Waar je voor geroepen bent.

Verantwoording is het thema waar ik voor mijzelf mee bezig ben. Neem ik verantwoording, wat is mijn verantwoording en hoe ben ik verantwoordelijk. Ik moet dat ergens tegenaan houden om het inzichtelijk te krijgen.

Vastgelopen?

in eerste instantie is verantwoording iets waar we als mens vanuit de Bijbelse verhalen regelmatig op worden aangesproken. Wie zijn verantwoording niet neemt loopt vast in de dingen die hij onderneemt. Wie het wel doet ziet dat terug in zegen van God.

Die zegen is in oudtestamentische zin soms ook financiële voorspoed, maar in de breedte niet perse. Daar draait het niet om in de Bijbel. God is daar waar mensen voor Hem kiezen. Hem betrekken in hun levens. Waar mensen zoeken, helpt God hen op weg.

In het oude testament zie je dat mensen telkens opnieuw inspiratie nodig hebben. Vaak met een stok achter de deur. In het nieuwe Testament lezen we juist dat Jezus kwam. Gods Zoon om er letterlijk te zijn. Niet in regels of via een profeet met donderpreek, maar God liet Zijn ware aard letterlijk zien.

Jezus roept ons op om te volgen, op te staan, lief te hebben, … Daar kunnen we het bij laten. We kunnen echter ook werkelijk verantwoording nemen om te doen waartoe Hij ons oproept. Ik merk dat ik dat soms veel lastiger vindt dan ik toe wil geven. Ik doe immers wel mijn dingetjes is de gedachte. Ik doe bijdragen aan de kerk, help mensen die vastlopen, probeer een ieder het zijne te geven, lief niet, probeer mensen lief te hebben en met God daarover te spreken, maar toch…

Weet je, als ik zo schrijf dan is het gemakkelijk om zaken af te meten, te wijzen naar, te zeggen wat ik zou willen, maar wat verandert daar dan door? Niet ik kan mijn daden meten, niet goed bepalen. Want in alles wat ik doe zit een stuk eigengereidheid. Doe ik namelijk iets goeds, dan zitten daar ook andere gedachten bij. Doe ik iets voor de ander, ben ik soms ook trots op.mijn eigen acties.

Wat levert het mij zelf op?

Ik reageer in alles zowel vanuit mijzelf als/of vanuit wat God van mij vraagt. Dat loopt soms zo enorm door elkaar. Wat is daarin mijn opdracht? Niet te vertrouwen op wat van het vlees is en te leven door de Geest. Want de Geest spreekt in mij en weet dat alles wat van mij zelf is uiteindelijk niets oplevert. Ik wil in alles Christus navolgen.

Dat zijn grote woorden en tegelijk wordt ik daar zo enorm klein van. Met veel vragen in mijn hart. Hoe doe ik dat? Door dicht bij Hem te blijven en anderzijds ook te blijven benadrukken dat we heel vaak niet begrijpen wat er nodig is. Toch mogen we het najagen om Gods werk te doen. Niet enkel trots te zijn op onszelf, maar vooral op wat God in en door ons wil doen.

Ons perspectief mag veranderen. Misschien klinkt het een beetje vies in de huidige tijd, maar ons perspectief moet veranderen om tot Gods eer te kunnen leven. Niet meer ik maar Christus leeft in Mij. Dat betekent dan dat Hij eerst komt en daarmee ook God de Vader, maar ook wijzelf mogen meedelen in die heerlijkheid als we gewerkt hebben met de juiste motivatie. Dan zegt God dat we het goed gedaan hebben.

De Waarheid is…

We zoeken naar waarheid en die waarheid is slecht in één. Dat Is Jezus! We zoeken hoe, Hij is de Weg! We willen ervaren, zien, proeven. Hij is het Leven! In Jezus komt alles samen. Wat loopt de mens vaak vast in eigen overtuigingen. We geloven dat we geld nodig hebben om iets voor God te kunnen doen. We geloven dat we moeten bouwen aan gebouwen, instituten, kerken om er voor God te kunnen zijn.

