Veel mensen willen de controle over anderen uitoefenen. Ze denken op die manier ook de controle te hebben over hun eigen leven. Vele christenen echter zullen roepen dat God in controle is. En dat is enerzijds waar en anderzijds mi een understatement. Ik bedoel natuurlijk … Lees verder Take controle!
De wereld is imperfect zoals we allemaal wel weten en ervaren in ons leven. Soms meer en soms iets minder. Ze is perfect gecreëerd , maar ze is nu niet meer vlekkeloos en volmaakt zoals ze ooit wel was. Soms ontdekken we de schoonheid van weleer, een stukje perfectie en kunnen we genieten van prachtige zaken zoals een zonsondergang, de mooiste muziek, lieve woordjes geschreven of gezegd, sporters die voorbij rennen en voorbij alle limits gaan of door de intimiteit van twee geliefden. Momenten die ons kunnen ontroeren en raken en een glimp laten zien van hoe Prachtig God alles heeft gemaakt en hoe het ooit eens moet zijn geweest toen kwaad geen invloed had gehad.
voorbij alle limits
Ik geloof dat er ook “in” ons iets is wat er naar verlangt om perfect te zijn. Iets in ons wil het goede, ze streeft er naar om zuiver te zijn, maar hoe? We kiezen voor manieren en middelen om dingen goed te doen en helaas soms ook bewust om dingen niet goed te doen. Maar ik geloof dat we er in wezen allen verlangen naar een stuk perfectie in ons. Helaas lukt dat niet zo goed. De mens is beschadigd geraakt, verwond, toegetakeld. Daardoor zegt de Bijbel dat de mens niet goed is. Ze was goed, maar er is iets veranderd. Zelfs als de mens goed wil doen en het soms ook doet is er nog altijd onzuiver. we willen immers wel het goede doen, maar het lukt ons niet omdat we zo enorm gericht zijn op onszelf. Op onze dingen, op onze mensen, op onze persoonlijke verlangens. Ik geloof dat juist door het perfecte in te passen in onze hokjes, kastjes, vormpjes ze niet tot volledige ontplooiing kan komen.
We hebben verlangens, al zijn we het zicht hier zelfs op kwijt geraakt door enorme ervaringen of misschien zijn ze ondergesneeuwd in allerlei negatieve zaken die we gehoord of gezien hebben. Misschien heb je hulp nodig deze verlangens op te rakelen. Dit kan een moeilijk proces zijn, maar ook de moeite waard. Ieder mens heeft het verlangen om ergens bij te horen , erkent te worden om geliefd te zijn en mooi gevonden te worden. Sommige mensen lijken in onze ogen haast perfect te zijn. Een hardloper die als eerste finish over gaat, maar er is jaren van training aan vooraf gegaan om zo ver te komen in slechts een klein stukje perfectie. Slechts een misstap en de hardloper is tweede of als deze valt zelfs de laatste. Ook het verder leven van deze sporter zal niet perfect zijn. Immers heel het leven van deze sporter staat in teken van dat ene moment . en dan….? Wat is er na het moment? Eigenlijk kunnen we stellen dat we ons leven kunnen focussen op een stukje perfectie en het soms zelfs halen, maar in wezen is dat slechts partieel. Een deel van ons leven. De rest is nog altijd imperfect.
Soms lijkt het allemaal perfect.
Soms lijkt het allemaal perfect. Je hebt geweldige plannen. Je trouwt met de mooiste vrouw en krijgt de liefste kinderen en dan wordt ze ziek… je werkt hard en gaat er voor je bouwt een carrier op en verdient heel veel geld, maar je vrouw verlaat je ….. je blijft alleen achter. Soms zijn er moment dan ontdekt je dat er zoveel moois is en lijkt alles bijna perfect te zijn. Je voelt je bijna goddelijk . alles onder controle en een ander moment lijkt alles verloren te zijn en kapot. Toch zijn we niet verloren en we zijn beschadigd en het lijkt allemaal imperfect, maar God is dat zeker niet. Hij is de schepper en derhalve is hij groter en beter en staat boven het imperfecte. Hij is de creator en niets loopt hem uit de hand. Al lijkt dit soms wel zo .
We zijn geneigd om juist in onszelf op zoek te gaan naar het perfecte. We vergelijken ons met anderen. Zoeken naar alle mogelijkheden en wanneer we het niet vinden… dan nemen we soms genoegen met een tweede plaats. Met een iets minder leven. We zoeken niet eens meer naar het beste in ons gelegd. We weten niet eens meer wat onze dromen en verlangens zijn. We beseffen dat we niet volmaakt zijn en leggen ons er maar bij neer. Satan maakt er dankbaar gebruik van en zegt als het ware; zie je nu wel. Je bent niet goed genoeg voor God. De leugenaar! Ergens diep in ons zit dat bijzondere wat God echter juist in deze imperfecte wereld naar boven wil laten komen . namelijk door kwetsbaar te durven zijn en te erkennen dat je het zelf niet kan , maar God nodig hebt. Dat jouw leven misschien beschadigd is ,maar geloof me God wil jouw imperfectie gebruiken en er iets nieuws , iets perfects van te maken. Wie kan immers een verslaafde beter begrijpen dan hij die verslaafd is geweest. Wie kan iemand beter begrijpen die is beschadigd als iemand die het heeft meegemaakt en er over leert te spreken. Niet in mooie woorden , maar vanuit echtheid. Wie heeft meer bewogenheid dan degene die het allemaal; heeft meegemaakt?
perfect in alle gebrokenheid
Durf je te delen? Of blijf je hangen in het imperfecte. Of streef je naar het datgene wat God in je heeft gelegd . het mooie. Het zuivere. We kunnen huilen om wat we niet hebben en nooit verder komen dan dat of we durven op te staan en onderweg gaan om de wedstrijd aan te gaan met nieuwe kracht. Met goddelijke kracht. Ik geloof dat dit mogelijk is als God meer en meer ruimte in ons krijgt. Als we ontdekken wat Hij in ons leven wil doen zullen we groeien van heerlijkheid naar heerlijkheid. Zal alles perfect zijn? Ik geloof dat zolang we hier op aarde leven niet alles perfect zal zijn. Zolang we op ons zelf gericht zijn zal de vrucht dat ook zijn. Beperkt. Maar wanneer we ons zelf richten op Gods koninkrijk zal de vrucht daarvan ook gericht zijn op de eeuwigheid en dus perfect in alle gebrokenheid.
