Veel mensen houden van formules en methodieken. Ze bouwen hun leven er op. Wanneer ze die niet hebben gevonden gaan ze op zoek bij experts die hen helpen de gewenste resultaten te behalen in het leven. Deze manier gaat voorbij aan het leven in zijn diepste … Lees verder Leven in verbinding
Als mens hebben we allemaal verschillend gedrag. Onze houding en hoe we met zaken omgaan is mede afhankelijk van hoe we geconditioneerd zijn. conditionering houdt in dat we bepaald dingen doen en daar of wel voor gestraft of wel voor beloond worden in zekere zin of omdat ons bepaalde zaken als goed of slecht, aangenaam of onaangenaam ervaren. Een kind brand zijn hand aan de kachel en zal deze niet meer aanraken. Hij weet dat de kachel heet is. een mens kan bijvoorbeeld ook bang zijn voor de tandarts omdat hij een bepaalde ervaring heeft met de tandarts. Sterker nog we zijn vaak ook op een vreemde manier geconditioneerd. Bijvoorbeeld als en kind op een bepaald moment de kachel per ongeluk aanraakt en brand zijn vinger terwijl er toevallig op het zelfde moment de deurbel klinkt kan er een verband worden gelegd die in wezen niets met elkaar te maken heeft maar waardoor er telkens wanneer de deurbel gaat het kind schrikt.
Conditionering gaat natuurlijk veel verder dan ik kan uitleggen of voor zover ik er verstand van heb, maar waar het mij omgaat is dat wij mensen v veelal een bepaalde houding of manier hebben geconditioneerd. We reageren op een bepaalde manier omdat we geleerd hebben dat het een bepaald effect heeft of omdat we geleerd hebben dat het dan gemakkelijk overwaait.
Mijn vader zei altijd toen ik tiener was en ik met hem wat k;lussen ging doen bij andere mensen om wat bij te verdienen dat als ik even niets wist te doen, ik dan maar gewoon een bezem moest pakken en een beetje de boel moest opruimen zodat mensen niet dachten dat ik niets stond te doen. in mijn leven heeft jarenlang het effect gehad dat ik nooit stil ging staan wanneer ik aan het werk was. ik moest me bewijzen mensen moesten zien dat ik druk bezig was.
Geconditioneerd gedrag kan ook door dingen gewoonweg telkens te herhalen en daarmee dus en gewoonte creëren en door bewust een keuze te maken voor bepaald gedrag. eigenlijk zou je gewoon eens wat moeten googlen op Pavlov.
Ik geloof dat wanneer we geloven het goed is om bepaald geconditioneerd gedrag ter hebben. dit moet niet een wet worden in ons leven , maar een goede gewoonte bijvoorbeeld. stille tijd nemen, bidden, Bijbellezen, naar de kerk gaan, etc… Waar het mij vooral om gaat is echter dat we geconditioneerd dienen te worden in het dienen, te zijn als Jezus.
Ik geloof dat we als gelovigen vaak zeggen te willen zijn als Jezus , maar het in wezen vaak niet echt menen. De vraag is immers of we inderdaad bereid zijn onszelf op te offeren voor de ander, de ander te willen dienen, de minste willen zijn, de ander de voeten te wassen, willen leiden voor de ander voor God. Paulus zegt dat we ons denken moeten veranderen, maar is het niet zo dat we in wezen veelal onze oude manier van leven leven nog gewoon leven en dat we in wezen niet echt veranderde mensen zijn? sommige delen doen we inderdaad anders, maar is dat dan geconditioneerd gedrag of doen we het omdat we ons een wet opleggen en het eigen veelal gewoon ook niet fijn vinden om op Jezus te lijken, maar omdat we denken dat het moet. Ook dat is geconditioneerd gedrag maar welke we met de verkeerd e motivatie doen. we doen het dan n iet omdat we geconditioneerd zijn vanuit genade en liefde voor God en de mensen om ons heen, maar in wezen om dat we ons aan de regels willen houden om wat voor reden dan ook.
Ik vraag me af wat de reden is waarom jij bepaald gedrag vertoont als christen. Doe je het vanuit liefde voor God of vanuit angst voor God. dit is volgens mij een wezenlijk verschil. Ik geloof niet in geconditioneerd e angst voor God. ik geloof dat dat niet iets is wat God wil. Angst spant immers een strik. We zouden vanuit angst van alles kunnen doen, maar de relatie zal nooit werkelijk open zijn en de motivatie niet de juist, maar wanneer we geconditioneerd zijn door zijn genade, door de liefde van God in ons leven veranderd daar iets. Er is sprake van relatie en communicatie . van ontmoeting.
