Ik schrijf veel over relatie met God. Misschien wel omdat ik dat zelf vaak best lastig vind. Misschien vind je dat wat tegenstrijdig, maar het is enerzijds de basis van wie ik ben en anderzijds waar ik in wil groeien. Ik bedoel eigenlijk te zeggen … Lees verder Intimiteit❤️
Marcus 1:35-38 Ik weet niet precies hoe het zit, maar misschien was Petrus gewoon erg leergierig of hij was een oud wijf die eigenlijk overal met de neus bovenop stond. Er is volgens mij geen enkel persoon die zoveel vragen stelt aan Jezus als Petrus. … Lees verder Jij, ik en Petrus. part 4
‘Ik zeg dit tegen jullie, zodat mijn blijdschap in jullie kan zijn en jullie blijdschap volmaakt zal zijn. Ik geef jullie de opdracht om net zoveel van elkaar te houden als dat Ik van jullie houd. Iemand die zijn leven over heeft voor zijn vrienden, … Lees verder Laten we vrienden zijn!
De wereld is imperfect zoals we allemaal wel weten en ervaren in ons leven. Soms meer en soms iets minder. Ze is perfect gecreëerd , maar ze is nu niet meer vlekkeloos en volmaakt zoals ze ooit wel was. Soms ontdekken we de schoonheid van weleer, een stukje perfectie en kunnen we genieten van prachtige zaken zoals een zonsondergang, de mooiste muziek, lieve woordjes geschreven of gezegd, sporters die voorbij rennen en voorbij alle limits gaan of door de intimiteit van twee geliefden. Momenten die ons kunnen ontroeren en raken en een glimp laten zien van hoe Prachtig God alles heeft gemaakt en hoe het ooit eens moet zijn geweest toen kwaad geen invloed had gehad.
voorbij alle limits
Ik geloof dat er ook “in” ons iets is wat er naar verlangt om perfect te zijn. Iets in ons wil het goede, ze streeft er naar om zuiver te zijn, maar hoe? We kiezen voor manieren en middelen om dingen goed te doen en helaas soms ook bewust om dingen niet goed te doen. Maar ik geloof dat we er in wezen allen verlangen naar een stuk perfectie in ons. Helaas lukt dat niet zo goed. De mens is beschadigd geraakt, verwond, toegetakeld. Daardoor zegt de Bijbel dat de mens niet goed is. Ze was goed, maar er is iets veranderd. Zelfs als de mens goed wil doen en het soms ook doet is er nog altijd onzuiver. we willen immers wel het goede doen, maar het lukt ons niet omdat we zo enorm gericht zijn op onszelf. Op onze dingen, op onze mensen, op onze persoonlijke verlangens. Ik geloof dat juist door het perfecte in te passen in onze hokjes, kastjes, vormpjes ze niet tot volledige ontplooiing kan komen.
We hebben verlangens, al zijn we het zicht hier zelfs op kwijt geraakt door enorme ervaringen of misschien zijn ze ondergesneeuwd in allerlei negatieve zaken die we gehoord of gezien hebben. Misschien heb je hulp nodig deze verlangens op te rakelen. Dit kan een moeilijk proces zijn, maar ook de moeite waard. Ieder mens heeft het verlangen om ergens bij te horen , erkent te worden om geliefd te zijn en mooi gevonden te worden. Sommige mensen lijken in onze ogen haast perfect te zijn. Een hardloper die als eerste finish over gaat, maar er is jaren van training aan vooraf gegaan om zo ver te komen in slechts een klein stukje perfectie. Slechts een misstap en de hardloper is tweede of als deze valt zelfs de laatste. Ook het verder leven van deze sporter zal niet perfect zijn. Immers heel het leven van deze sporter staat in teken van dat ene moment . en dan….? Wat is er na het moment? Eigenlijk kunnen we stellen dat we ons leven kunnen focussen op een stukje perfectie en het soms zelfs halen, maar in wezen is dat slechts partieel. Een deel van ons leven. De rest is nog altijd imperfect.
Soms lijkt het allemaal perfect.
