Vandaag heb staan strijken. (Je leest het goed . ja, ja, ik ben een kerel die voor zijn vrouw staat te strijken.) Terwijl ik dat deed en wat dingen overdacht die er allemaal hebben plaats gevonden en waarbij ik ook nog eens een en ander aan het lezen was,( Oei, begin ik nu steeds meer vrouwelijke trekjes te vertonen en ga ik nu zelfs meerdere dingen tegelijk doen? ai, ai ai!)kwam ik op het punt dat ik wou gaan bidden, maar tegelijk is het gebed een punt waar ik soms nogal moeite mee heb. ik ben dus een strijkende man, maar ben ik ook een biddende man?
Niet met gebed op zich hoor, maar met hoe mensen vaak omgaan met gebed. ik trouwens zelf ook vaker dan me lief is. is het niet zo dat veel gebed is gaan lijken op een verlanglijstje? Is het niet zo dat veel gelovigen zelfs niet eens meer helder hebben wat gebed nu nog daadwerkelijk inhoudt? Vraag ik zelf niet gewoon te veel aan Pappa?
Vragen staat vrij… toch?
Ik geloof dat we onze Vader alles mogen vragen, dus vraag je niet te veel. Ik weet dat ik in mijn blogs schrijf over oprechtheid en dus ook over oprechtheid in gebed. toch wil ik hier verder over nadenken en dan zie ik dat wanneer we bidden God ons vaak juist niet geeft waar we om vragen. Kritisch? Ik geloof het niet. ik geloof dat wanneer we werkelijk met God in gesprek zijn, dat gaat volgens mij veel verder dan wat door ons geformuleerde wensen, vragen en opsommen van dingen die al dan niet goed gaan in ons leven, dan komen we tot de kern.
Ik geloof dat gebed veelal is het uiten van onze emoties, onze gevoelens , onze verlangens, onze frustratie, onze diepste geheimen, onze houding, onze… althans zou het dat niet moeten zijn? is het niet waar we in wezen naar verlangen? is het niet zo dat God juist degene is die ook naar ons verlangt , meer nog dan wij naar Hem verlangen? ik kan me dat niet goed beseffen.
In relatie tot elkaar
Ik geloof dat gebed relatie is. in relatie gaat het om respect en respect toon je niet door alleen maar ja te knikken en achteloos dingen te accepteren van elkaar. ook niet dat we overal blij mee zijn wat de ander doet. We begrijpen elkaar soms ook niet in een relatie. Al begrijpt in deze relatie God ons wel, omdat hij onze maker is, maar wij begrijpen maar weinig van Hem.
Ik geloof dat wanneer we God oprecht zoeken en Hem ontmoeten we tot de kern zullen komen van ons verlangen. echter veelal roepen we tot God , haal ons uit deze situatie. Red mij van deze kwelling. Laat me niet alleen. Geef me rust. Helaas is het gevolg soms juist dat wat we niet krijgen wat we verlangen in eerste instantie. Tegelijk moet ik erkennen dat juist die kwelling ,die onrust die boosheid, die frustratie, vaak datgene is waar ik zo vaak doorheen heb moeten gaan om helder te krijgen wie God voor mij is en waar ik als mens zo intens naar verlang.
Wij mensen verlangen er naar om altijd maar vrolijk en onbekommerd door het leven te gaan en wanneer ons iets overkomt moet er schijnbaar een schuldige worden aangewezen en God is daarvan soms de dupe. Ik denk dat God niet zo’n moeite heeft met onze gedachten daarin, maar wel met hoe we er mee omgaan. Vooral als we ons totaal tegen Hem keren. Ik geloof dat God ons wil leren dat we onszelf moeten leren overgeven aan datgene wat Hij voor ons heeft bestemd en niet wat wij zelf denken dat goed voor ons is.
We willen dikwijls graag door de moeite heen gaan met een lach, maar vaak is het juist zo dat de periodes in ons leven waarin we het moeilijk hadden en waar we enorm hebben lopen janken we dichterbij Gods vaderhart gekomen zijn. denk er maar eens over na. Hoe vaak zien we het niet dat mensen die een geliefde verloren hebben dat ze in hun verdriet toch ervoeren dat God bij hen was. Hoe vaak zien we niet dat mensen die toegeven aan hun pijn en teleurstelling in het leven juist tot genezing komen.
Mooie woorden die alles ontkennen?
God wil niet dat we in ontkenning leven en ook niet dat we op allerlei manieren en in prachtige zinnen Hem aanbidden, maar Hij verlangd er juist naar dat we in ons hart tot hem komen. niet voor niets zegt Jezus dat we onze binnenkamer moeten opzoeken. We mogen tot onszelf komen. tot de kern van wie we zijn. wanneer we bidden voor de ander, wanneer we alleen maar laten horen wat men van ons verwacht , zijn we dan nog onszelf?
Ik bid op dit moment dat we daadwerkelijk onszelf durven laten zien. om zo misschien niet te komen tot wat we allereerst denken te wensen, maar wel tot dat waar ons hart in wezen naar verlangt. namelijk wie zijn wij en wat is ons doel in dit leven. Jezus is niet voor niets naar deze aarde gekomen . Hij ging dwars door de diepste dalen. Hij liet ons zien dat er hoop was dwars door zware tijden heen. Hij heeft voor ons een plaats bereid. Een kamer in zijn huis. Waar we hem mogen ontmoeten zo vaak we willen en n u al mogen we wanneer we onze binnenkamer betreden een beetje ervaren van wie hij is en Zijn liefde ervaren in relatie.
Wij willen Hem ontmoeten…
We mogen kwetsbaar zijn, en transparant. Een plek die niemand ons ooit kan roven. Een rustplaats , een plekje van ons en onze geliefde. Een stille, heilige plek. Een
plek voor bij onze gedachten, gevoelens en emoties, maar zo dichtbij dat Hij tastbaar word op momenten dat hij zo onaantastbaar voor ons lijkt. Hij is er wanneer we Hem oprecht willen ontmoeten en Hem zoeken in alle eerbied en ontzag, maar vooral ook gewoon zoals we zijn. als een kind bij de Vader op schoot.
Misschien durf je de Bijbel een open te slaan, dan zul je zien dat God een hoorder is van gebed, maar tegelijk zul je ontdekken dat geen van zijn kinderen het gemakkelijk heeft gehad. God onthoudt ons dus niet automatisch van alle ellende. Sterker nog veelal komen we juist in hele ellendige situaties terecht om daar nog meer te leren over hoe God onze ellende kan gebruiken om anderen te laten zien dat er veel van wat wij als ellendig zien juist zorgt voor een doorbraak waarbij soms tranen gepaard gaan, maar waarbij we ook mogen ontdekken dat we er niet allen voor staan en dat Hij er voor ons is en dat er mensen zijn die in dezelfde soort situaties gezeten hebben.
zo zie je dat God een God is van relatie, in de donkerste momenten zien we juist dat wij niet zonder relatie kunnen. Wij kunnen gewoon kortweg gezegd niet zonder God en weet je wat daar zo mooi aan is… God wil ook niet zonder ons zijn en is in Jezus Christus zelf naar deze aarde gekomen om dat aan ons te laten zien. Hij heeft er alles voor over om ons te dienen. wat heb jij er voor over om Hem te dienen? Ik geloof werkelijk in gebed, en ik geloof in relatie, ik geloof dat God mij wil ontmoeten. Heer, ik kom tot U, …
Vind ik leuk:
Like Laden...