Geroepen om te gaan!

God roept mensen om op reis te gaan. Abraham werd geroepen om de weg te gaan waar zijn vader Terach was gestrand. Abraham is degene die wat zijn Vader heeft laten liggen op te pakken verder te gaan. Abraham nam de verantwoordelijkheid op zich en kwam daarmee in beweging en werd daardoor tot een symbool voor velen. Hij ging op weg naar het onbekende.

We kunnen bidden om antwoorden en oplossingen in situaties. We kunnen de weg die we hebben te reizen uitstippelen, al dan niet christelijk benaderd. De weg met God zoals Abraham die ging was onbekend. Dat levert allerlei situaties op die niet vooraf ingeschat waren en zelfs niet vooraf te bedenken zouden zijn. Mooi hoe Abraham zich afhankelijk opstelde en wat dit voor bijzondere momenten oplevert.

Het gaan op de stem van God is qua exacte bestemming misschien niet zo helder, maar het levert iets op wat ons afhankelijk maakt van God. Het vraagt om creatieve aanpassingen. Nieuwe wegen waar we nooit geweest zijn. Dit vraagt om geloof, vertrouwen dus dat God weet waar we naar onderweg zijn. De weg en situaties op de weg hebben niets te maken met puur toeval. Maar ook niet met enkel afwachten tot er een stem uit de lucht exact zegt wat te doen. Abraham ging onderweg en maakte keuzes op basis van wat nodig was. Hard werk, verantwoording nemen en gezond verstand gebruiken, maar ook luisterend naar de stem van God in zijn leven. Hij bleef geloven in de opdracht waar God hem voor geroepen had.

Waarheen zijn we onderweg? Heb jij je toekomst al uitgestippeld? Velen leven vanuit die uitgestippelde toekomst. Vaak is dat de weg die door maatschappij via opvoeding, school, de druk om te presteren is neergelegd. Velen zijn onderweg maar stranden ergens en lopen vast omdat deze weg hen niet geeft waar ze in wezen naar verlangen. Toch verlaten ze de weg niet om de weg van God te gaan. Ze zijn bang om wederom vast te lopen misschien of worden weerhouden door de stemmen in hun leven die zeggen dat de stem die ze horen niet realistisch is.

God riep Abraham om verder te gaan, op te staan waar Terach zijn vader was gestrand. De stem van God was duidelijk in Abrahams leven omdat Hij er naar zocht. Terach en vele anderen beginnen wel de reis maar stranden omdat ze veelal al de stemmen in hun leven afwegen en uiteindelijk besluiten andere stemmen voorrang te geven boven Gods stem. Abraham was geroepen om uit te stappen , op weg naar een land vloeiende van melk en honing. En om een groot volk te worden.

Jij bent geroepen om te gaan. Wat heb je nodig om te gaan? Misschien wacht je op die stem uit de lucht die spreekt voordat je gaat. Misschien wil je eerst geld genoeg hebben om te gaan. Je wil misschien eerst visie ontwikkelen of weten wat exact moet gebeuren? Ik geloof dat de geloof vraagt om een ander uitgangspunt. Dat gaat namelijk om de innerlijke drive die God je gegeven heeft om te gaan. De richting is de kant op waar Jezus is gegaan. Niet een of andere vrome ingeving, maar wees je zelf en blijf dicht bij God . In gesprek en relatie met God. Maar ga op weg.

De keuzes die je maakt zullen niet altijd de juiste zijn. Abraham maakte foute keuzes, maar Hij bleef God trouw en God hield Zijn woord. God maakte hem tot een groot volk. Of zelfs de Vader van meerdere volken. durf je de reis met God te maken? Durf je de verantwoording te nemen? Niet alles uit te stippelen, maar dicht bij God te blijven . Trouw te zijn aan Zijn woord voor jouw leven? Natuurlijk mag je route bepalen en uitzoeken wat goed is te doen? Maar als God de andere kant op stuurt, ga dat dan ook aan. Blijf afhankelijk van de Ene ipv dat je je richt op al die andere stemmen. Blijf op de Weg ipv te settelen in de stad en daar te blijven hangen.

Luister goed!

Zwijgen is soms beter,
Toch doen woorden er soms toe.
Niet van een betweter,
Maar van iemand oprecht.

Spreken is soms shit,
Als er niks te zeggen is.
Als je er door zit,
En liever eventjes niks.

Beter iemand die is,
Die luisterend spreekt.
Sprekend hoort
De dingen die je zegt.

Woorden kunnen raken
Zwijgen kan net zo goed
Zijn bezwaren maken
Ligt er aan wie het doet.

God geeft zijn Woord!

Als God iets belooft dan doet hij dat ook. God deed aan Abraham een belofte dat hij de vader van een groot volk zou worden, maar had zelfs op hoge leeftijd geen kinderen gehad. Hoewel hij daarin verkeerde keuzes maakte , bleef God trouw aan zijn belofte. En Abraham geloofde God.

