Doe wat je moet doen!

God zegende hen en zei: ‘Vermenigvuldig je, bevolk de aarde en onderwerp haar. Heers over de vissen, de vogels en alle andere dieren.
Genesis 1:28 HTB
https://bible.com/bible/75/gen.1.28.HTB

Vermenigvuldig je! Bevolk de aarde! Onderwerp haar!

Dat was de opdracht voor Adam in eerste instantie. Het was wat God voor hem bedoeld had.
Wanneer ik er naar kijk dan zie ik Gods grote plan met Adam, met de mens.
Hij roept op om te doen waarvoor hij gemaakt was.

De naam Adam betekent mens of mensheid.
We kunnen zeggen dat in Adam God ons de opdracht geeft om te vermenigvuldigen, te bevolken en te heersen.
De vraag is hoe je vermenigvuldigd. Als we daar naar kijken dan staat er in een andere vertaling niet vermenigvuldigen, maar vruchtbaar. Wees vruchtbaar!

Eigenlijk heeft God ons gemaakt om vrucht te dragen. Dat betekent  iets anders dan , maak kinderen. Het zegt veel meer iets over hoe je je leven in te vullen. Als het slechts zou gaan om kinderen, dan zou na de opvoeding je rol als mens klaar zijn. Dan zou je geen betekenis meer hebben.

Nee, God zegt bevolk de aarde, maak kinderen, wees vruchtbaar in zowel lichamelijke zin, maar de mens is meer dan dat. Hij schiep de mens naar Zijn beeld en dus is ook het geestelijk aspect belangrijk.

Daarom zegt God ook, strek je er ahw naar uit om vruchtbaar te zijn. Wordt talrijk. Niet slechts ga kinderen maken, maar ga verder dan dat. Bevolk, doe wat nodig is. heers, regeer of beweeg! Je hebt mogelijkheden om iets in beweging te zetten. Je bent niet een klein hoopje mens, maar gemaakt om te bewegen. In beweging te zetten. Te doen vanuit wie je bent.

Ik las onlangs dit: Wie wil zoekt een mogelijkheid, wie niet wil een reden.

De mogelijkheden zijn er al. God heeft ons mogelijkheden gegeven. We wachten soms op een specifieke opdracht en weet je ik geloof dat God die ons ook wil geven, maar veel meer dan dat is deze er al.

Hij daagt ons uit om vruchtbaar te zijn. Niet om zoveel mogelijk kinderen op aarde te zetten, maar om vrucht te dragen. Jouw leven mag een vrucht zijn voor natuurlijk een gezin, maar veel meer nog voor de mensheid.

God biedt mogelijkheden zat om hier creatief in te zijn, maar we zullen redenen vinden om het niet te doen. Satan fluistert ze ons in.
Satan zal je vertellen hoe waardeloos je bent. Hij zal je verlammen door je bang te maken, klein te laten voelen en onbelangrijk.

God had en heeft de grootste plannen. Niet voor nu alleen, maar eeuwigdurende plannen. Zijn goedertierenheid houdt nooit op. Zijn liefde duurt voor eeuwig. Hij is de Alpha en de Omega. Het begin en het eind. Van voor de schepping tot in alle eeuwigheid.

God is er voor de mens in al zijn mogelijkheden en die alle redenen achter zich willen laten. De mogelijkheden zijn oneindig, maar het vraagt van ons om onze plaats in te nemen als mens. Jij mag vruchtbaar zijn. Bevolken, onderwerpen, heersen.

Dat klinkt groots, dat is het ook. Je bent gemaakt om groots te zijn. Hij is er bij. In den beginnen, maar ook door de eeuwen heen heeft God laten zien trouw te zijn. Waar we als mens af lieten weten kwam hij telkens tegemoet. In Jezus is Hij zelfs persoonlijk gekomen voor jou en gaf zichzelf op, zodat jij voor eeuwig in grootsheid zou kunnen leven.

We mogen leven vanuit heerschappij. Niet omdat we slechts mensen zijn, maar omdat we kinderen zijn van een levende God. Een God die zichzelf klein gemaakt heeft en daardoor juist groot gebleken is. Wij mogen dat voorbeeld volgen en uitdelen. Dat is vruchtbaar zijn. Vertellen wie Hij is en wie de ander kan zijn in Jezus Christus.