Soms lijkt het allemaal perfect. Je hebt geweldige plannen. Je trouwt met de mooiste vrouw en krijgt de liefste kinderen en dan wordt ze ziek… je werkt hard en gaat er voor je bouwt een carrier op en verdient heel veel geld, maar je vrouw verlaat je ….. je blijft alleen achter. Soms zijn er moment dan ontdekt je dat er zoveel moois is en lijkt alles bijna perfect te zijn. Je voelt je bijna goddelijk . alles onder controle en een ander moment lijkt alles verloren te zijn en kapot. Toch zijn we niet verloren en we zijn beschadigd en het lijkt allemaal imperfect, maar God is dat zeker niet. Hij is de schepper en derhalve is hij groter en beter en staat boven het imperfecte. Hij is de creator en niets loopt hem uit de hand. Al lijkt dit soms wel zo .
We zijn geneigd om juist in onszelf op zoek te gaan naar het perfecte. We vergelijken ons met anderen. Zoeken naar alle mogelijkheden en wanneer we het niet vinden… dan nemen we soms genoegen met een tweede plaats. Met een iets minder leven. We zoeken niet eens meer naar het beste in ons gelegd. We weten niet eens meer wat onze dromen en verlangens zijn. We beseffen dat we niet volmaakt zijn en leggen ons er maar bij neer. Satan maakt er dankbaar gebruik van en zegt als het ware; zie je nu wel. Je bent niet goed genoeg voor God. De leugenaar! Ergens diep in ons zit dat bijzondere wat God echter juist in deze imperfecte wereld naar boven wil laten komen . namelijk door kwetsbaar te durven zijn en te erkennen dat je het zelf niet kan , maar God nodig hebt. Dat jouw leven misschien beschadigd is ,maar geloof me God wil jouw imperfectie gebruiken en er iets nieuws , iets perfects van te maken. Wie kan immers een verslaafde beter begrijpen dan hij die verslaafd is geweest. Wie kan iemand beter begrijpen die is beschadigd als iemand die het heeft meegemaakt en er over leert te spreken. Niet in mooie woorden , maar vanuit echtheid. Wie heeft meer bewogenheid dan degene die het allemaal; heeft meegemaakt?
perfect in alle gebrokenheid
Durf je te delen? Of blijf je hangen in het imperfecte. Of streef je naar het datgene wat God in je heeft gelegd . het mooie. Het zuivere. We kunnen huilen om wat we niet hebben en nooit verder komen dan dat of we durven op te staan en onderweg gaan om de wedstrijd aan te gaan met nieuwe kracht. Met goddelijke kracht. Ik geloof dat dit mogelijk is als God meer en meer ruimte in ons krijgt. Als we ontdekken wat Hij in ons leven wil doen zullen we groeien van heerlijkheid naar heerlijkheid. Zal alles perfect zijn? Ik geloof dat zolang we hier op aarde leven niet alles perfect zal zijn. Zolang we op ons zelf gericht zijn zal de vrucht dat ook zijn. Beperkt. Maar wanneer we ons zelf richten op Gods koninkrijk zal de vrucht daarvan ook gericht zijn op de eeuwigheid en dus perfect in alle gebrokenheid.
Afgelopen week veel nagedacht over grenzen stellen. of misschien moet ik het anders zeggen wat zijn de kaders waar binnen ik wil leven, werken en de dingen doen waarvoor ik sta. Ik begrijp dat ik hier wat schemerig overkom, maar waar het om gaat is dat hoe om te gaan met bepaalde kaders of grenzen. Moet ik mij als christen conformeren aan wat anderen vinden dat waarheid is? heb ik daar zelf ook nog iets in in te brengen?
conformeren
Ik merk dat veel gelovigen zich soms conformeren aan een bepaald zogeheten christelijke overtuiging, maar niet goed weten wat ze daarmee eigenlijk zeggen. het zal wel goed zijn is veelal de houding of ze hebben een houding van de bijbel zegt dit of dat dus …?