Hij is niet, door ongeloof, gaan twijfelen aan wat God hem had beloofd. Nee, zijn geloof werd juist steeds sterker. En hij prees God voor zijn belofte. Want hij wist zéker dat God zou kunnen doen wat Hij had beloofd. En daarom was God blij met hem en zei dat Abraham leefde zoals Hij het wil. Hij sprak hem vrij van schuld.
ROMEINEN 4:20‭-‬22 BB

De vraag is hoe wij omgaan met God. Als dingen tegen zitten, blijven we dan trouw? Het is gemakkelijk om verkeerde keuzes te maken. Abraham deed dat ook. Hij nam de slavin Haar tot vrouw en kreeg daaruit ook een zoon. Maar deze was niet de belofte.

Soms handelen wij ook op momenten en maken keuzes die ons leven beïnvloeden. We begrijpen veel zaken niet meer en maken ipv ons opnieuw te richten tot God veelal de keuze om het op onze eigen manier te doen. Zeker als het moeilijk wordt. Er moet immers iets gebeuren is onze gedachte.

God zelf zorgt echter voor de oplossing van je probleem. Hij wil niet dat zijn plan mislukt. Hij heeft je geroepen en wil niet dat je onderweg ergens strand waar je niet moet zijn, maar dat verder reist in je leven met Hem. Dat je Hem vertrouwt zodat je op je bestemming komt.

Hij geeft je zijn Woord. En zijn Woord is Waarheid. Waar wij het zelf niet weten is Hij er altijd en is Hij de Weg die je mag gaan. Onze eigen weg lijkt soms beter en Gods weg nauw en beperkt. Toch kunnen we stellen dat de belofte niet ligt op onze eigen weg. Al lijkt het qua perspectief soms beter te zijn in onze ogen.

Onze eigen weg geeft ruimte om te verdwalen. We worden veelal afgeleid door de vele mogelijkheden en keuzes die niet gaan om jouw bestwil, maar die van de wereld. Gods Weg gaat om jou. Jezus is de Weg die je voert naar Gods bestemming voor je leven. Voor Abraham was het dat hij een groot volk zou worden.

Ik vraag me af waar jij voor geroepen bent en ik zelf? Ik ben onderweg. Ik maak mijn reis met Hem en kom prachtige mensen tegen die herstel nodig hebben. Die gewond zijn geraakt in het leven. God echter zegt mij dat ik zijn weg met deze mensen moet gaan. Ik weet nog niet waar het uitkomt exact. Maar dat komt goed. Waartoe heeft God jou geroepen? Ik weet dat Hij iets bijzonders voor jou in petto heeft.

Doen we liever niets of iets?

Wees barmhartig zoals jullie Vader barmhartig is. Lukas 6:36 (in de link een andere vertaling, die minstens zo mooi is.)

Wat betekent dit voor ons? Ik geloof dat het betekent dat we een innerlijke houding moeten hebben om naar de ander te kijken met andere ogen. Met iemand in contact willen zijn buiten de eigen mening om.  Je kunt een mening hebben over zaken en innerlijk er van overtuigd zijn dat je het antwoord weet op de nood van iemand anders, maar

barmhartigheid vraagt om ruimte. Ruimte die er van binnen bewust gemaakt moet worden ten aanzien van de ander in zijn persoonlijke omstandigheden.

Veel mensen zitten stuk, zijn beschadigd en zoeken naar herstel. Soms hebben ze er geen idee van dat het in wezen zo is. De mens zoekt vaker onbewust dan bewust naar verandering, erkenning, ruimte om zichzelf te kunnen zijn.

Vanuit onze menselijke natuur kijken we graag van ons af en doen we het liefst alsof er niks aan de hand is. We sluiten gemakkelijk onze ogen voor beperkende situaties en omstandigheden. We leggen het buiten onszelf.  We willen het lijden liever vermijden. We zien het liever niet. Het maakt dat we snel proberen op te lossen. We zoeken voor anderen een snel antwoord en voor onszelf doen we net of het er niet is of lopen er voor weg.

Het antwoord is niet eenvoudig. Maar bij de aftiteling van de film Robin Hood las ik het volgende: You’re only powerless if you believe you’re powerless. We kunnen als individu misschien niet de pijn van iemand wegnemen, maar we kunnen er voor de ander zijn in zijn verdriet. We kunnen de ander vasthouden, aanwezig zijn als de ander het moeilijk heeft.

Misschien denk je dat het niet jouw taak is of de rol die je hebt gekregen. Vaak vraagt het om uit te stappen. Het is vaak gemakkelijker om niets te doen ipv iets te doen. Een andere quote die me aansprak uit de film is: If not you, then who? If not now, then when? Ik geloof dat we mogen uitstappen en dat ons de kracht gegeven zal worden om er te zijn en te doen wat nodig is op het moment zelf.

Vaak zijn we bezorgd over wat er moet gebeuren en wat ander zullen denken. Maar er zijn is veelal belangrijker dan het doen. Ik geloof dat we Gods liefde mogen brengen en uitdelen in kleine dingen.

