Wat zit een mens toch vreemd in elkaar. Ik heb het dan voornamelijk over mezelf in deze, maar misschien herken je er ook iets van in je eigen leven. Vertrouw op de HEERE met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet. Ken … Lees verder Ik dus!🤪

Wat zit een mens toch vreemd in elkaar. Ik heb het dan voornamelijk over mezelf in deze, maar misschien herken je er ook iets van in je eigen leven. Vertrouw op de HEERE met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet. Ken … Lees verder Ik dus!🤪
Even op persoonlijke titel mijn gal ff spuugen. Ik ben zo boos vandaag. Teleurgesteld is misschien een beter woord. Ik heb daar volgens mij ook reden toe, maar tegelijk begrijp ik ook dat niemand dit eigenlijk wil.Ik moet ff uitleggen waar het over gaat. Ik … Lees verder Boos😠
Ken je het lied; what if I gave evrything? Je moet het maar ff luisteren en/of bekijken. Sprak me aan vandaag. Ken het al wat langer hoor, maar vandaag in de lijn met preek van Karim Landoulsi over generaties sprak het me dubbel aan. De … Lees verder Alles voor de Allerhoogste.
Ik ben nu eenmaal zo! Is een uitspraak die ik regelmatig hoor als ik in gesprek ben met mensen vanuit mijn functie als persoonlijk begeleider op de hoeve waar ik werk. . Dit is wie ik ben.
Vaak zeggen we daarmee eigenlijk dat radicale verandering niet mogelijk is. We zien wel mensen die veranderen, maar meestal zien we deze mensen zo nu en dan toch weer door de mand vallen en trekken dan alle oprechtheid in twijfel aangaande de verandering.
We zien dat veel mensen graag een aantal zaken anders zouden zien aan of in zichzelf. Maar ja, ze zijn nu eenmaal zo als ze zijn.
Ik geloof dat als het gaat om bekering, herstel, verandering we gewoon onszelf mogen zijn.
Ik geloof dat hier zowel waarheid als ook onwaarheid in zit. We zijn wie we zijn met al onze goede en negatieve dingen, waarbij een gedeelte genetisch bepaald is en gedeeltelijk bepaald wordt door hoe we zijn opgegroeid. Daarbij maken we goede, minder goede em soms slechte keuzes. Ook overkomen ons zaken. We hebben niet overal invloed op, maar het maakt wel dat we een bepaalde kijk hebben op bepaalde zaken.
Weet je wat ik geloof? Ik geloof dat als het gaat om bekering, herstel, verandering we gewoon onszelf mogen zijn. Gewoon jij, maar dat we wel bewuster gaan leven vanuit een ander perspectief. Dus eigenlijk verander je als mens niet zo veel. Zelfde persoon met een ander leven.
De bijbel leert ons dat we eigenlijk een ander jas moeten gaan dragen. Dit is voorbeeld en er wordt zoveel mee bedoeld als je gedrag, je manier, je leven veranderen. Je gaat een andere kleur krijgen.
Het gaat niet om de buitenkant , maar om wat er van binnen gebeurd.
Ik denk ff aan mijn verleden. Ik was iemand die redelijk lang haar had. Droeg strakke spijkerbroeken, leren jas. Metalachtig, zeg maar. Op een dag besloot ik andere keuzes te maken. Ik wilde niet langer op die manier leven. Wilde meer voor God gaan leven. Had dat met uiterlijk te maken? Niet echt, maar er kwam een verschuiving in mijn denken.
Waar ik eerst het uiterlijk en een bepaalde scène belangrijk vond, kreeg ik langzamerhand andere vrienden. Daarmee ook een ander uiterlijk. Mijn perspectief werd anders. Ik richtte me niet meer op allerlei meiden en uitgaan , maar ontmoette de ware voor mij. Wederom vond er een verschuiving plaats in hoe ik er uit zag en in de dingen die ik deed. Richtte me op huisje , boompje, beestje. Wederom een ander perspectief.
Ik geloof dat een mens werkelijk kan veranderen. Het gaat niet om de buitenkant , maar om wat er van binnen gebeurd. Ik ben nu eenmaal zo is enerzijds waar en anderzijds is verandering mogelijk.
