Leven in afhankelijkheid daar houden we niet van. Als alles tegen zit, dan zijn we in de opperste staat van opstandigheid en laten we ons horen in ons gemor. Onze ontevredenheid zal een ieder weten. Is het niet in woorden dan wel in gedrag en … Lees verder Bouwen in afhankelijkheid.
Ken je het lied; what if I gave evrything? Je moet het maar ff luisteren en/of bekijken. Sprak me aan vandaag. Ken het al wat langer hoor, maar vandaag in de lijn met preek van Karim Landoulsi over generaties sprak het me dubbel aan. De … Lees verder Alles voor de Allerhoogste.
Vandaag werd ik via Facebook/YouTube geconfronteerd met deze clip waarbij een aantal bekende sprekers spreken over het feit dat er te weinig gesproken wordt over bekering. Dit zijn sprekers die ik persoonlijk erg goed kan waarderen en waarvan ik geloof dat het oprechte sprekers zijn en … Lees verder De context van bekering.
Waar gaat het om in Paulus brief aan de Galaten? Ik ben er met Oawson overeens dat Paulus in deze brief duidelijk wil maken dat er verschil is tussen religie en relatie. Pawson omschrijft het als volgt: de grote vijand van het christendom is … Lees verder Relatie door Genade
We hebben het gehad over wet en genade, en ontdekt dat deze in principe onverenigbaar zijn. Sommige mensen willen graag vasthouden aan de wet. Regels geven helderheid, structuur en principes. De moeilijkheid is dat niemand zich aan de wet kan houden. Dus tekort schiet. Veel … Lees verder Losbandige relatie met God?
Vandaag heb ik het nieuwe boek van David Pawson over Galaten ontvangen. Ik mag er iets over schrijven zelfs. Tja wie ben ik….? Tja wie ben ik dat ik iets mag roepen over datgene wat een bekende, gewaardeerde en gerespecteerde schrijver als Pawson te zeggen … Lees verder Fundamentele zaken
Weet je, Ik ben een vriend van God. ik durf dat gewoon te zeggen. Ik ben bereid veel voor Hem te doen. mijn leven en alles wat ik heb wil ik Hem geven. maar eigenlijk is dat zo moeilijk nog niet, immers het is toch al van Hem.
Waar het mij om gaat is dat ik soms schrik van mijzelf. Dat ik schrik van mijn motieven. Ik las in een boek van Larry Crabb dat hij zichzelf tegen kwam terwijl hij iets moest zeggen bij het graf van zijn broer en dat er iets in hem was , een stemmetje , een gedachte, dat Hij terwijl hij sprak dacht ; ”ik kan het toch best aardig allemaal, ik weet de mensen toch wel aardig te boeien”. Zomaar tussen het spreken door en het moment waarbij het niet zou moeten gaan om wie hij was, maar om zijn broer die overleden was en de nabestaanden.
Ik heb….
Ik herken dat erg. Ik heb een geweldige baan, waarbij ik werk met mooie mensen die door het levend getekend zijn. ( teen Challenge) Ik heb het daar geweldig naar mijn zin en ik ontvang van deze mannen meer dan ze zelf beseffen. Ik heb een prachtig gezin en mooie kinderen en pleegkinderen. Ik krijg veel liefde van ze allemaal. Ik heb een schitterende vrouw, die als ik de Bijbel lees een lofzang verdient. Toch komen soms de gedachten bij me op dat ik het allemaal best aardig gedaan heb. Ik doe best veel voor verschillende mensen, voor de maatschappij, voor God, voor mijn gezin.
Vreemd eigenlijk dat zulke gedachten zo gemakkelijk binnen komen. zo gemakkelijk iets van trots in ons leven kan worden. ik besef me dat ik al deze zaken niet zelf zo had kunnen uitkiezen . dat God me geweldig gezegend heeft. Ik heb een geweldige vrouw die me met liefde en met alles wat in haar is bij staat. Die zo enorm hard werkt en daarbij ook nog eens een geweldige lieve en zorgzame moeder is. die al is ze zo enorm moe ’s avonds nog even wat kleren in de was gooit gewoon omdat ze van mij en haar familie houdt.
Ik denk aan mijn werk. Een plek waar ik zoveel ontvang, veel meer nog dan ik geef. Waar ik collegae heb die me met liefde ontvangen en me ondersteunen, waar mannen wonen die me zzoveel terug geven aan liefde die ik op een nadere werkplek niet zou kunnen vinden. De ruimte en de blijdschap die ik er ontvang zijn zo bijzonder en ik merk het soms niet eens op.