Nu wil ik daar heel duidelijk over zijn dat ik geloof dat wat de Bijbel zegt de waarheid is. ik wil geen enkel bladzijde uit de Bijbel halen waaraan ik zou twijfelen. Ik twijfel echter wel aan de interpretatie die wij er veel aan geven. is de Bijbel nu multi-interpretabel?
waarheid
Ik geloof dat de Bijbel een diep liggende waarheid bevat. Niet voor niets heeft God het aan ons gegeven. tegelijk zien we ook dat veel mensen een soort van knippen en plakken doen met de woorden die In Gods naam gesproken zijn.
Ik moet toegeven dat ik soms in mijn blogs wat knip en plakwerk doe. Ik plak en knip soms van andere bloggers, van sites, en zelfs uit de bijbel doe ik dat, maar de vraag die ik hier wil stellen is de Bijbel het kader van waarui ik leef? Of heb ik wellicht een heel ander kader?
Ik geloof dat mensen allemaal zo zijn eigen kaders hebben van waaruit ze leven. wanneer iemand ooit is beroofd , zal hij waarschijn lijk vanuit dat kader voorzichtiger omgaan met zijn goederen en niet iedereen zomaar zijn huis binnen laten. Wanneer iemand is beschadigd is in intimiteit zou zijn kader kunnen zijn om niet iedereen toe te laten. Wanneer ik teleurgesteld ben in wat anderen over mij zeggen zal mijn kader misschien zijn dat ik me terug trek uit de maatschappij.
volgen
Wanneer we nu zoeken naar werkelijke kaders om vanuit te leven zijn die volgens mij niet zo gemakkelijk aan te geven. zelfs wanneer men zegt ik volg Jezus zijn de kaders niet even duidelijk. Jezus volgen wat is dat dan? Je kunt Jezus volgen en kijken hoe hij dingen heeft gedaan, maar tegelijk het zelf toch heel anders doen. volg je hem dan wel of niet. of doe je gewoon wat jij wil en in jouw eigen kaders?
Persoonlijk geloof ik dat we allemaal onze eigenkaders hebben. we hebben allerlei kaders om vanuit te reageren en ook allerlei kaders die we door opvoeding hebben meegekregen . ook de bijbel geeft ons bepaalde kaders, maar hoe gaan we daar dan mee om?
Mijzelf zijn!
Ik probeer om zoveel mogelijk mijzelf te zijn in de dingen die ik doe of zeg. Ik geloof immers dat wanneer Jezus zegt dat wanneer wij hem moeten volgen, we niet precies hetzelfde moeten doen wat hij deed, maar dat het er om gaat wie we zijn. ik geloof dat wanneer we Hem ontdekken en zijn woorden lezen en ook de woorden van medegelovigen de Geest daardoor wil werken in een ieder van ons en tot ons wil spreken en ons de weg wil wijzen.
Schijnbaar heeft ook ieder mens zijn eigen kaders nodig om vanuit te leven. daarmee doe ik geen afbreuk aan wat er in de Bijbel staat. Jezus wil ons geen nieuwe wetten geven om vanuit te leven, maar Hij heeft zijn Geest in deze wereld gezonden om met een ieder persoonlijk te leven en dus jou en mij te helpen om de juiste kaders te vinden.
De Bijbel als kader?
Jij mag jezelf zijn en God wil je helpen om jouw persoonlijke kaders te vinden. Soms is dat helemaal niet zo gemakkelijk, maar we mogen ook weten dat we een en ander kunnen bekijken in wat de Bijbel hier over zegt. Wanneer we op onderzoek gaan en kijken waarom worden bepaalde zaken zo gezegd en waarom zou ik bepaalde zaken moeten doen of laten zien we soms verbazingwekkende kaders om vanuit te leven. wanneer we echter een willekeurige tekst nemen om dit als waarheid te bestempelen dan wil dat niet zeggen dat de tekst niet waar is, maar dan doen we de Bijbel tekort omdat we niet verder kijken dan de tekst op zich. Gods woord is meer dan een enkele tekst. Het is het verhaal, de geschiedenis , de betekenis van een bepaald woord, …
Laten we vooral proberen God te zoeken. ik bedoel daarmee in alles wat we doen in ons bidden, Bijbellezen, in onze dagelijkse dingen en daarbij voorzichtig zijn met het opleggen van kaders en grenzen aan anderen en laten we in Godsnaam onszelf zijn, tenminste ik wil mijzelf zijn in dit leven. tenminste vanuit het kader dat ik mijzelf mag zijn in Christus en ik in relatie met en voor Hem wil leven en daardoor ook anderen wil leren liefhebben.
