Soms ervaar je gevoelens, heb je gedachten en komen emoties boven die je niet verwacht had. Zijn het de woorden die iemand spreekt? Is het de blik die je gegeven wordt of de manier waarop? Weet je, de mens is veel gevoeliger dan we denken. … Lees verder Aandacht voor het Leven
sommige mensen ontwikkelen zichzelf op een bepaalde manier, of in ieder geval vind er een bepaalde ontwikkeling plaats waarbij ze geleerd hebben om onafhankelijk te zijn, zich actief op te stellen, hun vaardigheden te benutten en te ontwikkelen en hierdoor redelijk succesvol te zijn. toch is er ondanks dat vaak toch een honger naar heelheid. de vraag is hoe het kan dat iemand die zich sterk weet in te zetten toch hongert naar heelheid in hun leven?
ik geloof dat er ergens in het leven van ieder mens een natuurlijke honger is naar heelheid. naar diepe erkenning van wie men is, maar dat dit in sommige gevallen wel heel specifiek is. we zien in de huidige maatschappij tenminste twee categorieën ontstaan. misschien zijn er nog meer te noemen, maar ik houdt het voorlopig bij twee groepen. namelijk de mensen die bij de pakken neer gaan zitten en hierdoor emotioneel aan lager wal raken en de andere groep is de groep die ik beschrijf als sterk en succesvol. goed ontwikkeld op allerlei gebied.
Er is vaak in de lectuur volop aandacht voor de emotioneel beschadigde mens die het allemaal zelf niet lukt om een en ander op een rij te krijgen, die hulp nodig heeft en zich moet laten kennen vanwege niet goed of functioneren. die ment tegenkomt in klinieken, instellingen of schrijnend genoeg op straat. echter veel mensen die er in de maatschappij goed voor lijken te staan en capaciteiten schijnen te hebben boven de ander blijken vaak ook zaken in het leven tegen te komen waarop ze vastlopen.
deze groep van mensen is misschien wel de meest schrijnende mens.
ze hebben vanwege hun ijver en inzet veel in hun leven bereikt op eigen kracht en bewijzen zich veelal ten opzichte van anderen omdat ze als kind buiten zichzelf zijn komen te staan. ze zijn veelal verscheurd tussen het zelf en de verwachting die de buitenwereld van hen heeft.
hierdoor ontstaat er vaak onverschilligheid en minachting of agressie tov de wereld om hen heen die niet zo sterk is als zij. ze hebben het gevoel, de aanraking verloren met de buitenwereld. ze willen van alles doen en bewerken zelfs als ze daarbij niet ervaren of dat het werkelijk zinvol is.
veelal zijn het deze twee groepen mi die op dit moment door de maatschappij voortgebracht worden.
de ene is zichtbaar zwak, krachteloos en de andere juist tegenovergesteld daadkrachtig en aanwezig, maar beide beschadigd.
in deze maatschappij is het mi vooral dat mensen druk, druk, druk zijn omdat ze zich moeten of willen bewijzen. daarbij gebeurt het dan dat ouders van kinderen veel moeten werken willen ze een bepaalde levensstandaard te kunnen onderhouden die de maatschappij aan hen stelt. veel mannen en vrouwen verliezen hierdoor het contact met hun kinderen, maar de kinderen ook het contact met hun ouders. de vraag is wat ernstiger is het een of het ander.
voor ouders is het verschrikkelijk om het contact met de kinderen te verliezen waardoor er op oudere leeftijd veelal eenzaamheid ontstaat en voor kinderen is er het gemis waardoor kinderen zich willen gaan bewijzen tov de ouders. dit lukt ze of niet of dusdanig dat ze willen bewijzen het beter te kunnen, anders te doen en niet te falen zoals hun ouders dit in zekere zin wel hebben gedaan. dat hiermee niet de verandering optreed die men verwacht mag duidelijk zijn. er zal een ahw maatschappelijk gezien een roulerende cirkel ontstaan.
er komen allerlei zaken aan de orde die men veelal niet onder ogen wil zien zoals relatie problemen, moeilijke persoonlijkheid, symptomen die niet zomaar verdwijnen als men er niks aan doet. uiteindelijk ontstaat er frustratie op allerlei gebied wat allerlei gevolgen heeft. te denken aan een kloof tussen partners onderling, aan een kloof tussen ouders en hun kinderen. met als gevolg dat er meer echtscheidingen zijn als ooit te voren en en jonge mensen al vroeg met zaken te maken krijgen die niet goed voor ze zijn tav hun persoonlijke ontwikkeling.
is er nog hoop? ik geloof dat de God voldoende hoop biedt. ik heb er in mijn vorige blog al over gehad, maar ook geloof ik dat wil men dat er verandering optreed er werkelijk een verandering op zal moeten treden. veelal spreek ik over ontmoeting op dit blog en dat is ook nu weer een deel van het thema, maar de ontmoeting is niet slechts die van twee mensen onderling, maar ik denk dat er een maatschappelijke ontmoeting zou moeten plaatsvinden. we zullen wederom samen zaken op moeten pakken in de maatschappij. de Bijbel spreekt over het feit dat we de plaats voor onze tent moeten vergroten, ruimte moeten creëren, zeg maar voor de ander.
in deze tijd is er werkelijk van alles. spiritueel zijn mensen op zoek naar van alles om maar enigszins verlichting te kunnen vinden en tot rust te kunnen komen. alles draait om de individuele mens hoorde ik Bert mulder afgelopen zondag zeggen in Jabes. er is geen werkelijke ontmoeting meer met anderen. iedereen lijkt voor zichzelf te leven en als dat niet zo is dan is het wel dat men leeft voor het eigen gezinnetje, het eigen kringetje.
we zijn een ik gerichte maatschappij geworden.
om de maatschappij te veranderen zal er een ommekeer van-je-welste moeten zijn volgens mij. hoe? ik heb geen exact idee. wel kleine gedachten van de eenvoudige blogger die ik ben. ik geloof dat het begint wanneer we onszelf wederom bloot zullen geven. onszelf zullen laten zien zoals we zijn en dat we degene onder de arm nemen die het minder heeft als wij en hen bemoedigen en met ze zullen delen. laten we in onze emoties dalen, onze gevoelens en gedachten en proberen te ontdekken wat er mis is gegaan.
waarom zijn we zo als maatschappij zo geworden? waarom zijn we individueel als we zijn zo geworden? omdat we ons afgekeerd hebben van de ander omdat er een kloof is ontstaan in ons denken. we leven voor onszelf. we geloven dat dat nodig is in deze maatschappij. we zien geen andere mogelijkheid , maar is deze er niet? ik geloof het wel!
ik zie dat God en zijn Zoon ons andere dingen laat zien in de bijbel. namelijk dat we voor de ander mogen leven. onze naaste liefhebben als onszelf, maar we zullen moeten beginnen bij God lief te hebben boven alles. dat betekent zijn Woord. dat wat Hij zegt lief te hebben. we zien dat als we God liefhebben er iets bijzonders gaat gebeuren. namelijk dan bloeien we open en gaan we delen. ons hart en leven gaat veranderen wanneer we laten zien en zullen dan ook werkelijk gezien worden. wie gezien wordt wordt ook gekend. en wie gekend wordt is niet meer alleen. ik geloof dat God op die manier wil werken. ik hoop dat we dat gaan inzien. dat er verandering zal komen in de Nederlandse maatschappij van vandaag. verandering van de maatschappij begint als wij veranderen, maar gaat verder als we samen veranderen.
