zijn vrucht wordt minder en hij word gevoeliger voor ziektes.

We hebben onvoldoende aan wat  aan de oppervlakte ligt.  We zijn veelal liever oppervlakkig en durven soms niet werkelijk de diepte in te gaan. we weten niet wat er zich bevind. Het is er donker. Toch is dat nu juist wat we nodig hebben.  de onbekende diepten van God. de plek  diep van binnen waar we  het levende water kunnen proeven. Waar we voedsel ontvangen om van te groeien en van waaruit we kracht  opdopen om in het zichtbare  ons te ontwikkelen. Om vrucht te kunnen dragen er  anderen van te voeden.

Wanneer we  diep, diep geworteld zijn in Gods liefde komen we los van wat  aan de oppervlakte ligt, maar zullen we er meer van genieten. We zijn er immers niet meer afhankelijk van  we  weten immers dat we niet zullen vallen  wanneer we diep zijn gegaan. Wanneer we de duisternis hebben overwonnen om het levend water  en het geestelijk voedsel  tot ons hebben kunnen nemen.  we zijn sterk  zowel boven als onder.

genieten of voorbij schieten?

“you never win your enemies to Christ, only your friends.”  

Rick Warren 

Kunnen wij mensen voor Christus winnen?  Hoe doe je dat dan?  Het vreemde is dat gelovigen veelal wel spreken over een relatie met Christus, maar tegelijk niet die relatie  laten zien in hun eigen handelen naar de ander toe. veelal lijkt het er meer op dat de regels en de afspraken die mensen gemaakt hebben  boven  de relatie zijn komen te staan.   

Persoonlijk geloof ik zoals de titel van mijn weblog het al zegt in ontmoeting. Ontmoeting is meer dan  gewoon elkaar even goede dag zeggen. het is meer dan; “hoi hoe gaat het? het gaat goed en met jou? ook prima, lekker weer. Ja lekker weer. “  hier gaat het eigenlijk over niets.  Ik bedoel duidelijk te maken dat we ook  dieper met mensen om kunnen gaan.

Mensen maken zich  niet alleen  maar sterk voor hun eigen regels en wetten (waar ze die dan ook vandaan hebben), maar tegelijk stellen ze deze soms zo enorm hoog dat  er werkelijk geen ontmoeting meer mogelijk is.

Durven wij werkelijk te gaan leven vanuit de relatie met Christus in ons leven? de ervaring van geliefd zijn door Christus mogen we doorgeven aan anderen. op de een of ander manier lopen we  vaak vooral vast om werkelijke relaties aan te gaan  door de regels die wij onszelf hebben opgelegd en die we ook anderen  zouden willen opleggen omdat we ze op de een of andere manier zo enorm belangrijk vinden voor ons eigen leven.

Regels  zijn ook niet verkeerd.  Wanneer echter de regel boven de relatie komt hebben we een probleem.  We hebben immers niet allemaal hetzelfde referentie kader.  Ik heb niet hetzelfde kader als jij en jij niet hetzelfde als ik. we kunnen daar over spreken en misschien komen we daarin  wat meer tot elkaar door gesprek, maar wanneer ons referentie kader totaal  verschillend is en we de regel boven de relatie stellen  lopen we pas werkelijk tegen problemen aan. we worden dan werkelijk fundamentalisten. Mensen maken zich  niet alleen  maar sterk voor hun eigen regels en wetten (waar ze die dan ook vandaan hebben), maar tegelijk stellen ze deze soms zo enorm hoog dat  er werkelijk geen ontmoeting meer mogelijk is. het hek gaat op slot.

Wanneer we echter ruimte  creëren om te ontmoeten, bij elkaar te zijn, relaties te ontwikkelen betekent dat  we oog hebben voor de ander en ervaart de ander dat hij geliefd is. hij wordt als mens erkend in wie ij is ook al mis zijn mening, inzicht, visie , geloof, totaal anders.  Wanneer we het gevoel hebben welkom te zijn,  ontstaat  er  het gevoel dat we welkom zijn.

Oprechte  relaties geven  ruimte  om de angst aan de kant te zetten en jezelf te openen voor werkelijk gevoelens, gedachten en ideeën.