daarbij zijn er nog een heleboel kaders die ik graag wil hanteren of gewoon hanteer omdat ze mij inderdaad geleerd zijn, of gewoon omdat ik niet anders weet, of omdat ik hier uit Nederland kom, of om dat ik een Groninger ben, maar ik weet dat Jezus basis is voor mijn leven. de Rots waarop ik bouw. Het fundament.
Door onze geboorte zijn we kinderen geworden. we zijn kinderen van onze ouders. We komen voort uit intimiteit. Een bijzondere gedachte is dat. We zijn kinderen van twee mensen die het meest intieme met elkaar delen. Onze vader en onze moeder.
Wanneer we wedergeboren worden is er sprake van een nog intiemere verwekking. Omdat het de Geest zelf is die ons als het ware geroepen heeft en laat zien dat we kinderen van God de vader zijn. dit word vaak in /door de doop als blijk van getuigenis getoond aan anderen. de doop is het beeld van het sterven aan ons oude leven en opstaan in een nieuw leven.
Door de geboorte weten we wie we zijn. soms is het hier op aarde dat er iets mis gaat in de meest intieme relaties. Soms verlaten ouders elkaar. soms is sprake van ongewenste zwangerschap. Het meest intieme wordt dan het meest verschrikkelijke. Wiens kind ben je zonder ouders? Of als ouders uit elkaar gaan wat stelt dan die intimiteit nog voor. Of wat betekent de intimiteit als je niet gewenst bent?
God de Vader heeft je lief en zal je nooit verlaten. Wanneer we zijn intimiteit omarmen en in zijn tegenwoordigheid wandelen zullen we zijn liefde ervaren in ons leven. we zullen ontdekken wie we zijn.
Menselijke liefde is feilbaar, God is onfeilbaar. Toch kunnen wij volwassen mensen goede ouders zijn. door onze kinderen te leren wie God de vader is. ik wens dat mijn kinderen niet slechts mij in mijn fouten en gebreken zien als Vader, maar dat ze God de vader leren zien op wie zij hun vertrouwen kunnen stellen.
Ik wil er alles aan doen om hen dit duidelijk te maken. Ik ben feilbaar. Om te ontdekken wie ze werkelijk zijn is het beter om God zelf te leren kennen als Vader . om van daaruit opnieuw weer vaders en moeders te worden en te delen vanuit die zelfde liefde.
Hoewel ik vanuit alle macht mijn kinderen het beste probeer te geven zal ik in veel zaken tekort blijven schieten. Gods liefde is nog nooit tekort geschoten. Hij heeft ons lief zoals geen aardse vader dat ooit heeft gedaan. Hij kent ons vanaf het allereerste begin. Hij heeft ons gewild. Hij houdt van ons.
Ik ben soms bang voor intimiteit. Bang om echt gezien te worden. ik weet echter dat een werkelijke ontmoeting onmogelijk is wanneer ik mezelf opsluit in mijzelf. Een beetje cryptisch misschien, ik hoop dat je het herkent. Als ik bang ben houdt ik me vast aan mijn bekende patronen, manieren waarvan ik weet dat wat het me oplevert. Ik weet echter ook dat er van ontmoeting geen sprake is als ik angst laat regeren in mijn leven.
!!! een tipje tussen door: klik hier voor wat informatie aangaande kierkegaard die veel over angst heeft geschreven.
Jezelf opsluiten.
Wanneer we bang zijn voor onszelf of voor anderen , voor wat er in de ander of onszelf leeft, dan ontstaat er een soort van vacuüm. Een leegte, en afstand van mensen. het tegenovergestelde is echter ook mogelijk . we gaan claimen omdat we bang zijn mensen te verliezen. We laten de ander dan niet vrij. Angst is de valkuil in relaties.