We blijven gewoon mensen. Ook als we God leren kennen. Toch veranderd er iets. Namelijk ons perspectief. Onze positie. We zijn namelijk overgegaan van het koninkrijk van deze wereld naar het koninkrijk van God.
Niet meer onze oude kleren, maar een koninklijk gewaad.
Ik ben wie ik ben. God heeft me gemaakt tot de persoon die ik ben. Allerlei eigenschappen in mijn leven heb ik mij of zijn me aangeleerd en sommige zijn erfelijk in mij gelegd. Alles wat ik heb meegemaakt is bijzonder en maakt me uniek. Dat wil echter niet zeggen dat ik niet zou moeten veranderen in mijn leven.
Ik ben een echte driftkop. Is dat wie ik ben? Eigenlijk is het gewoon gedrag wat ik vertoon, maar als er geen verandering optreed en ik altijd maar boos en driftig gedrag blijf vertonen omdat ik niet verander zal het behoren tot een stuk van wat mensen in mij zien. Namelijk de opstandige.
Ik geloof dat wanneer we Jezus werkelijk in ons leven is gekomen er verandering in ons leven zal optreden. Gewoon vanzelf? Nee, gewoon omdat we er naar gaan verlangen om te doen wat God van ons vraagt.
We blijven dezelfde mensen maar met een goddelijk perspectief. Ons leven is veranderd. Niet meer onze oude kleren, maar een koninklijk gewaad.
Als ik eerlijk ben , vind ik het moeilijk om met kritiek om te gaan. ik moet zeggen dat het wel een stuk beer gaat dan vroeger hoor. Mede ook door het team van mensen waarmee ik werk. Die me kritiek durven geven waar ik me niet direct ongemakkelijk bij voel.
Soms echter blijft kritiek moeilijk en raakt het me op een manier waar ik onzeker van wordt. doe ik het wel goed of had ik me er niet mee moeten bemoeien. Ik zeg vaak dat ik een goede tweede ben. ik houdt er niet van om eindbeslissingen te nemen bijvoorbeeld. ik heb er echt een hekel aan om niet een beetje een achterdeur te hebben waardoor ik kan vluchten zeg maar.
Ik weet niet of je me precies begrijpt, maar ik neem graag en veel verantwoording op me. Ik houdt er van, maar ik ben een stuk meer relaxed als ik weet dat er iemand is die me durft corrigeren, die me bij staat, die me toeschuift en me zegt dat ik iets juist goed doe of beter dan een ander. gewoon back up zeg maar.
Ik kan ook best snel en adequaat reageren als het moet. Vooral op momenten dat het echt nodig is. toch is er soms dat gevoel van kritiek, niet zozeer het krijgen van kritiek van anderen wat me overvalt, maar misschien is het wel vooral de kritische blik naar mijzelf die me soms in de greep houdt. Ik denk soms dat ik overal tegelijk moet zijn , alles onder controle moet hebben, reacties klaar moet hebben liggen, mijn werk aan de kant moet zijn, etc..
Eigenlijk is het dus niet zozeer wat anderen van me denken of hoe ze tegen me aan kijken wat me onzeker maakt, maar in wezen zijn het mijn eigen irreëele gedachten die me een gevoel kunnen geven van onbehaaglijkheid, die me onzeker maken.
Het gaat er dus niet om waarom is er kritiek of wat moet ik doen om kritiek te voorkomen, maar het gaat er om dat ik mijzelf serieus zou moeten nemen in iedere situatie, maar tegelijk ook mag ontspannen in wat ik doe.
Het is niet erg om zo nu en dan eens kritisch te kijken naar mijn eigen functioneren of dit nu door anderen gezegd wordt of door mijzelf opgelegd word dat doet er niet zo veel toe, maar de vraag is of de kritische benadering je opbouwt of afbreekt.
Weet je ik geloof dat het goed is om niet je kop als een struisvogel in de grond te stoppen. ik geloof dat we net kunnen doen of kritiek ons niet raakt. We kunnen wellicht vluchten is allerlei gedrag of een bepaalde houding, maar zijn we dan nog onszelf?