Wanneer  er geen ruimte is om te ontmoeten, we vasthouden aan de regel, dan  dienen we in wezen niet God of de ander maar de wet. wanneer we relatie op oog hebben dienen we God die ons  de meest prachtige relatie aanbied ever.  In relatie wijst hij ons de weg naar hoe we elkaar kunnen dienen.  In relatie wordt ons duidelijk wat er werkelijk leeft aan gedachten gevoelens en waarom mensen  tot bepaalde keuzes in hun leven zijn gekomen.  we zien de zwakheden en de kracht van anderen.

Wat zou het geweldig  zijn wanneer we niet slechts bezig zijn met slechts regels, maar dat we vooral ook de relatie met God en de medemens op het oog hebben.  dat we in relatie met de ander een plek creëren om  zichzelf te zijn. een plek waar men zelfs anders mag zijn.  een plek waar het veilig is om een bepaalde mening te uiten, zich uit te spreken van wat er op het hart ligt.

Oprechte  relaties geven  ruimte  om de angst aan de kant te zetten en jezelf te openen voor werkelijk gevoelens, gedachten en ideeën.  Dit vraagt echter meer van ons dan we  op dit moment  misschien beseffen . we kunnen ons gemakkelijk verschuilen achter allerlei regels, maar om werkelijk  jezelf te zijn betekent dat we ons  zelf ook veilig moeten weten. Dit kan alleen wanneer we ons werkelijk veilig voelen in de ontmoeting met God. wanneer wij ons zelf geliefd weten, hoeven we immers niet meer bang te zijn geoordeeld of veroordeeld te worden door de God, de ander.

 Ik heb de hoop dat anderen in mij een stukje van christus mogen ontdekken. dat anderen in mij zien dat ik in relatie leef met Jezus.  Dat ik niet naar de pijpen dans van wat anderen verwachten, niet regels en wetten  in mijn leven het belangrijkste zijn, maar dat Hij in mijn leven nummer  1 is.

Regels  kunnen soms een last zijn om werkelijk in relatie te kunnen staan. Niet omdat deze niet goed  zou zijn, maar omdat  we ze de ander veelal al opleggen alvorens de ander de regel ook werkelijk begrijpt. Wanneer we vooral bezig zijn met het uitleggen van regels gaat de relatie veelal verloren. We staan dan immers al vaak tegenover elkaar en hebben een verschil van mening, wanneer we echter de liefde van de ander hebben gewonnen kunnen we die ander  meenemen naar de regel om ze daar over te vertellen .  niet om ze door de strot te duwen, maar om ze er vertrouwd mee te maken.

wellicht kiezen ze zo voor dezelfde regel of misschien zullen we soms tot de erkenning komen dat we zelf de regel eigenlijk niet  meer willen gebruiken.  Iedereen is vrij om  zijn leven zelf in te vullen. Ik zou willen dat ik de regel (wettisch als ik soms ook ben) wat meer naast me neer kon leggen en Gods liefde voor de ander meer en meer de ruimte durf te geven om werkelijk ontmoetingen aan te gaan met  de ander. niet om de ander  in een vangnet van het christendom te drijven , maar om de ander vrij te laten om zelf keuzes te maken om hun eigen weg te kiezen. Zonder de verwachting dat de ander dat moet doen of geloven wat ik geloof.

wanneer we elkaar in de ogen kijken, gaat het dansen misschien niet altijd goed ,maken misschien soms een mistap, maar er ontstaat er wel relatie en oprechte interactie.

Ik lees net in een blog van stella over verwachting. Groteen kleine verwachtingen. we hebben allemaal natuurlijk bepaalde verwachtingen, maar ik wil de verwachting aangaande ontmoeting omzetten in hoop. Ik heb de hoop dat anderen in mij een stukje van christus mogen ontdekken. dat anderen in mij zien dat ik in relatie leef met Jezus.  Dat ik niet naar de pijpen dans van wat anderen verwachten, niet regels en wetten  in mijn leven het belangrijkste zijn, maar dat Hij in mijn leven nummer  1 is.  ik verlang er naar dat mijn relatie met Hem meer en meer de brug zal zijn naar het  hart van de ander.

dansen is hier een mooi metafoor. wanneer we dansen naar de pijpen van de ander  is er geen relatie. we zijn constant bezig  te kijken naar onze voeten. “oei, maak ik geen verkeerde beweging, stap ik niet op de ander zijn  tenen?” wanneer we elkaar in de ogen kijken, gaat het dansen misschien niet altijd goed ,maken misschien soms een misstap, maar er ontstaat er wel relatie en oprechte interactie. we  ervaren elkaar. we voelen aan en zal de dans  voor het oog misschien niet de mooiste zijn, maar  met elkaar dansen is dan wel  de dans waar het in wezen omgaat qua dansen. genieten van de ontmoeting  met elkaar.

laat je zwakte zien!