Wanneer we bang zijn voor oprechte ontmoeting met de ander slaan we al gauw een vluchtroute in door ons afstandelijk op te stellen. ons stil te houden. ons terug te trekken. Stilletjes weg te sluipen. Misschien meer voorkomend is dat we juist onszelf overschreeuwen. Te hard lachten om grapjes. Net doen alsof, de ander naar de mond praten.
Verlamt door angst.
Is er herkenning? Ik wordt regelmatig verlamt. Soms is er geen ruimte voor ontmoeting omdat ik me angstig voel. onveilig. Mijn leven , leef ik dan zeker niet, maar ik bied ook geen ruimte voor anderen om mij te ontmoeten. ik doe dan veelal maar wat ik denk dat mensen van me verwachten. Het rare is dat ik niet werkelijk kan weten wat de ander van me verwacht als ik hen niet werkelijk heb ontmoet. We negeren of we claimen, maar onze gevoelens komen niet werkelijk ter sprake. Er is geen echte openheid wanneer we ons door angst laten leiden.
Heel de wereld is angstig. Rondom ons heen zien we dat er nauwelijks nog sprake is van oprechte ontmoetingen. De mens komt meer en meer op zichzelf te staan door eigen keuzes en de die van jou en mij. Wie durft er nog werkelijk open te zijn? wie is er werkelijk zichzelf?
Veiligheid nodig?
Het is belangrijk om te weten dat je weet dat je veilig bent en geborgen.. dat je weet dat anderen van je houden. als je dit werkelijk ervaart is er iets om op terug te vallen en hoef je niet meer bang te zijn. angst is te overbruggen. Wanneer we God kennen de enige werkelijk Hogere macht die ons kan helpen, dan is angst overbrugbaar. Dan kunnen we ons zo nu en dan over angst heen zetten. We weten dat we geliefd zijn, gewoon om wie we zijn. God heeft ons in Christus willen ontmoeten en door de Heilige Geest mogen we in relatie met hem blijven en van daaruit anderen ontmoeten. We hoeven niet bang te zijn, Jezus heeft de angst voor ons overwonnen.
Stap voor stap leren we lopen. Met vallen en opstaan. De ervaringen die we gaandeweg in het leven opdoen vormen mede ons gedrag. Ze beschermt ons in veel gevallen tegen allerlei invloeden. We willen niet gekwetst worden of pijn lijden.
Voor veel mensen zijn bepaalde ervaringen dusdanig heftig dat de keus om te vallen en gekwetst worden en/of pijn te lijden soms zelfs minder erg is dan het aanpassen aan het systeem waarin men leeft of opgroeit, waar men woont of werkt.
Het systemisch dilemma
Dit systeem waar we ons veilig zouden moeten kunnen voelen kan ook een systeem zijn welke niet goed of slecht functioneert en ons dus beschadigen. In ieder geval kan ze een mens in een erg lastig en pijnlijk dilemma plaatsen.
Dit gebeurt oa wanneer we bijvoorbeeld wanneer we binnen het systeem niet serieus worden genomen. bijvoorbeeld Wanneer mensen uit ons systeem (ons gezin, onze school, werkplaats of gemeenschap)ons in de steek dreigen te laten omdat we een andere mening of visie hebben of wanneer we misbruikt worden door deze mensen terwijl wij nu juist ons vertrouwen op hen hadden gesteld.
Juist in zulke situaties als ik zojuist heb geschetst raakt het vertrouwen in relaties beschadigd en krijgen onze persoonlijke ervaringen een verkeerde input. Onze input bepaald hoe we in het leven staan en hoe we met anderen omgaan. Zelfs hoe we onszelf zien.
Mensen kunnen dus enorm beschadigd raken door mensen die ze volledig vertrouwen. Soms zelfs ongewild.