God is niet op zoek naar de hoogste toren. Niet naar wat jij en ik kunnen doen. Hij zoekt ons hart voor Hem, voor onze naaste. Hij wil niet dat we hogere en hogere torens bouwen om Hem te eren en onszelf. Hij wil juist dat we net als Jezus onze armen gespreid hebben en dienen tot het eind.

Heer geef ons de kracht van Uw Heilige Geest om lief te hebben zoals U lief hebt gehad. Te dienen zoals U gediend hebt. Te zien wat U zag . Alles in de mate die we kunnen verdragen en aankunnen. Geef ons de kracht om onze verantwoording op ons te nemen waar we geroepen zijn. Samen.

Uitstappen

Mensenvrees legt iemand een valstrik, maar wie op de HEERE vertrouwt, wordt in een veilige vesting gezet.
Spreuken 29:25 HSV

Ken je de gedachten en gevoelens die komen kijken als je een totaal andere wending moet maken dan iedereen verwacht?  Het gevoel dat je overspoeld als je alles op een rij zet en het enerzijds ongemakkelijk is en anderzijds iets waarvan je weet dat je het moet doen?  Of de gedachten die eigenlijk zeggen dat het onmogelijk is, dat je het niet kunt, dat mensen je vreemd zullen vinden of niet capabel? Maar wanneer toch de roep om de juiste keuze te maken je uitdaagt om te doen wat je hart je ingeeft.

Ik zelf heb een aantal keer zo’n spannende keuze moeten/willen maken. Voor mij zijn dit momenten waarvan ik geloof dat God me geroepen heeft om Hem te volgen. Te doen waar Hij me voor geroepen heeft. Ik zelf dacht op een aantal van die keuzes dat ik onbekwaam was en niet de capaciteiten had. Toch heeft God me laten zien dat God niet altijd de meest bekwame mensen roept, maar mensen die zich afhankelijk willen opstellen van Hem.

Daniel Lohues zingt in een lied de woorden: angst is maar veur even, spiet is veur altiet.of te wel angst duurt niet zo lang, maar spijt raak je niet zomaar kwijt. Een ander lied van Ralph van Maanen gaat als volgt: ik ben altijd bang dat het water stijgt, Hoger dan mijn lippen. Dat de dreiging blijft, ik ben altijd bang. Voor de stemmen in mijn hoofd. Voor niet doen wat je belooft, voor het donker, voor de zon. Dat het alweer ophoudt voordat het begon.

Ken je dit? Het onbehagelijke gevoel? Ik.hoor mensen soms zeggen dat ze er geen goed gevoel bij hebben en het dus niet van God kan zijn. Ik zelf ben daar niet zo zeker van. Ik geloof dat God ons juist vaak roept in ongemakkelijke situaties. Daar waar we ons niet direct veilig en vertrouwd voelen of capabel voor zijn. Toch geloof ik dat God ons juist dan kan leiden omdat we op Hem moeten vertrouwen en we de bereidheid moeten hebben om bekwaam te worden en bereid.

Natuurlijk kunnen we luisteren naar alle stemmen die in ons schreeuwen. Naar alle stemmen van mensen om ons heen. Naar gevoelens en gedachten die ons onzeker maken maar dat levert enkel angst en twijfel op. De vraag is niet hoe en wat mensen zeggen ,  al is de wijsheid van bepaalde mensen goed om mee te nemen. Het is vooral het luisteren naar de juiste stem. Als God spreekt dan moeten alle andere stemmen zwijgen. Gods stem is te horen als we Hem zoeken. Daar is ruimte voor nodig en stilte.

Soms denken we dat God in de onrust is. In de donder en bliksem. In de storm van het leven en ons er iets mee wil zeggen. Maar God is juist in de rust die we mogen ervaren in de hectiek.  Ik moet toegeven dat ik het lastig vindt om de rust  te zoeken als er hectiek is.  Maar ik heb wel geleerd om juist in de hectiek die rust toch te zoeken. Ik ben zelf geneigd om de storm opte kloppen, de hectiek te vinden, zaken groter te maken als ze zijn.