Ik geloof dat we heel vaak vergeten wie we zijn. dat we vaak een bepaalde rol spelen. en ik geloof dat deze rollen soms ook best goed zijn. thuis ben ik bijvoorbeeld (pleeg)vader en echtgenoot, op mijn werk ben ik werknemer, begeleider, op school een student, maar in al deze rollen ben ik nog altijd Erik. Ik kan kritisch zijn naar anderen, ik kan kritisch zijn naar mijzelf. Ik kan opstandig zijn of juist heel lief reageren, maar belangrijk is dat ik mijzelf kan zijn in de rollen die ik heb. wie ben ik uiteindelijk. Wie ben ik .
Ik ben een bijzonder geliefd kind van God. dat is heerlijk te weten. Te kunnen leven in de ontspanning van niet de eerst verantwoordelijke te hoeven zijn. Hij is het die met mij gaat waar ik ben. op wie ik terug kan vallen in al mijn rollen die ik bekleed. . in mijn rol als Vader is Hij mijn voorbeeld. In mijn rol als echtgenoot, in mijn rol als vriend, in mijn rol als begeleider, is hij nabij.
De Bijbel leert ons dat er behalve de wereld waarin wij leven nog een wereld is . een wereld die we werkelijk kunnen ervaren in ons, maar tegelijk soms ook totaal niet ervaren. We leven dan gewoon ons leven en de gebeurtenissen van de dag. natuurlijk zijn er zaken die ons emotioneel bewegen, maar watt ik bedoel is een extra dimensie in het leven van alle dag. Ik heb het over geestelijk leven. anderen noemen dat leven vanuit het hart of hartstocht. Er zijn nog meer namen te bedenken of te benoemen, maar deze zijn soms ook weer afhankelijk vanuit welk perspectief we dit bezien.
Veel mensen zijn op zoek naar geestelijk, lichamelijk herstel maar willen eigenlijk alleen maar een beter leven voor zichzelf.
Waar ik het nu over wil hebben is dat we zien in deze wereld dat er steeds meer gezocht en gekeken wordt wat gebeurt er op geestelijk niveau. Wat is er innerlijk aan de hand. Wat beweegt een mens. Wat is zijn innerlijke ervaring. Helaas moet ik zeggen dat ik hoewel ik hier enorm in geïnteresseerd ben en ook in verdiep op een bepaald niveau, ik me verre wil houden van de donker kant van dit verhaal. Ik wil me bezighouden met wat God kan doen in levens van mensen. ik geloof echter dat er zich op geestelijk niveau nogal wat afspeelt bij mensen.
Vanuit mijn rol als begeleider zie ik dat veel mensen slechts keuzes maken op rationeel niveau. Veel mensen zoeken naar verlichting van hun emotionele psychische klachten door gebruik van middelen. Dit kan tabak, drank, drugs of alcohol zijn, maar ook door een dokter voorgeschreven recepten zoals slaappillen, antidepressiva etc.. .
Toch zijn er steeds meer mensen die andere wegen onderzoeken lijkt het wel. Ze ontdekken dat er bepaalde mensen zijn die hen iets te bieden hebben waar ze naar verlangen. ik krijg hier gelijk al een akelig gevoel bij. Ik geloof dat er een geestelijke wereld is. ik geloof dat er op spiritueel niveau veel gebeurt. ik geloof zelfs dat er een verandering plaats kan vinden in een mensenleven vanuit dat spiritueel besef. Ik geloof echter dat we vaak zoeken waar we beter niet zouden kunnen zoeken.
Ik lees nu net een tekst in Efeziërs waar het gaat om een totaal veranderd leven. een veranderd leven door inwoning van de Heilige geest. Hier staat dat het goed is om steeds weer te ontdekken wat het hart van God vreugde brengt. Veel mensen zijn op zoek naar geestelijk, lichamelijk herstel maar willen eigenlijk alleen maar een beter leven voor zichzelf.
Wanneer we op weg gaan om de Weg te gaan waar God ons roept. De weg van Jezus Christus gaan, zullen we ontdekken dat dit helemaal niet zo gemakkelijk is en dat die strijd die we dan te voeren hebben een zware strijd is. Weet je? de grootste verandering in de mens is als hij leert om niet meer slechts voor zichzelf te leven. in en om ons heen , om wie we zijn is een strijd gaande. Een heftige strijd die we wanneer we ons er in verdiepen ook zullen ervaren. we zullen merken wanneer we een diepe keus voor God willen gaan maken dat die strijd groter zal worden.
