Introductie.

Wat is het beeld dat jij hebt van wie God is? In Exodus 3:14 kunnen we lezen dat Mozes vraagt wie God is? God antwoord met: Ik ben die Ik ben! God laat zich niet in een hokje stoppen of een titel geven. Daar is …

IK BEN, maar wie ben ik?

Lezen: Exodus 3 Mozes , wie was hij eigenlijk nog? Hij weide de schapen voor zijn schoonvader, maar liep hij niet rond met dezelfde vragen als wij? Wie ben ik nu eigenlijk? Jood of Egyptenaar? Rijk of arm? Prins of herder? Geschikt of ongeschikt? Leider …

Van slaaf naar vrijheid

Heer wat is Uw liefde groot. U haalt ons uit Egypte waar we vastzitten in slavernij. U maakt ons vrij van datgene wat ons belemmerd. Onze keuzes, onze problemen die we zelf hebben gemaakt of van zaken die anderen ons hebben aangedaan. Vrijheid is geen …

Laat de opinie voor wat het is.

God openbaart zichzelf aan ons. Dat is wat ik onlangs ook al schreef in mijn blog. Toch is het niet gemakkelijk om dit te onderkennen.

Immers wanneer we Gods stem horen en we gaan dit bespreken met anderen, dan zul je merken dat mensen vaak niet zo enthousiast zijn over datgene waarvan jij denkt dat God je gezegd heeft. Jij zelf bent nog onder de indruk van wat je gezien of gehoord hebt van God. Wanneer je daarna op zoek gaat naar bevestiging bij mede broeders en zusters, familieleden , vrienden, dam zul Je merken dat deze veel minder enthousiast zijn en zelfs vraagtekens zetten bij de ideeën en zich afvragen of het wel God was die je gehoord hebt

. Datgene wat Hij je heeft geopenbaard daarover is al gauw discussie.   Een glas koud water over jouw roeping. Over de droom van je leven. Over Gods plan en jouw enthousiastme en er beginnen allerlei kriebels te komen. Vragen.

Wat nu als het allemaal niet waar is. Als het nu mijn eigen gedachten zijn geweest. Als het niet God was en ik dus niet doe wat hij wil maar mijn eigen ideeën na loop? satan probeert je onderuit te halen. Dit is veelal zijn manier jou onderuit te halen en te voorkomen dat jij in de kracht van je leven gaat staan.

Namelijk God te dienen waar Hij je roept. We kiezen vaal gemakkelijker Voor de opinie van de mensen om ons heen. Ik geloof dat wanneer we weten dat God ons roept we de mening van anderen niet hoeven vragen. Wanneer God ons roept dan is dat duidelijk en mogen we daaruit stappen zetten.

Advies is soms handig. Advies van wijze Godsvruchtige mensen, maar laten we ons niet af laten brengen van de koers. Laten we ook niet roepen van God heeft me gezegd dat…. Laten we gewoon doen wat we moeten doen. Veel mensen roepen dat God hen iets heeft gezegd, vooral ten opzichte van anderen.

Te veel mensen maken misbruik van hun positie en van God om hun gelijk te halen. Wanneer God je roept, dam wil Hij je ook leiden. hij roept je niet en zorgt dan dat het niet doorgaat. Mozes was geroepen en Hij was gehoorzaam en God vervulde de beloften.

Het volk mopperde, zeurde en wilde zijn eigen gang gaan met alle gevolgen van dien. David een schaap herder werd koning zoals voorspeld. Amos was een boer hij werd door God geroepen om aan het volk te zeggen wat God te zeggen had . Maar andere profeten wilden niet dat hij dat deed. Lees maar eens in Amos 7. hij deed het toch. god had hem geroepen!

God roept mensen. Gewone mensen als jou en mij. Laat je niet afbrengen van Gods roeping over jou leven. Niet door oudsten of voorgangers. Niet door anderen omdat ze wijzer zouden zijn. Luister naar Gods woord en laat Hem de weg wijzen zoals Mozes de weg gewezen werd dwars door de woestijn. Zoals David tegen de normale gang van zaken in. Zoals Amos een gewone man.

leven in de marge? leven ten volle?

Wij , mijn  vrouw en ik, hebben, zoals ik noemde in mijn vorige post , naast een 4 tal “eigen” kinderen , ook  2 prachtige  pleeg kinderen.  Waar we net als op onze eigen kinderen enorm trots zijn .  ook  mijn werk is erg belangrijk voor me. Ik werk als begeleider op de Spetse hoeve een instelling voor mannen die worstelen met een verslaving.  Een onderdeel van Teen Challenge , waar ik persoonlijk mannen  mag begeleiden in wonen, werken en waar ik studies geef over  geloof en leven.

Ik heb gemerkt  dat er  al gauw een bepaald  stigma op mensen word gelegd die ze  niet verdienen.   Zo werk ik natuurlijk met  mannen die ergens verslaafd zijn geraakt in hun leven om wat voor omstandigheden dan ook, maar ook  aangaande mijn plee

kinderen en ook naar mijn eigen kinderen merk ik dat een beetje vanwege  het grote gezin waaruit ze komen  en de aandacht die daardoor verdeeld moet worden, dat mensen  als gauw een bepaalde mening klaar hebben.

onder invloed of  zonder invloed!