Ik heb ontdekt dat mijn leven zonder God alle kanten op gaat.met God komt er cadans. Zonder overleg doe ik mijn ding. Vaak gebaseerd op wat ik voel, denk en hoor van anderen, maar de beste keuzes zijn de keuzes die op mijn pad kwamen en waar God me voor een uitdaging heeft gezet, maar waar ik zijn aanwezigheid in heb ervaren. Ik geloof dat dit nu juist is wat het eerste gebod inhoudt. Vanuit relatie doen wat Hij wil voor anderen.

Onderweg zijnde met Jezus ontdek ik Zijn weg. Waar te gaan en hoe is vanuit die relatie. Ken jij die relatie ook?  Wat leid jou in het leven? Doe je wat jij wil? En hoe ga jij om met angsten,onzekerheden, teleurstellingen, pijn, afwijzing? Maak je de juiste keuzes en hoe weet je dat dan?  Ik zelf verlang te doen wat God me vraagt. Ik zoek Gods Geest in deze dingen. Hoe zit dat bij jou?

Markeringspunten in je leven.

Je bent geroepen. God heeft je al voor je conceptie geroepen om er te zijn. Heeft je bedacht en je de mogelijkheden gegeven om uniek en je zelf te zijn. Wat een geweldige gedachte dat God zei: laten we kinderen maken  die op ons lijken.

Ik zelf moet dan denken aan de liefde tussen mijn vrouw en mij. En de momenten dat we besloten kinderen te willen of dat we hoorden dat ze zwanger was. Wat een vreugde op dat moment. Of het moment dat we in contact kwamen met onze pleegkinderen. Ons hart was gelijk gevuld met liefde.

Op dit moment zijn we gezegend met een stel prachtige kleinkinderen en de manier waarop is soms niet zoals onze verwachting dit had bedacht, maar wat kan ik genieten van onze kleinkinderen.mijn hart loopt soms over van vreugde. En wie weet wat er nog komt, ik heb er enorme verwachting van omdat God goed is.

God roept zei ik eerder al, maar hij stopt niet met roepen. Hij brengt ons voortdurend terug bij de kern. Bij je roeping als mens zijnde om te komen tot de bestemming die Hij voor je heeft. Als vader en als hulpverlener hoor ik nogal eens dat ik gemakkelijk praten heb. We hebben de zaken immers goed voor elkaar.

Ik geloof dat ik geroepen ben,en dat jij geroepen bent om Gods weg te gaan. Misschien ben je op zoek wat je weg is. Goed om eens terug te kijken naar het startpunt van je leven. Misschien was dat niet de beste plek, misschien heb je een heftig begin meegemaakt, maar God heeft je geroepen om er te zijn en je bent er. En net als de eerste mens ( Genesis) heeft God je adem gegeven om te bestaan.

Als kind kan het best pittig zijn soms, of als tiener. Je hebt het wellicht niet gemakkelijk gehad, toch heb jij je mogen ontwikkelen op jouw manier. Misschien heb je daar strijd geleverd en bent allerlei hindernissen tegen gekomen. Ouders die verkeerde keuzes hebben gemaakt, gescheiden zijn of gestorven. Ze hebben misschien nooit de juiste verantwoording gedragen over jouw opvoeding of ze hebben de lat veel te hoog gelegd waardoor je nooit het gevoel hebt gehad zelf te kunnen kiezen.

Weet je, toch is God nog altijd bij je en al lijkt het dat sommige mensen het beter of gemakkelijker hebben gehad als jij of juist moeilijker, het maakt deel uit van jouw proces. En van een deel van dat proces had je het maar te aanvaarden omdat je niet zelf de keuze had. Maar nu is echter jouw moment.

Ik weet niet waar jij als lezer op dit moment in je leven staat, als je een jong mens bent die aan het leren is om eigen verantwoording te nemen over je leven, dan is het nu de tijd om je leven te overdenken en een vervolgstap te maken op de roeping van je leven. Je bent door God geroepen met je persoonlijke gaven en talenten, je ervaringen en de dingen die je hebt gezien en gehoord. Wat ga je er mee doen?

