In tijden als deze worden we gedwongen om wat meer op onszelf te zijn. Afstand houden, ‘het nieuwe normaal’ wordt er geroepen. 1,5 meter. Binnenblijven. Geen groepsvorming etc… Veel. Mensen ageren er op door kritiek op overheid. Anderen zijn bang te vereenzamen. eerlijk is eerlijk … Lees verder Afstandelijkheid als kracht
Durf je los te laten was wat ik in mijn vorig blog zei. Loslaten? Wat dan loslaten? Wat houdt ik dan vast? Of gaat het om gewoon te gaan staan voor wie ik ben en te doen? We gaan nu ff verder kijken. Best risicovol … Lees verder Potentieel van voor het begin!
Lezen: filipenzen 4:19 Wat ik nodig heb, wat ik nodig heb, Jezus alleen. Een lied wat we in de kerk vroeger regelmatig zongen. Ik hoor het niet zo vaak meer. Dat zal aan mij liggen. De vraag is of we dat ook zo ervaren. … Lees verder Nog meer rijkdom vergaren dan nu.
Net als in een huis is ook bij mensen soms een grote schoonmaak nodig. Ik las op buitenwoel een stuk over het opruimen van de zolder en wat daar allemaal lag uitgestald . ik weet niet hoe het is met jouw zolder, maar bij ons ligt er een enorme voorraad dingen die ik de laatste 10 jaar ook niet in handen heb gehad of alleen maar in handen heb gehad om het te verplaatsen naar een andere hoek van de zolder. Helaas kan ik stellen dat ik eigenlijk te weinig ruimte op zolder heb, maar tegelijk niet de tijd neem om het eens werkelijk goed op te ruimen. Wat eigenlijk wel zeker ook eens echt nodig is om weer ruimte te krijgen.
Ik weet in grote lijnen denk ik wel wat er zo’n beetje ligt , maar tegelijk als ik er een lijst van zou moeten maken , dan zou ik er werkelijk door heen moeten om het een en ander uit te zoeken. ik zal wellicht verbaast zijn over wat ik er allemaal nog tegen zal komen. ik weet zo dat er nog een hele hoop boeken liggen , een oude televisie dit het in wezen nog deed , maar waarvan de knop niet helemaal functioneerde zoals het zou moeten en die we hebben opgeborgen voor als iemand het nodig zou zijn.
inmiddels is het een heel oud toestel geworden die niemand meer wil hebben en die ik zelf ook nooit meer zal gebruiken en dus weg kan. En de boeken zal ik waarschijnlijk ook nooit meer lezen. En dan nog eens de potjes en de prullaria die we in de loop van jaren hebben verzameld. Ook allemaal spullen die kinderen op school hebben gemaakt. Nu al beginnen de herinneringen te komen. best leuk die mooie herinneringen aan de tijd dat de kids nog klein waren. misschien liggen er nog dingen tussen die mijn handige vader ooit heeft gemaakt of die van mijn schoonouders waren allemaal overleden inmiddels. Zo’n gevoelig moment in mijn gedachten. en dozen vol met foto’s een doos vol hele goede herinneringen en ook minder goede wellicht.
Een mensen leven heeft ook zo nu en dan opruiming nodig. We hoeven niet alles weg te gooien dat zou zonde zijn, maar tegelijk is er vaak een hoop materiaal die gewoon in de weg ligt. Of ergens waardoor je het goede niet meer ziet. het is gewoon een troep geworden. alles kan soms zo door elkaar liggen dat het onoverzichtelijk is geworden. wat zou het mooi zijn om niet zomaar alles als ballast te zien maar als herinneringen die we willen bewaren . moment die we hebben meegemaakt in ons leven. momenten die niet altijd mooi zijn geweest, maar waar we nooit afstand van willen doen omdat ze ons mede gevormd hebben in dit leven, maar tegelijk wanneer we het niet een opgeruimd en weggeborgen hebben op een goede plek dan wordt het een chaos zoals bij ons op zolder.
