geloof je wat je zegt en is dat herkenbaar in wat je doet?
Tag: bang
Angstig?
Ieder mens is wel eens bang. Sommigen zijn echter meer bang dan anderen. De Bijbel leert ons dat angst een slechte raadgever is. Wanneer we vanuit angst leven is dat ongezond. We leven dan niet ten volle. In huidige tijden is het belangrijk te onderkennen … Lees verder Angstig?
Angst
Lezen: Ezra 10:4 Ohw man! Wat kan er soms veel op een mens afkomen. Zo veel zelfs dat je er bang van wordt. Dat is eigenlijk een beetje mijn ding. Angst. Wanneer ik dat zeg, dan zijn er vaak mensen die dat niet in mij … Lees verder Angst
weggestopte pijn.
soms lopen mensen jarenlang rond met pijn die ze nooit werkelijk onder ogen durven zien. ze hebben het ergens ver weg gestopt ergens in hun onderbewuste en daar geparkeerd. dit kan het gevolg zijn van een trauma, ongeluk, ramp, een gebeurtenis die moeilijk te verkroppen was, mishandeling, misbruik, verkeerde keuzes.
kortom er zijn veel zaken die maken dat we functioneren op een bepaalde manier en het kan soms zelfs lijken of we een tijdlang nergens last van hebben. het ligt immers diep verstopt. ergens in de kelder, weggeduwd. soms denken we een tijdlang dat het goed gaat en dat er niets aan de hand is en dan zijn er momenten die iets in ons raken. een pijnpunt, een trigger, een opmerking of een handeling. een gebeurtenis. plotseling is de pijn er weer. geraakt. de hele boel ondersteboven. door de war.
soms kunnen we niet eens meer exact noemen wat de oorzaak is van de diepe weggestopte pijn. omdat we er niet naar willen kijken. we willen het niet weten. we zijn bang voor de pijn, we zijn bang voor wat er gebeurt als zaken besproken worden. we zijn bang voor het aandeel welke we zelf hadden en bang voor het aandeel van de ander.
het erge is dat de gebeurtenis, ondanks het feit dat we de waarheid nooit werkelijk onder ogen hebben durven zien wellicht, ons hele leven beheerst. ons gedrag. onze houding. we worden onverschillig, of juist een opgewonden standje, of we trekken ons terug, we worden bitter, bang, … we komen niet tot ons recht doordat we niet werkelijk in de vrijheid kunnen staan.
hoe komt het nu dat zaken zo vast kunnen komen te zitten in ons wezen, ons systeem? soms is dat afhankelijk vaan hoe we als kind zijn benaderd. als we als kind nooit geknuffeld werden, er werd geen aandacht aan ons besteed, er is dan nauwelijks sprake van binding naar( een van) onze ouders. zulks een pijn wortelt zich ergens in ons systeem. ver weg van waar we het nu precies terug kunnen halen. we zien dan ook dat kinderen die groot geworden zijn in een warm nest beter om kunnen gaan met zware klappen in het leven.
dat mensen een bepaalde houding hebben gaat vaak dieper dan ze zelf beseffen. het wortelt zich in het onderbewuste en ernstige mishandeling, misbruik aanranding , verkrachting, maken dat je tot in je geest verslagen bent. sommige mensen zijn derhalve vaak nog maar nauwelijks in staat om zichzelf te tonen. hun identiteit is lamgeslagen, kapot, in shocktoestand.
het kan ook zonde zijn wat we ooit hebben gedaan , maar waar we niet aan herrinnerd wensen te worden. wat niemand weet en nooit verteld is. wat ons telkens weer naar beneden haalt. lam slaat omdat er schaamte is, teleurstelling, angst dat men het ontdekt, boosheid omdat je er spijt van hebt, maar niet weet hoe er mee om te gaan.
in wezen worden mensen in zulke omstandigheden ziek. diep van binnen ziek. David zegt het in psalm 32: 3 “zolang ik zweeg kwijnde mijn gebeente weg.” we kunnen proberen het weg te blijven stoppen. er niets mee doen . en soms gaat dat een tijdlang goed, maar we zijn geen machine waar we iets in stoppen en als we er flauw van zijn halen we het er weer uit en gooien het weg. we zijn mensen waar bepaalde zaken gebeuren , waar wat mee moet gebeuren. het heeft een goede plek nodig . een plek waar we er iets mee kunnen doen. waar het een plaats krijgt.
sommige mensen blijven doen alsof er niets aan de hand is, maar ze blijven ziek. omdat ze beschadigd zijn in hun geest en hun ziel blijven ze in hun schulp en bijten van zich af. ze willen niet dat je dichtbij komt met de waarheid of met opmerkingen die iets raken. ze gedragen zich als een gewond dier . ze laten hun tanden zien. bang om hun wereld te verliezen. ze hebben slechts nog vage dromen. en de mensen die ze hebben klampen ze aan zich vast. bang ze te verliezen.