Mijn kinderen die me zoveel vreugde geven. veel meer dan zij, maar ook dan ik soms, zelf besef. Wat is het geweldig dat ik ze kan onderhouden in een tijd als deze en dat ze allemaal stuk voor stuk goede keuzes maken in het leven. soms botsen we wel eens, maar ik ben zo enorm trots op mijn lieve kinderen en wat ze allemaal presteren in een tijd als deze.
gezegend!
Ik ben zo blij met de kinderen die op ons pad gekomen zijn zonder dat we daar hand in hebben gehad. zonder dat ze in ons gezin zijn geboren, maar ons gezin , ondanks de moeilijke situaties soms , zoveel meerwaarde geven. ze zijn zo bijzonder voor mij en geven het leven zoveel kleur en meerwaarde welke ze zelf waarschijnlijk niet beseffen.
Hoezo, trots? Heb ik reden om trots te zijn? nee zeker niet. ik besef dat God me geweldig gezegend heeft. Gezegend met een geweldige vrouw, geweldige kinderen en pleegkinderen een mooie baan en mensen om mij heen die mij liefhebben om wie ik ben. Ik heb geen reden om trots te zijn op eigen prestaties. Ik heb mijn eigen vrouw opgezocht, maar God bracht haar op mijn pad. Ik heb kinderen verwekt, maar God zorgde er voor dat we gezegend werden met vier prachtig kinderen van onszelf en toen dat genoeg bleek, zorgde God voor nog twee prachtige lieve kinderen om te verzorgen en te verwennen. Hoezo zelf de hand er in gehad. ik besef me dat zo verschrikkelijk veel mensen deze zegen niet ontvangen hebben. ik geniet van mijn baan omdat God me er geplaatst heeft. Een plek die op veel fronten bij mij aansluit. Waar had ik elders zo’n baan kunnen vinden? Ik heb geen idee. Maar ik weet wel dat God in deze baan ,al de rottige situaties die mijn leven ook heeft gehad bruikbaar maakt. Wat een geweldige leven heb ik en God, God heeft het mij gegeven.
Ik kan soms zo enorm zo op mijzelf gericht zijn en denken dat ik het allemaal best goed doe en op zoek zijn naar erkenning, maar als ik er over nadenk en dieper naar binnen kijk over wie er controle heeft. Dan moet ik erkennen dat God mijn leven zegent. Dat Hij zo’n geweldige God is. dat Hij mij zo geweldig lief moet hebben. ik ben Hem zo dankbaar. Ik ben trots dat Hij mijn Heer is, mijn Vader, en Vriend. meer dan genoeg redenen om Hem eer te geven. Ik ben Trots op Hem!
Wat is jouw beeld van een christen? ben je Bean of de man er naast? of heb je een totaal ander beeld? ;-D
Ik stel een pittige vraag. Weet je of je een christen bent of niet? misschien is het goed om je eens af te vragen hoe je een christen bent geworden? men wordt niet zomaar een christen door bijvoorbeeld je afklomst. Doordat je ouders altijd naar de kerk gingen en jij derhalve ook. ook niet om dat je wekelijks naar de kerk gaat. eigenlijk klinkt het logisch, maar christen zijn vraagt om toewijdding aan Christus. Lees Joh 1:12 maar eens
Een christen is iemand die zijn leven dus toegewijd heeft aan Christus . een discipel, een navolger van Jezus.
Soms hoor ik gelovige mensen zeggen dat het volgen van Christus als het ware een stap in het ongewisse is. je neemt een stap in geloof om hem te volgen. Je plonst als het ware in het diepe en ziet dan wel waar je met Hem uitkomt. Mensen spreken vaak over onvoorwaardelijk Jezus volgen alsof hiermee bedoeld word dat je eigenlijk maar zomaar iets zou moeten doen. ik geloof dat Jezus ons echter oproept om goed na te denken over je leven toewijden aan Hem. Lees Luc 14:25-33 er eens op na.
Ik geloof dat het belangrijk is om goed na te denken of it wel werkelijk is wat je wil. Al ben ik natuurlijk van overtuiging dat dit het beste is wat je ooit zou kunnen doen. toch moet het niet zo zijn dat je als het ware voor Jezus kiest omdat je het gevoel hebt gedwongen te zijn of je doet zomaar iets. Zou je dan ook werkelijk toegewijd kunnen zijn als je zomaar iets doet? is dat toewijding?
je volledig inzetten met enthousiasme, vuur, passie,… met alles wat in je is. je hebt er alles voor voor over. je bent bereid jezelf aan de kant te zetten… dat is toewijding voor God.
