Vaak heb ik gedacht dat ik iets kon betekenen in de kerk of op mijn werk. Ik dacht vaak dat ik de controle had over veel zaken in het leven. Dat ik besluiten kon maken en dat deze verandering bij mensen kon bewerken. Maar luister naar wat ik hier zeg, … Niets van dit alles is mogelijk als God mij niet de hand toe zou reiken.
Ik vind het niet prettig om toe te moeten geven dat ik zelf eigenlijk een invalide ben. Niet minder valide of zo, maar Iemand die gewoonweg niet zelfstandig in beweging kan komen. Niet in staat om vanuit mij zelf ook maar iets zou kunnen ondernemen.
’t zal allemaal wel wat meevallen, toch?
Misschien denk je dat het allemaal wel meevalt. Misschien kijk je eens naar je eigen functioneren en zegt dat we allemaal wel iets kunnen. Enerzijds is dat zo. We hebben allemaal een lichaam gekregen en het beweegt zoals we dat willen (wanneer we gezond zijn), maar toch is dat niet wat ik bedoel.
Weet je, we denken al gauw dat we iets doen wat zinvol is, maar we leven in een wereld vol met zieke, beschadigde mensen. Iedereen is bezig met zijn dagelijkse dingen, wachtend op betere tijden. Wachten dat er neer geld beschikbaar is. Wachten tot degene die ons beschadigd heeft zijn excuus aanbied. Wachtend op het moment om actief te worden. Wachten op de juiste dag, persoon of moment. Wachtend op de dingen die komen gaan.
is het allemaal wel mogelijk?
We zijn als de man te Bethesda. Wachtend op het wonder dat het water in beweging zou brengen en hij. Genezen zou kunnen worden. 38jaar lang was hij al ziek. En als het water bewoog was hij er nooit als eerste bij geweest. Ik stel me voor dat het eigenlijk ook meer een droom was geworden waarvan hij niet eens meer durfde hopen dat ze werkelijkheid zou worden.
Dan is daar plotseling Jezus. Jezus die speciaal gekomen was om daar te zijn . Juist nu en dat terwijl er feest was in de stad. Hij had daar kunnen zijn maar verkoos hier te zijn en steekt zijn hand uit naar deze man. Hij heeft interesse en zegt hem op te staan en te wandelen.
Wat zou jij doen in zijn plaats? Zou je blijven liggen of was je opgestaan om te wandelen? Het antwoord lijkt eenvoudig en een ja is gauw gezegd, maar wat zijn er veel mensen die niet opstaan en blijven liggen als Jezus een handreiking doet.
Invalide of toch niet?
Ik weet niet hoe jij het vindt. Wellicht vind je de term invalide niet op jou van toepassing. Je denkt dat je je wel aardig redt. Of je vindt dat je het zelf zo gek nog niet doet. De vraag is niet hoe slecht of hoe goed je het hebt, maar ben je je bewust van je eigen beperking? Wat als je alle zegeningen zou moeten ontberen? Geen familie meer die je door God is geschonken. Geen vrienden meer. Geen werk of geld. Geen huis. Geen eten en drinken.
Je denkt misschien dat je het allemaal in de hand hebt, maar wat nu als je dit alles niet meer hebt? Wie ben je dan nog? Weet je het leven kan snel veranderen. Je hebt familie en vrienden en oeps zomaar ineens zijn ze er niet meer. Ziek geworden, auto-ongeluk misschien? Je bent nooit ziek en dan opeens hoor je dat je kanker hebt. Wat is je geld dan nog waard? Heb jij de controle?
Dit gaat niet om bangmakerij. Niet om negatief te doen of je een stempel te geven, maar om je bewust te maken. Wie ben je? Wat zou je doen als Jezus je de hand reikt? Dat is namelijk wat Hij doet. Hij reikt je de hand en zegt je op te staan en te wandelen. Betekent dit dat je moet gaan lopen? Het betekent in beweging komen. Actief te worden voor God. Bewust keuzes te maken in je leven. Wat ga je doen?
de ontmoeting! 