Tjonge jonge, wat kunnen mensen soms veroordelend zijn zonder te weten hoe de vork in de steel zit. om maar met de deur in huis te vallen : er was gisteren een man aan de deur bij ons thuis. Een van onze kinderen zou een ander kind met stok hebben geslagen en gespuugd. Nu is dat natuurlijk niet goed te praten, maar oké, het is een kind en moet inderdaad gewoon nog veel leren. Dat echter een ouder zomaar op de stoep komt staan en met wijzende vinger voor mijn vrouw komt staan en haar verteld dat wij onze kinderen beter moeten opvoeden en dat hij anders wel even maatregelen zou nemen schoot haar in het verkeerde keelgat waarop ze te kennen gaf dat dit niet de manier van communiceren is.
tja, wie doet het helemaal goed in zijn leven.
Waar ik heen wil met dit gebeuren is dat wij qua opvoeding natuurlijk tekort schieten . tja, wie doet het helemaal goed in zijn leven. wij schijnbaar niet, maar dat deze man die wij overigens niet kennen veroordelend is over een kind wat hij ook niet werkelijk kent is ook raar te noemen. Nu is het zo dat het oog vaak van zich af ziet. dit heb ik in mijn vorig blog nog besproken en als ouder zijn we geneigd het voor onze kinderen op te nemen, maar ik ben er stellig van overtuigd dat wanneer men zo tekeer gaat ij iemand op de stoep onder het oog van de kinderen maakt de situatie niet echt beter volgens mij.
Ik wil het nu echter niet hebben over deze man verder en of deze nu al dan niet goed gehandeld heeft. Ook niet over het feit of ons joch nu wel of niet geslagen heeft en gespuugd. Waar ik over na zit te denken is dat we al heel gauw een menig vormen over een voorval, een gebeurtenis over iemand , over de achtergrond , de situatie , de afkomst of wat dan ook. zo denken we dat wanneer een kind iets doet dat het ligt aan de opvoeding, maar is dat werkelijk zo? ligt het daar altijd aan? het is gemakkelijk om zaken die gebeuren daar op af te kunnen schuiven. Of op afkomst? Zijn je ouders bepalend voor wie je bent? als kind heb je natuurlijk invloed, maar hoe zit dat dan precies. Ik hoor wel eens dat wij, mijn vrouw en ik niet helemaal goed bij ons hoofd zijn met zo veel kinderen. Ze weten dan niet hoe de vork in d steel zit. ze hebben hun oordeel al stiekem klaar. Wanneer ze de situatie bij ons thuis kennen horten we juist vaak het tegenovergestelde.
de werkelijke maat
Voor de duidelijkheid van dit verhaal zijn we een niet perfect (pleeg)gezin en hebben we naast onze 4 eigen kinderen ook nog 2 pleegkinderen waar we ook enorm dol op zijn. tevens heeft een van de kinderen ( laat ik het zo zeggen) wat PDD-Nos en ADHD trekjes , waarbij deze niet altijd zo gemakkelijk te sturen is. het is zo’n enorm lief kind, maar soms wat balsturig, druk, tegendraads etc..
Al met al blijkt wel dat wij als mensen al gauw een mening vormen die niet kijkt naar de werkelijke omstandigheden, maar die slechts dat beziet wat men op dat moment wil zien. namelijk het slechte van de ander en niet het goede. Tegelijk wordt hier afgewogen dat wat men zelf doet , is of heeft wel goed is omdat het gezien word en gewogen wordt niet aan wat de werkelijke maat is, maar aan de maat waarmee wij als mens vaak meten.
Eerlijk is eerlijk
Ik moet denken aan wat de Bijbel hierover zegt in matheus 7: 2. De maat waar mee je meet zal je de maat gemeten worden. wie oordeelt zal geoordeeld worden. ik wil deze man niet de maat meten, al kriebelt het van binnen wel een beetje . en mijn oude natuur zou het liefst een hartig woordje met hem spreken. Eerlijk is eerlijk, maar ik wil me bezinnen en anders in het leven staan hierin. Niet zomaar, maar omdat ons genade geschonken is en mij in grote mate genade is geschonken. Lees Efeze 4:7en 12 daar maar eens over.
Ik wil zelf graag goed behandeld worden. en wil dat ook voor mijn gezin natuurlijk en dan niet alleen maar aan de deur , maar ook in mijn leven. men hoeft het niet met me eens te zijn hoor, maar laten we elkaar niet aanvallen , veroordelen, de schuld geven, of iets toewensen, maar laten we naar elkaar om zien en elkaar bemoedigen en nadenken alvorens we iets zeggen. laten we bereid zijn de minste te zijn.
het allerbeste
Denk nu niet dat het me altijd lukt. Vaak helaas niet. en ook nu is dit verhaal me slechts ter ore is gekomen en ik weet niet hoe ik had gereageerd als ik in de buurt was geweest. Mijn vrouw is erg duidelijk geweest , zoals ik haar ken en verliest de controle daarin niet vaak. ik ben erg trots op haar. altijd, maar ook in dit geval. Ze is zo’n enorm goede moeder . ik kan zulks een verwijt van iemand naar haar maar moeilijk verdragen. ik hoop echter dat deze man Gods zegen zal ervaren in zijn leven. ik wil hem dan ook in Jezus naam het allerbeste wensen in alles wat hij doet. in de opvoeding van zijn kinderen en in wie hij als vader is,maar het is wel even slikken.
Weet je, Ik ben een vriend van God. ik durf dat gewoon te zeggen. Ik ben bereid veel voor Hem te doen. mijn leven en alles wat ik heb wil ik Hem geven. maar eigenlijk is dat zo moeilijk nog niet, immers het is toch al van Hem.
Waar het mij om gaat is dat ik soms schrik van mijzelf. Dat ik schrik van mijn motieven. Ik las in een boek van Larry Crabb dat hij zichzelf tegen kwam terwijl hij iets moest zeggen bij het graf van zijn broer en dat er iets in hem was , een stemmetje , een gedachte, dat Hij terwijl hij sprak dacht ; ”ik kan het toch best aardig allemaal, ik weet de mensen toch wel aardig te boeien”. Zomaar tussen het spreken door en het moment waarbij het niet zou moeten gaan om wie hij was, maar om zijn broer die overleden was en de nabestaanden.
Ik heb….
Ik herken dat erg. Ik heb een geweldige baan, waarbij ik werk met mooie mensen die door het levend getekend zijn. ( teen Challenge) Ik heb het daar geweldig naar mijn zin en ik ontvang van deze mannen meer dan ze zelf beseffen. Ik heb een prachtig gezin en mooie kinderen en pleegkinderen. Ik krijg veel liefde van ze allemaal. Ik heb een schitterende vrouw, die als ik de Bijbel lees een lofzang verdient. Toch komen soms de gedachten bij me op dat ik het allemaal best aardig gedaan heb. Ik doe best veel voor verschillende mensen, voor de maatschappij, voor God, voor mijn gezin.