Ik geloof niet dat wanneer we zomaar iets doen we ook werkelijk effectief zijn maar juist de kracht niet werkelijk ontvangen hebben. we zijn niet toegewijd en dus verliest zout al gauw zijn smaak dan. Lees Luc 14:34-35
Wat betekent dit nu wat ik hier schrijf? Moeten we dan alles weten over God en Jezus? Alles begrijpen en inzicht vergaren alvorens we stappen zetten? ik denk het niet. ik geloof dat het gaat om het besef van toewijding. Toewijding van je verstand, je wil en je emoties.
Wat is nu dan toewijding? Ik heb ff gegoogled, maar ik kom tot de conclusie dat toewijding iets is van : je volldedig inzetten met enthousiastme, vuur, passie met alles wat in je is. je hebt er alles voor voor over, je bent bereid jezelf aan de kant te zetten… dat is toewijding voor God.
Ik geloof dat veel mensen niet werkelijk toegewijd zijn en ik moet helaas zeggen dat ik hier ook zelf soms tegen aanloop. Dat er in mijn leven periodes zijn waarin ik vol, vuur en passie werk en volledig voor Jezus ga en dat er periodes zijn dat het even wegebt. Met toewijding denk ik echter aan David. De man naar Gods hart. Hij was het die vol overgave op zijn harp speelde en prachtige opwekkings liederen schreef , maar ook fouten maakte… terugviel als het ware.
David echter kwam telkens weer bij God terug. Hij boog zijn hoofd en verteld God dat hij verkeerd zat en wilde altijd God dienen. Hij was een man Gods niet omdat hij zelf en fouten maakte, maar omdat hij deze telkens bij God bracht, ze beleed en God zocht. het beste voor God wilde doen. hij was toegewijd maar maakte fouten. Hij deed waartoe Jacobus ook later weer toe opriep. Jac 1:21
we moeten oppassen en voorkomen dat we nietszeggende christenen worden
Ik hoor in de kerk soms alsof het leven met Jezus altijd gemakkelijk is. geef je leven aan Jezus en het zal nooit meer hetzelfde zijn. dat klopt aardig, maar ook worden er soms zaken gezegd als wanneer je eenmaal gekozen hebt zul je het veel gemakkelijker krijgen, minder moeite hebben en pijn. Ik geloof dat God ons vrede schenkt en rust . geestelijk gezien, maar ik geloof dook dat we misschien meer moeite moeten doen voor bepaalde zaken. dat we niet stil kunnen gaan zitten wachten op de zegen van God, maar dat we iets moeten doen met wat God ons in Jezus heeft gegeven. dat is niet gemakkelijk, maar wel zeker de moeite waard.
We hebben echter moed nodig om ons te kunnen toewijden. We mogen God daar gelukkig om vragen. Hij zal het ook geven , dat geloof ik.
Jezus geeft ons de vrijheid hem lief te hebben, maar we moeten oppassen en voorkomen dat we nietszeggende christenen worden . laten we ons leven toewijden. Belijden dat we zo nu en dan mat worden en verfrissing nodig hebben . anders dreigen we christen te worden die op zondag morgen in de kerk zitten en 
heerlijk zingen met de handen in de lucht en bidden in tongen misschien zelfs, filosoferen over de woorden van de dominee na de dienst, maar inhoudelijk niet werkelijk iets toevoegen. Laat ik het wat directer zeggen… Wanneer heb jij voor het laatst met iemand gebeden? Wanneer heeft iemand door jou Christus leren kennen? wat heb jij de laatste tijd nu werkelijk voor hem gedaan?
Voel je nog de pijn in je hart om degenen die verloren dreigen te gaan. die Jezus nog niet kennen, die het moeilijk hebben in hun leven?
Jezus geeft ons vrijheid, maar niet om te doen en te laten wat we zelf willen. we hebben verantwoording gekregen om iets te doen met wat Hij in ons heeft gelegd. Vrijheid is niet doen en laten wat we zelf willen, maar juist doen wat Gods wil is voor ons leven. laten we eerlijk zijn. dat waarvan wij denken dat vrijheid bied is geen vrijheid , maar eerder gebondenheid,. Wanneer we denken te mogen roken , drinken, gokken , dan zie je dat we voor we het weten er aan vast komen te zitten. er afhankelijk van worden. als we grote hypotheken nemen dan zeggen we dat God ons heeft gezegend met een goed salaris en een mooi huis. Maar is dat een zegen voor je of juist een vloek. Je kan geen afstand meer nemen van je geld want je komt vast te zitten en moet van alles. je hypotheek betalen, de rekeningen voor verzekeringen etc… je moet veel werken en een goede baan. Je wordt afhankelijk.
