De context van bekering.

 Vandaag werd ik via Facebook/YouTube geconfronteerd met deze clip waarbij een aantal bekende sprekers spreken over het feit dat er te weinig gesproken wordt over bekering. Dit zijn sprekers die ik persoonlijk erg goed kan waarderen en waarvan ik geloof dat het oprechte sprekers zijn en als je de boodschap die ze uitdragen zou beluisteren in de context, van waarin ze gezegd zijn, zou je een beter beeld krijgen van wat het hart is van God en deze mannen.

Verknipte boodschap!

Veel gelovige mensen willen graag een punt maken en verknippen wat mij betreft de boodschap totaal en maken het tot een brij van waarheden die totaal losstaat van de context.
  

Ik wil met nadruk zeggen dat ik het eens ben met het feit dat er te weinig nog gesproken wordt over bekering en de gevolgen van zonde. De vraag is echter hoe we dit zorgvuldig brengen en anderen die keuze niet door de strot geduwd krijgen, maar kiezen omdat men Gods liefde heeft leren kennen.  

Door de strot duwen is een tegenovergestelde boodschap

Wellicht zijn we in de kerk te soft geworden en logt de nadruk te veel op onszelf, onze gevoelens en willen we mensen te vriend houden met halfslachtigheid. Idd lauwheid is geen optie volgens de bijbel. Toch is Gods liefde het uitgangspunt.  

 Wanneer ik bedenk hoe hij als een Lam geslacht werd, zonder geschreeuw ligt daarin voor mij een uitdaging. Wellicht willen we heel graag dat mensen zich bekeren en zijn we enthousiast, maar het zit niet in heftige aan elkaar gecompileerde confronterende uitspraken van bekende sprekers. Uitspraken van bekeer en verteer brengen mijnsinziens geen of weinig verandering in het levens van mensen.  

 Volgens mij is het juist een veranderde hartsgesteldheid vanuit Gods liefde voor ons welke verandering bij anderen zou kunnen losmaken. Natuurlijk is er bekering nodig. Maar ook Gods liefde en wijsheid om deze over te brengen. De kracht van Gods Geest om mensen te raken.  

Ik bid nav het filmpje, dat ik vanuit liefde en wijsheid een stukje verandering mag brengen bij mensen. Niet soft of de waarheid omzeilend, maar ook niet veroordelend en afwijzend. Ik ben overtuigd van de integriteit van de mannen in de clip, maar ik zou pleiten voor de context. Dat is waar genuanceerd liggen.  

  Zo ook de bijbel. Veel mensen citeren een hap en een snap. Een tekst die hen het beste uitkomt op dat moment, maar wat is de context? Ik geloof dat de context Gods liefde voor mensen is. Dat Hij alles maar dan ook alles voor ons over heeft. Dat Hij alles zou willen geven. Dat er niets groter is en beter dan Zijn liefde voor ons. Toch verlangt Hij er naar dat wij voor Hem willen kiezen. Een keus die vrijwillig moet zijn om werkelijk oprecht te kunnen zijn. Afwijzing van die liefde is pijnlijk voor zowel God als onszelf en staat relatie in de weg. Dat is waar het om gaat!  

 Wat zou het fijn zijn als gelovigen, juist Gods liefde zouden tonen in de context.het gaat niet om het verkondigen van een welvaartsevangelie waarbij we de Waarheid uit het oog verliezen.  Ik bedoel dat we Gods waarheid verkondigen in de context van wie we mogen zijn in Christus. In de context van het leven dat we leven. In de context van wat we zeggen en doen. 

van binnenuit of vanuit je zelf ?

vanmorgen gelezen uit de bijbel en aangesproken door een woord uit de Bijbel. nml uit 2 Corinthiers 9:6-15.  ik schreef hierover in mijn persoonlijke pagina op Bible.com het volgende:

We leven niet voor ons zelf alleen, maar mogen delen van alles wat God ons gegeven heeft. Soms lijkt het er op dat wij zelf dingen in het leven hebben verworven, maar het is ons door God gegeven om er van te delen. Wanneer we gezegend zijn met rijkdom mogen we daar van uitdelen. Wanneer we gezegend zijn met wijsheid, mogen we anderen daar van schenken op dat zij er beter van worden. Schenk van alles wat je hebt om de ander blij te maken en zo God te ontdekken in dit leven door jou heen. Dat is wat Jezus deed. Hij gaf alles voor ons. Zijn gehele leven . Onze dankbaarheid mogen we uiten door te delen van wat wij ontvangen hebben en Zijn zegen blijvend ontvangen in het geven . Ontvangen is leuk, maar geven geeft voldoening.