Vreemd eigenlijk dat zulke gedachten zo gemakkelijk binnen komen. zo gemakkelijk iets van trots in ons leven kan worden. ik besef me dat ik al deze zaken niet zelf zo had kunnen uitkiezen . dat God me geweldig gezegend heeft. Ik heb een geweldige vrouw die me met liefde en met alles wat in haar is bij staat. Die zo enorm hard werkt en daarbij ook nog eens een geweldige lieve en zorgzame moeder is. die al is ze zo enorm moe ’s avonds nog even wat kleren in de was gooit gewoon omdat ze van mij en haar familie houdt.
Ik denk aan mijn werk. Een plek waar ik zoveel ontvang, veel meer nog dan ik geef. Waar ik collegae heb die me met liefde ontvangen en me ondersteunen, waar mannen wonen die me zzoveel terug geven aan liefde die ik op een nadere werkplek niet zou kunnen vinden. De ruimte en de blijdschap die ik er ontvang zijn zo bijzonder en ik merk het soms niet eens op.
Mijn kinderen die me zoveel vreugde geven. veel meer dan zij, maar ook dan ik soms, zelf besef. Wat is het geweldig dat ik ze kan onderhouden in een tijd als deze en dat ze allemaal stuk voor stuk goede keuzes maken in het leven. soms botsen we wel eens, maar ik ben zo enorm trots op mijn lieve kinderen en wat ze allemaal presteren in een tijd als deze.
gezegend!
Ik ben zo blij met de kinderen die op ons pad gekomen zijn zonder dat we daar hand in hebben gehad. zonder dat ze in ons gezin zijn geboren, maar ons gezin , ondanks de moeilijke situaties soms , zoveel meerwaarde geven. ze zijn zo bijzonder voor mij en geven het leven zoveel kleur en meerwaarde welke ze zelf waarschijnlijk niet beseffen.
Hoezo, trots? Heb ik reden om trots te zijn? nee zeker niet. ik besef dat God me geweldig gezegend heeft. Gezegend met een geweldige vrouw, geweldige kinderen en pleegkinderen een mooie baan en mensen om mij heen die mij liefhebben om wie ik ben. Ik heb geen reden om trots te zijn op eigen prestaties. Ik heb mijn eigen vrouw opgezocht, maar God bracht haar op mijn pad. Ik heb kinderen verwekt, maar God zorgde er voor dat we gezegend werden met vier prachtig kinderen van onszelf en toen dat genoeg bleek, zorgde God voor nog twee prachtige lieve kinderen om te verzorgen en te verwennen. Hoezo zelf de hand er in gehad. ik besef me dat zo verschrikkelijk veel mensen deze zegen niet ontvangen hebben. ik geniet van mijn baan omdat God me er geplaatst heeft. Een plek die op veel fronten bij mij aansluit. Waar had ik elders zo’n baan kunnen vinden? Ik heb geen idee. Maar ik weet wel dat God in deze baan ,al de rottige situaties die mijn leven ook heeft gehad bruikbaar maakt. Wat een geweldige leven heb ik en God, God heeft het mij gegeven.
Ik kan soms zo enorm zo op mijzelf gericht zijn en denken dat ik het allemaal best goed doe en op zoek zijn naar erkenning, maar als ik er over nadenk en dieper naar binnen kijk over wie er controle heeft. Dan moet ik erkennen dat God mijn leven zegent. Dat Hij zo’n geweldige God is. dat Hij mij zo geweldig lief moet hebben. ik ben Hem zo dankbaar. Ik ben trots dat Hij mijn Heer is, mijn Vader, en Vriend. meer dan genoeg redenen om Hem eer te geven. Ik ben Trots op Hem!
Lezen mat 15:1-20
Toen kwamen er vanuit Jeruzalem farizeeën en schriftgeleerden naar Jezus. Ze vroegen hem: 2 ‘Waarom overtreden uw leerlingen de tradities van onze voorouders? Ze wassen hun handen niet voor ze hun brood eten.’ 3 Hij gaf hun ten antwoord: ‘En waarom overtreedt u het gebod van God, alleen om uw eigen traditie in stand te houden? 4 Want God heeft gezegd: “Toon eerbied voor uw vader en moeder,” en ook: “Wie zijn vader of moeder vervloekt, moet ter dood gebracht worden.” 5 Maar u leert: “Wie tegen zijn vader of moeder zegt: ‘Alles wat van mij is en voor u van nut had kunnen zijn, bestem ik tot offergave,’ 6 die hoeft zijn ouders geen eerbied te tonen.” Zo ontkracht u het woord van God uit eerbied voor uw eigen traditie. 7 Huichelaars, wat is Jesaja’s profetie toch toepasselijk op u:
8 “Dit volk eert mij met de lippen,
maar hun hart is ver van mij;
9 tevergeefs vereren ze mij,
want ze onderwijzen hun eigen leer,
voorschriften van mensen.”’
10 Nadat hij de mensen bij zich geroepen had, zei hij tegen hen: ‘Luister en kom tot inzicht. 11 Niet wat de mond in gaat maakt een mens onrein, maar wat de mond uit komt, dat maakt een mens onrein.’
12 Daarop kwamen de leerlingen bij hem en zeiden: ‘Weet u dat de farizeeën uw uitspraak gehoord hebben en dat ze die stuitend vinden?’ 13 Hij antwoordde: ‘Elke plant die niet door mijn hemelse Vader is geplant, zal met wortel en al worden uitgerukt. 14 Laat ze toch, die blinde blindengeleiders! Als de ene blinde de andere leidt, vallen ze samen in een kuil.’ 15 Toen stelde Petrus de vraag: ‘Wilt u ons die uitspraak uitleggen?’ 16 Jezus zei: ‘Begrijpen ook jullie het dan nog steeds niet?17 Zien jullie dan niet in dat alles wat de mond in gaat in de maag terechtkomt en in de beerput weer verdwijnt? 18 Wat daarentegen de mond uit gaat komt uit het hart, en die dingen maken een mens onrein. 19 Want uit het hart komen boze gedachten, moord, overspel, ontucht, diefstal, valse getuigenissen en laster. 20 Dat maakt een mens onrein, niet eten met ongewassen handen.’
Het is God niet te doen om het houden van regels , maar dat het gaat om wat er werkelijk van binnen leeft.
Het waren niet zomaar mannen die naar Jezus kwamen. Het waren mensen met aanzien. Mensen die gestudeerd hadden. mensen die nagedacht hadden over vele zaken in het leven mannen die het belangrijk vonden de regels van God te handhaven. Ze vroegen Jezus eigenlijk waarom hij zich niet aan de regels hield die deze mensen verkondigden als belangrijk. het ging niet over het wassen van handen, maar om het overtreden van regels die men had opgesteld om geen fouten te maken. ze wilden voorkomen dat ze zelf, maar ook anderen geen fouten zouden maken. tegelijk dachten ze bij het opstellen van regels en de traditie vooral ook aan zichzelf.
