Het evangelie vraagt ons niet om iedereen lief te vinden, maar wel om lief te hebben. Het liefde als we omzien naar de ander die dat nodig heeft. Het is liefde als we iets voor de ander doen wat goed is voor die ander. Liefde is in principe een keus maken om met Gods ogen naar die ander te kijken. Dat kunnen mensen zijn die we aardig vinden, maar ook mensen met wie we moeite hebben.
Het gaat er dus niet om of we iemand aardig vinden, maar of we bereid zijn ze lief te hebben. Het gaat in deze vooral om de intentie. Vaak is wat we voelen als het ware een blokkade in deze. We leren eigenlijk dat liefde een bepaald gevoel is. Liefde is een keuze , een basishouding die we kiezen vanuit de keus die we voor God hebben gemaakt.
Daarin zijn we als mensen niet volmaakt. We hebben daarbij hulp nodig. Als we naar Jezus kijken dan zien we als het ware hoe God mensen lief heeft. Hij is het vleesgeworden woord. Maw Hij is mens geworden en heeft laten zien hoe God het bedoeld heeft. Door Hem te volgen, Zijn weg te gaan mogen we ontdekken dat liefhebben dieper gaat dan lief zijn.
Jezus toonde zijn liefde voor de mens tot het uiterste. De mensen waren zeker niet altijd lief voor Hem geweest. En ook nu zijn mensen dat niet altijd. Jezus echter was ook niet altijd lief, maar wel vol liefde. Hij sprak mensen aan. Vol liefde, maar soms ook heel scherp op de persoon. Hij kon dat doen omdat Hij heel goed wist wat de ander nodig had.
Om werkelijk lief te hebben hebben we Hulp nodig in ons leven. We hebben iets van God nodig om werkelijk van binnenuit lief te kunnen hebben. Dat wist Jezus heel goed. Daarom gaf Jezus ons de Trooster, de Heilige Geest. Dat is zoals ik dat benoem de verbinding met God zelf in ons. Jezus gaf uit liefde zijn leven voor ons en herstelde de verbinding die verbroken was met God, maar gaf de Geest voor ons om in verbinding te kunnen leven met Hem.
Met wie deel jij je leven? Misschien met familie en vrienden. Misschien heb je niemand. Misschien woon en leef je op je zelf, maar zijn je collega’s met wie jij je leven deelt? Misschien moeten we eens definiëren wat het delen van je leven betekent.
Wie zijn de mensen in je leven aan wie jij je aandacht geeft en die je liefhebt. Dus: je leven delen betekent dat je mensen in je leven hebt met die je aandacht geeft en liefhebt. Ik geloof dat dit een mooie korte definitie is , die je wellicht persoonlijk anders zou kunnen invullen, aanvullen of anders zien, maar dat dit de basis zou kunnen zijn.
je leven delen betekent dat je mensen in je leven hebt met die je aandacht geeft en liefhebt.
Dan komt de vraag: wie zijn de mensen in je leven die jij liefhebt en die jij aandacht geeft? Zijn dat je familieleden, je vrienden? Soms blijkt dat in de praktijk helemaal niet zo te zijn. Veel families leven totaal langs elkaar heen. Ze ontmoeten elkaar in één huis omdat ze er wonen, maar hebben verder nauwelijks contact met elkaar. Vriendschap is ook zo’n ding. Wat versta je er onder? Zijn je vrienden de mensen die je in het weekend ontmoet in de kroeg en met wie je een borrel neemt en lol hebt je vrienden of gaat het dieper dan het delen van een biertje?
Jezus deelde zijn leven met de wereld. Hij had een paar uitgezocht om heel dichtbij hem te leven, maar ook daarbuiten deelde Hij zijn leven met mensen. Hij deelde wat Hij tot zijn beschikking had. Hij gaf mensen Zijn hart en zelfs zijn leven. Hij deelde zelfs tot het einde met Judas die hem zou gaan veraden. Jezus zocht mensen op die op zoek waren naar liefde, geborgenheid, herstel. Mensen die openstond en voor oprechte relatie.