Vastgeroeste innerlijke overtuigingen
Men kan beschadigd raken door hoe men bepaalde zaken in het leven interpreteert. Zo kunnen zelf positief bedoelde zaken toch een negatieve input geven. zo kunnen bepaalde uitspraken van ouders bijvoorbeeld zo vast geroest zitten in de persoonlijke innerlijke overtuiging dat hoe goed ze ook bedoeld zijn , toch een last kunnen zijn voor iemand.
Ik heb persoonlijk in zo’n situatie gezeten. Mijn ouders zeiden altijd willen is kunnen. Ik heb dat onbewust aangenomen als een waarheid. tot ik op een dag eens een cadeautje kreeg. Een wandtegeltje met de welbekende spreuk. Willen is kunnen. Met als nadruk dat mijn school prestatie eigenlijk niet zo denderend waren geweest en ik dus even een tandje bij moest zetten. Nu had ik enorm zitten blokken en mijn best gedaan, maar ik kon het toch niet redden . dit heeft een diepe groef op mijn ziel nagelaten, die zozeer in mijn ziel verankerd zat dat tot in de dertig ik daar last van heb gehad door altijd maar te willen presteren.
Positief bedoelde negatieve input.
Zo zie je dat hoewel het positief bedoeld was en dit ook door mijn grootouders tegen mijn vader werd gezegd , dit toch een negatieve input had op mijn innerlijke overtuiging. Zelfs nu nog ben ik soms onbewust hier mee bezig om me te bewijzen in prestatie hoewel ik het nu kan herkennen door de hulp van een goede therapeut.
Kortom we kunnen niet aan de eisen van iedereen voldoen. Ik niet, maar anderen ook niet. wanneer we leren lopen is het voldoende om ons op het lopen te concentreren. We kunnen proberen te gaan hinkelen of om touwtje te springen , maar voor iemand die nog niet kan lopen is dat een brug te ver.
In het gewone leven geld dat ook. Wanneer ons door ons systeem te veel op het bord wordt geschoven. Of we laten ons teveel op het bord schuiven kan het niet anders dan dat we beschadigd raken. de bom zal een keertje moeten barsten.
Opnieuw leren lopen
We krijgen misschien het gevoel dat we tekort geschoten zijn of verkeerde keuzes maken, we zullen ons afgewezen voelen met alle gevolgen van dien. Veel mensen lopen vast in hun identiteit, ze weten gewoonweg niet meer wie ze zijn. ze verwarren dat wat ze doen en dat wat ze hebben met wie ze zijn. anderen lopen vat in intimiteit. Ze durven zichzelf niet meer bloot te geven of hebben verkeerde verwachtingen van anderen, maar vooral ook van zichzelf. Ze lopen vast in relaties misschien. Ze hebben immers geleerd om een rol te spelen en nooit werkelijk zichzelf te zijn.
Hoe kan men nu stappen ondernemen? Hoe nu verder? Ik geloof dat we stap voor stap richting God zouden moeten gaan en ons heil bij hem zoeken. door onze interpretatie zal best nog een en ander mis gaan in ons leven, maar wanneer we stap voor stap in vertrouwen naar Hem zullen gaan zullen Zijn handen ons oppakken als we zijn gevallen. Hij houdt onze hand vast als we leren lopen op Zijn weg.
Schade vrij zal het niet worden. maar we kunnen wel leren om te gaan met onze ervaringen en overtuigingen. Zijn armen zijn wijd en nooit tekort om ons te helpen en te huggen. Hij houdt van jou en mij.
Sommige zaken in het leven zijn bijzonder ingrijpend. Ze kunnen zelfs zo enorm pijnlijk zijn en zoveel leed veroorzaken dat men nauwelijks nog in staat is staande te blijven, laat staan dat werkelijke intimiteit en relaties nog mogelijk zouden zijn.
Ik ontken alles
Het lijkt op zulke momenten haast noodzakelijk om maar net te doen of er niets aan de hand is. gewoonweg ontkennen lijkt de enige uitweg uit sommige bizarre omstandigheden die ons zo enorm geraakt hebben dat wanneer we er aan toe zouden geven we het gevoel zouden krijgen te moeten sterven. Alle hoop op een redelijk bestaan lijkt totaal weggevallen.