toch gebeurt dat laatste gemakkelijk. omdat niemand er tegen om in een keurslijf te moeten lopen, geclaimd te worden, onvrij te zijn. uiteindelijk zullen mensen alleen overblijven. niemand meer om zich heen. niemand die hen werkelijk kan verdragen.
is er een methodiek om dingen te leren en het anders te gaan doen? is er een manier? ik denk het niet. er is niets wat wij kunnen controleren. we zullen moeten erkennen dat het ons niet gelukt is en dat wanneer we zouden willen gewoonweg lamgeslagen worden door emoties, pijn, teleurstelling, angst.
we zullen echter wel moeten willen. we zullen ons tot God kunnen keren in onze diepste pijn en emoties. we zullen hem toe kunnen laten. hoe moeilijk ook om dit kenbaar te maken misschien, maar hij kan en wil ons verlossen van de banden van het verleden. de banden van pijn, de banden van zonde. we zullen moeten erkennen dat Hij onze heer is en derhalve weet hoe zaken in het licht te brengen. we zullen in het proces in ieder geval God in het oog moeten houden.
In ieder geval mag je weten dat God je kent. ook als je nog nooit iets hebt losgelaten weet hij er van. Hij kent je hart en ook de gebeurtenis. hij wil je openbaren wat te doen. wie je bent, wat je zoekt. we zullen dus op heem moeten bouwen en niet langer zelf de controle moeten houden.
ik besef me heel goed dat ik hier iets losmaak misschien. misschien pak je het niet helemaal en misschien weet je niet goed wat te doen. eerlijk gezegd weet ik dat ook niet precies. wat ik wel weet is dat God in Jezus een heftige strijd gestreden heeft. een strijd tot de dood om jou te redden. als jouw zonden , wonden en bonden zijn gedragen. Hij is opgestaan en heeft de aller diepste belemmering overwonnen namelijk de dood.
God is de sterkste
God is de allersterkste. Op hem vertrouwen geeft ons kracht, rust, en de moed om door te gaan. Hij is het op wie we kunnen bouwen.
Wat kan een mens soms bang zijn. Bang voor van alles: om alleen te zijn. Bang om niet gezien en gewaardeerd te worden. Bang om genegeerd te worden.
Angst laat zien dat we God nodig hebben. Het toont echter ook aan dat we Hem onvoldoende vertrouwen. Immers als weten dat hij de sterkste is, waarom zouden we dan nog angstig zijn.
God is Heer! Echter om hoeverre laten wij Hem Heer zijn over ons leven ? De mate van angst zegt ons iets over de mate van vertrouwen. Veel angst is een geringe mate van vertrouwen . Weinig angst geeft aan dat we een bepaalde mate van vertrouwen hebben.
De vraag is waarop we vertrouwen. Sommige mensen hebben een behoorlijk portie zelfvertrouwen al kennen ze God niet. Hun vertrouwen bouwen ze dan op iets anders. Wellicht op iets wat ze zelf “gebouwd” hebben. Op wat ze hebben aan goederen of op dat wat ze gepresteerd hebben.
Waarop bouw jij je leven? Ben je bang? Waarop vertrouw je ? Zou je dat wat je hebt los kunnen laten in vertrouwen aan God? Durf je je geld los te laten en uit te delen van wat je hebt? Durf je je huis, je werk, je aanzien, je carrière los te laten en God je leven werkelijk over te geven?
Ik geloof dat we vaak angstig zijn. Vaker dan we denken. Pas als we in situaties komen waarop we afstand moeten doen, we zaken niet meer in de hand hebben word duidelijk waarop ons vertrouwen werkelijk gesteld was.
Wellicht is het daarom dat we soms opnieuw bepaalde zaken moeten overgeven. Wellicht daarom worden we soms op de proef gesteld. Durf je los te laten en jezelf te laten zien?
Wat is er nog wat losgelaten zou moeten worden? Je geld? Je kinderen? Je werk? Je huis,auto, tv,pc? Je seksualiteit? Je gedachten? Je verleden? het heden, de toekomst?
Misschien iets om over na te denken?
een andere kijk
Loslaten zegt men soms. Je moet het loslaten. het gewoon laten gaan. niet meer denken, niet meer malen in cirkels, ronddraaien en in je gedachten. maar wat nu los te laten als je bent beschadigd? Wat nu loslaten als je het zicht wat ben verloren.
Is het allemaal zo simpel?