Hoe kunnen wij nu ons leven delen? Ik geloof dat het begint bij onze relatie met Jezus. Hij is het die ons verbindt met God. In Hem mogen we bij God horen. Bij God horen is best bijzonder en soms ook lastig. We vliegen als mens vaak alle kanten op qua relatie met God. God laat ons echter niet los, maar wij kunnen soms zo gemakkelijk loslaten. Als we het moeilijk hebben of het allemaal niet zo loopt in ons leven met Hem als we hadden verwacht dan raken we al gauw ontmoedigt. Wij laten dan los, maar gelukkig houdt Hij ons vast en ontdekken we achteraf vaak dat Hij juist daar was waar het niet hadden verwacht.
God als basis om te delen dus. Hij is de bron vanwaaruit we liefde kunnen putten. Onze eigen liefde is vooral gebasseerd op eigenliefde. Gericht op waar onze eigen verlangens liggen. De Liefde van God is gericht op de ander. Jezus laat ons in en door zijn leven zien hoe we er voor anderen kunnen zijn en we mogen putten uit zijn liefde. Dat vraagt van ons dat we voortduren bij die bron blijven.
Misschien denk je dat vanuit je zelf best kunt delen met anderen. Dat kan ook wel. Je kunt delen van je geld, zelf in gesprekken er zelf niet beter van worden , maar de vraag is dan; wat is de reden van dit delen? Waarom zou je het doen en met wie? De mensen die jij kiest? De plek die jij opzoekt? Of waar jou verlangens liggen en gaat het dan om wat jij er uit haalt?
Ik geloof dat God ons één opdracht geeft: heb lief!
Ik geloof dat oprecht delen in essentie dieper ligt. Het heeft een andere basis. De Bijbel spreekt op veel manieren hoe lief te hebben. Jezus gaf aandacht aan datgene wat juist geen aandacht kreeg van mensen. Aan dat wat afgewezen, vertrapt was, aan de zoekende , aan wie herstel nodig hadden, aan wie beschadigd was of nood, . . Aan wie er op zijn pad kwamen.
Ik geloof dat God ons één opdracht geeft: heb lief! Waar we slechts leven voor onszelf is dat ten diepste zonde. Het is zonde omdat je zoveel mist van het goede dat God ons wil geven in relatie met anderen. Het is zonde omdat we vanuit onszelf weinig ontwikkelen. Het is zonde omdat we zijn gemaakt om samen te leven. God zag immers dat het niet goed was dat de mens alleen is.
Zo zie je dat zonde niet per definitie iets is wat we dit doen, maar ook wat we laten liggen, waar we ons voor kunnen afsluiten. Ik geloof dat als we beginnen bij Jezus, we Gods hart zullen vinden en Hij ons hart veranderd. Dan kijken we niet in de eerste plaats naar wat wij zelf willen, maar naar hoe Jezus het deed. Hij heeft een hart voor mensen als jij en ik. Een hart dat overstroomt om te delen. Durf jij je leven te openen om gehoor te geven om te delen?
Misschien vraag je je af waarom we het in mijn blogs over relatie in de context ook vaak spreken over geld? Een bekende uitspraak van mensen is: geld maakt niet gelukkig, maar het helpt wel een stuk mee. Jezus benoemd niet voor niets geld in de context van relatie. Lees maar eens:
Niemand kan twee heren dienen, want of hij zal de één haten en de ander liefhebben, of hij zal zich aan de één hechten en de ander minachten. U kunt niet God dienen en de mammon. Daarom zeg Ik u: Wees niet bezorgd over uw leven, over wat u eten en wat u drinken zult; ook niet over uw lichaam, namelijk waarmee u zich kleden zult. Is het leven niet meer dan het voedsel en het lichaam meer dan de kleding? Kijk naar de vogels in de lucht: zij zaaien niet en maaien niet, en verzamelen niet in schuren; uw hemelse Vader voedt ze evenwel; gaat u ze niet ver te boven? Wie toch van u kan met bezorgd te zijn één el aan zijn lengte toevoegen? En wat bent u bezorgd over de kleding? Kijk naar de lelies in het veld, hoe ze groeien; ze werken niet en spinnen niet; en Ik zeg u dat zelfs Salomo in al zijn heerlijkheid niet gekleed ging als één van deze. Als God nu het gras op het veld, dat er vandaag is en morgen in de oven geworpen wordt, zo bekleedt, zal Hij u niet veel meer kleden, kleingelovigen? Wees daarom niet bezorgd en zeg niet: Wat zullen wij eten? of: Wat zullen wij drinken? of: Waarmee zullen wij ons kleden? Want al deze dingen zoeken de heidenen. Uw hemelse Vader weet immers dat u al deze dingen nodig hebt. Maar zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden. Mattheüs 6:24-33 HSV
Mammon: Wat geef je waarde in het leven.