Als je al wat langer onderweg bent is het de vraag, wat je gedaan hebt met je leven. Heb je deze ingevuld naar de roeping op je leven of heb je vooral geluisterd naar alle stemmen die de wereld op je heeft uitgeoefend. Dan is de tijd gekomen om terug te blikken naar wat er op je pad is gekomen en waar God je geroepen heeft.

Veel mensen hebben allerlei gedachten over of het wel werkelijk zo is dat God hen geroepen heeft. Ik geloof dat ieder mens, min of meer de vraag krijgt wie is God voor mij en wat moet ik er mee, wat moet ik met de roeping van God over mijn leven? 

Er zijn in ieder leven markeringspunten aan te wijzen waar God je bewust maakt van Zijn roeping op je leven. Markeringsmomenten zijn vaak als dierbaren sterven, als kindertjes geboren worden of speciale dingen zeggen of doen, als er speciale momenten zijn die je diep raken. Markeringspunten die je leven bepalen.

Voor al mijn kinderen, pleegkinderen, schoonkinderen, kleinkinderen bid ik dat ze de roeping van God mogen verstaan in hun leven. Ik bid dat mijn cliënten, deelnemers,vrienden, mogen gaan luisteren. We zien dat waar mensen ontdekken dat ze de moeite waard zijn,dat ze geliefd en door God gewild zijn er rust, herstel, verandering optreed in het binnenste van hun leven.

Het leven krijgt richting waar we leren luisteren naar Gods roepstem. Het kruis is het markeringsmoment in mijn leven. Ik wil en kan er nooit meer omheen. Je hebt de keuze het op je eigen manier te doen of te luisteren naar Gods stem en zijn manier de Weg te volgen. Jezus is gekomen om die Weg te zijn voor jou en mij.Hij is de Weg , en zijn leven is de Waarheid en biedt het Leven ten volle.

Kijk eens terug naar waar je vandaan komt. God heeft je bedacht, gezorgd dat je gekomen bent waar je nu staat. En iedere dag is er ruimte om Zijn weg te gaan. Open je ogen en maak keuze momenten op de momenten  waar je Hem ervaart in je leven.  Het is gemakkelijk om het aan de kant te schuiven en te denken dat het later nog wel een keer kan, maar daar zit een hiaat. Je brengt dan de keuzes van  niet niet de verantwoording nemen voor de roepstem over jou leven over op wie je liefhebt. En als je kiest voor het volgen dan is dat wat je overbrengt.

Ik bezie in mijn leven als vader, mens, hulpverlener dat het niet altijd gemakkelijk is (geweest). Toch wil persoonlijk kiezen om mijn leven met God, met Jezus te leven door de Heilige Geest. Dat vraagt ook van mij om in te stappen waar God mij de weg wijst, dagelijks maar ook via allerlei markeringsmomenten. Ik verlang deze markeringspunten te delen met een ieder die mij het horen wil, maar vooral met die mij lief zijn, mijn kinderen en vrienden.

Leider of manager?

Tegenwoordig hebben we allerlei studies en opleidingen om effectieve managers te trainen. De gedachte dat we managers kunnen ontwikkelen is prima wat mij betreft. Toch geloof ik dat er een duidelijk verschil is tussen managers met wat voor titel dan ook en ware leiders. Een manager kan natuurlijk een leider zijn, maar veelal zijn degene die leiden geen echte managers. Hun uitgangspunten zijn vaak geheel anders.
De ware definitie van een leider is misschien wel de volgende: als jouw acties anderen  inspireren om verder te dromen, te leren, te doen en te worden of te zijn omdat ze waardevol zijn dan ben je een leider.