Jezus spreekt hun aan op deze regels en verteld hen dat het God niet om de traditie te doen is. Het is God niet te doen om het houden van regels , maar dat het gaat om wat er werkelijk van binnen leeft.
ze gebruikten hun eigen inzichten
Jezus haalt een profetie aan van Jesaja en daarmee geeft Jezus eigenlijk aan dat veel mensen wel in God geloven, ze vinden bepaalde zaken ook wel belangrijk, tenminste zolang ze hun eigen zaakjes niet in de weg komt te staan.
In wezen waren deze mensen niet op God gericht, niet op Gods wet, maar ze gebruikten hun eigen inzichten en wat ze geleerd hadden om onder Gods wet uit te komen. ze maakten regels om de wet te omzeilen.
recht in het gezicht
Jezus zegt eigenlijk dat het niet gaat om de regel, niet zozeer om wat je doet, maar om …. Waarom doe je het. Wat is je motivatie, wat is de kern van waaruit je leeft. wie of wat is het wat je leven waarde geeft.
Wat Jezus zei was behoorlijk direct. Niet omslachtig , maar gewoon recht in het gezicht. Hij zei in wezen gewoon dat de belangrijke mannen van die tijd huichelaars waren. dat de mannen in de kerk van Israël, de koplopers in vroomheid neppers waren. niet oprecht waren.
Daarmee maak je geen vrienden. de discipelen hadden dat goed in de gaten. God volgen vanuit de kern van je leven. vanuit je hart. Met alle inzet en toewijding word door veel mensen niet gewaardeerd.
we kunnen in Godsnaam allerlei zaken zeggen en doen en toch ongehoorzaam zijn
De vraag is wat betekent dit allemaal dan nu? Gaat het om de regels? Waren de regels fout? Was de gedachte om goed om te gaan met zaken fout? Nee zeker niet.
Het gaat er om dat niet wat wij zelf doen goed is omdat we er op een handige manier een vroom tintje aan geven.
Het gaat er niet om dat wanneer we iets doen en we noemen daarbij de naam van God , hij daar ook direct blij mee is. we kunnen in Godsnaam allerlei zaken zeggen en doen en toch ongehoorzaam zijn aan de wil van God.
de wijsheid in pacht
Jezus wil duidelijk maken dat het er om gaat ten diepste Hem te willen volgen hoe zwaar de weg soms ook is. dat het er om gaat te doen wat Hij zegt. Dat het er om gaat dat we gericht zijn op de waarheid en niet op wat bepaalde mensen van ons verlangen.
Eigenlijk zegt Jezus dat veel mensen eigenlijk doen alsof ze de wijsheid in pacht hebben, maar het in wezen ook niet weten. En dat deze mensen de ander zeggen wat ze zouden moeten doen, maar daarmee in wezen anderen meenemen in hun val. Eigenlijk zijn deze mensen niet uit op het helpen van anderen, maar willen ze laten zien wie ze zijn en dat ze ergens toe in staat zijn, dat ze belangrijk zijn. dat ze iets in hun mars hebben dat ze meer zijn dan wie dan ook.
Het gaat er niet om , zegt Jezus ahw, dat er geen fouten gemaakt worden. het gaat er niet om dat we perfect zijn. dat zullen we niet gaan redden, maar het gaat er om dat we alles op alles zetten om werkelijk Hem te dienen.
Niet door allerlei vroom gedoe. Niet door allerlei uitgedachte gebeden, woorden die we onszelf hebben aangeleerd, het gaat niet om wat men in de kerk van ons zegt. Niet of we nu op de preekstoel staan of juist niet, niet om of we hardop durven bidden of onze handen in de lucht steken als we een lied zingen. Het gaat niet om of we alles wat de bijbel zegt nu zo maar zonder moeite geloven. het gaat er niet om of we nu wel of niet iets fout hebben gedaan, maar het gaat er om of we werkelijk durven luisteren naar God stem.
daar hebben we niet altijd controle over
weet je we voeden ons met van alles en nog wat. En eigenlijk hebben we daar niet altijd controle over. Soms komen er dingen ons leven binnen die niet echt opbouwend zijn voor ons leven. Het is belangrijk dat we selectief zijn met wat er binnenkomt in ons leven, maar daar hebben we niet altijd controle over. We hebben echter vaak meer controle over wat er uit gaat. wat we zeggen en doen. hoe we met dingen om gaan. de vraag is echter of we hier ook op willen letten.
we zijn in staat om goede dingen te zeggen in plaats van slechte. We kunnen goede dingen doen in plaats van verkeerde dingen. Weet je het is goed om mensen te bemoedigen met goede welgemeende woorden. Het is goed wanneer we voor de ander klaar staan. het is goed wanneer we ons proberen in te leven inde ander en Hem te helpen in zijn situatie. Begrip te tonen , er voor hem te zijn. waar we veranderen in het kiezen van goede woorden en daden daar zal ook ons leven stukje bij beetje veranderen.
weet je het gaat niet om allerlei vrome woorden. Het gaat er niet om dat we halleluja roepen of amen, maar dat we oprecht zijn in de dingen die we doen en dat we kiezen om het goede te doen. het goede voor God en de mensen om ons heen.
Deze week nagedacht over genade. we spreken als gelovigen vaak over de liefde van God en zijn genade. de vraag die langs kwam deze week was : is Gods genade onvoorwaardelijk. God heeft de mens onvoorwaardelijk lief. Hij houdt zo enorm veel van ons dat we die liefde niet nauwelijks kunnen bevatten volgens mij.
De genade van God is echter een ander verhaal. Niet dat we dat kunne bevatten als mens, maar het feit dat God onnoemlijk veel van ons houdt en ons zijn genade wil schenken. zijn onvoorwaardelijke liefde maakt dat er genade mogelijk is geworden .
Genade is iets waar we soms aardig tegenaan kunnen lopen en veelal maar moeilijk kunnen accepteren. Wat is genade nu ? genade is het dat wanneer we niet in de positie zijn, dat het in wezen onmogelijk is, om iets te doen vanwege een bepaalde oorzaak het desondanks toch mogelijk wordt gemaakt doordat iemand als het ware borg voor ons staat. Jezus staat borg voor ons. Hij kan dat omdat hij de uiterste prijs voor ons heeft betaald.