Er zullen allerlei redenen zijn om niet uit te stappen. Om slecht je eigen dingetje te verkiezen. Dat lijkt veilig, maar om vruchtbaar te zijn zul je uit moeten stappen op de Weg die God je biedt. Dat vraagt vertrouwen. Durf je die God te vertrouwen die zichzelf dag aan een kruis om te sterven?

Dat klinkt misschien als iets tegengestelde zoals ik het stel, maar als ik het anders zou stellen? Zou jij je zelf toe durven te vertrouwen aan iemand die voor jou persoonlijk zijn leven heeft gegeven? Die werkelijk voor jou gestorven is, maar die sterk genoeg bleek te zijn om de dood te overwinnen en daarmee juist de mogelijkheid gegeven heeft om voor eeuwig vruchtbaar te zijn voor Hem.

Je bent er niet zomaar. Je bent er om te vermenigvuldigen. God krijgt nooit genoeg van je. Hij wil dat je je vermeerderd en vermeerderd omdat Hij je zo bijzonder en mooi vindt. Al kan je dat misschien net als ik maar moeilijk vatten soms.

God is een God van mogelijkheden en er zijn redenen zat om daar niet in te wandelen. Die horen we dagelijks, maar er is een reden om op te staan en voor de mogelijkheden te kiezen en dat is te leven voor de Koning. In Jezus naam, wees talrijk! Wees vruchtbaar!

Advertenties

Present aanwezig zijn.

Vandaag zit ik heerlijk op het terras ergens in paramaribo. Voor mij staat een glas sap en kop koffie.

Ik zit na te denken over waar ik ben en de bijzondere omstandigheden en mensen die ik heb ontmoet.

Onvoorstelbaar voelt het hier te mogen zijn. Ik zit te lezen te bidden en te zoeken wat Gods reden is voor mijn zijn hier.

Natuurlijk heb ik samen met mijn collega training gegeven en hoop en geloof ook dat dit tot zegen zal zijn.

Dat is de praktische kant van het verhaal. Puur feitelijk doen we gewoon een uitwisselingsproject, maar wat we enerzijds zeggen en aanhalen in de trainingen, dat willen we zijn als de individuen die we zijn.

We hebben gesproken en gedeeld wat het betekent om present te zijn in de levens van mensen maar tegelijkertijd zoeken we dat dus ook in de praktijk van alle dag. In Nederland, maar ook hier op dit moment in Suriname.

Het is vrij gemakkelijk een training te verzorgen. Dit vraagt enige feitelijke kennis en voorbereiding, maar dat is nog niet werkelijk present zijn.

Present is daar te zijn waar nodig. Daar te zijn waar je een bijdrage kunt leveren. Ieder mens heeft het recht om te kunnen zijn en gewaardeerd te worden. We willen de tijd nemen om iedereen het oprechte gevoel te geven dat men er toe doet.

“Het is niet jij die de wereld een plaats geeft, maar het is de Ander, die jou aanspreekt, appelleert en jou een plaats geeft”
-Levinas-

Er is overal ter wereld vraag naar erkenning. Er te mogen zijn is een behoefte. Door vanuit eigen ervaringen te spreken en te handelen kunnen werkelijk contact leggen met de ander. De ander te voorschijn luisteren noemt mijn collega dat.

De wereld veranderen begint bij jezelf zeggen we vaak. Daar schuilt een waarheid in. Tegelijk is het onwaar te noemen als we enkel bezig zijn met onszelf en vanuit onszelf. Het zijn niet onze gedachten en gevoelens die de wereld zullen veranderen.

Werkelijke verandering vindt plaats waar de Ander gaan ontmoeten. De Bijbel leert ons God lief te hebben boven alles, maar Jezus zegt daarbij dat het liefhebben van de naaste als jezelf het tweede gebod is welke daaraan gelijk is. Daarom ook dat ik de Ander met hoofdletter schrijf.

We mogen ontdekken dat de Ander meer is dan slechts de mensen om ons heen. In Hebreeën 13:2 kunnen we het volgende lezen:

Wees altijd gastvrij voor vreemdelingen, daardoor hebben sommigen, zonder het zich bewust te zijn, engelen in huis gehad.

God toont zich aanwezig in de andere mens. God ziet wat er doen en zeggen. Hij kent als geen ander ons hart en leven. Onze gedachten zijn bij Hem bekent.