Jezus laat ons zien dat we God moeten zoeken en Zijn koninkrijk om van daaruit onze input te hebben. wanneer we op andere zaken gericht zijn heeft dat ook zijn input op ons. Laten we ons daarom bezig houden met het goede. Met allereerst God in ons leven en daarna met anderen om hen lief te hebben vanuit Gods liefde om van daaruit ook onszelf lief te kunnen hebben. nieuw gedrag door genade in ons leven gegeven door Christus leven.
Wat is het vaak moeilijk om open en eerlijk te communiceren in een relatie. Ik heb het niet zozeer over een huwelijks of liefdes relatie, maar ook over vriendschappen of de relatie met je kinderen. Of misschien moet ik het anders zeggen. het is vrij gemakkelijk om frustratie te communiceren, maar niet wat ons werkelijk bezighoudt.
Daar waar het gesprek wegvalt worden de gemeenschappelijke interesses vaag en onduidelijk.
Het is niet zo moeilijk om de ander even precies te zeggen wat jij denkt op een kritische manier, maar hoe we de ander op een positieve manier duidelijk kunnen maken dat we ons gekrenkt voelen en dat we daar pijn aan beleven is een stuk moeilijker. Ik geloof dat we best tegen iemand kunnen zeggen dat we van ze houden, maar wanneer iemand ons iets aandoet is die liefde nog niet gelijk over, maar we blokkeren wel .
Dit is nu juist waar relaties op stuk lopen. Niet meer met elkaar kunnen of durven communiceren. Juist dat waar de meeste relatie u juist op gebouwd zijn. ik kan zo goed met hem of haar praten. We hebben iets gemeenschappelijks zegen we dan. Wat dan? Datgene waarover we gesproken hebben. dit kan van alles zijn, gemeenschappelijke interesses. Daar waar het gesprek wegvalt worden de gemeenschappelijke interesses vaag en onduidelijk.
De vraag die we ons stellen is vaak : kennen we elkaar wel. Of wie is hij. Hij is zo veranderd. Zij is niet meer wie ze was. dit is natuurlijk niet waar. een leugen. Mensen veranderen in de loop van hun leven. jij bent niet meer precies zoals vroeger. Je hebt een hoop meegemaakt in je leven. zaken die je veranderd hebben. soms door goede en soms door tegenslagen heen.
ontmoeting is dat we ons blijven openstellen voor communicatie en relatie.
Ieder mens veranderd, maar wanneer we niet meer communiceren is er niet de mogelijkheid om die verandering naar de ander toe te brengen of van de ander te ontvangen. Wanneer we onszelf echter openstellen om te ontvangen van e ander en ook openstellen om te geven blijft relatie mogelijk. Zelfs als zaken niet zo lekker lopen. Wanneer de communicatie dichtslaat omdat we onszelf niet meer kunnen openen is er geen communicatie meer.
Ware ontmoeting is dat we ons blijven openstellen voor communicatie en relatie. Dat we ondanks andere meningen, andere visie op zaken , een ander perspectief toch gewoon de ander blijven waarderen en luisteren naar elkaar. niet gewoon tegenover zitten met een kop koffie en maar praten over van alles en nog wat. Ik geloof dat dit geen communiceren is, communiceren is dat we werkelijk proeven als er iets aan de hand is. dat we naar elkaar luisteren niet slechts met onze oren, maar naar elkaar kijken, luisteren, voelen met ons hart en ook durven vragen naar pijnplekken.
We hebben het nodig om te communiceren zoals we het ook nodig hebben om te ademen. Het eerste is belangrijk voor de relatie, het tweede voor het lichaam we kunnen niet zonder. Om werkelijk te kunnen communiceren is het veilig voelen een belangrijk onderdeel. Natuurlijk is het niet zo dat wanneer we niet veilig zijn we niet kunnen communiceren, maar onveiligheid is wel een reden om niet meer te gaan communiceren. Onze emoties krijgen dan de overhand over wat we willen zeggen, maar wat we zeggen komt er dan veelal niet juist uit.
Als we bang zijn gaan we wikken en wegen om de waarheid in te verpakken en daarmee zeggen we veelal wel de waarheid, maar deze is te veel ingepakt . soms in harde woorden om zo onszelf te beschermen tegen de kritische houding van anderen. soms verzwijgen we dingen of we raken gefrustreerd en de emotie krijgt dusdanig de overhand dat de ander er ook door in de stress schiet.
de gewone dingen over hoe we ons voelen en de aanraking die er bij horen. De aanraking van erkenning en weten geliefd te zijn.