Wat kost het om christus te volgen is een vraag die we vaak stellen, maar de vraag is misschien niet zo zeer wat kost het ons om Jezus Christus te volgen , maar wat kost het ons als we Hem niet volgen. We spreken over God en we vragen ons af wat Hij voor ons zou kunnen betekenen, maar de vraag is hoe zouden we Hem kunnen dienen vanuit ons hartsverlangen. Niet omdat het ons iets oplevert.
God heeft ons niet nodig, maar God wil ons. Hij houdt van ons en heeft ons gepland
Als ik dit blog begin met een titel als “hartsverlangen”, dan gaat het niet in de eerste plaats om het verlangen naar wat jij van God zou kunnen of mogen ontvangen, maar dan gaat het bovenal om Gods hartsverlangen naar jou. God heeft ons niet nodig, maar God wil ons. Hij houdt van ons en heeft ons gepland. Hij weet wie we zijn. Hij heeft ons gemaakt, bedacht zelfs al voor de grondlegging van de wereld.
Weet je ik geloof dat het niet mogelijk is om zo enorm diep van God te houden als God door ons geliefd zou moeten zijn. en er is geen moment zo diep dat wij ook maar zouden kunnen begrijpen hoeveel God van ons houdt. God heeft alles bedacht en gedaan om ons hart te raken en Hij zal alles doen om ons te doen beseffen dat Hij van ons houdt. Jezus is niet zomaar gestorven om de liefde van de Vader te bewijzen, maar Hij is aan het kruis gestorven omdat er een plan was vanaf het moment dat Hij jou bedacht en wilde .
Zijn wij het waard om Gods kinderen te zijn? vanuit onszelf niet, maar in Christus Jezus worden we het waard.
Zijn wij het waard om Gods kinderen te zijn? vanuit onszelf niet, maar in Christus Jezus worden we het waard. Worden we gerechtvaardigd. Er vind een verwisseling plaats ergens in de tijd. Jezus sterft voor de zonde van de mens. Voor jouw zonde, voor de mijne. Hij nam deze op zich en stierf. Hij werd schuldig bevonden van de daden die wij hebben gedaan. Hij nam de consequentie hier van op zich.
Veel mensen willen dit niet aan nemen . ze willen niets te maken hebben met Hem. ze kunnen het niet verdragen dat God zelf voor hen stierf. Dat hij voor hen heeft moeten lijden. ze willen zichzelf niet zien als zondig al kunnen ze er niet om heen. God echter heeft iets bijzonders in petto voor hen die net als Hem bereid zijn om net als Hij zelf zichzelf te geven voor Hem zelf. Die bereid zijn om te leven om Hem en de mensen te dienen.
we zoeken naar liefde en geborgenheid bij van alles en nog wat, maar vinden het niet daar.
Je zelf opgeven is dat een onderwerp voor een blog wat gaat over hartsverlangen? Ja zeker ! ik geloof dat het niet zozeer gaat om wat er om ons heen gebeurd, wat ons overkomt of om wat of wie we zijn, maar om Hem zelf die de bron is van alles. ergens in ons ligt een verlangen om anders te zijn en toch zoeken we in gelijkvormigheid dat gene wat we niet willen. we zoeken naar liefde en geborgenheid bij van alles en nog wat, maar vinden het niet daar. We kunnen slechts dat deel van ons hart vinden bij God zelf. Hartsverlangen? Ik geloof het wel. Het gat van ons leven is het hartsverlangen naar wie God nu werkelijk is. een ontmoeting met Hem zelf.
We kunnen hem ontmoeten omdat Gods hartsverlangen zo enorm was dat Hij zijn Zoon voor ons heeft gegeven. God de Vader gaf Zijn eigen hart voor ons. Zijn Zoon Jezus zodat we konden leven In hem en Met Hem in ons leven omdat hij de dood heeft overwonnen. Het hart van Christus overwint de dood. Omdat het Leven in Gods hand is en wij mogen Leven door Hem en met Hem door de Heilige Geest. halleluja
7 maart 2013 geschreven
Wie is de belangrijkste vroegen de discipelen zich af. Jezus die in de gaten kreeg wat er zich tussen zijn discipelen afspeelde nam een kind op en zei: “wie in mijn naam dit kind opneemt, neemt mij op en wie mij opneemt, neemt hem op die mij gezonden heeft. Want de minste van jullie , die is de belangrijkste.” zie Luc 9
We moeten de minste willen zijn.
Waar zijn we toch allemaal wel niet mee bezig? Ik vraag me af of we dit ooit werkelijk zullen begrijpen enerzijds, anderzijds denk ik dat we heel goed begrijpen wat Jezus bedoeld. dit klinkt tegenstrijdig als ik dit zo opschrijf. Ik geloof dat we nooit de diepte van wat Jezus bedoelde te zeggen werkelijk zouden kunnen begrijpen wanneer Hij ons daar niet zelf in tegemoet komt. anderzijds weten we heel goed wat Jezus hier bedoelde. We moeten de minste willen zijn.
Wat is de minste zijn? daar ligt iets moeilijks in. Immers we kunnen wellicht alles opgeven in ons leven en toch niet de minste zijn. we zouden zelfs daar op kunnen roemen en dus weer niet de minste zijn. we zouden juist daarin ten opzichte van de ander ons juist hoger achten dan de ander en daarmee weer tegen deze tekst in gaan.
Ik besef echter … dat het iets kost.
Ik moet zeggen dat ik het moeilijk vind de minste te zijn. juist wanneer Jezus mij vraagt om alles op te geven, ben ik geneigd te zeggen : God , laat me alstublieft een beetje houden van wat me zo dierbaar is. ik wil zo graag toch nog een stukje houden en tegelijk besef ik dat hoe meer ik mijzelf geef aan anderen te meer ik mijzelf overgeef aan de Heer Jezus in alles wat ik doe en laat, ik meer tot mijn doel zal komen.
Ik besef echter ook dat het iets kost. Als we naar Jezus kijken zien we dat het Hem alles heeft gekost. Zijn leven was tot zegen voor ons allen, maar het koste hem ook alles. wanneer wij tot zegen voor anderen willen zijn hoeveel mag het ons dan kosten? Wat zijn wij dan bereid te geven? mogen we niet meer genieten en dus altijd maar vroom in de kerk zitten en dingen doen die we in wezen helemaal niet zo leuk vinden? Ik geloof het niet!
Hij genoot van de levens die veranderd waren.