Het is gemakkelijk om te zeggen een christen te zijn, maar
Jezus wil juist dat we vrij zijn en zegt daarom dat we moeten delen van wat we hebben. niet voor niets spreekt hij over de mammon in ons leven. nee Jezus heeft de prijs betaald, maar hoe gaan wij er mee om? Ben je werkelijk toegewijd? Voel je nog de pijn in je hart om degenen die verloren dreigen te gaan. die Jezus nog niet kennen, die het moeilijk hebben in hun leven? of denk je slechts aan je zelf? Durf jij je toe te wijden?
Het is gemakkelijk om te zeggen een christen te zijn, maar laat je christus ook werkelijk toe dat is de vraag die ik vandaag bij je achter wil laten. Je kan niet een christen zijn en niet zijn weg bewandelen. Lees jac 2:14-26
Wanneer we begonnen zijn te verzamelen van de vaten en alles uiteindelijk bij elkaar gehaald hebben en we de deur uiteindelijk hebben gesloten, dan is de tijd gekomen dat het wonder mag geschieden. (Lees de tekst nog eens) Dan zal het gaan gebeuren. Ik geloof vast dat wanneer we werkelijk op zoek gaan en bereid zijn onszelf te onderzoeken en de mogelijkheden die we hebben gekregen te verkennen en te onderzoeken , dat God daar zegen over geeft.
Een beetje olie wordt vaten vol. Een klein talent wordt waardevol.
Ik had al gezegd dat de olie gaat stromen, de zegen plaats zal vinden van herstel en reiniging. Dat Gods Geest zal komen om te vermenigvuldigen. Een beetje olie wordt vaten vol. Een klein talent wordt waardevol. Een klein hart wordt groot. Een mens met verlangen naar MEER , zal MEER ontvangen.
Misschien denk je wel zoiets als; “Ja, dat zal allemaal wel”, of,”dat is voor anderen misschien , maar n iet voor mij”. Dan zie je hoe gemeen Satan te werk gaat. Hoe hij dat al vanaf het allereerste begin deed bij mensen die God liefhad. hoe hij al bij Adam en Eva verwarring probeert te zaaien, maar dat ook nu probeert. Mensen geloven de leugens van Satan gemakkelijk. Daarom zullen we de leugens die Satan ons verteld ook los moeten laten.
alles wat je hebt verzameld en hebt laten vullen zal gevuld zijn met Heerlijke olie, zalvend, voedend en geurend.
Jij bent bijzonder verteld God jou. Jij bent een geliefd kind van God, je bent waardevol, je bent het waard om tot je bestemming te komen. laat je niet misleiden. Open slechts je hart voor God. Ik ben nogal van visualisatie. Misschien goed om je voor te stellen hoe God je hart vult met zijn olie. Ik zing vaak het lied : ik kom in Uw heiligdom binnen het voorhangsel ga ik voorbij… ik stel me dan letterlijk voor hoe ik dat doe.
je zult gaan merken dat de visualisatie veranderd in een werkelijke ontmoeting met God. hoe hij je hart en leven, je vaten zal vullen , je gaven en talenten gaat gebruiken, alles wat je hebt verzameld en hebt laten vullen zal gevuld zijn met Heerlijke olie, zalvend, voedend en geurend. Een offer aan god die hij zal beantwoorden door ons te vullen met Zijn Geest. Onze geest komt in aanraking met Zijn Geest. Wow!
Keep focused!
Veel mensen zullen tijdens het proces ons willen adviseren en op de deur kloppen en proberen ons af te houden van ons proces. Door te zeggen dat we moeten oppassen met allerlei zaken waar we ons mee bezig houden. Dat het niet hoort om op je zelf gericht te zijn en dat dit een vorm van introspectie is. ze zullen proberen om je tips en adviezen te geven die niet relevant zijn misschien goed bedoeld, maar de deur is reeds gesloten. Waar waren deze mensen toen je nog aan het verzamelen was? nu is het tijd om de balans op te maken en je te blijven focussen op God en je roeping helder te krijgen , je talent een plek te geven, er achter te komen waar God je voor gemaakt heeft. Wie je bent.