Hier te zitten, te overwegen , de liefde te ervaren van broers en zussen. De verbinding te ervaring vanuit het verlangen te mogen delen, maar van daaruit oprecht veel meer te ontvangen dan we op dit moment zelfs ook maar kunnen zien, maar reeds nu te mogen ervaren welk een voorrecht het is dat we er als mens toe doen.

We mogen er voor de Ander zijn en daaruit ontdekken waardevol te zijn. Niet omdat we iets doen, maar omdat de Ander ons waardevol maakt door Zijn aanwezigheid. Hij is immers de grote Aanwezige. Hij is in die ander en daardoor is Hij de Ander in ons leven die aandacht behoeft. Onze oprechte en echte ikzelf.

Jezus is voor ons die Ander die het koninkrijk verlaten heeft om bij ons te komen en voor ons de Ander te zijn. De minste te worden. Ons de Vader te laten zien en met Hem in contact te brengen door oprechte ontmoeting met Hemzelf. Hij gaf Zijn leven voor de Ander. Voor ons om daarmee God de Vader te dienen. Hij ging tot het uiterste.

De Ander de moeite waard. Waarom? God is daar! Willen we God ontmoeten, weten wie Hij is? Dan mogen we uit onze introspectieve houding komen en uitstappen, present zijn in woord en daad er voor de ander zijn.

De barmhartige Samaritaan 1

Vanmorgen de gelijkenis gelezen uit Lukas 10:25-37 over de barmhartige Samaritaan.
Indien geïnteresseerd lees dan het gedeelte.

Wat moet ik doen om in de hemel te komen?

Dat is de vraag die de wetgeleerde aan Jezus stelde. Een vraag waarmee hij Jezus in discrediet wilde brengen. Net als tegenwoordig zijn er mensen die christenen, gelovigen op een bepaalde manier te kijken willen zetten. Vaak wordt een soortgelijke vraag gesteld in bijzijn van gelijkgestemden van zo iemand. Eigenlijk ligt in de vraag besloten dat iemand zichzelf ff wil bewijzen en iemand anders te kijken wil zetten. In dit geval zou Jezus het slachtoffer moeten worden.

Je zou verwachten dat een antwoord op de vraag de oplossing zou zijn, maar vaak is dat niet het geval. De antwoorden zijn al bekend. Doordacht zelfs. Veel antwoorden die we als Christenen geven zijn ook zo standaard. Om tot de kern van de vraag te komen en duidelijk te maken wie God is zullen we de vraagstelling vast moeten stellen en begrijpen waarom men de vraag stelt.

Het antwoord raakt dan pas de kern wanneer je de vraag terugbrengt naar het hart vanwaar het vandaan komt. veel vragen worden gesteld vanuit de pijn en de omstandigheden van de persoon zelf. In dit geval wilde hij zichzelf bewijzen als zijnde slimmer dan Jezus. Hoe vaak gebeurt het niet dat men ten koste van de ander zichzelf wil bewijzen?

Jezus vertelt het verhaal dat de kern raakt van de man en van wie hij is. Tevens zien we dat Jezus duidelijk maakt wie God nu werkelijk is en wat deze van ons verlangt.
Een verhaal dat het hart van mensen raakt. Iig dat van mij. Een verhaal dat verteld over liefde en verantwoording.

Ik stel mijzelf de vraag: hoe is het met jou liefde gesteld? Neem je de juiste verantwoording in deze?

Deuteronomium 15:7-8

Kwetsbaar blogje

Terwijl ik nog in bed lig, denkend, biddend, kom ik tot de gedachte dat ik het lastig vindt om met mijn naasten werkelijk bij God te komen.
Dat klinkt ongelofelijk misschien, maar juist daar heb ik behoorlijk wat schade opgelopen in mijn christelijk leven. Dat wat veilig leek werd onveilig. Wat kwetsbaar was werd gezien en voor mijn gevoel vertrapt.
Terwijl juist die naaste de plek is waar geloof beleefd mag worden is dat ook de plek waar je kwetsbaar bent.

Ik las vanmorgen dat waar twee of drie in Zijn naam bij elkaar zijn, daar is de Heer in ons midden.
De vraag is niet zozeer of de Heer er zal zijn. De vraag is meer zoeken wij elkaar opinie Zijn naam? Ik bedoel we kunnen op allerlei manieren elkaar opzoeken. We kunnen zelfs gelovigen zijn, maar waarom zijn we bij elkaar? In wiens naam?