Waarom reageer je zo als je reageert ?waarom reageer je alsof een bom gebarsten is. waarom trek je je juist terug in andere gevallen. Waarom  durf je opeens niks meer te zeggen  wanneer anderen je aanspreken . waarom doe je een stapje terug  als je bij  bepaalde mensen in de buurt bent?  waarom… er zijn nog zo veel meer  dingen te nomen misschien. Hoe reageer jij  in bepaalde gevallen. Waardoor wordt jij getriggert om op een bepaalde manier te reageren zonder dat je het wil?  Wat is jou  reactie? Wordt je boos, maak je je onzichtbaar, passief,  of juist angstig?

Wat is er wat jou zo onzeker maakt dat je niet meer jezelf  durft te zijn? Ik heb de neiging om op een afstandje te blijven staan en toe te kijken hoe naderen dingen doen.  ik heb moeite om mijzelf te geven  in een groep die ik niet of  nauwelijks ken.  Wanneer ik alleen ben is dat op zich nog niet eens zo een probleem hoor. Ik kan best een praatje maken als het moet, maar echt  contact kost bij mij over het algemeen toch meestal wel een aantal dagen van aftasten. Ik kijk graag de kat uit de boom zeg maar.

Voor ik iets meer van mensen weet zal het gesprek over het algemeen wat oppervlakkig blijven. Tenzij je mij iets zou vragen. Ik ben openhartig over wie ik zelf ben, maar durf nooit werkelijk terug te reageren.  Wat is mijn angst?  ik denk wellicht vaak dat anderen bepaald e zaken beter kunnen dan ik. dat ik niet zo sterk in mijn schoenen sta als anderen. dat anderen  beter overkomen.  Ik ben, gewoon tot de situatie onder controle is, gewoon  bang.

Ik moet zeggen dat ik er  veel minder last van heb. Ik heb er vrede mee  nu.  Vroeger  wist ik me er niet goed een houding in te geven. ik begon dan vooral  een soort van grapjes te maken.  ik overschreeuwde mijzelf op een feestje bijvoorbeeld. qua werk, greep ik er altijd gelijk in. Ik moest bewijzen dat ik iets  kon, dat ik kon presteren.  Tegenwoordig durf ik gewoon te zeggen dat ik niet zo gemakkelijk contact maak  als dat  het lijkt. Ik durf ook gewoon stil te zijn zonder de gedachte iets  te moeten zeggen of te doen.

Hoe zit dat bij jou?  mensen lopen soms vast in hun eigen tekortkomingen. Ik heb geleerd hier mee   om te gaan. ik zou soms willen dat ik  anders in elkaar stak. Mijn vrouw is iemand die gelijk contact maakt. Die iemand gelijk aanspreekt en  als ze binnenkomt  ziet ze gelijk bekenden.  Ik ga  staan wachten tot iemand me herkent of een praatje met me wil maken.  een jammerlijk verschil? Ik denk het niet. aanvulling zou ik het noemen. Zo heb ik een aantal eigenschappen die mijn vrouw niet heeft.

Ik heb geleerd haar dingen toe te vertrouwen. Dingen waar ik niet zo goed in ben, maar zij laat mij doen waar ik goed in ben.  we zijn voor elkaar gemaakt zeg maar.  ik geloof dat echt.  ze is een Gods geschenk. Ik  ben enorm ongeduldig , mijn vrouw heeft engelen geduld.  Ik ben echter zelden onzeker over wat vind. Ik onderzoek dingen over het algemeen heel goed en heb een duidelijke eigen mening.  Ik ben heel direct en zonder omhaal van woorden. (al zou je dat in  mijn blogs misschien niet altijd zeggen ;-D)

We hebben  beide onze kwaliteiten en vullen elkaar aan. ik geloof dat het zo werkt in een relatie. Niet slechts in een huwelijks relatie, maar ook in een vriendschapsrelatie. We vullen elkaar aan. ik geloof dat het zo ook in de kerk zou moeten werken.  Niet een dominee die bepaald hoe een kerk zou moeten werken, maar wij die samen kerk zijn.  een gemeenschap, waarin ieder iets te doen heeft. Waarin ieder zo zijn taken op zich neemt. Ik de mijne en op mijn manier en jij de jouwe op jou manier.