waarop ik via facebook  van alien de volgende reactie kreeg op de tekst uit 2 Corinthiers:

Soms moet je eerst veel ontvangen om überhaupt te kunnen geven…. Ontvangen in de vorm van liefde, heling en genezing. Het is genade om eerst te ontdekken wie je bent in Christus. Om dan vanuit een getransformeerd en gevuld hart uit te kunnen delen. Het 1 kan niet zonder het ander. Anders moet je geven omdat het moet of omdat het er staat.Vanuit doorleefde en ontvangen genade van vervulling geven, is barmhartigheid. Dat gaat verder dan liefdadigheid… Liefde en wet kan niet zonder elkaar. De mens is van zichzelf egoïstisch. Als je alleen vanuit de wet zou geven, geef je om er zelf beter van te worden. Geven = meer ontvangen. Vanuit vervulling en barmhartigheid wordt het: geef het om niet….. en ja….dan zul je veel zegen ontvangen. Op Zijn manier en tijd.

ik ben het met Alien eens. we kunnen pas geven als we ontvangen hebben. echter ik geloof ook dat we reeds verschrikkelijk veel ontvangen hebben zonder dat we dat soms weten. God de Vader heeft veel zaken in ons gelegd bij de geboorte. Hij heeft ons bijzonder gemaakt.  ieder deel van ons  is bijzonder zegt de psalmist in psalm 139.

we  kunnen dus altijd delen van wat we hebben.  maar het is goed ons daar ook bewust van te zijn. dat is  een leerproces. je hebt veel bijzondere zaken van je zelf. van God gekregen door je geboorte. Hij heeft jee gemaakt en je leven gegeven. echter we kunnen zoveel meer geven wanneer we  ons bewust  worden dat Hij deel van ons leven wil zzijn en ons wil leren wie we werkelijk zijn.  we hebben zo veel meer te geven als we ontdekken wie we zijn In Jezus christus zelf.

ik zag een clip van Boele Ytsma waarin hij oproept om van binnen naar buiten te leven. ik geloof dat dat een goed ding is. Ik ben het gedeeltelijk ook met hem eens. ik geloof echter dat we pas werkelijk van binnen uit kunnen leven wanneer we niet gericht zijn op allerlei bronnen die in ons liggen dat is mi juist vanuit  mij zelf leven , maar als die bronnen door God zelf geinspireert en aangeraakt worden om niet egocentrisch te leven maar om God te dienen. dit is tegelijk dienen van God en mensen. een extra dimensie.

Gods Geest wil in ons Zijn wanneer we hem daar om vragen. we hebben Hem ook nodig om te weten hoe te leven. we kunnen allerlei manieren ontwikkelen om op een hoger plan te komen als mens, maar er is geen hoger plan dan Gods plan met  jouw en mijn leven. In Hem  ligt wie we zelf zijn. Hij is het  die ons kent en gemaakt heeft. Hij is degene die een plan heeft en weet hoe we tot volledige ontplooing kunnen komen. door Zijn Heilige Geest wil Hij ons doen ontdekken wie we zijn. dat is werkelijk Leven van binnenuit

Dit delen:

Romeinen 12 vers 1 t/m 21

Veel zaken in het leven zijn niet Goed voor ons. Wat willen we vaak graag vasthouden. Vasthouden aan dingen in ons leven die we hebben of die we doen.

Juist deze zaken houden ons vaak juist van God verwijderd. Zo zeer zelfs dat we soms God niet meer zien vanuit het juiste perspectief.

We gaan God zien als degene die ons wil ontnemen wat ons dierbaar is. We zien God als degene van wie we niks mogen.

Misschien goed weer eens te kijken naar wie God is. Hij is De Vader die ons Jezus zond. Hij is het die dwars door de dood heen ging om ons redding te bieden. Hij. Is het die herstel wil brengen in onze levens.

God is heilig en waarachtig. Hij wijst ons de weg. Sterker nog Hij is in Jezus De Weg geworden door wie de relatie kon worden hersteld. God wijst ons niet af, maar Hij wijst ons wel terecht. Zoals een vader zorg draagt voor zijn kind zo draagt God zorg voor ons.

God weet wie we zijn en kent het grotere plaatje. Weet welke plannen Hij voor je heeft. Durf jij te veranderen in je denken? Anders naar zaken te kijken en God ruimte te geven?

 

hoeveel vrienden heb jij op Facebook?