Het onderdrukken van gevoelens lijkt een oplossing te zijn. hoe onderdrukken we de gevoelens? Gevoelens van schaamte en verachting, van bitterheid en boosheid, van diepe teleurstellingen wanhoop?
Aanvallen!!!
Juist daar waar we beschadigd zijn zetten we veelal ook onze aanval in om onszelf te beschermen. Wanneer we mishandeld zijn is de valkuil dat we hetzelfde gaan doen . hierbij beschermen we ons dan met woorden als: ”van een klap wordt je heus niet minder, ik ben er ook groot mee geworden”. of we slaan door naar de andere kant en doen het tegenovergestelde, we zijn zo murw geworden dat we net doen alsof niets ons nog kan raken. we doen net of niets wat men ons aandoet ons werkelijk interesseert.
Natuurlijk worden we wel degelijk geraakt door wat mensen ons hebben aangedaan, wat ze over ons zeggen en hoe ze ons behandelen, maar beschadigde mensen bouwen allerlei muren . ze worden defensief op verschillende manieren. Bijvoorbeeld door onverschillig gedrag, maar ook door opstandigheid, door jovialiteit, door bewijsdrang. Elk mens heeft wel een bepaalde vorm in zijn systeem zitten in meer of mindere mate niet perse door defensief gedrag, dan wel om het een en ander te willen compenseren ten opzichte van de ons aangeleerd gedrag.
Getriggert?
Er zijn enorm veel manieren om jezelf te verstoppen of gewoon weg niet jezelf te zijn. ieder mens heeft zo zijn eigen geheimen en daarmee ook zijn eigen valkuilen. Ik geloof dat het mogelijk is dat mensen herstel vinden van de pijn, het verdriet welke ze hebben meegemaakt. Ik geloof dat herstel begint met een werkelijke ontmoeting.
Werkelijke ontmoetingen zijn als een huis waar mensen samenwonen. Ze delen met elkaar en zorgen voor elkaar. ik begrijp dat in deze tijd echter dit voorbeeld juist een beetje triggert. Juist in onze huizen doen zich immers verschrikkelijk veel problemen voor. Het huis zoals het zou moeten zijn lijkt ingestort. Relaties zijn veelal niet meer werkelijk gebaseerd op vertrouwen, op samen delen en voor elkaar zorgen, zodat ons beeld van herstel ook ingestort en verloren lijkt. Toch is het mogelijk om in werkelijke ontmoeting te leven. het huis als het ware te bouwen.
Wijs of dwaas?
Ik geloof dat wanneer we het juiste fundament hebben dat er niets is wat ons huis kan doen instorten. Geen enkele storm van het leven. dit fundament waarop we zouden kunnen bouwen begint met de ontmoeting van de heer Jezus christus. De bijbel spreekt over hem als het fundament, de rots om op te bouwen. God is de onveranderlijke. Dezelfde voor altijd en eeuwig.
Wanneer we gaan zien dat Hij God is en dat Hij ons kent en naar ons luistert dan zullen we ook ontdekken dat er nog altijd hoop is. hoop op het echte leven. leven vanuit relatie met Hem. vanuit Hem zijn ook nieuwe oprechte relaties mogelijk met anderen. echte ontmoetingen die verder gaan dan een bepaald gevoel of empathie. Relaties gebouwd op de Liefde van God.
Jij bent uniek!
God wil harten genezen zodat ze open zullen gaan staan en ruimte krijgen voor Hem, voor jezelf en je naaste. Er zal ruimte ontstaan om te delen van wie je bent. we zijn koningskinderen. We zijn geliefd door de Vader. God heeft ons gemaakt en Hij heeft ons uniek gemaakt. ik zal het nogmaals zeggen, je bent Gods uniek en geliefd kind!
God heeft ons zo enorm lief daar zijn gewoon geen woorden voor te bedenken. God zelf toonde Zijn liefde aan ons dan ook niet slechts in woorden, maar ook in daden tot het einde toe. het eind werd daarmee juist een nieuw begin. Een nieuwe Weg, een Weg van hoop en herstel.