Ik geloof dat Jezus genoot van het leven. van de mensen om hem heen. Natuurlijk had Hij moeite met zaken, maar ik zie Hem als het we wandelen door de velden en samen met zijn leerlingen een handje vol graan nemen en genieten van hun aanwezigheid. Ik zie hoe Hij met mensen at en genoot van de gesprekken. Ik zie hoe Hij mensen tot zich riep en die Hem gingen volgen en hoe Hij genoot van de levens die veranderd waren.
Ik geloof dat ook wij mogen genieten van de dingen die we doen. dat we anderen mogen vertellen over Jezus en wie Hij is. ik geloof dat er niets is in deze hele wereld dat mooier is als anderen iets van God proeven in mijn aanwezigheid. Ik herinner me een gesprek die ik had met een oudere man en vrouw. Ik kwam bij ze omdat ik wist dat er pijn en verdriet was. Ik kwam en het gesprek was fijn en ik heb met ze gebeden en de man vertelde dat hij een geweldig gesprek had gehad. hij vertelde me ook dat wanneer ik straks in de auto zou zitten mijn hart jubelen zou van vreugde omdat er een hart geraakt was. het Hart van deze man.
Wat een voorrecht om …iets van Gods hart te mogen proeven.
Deze man had het fout. Mijn hart was niet jubelend in de auto, maar was jubelend geweest van het moment dat ik ervoer dat er ontmoeting plaats vond op geestelijk niveau. Wat een genieten. Wat een voorrecht om met mensen in gesprek te mogen zijn en iets van Gods hart te mogen proeven.
Ik moet echter zeggen dat het me vaak toch wel strijd kost om open en transparant genoeg te zijn om mensen werkelijk te ontmoeten. om werkelijk op geestelijk niveau contact te maken. soms wil ik me zelfs boven een ander stellen en het contact zal dan ook niet op een geweldig niveau zijn. soms wil ik me echter ook te veel onder anderen stellen omdat ik die weer veel hoger aan sla en ik ook niet echt mijzelf durf te zijn. O mijn God, het is allemaal niet zo simpel.
wanneer we gaan doen wat Hij wil , dan zal zijn zegen daar ook op volgen.
Het is gemakkelijk uit te spreken dat we gaan doen waartoe Jezus ons oproept, maar in de praktijk is dat niet zo gemakkelijk. Vind ik het althans niet zo gemakkelijk. Ten eerste weet ik soms niet goed wat zijn wil is en ten tweede als ik het wel weet betekent dat vaak dat ik iets anders moet loslaten wat ik zelf graag wil. Ik weet dat het volgen van Jezus ons brengt in situaties waar we afhankelijk zijn. waar we niet goed mee om kunnen gaan.
echter wanneer we gaan doen wat Hij wil , dan zal zijn zegen daar ook op volgen. We zullen jubelen en juichen , gewoon omdat Hij ons hart vervuld als we doen wat Hij wil. Doen wat Hij wil is in wezen ook doen wat we zelf willen. eigenlijk laat Jezus ons doen waar ons hart diep van binnen naar verlangt al beseffen we dat veelal niet. weet je beter is het om naar Jezus op te blijven zien. Hem te volgen waar Hij wil. Dan kunnen we rechte sporen trekken, maar helaas kijk ik zelf veel te vaak om mij heen nar wat anderen van mij verlangen. wat ik zelf wil, maar wat ik heb en niet wil verliezen.
Leer mij Uw stem te verstaan
Heer, leer mij Uw stem te verstaan en meer en meer op U te lijken en te volgen dwars door alle diepten heen, geef mij liefde voor anderen en wijsheid van boven. leer mij de miste te zijn.Leer mij anderen te dienen zoal U mij gediend hebt heer. U bent goed. amen.
We zijn gemaakt naar Gods beeld. God heeft ons bijna goddelijk gemaakt. dat klinkt prachtig is het niet? toch is er en behoorlijk minpunt aan. niet dat God verkeerde keuzes gemaakt zou hebben, maar eerder hoe wij daar mee om gaan. we denken soms dat we God zijn lijkt het wel. We hebben autoriteit gekregen en een eigen wil om daarmee God te dienen. God dienen is iets wat we liever niet willen lijkt het wel. We hebben allerlei ideeën en theorieën over God en over leven , over liefde over leven en dood , over relaties en de menselijke psyche, over wat de gezonde leer, over wat normaal is en wat niet, we denken te weten wat God nu wel tolereert en wat niet.
God heeft ons bijna goddelijk gemaakt.
We zien in de Bijbel telkens weer hoe het volk Israel het meest belangrijke uit het oog verliest. Hoe ze telkens in de valkuil vallen om God een ondergeschikte rol toe te bedelen in hun leven. ondanks ervaringen met God, ondanks grote overwinningen probeert het volk eigenlijk constant om boven God te staan en zelf de touwtjes in handen te houden. God schreeuwt het bij monde van de profeten bijna uit. “Ik ben God, keer je om naar Mij!”
Telkens weer proberen mensen God ondergeschikt te maken aan hun eigen ideeën over van alles en nog wat. Ook nu nog. Of misschien moet ik zeggen juist nu. Is het misschien zelfs nog erger dan ooit te voren. We bepalen zelf over leven en dood. Ik bepaal zelf wel hoe en wanneer ik sterf. Wanneer iemand zwanger is beslissen we of een prachtige baby al dan niet geboren wordt. en als het gaat om relaties, dan zijn degene die we liefhebben degene die ons iets te bieden hebben en wanneer dat niet meer het geval is dan gaan we voor andere vrienden en relaties. Scheiding is meer dan normaal geworden. we kiezen niet meer levenslang voor een partner, we proberen eerst maar eens of het allemaal wel gaat lukken, eerst met elkaar naar bed voor het huwelijk, immers het moet ook allemaal een beetje klikken toch? We willen weten waar we aan toe zijn en nemen daartoe zelf het initiatief. Ook is belangrijk hoe we in het leven staan. we willen carrière, zowel de man als de vrouw en zelf bepalen hoe en wanneer we kinderen krijgen. we willen zelf beslissen, het leven maakbaar maken.
“Ik ben God, keer je om naar Mij!”
God is iets voor op zondag. En we kiezen daarbij voor een kerk die bij ons past. Waar mensen zitten met dezelfde interesses, die net zo denken over bepaalde geloofsonderwerpen als wij en we spreken af hoe we ons precies binnen deze club moeten gedragen. Wie zich daar niet in kan vinden pas er niet bij. Die kan altijd nog een andere club vinden toch?
Vreemd hoe we juist wat de hele geschiedenis door telkens weer blijven proberen, nl God van zijn troon te stoten en er zelf op te gaan zitten. we proberen altijd weer om zelf te beslissen hoe we met ons leven omgaan, maar wat wil God? leven we niet totaal verkeerd om? Ik moet toegeven dat voor mijzelf hetzelfde geld. Dat ik ook vaak vooral denk hoe ik vind dat dingen zouden moeten gaan. wat mijn persoonlijke mening is. ik leer mijn kinderen zelfs om een persoonlijke mening te hebben . toch probeer ik ook duidelijk te maken dat onze mening ondergeschikt zou moeten zijn aan de wil van God.