Jezus zei: ‘Als u zich houdt aan wat Ik zeg, bent u werkelijk mijn leerlingen. Dan zult u de waarheid kennen en door de waarheid bevrijd worden.’
Johannes 8:31‭-‬32 HTB

Radicaliteit is veelal niet het doen van hele grote dingen, maar het vraagt een levensstijl van navolging om werkelijk verandering te zijn in onze gezinnen, gemeenschap, maatschappij.  Als we ons leven openen tov de ander laten we zien wat ons werkelijk beweegt.

Ik geloof dat er  goede mensen zijn en dat we daar naar mogen kijken, maar dat de Heer Jezus pas echt werkelijk het voorbeeld van dienstbaarheid is. Mensen kunnen er voor de ander zijn. Sommigen betalen zelfs een hoge prijs, maar niemand van hen heeft de prijs kunnen betalen om totaal in dienst van God de Vader te leven.

Veel mensen zijn bereid iets voor de ander te betekenen, maar Jezus gaf alles op wat Hij had. Hij had alles, maar werd mens. Gaf zijn leven, ging door de dood en stond op om zo te laten zien dat dood en leven in handen is van de Rechtvaardige. Wat we zelf doen is vol van onszelf, maar Jezus was vol van Gods liefde voor de wereld. Hij gaf zichzelf.

Het luisteren naar elkaars hart en om te zien naar elkaar geeft ruimte en brengt licht, liefde, leven. Maar Gods liefde in Jezus maakt vrij. Dat mogen we verkondigen in samenzijn met de ander. Niet enkel op zondag. Zelfs niet in het avondmaal dat we vieren als we het niet ook uitleven door ons leven met anderen te delen. 

Luisteren in de stilte.

Soms hebben we het idee alleen te zijn. Juist dan wanneer het moeilijk is. Als we als het ware op het dieptepunt zijn van leven en het echte leven niet lijkt te bestaan voor jou dan hebben we vaak ook niemand die ons begrijpt, niemand die geweest is waar we nu zitten. Lager lijkt het niet te kunnen, maar nog steeds zak je stukjes verder de pit in en het licht boven zie je niet meer.

God waar ben je. Satan heeft me te pakken en meegesleurd. Er is geen hoop meer voor mij… Zo lijkt het althans. Ik zou willen dat mijn woorden hier de impact weg zou kunnen nemen van de diepte, de pijn en de troosteloosheid. Dat gaat niet lukken. Wat wel lukt is je te vertellen om niet te blijven zitten en te bewegen. Een kleine stap te zetten de juiste richting op.

• 

Het probleem is echter wat is de juiste richting. Hoe te kiezen? Veelal zijn er allerlei stemmen die ons roepen om te doen wat ze zeggen. Heel vaak zijn het bekende stemmen. Stemmen die we reeds kennen. Ze zeggen vaak ook wat we willen horen. We kennen ze en weten wat we er aan hebben al is dat soms niet meer dan een bepaald gevoel. Andere stemmen zijn stemmen van afwijzing en teleurstelling. Soms benoemen ze wel waarheid, maar wezen niet horen omdat ze ons raken en pijn doen. Er zijn echter ook woorden die we slechts in de rust kunnen vinden. Ze overschreeuwen niet, ze zijn niet opdringerig, ze zijn niet populair, vaak zijn ze dichterbij je zelf dan je zou durven geloven.

Ik geloof dat er nog meer stemmen zijn. Ik pik er zo maar een paar. Maar in alle hectiek is het goed om soms even niet mee te doen. Niet het geluid , de drukte , de pijn, de teleurstelling en alles wat in je is te geloven, maar de rust te zoeken. Al was het maar enkel om te kunnen luisteren. Waarnaar? Naar de stem van het hart. Ik geloof dat de stem van de Geest van God daarin spreekt.soms met woorden, soms met gedachten, soms gevoelens, indrukken, beelden, …

• 

Het is allemaal niet zo belangrijk, maar wat belangrijk is dat je de stem kunt herkennen als Gods stem die je wil laten weten dat je er toe doet. Hoe weet je nu dat Hij het is die spreekt. Belangrijk is om te luisteren naar de inhoudt . Wanneer ze waar zijn blijkt dat is uit wat de Bijbel zegt. Het kan niet in tegenspraak zijn met elkaar. Maar ook kan het niet zo zijn dat ze kapot maken wat God liefheeft. Het mooiste is dat het woorden van liefde zijn. Niet afwijzend of veroordelend maar vol passie voor jou zonder de waarheid te schuwen.  Willen we die woorden horen?  Niet altijd, maar dat ze waar zijn weten van binnenuit.

Gods woord gaat soms voorbij aan datgene waar van overtuigd zijn. Onbegrijpelijk misschien. Vooral als we geloven dat we er niet toe doen of vinden dat we verkeerd zijn, niet de moeite waard vanuit onszelf. God ziet het anders. Ik zeg neem de tijd en luister maar.

•