Veel mensen zijn altijd  bang zichzelf te zijn en doen alsof.  Ik bedoel daarmee dat mensen soms net doen of ze niks kunnen, anderen beweren juist dat ze de totale controle hebben of alles weten. Ze willen de controle.  Ik geloof dat het niet gaat om wat we nu wel of niet kunnen, maar om ontmoeting.  We kunnen niet werkelijk ontmoeten als  we  niet onszelf zijn. immers een ontmoeting vraag om een open houding. Een echte innerlijke ontmoeting zal niet  plaatsvinden als wij onszelf  niet openstellen voor de ander. als de ander jou niet werkelijk mag zien zoals je bent.

Iedereen heeft zo zijn dingetjes, zijn  gedachten en gevoelens, zijn herinneringen, dingen die we niet  zomaar laten zien.  dingnetjes waarvan we  denken dat als anderen ze van ons zouden zien ons nooit meer aan zouden kijken.  We denken dat we genegeerd of afgewezen zullen worden.  echter het altijd maar voor jezelf houden. Het leven met je geheimpjes maakt dat je in een depressie komt misschien of dat je  een hekel krijgt aan je zelf.

Ik denk dat het mooiste is wat ik geleerd heb is: dat ik  nu meer dan ooit besef dat iedereen wel  zijn eigen maniertjes heeft om zich te verstoppen.  Wanneer ik mijzelf open voor de ander  openen anderen zich voor mij.  Soms kost me dat even moeite, maar de opbrengst is zoveel meer. ik heb gemerkt dat God er altijd bij is  als ik mijzelf  open in situatie die vragen om een werkelijke ontmoeting. Waar ik iets van mijzelf laat zien. ik met  dan altijd denken aan de Emmaüsgangers. Die openhartig met elkaar in gesprek waren en Jezus kwam er bij en op dat moment zagen ze het nog niet, maar er gebeurde iets bijzonders er was ontmoeting.  De bijbel zegt ons dat waar twee of drie in Zijn naam bij elkaar zijn Hij in het midden is. wederom , dan zal er ontmoeting zijn.

Wanneer we onszelf  durven laten zien in gemeenschap met anderen. als we werkelijk zaken in het licht durven brengen , zullen anderen dat  ook gaan doen. we zullen totaal andere relaties ontwikkelen.  Gebaseerd op waarheid, op liefde,op echtheid, op God zelf.  Wat nu het mooiste is? dat is dus dat ontmoeting zoals ik dat  beschrijf twee kanten opwerkt. Wanneer wij onszelf openen openen anderen zich en God zal zichzelf ook tonen als de God die zich voor ons geopend heeft  en waardoor wij in Hem mogen leven. In Hem leren we meer en meer onszelf kennen. wanneer we onszelf leren kennen en accepteren is dat herstel van wie we in wezen zijn.

we willen graag onze  kracht tonen als mens. bouwen op de dingen waar we sterk in zijn. Jezus laat ons het omgekeerde zien. onze kracht zit niet in onze menselijke sterkte, maar in onze zwakheid. om je zelf te laten zien ins innerlijk kracht nodig. de kracht van Gods geest in jou.  durf je zwak te zijn? stap uit de douche en laat je tranen zien.

Beren op de weg

maar hij zei: ‘Je hebt niet meer dan mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid.’ Dus laat ik mij veel liever voorstaan op mijn zwakheid, zodat de kracht van Christus in mij zichtbaar wordt.  2 Cor 12:9

 

menselijk limit en het onmogelijke

Ik hoor mensen regelmatig zeggen dat ze door God geroepen zijn om bepaalde zaken te doen in dit leven. eerlijk gezegd wordt ik daar altijd een beetje kriebelig van.  Ik geloof ook inderdaad dat God mensen roept  daar niet van, maar tegelijk zie je mensen op de en of andere manier dan druk worden met datgene waar God hen geroepen heeft en gaan ze op eigenkracht allerlei zaken regelen omdat God hen heeft geroepen.