De vraag die op me afkwam was : is genade nu voorwaardelijk of onvoorwaardelijk? Jezus echter rechtvaardigt ons ondanks dat we zelf niet rechtvaardig zijn. In wezen is het onmogelijk om met God te leven. door Jezus is het mogelijk geworden. dat is genade! Jezus deed werk van genade voor ons 2000 jaar geleden. Geld dit nu nog? Zijn werk is echter niet een werk in de verleden tijd, maar in tegenwoordige tijd. hij heeft voor ons voldaan. (lees Rom 3:26 er maar eens over)
Moeten we nu dan perfect zijn in wat we doen? is dat de voorwaarde die gesteld word om Gods genade te kunnen ontvangen? Nee, zeker niet!
De bijbel staat vol met verhalen van iemand die verre van perfect waren. ze voldeden niet aan de regels die God had laten opstellen. Door de regels te overtreden waren er soms consequenties. Soms hele pittige. Ze hadden te dealen met de gevolgen van hun verkeerde keuzes. Echter deze foute keuzes maken echter niet dat God minder van hen hield. Zijn liefde is onvoorwaardelijk zoals we al zeiden.
Het mag duidelijk zijn dat God onvoorwaardelijk van mensen houdt! Hij liet dit zien door Zijn geliefde zoon aan het kruis te laten nagelen. Genade is echter iets wat we zullen moeten accepteren in geloof. Dit geloof maakt nu juist het verschil als het gaat om genade. God laat ons vrij om zijn liefde en genade te ontvangen, maar tegelijk is geloof belangrijk om genade te kunnen ontvangen.
Gods genade ontvangen kan alleen wanneer we geloven dat Gods liefde ook daadwerkelijk voor joiu geld. Dat Jezus voor jou stierf, dat je geliefd bent door God. dat God je gewild heeft, dat je een kind van hem bent.
Genade is min of meer voorwaardelijk. Je zult dus moeten geloven. dit komt soms echter twijfelachtig over. Alsof men zoiets zegt of schrijft van ik gelooft het wel. Je vrouw vraagt je of je nog van haar houdt en jij zegt ik geloof het wel. Dat is niet best .
Geloof is niet en misschien wel, maar geloof is ik heb er geloof in dat het waar is . ik geloof het!. Geloof heeft alles te maken met waarheid. ik geloof dat Gods woord waar is. immers we kunnen van alles geloven . we kunnen geloven dat er veel manieren zijn om verlicht te worden. dat we ons leven zelf in de hand hebben.dat we religieus leven of ons houden aan alle regels van de kerk dat we zelf de controle hebben of wat al niet meer.
wanneer we echter voorbij gaan aan de waarheid van Gods woord. aan Jezus christus zelf, die het Levende woord genoemd word, dan zijn we misschien aardig genadig voor onszelf. zijn andere mensen je genadig, zijn we zelfs genadig voor mensen om ons heen, maar geloven we niet werkelijk dat God ons Zijn genade reeds heeft geschonken in Jezus Christus zelf.
Het is belangrijk te accepteren dat we door God geliefd zijn. jij en ik. we mogen zijn genade in geloof aanvaarden. Zijn liefde in ons leven binnenlaten komen door Jezus Christus te accepteren in ons leven. het in geloof aanvaarden dat wat Hij voor ons heeft gedaan de meest ultieme daad van liefde is. Wanneer we deze liefde niet binnenlaten in ons leven kunnen we de genade van God niet proeven?
Genade en geloof hebben alles te maken ook met waarheid. geloven we dat God realiteit is? dat Jezus werkelijk kwam om voor jou persoonlijk te sterven en op te staan zodat ook het bwijs geleverd is van Zijn almacht?
God is volmaakt in liefde en Hij is genadig. Genade vraagt om geloof. Geloof en acceptatie. Het ontvangen van Gods genade is een geloofskwestie dus. Dus is geloof een voorwaarde? Of is geloof iets wat God ons geeft in liefde? Beide geloof ik persoonlijk.
Geloof heeft alles te maken met onze hartsgesteldheid. Wanneer wij niet willen zal God het ons niet geven en wanneer we verlangen zal God ons in liefde dit graag geven? of wij werkelijk oprecht geloven zal moeten blijken uit hoe we in het leven staan. ik heb het dan niet over of we naar de kerk gaan of allerlei samenkomsten bezoeken . ook niet of we nu pinkster , evangelisch, gereformeerd of katholiek zijn, maar of we bereid zijn om Jezus na te volgen.
Ik geloof dat het niet genade is die bepaald in hoeverre we fouten mogen maken , maar het is Gods genade die we mogen ontvangen juist om in relatie met hem te kunnen leven ondanks de fouten. Als we dus stellen dat genade voorwaardelijk is, dan zouden we geloof In Jezus Christus als voorwaarde aan moeten nemen. de voorwaarde om oprecht te geloven dat Hij de Weg, de Waarheid en het Leven is.
Soms komt een van mijn kinderen binnen en zegt: pap hoe laat gaan we eten? Ik heb honger. Hij vraagt naar de tijd zonder dat hij klok kan kijken en honger heeft hij in wezen ook niet. hij heeft trek. Dit is voor hem geen raar verschijnsel hoor, hij heeft altijd wel trek op de een of andere manier. Is het niet in echt eten, dan is het wel in snoep of ijsjes.
Wanneer ik echter aan het koken ben, wat ik bijna iedere dag doe, vraagt hij regelmatig wat eten we vandaag? Het antwoord geef ik niet graag, omdat ik bij voorbaat al weet wat hij gaat zeggen. wanneer we bonen eten zegt hij dat hij geen bonen wil en wanneer het macaroni is zegt hij dat hij dat niet lust.
Hij heeft dus werkelijk geen honger. Iemand die werkelijk honger zou hebben zou alles willen eten wat hem werd voorgezet. Die zou niet kieskeurig zijn qua eten. Wanneer je werkelijk honger zou hebben zou de kliek van een dag eerder zelfs nog heerlijk zijn.
Bij mijn zoon gaat het veelal niet werkelijk om het eten, maar om de aandacht die hij graag wil hebben . wat dat betreft gebruikt hij eten om aandacht te krijgen. Iemand die echt honger heeft zal ook op de een of andere manier graag de aandacht op zich vestigen om aan het eten te komen. hij zoekt naar waar hij zou moeten zijn. mijn zoon weet dat hij bij mij moet wezen, maar waar moet je zijn wanneer je werkelijk hongert?
Als je het zou weten had je misschien geen honger gehad. en wanneer je het wel zou weten, maar degene geeft je niet te eten, kun je daar blijven hangen, maar beter is het om verder te zoeken. zo zien we in Afrika dat mensen hele reizen maken naar betere gebieden, gewoon omdat ze niets te eten hebben.
