In mijn vorige post schreef ik dat ik mezelf soms voorbij kan lopen, maar dat ik er tegenwoordig beter mee kan omgaan. De vraag zou kunnen opkomen hoe dan wel die rust te vinden als alles om ons heen zo hectisch is dreigt te worden. hoe voorkomen we nu dat we niet in de valkuil vallen en juist datgene wat ons zo lief en dierbaar is onvoldoende aandacht te geven en ons laten opslokken in dat wat wellicht ook belangrijk is maar minder prioriteit heeft.
De rust hervinden?
Wat helpt mij nu om in tijd van hectiek de rust te vinden? Vroeger zou ik gezegd hebben dat gebed ons rust zou kunnen geven, dat we in bijbel lezen rust kunnen vinden, dat we in Gods aanwezigheid zouden moeten schuilen. En ik geloof nog altijd dat dit werkelijk zo is. maar hoe doe je dat dan in alle hectiek? Hoe doe je dat in de druk van het moment?
Ik geloof dat veel mensen het te druk hebben om zichzelf te ontdekken. misschien is dat nu juist de vloek van deze tijd of misschien zelfs wel van alle tijden , dat mensen zichzelf niet kennen. ik bedoel daarmee dat mensen natuurlijk hun naam weten en hun leeftijd. Ze weten waar ze wonen en met wie ze getrouwd zijn en hoeveel kinderen ze hebben en wat voor werk ze doen, maar de vraag ; wie ben je, kunnen ze niet beantwoorden.
als kippen zonder kop
Ik bedoel daarmee ook niet dat men het perse direct moet kunnen formuleren, maar veel mensen hebben eigenlijk geen idee welke richting ze op gaan in het leven. ze rennen soms hard en soms wat langzamer, maar in ieder geval gaan ze alle richtingen uit om maar iedereen tevreden te stellen in de hoop ook zichzelf tevreden te stellen op die manier.
Wanneer je op deze manier leeft en iedereen inclusief jezelf tevreden wil stellen loop je geheid eens vast. Ik kan het weten, ik ben er geweest. Het leven op deze manier is leuk zolang je doet wat leuk is , maar zo gauw er iets gebeurt , iemand die je lief is gaat dood, iemand wordt ernstig ziek, je gaat failliet, je verliest je baan, dingen lopen anders dan jij had gedacht dan loopt alles in de soep. Je kan immers niet alles tegelijk handelen. Een mens kan een hoop zaken tegelijk , maar er zijn grenzen aan. op een gegeven moment is de rek er uit.
God is niet te koop
Nu terug naar de tijd met God. ik geloof dat het geweldig is om tijd met God te hebben, maar ook dat kan een valkuil zijn van te veel willen en te veel doen. het plezieren van God door veel met Hem bezig te zijn denk je misschien dat je de rust kunt kopen.
Dit werkte voor mij zeker niet. voor mij was het belangrijk me geliefd te weten. Voor mij was juist , toen een deel van mijn wereld op de kop stond en ik veel vrienden verloor, het genoeg te ontdekken dat ook op dat moment ik er niet alleen voor stond, een geruststelling dat ik geliefd ben. zelfs als anderen mij in de steek laten. Dat God van me houdt ook als anderen het tegengestelde beweren.
Jij bent het waard!
Toch heb ik daarbij mogen leren dit niet alleen in me op te nemen, maar dit ook te ervaren in mijn leven. hoe kom ik nu tot rust? Door me op tijd te realiseren dat ik geliefd ben. dat ik het waard ben om er te zijn voor anderen. dat ik bijzonder ben, al ervaar ik dat niet altijd direct.
Ik neem de tijd, soms juist bewust in alle drukte om dat te proeven. Ik ga in de drukte van de dag soms gewoon even een rondje lopen. Ik ga even zitten als men misschien van me verwacht dat ik ren en vlieg. Niet om tegendraads te zijn, maar omdat ik me niet wil laten leiden door de hectiek van mijn werk, van de mensen om me heen, door de omstandigheden.
Maar bovenal wil ik me door God laten leiden. Ik zoek God regelmatig en mijn bloggen is voor mij zo’n uitlaadklep om na te denken over hoe ik dingen beleef. Mijn persoonlijke dingen, maar dat zijn tegelijk ook de dingen die ik beleef of ervaar met God. dat is immers wat ik werkelijk belangrijk vindt in het leven.
Ont-dekken
ik heb ook anderen manieren gevonden. Ik kan gemakkelijk dingen de boel laten als ik thuis ben. vroeger vond ik het vreselijk als men in mijn huis in de rommel kwam, nu is dat gemakkelijker. Ik laat meer dingen los. Verwachtingen waarvan ik vroeger dacht dat mensen mij die op hadden gelegd, maar die in wezen bij mij zelf vandaan gekomen waren. niet meer moeten, maar ontmoeten.
uiteindelijk komt het hier op neer; dat wanneer we onszelf ontdekken en leren hoe geliefd we zijn in Christus we meer en meer los leren laten wat ons onrustig maakt. We zijn vrijgekocht en betaald . niet zonder reden, maar omdat we geliefd zijn. wanneer ik me dat voor de geest haal dan voel ik me niet alleen m,aar rustig, maar dan kan ik ook nee zeggen tegen de hectiek die er soms om de hoek komt kijken.
Een bijzonder kind .. en dat is ie!
Bijkomend is nog dat ik mijzelf ook meer waardeer als mens. Ik mag er zijn. ik ben een goede vader en echtgenoot. Ik ben een goede vriend , broer , zoon en kind van God. natuurlijk heb ik zo mijn gebreken, maar ook die kan ik onder ogen komen doordat ik mijzelf kan zijn. IK ben bijzonder , een Koningskind.
de ontmoeting! 