De vraag die ik hier wil neerleggen is of God je inderdaad geroepen heeft als je het zelf zou kunnen.  Waarom zou God je iets laten doen waarvoor je hem helemaal niet nodig hebt? Misschien denk je dat God jou nodig heeft?  ik geloof dat God ons menselijk vermogen niet onderschat, maar hij kent  zeker ook ons limit.  Als God ons roept, roept hij ons voor  het onmogelijke.  Dat is wat ik geloof. Hij roept ons voor datgene wat wij vanuit onszelf  niet kunnen.

Kwetsbaar zijn

Ik bedoel niet dat je niet bepaalde capaciteiten nodig zou hebben of dat God op een bepaalde manier jou lichamelijk overneemt, maar ik bedoel dat God ons  vaak roept  op een manier en op een bepaald gebied, maar waarin Hij je  kan vormen, maar waar ook je verlangens  belangrijk zijn en waar jij jezelf kunt ontwikkelen , groeien. Echter op een gebied waarin je afhankelijk  van hem bent. op een gebied waarin je je kwetsbaar moet opstellen om het doel te bereiken en God ook werkelijk kunt dienen.

In mijn leven heb ik dat ook gezien. Ik geloof dat God een bepaalde roeping op mij  leven heeft gelegd.  Hoewel ik bepaalde talenten heb en ik deze ook inzet, gebruikt God me  juist vaak op de gebieden waarin ik niet zonder Hem kan.  Ik heb allerlei banen gehad, waaronder onderandere bloemist. Ik kan geweldig mooi bloemwerk maken. (klinkt misschien wat  opschepperig) maar ik kan geweldig mooi bruidswerk maken en rouwwerk, mooie boeketten etc…, toch heeft God mij jaren geleden al op het hart gelegd om iets heel anders te gaan doen. iets waarin ik helemaal afhankelijk ben van Hem.

afhankelijkheid

Wanneer we zwak zijn zijn we sterk zegt de Bijbel.  Juist wanneer we onzeker zijn kan Gods kracht zich in ons laten zien.  God weet ook als geen ander waar  we dicht bij Hem blij ven , maar dat kost ons moeite. het kost moeite om datgene te gaan doen waarvoor Hij ons geroepen heeft. Het zou voor mij gemakkelijk zijn geweest om gewoon  bloemwerk te blijven maken en misschien  gebeurt dat ook wel weer eens, maar Hij plaatst ons daar waar wij onzeker zijn. waar we ons niet kunnen verstoppen en afhankelijk blijven .

Misschien vraag je je af of God nu wel werkelijk weet wat goed  voor je is. misschien denk je het zelf te weten.  Misschien twijfel je over  je gaven en talenten, over waar god je geroepen heeft. Welkom dan ben je op de plek van waaruit God je wil leiden naar een bijzondere  plek. Je  roeping.  Misschien dat je denkt dat je te zwak bent en niet capabel voor de dingen die in je hart opborrelen. Nou , dat is dan juist. Wij kunnen zonder God niets doen.  wij kunnen als mensen van alles organiseren, ondernemen, doen, maar uiteindelijk leidt het niet  tot vrucht wanneer we niet in afhankelijkheid leven van Zijn roepstem.

Zet je voet maar op het water

God heeft jou op het oog, maar hij wil ook jou gebruiken om anderen  zijn liefde voor hen te tonen. Jou kracht kan enorm zijn als je God de ruimte geeft om door jou heen zijn werk te doen.  dit kan  beangstigend zijn, maar ook zo enorm bevredigend. Veelal zien wij beren op de weg.  Hoe pak ik het aan? waar  moet ik beginnen? Wat moet ik doen? hoe red ik het financieel? Hoe vertel ik het mijn gezin? Wat zullen aanderen er van vinden? Maar weet dit: God zal bij je zijn, ieder stap die je maakt  om je roeping te volgen. Het is  moeilijk te geloven soms, maar wanneer wij bereidt zijn onze voet op het water te zetten in geloof zal God ons leiden in dat geloof  naar plaatsen die we isschien nog niet kennen, maar in ieder geval naar de plek waar we zijn hand mogen vasthouden en hij ons niet zal laten zakken.  Hij is bij ons in onze kwetsbaarheid.