Ik geloof dat veel mensen in Nederland ook honger hebben. misschien geen lichamelijke honger, maar geestelijke honger. En als je het geen honger zou willen noemen, omdat we hier zoveel keus hebben en mogelijkheden zoals mijn zoon, dan is het best goed om kieskeurig te zijn, maar niet om alles zonder meer af te keuren.
In Nederland is er enorm veel mogelijk. Er zijn veel wegen die allemaal een kant op leiden en soms rennen we van de ene plek naar de andere waar we maar aandacht krijgen. de vraag is bij wie zouden we in wezen moeten zijn? ik geloof dat we bij Pappa moeten zijn. Bij God de vader. Hij kent ons en weet of we werkelijk honger hebben en luistert niet naar ons gezeur in die zin dat hij ons gewoon geeft wat we nodig hebben en niet per definitie wat we willen. elke dag patat is niet gezond. De hele dag snoepen ook niet.
Wanneer we werkelijk hongeren, dan zouden we ook voedsel moeten eten. Kijken naar waar we moeten zijn. er zijn veel mensen die van alles beloven, maar niet werkelijk geven wat je verlangt. wat heeft het voor zin om bij iemand aan te kloppen die zegt je honger te stillen door je te leren mediteren. Of wat heb je er aan als je honger hebt om de een boek te lezen? Wanneer je honger hebt moet deze gevuld worden met datgene waar je maag naar verlangt. wanneer je geestelijke honger hebt is dit niet veel anders.
Mensen hongeren naar echtheid, naar herstel, naar liefde, geborgenheid, etc… waar zou je daar voor moeten zijn? veel mensen volgen de adviezen op van mensen die zelf op zoek zijn naar deze antwoorden. Ze volgen de adviezen op van allerlei bladen. Ze volgen de adviezen op van mensen die beweren ze te kunnen helpen op allerlei manieren. Van hypnose tot de gekste therapeutische vormen. Ze gaan naar mensen in de uithoeken van de aarde om uiteindelijk misschien veel geleerd te hebben, maar toch niet vervuld te zijn van datgene waar ze in wezen naar verlangen. liefde ,vrede, blijdschap.
Ik geloof dat niemand anders dan Jezus ons deze kan geven. in de kerk zie ik echter de zelfde dingen gebeuren. Een tweespalt in geloof. Het ene verkondigen en het andere binnen laten. Dit heet tot gevolg dat er ook in de kerk honger is. waarom? Omdat men niet meer op Jezus ziet in de eerste plaats . dat men niet meer de genade wil accepteren, maar zelf controle wil uitoefenen in hun leven. dat men hun identiteit niet gebouwd heeft op wie ze zijn, maar op wat ze hebben en op wat ze doen.
Honger heeft soms te maken met omstandigheden, soms echter ook met verkeerde keuzes. Soms onze eigen keuzes, maar soms helaas ook de keuzes van anderen. ik kan mijn kinderen die nog niet voor zichzelf kunnen zorgen laten verhongeren. Wanneer het gaat om geestelijke honger kan ik dus mijn kinderen tekort doen door ze niet werkelijk te voeden met dat wat ze nodig hebben. soms door een foutje, maar veelal kiezen we er soms bewust voor om onze kinderen de ruimte te ontnemen om zich goed te ontwikkelen.
God echter is een goede vader en geeft ons niet slechts de ruimte om ons zelf te ontwikkelen, maar zorgt ook voor goede voeding, de juiste balans. Natuurlijk zijn er mensen die hier kritiek op hebben en die allelrei tegenwerpingen doen op wat de Vader zegt. Opstandig zoals mijn zoontje. Ik lust geen … ? ik wil…? Echter we moeten weten en beseffen dat niet het kind weet wat goed is, maar de Vader. natuurlijk is hier nog veel meer over te zeggen en dat doe ik misschien ook nog wel. maar voor nu laat ik het hier maar even bij. ben benieuwd naar je reactie.
Heb je dat ook wel eens? Soms overvalt me de onzekerheid. Dan begin ik te twijfelen. Daar kan soms een aan leiding voor zijn, andere keer is het gewoon een bepaald gevoel dat overheerst om de een of andere reden zonder dat ik het precies uit kan leggen of weet waar het vandaan komt.
Op dit moment ben ik bezig met mijn studie af te ronden. Een hele klus en het vraagt behoorlijk wat van me. Zaken die ik niet helemaal onder controle heb bijvoorbeeld. hiermee bedoel ik zaken waar ik gewoon niet zo goed in ben. zo is plannen niet mijn sterkste kant en ook schrijven niet. ik kan me prima verwoorden hoor, dat is niet het probleem, maar mijn Nederlandse taal daar schort het nog al eens aan.
Zo kan ik natuurlijk nog wel een aantal zaken benoemen zoals het beoordelingsgesprek. Ik heb altijd al moeite gehad met de eerste kennismaking met mensen. ik zeg altijd dat ik mensen pas na een week of twee a drie leer kennen, maar dan ben ik ook gelijk heel open en transparanten merk dat mensen dat dan ook naar mij toe zijn. misschien lijkt het of ik heel bescheiden ben of onzeker. Nou dat is in wezen ook zo, maar helaas kom ik zo niet altijd over. Ik kom vaak over alsof ik precies weet wat ik wil, maar vaak weet ik juist in een eerste gesprek niet goed wat ik zou moeten zeggen of doen. ik klap als het ware vaak gewoon dicht.
Gelukkig weet ik wel wie ik ben, daardoor sta ik een steviger dan vroeger. Ik heb ontdekt dat ik geliefd ben en er dus ook mag zijn. helaas vergeet ik dat op zulke momenten wel eens. Herken je dat? je bent geroepen voor iets, je wil het gaan doen, maar opeens ben je bezig en dan overvalt je een bepaalde gedachte, gevoel en wordt je onzeker en doe je ineens niet meer wat je wilde doen. je gaat jezelf overschreeuwen, je hangt als het ware de clown uit of je valt helemaal stil. Een total black out en weet niet meer wat te doen op dat moment.
Wat is het fijn te weten dat God ondanks mijn black outs of mijn clownachtige reacties gewoon van me houdt. Dat ik misschien in mijn examen zou kunnen falen. Dat mijn taal niet perfect is en dat ik misschien niet goed kan plannen, maar God heeft me bijzonder eigenschappen, gaven , talenten gegeven die heel bijzonder zijn. zelfs zo bijzonder dat ik er soms niet eens wat van begrijp als ik ze overdenk of als anderen mij er op attenderen. Ik kan soms zo onwennig zijn met een compliment of als iemand zegt dat doe je goed. dat ik inwendig het bijna uitschreeuw van dank je wel, maar net doe of ik er niet zo veel omgeef als ik een compliment krijg.