We krijgen autoriteit, we mogen ons gezond verstand gebruiken, we hebben een wil en die is ook niet onbelangrijk, maar we mogen beseffen dat Gods wil boven de onze hoort te staan. kijken we niet vaak eerst wat anderen zeggen , denken , doen of beweren alvorens we luisteren naar God. doen we soms niet juist waarvan we weten dat het niet helemaal volgens God wil is. wanneer we de Bijbel lezen dan zien we dat God dezelfde is gebleven. Dat Het zijn verlangen is om onze God te zijn. dat Hij weet wat we nodig hebben, maar dat wij telkens weer proberen het zelf te doen. in het oude testament staat een gedeelte waarin staat dat we niet onze kleren moeten scheuren, maar ons hart. Het gaat niet om de regels die we al dan niet hanteren. Het gaat er zelfs niet om perfect te zijn. God weet dat ons dat niet lukt. Kijk naar David hoe hij een man naar Gods hart genoemd we word. niet omdat hij zo perfect was, maar omdat zijn hart telkens weer op God gericht was. we zien in het nieuwe testament hoe Jezus mensen die bereid waren hun hoofd te buigen. Die de mindere wilden zijn vergaf. Die God de eer gaven en niet degene die zich aan allerlei regels hielden. Het gaat niet om de regels, de wetten. Moeten we dan maar doen wat we willen? zeker niet. we mogen God dienen als we willen. we mogen, ontmoeten dus, maar daarbij zien we dat regels belangrijk zijn. ze zijn belangrijk omdat ze ons wijzen op het feit dat we ons niet aan een paar regeltjes kunnen houden. We zijn bijzonder. We zijn gemaakt om boven de schepping te staan, maar we kunnen nooit boven God komen te staan. God is de hoogste Heer.
We zijn gemaakt om boven de schepping te staan, maar we kunnen nooit boven God komen te staan. God is de hoogste Heer.
Jezus liet zien hoe God wilde dat wij met hem en anderen om zouden moeten gaan. de volgorde is belangrijk. ik hoor tegenwoordig de term OMG (O mijn God)vaak noemen. We zeggen het wel, maar eigenlijk denken we niet gelijk aan God. we denken vooral aan onszelf. Jezus leert ons andersom te denken. Bij God te beginnen . laten we leren om te denken OMG waar moet ik beginnen. OMG wat kan ik doen? OMG wat wilt u dat ik doen zal? OMG ik kan niets zonder u. OMG dank u voor Uw genade , Uw liefde voor ons. OMG?
U bent de maker, ik ben slechts het klei.
Ik hoop dat ik duidelijk heb kunnen maken dat we zo enorm op onszelf gericht zijn in deze ik gerichte maatschappij. We stellen onszelf boven de ander en boven God door te denken en te handelen vanuit wat wij belangrijk vinden. Onze mening lijkt onze prioriteit te zijn geworden. we leven ons eigen leven met God misschien, maar welke rol heeft God nu werkelijk in ons leven? ik verlang er naar mijn leven meer en meer te leven zoals Hij dat wil. Mijn hart op hem te richten. OMG U bent de maker, ik ben slechts het klei.
Deze week een leuke ontmoeting gehad op Facebook. Nu zul je zeggen dat dit maar vage ontmoetingen zijn wellicht en dat is ook zo. Immers je ziet elkaar niet en de ontmoetingen zijn ook anders dan echte fysieke ontmoetingen. ze kunnen ook niet de plek innemen van echte ontmoetingen. toch vind ik het leuk het vriendinnetje , Judith, te ontmoeten waarmee ik ruim 25 jaar geleden voor het eerst heb gezoend. Beetje vreemd was het wel moet ik zeggen, maar niet minder leuk. Misschien zouden we elkaar niet eens herkennen als we elkaar zouden tegenkomen op straat. Zij mij in ieder geval vast niet. ik met mijn kale kop en baard, terwijl ik vroeger gewoon haar op mijn kop had en nog geen baard.
“je bent wel erg gelovig, is het niet?” vroeg ze mij. “sorry , dat ik zo direct ben.” leuk man. Juist dat directe. Als ze me echt gekend had weet ze dat ik daar nu juist van houdt. Dat directe. De open houding en vragen stellen. leuk die herinneringen aan enkele leuke momenten van een mooie zomer. Spannend allemaal. Toch wil ik even doorgaan op de vraag die me gesteld werd. Ze kon zich niet herinneren dat ik daar vroeger zo over dacht.
Ik was nog jong en op zoek naar van alles en nog wat. Naar wat ik wilde worden. met wie ik om wilde gaan. met wie ik uit wilde gaan. etc… geloof was niet echt een wezenlijke vraag toen. Natuurlijk ben ik christelijk opgevoed en ook ben ik al redelijk vroeg gedoopt. Toch heeft het een tijd geduurd voor ik God werkelijk leerde kennen. echt leuk man, zulke directe vragen over wie je bent en hoe je in het leven staat. God is voor mij een belangrijk en wezenlijk onderdeel. Voor mij het hoofdbestanddeel . Vreemd verschijnsel misschien voor iemand die niks met God heeft. Of voor mensen die wel geloven dat er iets is , maar het niet wezenlijk ervaren in hun leven.
Terwijl ik dit schrijf en er over nadenk ben ik op zoek naar woorden om te zeggen dat ik niet veroordelend wil zijn over of ten opzichte van mensen die niet geloven of anders geloven dan ik dat doe. Immers is mijn manier van geloven perfect? Ben ik beter dan anderen? welnee! Ik ben net als alle anderen iemand die fouten maakt en niet denkt beter te zijn dan anderen. wanneer dit zo mocht overkomen, dan faal ik in wat ik hier op deze weblog duidelijk probeer te maken. Ik geloof in ontmoeting en relatie. In communicatie in woord en daad. Er voor elkaar zijn als het moeilijk is. ik vind het leuk om mensen te ontmoeten. allerlei mensen via Facebook maar vooral ook in real life. datlaatste zijn voor mij wel de echte ontmoetingen.
Hoe ontmoet je mensen? ik geloof dat dit niet kan met een achterdeurtje. Zoals: istiekum doen over God alsof hij niet belangrijk zou zijn in mijn leven en dan in een ontmoeting even een christelijke noot laten horen. Dat is hypocriet volgens mij. ik geloof ook niet dat het perse zo zou moeten zoals ik dat doe via Facebook, mijn weblog en mijn werk. ik wil echter gewoon zijn wie ik ben. ik wil vertellen over wat me bezighoudt op dit blog, maar ook in het echte leven. ik wil kunnen delen van mijn persoonlijke ervaringen.