Wanneer we de dingen van ons leven opgeruimd hebben kunnen we er wat mee. We kunnen het opzoeken wanneer het nodig is en de tijd er rijp voor is. we kunnen het ook gewoon laten liggen als we het niet willen zien of nodig hebben. we creëren ruimte en daarmee rust en overzicht. De zaken die geen nut meer hebben kunnen we wegdoen. Zaken die niets meer waard zijn die alleen maar in de weg staan opruimen en wegbrengen naar waar het hoort de stort of als we het geestelijk willen beschrijven aan de voeten van Christus leggen zodat deze ze voor ons weglegt op een plek waar we er nooit meer bij kunnen komen.
Het is belangrijk ons geestelijk huis opgeruimd te houden. Wanneer we er geestelijk een rommeltje van maken dan zullen we constant tegen dingen aanlopen die ooit zijn geweest. We zullen de herinneringen tegenkomen van zaken die we willen bewaren, maar waar we niet altijd behoefte aanhebben op bepaalde momenten. wanneer er rust en ruimte is hebben is er controle om tijd te nemen om de zaken op een goede manier te bekijken. Het kost tijd om op te ruimen. Het kost tijd om opgeruimd te blijven, maar het is de moeite waard om onze geestelijke zolder opgeruimd te krijgen en te houden.
Ik ontdek steeds meer dat ik niet alleen sta in mijn manier van geloven. ik dacht altijd dat je sterk moest zijn. niet mocht twijfelen, dat je de regels in acht moest nemen en dat je een bepaald geestelijk niveau moest zien te bereiken om werkelijk effectief te kunnen zijn als christen.
Ik geloof nu dat dit fout was. en als ik de zin zo terug lees die ik net geschreven heb, dan is dat een zin waarbij ik vroeger zoiets gedacht zou hebben als: Duh… natuurlijk ontdekken we steeds meer en om werkelijk effectief te zijn zullen we vooral naar christus moeten kijken, een volgeling willen zijn, etc… maar tegelijk had ik specifieke motieven om christen te zijn.
Ik geloofde wat mijn ouders me hadden geleerd en ik geloofde dat het waar was. er waren zaken in mijn leven waar ik tegenaan liep waarbij niemand me kon helpen en ik moest dus wel op God vertrouwen anders liep ik vast. Ik was actief in de kerk, ik was echter tegelijk op zoek al dacht ik eigenlijk best veel antwoorden te kennen. ik had een keus voor God gemaakt . heel bewust.
Toch kwam er een zwart moment. meer dan een gevoel, meer dan twijfel, meer dan teleurstelling,… de vraag waar ik mee worstelde was: durf ik me zelf te laten zien? ik durfde nog eens niet oprecht in de spiegel te kijken, maar wel mijzelf aan de ander en aan God? nee,… ik wilde toegewijd zijn op mijn manier. veel werk verzetten op kerkelijk niveau, maar op spiritueel niveau was ik bang voor van alles en nog wat.
ik heb echter ontdekt dat wanneer ik mij zelf durf laten zien, God zichtbaar wordt in en door mijn leven. wanneer ik mijn leven niet meer laat leiden door eigen inzichten , maar door Gods Geest dan wordt mijn hart veranderd. Mijn woorden worden Andes, mijndaden veranderen, en ook mijn houding …. Eigenlijk is mijn oude leven een leven van ijdelheid. Ik dacht dat ik het allemaal best aardig deed. Deed goed werk in de kerk. had alles geestelijk aardig op een rijtje, maar de waarheid bleek anders te zijn.
de waarheid was duidelijk, ik dacht het allemaal zelf te kunnen, maar toen het er op aan kwam glipte veel van wat ik had opgebouwd aan materieel, aan kennis, aan ervaringen , gewoon door mijn handen weg en bleek het onbruikbaar en de vrucht er van was nauwelijks te vinden. Wat is waarheid? de waarheid is dat mijnleven zonder God weinig vruchtbaar was. natuurlijk deed ik dingen goed. ik probeerde van alles het beste te maken, maar uiteindelijk bleek ik niet de controle te hebben.