Als we de prioriteiten op een rijtje zetten, komen we tot de volgende waarheden: Jezus zegt dat we niet God kunnen dienen en Mammon, wat een andere naam is voor het beheersen van geld. Ik zelf geloof dat het niet zozeer gaat om geld,maar om datgene wat we waarde geven in het leven. Jezus preekt niet lichtzinnig over andere zaken in je leven die je meer waarde geeft zo van; ” van je zou eigenlijk niet moeten…” of ” misschien zou je kunnen proberen om…”, maarJezus maakt duidelijk dat het niet kan! Hij zegt eigenlijk dat wat we waarde geven boven onze relatie met God en anderen, twee tegenovergestelde waardes zijn. De ene waarde overstijgt de ander qua persoonlijke waarde.
In de zorg voor mensen kom ik vaak tegen dat mensen het moeilijk vinden om de relatie aan te gaan met begeleider of ondersteuner. Ze zeggen dan vaak dat ze eerst hun leven wat meer op orde willen maken alvorens ze de relatie willen aangaan, de ondersteuning kunnen of willen accepteren. Volgens mij is dit juist waar het over gaat. Het zelf willen doen, de controle houden ipv de relatie aan te gaan om werkelijk anders te gaan leven.
Veel mensen willen verandering van hun leven, ze zijn eenzaam, teleurgesteld, beschadigd en zoeken naar gezonde, zinvolle relaties toch is het moeilijk om mensen werkelijk binnen te laten. Mensen proberen vaak zichzelf te profileren alsof ze de controle hebben. Ik zal eerst dit of dat doen alvorens ik ga beginnen. Ik heb geld nodig en dan heb ik vrienden. Maar men maakt letterlijk daarmee een denkfout.
Denkfoutje gemaakt?
De denkfout is deze: zaken van minder waarde overstijgen vaak dat wat er werkelijk toe doet. Dat wat minder waardevol is vraagt minder moed en vertrouwen. Ze vraagt minder verantwoording en daarom trappen we er ook zo gemakkelijk in, maar omdat het gemakkelijker is geeft het ook niet de bevrediging waar je naar verlangt. Het is een snelle oplossing die je uiteindelijk te weinig oplevert. Als je denkt dat deze manier van investeren helpend is, dan sla je de plank nog steeds mis.
Mensen die voortdurend investeren in geld, goederen, maniertjes om zichzelf daarmee op de kaart te zetten tov God of anderen begrijpen niet wat Jezus hiermee bedoelde. Ze houden zelf de controle en daarmee gaat het mis in relaties. Relaties vragen immers niet om ik-gerichte houding, maar om er voor de ander te zijn. Niet met geld, tijd, maniertjes als uitgangspunt, maar met het aanbieden van je zelf. Het laten zien wie jij bent op je kwetsbare momenten. Ook als het niet goed gaat.
In de tekst uit Mattheüs kun je het lezen dat we ons niet druk moeten maken over ons eten en drinken. Is dat niet belangrijk dan? Jazeker wel, maar er gaat niets boven relaties. Dat is waar het over gaat. Kunnen we zorgen hebben? Jazeker! Dan mogen we ons kwetsbaar opstellen naar onze vrienden, naar God en dit aangeven. Je gaat ontdekken dat goede vrienden er voor je zullen zijn en je helpen waar het nodig is.
Het gaat om wie je kent.
Geld is niet de oplossing. Ook andere zaken die we waarde toekennen niet. Het is wie je kent. Als je geen geld hebt, maar je vriend is schatrijk dan heb je nog steeds geen geld om uit de problemen te komen, maar mag je een beroep doen op de relatie. Vanuit gelijkwaardigheid en leven met en voor de ander. God is een onuitputtelijke bron op wie we mogen vertrouwen. Hij geeft ons wat we nodig hebben wanneer we er om vragen. Dit vraagt wel om relatie. Vertrouwen dat Hij ons ziet. Het vraagt ook dat we delen van onze verlangens en problemen met vrienden in plaats van trots te zijn. We mogen onszelf laten zien en wat we nodig hebben. En aan de andere kant als we iets hebben om van te delen mogen we dit ook doen zonder trots te zijn.