Wat is vriendschap. Echte vrienden  bestaat dat nog?  In deze tijd is het woord vriendschappen verwatert naar  een term die men gebruikt op de sociale media. Men heeft ik weet niet hoeveel mensen die ze volgen of zien of waar ze zo nu en dan mee tweeten.  Enerzijds heeft dit ook wel   iets met vriendschap te maken. er ligt een kleine link. Immers wie zoeken we op  Facebook op, mensen die we kennen die dezelfde  voorkeuren heeft en  ook smaken.  Bepaalde interesses wellicht en als dat niet zo is dan zien we al gauw  dat bepaalde mensen een zelfde interesse hebben doordat je ze weer tegenkomt in een bepaalde groep.

In deze tijd is het woord vriendschappen verwatert naar  een term die men gebruikt op de sociale media.

Ik zei al dat er een kleine link ligt. Ik noem dit klein omdat ik me afvraag of het hier wel werkelijk om relatie gaat. eigenlijk vraag ik me dat niet eens af. Ik geloof niet dat dit  werkelijk iets met relatie te maken heeft. Het is eigenlijk een soort van variant er op . een vaag aftreksel van wat vriendschap en relatie werkelijk zou kunnen zijn.  we sturen iemand een berichtje als hij jarig is en feliciteren hem, maar kennen we elkaar ook werkelijk. Ik kreeg ik  denk 70 of nog meer  felicitatie afgelopen week voor mijn verjaardag.  Erg leuk allemaal hoor, maar voor een deel ken ik ze niet eens persoonlijk. Van een ander deel ken ik ze persoonlijk, maar heb ik slechts oppervlakkig contact en van een deel kreeg ik ze gelukkig ook van vrienden.  van mensen met wie ik werkelijk omgang heb en relatie in een bepaalde vorm.

Ik ben er van overtuigd dat Facebook en twitter en alle andere media iets  teweeg kunnen brengen en dat ze ook  gebruikt kunnen worden om relaties te maken, maar over het algemeen , als we eerlijk zijn, slokt deze sociale media  veel van onze tijd op en hebben we  niet veel tijd meer over om nog werkelijk mensen te bezoeken.  Ik geloof eigenlijk dat sociale media een  middel is wat  zowel goede als slechte dingen brengt, maar als het gaat om werkelijke diepe en intieme relaties is  ze wellicht eerder tot vloek dan tot zegen.

…als het gaat om werkelijke diepe en intieme relaties is  ze wellicht eerder tot vloek dan tot zegen.

Veel mensen  zetten van alles op het internet op deze manier. hun gevoelens en emoties, hun gedachten, hun frustratie, maar ook vuile taal soms en onzinnigheden. Hu tijdverdrijf. Dingen die een ander  niet hoeft te weten en ook niet  wil weten soms. In een werkelijke relatie is het goed om  dingen te delen, maar  we moeten niet te pas en te onpas alles maar op het net schrijven zonder er over na te denken.

Ik geloof dat het een medium is die men mag en kan gebruiken ten goede, maar dat men dat wel met een gezond verstand moet gebruiken.  Ik merk dat je er veel zaken goed mee kan doen. men kan in korte tijd een behoorlijke groep mensen aanspreken. Helaas ook voor verkeerde doeleinden, maar ook ten goede.  Men kan met mensen in contact komen die je jarenlang niet hebt gezien. Je kan met elkaar dingen delen zoals  een bepaalde boodschap of verhaal die belangrijk is.  toch zou het geweldig zijn als  het gaat om vriendschappen en relaties  dat het niet een uitnodiging is om vriend te worden  en opnieuw een plaatje van iemand toe te voegen, maar ook daadwerkelijk met mensen in contact te komen.

Mijn weblog heet “de ontmoeting” ontmoet ik iedereen die me volgt? Nee, het is ook niet mijn intentie om dat direct te doen. toch wil ik  met dit  blog ook jou aansporen om mensen op te zoeken in levende lijve. Niet slecht oppervlakkig delen  via  een beeldscherm. Maar om te proberen in contact te komen met mensen  en elkaar de hand te schudden.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik dat soms zelf ook best nog moeilijk vindt.  Ik  kwam laatst Karina wiertsema tegen. Ze sprak me aan  in een gemeente waar ik op bezoek was. leuk , maar merkte ook dat ik even niet goed wist wat te zeggen. ik kende haar niet persoonlijk. Toch leuk om iemand te ontmoeten die  je herkent van je blogs . misschien dat we elkaar nog wel meer gaan spreken nu ik haar ook herken. Misschien zelf wel werkelijke ontmoeting.

tijd achter  internet en Facebook is dan tijd verdoen.  