weet je … je kunt je zelf een christen noemen en er zelfs van overtuigd zijn dat je het bent. en je bent het ook. ik heb ontdekt: Je kunt ware woorden spreken en toch niet in waarheid wandelen. wanneer we slechts gericht is op onszelf en onze maniertjes, dan is ze weinig oprecht. Iedereen heeft zo zijn motieven om nooit werkelijk de keus te maken om Christus helemaal te volgen, de een is onzeker, de ander heeft heftige zaken meegemaakt, weer een ander heeft zo ook zijn of haar een redenen om niet werkelijk Jezus te volgen , maar de vraag is niet zozeer gericht op de ander, maar op jou en mij. Wat is jou reden en wat is mijn reen om vast te blijven houden aan bepaalde zaken in mijn leven? ben ik werkelijk bereidt om ze los te laten?
Natuurlijk kan je een geweldige christelijke levensstijl hebben ontwikkeld , maar durf je ze los te laten en je los te wurmen van wat je als waarheid hebt gezien, maar in wezen leugenachtige weergave zijn van wie jij bent? durf je los te laten wat anderen van je verwachten en doen waarvoor je geroepen bent? durf je jezelf te zijn in de dingen die je doet? Ik verlang de Heer te dienen en toch kost mij dat eerlijk gezegd soms nog altijd moeite.
Ik verlang er naar een waarachtig leven met Hem te leiden, mij zelf te zijn en wanneer ik schrijf kan ik me aardig verwoorden, al is het geen hoogstandje, maar in de praktijk van alle dag schort er nog al wat aan. zo kan ik enorm gericht zijn op prestatie. Ik kan een bullebak van een vader zijn en een onverschillige echtgenoot. Ben ik er trots op? nee , ik werk er aan. ik wil in waarheid wandelen, tegelijk merk ik dat dit zo gemakkelijk niet is. een tekst als: ik wil wel, maar ik kan het niet is mij enerzijds op het lijf geschreven, anderzijds mag dit niet een vlucht zijn om te doen wat ik zelf verlang.
Ben benieuwd naar hoe jullie dit ervaren in jullie leven. durf je het te vertellen?
Ain old wief botter aan de kont smeern en zulf dreuge stoette eetn, dat is zunde!
Een oud wijf boter aan de kont smeren en zelf droog brood eten, dat is zonde!
Hierboven een veelal grappig bedoelde Gronings gezegde die je vaak hoort als het gaat om zonde. Inderdaad mist de boter zijn doel op het moment dat het ergens gesmeerd wordt waar het niet hoort. Boter is er om geconsumeerd te worden, maar of dit gezegde ook werkelijk iets laat zien aangaande zonde laat ik hierbij even in het midden. Wel is het zo dat het doel missen van ons leven werkelijk zonde is.
je doel missen
Wat is zonde nu werkelijk. Het doel missen is een van de dingen die ik reeds genoemd heb, in dat opzichte is het gezegde dus waar. Toch geloof ik dat wanneer we spreken over zonder er essentie is is die nog veel dieper ligt dan het missen van je doel. Namelijk het onafhankelijk willen zijn. wanneer we onafhankelijk willen zijn van God missen we ons doel automatisch. Toch is in deze tijd onafhankelijkheid een groot goed geworden. we willen alles zelf in handen houden . we willen zelf beslissingen nemen, zelf keuzes maken.
Op zich is er niet zoveel mis met keuzes maken, maar de mens is geneigd om voortdurend de grens te verleggen. God bied ons de ruimte om zelf keuzes te maken, maar de mens is geneigd om de grens van hun verantwoordelijkheid over te steken en daarmee de plank mis te slaan van wat goed is voor zichzelf en de ander.
geestelijke maatjes
God schiep de mens en God en de mens waren als het ware op geestelijk niveau maatjes. Ze spraken met elkaar, wandelden door de tuin en genoten van elkaars aanwezigheid en de dingen die God gemaakt had. God schiep ook de vrouw en er ontstond een extra element in de relatie. God had iets geweldigs gecreëerd.