Ik zelf ben een behoorlijk aangebrand mannetje. (eerlijk is eerlijk) emoties en gevoelens spelen een enorme rol in hoe je communiceert, daarom is het belangrijk de juiste timing te vinden voor wat je zou willen zeggen. ik reageer gauw aangebrand als ik moe ben. Het is goed om te communiceren, maar communiceren is een slechte zaak als de ander te druk is of wanneer iedereen om je hoofd zeurt.
Veel relaties komen onder spanning omdat er nooit tijd is of rust om werkelijk te kunnen praten. Omdat er altijd kinderen lopen te blèren of omdat we het gewoon altijd te druk hebben met ons werk, ons gezin, ons leven zoals het loopt. Maken we nog wel tijd om met elkaar te communiceren. Ik ga soms ff met mijn vrouw naar de HEMA voor een euro ontbijtje (soms ook met vrienden.) . Ik zeg niet eens zo veel, mijn vrouw klets lekker over koetjes en kalfjes en soms komen er van die kleine dingen tussen door. Belangrijke dingen die gewoon genoemd worden. die zo enorm belangrijk zijn. de gewone dingen over hoe we ons voelen en de aanraking die er bij horen. De aanraking van erkenning en weten geliefd te zijn. een beetje klef misschien, maar handjes die elkaar raken waardoor ik weet dat ik gehoord ben.
Met vrienden is het evenzo, niet die kleffe handjes misschien, maar gewoon even een por, van ik heb je gezien en gehoord. Een knipoog of even wat contact. Een hugg met de wat closere vrienden en een zoen voor vriendinnen. Ik realiseer me het niet altijd, maar wat ben ik een gezegend mens met een geweldige vrouw en kinderen, prachtige vrienden en vriendinnen, collegae. Ik houdt van het leven door de communicatie die God ons mensen heeft gegeven.
God heeft er alles aan gedaan om de relatie te herstellen. Zich totaal geopend. Met beide armen wijd om ons in te sluiten in de relatie met Hem.
Natuurlijk kan ik het niet laten om God er bij te halen. Ik geloof namelijk dat dit nu juist is waarin we op God lijken. het verlangen om te communiceren en relatie te hebben met elkaar. wanneer we ons niet meer openstellen voor God en elkaar leven we in eenzaamheid. God heeft er alles aan gedaan om de relatie te herstellen. Zich totaal geopend. Met beide armen wijd om ons in te sluiten in de relatie met Hem. laten wij onszelf openen, communiceren met die God en de mensen om ons heen. Soms met woorden, maar misschien vooral door er voor elkaar te zijn en niet af te wijzen. De ander juist te bevestigen in het feit dat hij geliefd is. door ons en de Vader.
Ik bid dat ik de moed heb om te communiceren en lief te hebben in iedere relatie.ik bid dat ik mag leven vanuit mijn relatie met Jezus. ik geloof dat we in een maatschappij leven die het nodig heeft om in relatie te leven en nieuwe keuzes te maken. keuzes niet zozeer voor onszelf, maar juist om de ander lief te hebben zoals Jezus dat deed. dan zal er een verandering plaatsvinden in onze relaties. de vraag is: durf ik de schakel te zijn , durf jij de schakel te zijn om te veranderen, om de verandering te zijn?
Kunnen wij mensen voor Christus winnen? Hoe doe je dat dan? Het vreemde is dat gelovigen veelal wel spreken over een relatie met Christus, maar tegelijk niet die relatie laten zien in hun eigen handelen naar de ander toe. veelal lijkt het er meer op dat de regels en de afspraken die mensen gemaakt hebben boven de relatie zijn komen te staan.
Persoonlijk geloof ik zoals de titel van mijn weblog het al zegt in ontmoeting. Ontmoeting is meer dan gewoon elkaar even goede dag zeggen. het is meer dan; “hoi hoe gaat het? het gaat goed en met jou? ook prima, lekker weer. Ja lekker weer. “ hier gaat het eigenlijk over niets. Ik bedoel duidelijk te maken dat we ook dieper met mensen om kunnen gaan.
Mensen maken zich niet alleen maar sterk voor hun eigen regels en wetten (waar ze die dan ook vandaan hebben), maar tegelijk stellen ze deze soms zo enorm hoog dat er werkelijk geen ontmoeting meer mogelijk is.