We ontmoeten dagelijks mensen. De vraag is echter waarom we bij elkaar komen? We komen als gezin bij elkaar. Als vrienden, collega’s, familie wellicht, maar komen we ook bij elkaar in de naam van Jezus? Het is natuurlijk fijn om met vrienden of familie op te trekken, maar wat is het fijn als je als familie of vrienden niet slechts op die manier bij elkaar komt. Dat je naast dat ook bij elkaar komt in De naam van de Heer Jezus Christus. Hij zal dan in ons midden zijn.

Het is gemakkelijk om gezellig te doen en niks te zeggen over wat je diep van binnen bezig houdt. Dan hoef je niks uit te leggen ook. Maar ik geloof dat we in wezen verlangen naar het diepere samenzijn waarin het gaat om het meest wezenlijke. Contact met Hem en daardoor ook contact met elkaar.

Ik wil daar wat stappen in zetten. Ik weet dat ik daarin wat heb te doen. Ik ben beschadigd geraakt hierin door mensen die ik vertrouwde en met wie ik mijn hart heb gedeeld. Daardoor kost me het moeite nieuwe stappen te zetten. Daarom vraag ik de Here mij door Zijn Geest te helpen om opnieuw kwetsbaar te durven zijn.

Kwetsbaar blogje vindt ik zelf. Maar uitstappen betekent kwetsbaar zijn. Open over wie je zelf bent. Niet enkel het van de ander verwachten of de schuld bij anderen te leggen. ook zelf stappen zetten en je zelf laten zien naar de ander. Ik geloof in deze waarheid, maar lastig is het wel.

In Jezus. Geliefd.

Mijn kijk op de wereld is wellicht wat anders dan dat van de meeste mensen. Niet zo heel veel anders wellicht, maar ik zie veel mensen die vastlopen in het leven en dus ziet de wereld er veelal uit als een wereld met veel vastlopers.

Er zijn mensen die de wereld heel anders zien. Wanneer je veel werkt met hoogopgeleiden ziet je wereld er wellicht anders uit. Natuurlijk ontmoet je ook dan mensen die vastlopen, maar je algehele beeld is waarschijnlijk dat je iets te doen hebt in de hoogopgeleide wereld. Je zelf daarin bewijzen of zoiets.

Er zijn ook mensen die uit een sociaal lagere klasse komen. Hun kijk op de wereld is vanuit dat perspectief. Ze zullen de wereld vanuit dat perspectief ook bezien en hun beeld van de wereld is wellicht dat wanneer je voor een dubbeltje geboren bent je geen kwartje zult worden .

Ik geef hiermee slechts wat voorbeelden om te laten zien dat je afkomst en wat je meemaakt ook mede bepalend is voor hoe je leven eruit zal zien.

Iedereen is anders.

Wat bijzonder is het dat we als christenen ook allemaal anders zijn. We hebben echter wel een ander uitgangspunt. Namelijk je mag dan wel in dit leven in bepaalde kringen je ervaring hebben opgedaan, maar wat als we iets verder terugkijken. Dan is elk mens van oorsprong bijzonder. God heeft je gewild. Je bent bijzonder. Geliefd.

Iemand die dat beseft heeft het beste uitgangspunt. Je mag namelijk weten dat je er mag zijn. Niet om wat je doet. Niet om wat je hebt. Niet om waar je vandaan komt, maar omdat je een kind van De Vader mag zijn.

Onvoorstelbaar

Ik vindt dat soms onvoorstelbaar. Als ik naar mijzelf kijk dan zie ik immers iemand die er veelal niet echt toe doet. Of iemand die zwak is. Ik zie iemand die fouten maakt en de verkeerde dingen zegt. Maar weet je? God kijkt naar ons en ziet Zijn Kind. Hij ziet Jezus.

Uh.. weet je, wij zijn In Jezus als we Hem toelaten in ons leven. Dat betekent niet dat we geen fouten meer maken, maar het betekent dat God ze niet meer ziet omdat ze er niet meer zijn. Ze zijn immers weggedaan. Ze zijn betaald. We Zijn in Jezus Christus geheiligd. Niet omdat wij heilige boontjes zijn geworden, maar omdat Jezus in Zijn Heiligheid ons vrijgekocht en betaald heeft zijn we vrij en kunnen we ons heiligen noemen in Zijn naam.