Vergaren van de vaten doe je tot je alles hebt vergaard wat er te vergaren was. wanneer je de deur gesloten hebt en het wonder zich voltrekt is afleiding een valstrik van satan om je van God te houden. Van het doel wat hij je gegeven heeft. de deur voor tijds openen zal het wonder doen stoppen. keep focused!
een ontmoeting met God veranderd een mens dusdanig dat er duidelijkheid zal ontstaan
Altijd ligt verleiding op de loer. Satan wil je afhouden van je bestemming, je kracht, je roeping. Het is gemakkelijk om verleid te worden. een gedachte een gebeurtenis, een familielid, vrienden, een gevoel,… afleiding volop. Blijf je richten op wat God in je leven wil doen. wie zoekt zal vinden, en als je gevonden hebt en het wonder wil zien gebeuren, zullen we gericht moeten zijn op Hem die het wonder in ons wil doen. God zelf.
Denk na en laat je vullen door Het Woord(de Bijbel, door gebed en wat Gods Geest je zegt). Door je op Hem te richten zal er een verandering plaatsvinden. Dat is immers altijd zo wanneer we een ontmoeting met God hebben. een ontmoeting met God veranderd een mens dusdanig dat er duidelijkheid zal ontstaan, dat er licht en lucht in ons leven komt. dat je helder krijgt wie je bent, wat je talent is en waar je gaven liggen en dat god onnoemlijk veel van je houdt.
be filled!
Vandaag heb staan strijken. (Je leest het goed . ja, ja, ik ben een kerel die voor zijn vrouw staat te strijken.) Terwijl ik dat deed en wat dingen overdacht die er allemaal hebben plaats gevonden en waarbij ik ook nog eens een en ander aan het lezen was,( Oei, begin ik nu steeds meer vrouwelijke trekjes te vertonen en ga ik nu zelfs meerdere dingen tegelijk doen? ai, ai ai!)kwam ik op het punt dat ik wou gaan bidden, maar tegelijk is het gebed een punt waar ik soms nogal moeite mee heb. ik ben dus een strijkende man, maar ben ik ook een biddende man?
Niet met gebed op zich hoor, maar met hoe mensen vaak omgaan met gebed. ik trouwens zelf ook vaker dan me lief is. is het niet zo dat veel gebed is gaan lijken op een verlanglijstje? Is het niet zo dat veel gelovigen zelfs niet eens meer helder hebben wat gebed nu nog daadwerkelijk inhoudt? Vraag ik zelf niet gewoon te veel aan Pappa?
Vragen staat vrij… toch?
Ik geloof dat we onze Vader alles mogen vragen, dus vraag je niet te veel. Ik weet dat ik in mijn blogs schrijf over oprechtheid en dus ook over oprechtheid in gebed. toch wil ik hier verder over nadenken en dan zie ik dat wanneer we bidden God ons vaak juist niet geeft waar we om vragen. Kritisch? Ik geloof het niet. ik geloof dat wanneer we werkelijk met God in gesprek zijn, dat gaat volgens mij veel verder dan wat door ons geformuleerde wensen, vragen en opsommen van dingen die al dan niet goed gaan in ons leven, dan komen we tot de kern.
Ik geloof dat gebed veelal is het uiten van onze emoties, onze gevoelens , onze verlangens, onze frustratie, onze diepste geheimen, onze houding, onze… althans zou het dat niet moeten zijn? is het niet waar we in wezen naar verlangen? is het niet zo dat God juist degene is die ook naar ons verlangt , meer nog dan wij naar Hem verlangen? ik kan me dat niet goed beseffen.
In relatie tot elkaar
Ik geloof dat gebed relatie is. in relatie gaat het om respect en respect toon je niet door alleen maar ja te knikken en achteloos dingen te accepteren van elkaar. ook niet dat we overal blij mee zijn wat de ander doet. We begrijpen elkaar soms ook niet in een relatie. Al begrijpt in deze relatie God ons wel, omdat hij onze maker is, maar wij begrijpen maar weinig van Hem.
Ik geloof dat wanneer we God oprecht zoeken en Hem ontmoeten we tot de kern zullen komen van ons verlangen. echter veelal roepen we tot God , haal ons uit deze situatie. Red mij van deze kwelling. Laat me niet alleen. Geef me rust. Helaas is het gevolg soms juist dat wat we niet krijgen wat we verlangen in eerste instantie. Tegelijk moet ik erkennen dat juist die kwelling ,die onrust die boosheid, die frustratie, vaak datgene is waar ik zo vaak doorheen heb moeten gaan om helder te krijgen wie God voor mij is en waar ik als mens zo intens naar verlang.