Eva deed echter iets waarvan God gezegd had dat het niet mocht. Jammer! Zonde? Natuurlijk, maar toch wil ik juist hier nog wat verder over schrijven. waarom was dit zonde. Is de zonde nu dus door de vrouw de wereld in geholpen zoals zo vlen dat ook durven beweren. En waarom moesten wij mannen dan ook mede de gevolgen van haar fout dan ondergaan?
jammer hoor!
Ik geloof dat het erg jammer is dat Eva van de vrucht heeft genomen, maar de werkelijke zonde ligt meer in de onderlaag i dan in het nemen van de vrucht. De mens was in de daad niet gericht op elkaars welzijn of op God gericht, maar slechts op zichzelf. Ik geloof dat dat de wortel van de zonde is. Eva deed fout toen ze van de vrucht nam omdat ze er beter van wilde worden. beter dan God. ze wilde net of zelfs groter dan Hem zijn.
Adam deed in wezen niets anders. Toen bleek dat het allemaal fout leek te lopen nadat ze hadden gegeten schoof hij alle verantwoordelijkheid van zich af naar Eva. In wezen na het eten weer zo’n egoïstische actie. De mens was op zichzelf gericht geworden. de men koos er voor om niet in de eerste plaats voor God te gaan, maar in eerste plaats voor zichzelf te kiezen. Het eten van de vrucht was de daad waarmee het in wezen allemaal mee begon, maar de bevruchting vond al plaats toen de mens zich inliet met de slang en geneigd was naar hem te luisteren in plaats van naar God te luisteren.
beschadigde relaties
De gevolgen was dat relaties beschadigd raakten. De mens was niet langer gericht op relatie en het er voor elkaar zijn zoals dat was bedoeld de mens koos voor zichzelf. Met de keuze voor zichzelf verwijderde de relatie met God en met zijn vrouw. God verlangde nog steeds naar relatie en de mens zelf in wezen ook, maar toch koos de mens in de relaties die hij had voor zichzelf. God bleef trouw. Hij bleef contact zoeken, maar de mens zocht excuses en verstopte zich voor God.
Alle dingen waarvan de mens eerst enorm had genoten kwam in een ander licht te staan. In plaats van een diepe intieme relatie waarin warmte , geborgenheid, openheid en transparantie was ontstond er angst, scheiding eenzaamheid. De mens was bang . Ik gericht geworden.
een gat in het leven
Ook nu is er nog altijd dat verlangen naar intimiteit, naar relatie en geborgenheid. Natuurlijk had de mens zijn vrouw nodig en bovenal had de mens God nodig, maar er ontstond een muur, een barrière ,een kloof die niet meer te overbruggen was. De mens leefde niet meer in staat van vervulling. Er was een gat in het leven van de mens geslagen . hij was geestelijk dood. Lichamelijk leefde hij nog wel, maar geestelijk was er een leegte die hij zelf niet meer kon vullen. Het was onmogelijk geworden om op lichamelijk niveau met God in contact te treden. De mens was gemaakt naar Gods beeld, maar God is geestelijk en de mens was niet meer in staat om geestelijk met God in contact te staan door zijn eigen gerichtheid.
De mens kon God niet langer in de ogen kijken. Hij durfde niet meer en kon het ook niet meer . om nu in relatie met God te kunnen leven is het nodig dat de mens geestelijk gaat leven. dat betekent dat de mens zijn Ik- gericht leven zoals hij dat gewend was te leven vaarwel moet zeggen en zou moeten opstaan in een nieuw geestelijk leven met God. de mens echter had door de zonde de dood verdient. Wanneer wij dus zouden sterven en zouden we de dood ook in zijn gegaan, ware het niet dat God een prachtig plan bedacht heeft. Een plan om ons bij hem terug te brengen.
het codewoord! LEVEN
Het code woord is vergeving. Vergeving is nodig om opnieuw te kunnen leven. vergeven van God voor ons, maar ook vergeven naar anderen toe die ons iets hebben aangedaan. Het ontvangen van vergbeving is belangrijk , maar ook het vergeven van de ander. vergeving is tweesnijdend. We kunnen geloven dat God ons onze zonde vergeeft in Christus , maar we zullen ook onszelf en anderen die vergeving moeten schenken om opnieuw recht in de relatie te kunnen staan. Wanneer wij immers wel Gods vergeving ontvangen, maar niet anderen vergeven of onszelf zal er een blokkade blijven in onze menselijke relaties en zullen we blijven vastlopen in ons leven op relationeel gebied.