Zo hoorde ik via via een  dat iemand gezegd zou hebben over een van onze pleegkinderen dat het  zo’n raar “aangenomen” kind was. in de eerste plaats is het niet een raar aangenomen kind, maar gewoon een kind zoals andere kinderen die  geen enkele invloed heeft

kunnen uitoefenen op het feit dat het bij ons is geplaatst.  Ook  had het geen invloed op de omstandigheden van waaruit het gekomen is en ook niet over de oorzaak er van.  Nog heeft het bewust enig invloed kunnen uitoefenen op de problematiek van anderen of zichzelf.

Ook de mannen op de hoeve waar mee ik werk krijgen soms  al gauw een stempel.  Al merk ik ook dat deze stempel er sneller af gaat wanneer  men hen leert kennen.  toch kunnen stempels mensen in kwetsbare situaties  enorm in de greep houden. Eens een dief altijd een dief is zo’n stigma die men ook voor verslaafden gebruikt . eens een verslaafde altijd verslaafd.  Ik merk dat men  misschien altijd moeite heeft met een bepaalde doorn in het vlees zoals Paulus dat in de  een van zijn Bijbelse brieven noemt, maar om nu altijd maar de stempel er op te houden omdat iemand ooit in zijn leven ergens mee in aanraking is gekomen en er problemen mee heeft gehad gaat mij wat ver.

Eigen keus of er toe gedreven?

Wanneer het gaat om verslaving is de keus om te gaan gebruiken misschien een eigen keus geweest, maar waar ze vaak door  allerlei omstandigheden ook naar toe gedreven zijn.  al zullen de mannen in de instelling  vaak vooral de schuld bij zichzelf zoeken. het is wat mij betreft ook goed dat men zelf de verantwoording oppakt voor hun eigen leven, maar tegelijk zullen we moeten begrijpen dat deze mensen veelal beschadigd zijn geworden door allerlei omstandigheden en daarvoor proberen te vluchten of te ontsnappen op misschien een destructieve, maar soms  een begrijpelijke  manier.

Ik heb persoonlijk ontdekt  dat mensen in de marge. Ik bedoel niet alleen pleegkinderen en verslaafden, maar in de breedte  van de samenleving bekeken iets te brengen hebben.   ze  zijn door de mangel genomen en op allerlei fronten geraakt en beschadigd geraakt, ze weten wat  het is om afgewezen te worden, wat pijn is, wat het betekent om iemand  te moeten missen, wat wonden zijn, wat het is om bekeken te worden en geraakt.

Gods geest waait!

Weet je ? mensen in de marge zijn  vaak veel echter dan mensen  die denken dat ze hun leven op orde hebben. mensen die alles onder controle houden en  goede opleidingen hebben afgemaakt en mooie huizen en auto’s bezitten.  Mensen in de marge  zijn  mensen die niet alles direct verstandelijk bekijken, al zitten deze er ook tussen, maar zijn mensen die  weten wat het is om te voelen al proberen ze die gevoelens te verdoven soms.  Ze weten waarom mensen op bepaalde manieren reageren omdat ze geleerd hebben  om op hun intuïtie af te gaan.

ik heb ontdekt dat dit  geweldige  mensen zijn die  groot werk voor God kunnen doen. als Gods geest deze mensen raakt dan is het impact onbeschrijfelijk. Gods geest  waait waarheen hij wil en door wie hij wil. Ik vind dat geweldig.

Mozes, David , Jezus!

Veel mensen denken dat God wijze, krachtige en grote  mensen nodig heeft. Dit is echter  niet wat de Bijbel ons leert.  Ik geloof dat God grote woorden zal spreken door mensen die  geleerd hebben in de praktijk van alle dag wat het is om pijn te hebben, afgewezen te zijn en beschadigd.  Mensen die klein zijn in de maatschappij zullen groot zijn in het koninkrijk van God.   het was  het  pleegkindje van de farao’s dochter die een volk uit  Egypte leidde,  het was de kleine schaapherder die de grote reus versloeg.  . het was  een klein baby in een smerige stal. Die  maatschappelijk gezien een armzalig leven leidde wat hij moest bekopen met de dood op 33 jarige leeftijd die  werkelijke verandering bracht in het koninkrijk.

Halleluja?

Keihard op je giechel gaan….

Mozes ging onderweg met het volk door de woestijn.  Een prachtig verhaal welke zeker de moeite waard is om helemaal eens te lezen, maar het is niet waar ik vandaag over wil schrijven.  Mozes was dus onderweg met het volk en op een gegeven moment  hadden de joden honger.  Iedere dag kwam er manna uit de lucht vallen. Het volk hoefde verder niets te doen als oprapen en zoveel nemen als ze nodig hadden voor die dag.