Weet je? Oppervlakkigheid is er genoeg. Ook leuk zo nu en dan, maar niet altijd. oppervlakkig bij elkaar langs leven en spreken over nonsens dingen doen we genoeg in het leven. Ik wil met mensen spreken over inhoudelijke zaken. directe vragen houden me bezig. Wie ben je? Wat doe je? Waarom denk je dat? wat wil je? Waar ga je heen met je leven? waar wordt je blij van of verdrietig? Waar leef je voor? Heb je vrienden? hoe voel je je? Ben je gelovig? Wat geeft jouw leven zin? Dat is ontmoeting.
Ik hou van mensen, al weet ik soms ook niet goed hoe er mee om te gaan. ik hou van echtheid, eerlijkheid , transparantie. al kost me dat soms moeite. Ik vind het leuk dat zo enorm veel mensen mijn blogs lezen. Op dit moment heb ik zo’n 30000 hits. Best veel eigenlijk . ik heb me in het verleden vaak afgevraagd wat de zin van leven is. ik heb me vaak eenzaam gevoeld. ik heb me afgewezen en buitengesloten gevoeld, maar Jezus geeft zin aan mijn leven. juist op die momenten dat het echt niet meer ging was Hij er altijd. Juist als ik het niet meer zag zitten was er hoop door Hem. was er een uitweg . was er licht in de duisternis. Ik weet dat God bestaat. Ik heb Hem ervaren in mijn leven.
Ik heb hem ervaren toen mensen dood gingen in mijn leven die ik liefhad. toen ik iets op moest geven wat me dierbaar was en waar ik zo hard voor had geknokt, toe ik pas geboren leven zag sterven. Toen ik burn-out was en alles zo enorm donker leek. Weet je, het leven is niet altijd leuk. Dat weet iedereen. En soms knok je hard en je komt er weer bovenop. Je wilt bepaalde dingen vergeten die mensen je hebben aangedaan, maar zelf lukt je dat vaak niet. sommige mensen zijn rg sterk en kunnen op eigen kracht heel veel. ze bouwen muurtjes op om zich te beschermen. Meestal ten koste van wie ze diep van binnen zijn.
Ik ben een denker en houdt er van dingen op papier te zetten(of pc), ik geniet van woorden en gedachten. denken over leven en over wat het leven zoal brengt. Ik wil mensen ontmoeten en hen mijn verhaal vertellen. vertellen over mijn leven met God. ik ben benieuwd naar het leven van anderen. niet om voor hen in te vullen wat ze moeten doen, zeggen of denken. Niet om ze te vertellen welke weg ze moet gaan. moeten is een woord waar ik gewoon een hekel aan heb. niets moet. Ont-moeten dus! Tegelijk wil ik je ontmoeten. Facebook is een oppervlakkig medium inderdaad, maar soms leuk om even weer wat te herinneren van vroeger. Leuke herinneringen en misschien ontmoet ik Judith nog eens een keer . lijkt me leuk.
Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar mij valt het gewone leven soms werkelijk tegen. Laat ik duidelijk zijn, ik heb geen hekel aan het leven. sterker nog ik houdt en geniet van het leven. ik bedoel te zeggen dat het me soms tegenvalt hoe ik dat wat ik in mijn blogs duidelijk probeer te maken zelf erg moeilijk vindt uit te leven.
Ik geloof in ontmoeting ,maar soms is het maar wat moeilijk als het gaat om werkelijk de ander te ontmoeten. het is zo gemakkelijk om zomaar lang elkaar heen te spreken, te handelen , elkaar te negeren. We zijn wel vriendelijk en groeten de ander, maar voor de rest? Een praatje een gesprek over het weer, voetbal, auto’s,… etc
Eigenlijk nergens over. Eigenlijk vind ik regen best lekker, ik kan dan gewoon een wandeling gaan maken waar ik juist enorm van kan genieten omdat ik niemand tegen kom. Gewoon mijn geest even door laten waaien, dus waarom klagen over het weer. Voetbal… ik heb van kinds af aan een schijt hekel aan voetbal. En als ik dan dus spreek over voetbal heb ik er in wezen niet of nauwelijks naar gekeken en als dat al zo is dan doe ik dat omdat ik gewoon even dicht bij mijn zoon wil zijn die daar enorm van kan genieten. Vooral van Feyenoord. En auto’s tja, … ik heb geen mooie auto’s, een Opel Agila en een peugeot 306 van ik weet niet hoe oud. ze rijden… ik vind dat voldoende. Ik vind een hele hoop auto’s leuk, maar echt, ik maal er in wezen niets om. Als het maar rijd is mijn motto.
Natuurlijk zeg ik niet dat de dingen waarmensen me soms mee vermoeien me niet interesseren… ik speel het spelletje vaak gewoon mee, maar in wezen interesseren een hoop zaken me werkelijk niet. wat wel mijn interesse heeft is hoe voel je je vandaag, wat vind je moeilijk of juist niet . wat zijn je vrienden, noem je ze vrienden of zijn ze slechts bekenden of vage kennissen. Ik ben benieuwd hoe jij je keuzes maakt in het leven en of je ook daadwerkelijk op zoek bent naar een bestemming in je leven en is dat dan God of iets anders. Mag ik daar met je over in gesprek zijn of mag ik dat niet zomaar even tussen neus en lippen vragen?
Weet je ik zou soms aan mensen willen vragen wat is jou leven nu inhoudelijk? Doordat ik geïnteresseerd ben zie ik verschillende mensen. maar uiteindelijk geloof ik dat de meeste mensen op zoek zijn naar echtheid oprechtheid in hun leven. Gerco Mons, een van de mannen van Moonradio zei ergens in een berichtje op Facebook,in een zin dat het ging om leven , liefde en echt zijn! ik geloof dat dat waar is.
We willen allemaal werkelijk leven allemaal willen we liefhebben en en geliefd zijn, maar we willen ook het liefst werkelijk onszelf kunnen zijn. tja… doen we dat altijd? Misschien weten sommigen niet eens wat werkelijk leven is, wat liefde nu werkelijk inhoudt en misschien heb je nooit ervaren geliefd te zijn, als we dan spreken over echtheid, jezelf zijn. wie ben je? Wat is echt. iets wat we kunnen aanraken in s dat echt of een gesprek over allerlei zaken met een bepaalde inhoudt?
Ik geloof dat werkelijk kunnen leven, werkelijk liefde mogen ontvangen en delen van die liefde, dat we mogen ervaren wat echtheid is als we onszelf leren zijn. Ik ben er van overtuigd dat we de hele wereld over zouden kunnen reizen om dit te zoeken en het niet zouden kunnen vinden als we niet bereid zijn om alles aan de kant te zetten wat je gelooft, wat je hebt ervaren in je leven, waar je tegen aan gelopen bent. immers vasthouden en aan datgene wat je tot nu toe hebt gelooft en gezien en ervaren bepaald grotendeels hoe je in je leven staat. Durf je los te laten?Loslaten en je handen, je hart , je leven, je geest de ruimte te geven om te ontdekken wat God voor je in petto heeft?