Wanneer we ons in ons leven blijven afsluiten voor Gods vergevende genade, maar ook dat van de mensen om ons heen of we vergeven onszelf niet blijven we ons verstoppen en zal het de relatie blijven schaden. We weigeren dan ahw om in elkaars behoeften te voorzien. We zijn niet open voor God en de ander en derhalve zijn we niet in staat tot werkelijke ontmoeting. Dat is pas werkelijk zonde nietwaar?
Dabar! woord en daad
We zijn geschapen om te leven in afhankelijkheid van God en mensen om ons heen. Om van hart tot hart met elkaar te communiceren. Elkaar te ontmoeten van hart tot hart. Open naar en voor elkaar. dat is geestelijk leven met God. het is pas mogelijk wanneer we onszelf zijn en Gods vergeving accepteren in en voor ons leven. niet slechts geloven dat er vergeving heeft plaatsgevonden door Het lijden en sterven van Christus, maar het ook te implementeren in ons leven en het door te geven aan anderen.
God zelf is in ons door zijn Geest. Door het werk van Christus is de Heilige Geest gekomen. Leef jij je leven zoals jij dat wil? Ik- gericht? Of laat jij je leven leiden door de Geest van God. ben jij levend geworden om God te dienen en met Hem te wandelen en te genieten van wat Hij je geeft of wordt jouw leven bepaald door de liefde die God in je heeft gelegd?
Alles heeft te maken met keuzes. We kunnen luisteren naar het Woord, maar zonder de daad zeggen we eigenlijk dat we zelf wel bepalen wat we doen. verstoppen we ons opnieuw wanneer god ons roept of gaan we aan de slag als geestelijke wezens. DABAR!
Mensen zijn op zoek naar waarheid, herstel, relaties, vrijheid, bezinning, spiritualiteit. Natuurlijk kunnen we het rijtje langer maken, wellicht zouden we ze ook kunnen comprimeren tot meer eenvoudiger definities.
Wat beïnvloed ons?
Tegenwoordig zien we dat waar vroeger de kerk een grote invloed had de levens van mensen en hun kijk op hoe dingen in het leven vorm krijgen. tegenwoordig is dat m.i. veel meer versnippert geraakt.
Steeds meer mensen worden of laten zich beïnvloeden door andere zienswijzen, andere manieren van denken zoals bijvoorbeeld allerlei oosterse filosofieën en religies. Hierdoor beïnvloeden ze ook anderen en ook de maatschappij van vandaag.
Tevens zien we ook dat veel mensen de wetenschap hebben omarmt en aanvaarden hun conclusies standaard als waar. Alles wordt meetbaar gemaakt en wat niet meetbaar is wordt onderzocht tot hetmeetbaar is. wat niet meetbaar blijkt te zijn wordt vaak betiteld als iets wat of niet bestaat of als iets juist tegenovergestelds iets geestelijks. (Ik denk dat hier een waarschuwing op zijn plaats is. dat iets wat geestelijk is niet per definitie ook van God is.)
Geloven in toeval?
Christenen geloven in feite eigenlijk niet zoveel anders als ongelovigen. Tenminste hun levenswijze is in de regel weinig anders. Hoewel christenen vaak anders belijden met de mond is de praktijk vaak dat ze hun vertrouwen ook veelal op de wetenschap stellen in plaats van op God of ze doen het anders en vergeestelijken woorden van de bijbel tot men eigenlijk niet meer precies weet hoe deze uiteindelijk nog te interpreteren en toepasbaar te maken voor zichzelf en de mensen om hen heen.