Wanneer we op weg gaan om de Weg te gaan waar God ons roept. De weg van Jezus Christus gaan, zullen we ontdekken dat dit helemaal niet zo gemakkelijk is en dat die strijd die we dan te voeren hebben een zware strijd is. waarbij we soms met persoonlijke nederlagen te maken hebben, maar waarbij we nu al mogen weten dat de overwinning zal komen.
Beetje vreemd om te spreken over strijd als ik hier wil uitleggen en vertellen dat God ons leven wil vullen met iets geweldigs. Namelijk vrijheid in christus. Vrijheid in christus word in de kerk soms afgeschilderd als iets eenvoudigs. Het uitspreken van het zogeheten zondaarsgebed en je leven zal nooit meer het zelfde zijn. ik geloof dat het goed is om zulke woorden uit te spreken, maar een ander leven betekent niet ook een gemakkelijk leven. een christenleven. Het leven van een oprechte dienaar is een leven dat verlangt. een brandend verlangen om te doen wat God wil. Ik wil je vertellen dat God iets in je heeft gelegd. Dat er in jouw een leven ligt binnen bereik. Een leven op geestelijk niveau. Een leven dat je hier en nu al kunt leven en straks voor eeuwig bij hem. een leven waar je voor kunt kiezen met vrije wil.
Het is een belangrijk gegeven te weten dat het gaat om jouw persoonlijke vrije wil om te kiezen op spiritueel niveau voor dat wat God wil. Niet voor je zelf maar om Hem te dienen dan pas mogen we weten dat we de strijd zullen overwinnen. We winnen veldslagen zo nu en dan. We overwinnen tegenslagen en vinden herstel op bepaalde gebieden. we verliezen misschien een aantal op het moment, maar langzamerhand zullen we de overwinning behalen. De vraag is echter of we bereid zijn de strijd te strijden. Of zien we er van af om met God te strijden en vechten we de strijd alleen. De tegenstander van God zal je te allen tijde willen laten geloven dat Jij het zelf wel kunt. Dat jij sterk genoeg bent. dat je de rust elders kunt vinden. En soms is dat ook zo. Je kunt een stuk ontspanning vinden in sommige zaken van deze wereld. De maatschappij is er op gericht om je af te houden van wat werkelijk goed voor je is.
Je kunt je lekker even ontspannen door naar de tv te kijken. De werkelijkheid ontvluchten door bepaalde dingen te zien of te doen. in te nemen of wat dan ook. de pc is ook zo’n afleider van de dagelijkse beslommeringen. Ik moet toegeven ook zelf zulke zaken te gebruiken. En soms zelfs te genieten van deze dingen. Er is zoveel waarin je kunt vluchten. Ik werk met mensen die het gezocht hebben in roken, drugs en alcohol, seks of gokken. En zelf weet ik ook het nodige van verslaving. Wat heb ik verkeerd gedacht. ik had de ervaring dat seks op internet en tv mij ontspanning gaf. Een grote leugen. Het gaf juist stress die ik dan weer oploste door bepaalde sites te bezoeken en de innerlijke strijd werd groter en groter. Ik leefde in een leugen.
wanneer we echter werkelijk discipelen willen zijn, navolgers, dan zullen we ons op gevaarlijk terrein begeven. Op geestelijk niveau. De overwinning is reeds in zicht. In feite is hij zelfs al behaald, maar de vijand is nog ondergronds aanwezig en probeert nog te verslinden, te vertrappen, mee te sleuren wie hij kan.
Mijn leven werd een leugen ten opzichte van alles en iedereen. Tegen mijn vrouw, de kerk. maar ook werd mijn zelfbeeld volledig onderuit gehaald. Gelukkig heb ik ontdekt dat God mij wilde herstellen. dat ik de kennis daarvan nu kan gebruiken om anderen te helpen. God is een geweldige God. hij is niet voor niets El elohim. Heer der heren. Ik geloof niet in een gemakkelijk christenleven. Ik geloof dat het kan hoor. Tenminste in zekere zin. Lekker oppervlakkig geloven, het zondaars gebed te bidden , maar niet verder te laten komen dan de oppervlakte. wanneer we echter werkelijk discipelen willen zijn, navolgers, dan zullen we ons op gevaarlijk terrein begeven. Op geestelijk niveau. De overwinning is reeds in zicht. In feite is hij zelfs al behaald, maar de vijand is nog ondergronds aanwezig en probeert nog te verslinden, te vertrappen, mee te sleuren wie hij kan.