Toch kunnen we over het algemeen wel stellen dat er normaal gesproken niets  zomaar uit de lucht komt vallen behalve regen hagel en sneeuw.  Willen we dus iets gedaan hebben moet er iets gebeuren.  Willen we eten zullen we moeten werken, het zij voor geld of het zelf verbouwen desnoods.  Willen we echter verandering aanbrengen in onze manier van leven, dan betekent dat oefenen. Boele Ytsma heeft er een mooi blog over geschreven.

Proberen

Hoewel ik het een mooi blog vindt en het uiteindelijk  ook nog met hem eens ben wil ik toch bij deze reageren vanuit een andere hoek.  Willen we verandering brengen in wat we doen in hoe we omgaan met zaken of wat dan ook.  dan betekent dat, dat we ons er op toe moeten leggen. Oefenen zegt Boele. Of sterker  nog we moeten het gewoon doen volgens hem.

We moeten het gewoon doen en niet maar een beetje proberen. Proberen, zegt hij , heeft iets in zich van ‘niet willen’. het is het zoeken naar een excuus om eigenlijk toch niet te doen wat je eigenlijk toch al niet wilde.  Je wilt het of je wilt het niet. je doet het of je doet het niet.

Proberen is de taal van falen- doen is de taal van succes.

Willen is kunnen

Persoonlijk houdt ik niet zo van zulke opmerkingen. Ik ben zelf groot gebracht met de kreet: willen is kunnen. Of  misschien ken je het ook, maar dan in andere bewoording, wil niet ligt op het kerkhof en ken niet ligt er naast. 

Je snapt dat wanneer je dergelijke dingen vaak te horen krijgt je dat meeneemt  je leven door.  Mijn vader kon inderdaad erg veel.  Hij was een grandioze bouwvakker. Hij bouwde huizen van de grond af. Hij deed zowel het timmerwerk als ook het metselwerk.  En veel andere zaken die met de bouw te maken hadden zonder ooit een fatsoenlijke opleiding te hebben gedaan.

Erfgoed

Ik ben erg trots dat ik zijn zoon ben, maar tegelijk  is mijn vader niet erg oud geworden.  hij kreeg kanker en was dood.  Hij wilde nog zoveel, maar kon het niet meer.  goed 50 jaar  was hij toen hij stierf.  

Ik wil echter duidelijk maken dat hij deze woorden waarschijnlijk ook van zijn ouders heeft gehoord. En heeft het meegenomen. Ik heb het van hem gehoord en heb het gedeeltelijk ook meegenomen.  We moeten altijd onze beste kant laten zien was zijn instelling.

Vloek op je leven?

 Hoewel mijn  vader altijd het beste met me voor heeft gehad bracht hij toch deze spreuk op me over en ik heb een aantal zaken gedaan waarvan ik dacht dat ik het kon. Ik wou het graag en ging er totaal voor.  Had er zelfs aanleg voor en toch mislukte  het in zekere zin. Willen is niet altijd kunnen. Soms moet je zeggen ik heb het geprobeerd en het is me niet gelukt.

Is het falen dan, dat is schijnbaar net hoe je er tegen aankijkt en wanneer je er tegen aankijkt.  M.i. moeten we oppassen  om onze kinderen niet iets mee te geven dat als een vloek  op hun leven zou kunnen rusten. 

Ik heb het op een gegeven moment werkelijk zo ervaren.  Hoe kan het nu dat mij iets niet lukt. Ben ik dan zo dom was bijvoorbeeld één van de gedachten die ik een tijdlang  meegedragen heb. ik was  niet dom, maar ik had  nu eenmaal geleerd dat willen kunnen was.

Loslaten of vasthouden ?

Loslaten van zulke gedachten is niet gemakkelijk, er zitten immers zoveel zaken aan die gedachten vast. Vaak meer dan je in de gaten hebt. Ook manieren van doen. dingen die  belangrijk voor ons zijn. ik ben  iemand die erg prestatie gericht is. m.i. komt dat hier uit voort.  Ook ben ik iemand die ervarend leert. Voortkomend uit deze gedachte geloof ik. ook kan ik moeilijk niets doen , behalve als ik me werkelijk thuis voel. mijn vader zei altijd  als ik aan het werk was en even niets te doen had, ‘als je niks te doen hebt pak dan maar gauw een bezem….’, met andere woorden, niemand mocht zien dat je even niets te doen had.

Mijn vader was een geweldige kerel.  Dat wil ik nog even benadrukken. En door het willen is kunnen verhaal heb ik een hoop zaken geleerd. Vooral als ik zo schrijf mis ik hem werkelijk.  Hij stond altijd voor ons en anderen klaar. Hij was een echte vriend.  Onbewust geeft soms een vriend dingen door  die niet te doen zijn. zelfs niet als je het werkelijk zou  willen. Zelfs niet als je het gewoon doet. 

Op je bek gaan…

Soms ga je gewoon keihard op je bek. Ik ben blij met een Hemelse Vader die me zo nu en dan misschien op mijn bek laat vallen maar die me altijd weer opraapt  en me bij de hand neemt en zegt, ‘kom  maar jongen willen is geen kunnen, maar  stel je vertrouwen op mij’.

Ik zal zorgen dat alles goed komt. Ik ga het niet proberen, Ik ga het zeker doen.