Veelal proberen we bepaalde zaken te verklaren we willen altijd antwoorden op onze waaroms. Zelfs als we geen antwoorden hebben. veelal noemen we dat dan toeval.
Toeval lijkt zelfs voor christenen het antwoord te zijn waar we vragen hebben. zo zien we dat God steeds verder terug gedrongen wordt in zowel het christelijk als ook in het westerse maatschappelijk denken.
De waarheid omarmen.
Hoe zien we God? als we werkelijk naar ons zelf kijken wat geloven we nog werkelijk? Staan wetenschap en bijbel werkelijk haaks op elkaar? is het de vraag wie uiteindelijk als grote winnaar uit de bus komt?
Ik geloof dat zelfs wanneer de waarheid op tafel komt , mensen die niet altijd zullen omarmen. Mensen zijn op zoek naar waarheid, zelfs in de kerk zoeken mensen er vaak nog
naar. De waarheid is subjectief geworden. ieder pikt er uit wat er voor hem of haar in zit. is dit nog waarheid?
naaktheid
Toen God de mens schiep waren ze naakt. Adam en eva waren naakt. Hoewel ik geloof dat hier werkelijke naaktheid bedoeld wordt is het wellicht ook zo te noemen
dat ze zichzelf niet bedekt hadden. Ze waren transparant, open , eerlijk … naar God en elkaar.
Er was een open relatie, vertrouwen in elkaar tot de zondeval. Daarna veranderde alles. ze zagen dat ze naakt waren. Ze werden doorzien door God en ook zagen ze in elkaar zaken die ze nooit eerder waren opgevallen. Dingen die ze liever wilden verbergen voor elkaar. ze durfden zich plotseling niet meer te laten zien zoals ze werkelijk waren. Ze verscholen zich.
Ze wisten dat God bestond en dat God hen kende, maar ze probeerden toch bepaalde zaken voor zichzelf te houden. Hoewel ze wisten dat Hij er was. Ontkennen kon ook niet ze hadden immers samen met Hem door de tuin gewandeld. Toen ze echter hun verstandelijk leven boven het geestelijk leven gingen plaatsen ondervonden de relaties hiervan hinder en hierdoor veranderde de totale verhouding tussen mensen en van de mensen naar God.
Willen we terug naar de waarheid van God, naar herstel, oprechte, open relaties, innerlijke vrijheid, etc… dan zullen we onszelf ahw moeten ontkleden. Daar waar we kwetsbaar zijn mag gezien worden. niet meer halve en on- waarheden. Wanneer we elkaar kunnen aanschouwen in openheid en transparantie zullen relaties open bloeien.
God liet zichzelf
helemaal zien.
Hoezeer wij ons ook bedekt hebben, God liet meer en meer van zichzelf zien. In Jezus zien we hoe God zich als het ware totaal ontbloot heeft voor ons. Jezus werd als het ware naakt tentoongesteld aan de wereld. zijn grootheid was de zwakheid van het menszijn . wat een dieptepunt leek werd een hoogtepunt. Schande werd een eer.
Wanneer we navolgers willen zijn . waartoe we geroepen zijn, wat betekent dat dan? Ik geloof dat het betekent dat we naakt voor Hem mogen verschijnen. Dat we onszelf laten zien zoals we werkelijk zijn. onze zwakheden tentoongesteld, onze dieptepunten, de dingen waar we ons voor schamen. Ik geloof dat wanneer we onszelf werkelijk durven laten zien we in waarheid wandelen. de naakte waarheid . kwetsbaar maar echt. herkenbaar , klaar om te ontmoeten.
Waar slaat dit op?
Is dit slecht een droom , een vreemde gedachte, iets wat nergens op slaat? Ik geloof het niet. ik geloof dat we mogen groeien in wie we zijn. dat we stap voor stap mogen en zullen ontdekken wat het is om onszelfte ontkleden voor Hem. stap voor stap, ieder dag een stukje misschien. Misschien de ene dag iets meer en de andere dag iets minder, tot we uiteindelijk allemaal naakt voor Zijn eeuwige troon zullen staan.