• 

ik geloof dat managers andere uitgangspunten hebben. Die zijn niet per definitie verkeerd, maar wanneer we mensen inspireren om te investeren in datgene waar ze van dromen en tijd te besteden aan persoonlijke ontwikkeling in lijn met waar ze in geloven ten behoeve van de ander, dan is dat leiderschap waar we in deze wereld behoefte aan hebben.
Echte leiders zijn in tegenstelling tot managers niet in eerste instantie bezig met beleid, financiën, organiseren, maar met mensen, relatie en samenwerken. Onderzoek voor jezelf maar eens wat jouw type leider is.

Natuurlijk kunnen we mensen van allerlei categoriën benoemen die impact hebben gehad. Soms noemen we ze leiders, maar veel mensen die we zo noemen hebben enkel egoïstische motieven(gehad) mi zijn het managers geweest die bepaalde capaciteiten hadden om mensen in een bepaald stramien te krijgen op grond van macht, geld of positie.

• 

Echte leiders hebben echter empathie vanuit oprechte bedoelingen. Ze zoeken relatie met anderen, willen het beste voor het geheel. We zijn leiderschap uit het oog verloren in de huidige maatschappij. Ik geloof dat dit ook de reden is van het egocentrische binnen de huidige maatschappij. Veel mensen zijn in eerste instantie bezig met eigen voordeel ipv gericht te zijn op wat goed is voor elkaar.

Echte leiders zijn in staat te onderkennen wat onderliggende zaken zijn waardoor zaken als het ware stagneren. Leiders zijn op zoek naar wat het beste is voor mensen ipv wat zakelijk goed is. We kunnen als manager zaken berekenen vanuit kosten en baten, maar wanneer we als leiders bouwen aan relatie dan levert dit meer op, namelijk vriendschap, vertrouwen, sociaal gebeuren welke ruimte creëert die vanuit regelen en organiseren nooit mogelijk zou zijn geweest.

• 

Ik geloof duidelijk in leiderschap boven het managen van mensen en organisaties. Waarbij ik natuurlijk duidelijk niet wil zeggen dat managen niet zou moeten gebeuren. Mijn stelling ter overweging is: een leider is niet altijd een goede manager en een manager niet altijd een goede leider. Sterker nog een leider komt niet voort vanuit opleiding. Een manager heeft bepaalde zaken geleerd hoe praktisch uit te voeren. Een leider spreekt uit persoonlijke ervaring, wijsheid, en empathie.

Ruimte om te wandelen?

Hoe is het gesteld met je? Wat zijn je gedachten, je verlangens, je dromen? Misschien weet je het niet eens echt. Misschien zoveel gedachten en nooit een echt uitgangspunt. Veel richtingen maar nooit de juiste weg?

Veel mensen zoeken hun weg in het leven. Ze zoeken maar vinden niet de weg, eten niet het eten wat voed. Ze werken zich kapot zonder dat het echt iets oplevert of zijn lamgeslagen door de omstandigheden en komen tot niets.

Wat zoek je?

Wat heeft een mens nodig in zijn of haar leven? Ik kom veel zoekende mensen tegen. Beschadigde mensen. Eenzame en onrustige mensen. Zoekende mensen. Waar zoeken ze naar?

Ik zie veel mensen vastlopen in hun eigen omstandigheden. Ze doen wat ze doen en kijken voortdurend naar mensen en omstandigheden. Loslaten lijkt moeilijk te zijn omdat ze het perspectief niet zien.

Loslaten is lastig. Je weet wat je hebt en niet wat je krijgt. Dat vraagt om vertrouwen.

Immers als je loslaat, wat heb je dan nog? Geen middelen meer om naar te grijpen die je gevoelens verdoven, geen harde woorden meer om je achter te verschuilen, geen zaken of mensen meer die je kunt controleren of manipuleren, geen gevoelens meer die je kunt aanspreken, niemand meer die je de schuld kunt geven, …

Er zijn mogelijkheden om te veranderen, herstel te vinden, ruimte te winnen, rust te ervaren,het licht te zien, maar wil je dat wel werkelijk? Ik bemerk dat velen niet eens meer echt dat verlangen hebben. Net als de verlamde man aan het meer van Bethesda. Toen Jezus kwam en vroeg of hij genezen wilde worden riep hij dat het wonder eigenlijk niet mogelijk was. Hij lag er al zo lang. De hoop was gevlogen, de dromen waren weg, geen uitzicht meer, geen echte verlangens, enkel nog overleven. Afwachten op wat er zou komen,.. maar daar was Jezus en die riep om op te staan en er was weer hoop en leven.