Geweldig te weten dat we In Christus mogen weten geliefd te zijn.

Pijn is niet fijn!

Als je verdriet hebt is volgens velen blijdschap onmogelijk. In het hedendaags denken is verdriet het tegenovergestelde van blijdschap. Verdriet moet dan ook ten alle tijde vermeden worden denken velen. 
Verdriet is schijnbaar een obstakel in vele vormen zoals ziekte, dood, afwijzing, welke ons het plezier ontneemt en dus staat het velen on de weg naar hun levensdoel. 

Jezus echter toont ons door wat Hij ons leert en door Zijn leven dat ware vreugde dikwijls juist daar ligt waar we het niet verwachten. Hij zegt: ‘ Als de graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen: maar als hij sterft, brengt hij veel vrucht voort. Wie zijn leven bemint, verliest het, maar wie zijn leven in deze wereld haat, zal het ten eeuwigen leven bewaren. ‘

In Christus zien we dat er een nieuwe manier van leven zichtbaar wordt. We genieten niet van de pijn en het verdriet, maar we beseffen dat vanuit verdriet iets nieuws geboren kan worden. Denk aan de geboorte van een kindje. Hoeveel pijn kost dit voor de moeder, maar hoe groot is de blijdschap als het kindje op de buik ligt. De pijn is dan de moeite waard geweest. 

Verdriet is een onderdeel van het leven. We hoeven het niet weg te stoppen en te doen alsof het er niet is. We hoeven ook niet te doen alsof we blij zijn met de pijn, de ziekte, het verdriet, de tegenslagen, maar we mogen ze omarmen als deel van ons leven en uitzien naar het herstel, wanneer het tot zegen gaat worden voor anderen. 

Praktisch? Wanneer we iets hebben meegemaakt wat pijnlijk was en we overwinnen de situatie door het te omarmen, toe te laten als iets wat is, dan kunnen we van daaruit anderen ondersteunen in zelfde soort omstandigheden om overwinnaars te worden. 
Pijn is niet fijn, maar dwars door de pijn mogen we weten dat we geliefd zijn door de Vader. Hij is in Christus door enorme pijn gegaan en heeft daardoor zijn liefde kunnen tonen aan ons. Dat is geweldig toch? 

Wijze vrienden.

‘Maar de wijsheid die van God komt, is bovenal zuiver. Zij is ook vreedzaam, vriendelijk en beleefd. Zij is bereid te praten en anderen gelijk te geven. Zij leeft intens met anderen mee en doet veel goed. Zij spreekt rechtuit en is zeker en oprecht.’Jakobus 3:17 HTB

Ik heb een paar geweldige vrienden. Ze leven vanuit hun relatie met God. Dit is niet zomaar iets wat ik zeg om hen een veer in de kont te steken, maar omdat ik dat gewoon in hen zie. In hoe ze met zaken omgaan in het leven en wat ze prioriteit geven. 

Het zijn mensen die me durven aanspreken op mijn mening , houding en keuzes zonder daar veroordelend over te zijn. Niet dat ze zelf alle wijsheid in pacht hebben, maar wel de wijsheid om het op een goede manier te doen. 

Wijsheid inde genoemde tekst gaat volgens mij dan ook niet direct over kennis, maar veel meer over ontmoeting. Met elkaar in relatie zijn en blijven. Vanuit oprechte liefde, interesse en gesprek elkaar benaderen en zoeken naar hoe en wat te doen. 

Niks geen vroom gedoe en woorden met een wijzend vingertje, maar met een open houding en inbreng vanuit persoonlijke ervaring. Soms blijken deze vrienden zelfs bereid om mijn benadering te begrijpen en hun eigen ding los te laten. 

Het gaat er niet om dat we heel erg intelligent alles benaderen, maar het gaat er om dat we onszelf kunnen zijn bij elkaar. Dat er gen veroordeling is, maar juist vriendschap ook als de ander anders blijft denken of een andere visie op dingen heeft. 

Dit is volgens mij gemeente in zijn meest intieme vorm. Te weinig ontmoet ik mijn vrienden op deze manier. Ik zou hier meer actie in kunnen nemen, meer zegen hierdoor kunnen ontvangen, maar ik stel niet altijd de juiste prioriteiten. Goede bewustwording deze dag.