Loslaten klinkt gemakkelijk. Een ballon aan een touwtje en je laat gewoon het touwtje los. Weg . daar gaat het. Eerst nog een klein stipje en dan … weg. Is het allemaal zo simpel? Kan dat dan zomaar? Is datgene wat je los wil laten dan zomaar verdwenen? Je angst voor mensen, je teleurstelling van verraad, je bittere gevoelens voor iemand nadat hij je misbruikt heeft, je diepe innerlijke pijn omdat je bent afgewezen?
Ik krijg vaak te horen dat ik zo open en kwetsbaar ben op mijn blogs. Ik ben dat minder als men vermoed misschien, mar ik probeer wel zo transparant mogelijk te zijn. mij kwetsbaar op te stellen. binnen mijn eigen grenzen dan wel. Ik wil ook niemand daar bij benoemen en schade aan doen. ik wil echter ook gewoon laten zien hoe de mens in elkaar steekt. Tenminste een beetje en daarvoor kijk ik vaak naar mij zelf. Niet altijd het beste uitgangspunt, maar wel de mijne.
we hebben consequenties te trekken uit ervaringen in ons leven.
Als ik spreek over loslaten dan heb ik daar moeite mee gehad. met de uitspraak laat maar los, niet meer op terug kijken. Niet meer aan denken. Ik kan daar niet mee om gaan omdat bepaalde zaken niet zo werken. Ik geloof dat we niet zomaar kunne doen alsof onze neus bloed. Alsof er niks gebeurt is. we hebben consequenties te trekken uit ervaringen in ons leven.
als ik bang ben om wat mensen over mij zeggen kan ik hiervoor weglopen of net doen alsof er niks aan de hand is, maar ik kan me ook afvragen wat is dat nu wat mij beangstigd. Hoe overwin ik mijn angst. als ik mij afgewezen voel waar ligt dit probleem dan, bij mij? mijn manier van reageren? Ligt dit bij die ander? wanneer ik God even niet meer zie in mijn leven kan ik dat dan afdoen door te zeggen gewoon ff loslaten ? of zoals ze in christelijke zin zeggen; gewoon belijden en verder gaan? ik geloof het niet. ik geloof dat het nodig is om op onderzoek te gaan en te ontdekken wat er is. waarom ervaar je zaken nu juist wel en of niet.
loslaten is niet … ik ga er niet meer aan denken.
We zijn mensen en mensen kunnen vaak doen alsof. Loslaten is niet iets wat zo gemakkelijk is als men denkt. De vraag is of het ook zo moet. Ik geloof dat het goed is hoor om zo nu en dan zaken te laten voor wat het is. je niet schuldig te voelen over bepaalde gebeurtenissen en uitspraken die je plaatst. Dat je soms dingen kan zeggen die heel direct zijn omdat je ze zo ervaart. We hoeven niet mensen te kwetsen maar mogen aangeven waar we mee zitten. toch is het belangrijk wijs om te gaan met wie je bent en hoe te reageren.
Ik geloof dat de term loslaten vaak door mensen wel goed bedoeld is, maar dat ze het vaak gebruiken als een middel om de pijn te verstoppen. Net te doen alsof het er niet meer is. loslaten is niet dat werkelijk loslaten, maar juist vasthouden op een andere manier. verstoppen, net doen alsof je je goed voelt terwijl je van binnen huilt.
Loslaten is erkennen dat wij het niet allemaal in de hand hebben.
loslaten is niet … ik ga er niet meer aan denken. Net doen alsof het er niet meer is. loslaten is idd als de ballon. Het is het touwtje loslaten en het naar God laten zweven. Loslaten is erkennen dat wij het niet allemaal in de hand hebben. erkennen dat God zoveel groter is als wij. Dat Hij om ons heen is. dat hij ruimte heeft voor ons.
Wanneer zijn we er werkelijk los van? Ik geloof dat niet in onze hand licht. soms duurt het lang voor wij het zich op de ballon verloren hebben. soms duurt het lang voor we de pijn zijn vergeten, de wonden niet meer voelen. maar uiteindelijk zal de ballon uit ons zicht verdwijnen en is ze volledig bij God.
Niet alles is zomaar verdwenen al zouden we het willen.
Loslaten is overgeven. we geven het over aan God . langzamerhand zweeft ze weg. Ik weet dat er zijn die zeggen het is een wilsbesluit. En dat geloof ik ook. ik heb zelf echter ook tijd nodig om het te verwerken. Ik merk echter ook dat de een daar gemakkelijker mee overweg kan dan de ander soms. dit is ook afhankelijk van wat er is gebeurd en welk impact het heeft op je leven. niet alles is zomaar verdwenen. Niet alles is zomaar verdwenen al zouden we het willen. Het is niet zomaar uitgewist, gedachten en ervaringen blijven.
wanneer je door iemand bent aangereden en je bent invalide geworden dan is het niet gemakkelijk om los te laten. Je wordt elke dag geconfronteerd. Wanneer je misbruikt bent is er op bepaald gebied iets geknapt. Ze zijn je grens over gegaan en je gebied voelt wellicht onveilig . misschien heb je zelf iets gedaan wat je leven voor altijd heeft beïnvloed. je komt het iedere dag tegen, je word elke dag geconfronteerd met de gevolgen.