We leven in een bijzonder moeilijke tijd. Jacobus schrijft hier ook over. Hij spreekt over grote problemen die er zijn. Als we op dit moment om ons heen kijken zien we zaken die we nooit hadden kunnen bedenken. We zitten nog in het Corona gebeuren, maar er zijn al weer andere zaken waar we tegenaan lopen in de wereld die we maar moeilijk kunnen inschatten. Wat gaat er nog komen? Er komen iigmoeilijke tijden aan. De aarde is uitgeput. Er is oorlog, ziekte,… Het is belangrijk om te evalueren wat werkelijk van waarde is.
Wat is onze prioriteit? Ik geloof dat het hoogste en belangrijkste juist als het moeilijk is, is onze relatie is in Christus. Problemen zijn van alle tijden, maar ze zullen heftiger worden de komende tijd. Misschien denk je dat je het wel kunt oplossen, maar zonder de juiste prioriteiten zullen we onszelf verliezen in de verandering. We zullen verliezen waarvan we dachten dat het van waarde is. Maar het enige onveranderlijke is onze relatie in Christus. Door Hem na te volgen in Zijn relatie met God en de mensen om ons heen zullen we in alle onvoorspelbaarheid die de wereld ons biedt, rust kunnen vinden als we overweldigd dreigen te worden.
Wie had ooit verwacht dat er Corona zou zijn, oorlog in Oekraïne, de aarde uitgeput en we allemaal in de waar zouden raken?
Wie had ooit verwacht dat er in deze tijden een oorlog zou uitbreken die enorme gevolgen heeft en zal krijgen nog. Rondom ons duiken problemen zomaar op. We hadden ze misschien niet verwacht. Het raakt iets in ons. De vraag is echter wat het in jou tot beweging brengt?
Ik geloof dat de dingen die op ons pad komen ons sterker kunnen maken. Door te kiezen hoe we hier mee omgaan maakt ons krachtiger of zwakker. Wanneer het gaat om onszelf en wat we bezitten, van waarde achten dan zullen we ontdekken dat we berooid achter zullen blijven. Wanneer we echter in geloof de keus maken om Jezus prioriteit te geven in ons leven dan gaat het niet langer om ik/mij maar om God en de mensen die ons zijn toevertrouwd. De mensen om ons heen, de ander.
Wat opvalt is dat er nauwelijks nog over Jezus gaat in ons land. Ik geloof dat als het gaat om relatie met Hem we met Hem moeten wandelen. Dat is toch waarom we ons christenen noemen? Omdat we Jezus Christus kennen toch? Laten we onze relatie met Hem weer prioriteit maken in ons leven. Juist nu is het de tijd.
De vraag is niet of je het aankan, maar juist nu is het de tijd om te groeien in relatie met Hem. Onder de huidige druk kunnen we ons trainen hoe we met de druk om kunnen gaan. De druk zal immers toenemen. Dan zullen we sterker zijn in de relatie met Hem. Als we voor Jezus gekozen hebben, hebben we gekozen om niet langer voor onszelf te leven maar voor Hem. Hij leert ons dat we in relatie moeten leven met God en de ander. Niet slechts vanuit een vaag keuze moment, maar vanuit relatie die vraag om met alles wat in je is Jezus na te volgen.
Wat is er nodig?
We hebben dagelijkse Jezus nodig. Onze identiteit is in Christus zeggen we en als dat is wat we geloven dan hebben we Hem dus nodig. Hij is het die ons karakter sterker maakt door de verandering in ons. Dan zijn de moeilijkheden die gaan komen niet gemakkelijk of leuk, maar ze vormen ons en het verheugt ons omdat God het gebruikt om Jezus de eer en glorie te geven die Hem toekomt.
Misschien vindt je dit lastig. Komt er van alles op je af wat je niet kunt bevatten. Raak niet in paniek, vertrouw op God! Als we bij God aankloppen is daar ook rust. Als we vragen mogen we ook vertrouwen. Weiger om op te houden om Gods belofte te geloven en er in te wandelen. We hebben als gelovigen ook te dragen. We mogen Hem vragen. dat is relatie en laat je onderwijzen, je vullen met Zijn liefde, Zijn Geest.