Ben je bereid met mij te strijden? Te vechten tegen deze machten. Vechten tegen Ik-gerichtheid door samen op te trekken tegen deze vijand? Laten we ons vrijwillig voegen bij Gods leger. Het leger van de Overwinning door ontmoetingen aan te gaan met mensen die God nodig hebben in het leven. door liefde te geven. door anders te zijn dan anderen open en transparant, door te doen wat Jezus deed en meer dan dat. navolgers , discipelen.
Vandaag opnieuw de film , as it is in heaven , gezien. Een prachtige film die ik zeker en keer of 5 heb gezien, maar waarin ik telkens nieuwe dingen naar voren zie komen. vandaag gekeken vanuit het oogpunt van begeleider en het groepsproces.
Wat mij ten diepste raakte vandaag is dat hoe meer we de lijntjes in handen proberen te houden als begeleider des te meer vallen er ook gaten in hoe we zelf functioneren. Ik wil daarbij niet te kennen geven dat er qua omgang met en groep mensen geen regels moeten zijn, integendeel. Ik geloof echter dat de regel zou moeten zijn dat het in eerste instantie gaat om communicatie en omzien naar elkaar.
Ik geloof dat het geestelijk aspect het proces nog dieper en intiemer maakt. Wanneer een mens zich durft te openen voor de ander is dat iets bijzonders te noemen al zou het eigenlijk gewoon zou moeten zijn. tegelijk is het ook een wonder te noemen als het hart van mensen welke gesloten is door alles wat hij /zij meemaakt of meegemaakt heeft weer opbloeit en open gaat om lief te hebben en tegelijk er een plek is waar dit mogelijk is .
Ik geloof dat gemeenschap met mensen iets bijzonders is. ik geloof dat God ons daarom oproept om er voor elkaar te zijn. niet om elkaar in de weg te staan met een vooringenomen houding, maar elkaar omarmen in liefde al weten we vaak niet hoe we dat het beste kunnen doen. soms staan we in de heftige situaties van de ander machteloos.
Ik geloof dat het goed is te erkennen dat we niet overal antwoorden op hebben, vak is het gewoon goed om er te zijn voor de ander, maar gewoon beter om niets te zeggen. dit laatste vraagt soms meer moet dan een pasklaar antwoord of een Bijbeltekst. Iets wat we gelezen hebben kan ons als persoon soms zo duidelijk zijn , maar de vraag is of dat wat wij persoonlijk als antwoord nodig hebben ook voor de ander geld.
Natuurlijk is het meer dan goed om open te staan voor wat we intuïtief eigenlijk al weten, maar wat belangrijker is dat we open staan voor wat de Heilige Geest wil doen in zulke momenten. veelal is dat wat wij intuïtief al weten in combinatie met wat god zegt in zijn woord en wij op een bepaald moment ervaren iets wat we de ander zouden kunnen zeggen. soms direct, soms als het moment daar is.
Wanneer we zelf in rust blijven in situaties waarin mensen zich openen en we blijven ook zelf transparant, zal het juiste moment als vanzelf komen. ik geloof dat God ons door zijn Geest zal leiden juist in zulke momenten.
veelal betekent het begeleiden van een groep vooral ook zelf door de ander geleid willen worden. ik bedoel daarmee niet slechts door ander begeleiders of mensen die op een hoger level staan, maar ook door mensen in de groep. durven we en trandprant zijn en erkennen dat we niet alle antwoorden hebben? durvben we ons laten corigeren al is dat door mensen uit de groep?
ik geloof dat Jezus ons dit duidelijk wilde maken toen hij door de knieën ging en de voeten van zijn discipelen waste. ik geloof dat hij dit ten diepste deed door voor ons mensen te sterven op de meest brute wijze. ik geloof echter ook dat er leven is in het het tonen van zwakheid. Jezus zelf heeft ons dit laten zien. de korrel moet eerst de grond in om te sterven alvorens hij op kan komen en vrucht kan dragen.