Wanneer we nadenken vanuit onze christelijke spiritualiteit, is het belangrijk te beseffen dat christelijke spiritualiteit de spiritualiteit rondom Christus is. Spiritualiteit is niet iets abstracts, nog iets zweverigs, het gaat enkel en alleen om relatie. In relaties zijn ontmoetingen belangrijk. Hoe zouden we iemand immers kunnen leren kennen zonder elkaar te ontmoeten.
Discipelschap en spiritualiteit
Wanneer er gesproken wordt over of vanuit de christelijke spiritualiteit, kan het niet anders dan dat we het ook over discipelschap hebben. Wanneer mensen beweren spiritueel te zijn zegt dit veelal niet zo veel over Christus en dus ook niets over discipelschap. de bron van spiritualiteit is dus van wezenlijk belang voor de richting die we gaan.
Het gaat er niet om dat we navolging zien als iets wat star en stug is, maar het gaat er om we in waarheid wandelen. Nu zijn we in een tijd beland waarin mensen zich de waarheid niet meer zo direct laten gezeggen of dat er veel vraagtekens gesteld worden bij wat waarheid nu precies is, maar het gaat er niet om dat we een soort van contract op stellen met God en tot een bepaalde overeenkomst komen met Hem.
Ontmoeting en verandering
De christelijke spiritualiteit leid altijd direct naar een relatie met Jezus Christus en van daaruit ook de relatie met anderen. we volgen Hem na in ons leven en handelen. In de christelijke spiritualiteit komen we dichter bij Hemzelf. Het brengt ons bij een diepere vorm van intimiteit met God. het geeft ons meer en meer het verlangen ook daadwerkelijk te groeien naar wie we mogen zijn in Christus. Dit verlangen naar groei, brengt verandering voort.
Wanneer we dus beweren Christus te willen volgen, wanneer we open willen stellen voor hem in ontmoeting, dan kan het niet anders dat er verandering optreed. Wanneer dit niet zo is, dan is het maar de vraag of je wel werkelijk de intimiteit met Christus zoekt. Wanneer we door de intieme ontmoeting met Christus door de heilige Geest ontdekken dat er veranderingen zouden moeten plaatsvinden zullen we daar aan gaan werken.
Een leven in waarheid
Het is immers als met de keus om een gezond leven te willen leiden ; wanneer we ons elke avond volproppen bij de friettent en een pakje zware shag oproken per dag, dan klopt er iets niet. we zijn niet waarachtig, wanneer we echter iedere avond proberen een wandeling te maken en proberen te stoppen met roken , ook al kost je dat erg veel moeite en rook je zo nu en dan eens een sigaretje, maar je eet nog slechts een enkele keer een frietje, dan zien mensen ook dat er iets veranderd in je denken en je doen.
Waarachtigheid heeft te maken met onze houding ten opzichte van wat we zeggen. we zullen nooit perfect handelen omdat we nu eenmaal mensen zijn. mensen met fouten en gebreken. Het is belangrijk dat ons verlangen naar Hem en onze houding tot Hem een dienende is en dat we werkelijk ons leven willen leiden zoals we geloven dat Jezus ons zegt. We zullen daarin fouten maken, maar toch zijn we waarachtig.
Een voller , mooier en dieper leven.
Jezus verlangt er naar dat we Hem leren kennen, dat we een relatie met Hem hebben. Hij wil ons stimuleren, motiveren om anders te leven. een leven wat vol is van liefde , aanvaarding en vergeving. Een wonderlijk , maar vooral een veranderend leven .
wanneer ons leven vol is van wie we zelf zijn en ons leven slechts gericht is op wat we zelf zien en weten en naar verlangen zal ons leven erg klein zijn , maar wanneer we onszelf richten op het dienen van God en de ander, dan word ons leven voller, mooier en beter . in ieder geval op spiritueel niveau, maar ook op fysiek en maatschappelijk niveau zal het gevolgen hebben.
de ontmoeting! 