Wees een uitvoerder van wat God van je vraagt. Als je met Hem spreekt en er niets mee doet, dan doen je niet waarvoor hij je geroepen heeft. Hij heeft ons geroepen tot relatie. Gaat het om Christus in je leven of gaat het om wat jij wil of denkt dat goed is?
Dit kan behoorlijk confronterend zijn wellicht. Toch geloof ik dat wanneer we in relatie zijn en blijven met Hem en de mensen om ons heen dat God ons zegent. Dat nieuwe waarde, nieuwe waarheid is. Het gaat niet over wat we hebben bereikt, gedaan , bezitten, wat we vinden. Het gaat om die ene naam. De Naam boven alle namen, Jezus Christus. Hij is in alles de Naam met wie wij mogen verbinden. In Hem mogen we leven in alle eeuwigheid. Dat is de waarde nu al. Zijn Koninkrijk is voor eeuwig. Niet straks, ooit als we sterven. Maar nu al mogen we in relatie met Jezus leven.
Jakobus, een dienstknecht van God en van de Heere Jezus Christus, aan de twaalf stammen die in de verstrooiing zijn: wees verheugd! Acht het enkel vreugde, mijn broeders, wanneer u in allerlei verzoekingen terechtkomt, want u weet dat de beproeving van uw geloof volharding teweegbrengt. Maar laat die volharding ook volledig mogen doorwerken, opdat u volmaakt bent en geheel oprecht, en in niets tekortschiet. En als iemand van u in wijsheid tekortschiet, laat hij die dan vragen aan God, Die aan ieder overvloedig geeft en geen verwijten maakt, en ze zal hem gegeven worden. Maar laat hij er in geloof om vragen en daarbij niet twijfelen. Immers, wie twijfelt, lijkt op een golf van de zee, die door de wind voortgestuwd en op- en neergeworpen wordt. Want zo iemand moet niet denken dat hij iets ontvangen zal van de Heere. Hij is een dubbelhartig man, onstandvastig in al zijn wegen. Maar laat de broeder die nederig is, zich beroemen op zijn hoge staat, en de rijke in zijn nederige staat, want hij zal als een bloem in het gras voorbijgaan. Want de zon is opgegaan met haar hitte en heeft het gras doen verdorren, ook is zijn bloem afgevallen en is de schoonheid van zijn uiterlijk verloren gegaan. Zo zal ook de rijke in zijn wegen verwelken. Zalig is de man die verzoeking verdraagt, want als hij beproefd gebleken is, zal hij de kroon van het leven ontvangen, die de Heere beloofd heeft aan hen die Hem liefhebben. Jakobus 1:1-12 HSV
Als ik je zou vragen naar wat het aller, aller belangrijkste is in het leven, wat zou jouw antwoord zijn? Geluk? Succes? Geld? Dat je het naar de zin heb? In welke mate je gerespecteerd en gezien wordt?
Wat is jouw voorkeur?
Ieder mens heeft een bepaalde voorkeur. We realiseren het ons niet altijd, maar je specifieke voorkeur is dominant in je leven. Het is die specifieke overtuiging wat bepaald welke beslissingen je maakt in het leven.
Misschien realiseer je je niet dat jij in je leven zo’n specifieke voorkeur en sterke overtuigingen hebt die de waarde meedragen van jouw persoonlijke beslissingen in het leven. Het is dat wat je bijna automatisch kiest als je voor de keuze staat in een bepaald moment.
Als jouw belangrijkste waarde is om gelukkig te zijn, dan zal als er een keus gemaakt moet worden tussen twee zaken datgene wat jou het meest gelukkig maakt jou dominante keuze zijn. Als veiligheid voor jou het meest belangrijke is, dan zal dat een belangrijke afweging zijn en kies je voor de meest veilige keuze.
De meest belangrijke waarde!
God echter leert ons dat de meest belangrijke waarde in het leven, liefde is. God zelf is liefde en hij heeft je gemaakt om jou lief te hebben en Hij wil dat we ook zullen leren om lief te hebben. Ik geloof dat liefhebben het aller, aller belangrijkste is om te leren zo lang we op deze aarde zijn.