Wanneer we nadenken vanuit onze christelijke spiritualiteit, is het belangrijk te beseffen dat christelijke spiritualiteit de spiritualiteit rondom Christus is. Spiritualiteit is niet iets abstracts, nog iets zweverigs, het gaat enkel en alleen om relatie. In relaties zijn ontmoetingen belangrijk. Hoe zouden we iemand immers kunnen leren kennen zonder elkaar te ontmoeten.
Discipelschap en spiritualiteit
Wanneer er gesproken wordt over of vanuit de christelijke spiritualiteit, kan het niet anders dan dat we het ook over discipelschap hebben. Wanneer mensen beweren spiritueel te zijn zegt dit veelal niet zo veel over Christus en dus ook niets over discipelschap. de bron van spiritualiteit is dus van wezenlijk belang voor de richting die we gaan.
Het gaat er niet om dat we navolging zien als iets wat star en stug is, maar het gaat er om we in waarheid wandelen. Nu zijn we in een tijd beland waarin mensen zich de waarheid niet meer zo direct laten gezeggen of dat er veel vraagtekens gesteld worden bij wat waarheid nu precies is, maar het gaat er niet om dat we een soort van contract op stellen met God en tot een bepaalde overeenkomst komen met Hem.
Ontmoeting en verandering
De christelijke spiritualiteit leid altijd direct naar een relatie met Jezus Christus en van daaruit ook de relatie met anderen. we volgen Hem na in ons leven en handelen. In de christelijke spiritualiteit komen we dichter bij Hemzelf. Het brengt ons bij een diepere vorm van intimiteit met God. het geeft ons meer en meer het verlangen ook daadwerkelijk te groeien naar wie we mogen zijn in Christus. Dit verlangen naar groei, brengt verandering voort.
Wanneer we dus beweren Christus te willen volgen, wanneer we open willen stellen voor hem in ontmoeting, dan kan het niet anders dat er verandering optreed. Wanneer dit niet zo is, dan is het maar de vraag of je wel werkelijk de intimiteit met Christus zoekt. Wanneer we door de intieme ontmoeting met Christus door de heilige Geest ontdekken dat er veranderingen zouden moeten plaatsvinden zullen we daar aan gaan werken.
Een leven in waarheid
Het is immers als met de keus om een gezond leven te willen leiden ; wanneer we ons elke avond volproppen bij de friettent en een pakje zware shag oproken per dag, dan klopt er iets niet. we zijn niet waarachtig, wanneer we echter iedere avond proberen een wandeling te maken en proberen te stoppen met roken , ook al kost je dat erg veel moeite en rook je zo nu en dan eens een sigaretje, maar je eet nog slechts een enkele keer een frietje, dan zien mensen ook dat er iets veranderd in je denken en je doen.
Waarachtigheid heeft te maken met onze houding ten opzichte van wat we zeggen. we zullen nooit perfect handelen omdat we nu eenmaal mensen zijn. mensen met fouten en gebreken. Het is belangrijk dat ons verlangen naar Hem en onze houding tot Hem een dienende is en dat we werkelijk ons leven willen leiden zoals we geloven dat Jezus ons zegt. We zullen daarin fouten maken, maar toch zijn we waarachtig.
Een voller , mooier en dieper leven.
Jezus verlangt er naar dat we Hem leren kennen, dat we een relatie met Hem hebben. Hij wil ons stimuleren, motiveren om anders te leven. een leven wat vol is van liefde , aanvaarding en vergeving. Een wonderlijk , maar vooral een veranderend leven .
wanneer ons leven vol is van wie we zelf zijn en ons leven slechts gericht is op wat we zelf zien en weten en naar verlangen zal ons leven erg klein zijn , maar wanneer we onszelf richten op het dienen van God en de ander, dan word ons leven voller, mooier en beter . in ieder geval op spiritueel niveau, maar ook op fysiek en maatschappelijk niveau zal het gevolgen hebben.
de ontmoeting! 