Soms hoor ik mensen zeggen dat we niet zo afhankelijk moeten zijn van wat mensen van ons vinden of dat we wat mensen vinden niet belangrijk zouden moeten vinden. Ik vind t het belangrijk wat mensen van me vinden en wat ze over me zeggen. niet om er eer uit te halen. Ik bouw er niet op , maar ik heb het zo nu en dan toch nodig om gezien te worden, om bemoedigd te worden. ik groei er door. Ik krijg er een boost van.
Ik geloof dat God ons aan elkaar heeft gegeven omdat we elkaar nodig hebben. om elkaar te steunen en op te bouwen. een bemoediging is goed en we hebben het nodig dat we positief ook benaderd worden. sterker nog ik kan zelfs groeien als ik kritiek krijg maar wanneer die kritiek gericht is op mijn groei. Ik zie dat je bezig bent je te ontwikkelen op een bepaald gebied. Je bent er nog niet , maar ik zie dat je er aan werkt. Dat er groei is. dat zijn mooie woorden die ik ter harte neem.
Ik merk dat ik erg blij ben om bij Teen Challenge, Spetse Hoeve te werken. Een prachtig team dat graag samen wil werken met als uitgangspunt dat iedereen dat moet doen waar hij of zij goed in is en dit dan ten dienste stelt van de mensen die het net als jij en ik nodig hebben om te groeien ion hun leven en zich te ontwikkelen.
Zo hebben we allemaal wat en zijn we allemaal raar. Ieder op zijn eigen zinnige wijze. Zo zie je dat we elkaar nodig hebben en dat wat ik heb heb jij niet en wat jij hebt heb ik niet en als ik het wel heb dan niet in die mate of in die combinatie van factoren . is het allemaal nu zinnig wat ik heb geschreven? voor de en zeker voor de ander is het misschien inderdaad onzinnig, maar voor mij is het eigen zinnig
Net als in een huis is ook bij mensen soms een grote schoonmaak nodig. Ik las op buitenwoel een stuk over het opruimen van de zolder en wat daar allemaal lag uitgestald . ik weet niet hoe het is met jouw zolder, maar bij ons ligt er een enorme voorraad dingen die ik de laatste 10 jaar ook niet in handen heb gehad of alleen maar in handen heb gehad om het te verplaatsen naar een andere hoek van de zolder. Helaas kan ik stellen dat ik eigenlijk te weinig ruimte op zolder heb, maar tegelijk niet de tijd neem om het eens werkelijk goed op te ruimen. Wat eigenlijk wel zeker ook eens echt nodig is om weer ruimte te krijgen.
Ik weet in grote lijnen denk ik wel wat er zo’n beetje ligt , maar tegelijk als ik er een lijst van zou moeten maken , dan zou ik er werkelijk door heen moeten om het een en ander uit te zoeken. ik zal wellicht verbaast zijn over wat ik er allemaal nog tegen zal komen. ik weet zo dat er nog een hele hoop boeken liggen , een oude televisie dit het in wezen nog deed , maar waarvan de knop niet helemaal functioneerde zoals het zou moeten en die we hebben opgeborgen voor als iemand het nodig zou zijn.
inmiddels is het een heel oud toestel geworden die niemand meer wil hebben en die ik zelf ook nooit meer zal gebruiken en dus weg kan. En de boeken zal ik waarschijnlijk ook nooit meer lezen. En dan nog eens de potjes en de prullaria die we in de loop van jaren hebben verzameld. Ook allemaal spullen die kinderen op school hebben gemaakt. Nu al beginnen de herinneringen te komen. best leuk die mooie herinneringen aan de tijd dat de kids nog klein waren. misschien liggen er nog dingen tussen die mijn handige vader ooit heeft gemaakt of die van mijn schoonouders waren allemaal overleden inmiddels. Zo’n gevoelig moment in mijn gedachten. en dozen vol met foto’s een doos vol hele goede herinneringen en ook minder goede wellicht.
Een mensen leven heeft ook zo nu en dan opruiming nodig. We hoeven niet alles weg te gooien dat zou zonde zijn, maar tegelijk is er vaak een hoop materiaal die gewoon in de weg ligt. Of ergens waardoor je het goede niet meer ziet. het is gewoon een troep geworden. alles kan soms zo door elkaar liggen dat het onoverzichtelijk is geworden. wat zou het mooi zijn om niet zomaar alles als ballast te zien maar als herinneringen die we willen bewaren . moment die we hebben meegemaakt in ons leven. momenten die niet altijd mooi zijn geweest, maar waar we nooit afstand van willen doen omdat ze ons mede gevormd hebben in dit leven, maar tegelijk wanneer we het niet een opgeruimd en weggeborgen hebben op een goede plek dan wordt het een chaos zoals bij ons op zolder.
Wanneer we de dingen van ons leven opgeruimd hebben kunnen we er wat mee. We kunnen het opzoeken wanneer het nodig is en de tijd er rijp voor is. we kunnen het ook gewoon laten liggen als we het niet willen zien of nodig hebben. we creëren ruimte en daarmee rust en overzicht. De zaken die geen nut meer hebben kunnen we wegdoen. Zaken die niets meer waard zijn die alleen maar in de weg staan opruimen en wegbrengen naar waar het hoort de stort of als we het geestelijk willen beschrijven aan de voeten van Christus leggen zodat deze ze voor ons weglegt op een plek waar we er nooit meer bij kunnen komen.
Het is belangrijk ons geestelijk huis opgeruimd te houden. Wanneer we er geestelijk een rommeltje van maken dan zullen we constant tegen dingen aanlopen die ooit zijn geweest. We zullen de herinneringen tegenkomen van zaken die we willen bewaren, maar waar we niet altijd behoefte aanhebben op bepaalde momenten. wanneer er rust en ruimte is hebben is er controle om tijd te nemen om de zaken op een goede manier te bekijken. Het kost tijd om op te ruimen. Het kost tijd om opgeruimd te blijven, maar het is de moeite waard om onze geestelijke zolder opgeruimd te krijgen en te houden.
mensen verlangen naar rust in hun leven. sterker nog, ik geloof dat mensen zelfs rust nodig hebben in hun leven. toch is het op de een of andere manier voor veel mensen enorm beangstigend om de stilte te betreden en zelfs wanneer we het wel durven , hoe doe je dat dan, immers er is zoveel innerlijke onrust, waardoor we de stilte nauwelijks nog kunnen ervaren. ik geloof dat we pas werkelijk de rust in ons zullen ervaren als we God in ons leven durven en willen toelaten.