Wij mensen verlangen er naar om altijd maar vrolijk en onbekommerd door het leven te gaan en wanneer ons iets overkomt moet er schijnbaar een schuldige worden aangewezen en God is daarvan soms de dupe. Ik denk dat God niet zo’n moeite heeft met onze gedachten daarin, maar wel met hoe we er mee omgaan. Vooral als we ons totaal tegen Hem keren. Ik geloof dat God ons wil leren dat we onszelf moeten leren overgeven aan datgene wat Hij voor ons heeft bestemd en niet wat wij zelf denken dat goed voor ons is.
We willen dikwijls graag door de moeite heen gaan met een lach, maar vaak is het juist zo dat de periodes in ons leven waarin we het moeilijk hadden en waar we enorm hebben lopen janken we dichterbij Gods vaderhart gekomen zijn. denk er maar eens over na. Hoe vaak zien we het niet dat mensen die een geliefde verloren hebben dat ze in hun verdriet toch ervoeren dat God bij hen was. Hoe vaak zien we niet dat mensen die toegeven aan hun pijn en teleurstelling in het leven juist tot genezing komen.
Mooie woorden die alles ontkennen?
God wil niet dat we in ontkenning leven en ook niet dat we op allerlei manieren en in prachtige zinnen Hem aanbidden, maar Hij verlangd er juist naar dat we in ons hart tot hem komen. niet voor niets zegt Jezus dat we onze binnenkamer moeten opzoeken. We mogen tot onszelf komen. tot de kern van wie we zijn. wanneer we bidden voor de ander, wanneer we alleen maar laten horen wat men van ons verwacht , zijn we dan nog onszelf?
Ik bid op dit moment dat we daadwerkelijk onszelf durven laten zien. om zo misschien niet te komen tot wat we allereerst denken te wensen, maar wel tot dat waar ons hart in wezen naar verlangt. namelijk wie zijn wij en wat is ons doel in dit leven. Jezus is niet voor niets naar deze aarde gekomen . Hij ging dwars door de diepste dalen. Hij liet ons zien dat er hoop was dwars door zware tijden heen. Hij heeft voor ons een plaats bereid. Een kamer in zijn huis. Waar we hem mogen ontmoeten zo vaak we willen en n u al mogen we wanneer we onze binnenkamer betreden een beetje ervaren van wie hij is en Zijn liefde ervaren in relatie.
Wij willen Hem ontmoeten…
We mogen kwetsbaar zijn, en transparant. Een plek die niemand ons ooit kan roven. Een rustplaats , een plekje van ons en onze geliefde. Een stille, heilige plek. Een 
plek voor bij onze gedachten, gevoelens en emoties, maar zo dichtbij dat Hij tastbaar word op momenten dat hij zo onaantastbaar voor ons lijkt. Hij is er wanneer we Hem oprecht willen ontmoeten en Hem zoeken in alle eerbied en ontzag, maar vooral ook gewoon zoals we zijn. als een kind bij de Vader op schoot.
Misschien durf je de Bijbel een open te slaan, dan zul je zien dat God een hoorder is van gebed, maar tegelijk zul je ontdekken dat geen van zijn kinderen het gemakkelijk heeft gehad. God onthoudt ons dus niet automatisch van alle ellende. Sterker nog veelal komen we juist in hele ellendige situaties terecht om daar nog meer te leren over hoe God onze ellende kan gebruiken om anderen te laten zien dat er veel van wat wij als ellendig zien juist zorgt voor een doorbraak waarbij soms tranen gepaard gaan, maar waarbij we ook mogen ontdekken dat we er niet allen voor staan en dat Hij er voor ons is en dat er mensen zijn die in dezelfde soort situaties gezeten hebben.
zo zie je dat God een God is van relatie, in de donkerste momenten zien we juist dat wij niet zonder relatie kunnen. Wij kunnen gewoon kortweg gezegd niet zonder God en weet je wat daar zo mooi aan is… God wil ook niet zonder ons zijn en is in Jezus Christus zelf naar deze aarde gekomen om dat aan ons te laten zien. Hij heeft er alles voor over om ons te dienen. wat heb jij er voor over om Hem te dienen? Ik geloof werkelijk in gebed, en ik geloof in relatie, ik geloof dat God mij wil ontmoeten. Heer, ik kom tot U, …
de ontmoeting! 