Zo zijn er veel mensen die ik via het bloggen heb leren kennen die ik in levende lijve nog niet zo vaak of nauwelijks nog ontmoet heb , maar waar ik inmiddels wel een klik mee heb. is dat vriendschap?  Ik denk het niet, maar  we zijn op weg , het is een eerste ontmoeting en dat  is een begin. Misschien gaat het groeien en misschien  blijft het gewoon iemand die ik ken via  het bloggen en Facebook.

Waar ik heen wil is dat wanneer we  werkelijk zoeken naar relatie , dan is het belangrijk te weten waar je naar zoekt.  Zoek je omdat je eenzaam bent?  dan  geloof ik dat je beter je Facebook  kunt sluiten en een gemeenschap kunt gaan zoeken waar je  je thuis voelt. Waar een kop koffie geschonken wordt en mensen je kunnen aankijken en  waar mensen je serieus nemen zoals je bent. tijd achter  internet en Facebook is dan tijd verdoen.

Wanneer je op zoek bent naar de beste vriendschap ever, dan moet je bij God zijn.

Wanneer je op zoek bent naar de beste vriendschap ever, dan moet je bij God zijn. Hij  is er die je  ook wil leren inzien wat werkelijke vriendschap betekent. Hij zal je ook helpen om met anderen  bevriend te  raken. Hij roept je op om werkelijk iets te betekenen. veel meer dan een plaatje op de Facebook van een ander. geen getal in een rijtje.  Hij roept je op om handen en voeten zijn voor anderen.

deze wereld hunkert naar vriendschappen. Vandaar dat Hyves en Facebook en twitter ook  zo populair zijn, maar ze is slechts surrogaat. Onecht. Al zijner prachtige dingen uit te halen wellicht, maar  werkelijke vriendschappen vind je in de ontmoeting met anderen. in de kerk, op de straat, in gesprekken. Maar de grootste en mooiste vriendschap is die met Jezus zelf. Hij heeft laten zien wat werkelijk vriendschap is. Hij is er voor jou en wil in contact met je komen.  elk moment  van de dag. iedere dag , altijd!

herrinering aan zoenen en Judith

Deze week een leuke ontmoeting gehad op Facebook.   Nu zul je zeggen dat dit maar vage ontmoetingen zijn wellicht en dat is ook zo. Immers je ziet elkaar niet en de ontmoetingen zijn ook anders dan echte fysieke ontmoetingen.  ze kunnen ook niet  de plek innemen van echte ontmoetingen.  toch vind ik het leuk het vriendinnetje , Judith, te ontmoeten waarmee ik ruim 25 jaar geleden voor het eerst heb gezoend.  Beetje vreemd was het wel moet ik zeggen, maar niet minder leuk.  Misschien zouden we elkaar niet eens herkennen als we elkaar zouden tegenkomen op straat. Zij mij in ieder geval  vast niet.  ik met mijn kale kop en baard, terwijl ik vroeger gewoon haar op mijn kop had en nog geen baard.

“je bent wel erg gelovig, is het niet?”  vroeg ze mij.  “sorry , dat ik zo direct ben.”  leuk man. Juist dat directe. Als ze me echt gekend had weet ze dat ik daar nu juist van houdt. Dat directe. De open houding en vragen stellen.   leuk die herinneringen aan enkele leuke momenten van een mooie zomer. Spannend allemaal.  Toch wil ik  even doorgaan op de vraag die me gesteld werd.  Ze kon zich niet herinneren dat ik daar vroeger zo over dacht.

Ik was nog jong en op zoek naar van alles en nog wat. Naar wat ik wilde worden. met wie ik om wilde gaan. met wie ik uit wilde gaan. etc…  geloof was niet echt een wezenlijke vraag toen.  Natuurlijk ben ik christelijk opgevoed en ook ben ik al redelijk vroeg  gedoopt.  Toch heeft het een tijd geduurd voor ik God werkelijk leerde kennen.  echt leuk man,  zulke directe vragen over wie je bent en hoe je in het leven staat.  God is voor mij een belangrijk en wezenlijk  onderdeel. Voor mij het hoofdbestanddeel .  Vreemd verschijnsel misschien voor iemand die  niks met God heeft. Of  voor mensen die  wel geloven dat er iets is , maar het niet wezenlijk ervaren in hun leven.