wanneer we Hem toelaten wil dat niet zeggen dat we gelijk rust ervaren in ons leven , hoewel veel mensen ons dit willen doen geloven. ik persoonlijk denk dat wanneer we God in ons leven toegelaten hebben we misschien eerst meer onrust ervaren dan voorheen. ik geloof dat we juist dan meer dan ooit misschien zullen worden aangevallen op wie we zijn in hem.
wanneer we langzamerhand gaan ontdekken dat het niet gaat om een bepaald gevoel in ons leven, maar om Zijn aanwezigheid in ons leven, dan zullen we de vrede des Heren ook werkelijk gaan ervaren, zelfs in tijden van enorme tumult. God in ons leven ervaren is niet een bepaald gevoel, al zal een bepaald gevoel soms aanwezig zijn. aan de andere kant is het ook niet slechts een kwestie rationele keuzes maken. God is aanwezig in ons leven dat mogen we weten, maar we mogen ons dat ook bewust worden.
veelal kost het ons in het begin , wanneer we net christen zijn geworden nog niet zo veel inspanning. we zijn nog enorm enthousiast over wat God in ons leven heeft gedaan, maar wanneer we iets verder in onze wandel zijn lijkt het soms weg te ebben en vragen we ons misschien af of het allemaal wel zo echt was als we dit hebben ervaren. waren de gevoelens wel echt en waar zijn ze nu? Hoe zit dat nu met gevoelens en is gevoel nu een zeker weten geworden?
wanneer we God wat langer kennen, voelen we er dan nog wel echt wat bij? Voelt het nog zoals we dat eerst ervoeren? Of is het nog slechts een rationeel gebeuren.
Gods aanwezigheid in ons leven kan een behoorlijke strijd opleveren voor mensen . i s het mogelijk ons denken en doen laten doordringen met Gods liefde zodat anderen door ons heen ook ervaren wie God is? hoe kunnen we nu ons geloof in en uitademen, uitleven, doen? misschien wordt het door veel gelovigen eenvoudig genoemd, toch kost het mij soms best moeite om met God te leven. in zijn aanwezigheid te staan, te blijven, me onder Hem te scharen. ik bedoel daarmee te zeggen dat ik het moeilijk vind om gewoon te doen wat God van me vraagt.
misschien zijn het juist eerdere ervaringen die me doen twijfelen of dat wat moet gebeuren ook wel werkelijk moet gebeuren. soms is er strijd in mijn denken. ik wil Christus dienen. een slaaf van de Meester zijn, maar tegelijk wil ik de pijn omzeilen van de moeite van confrontatie. ik heb er moeite mee om mijn wensen en verlangens om geliefd te zijn door anderen aan de kant te zetten en mijn liefde voor God zelf prioriteit te maken.
ik besef dat het dienen van de ander een daad van liefde voor God kan zijn, maar tegelijk weet ik ook dat dienen van de ander soms inhoudt dat we moeten luisteren naar God. hierbij kunnen dingen soms anders uitpakken dan ik het in mijn hoofd heb. ik weet uit ervaring dat wat uit liefde gedaan wordt niet altijd ook zo wordt ervaren .
ik weet ook dat het mijn allergrootste verlangen is om Hem te dienen die in mijn leven nummer 1 wil zijn. ik wil Hem volgen , maar tegelijk kost me dat enorm veel moeite soms. God heeft de gekke gewoonte ( klinkt wat oneerbiedig misschien) om ons tot zich te trekken door moeiten en pijn heen.
Nu ben ik zelf van nature geen masochist 😉 en heb ik een enorme hekel aan pijn. hoewel ik zonder pijn nooit de ervaring zou hebbeen gehad die ik met Hem heb ervaren. ik weet door mijn diepste pijnen heen dat Hij bij me is en dat ik op hem kan bouwen. toch ben ik soms bang. niet dat hij mij zal verlaten. ik ben zelfs niet bang om alleen te zijn, maar ik ben misschien het meest bang om bang te zijn. bang voor mensen, bang mijzelf te verliezen, bang om verkeerde keuzes te maken, bang om onduidelijk te zijn, bang om de verkeerde woorden te kiezen, bang dat alles mijn eigen gedachten en gevoelens zijn. bang om toch dat te doen watt ik wil en de wil van God verkeerd begrepen te hebben. bang om anderen te kwetsen.
Ik weet uit ervaring dat ik in mijn persoonlijke overtuigingen zo vast kan staan dat Gods wil en mijn wil gelijk lijken te zijn en toch zijn er nuances . ik hoop dat je me nog begrijpt. ik geloof dat God geneest, ik geloof dat herstel mogelijk is voor mensen. ik geloof in Gods persoonlijke aanwezigheid, tegelijk heb ik soms een bepaald beeld voor ogen. ik zou willen dat God zus en zo reageerde en ik verwacht het ook, maar dan… gaat alles anders. gaan mensen dood waar ik van houdt. verlies ik vrienden die ik liefheb. komen er scheuringen, gebeuren er dingen die ik niet wil.
er zullen dagen komen waarop geen steen op de andere zal blijven; alles zal worden afgebroken
heb ik gedaan wat ik dacht dat goed was? ja, ik geloof het wel. was God in mijn leven ? zeker weten. ken ik Hem? ja ik ken Hem. Ik weet dat hij in mijn leven is. me soms een stukje van zichzelf openbaart een toch is er dat stuk wat ik niet begrijp. dat gedeelte van God dat zoveel groter is dan wat ik wel van Hem ken.
misschien komt het over alsof ik bang ben voor God. dat ik zou denken dat ik niet zou geloven dat Hij het beste met me voor heeft. dit is niet de juiste conclusie. de conclusie die je kunt trekken is dat ik bang ben voor mijn eigen inzichten. ik wil Gods wil doen en verlang er naar. ik weet me in Zijn hand geborgen, maar tegelijk weet ik ook dat ik gemakkelijk fouten maak. Dat ik bang ben genegeerd te worden . teleurgesteld te worden door mensen, situaties, gebeurtenissen. Ik heb het meegemaakt hoe en baby onder mijn ogen stierf. Ik weet nog hoe ik vertrouwde dat God het zou genezen.
Ik wil is Zijn weg volgen, maar heb ik die wel altijd zo helder? gelukkig weet ik dat God ook mijn geringe inzichten en mogelijkheden zal en kan gebruiken, maar gemakkelijk is het niet altijd. ben ik een ongelovige gelovige? misschien. ik heb ontdekt dat niet alttijd de zaken zo gaan als ik het wil. Ik Heb God niet in mijn zak. de dingen gaan soms anders dan ik voor ogen heb en ik heb niet de controle over zaken . gelukkig heeft God die wel. Hoewel ik het niet begrijp en het soms ook niet zie weet ik toch dat God zal doen wat goed is.
de ontmoeting! 