Ons leven is de leerschool om te leren meer en meer lief te hebben. Jezus zei dat we de hele Bijbel eigenlijk kunnen opsommen in twee regels. Heb God lief met je hele hart en heb de naaste lief als je zelf. (Math 22:37-39) overal in het nieuwe testament van de Bijbel kom je dit principe van liefde tegen.
Jaag de liefde na… Zegt Paulus. (1Cor14:1) en Johannes schreef: We weten dat we zijn overgebracht van de dood naar het leven. Dat is te zien aan onze liefde voor de broeders en zusters. Als iemand niet van de broeders en zusters houdt, is hij nog steeds in de dood. (1 Joh 3:14-15a). Petrus zei: Maar heb voor alles vurige liefde voor elkaar, want de liefde zal een menigte van zonden bedekken. (1 Petrus 4:8 )
Liefde is het hoogste wat we mogen leren. is het jouw verlangen om te leren om lief te hebben? Wil je hier je hoogste prioriteit van maken in jouw leven? Wat zou er gebeuren als je grootste ambitie in het leven wordt om lief te hebben ? Is liefde jouw constante focus, je diepste intentie. Ben je een gepassioneerd liefhebber? kortom: is liefde jouw dominante levenswaarde?
Als we op zoek gaan naar hoe we liefde tot onze meest belangrijke uitgangspunt kunnen maken, de meer we zullen gaan lijken op Jezus. We zullen onze eigengereidheid achter moeten laten om ons te richten op de liefde zoals Jezus ons heeft geleerd. Het gaat niet langer over wat wil ik, maar over wat wil God voor mijn leven en dat van anderen en hoe kan ik daaraan bijdragen.
Ik geloof dat we de focus in ons leven mogen verleggen van mij naar wij. Het gaat over het liefhebben van God en anderen, maar hoe doen we dat? We zien immers zoveel gebroken mensen en harten. Hoe kunnen we liefde toepassen zodat harten veranderd, genezen zullen worden.
Focus
Het is niet gemakkelijk om de juiste weg te bewandelen. We lopen zo snel vast in onze eigen ik-gerichte natuur. Alleen Jezus kan ons laten zien en ervaren hoe deze liefde toe te passen zodat er genezing, herstel, verandering plaats zal vinden. Hij is Liefde en in Hem mogen we relaties bouwen die van waarde zijn en diepgang hebben. Hij is de enige die ons werkelijk de Liefde geeft die we daarvoor nodig hebben.
Het begint allemaal in ons hart. Er zal verandering plaats moeten vinden in ons hart. Ons hart is de basis van ons leven. Als ons hart niet klopt, zijn we dood. Om te veranderen heeft ons kloppend hart Gods liefde nodig. Alleen veranderde harten die leven vanuit Gods liefde kunnen harten tot leven wekken.
Het uitgangspunt voor een ieder is God kennen en zijn liefde voor ons te accepteren. Dit is iets wat je niet alleen kunt doen. Je kunt niet liefhebben in je eentje. Je komt niet alleen tot je bestemming. Je hebt anderen nodig en die ander heeft jou nodig en allen hebben we Jezus nodig in ons leven.
Als we om ons heen kijken zien we van alles gebeuren: ruzies, scheidingen, geweld, veroordeling, misbruik, verdeeldheid, polarisatie. overal om ons heen gaan zaken mis. Wat de wereld nodig heeft is liefde. Wat we moeten leren is hoe we lief kunnen hebben zoals Jezus ons lief heeft. Ik geloof dat het nu begint. Het begint met jouw en mijn keuze om werkelijk Jezus te volgen door lief te hebben vanuit de basis. Onze diepste, diepste, diepste overtuiging moet zijn dat we vanuit Zijn liefde voor ons de ander in liefde willen dienen.
Wat is de aandacht die we aan onze relaties besteden? Geven we de volle aandacht of zijn we verdeeld door alles wat er om ons heen speelt? Stellen we juiste prioriteiten door alles aandacht te geven of is het beter om je richten op minder op het één en daardoor meer oog voor het andere.