Terwijl ik dit schrijf en er over nadenk ben ik op zoek naar woorden om te zeggen dat ik niet veroordelend wil zijn over of ten opzichte van  mensen die  niet geloven of anders geloven dan ik dat doe.  Immers is mijn manier van geloven perfect? Ben ik beter dan anderen? welnee! Ik ben net als alle anderen iemand die fouten maakt en niet denkt beter te zijn dan anderen.  wanneer dit zo mocht overkomen, dan faal ik in wat ik hier op deze weblog duidelijk probeer te maken.  Ik geloof  in ontmoeting  en relatie. In communicatie in woord en daad.  Er voor elkaar zijn als het moeilijk is. ik vind het leuk om mensen te ontmoeten. allerlei mensen via Facebook maar vooral ook in real life. datlaatste zijn voor mij wel de echte ontmoetingen.

Hoe ontmoet je mensen?  ik geloof dat dit niet kan met een achterdeurtje.  Zoals:  istiekum doen over God alsof hij niet belangrijk zou zijn in mijn leven en dan in een ontmoeting  even  een christelijke noot laten horen. Dat is hypocriet volgens mij. ik geloof ook niet dat het perse zo zou moeten zoals ik dat doe via Facebook, mijn weblog en mijn werk. ik wil echter gewoon zijn wie ik ben. ik wil vertellen over wat me bezighoudt op dit blog, maar ook in het echte leven. ik wil kunnen delen van  mijn persoonlijke ervaringen.

Weet je? Oppervlakkigheid is er genoeg.  Ook leuk zo nu en dan, maar niet  altijd. oppervlakkig  bij elkaar langs leven en spreken over nonsens dingen doen we  genoeg in het leven. Ik wil met mensen spreken over  inhoudelijke zaken.  directe vragen houden me bezig. Wie ben je? Wat doe je? Waarom denk je dat? wat wil je? Waar ga je heen met je leven? waar wordt je blij van of verdrietig?   Waar leef je voor? Heb je vrienden? hoe voel je je?  Ben je gelovig? Wat geeft jouw leven zin?  Dat is ontmoeting.

Ik hou van mensen, al weet ik soms ook niet goed hoe er  mee om te gaan.  ik hou van echtheid, eerlijkheid ,  transparantie. al kost me dat soms  moeite.  Ik  vind het leuk dat zo enorm veel mensen mijn blogs lezen.  Op  dit moment  heb ik zo’n 30000 hits. Best veel eigenlijk . ik heb me in het verleden vaak afgevraagd wat de zin van leven is. ik heb me vaak eenzaam gevoeld. ik heb me afgewezen en buitengesloten gevoeld, maar Jezus geeft zin aan mijn leven.  juist op die momenten  dat het echt niet meer ging was Hij er altijd.  Juist als ik het niet meer zag zitten was er hoop door Hem. was er een uitweg . was er licht in de duisternis.  Ik weet dat God bestaat.  Ik heb Hem ervaren in mijn leven.

Ik heb hem ervaren toen mensen dood gingen in mijn leven die ik liefhad. toen  ik iets op moest geven wat me dierbaar was en waar ik zo hard voor had geknokt, toe ik pas geboren leven zag  sterven. Toen ik burn-out was en alles zo enorm donker leek.  Weet je, het leven is niet altijd leuk. Dat weet iedereen. En soms knok je hard en je komt er weer bovenop.  Je wilt bepaalde dingen vergeten die mensen je hebben aangedaan, maar zelf lukt je dat vaak niet.  sommige mensen zijn  rg sterk en kunnen op eigen kracht heel veel.  ze bouwen muurtjes op om zich te beschermen. Meestal ten koste van  wie  ze diep van binnen zijn.

Ik ben een  denker en houdt er van dingen op papier te zetten(of  pc), ik geniet van woorden en gedachten. denken over  leven en over wat het leven zoal brengt.  Ik wil mensen ontmoeten en hen mijn  verhaal vertellen. vertellen over mijn leven met God. ik ben benieuwd naar het leven van anderen. niet om voor hen in te vullen wat ze moeten doen, zeggen of denken. Niet om ze te vertellen welke weg  ze moet gaan.  moeten is een woord waar ik gewoon een hekel  aan heb. niets moet. Ont-moeten dus! Tegelijk wil ik je ontmoeten. Facebook is  een oppervlakkig medium inderdaad, maar soms leuk om even weer wat  te herinneren van vroeger. Leuke herinneringen en misschien ontmoet ik Judith nog eens een keer . lijkt me leuk.