Voor veel mensen geld hetzelfde. Ze zijn lamgeslagen. Liggen er maar wat bij. Doen eigenlijk niet zo veel. Hun eigen routine, ze komen de dag door op hun manier. Geloof is er niet echt meer. Vervlogen. Herstel is kostbaar, waarom? Omdat ze alles al geprobeerd hebben . Het was een uitputtingsslag op eigen kracht en het is niet gelukt. Waarom nu nog verder kijken?

‘O, alle dorstigen, kom tot de wateren, en u die geen geld hebt, kom, koop en eet, ja, kom, koop zonder geld, zonder prijs, wijn en melk. Waarom weegt u geld af voor wat geen brood is, en uw arbeid voor wat niet verzadigen kan? Luister aandachtig naar Mij, eet het goede, en laat uw ziel vreugde scheppen in de overvloed. Neig uw oor en kom tot Mij, luister, en uw ziel zal leven; want Ik zal met u een eeuwig verbond sluiten: de betrouwbare gunstbewijzen aan David. Zie, Ik heb Hem gegeven als Getuige voor de volken, als Vorst en Gebieder voor de volken. Zie, U zult een volk roepen dat U niet kende, en het volk dat U niet kende, zal naar U toe snellen, omwille van de HEERE, Uw God, voor de Heilige van Israël, want Hij heeft U verheerlijkt. Zoek de HEERE terwijl Hij te vinden is, roep Hem aan terwijl Hij nabij is. Laat de goddeloze zijn weg verlaten, de man van ongerechtigheid zijn gedachten. Laat hij zich bekeren tot de HEERE, dan zal Hij Zich over hem ontfermen, tot onze God, want Hij vergeeft veelvuldig. Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE. Want zoals de hemel hoger is dan de aarde, zo zijn Mijn wegen hoger dan uw wegen en Mijn gedachten dan uw gedachten. Want zoals regen of sneeuw neerdaalt van de hemel en daarheen niet terugkeert, maar de aarde doorvochtigt en maakt dat zij voortbrengt en doet opkomen, zaad geeft aan de zaaier en brood aan de eter, zo zal Mijn woord zijn dat uit Mijn mond uitgaat: het zal niet vruchteloos tot Mij terugkeren, maar het zal doen wat Mij behaagt, en het zal voorspoedig zijn in hetgeen waartoe Ik het zend.’

Jesaja 55:1-11 HSV

God roept je! Blijf niet aanklooien man!

God roept je om niet langer elders heen te gaan maar het bij Hem te zoeken. Koop zonder geld! Eet van het goede . Er is meestmogelijk dan je voor mogelijk had gehouden. God wil iets doen aan jouw omstandigheden, maar dan zul je zelfs moeten laten.

Makkelijker gezegd dan gedaan zul je zeggen. Misschien is dat zo. Maar wat je tot nu toe hebt gedaan heeft je ook niks gebracht en niks doen brengt ook geen verandering. Goed om stil te worden en God te gaan dienen met je leven ipv altijd maar bezig te zijn met je zelf en jouw omstandigheden. Jaar in jaar uit hetzelfde verhaal en altijd dezelfde ellende.

Wat zou er gebeuren als mensen zouden kiezen om Jezus weg te gaan. Zoals Jezus koos om Gods weg te gaan , zo mogen wij ook gaan. Dwars door het lijden heen mogen we God ontmoeten in Hem.

Niet gaan klagen . Niet anderen de schuld geven, niet meer mopperen over je omstandigheden, niet weglopen voor je verantwoording, de confrontatie en de waarheid, maar sta op en wandel! Doe wat je moet doen en wandel in het licht van Jezus liefde.

Amen?