Ik merk en doe er ook aan mee dat we nogal gedifferentieerd zijn in wat we doen. Dit heeft mi ook zijn reflectie in de maatschappij. We zien en bemoeien ons met (van) alles. We leven mee met de situatie corona en weten er veel van en we vinden er ook iets van. Ondertussen moet er van alles georganiseerd rondom kerst. Dat is ook schijnbaar nogal lastig geworden. Juist omdat iets niet kan of mag , mede ook omdat daar iets van vinden. We moeten boodschappen doen, dingen regelen voor de kerk en we werken thuis en de kinderen gaan niet naar school en moeten aandacht. Ondertussen tussen blijven we maar bezig met Social media wat wel een hele belangrijke rol heeft gekregen.
Waar zijn we mee bezig! Is het allemaal wel zo druk als we zeggen? Maken mensen niet gewoon zichzelf gek. Ze stouwen zich vol met allerlei zaken die eigenlijk niet zo belangrijk zijn in wezen. Ik bedoel niet te zeggen dat wat ik eerder heb opgesomd onbelangrijk is. Misschien staan er op jou lijstje en op de mijne zeker nog een aantal zaken die ook belangrijk zijn, maar wat is jouw rol daarin? Moet je overal iets van vinden? Moet het allemaal zo extreem speciaal zijn of mag het ook gewoon gezellig zijn met elkaar. Moeten we alles weten of kunnen we loslaten.
Ik bedoel maar kunnen we bij elkaar zijn en het gesprek voeren over wat er werkelijk toe doet of moet het voortdurend gaan over de negatieve zaken van corona? Over hoe druk we het hebben met boodschappen en hoeveel we in huis moeten hebben qua eten en drinken? Kunnen we tijd maken om samen te zijn. Ik bedoel dan de volle aandacht voor elkaar als individu.
Ik merk dat iedereen in de hectiek tijd heeft voor zijn telefoon, voor berichtjes en appjes. Vaak hebben we grotere gesprekken met mensen op afstand via de media dan we in werkelijkheid hebben. Gesprekken vliegen ongenuanceerd alke kanten uit en men kan ermee doen wat men wil. Interpreteren zoals men wil. Het is een andere communicatie met een diepgang die niet is wat een oprecht gesprek kan zijn. On Line is een andere taal, niet te vergelijken met communiceren in levend contact.
Ik geloof dat de Social media handig is, maar tegelijk zien we ook dat de wereld steeds harder wordt vanwege het uitblijven van het oprechte dialoog tussen mensen waarin nuances kunnen worden gelegd en tijd wordt genomen voor elkaar. Gesprekken via media zijn anders, harder, afgekort, maar vooral ook minder genuanceerd. Het gaat tussen de bedrijven door. We spreken terwijl we aan het eten zijn, terwijl we werken, terwijl we druk zijn met andere zaken. We staan met een hand te appen,berichtjes te schrijven en met de andere vullen we de wastrommel. We kijken een film met een half oog en de andere kijkt op ons smartphone. We doen eigenlijk alles door elkaar. Minder sociaal.
Wat zou het zijn als we minder aandacht zouden schenken aan alles en dat door elkaar heen en we zouden een klein beetje anders omgaan met bepaalde zaken en tijd nemen om rust te nemen en in gesprek te gaan met degene naast je op de bank. Of misschien zelfs tijd te nemen om echt te appen met iemand en door te vragen ipv je eigen teksten te droppen en media gebruiken om af te spreken waar het kan.
Het kan toch niet zo zijn dat we ahw geleefd worden door alles wat doen, zien, opzoeken, voorbij zien komen? Ik geloof in oprechte relatie waarin we het kunnen hebben over wat er werkelijk leeft. Ik merk dat ik rust wil en het wil gaan hebben over wat er werkelijk toe doet. Zaken die belangrijk zijn voor mij zelf, maar niet ik gericht.
Het gaat juist om de inhoudt. Ik wil weten wat jij er van vindt. Ik wil graag weten hoe je denkt over het leven en je mijn verhaal vertellen. Ik wil graag horen wat je doet qua werk, je vrije tijd, wie de mensen zijn om wie je geeft. Ik wil graag dat we tijd nemen om van gedachten te wisselen. Waar hou je van en wat vind je raar. Wat geloof je en waarom. Wat maakt je blij en wat juist niet . De telefoons mag op stil en we hebben oog voor elkaar.
de ontmoeting! 