Hoe zou je dit kunnen ontdekken als je vasthoudt aan allerlei overtuigingen die je hebt vanwege allerlei gebeurtenissen in je leven die je blokkeren in je gevoel of je gedachten, hoe zou je kunnen veranderen als je niet bereid ben t om je imago, de controle anders in te gaan vullen. Wat is dan de verandering wanneer je er slecht s iets aan toe gaat voegen? Meer verwarring misschien.
Ff terug naar het begin: durven we met elkaar in gesprek zijn over echte zaken, over het leven en over liefde, over wie jij zelf bent en ik terug over wie ik ben? Ik durf dat soms niet. ik praat dan gemakkelijker over voetbal of auto’s waar ik in wezen geen klap van weet. Ik mopper gemakkelijk over het slechte weer, waarvan ik eigen lijk zo enorm kan genieten in een wandeling… allemaal zoveel gemakkelijker dan gewoon tegen jou te zeggen dat ik er naar verlang je vriend te zijn. dat ik er naar verlang om geliefd te zijn, dat ik er naar verlang om gekend te worden en mijzelf te zijn.
Gelukkig is God er die mij kent, met wie ik dit kan bespreken, maar ik wil het ook graag met jou bespreken. gewoon in een ontmoeting, maar soms dan is er gewoon niet de ruimte, niet de juiste tijd, of ervaar ik gewoon moeite om dat te doen. benieuwd hoe jij er tegen aan kijkt.
De mensen die mij kennen weten dat ik niet zo van onverwachte aanrakingen hou. Ik houdt er niet van als mensen die ik niet ken me zomaar een hug geven. een hand vind ik goed genoeg. Ik vind het gewoon niet fijn om zomaar aangeraakt te worden door mensen die ik niet of nauwelijks ken. Sterker nog , ik vind het zelfs vervelend om bij iemand op visite te komen en dan iedereen een hand te moeten geven. ik stek meestal maar gauw een hand op en zeg gewoon hallo. Ik geloof dat de meeste mensen dat ook wel goed vinden en wie niet, jammer dan.
Ik ben niet tegen aanrakingen hoor. Ik vindt het zelfs wel fijn als het mensen zijn om wie ik geef. Die ik waardeer. Die om mij geven. met wie ik een relatie heb. dit hoeft wat mij betreft niet altijd klef te zijn, dat dan weer niet. ik hou het echter graag onder controle zeg maar. ik vind het fijn om mensen die verdriet hebben een hugg te geven. te laten weten dat ik meevoel. Ik vind het fijn om mensen te laten weten dat ik ze serieus neem door een hand of een tikje op de schouder. Ik hou er van om mensen een kus te geven als dat nodig mocht zijn. ik kan ontroerd raken door innige omhelzing van iemand die me zegt dat hij of zij van me houdt.
Ik geloof dat aanrakingen iets bijzonders zijn. tegenwoordig wordt er wat mij betreft te veel gehugt, omhelsd, gezoend door mensen die je niet of nauwelijks kent. De hand geven is prima als het gaat om te ontmoeten. je voor te stellen. Een begin van een relatie. Ik vind het eigenlijk vreemd dat ik soms zomaar gezoend word door mensen die je niet of nauwelijks kent. Teveel van het goede zal ik het maar noemen.
Te veel aangeraakt kan dat? ik geloof dat het kan. Dat er innig wordt gedaan waar het niet werkelijk zo innig is. ik zou bijna de term Amerikaans willen gebruiken. Een Amerikaanse houding. Amicaal. Ik ben geen vriendjes met iedereen. Ik probeer het met iedereen goed te kunnen vinden. Ik stuur ook geen mensen weg omdat ze me een hugg geven hoor. Ik weet er gewoon niet goed raad mee.
Sommige mensen knuffel ik gewoon. Geen probleem. Ik ben ook niet vies van een knuffel mochten mensen dat soms denken. Ik ben gewoon selectief . ik laat me graag raken, maar dan ook van binnen. Een knuffel zonder het gevoel daar kan ik dus niets mee. Begrijp je dat?
Aanrakingen zijn iets bijzonders voor mij. Mocht je door mij aangeraakt worden in de vorm van een knuffel weet dan dat ik dat niet zomaar doe. Dan waardeer ik je echt. wanneer ik zeg dat ik niet een knuffelaar benen je toch omhels is dat niet omdat ik je geen knuffel geven wil, maar omdat ik niet weet hoe ik me moet gedragen.
I
k wil gewoon zeggen als je om me geeft , hug me gerust, als je me aardig vind laat dat gerust merken. Wanneer je echt serieus genomen wil worden door mij vraag me of het mag. Ik ben niet preuts of zo. Ik vind het belangrijk om werkelijk te voelen. te ervaren , echt te kunnen zijn. mij zelf te kunnen zijn.
Ik geloof dat een oppervlakkige aanraking wezenlijk anders. Een aanraking zonder houden van, zonder lief te hebben, zonder oprechtheid en transparantie zijn wezenlijk andere aanrakingen. Ik moet denken aan Jezus die in de menigte liep en plotseling werd aangeraakt door die ene vrouw. Hij stopte en draaide zich in ene om. “wie was dat?” vroeg hij. Hij ervoer een oprechte aanraking van iemand die naar Hem verlangde. Een ander verhaal was van die blinde wiens ogen Hij genas. Door spuug op zijn ogen te smeren. Vies verhaaltje zouden we kunnen denken misschien, maar wel een werkelijke oprechte aanraking met intentie tot herstel, het goede voor die ander. vanuit liefde geraakt. .
Ik geloof in aanrakingen, ik geloof in die innige mogelijkheid om mensen te raken waar het nodig is. te veel wordt er volgens mij te gemakkelijk mee om gegaan. Er zijn veel die werkelijke aanrakingen nodig hebben in hun leven en te veel worden ze geraakt door niets en niemand. Een hug die niet gemeend is is geen hug volgens mij. Een knuffel die oprecht is en gemeend is zoveel meer waard. Het zit in details. Oprechtheid of echtheid. De erkenning van de mens als persoon.
Ik zeg niet dat mensen moeten stoppen te knuffelen. Ik ga dat zelf ook zeker niet doen. sterker nog ik wil leren het veel meer te doen. met mijn vrienden, collegae, en familie. Ze zouden zoveel meer knuffels van me moeten krijgen. zo nu en dan een kus of een hand , een schouderklop… misschien schiet ik daarin soms te kort. Ik ben selectief dat geef ik toe, maar ik wil dat het gemeend is en oprecht. Ik hoop dat je dat dan ook zult ervaren op het moment van aanraken. Het mag een ontmoeting zijn die ons bij zal blijven zoals die aanraking van die vrouw . die man die blind was . een ontmoeting met Jezus voorbij de verwachting. Werkelijke aanraking van het hart.
Wat is de schepping mooi. Wat heeft God de mens bijzonder gemaakt. zo bijzonder dat wij zelf zelfs niet kunnen begrijpen hoe ons lijf, onze gedachten en gevoelens, ons leven nu precies functioneert.