Durven wij werkelijk te gaan leven vanuit de relatie met Christus in ons leven? de ervaring van geliefd zijn door Christus mogen we doorgeven aan anderen. op de een of ander manier lopen we vaak vooral vast om werkelijke relaties aan te gaan door de regels die wij onszelf hebben opgelegd en die we ook anderen zouden willen opleggen omdat we ze op de een of andere manier zo enorm belangrijk vinden voor ons eigen leven.
Regels zijn ook niet verkeerd. Wanneer echter de regel boven de relatie komt hebben we een probleem. We hebben immers niet allemaal hetzelfde referentie kader. Ik heb niet hetzelfde kader als jij en jij niet hetzelfde als ik. we kunnen daar over spreken en misschien komen we daarin wat meer tot elkaar door gesprek, maar wanneer ons referentie kader totaal verschillend is en we de regel boven de relatie stellen lopen we pas werkelijk tegen problemen aan. we worden dan werkelijk fundamentalisten. Mensen maken zich niet alleen maar sterk voor hun eigen regels en wetten (waar ze die dan ook vandaan hebben), maar tegelijk stellen ze deze soms zo enorm hoog dat er werkelijk geen ontmoeting meer mogelijk is. het hek gaat op slot.
Wanneer we echter ruimte creëren om te ontmoeten, bij elkaar te zijn, relaties te ontwikkelen betekent dat we oog hebben voor de ander en ervaart de ander dat hij geliefd is. hij wordt als mens erkend in wie ij is ook al mis zijn mening, inzicht, visie , geloof, totaal anders. Wanneer we het gevoel hebben welkom te zijn, ontstaat er het gevoel dat we welkom zijn.
Oprechte relaties geven ruimte om de angst aan de kant te zetten en jezelf te openen voor werkelijk gevoelens, gedachten en ideeën.
Wanneer er geen ruimte is om te ontmoeten, we vasthouden aan de regel, dan dienen we in wezen niet God of de ander maar de wet. wanneer we relatie op oog hebben dienen we God die ons de meest prachtige relatie aanbied ever. In relatie wijst hij ons de weg naar hoe we elkaar kunnen dienen. In relatie wordt ons duidelijk wat er werkelijk leeft aan gedachten gevoelens en waarom mensen tot bepaalde keuzes in hun leven zijn gekomen. we zien de zwakheden en de kracht van anderen.
Wat zou het geweldig zijn wanneer we niet slechts bezig zijn met slechts regels, maar dat we vooral ook de relatie met God en de medemens op het oog hebben. dat we in relatie met de ander een plek creëren om zichzelf te zijn. een plek waar men zelfs anders mag zijn. een plek waar het veilig is om een bepaalde mening te uiten, zich uit te spreken van wat er op het hart ligt.
Oprechte relaties geven ruimte om de angst aan de kant te zetten en jezelf te openen voor werkelijk gevoelens, gedachten en ideeën. Dit vraagt echter meer van ons dan we op dit moment misschien beseffen . we kunnen ons gemakkelijk verschuilen achter allerlei regels, maar om werkelijk jezelf te zijn betekent dat we ons zelf ook veilig moeten weten. Dit kan alleen wanneer we ons werkelijk veilig voelen in de ontmoeting met God. wanneer wij ons zelf geliefd weten, hoeven we immers niet meer bang te zijn geoordeeld of veroordeeld te worden door de God, de ander.
Ik heb de hoop dat anderen in mij een stukje van christus mogen ontdekken. dat anderen in mij zien dat ik in relatie leef met Jezus. Dat ik niet naar de pijpen dans van wat anderen verwachten, niet regels en wetten in mijn leven het belangrijkste zijn, maar dat Hij in mijn leven nummer 1 is.
Regels kunnen soms een last zijn om werkelijk in relatie te kunnen staan. Niet omdat deze niet goed zou zijn, maar omdat we ze de ander veelal al opleggen alvorens de ander de regel ook werkelijk begrijpt. Wanneer we vooral bezig zijn met het uitleggen van regels gaat de relatie veelal verloren. We staan dan immers al vaak tegenover elkaar en hebben een verschil van mening, wanneer we echter de liefde van de ander hebben gewonnen kunnen we die ander meenemen naar de regel om ze daar over te vertellen . niet om ze door de strot te duwen, maar om ze er vertrouwd mee te maken.
wellicht kiezen ze zo voor dezelfde regel of misschien zullen we soms tot de erkenning komen dat we zelf de regel eigenlijk niet meer willen gebruiken. Iedereen is vrij om zijn leven zelf in te vullen. Ik zou willen dat ik de regel (wettisch als ik soms ook ben) wat meer naast me neer kon leggen en Gods liefde voor de ander meer en meer de ruimte durf te geven om werkelijk ontmoetingen aan te gaan met de ander. niet om de ander in een vangnet van het christendom te drijven , maar om de ander vrij te laten om zelf keuzes te maken om hun eigen weg te kiezen. Zonder de verwachting dat de ander dat moet doen of geloven wat ik geloof.
wanneer we elkaar in de ogen kijken, gaat het dansen misschien niet altijd goed ,maken misschien soms een mistap, maar er ontstaat er wel relatie en oprechte interactie.