Er worden veel onderzoeken gedaan en de mens is ook bijzonder wijs over het functioneren, maar er blijft altijd nog veel meer wat we niet begrijpen. Ieder antwoord, maakt meerdere nieuwe vragen los. De mens in al zijn facetten is ondoorgrondelijk voor ons en hoe we ook zoeken, onszelf vinden doen we in wezen niet. hoe zouden we God dan ooit kunnen doorgronden en kennen zoals Hij is?
“ieder mens wil van nature weten , maar waartoe dient de wetenschap zonder vrees voor God?” Thomas a Kempis
Toch geloof ik dat het belangrijk is om te weten wie je bent. daarmee bedoel ik niet dat je precies moet weten hoe alle functie van je lijf werken of alles moet weten wat er te weten valt, maar wanneer we onszelf leren kennen veranderd dat onze houding. Ons leven en dat van anderen. ik geloof dat het ons doel is om werkelijk te leven. te leven als een mens die zichzelf werkelijk lief kan hebben, die anderen kan dienen en helpen waar dat nodig is, dat we er bovenal zijn om in relatie met God te leven. ontmoeten dus.
Wanneer we onszelf werkelijk willen leren kennen en er voor anderen willen zijn is het belangrijk dat we God kennen. we zijn door Hem gekend, maar kennen wij Hem ook? Hij is de Vader van de schepping, van jou en mij.
Ik hoef niet te presteren om waardevol te zijn!
Misschien heb je moeite om dit te accepteren in je leven. ik soms wel . nog altijd . ik kan soms niet begrijpen dat Hij die zo groot en prachtig en mooi is van mij kan houden. Ik heb geleerd dat wanneer ik me werkelijk overgeef aan Zijn liefde ik mijzelf ook anders ga zien. dat ik ontdek waartoe ik geroepen ben. dat ik mijzelf vind en dat ik niet meer hoef te ontkennen dat ik waardevol ben omdat God mij waardevol vindt. Ik hoef niet te presteren om waardevol te zijn. niet wat ik heb maakt me waardevol, maar te weten wie ik Ben in Christus maakt dat ik besef hoe geliefd ik ben door Mijn Vader. Door Jezus en door de Heilige Geest kan ik in relatie leven met God zelf. Ik prijs mijzelf gelukkig dat ik God heb mogen ontmoeten in mijn leven.
Het mooie is dat Hij ook jou wil ontmoeten. dat Hij ook jou Vader wil zijn. ik hoop dat je Hem als Vader zou willen accepteren. Wat zou dat geweldig zijn. jezelf vinden zoals het bedoeld was. natuurlijk kunnen we blijven zoeken naar wie we zijn in wat we presteren, in wat we gedaan hebben of hebben, maar dat betekent altijd maar bezig zijn om je naam hoog te houden. Dat betekent dat alles in je leven daarom zal draaien.
Wanneer we God afwijzen als onze Vader sluiten we een deur naar een dieper geestelijk leven met Hem. we sluiten af waar we voor gemaakt zijn. leven uit De Bron van Liefde, De Bron van het ware Leven. iedere bron waaruit we putten , hoe spiritueel en geestelijk ook zal ons niet vervullen. Wie echter uit De Ware Bron van Leven drinkt zal nooit meer dorsten!
in contact staan met de Bron van Leven
Herstel begint bij De Bron van Leven. wanneer we onze dorst lessen bij de Bron van Leven zal ons leven ook gevuld worden met Levend Water, Liefde Goedheid. Veel mensen proeven dit helaas niet bij vele mensen die zich christen noemen. Misschien hebben deze mensen die zich christen noemen zich noit werkelijk op de Bron aangesloten. Misschien lessen ze hun dorst met water uit een andere bron, maar wanneer we erkennen dat wij God nodig hebben om werkelijk te kunnen leven, als we Het levend water drinken zal er verandering plaatsvinden in je leven.
Zonder God kunnen we leven, maar met God kunne we Leven met een hoofdletter. Alleen bij God is dat mogelijk, omdat Hij de Heer der Heren is. Hij is de hoogste, de grootste, de liefste, de mooiste. Hij is el Elohim!
Overgave en erkenning van wie Hij is is nodig. Hij is Heer en erkenning van Hem veranderd wie wij zijn. we erkennen daarmee dat we een dieper leven hebben . een geestelijk leven. we mogen in contact staan met de Bron van Leven zelf. In relatie Met Hem. wanneer we blijven vasthouden aan wat ons zoals bezighoudt zullen we nooit werkelijk kunne vliegen, vrij kunnen zijn, maar wanneer we loslaten en onze vleugels uitslaan dan mogen we ervaren wat het is om vrij te zijn, maar ook om uiteindelijk weer bij hem te rusten en te drinken.
Zie, God is mijn helper, de Heer is het die mijn leven draagt. Psalm 54:6
God maakt vrij! We overdenken veel zaken in ons leven. het is ook goed om wijze beslissingen te maken voor ons leven en dat van anderen. ons verstand is belangrijk, maar belangrijker is om ons hart en leven en leven te openen voor wat God door zijn Geest tot ons te zeggen heeft. Wanneer er werkelijk ontmoeting plaatsvindt met God zal ons leven een veranderd leven zijn.
Natuurlijk verlangen we er naar om door anderen gezien te worden en opgemerkt. Dit is op zich ook niet verkeerd. Maar durven we ook los te laten? Durf je ook toe te geven dat alleen God je werkelijk kan geven wat je nodig hebt? Durf je Gods Leven te ontvangen? Durf je te geloven dat hij je al kent van af het allereerst begin?
wanneer we blijven ontkennen in plaats van erkennen zijn we in wezen machteloos.
Ik hoop dat je jezelf ziet als een kind van God, dat je gelooft dat De vader om je geeft. Dat Hij voor je gekomen is naar deze aarde om jou te zoeken. veel mensen blijven zoeken , maar willen niet gevonden worden. er zijn wonden in hun leven geslagen die niet zullen herstellen wanneer ze blijven ontkennen dat ze geliefd zijn. wanneer we blijven ontkennen in plaats van erkennen zijn we in wezen machteloos. Misschien dat we soms een bepaald herstel meemaken in ons leven, een verandering op bepaald gebied van ons leven, maar zonder god staan we machteloos.
We kunnen allerlei keuzes maken, maar ik geloof dat wanneer we God toelaten in ons leven , wanneer we Hem erkennen we tot ons doel zullen komen wanneer we leren om naar hem te luisteren. God wil je Vader zijn, sterker nog Hij is het al en wacht op jou!
Hier op dit weblog schrijf ik over ontmoeting. Ontmoeting in de meest brede vorm. ik probeer duidelijk te maken wat deze vorm voor mij inhoudt en ik wil daarmee in contact komen met andere mensen die ook graag willen ontmoeten. ik vindt het fijn als er iets van ontmoeting plaats vind. Tevens wil ik hier duidelijk maken dat je van mij niets hoeft. Wederom ontmoeten dus.