Ik lees net in een blog van stella over verwachting. Groteen kleine verwachtingen. we hebben allemaal natuurlijk bepaalde verwachtingen, maar ik wil de verwachting aangaande ontmoeting omzetten in hoop. Ik heb de hoop dat anderen in mij een stukje van christus mogen ontdekken. dat anderen in mij zien dat ik in relatie leef met Jezus. Dat ik niet naar de pijpen dans van wat anderen verwachten, niet regels en wetten in mijn leven het belangrijkste zijn, maar dat Hij in mijn leven nummer 1 is. ik verlang er naar dat mijn relatie met Hem meer en meer de brug zal zijn naar het hart van de ander.
dansen is hier een mooi metafoor. wanneer we dansen naar de pijpen van de ander is er geen relatie. we zijn constant bezig te kijken naar onze voeten. “oei, maak ik geen verkeerde beweging, stap ik niet op de ander zijn tenen?” wanneer we elkaar in de ogen kijken, gaat het dansen misschien niet altijd goed ,maken misschien soms een misstap, maar er ontstaat er wel relatie en oprechte interactie. we ervaren elkaar. we voelen aan en zal de dans voor het oog misschien niet de mooiste zijn, maar met elkaar dansen is dan wel de dans waar het in wezen omgaat qua dansen. genieten van de ontmoeting met elkaar.
Als we blijven doorgaan met onszelf te voeden met negativiteit, dan zullen we ook nooit stappen kunnen zetten om daadwerkelijk schoon schip te maken. We blijven onze teleurstellingen, ons verdriet, onze boosheid, depressiviteit, angsten, wrok koesteren. Het maakt dan ook niet uit wat je werkelijk nodig hebt , omdat je vast blijft houden aan het oude.
Natuurlijk is dat best een beetje te begrijpen. Iedereen ziet je op een bepaalde manier. Heeft op een bepaalde manier aandacht voor je en je weet waar je aan toe bent. Je bent dan misschien niet zo happy, maar het is wel een zeker bestaan ook al zitten we dan vast aan datgene waar we een afkeer van hebben.
Wanneer we vast willen houden zullen we onszelf gewoon blijven voorliegen en bedriegen en ook de mensen om ons heen zullen we blijven zeggen dat we op de goede weg zijn. We blijven zeggen dat we de waarheid hebben gevonden op wat voor manier dan ook, maar we geloven onszelf niet . mensen zien je vaak als diegene die enkel en alleen maar nemen. Ben jij iemand die alleen maar neemt en met zichzelf bezig is?
Zacheus was ook zo iemand die alleen maar met zichzelf bezig was. Hij had honger naar rijkdom en macht en dat maakte dat hij iedereen bedroog. Hij bedroog zijn eigen mensen door enorme belastingen van ze te vragen. (hij belaste de mensen dus werkelijk) daarom had iedereen een hekel aan hem. Hij was een dief, een afperser, een leugenaar,…
Toch was Zacheus op zoek naar antwoorden op zijn innerlijke onvrede. Toen hij dan ook Jezus ontmoete en wist dat er herstel mogelijk was geworden gaf hij alles op. Verdeelde zijn kapitaal en deelde het uit aan de armen en degene die hij tekort had gedaan gaf hij 4 x zoveel terug. is het niet geweldig! Jezus antwoord daarop was: vandaag is er redding voor dit huis gekomen. ( vrij vertaald)
Prachtig om te zien hoe God levens kan en wil veranderen. Lijkt het je wat om net als Zacheus te veranderen? Durf je het aan om niet vast t te houden aan wat je hebt en slechts voor je zelf te leven of zou je liever gelukkig zijn en met anderen delen. Je leven opgeven om daarin alles terug te krijgen ten volle.
Wanneer we daadwerkelijk kiezen om te geven en te delen met anderen , zullen we het goed moeten maken. Misschien heb je het er moeilijk mee, maar het gaat allemaal niet om jou. Het gaat om de ander en om God. we kunnen anderen niet geven wat ze nodig hebben als we de ander slechts tot last zijn door van ze te nemen. Reageer met verantwoordelijkheid. Je kunt het.