Ik stel dat hier nog maar eens een keer om voor mijzelf duidelijk te houden waar het om gaat op deze weblog en voor mij zelf is dat zelfs nog breder. Ik geloof dat Jezus Christus met ons in contact wilde komen. natuurlijk was hij een bijzonder mens, maar meer dan dat was hij ook God. dit is onvoorstelbaar. God die mij wil ontmoeten? wow!
Ik geloof dat Jezus kwam en ons opzocht in onze omstandigheden. We lezen dat keer op keer terug in de bijbel. We zien het als hij op pad gaat en zijn discipelen troept. Gewone mensen die aan het werk waren. we zien het als hij naar een bruiloft gaat. We zien als hij een vrouw ontmoet bij de bron. Allemaal gewone mensen. mensen met een verleden. Mensen die open stonden voor relatie. Mensen die vaak door anderen werden minacht vanwege hun omstandigheden.
Jezus doet tegenwoordig nog altijd het zelfde. Hij komt in onze omstandigheden en spreekt ons aan. Hij zegt gewoon waar het op staat. Hij draait niet om de brei heen, maar laat de ander ook toe in zijn eigen leven. dat is namelijk waar ontmoeting om gaat. De ander ook toe te laten in jou persoonlijk leven.
Veel mensen willen wel de ander ontmoeten, maar durven zelf de ander niet werkelijk toe te laten. Dan is er in wezen geen echte ontmoeting. Natuurlijk is het fijn als mensen hun hart voor je openstellen, maar als jouw hart niet geopend is voor die ander… wat heb je dan in wezen van die ander ontvangen?
Terwijl ik hier over nadenk, zie ik mijzelf een flink aantal jaren geleden ahw lopen. Gelovig, getrouwd, maar nog altijd op zoek naar wie God nu werkelijk is. hoe is dat mogelijk vraag jij je misschien af. Anderen herkennen het misschien wel. Ze zijn net als ik groot geworden in een christelijk gezin of ze zijn al een hele tijd christen, ze geloven ook dat God bestaat en kennen voor zichzelf de verhalen en de antwoorden op de geschreven en de ongeschreven regels. Ze weten hoe te handelen binnen de gemeente. Ze durven zelfs hardop te bidden in de kerk en staan met handen in de lucht. Zo was het voor mij althans.
Echter ik miste iets in mijn leven. Ik zag gelovigen worstelen met zichzelf en worstelde ook zelf. Ik snapte niet hoe het geloof relevant kon worden. ik bedoel dat geloof was leuk en goed voor de relaties. Je hoorde er helemaal bij. Je zou je maar vervelen als je niet bij een kerk hoorde en God bestond toch ook?
Wat een vragen allemaal. Veel zaken die ik n iet kon verklaren en mensen die anders waren dan ik, … ik kon veel dingen niet begrijpen. Wie was God n u werkelijk. Ik kende de ontmoeting niet. Ik moest van alles maar mijn relatie was van een afstand. Ik kende Jezus van wat ik had gezien in anderen , door anderen. ik was nooit werkelijk dichtbij geweest. En waar ik dat wel was, werd ik bang voor Hij of mensen in mij zouden kunnen herkennen.
Ik was immers aan de buitenkant wel goed op weg, maar er zat nog behoorlijk wat scheef. Ik moest nog dit en dat. moeten , moeten , moeten. te veel moeten maar geen relatie. God was een bekende, Jezus iemand die ik ooit eens had ontmoet. Hij had me wel aangesproken en ik had ook wel geluisterd, maar kon er niet echt mee uit de voeten. Ik durfde niet. wat nu als Hij me vroeg anderen te vertellen wat er in mijn leven niet goed zat?
Gelukkig waren er mensen in mijn leven die me op weg genomen hebben om dichter bij Jezus te komen. Ik geloof dat God zelf ze op mijn pad hebben gestuurd. Gods mannen die met hun eigen fouten en gebreken kwamen en ze gewoon aan mij beleden. Ze openden zich voor me en ik luisterde. Ik wilde wel ontmoeten maar durfde niet. nog niet op dat moment. maar het waren wel die moment die mij op het spoor hebben gezet. Zij waren open en ik stond open voor hen . ik leerde mensen en God op een andere manier kennen.
Jezus was anders dan ik had verwacht. Hij was een stuk mooier, een stuk liever ook. niet gemakkelijker hoor. Hij vroeg nog al wat van me, maar hij zei ook dat Hij me zelf zou helpen als ik de stap zou zetten. Ik bad met een vriend om vervulling van de heilige Geest. Hij kwam bij me. Heel gewoon. Ik voelde niks bijzonders. Een gewoon gebed. ik ging naar huis en ik had een andere keus gemaakt. ik wilde anders leven. open zijn , transparant. Ik kreeg een ander perspectief.
Geen gevoel , geen wonderen, zelfs weken nadien begreep ik nog steeds niet wat eer veranderd was, maar nu zie ik hoe dingen zijn gelopen en ik geloof dat Gods plan niet veranderd is. ik weet Zijn plannen niet exact, maar ik weet dat ik op hem kan vertrouwen. We ontmoeten elkaar dagelijks. Ik zoek Hem op. ik doe dat op mijn manier en als ik het vergeet herinnert Hij mij er wel aan. dat is ontmoeten. Hij verteld me dat ik niets moet. dat is oud gedrag. Dat is de wet.
Jezus leert me dat de wet zo ingewikkeld niet is. ben ik nu perfect? Nee zeker niet. verval ik nog in oud gedrag? Ja zeker, maar hij heeft er al mee afgerekend. Dus rekent hij het mij niet meer aan. Ik ben vrij. Vrij door ontmoeting. Vrij om te ontmoeten.
God heeft me laten zien dat ik er mag zijn. ik ben het waard om door anderen gekend te worden. anderen hebben het nodig om ook gekend te worden. zoals ik door anderen Jezus werkelijk heb ontmoet, zo mogen anderen door een ontmoeting met mij ook Jezus ontmoeten. gelukkig hoor ik dat dat ook gebeurt. Ik hoor van mensen dat ze zich veilig voelen bij me. Ik kan het me soms gewoon niet voorstellen. Ik hoor dat mensen hun ei kwijt kunnen en iets bijzonders ervaren als ik met hen spreek over echte zaken. ik ervaar dat Gods geest me dingen laat zien die ik nooit eerder zo heb ervaren en waardoor de ontmoetingen nog intenser zijn.
God is een God van werkelijke diepe ontmoetingen. Door anderen in mij . Ik bedoel daarmee dat ik meer van God ontdek in anderen wanneer ik mij zelf laat kennen door de ander. waardoor zowel ik blijvend verander en de ander iets van God ontdekt. ik kan het soms bijna niet geloven. ongelovige Thomas die ik ben. Vreemd maar waar. God gebruikt mensen als mij. Ik dank God voor Zijn genade.
de ontmoeting! 