We hebben het niet over een ballon
Zwaarmoedig blog? misschien, maar tegelijk ben ik er van overtuigd dat juist deze dingen, dat wat je los gelaten hebt, al deze dingen waar je moeite mee hebt nu juist datgene is wat je dichter bij God brengt. Loslaten is prachtig, het geef lucht, meer en meer. en weet je loslaten lijkt soms moeilijk en dat kan het ook zijn. immers we laten niet zomaar los. We hebben het niet over een ballon, maar over zaken die een deel zijn van wie we zijn geworden.
Loslaten van pijn maakt dat we anders zullen moeten gaan leven. loslaten van verdriet, betekent dat we het verdriet opgeven. Loslaten van boosheid maakt dat we niet meer boos willen reageren, maar hoe doen we dat allemaal? Een nieuwe fase een nieuwe manier van leven.
Hij kwam voor ons heel gewoon om ons te dienen, met ons op te trekken er voor ons te zijn. te laten zien wie de vader is en dat het veilig is als we loslaten.
Jezus kwam nu juist voor ons naar deze aarde. Hij wilde ons juist daar raken en vertellen dat het mogelijk is om los te laten, hij is gekomen om ons te bevrijden van datgene waar we vastlopen. Voor datgene wat ons dwars zit in het leven met hem. waardoor we Hem niet meer zien zoals hij werkelijk is. Hij kwam voor ons heel gewoon om ons te dienen, met ons op te trekken er voor ons te zijn. te laten zien wie de vader is en dat het veilig is als we loslaten.
Jezus weet hoe het is om pijn te voelen en angstig te zijn. hoe het is om verraden te worden en gekwetst door dierbaren. Hij wist wat verraad was en teleurstelling, maar hij wist ook wat overgave was. zichzelf terug te geven aan God. om van daaruit weer te leven te ontvangen. Wanneer wij leren loslaten zullen we ook weer kunnen ontvangen.
We hebben ruimte nodig om zijn Geest in ons leven te doen dalen.
We staan met lege handen en legen handen zijn nodig om zijn gift van leven te ontvangen. We hebben ruimte nodig om zijn Geest in ons leven te doen dalen. Vervuld te zijn van Hem die ons nooit meer zal verlaten. Die ons wil leiden dwars door moeite en verdriet heen. Op weg naar herstel
oorzaak en gevolg?
Onverstandig leven gaat ten koste van onszelf. wanneer we onverstandig omgaan met eten, te vet en te veel eten dan zal het gevolg zijn dat we niet alleen maar dik worden, maar ook dat we de kans vergroten om vroeg te sterven. Om hart en vaatziekte te krijgen.
Roken is ook zoiets. Het is erg slecht voor onze gezondheid en zorgt voor een grotere kans op longkanker.
Wanneer we slecht omgaan met de mensen om ons heen . wanneer we mensen belazeren en slechts leven voor eigen gewin. Ik gericht zijn dan zullen we waarschijnlijk heel veel relaties hebben in ons leven waarvan er echter maar weinig beklijven en dus leven we van de ene naar de andere verbroken relatie en het gevolg zal waarschijnlijk zijn dat er steeds minder mensen zullen zijn die jou vertrouwen. Kwestie van oorzaak en gevolg?
Als we echter doen wat goed is. als we goede keuzes maken zou het ons dan allemaal voor de wind gaan? komt het dan altijd goed? overkomt ons nooit meer iets? Worden we niet meer ziek? Krijgen we ziektes meer en kwalen. Wanneer we gezond eten krijgen we dan geen hart en vaatziekten. Geen longkanker als we nooit gerookt hebben.?
Als we mensen goed behandelen zullen we dan niet meer teleurgesteld raken. zullen we nooit meer afgewezen worden wanneer we oprecht zijn ? nooit meer gebroken relaties? Ook die komen dan nog altijd voor! We leven in een wereld waar deze zaken gebeuren.
Toch geloof ik oprecht en durf ik te beweren dat wanneer ons hart gericht is op het doen van goede dingen in osn leven . wanneer we gericht zijn op onze persoonlijke gezondheid we daar de vruchten van zullen plukken. We zullen dan minder vaak ziek worden in de regel. Wanneer we ziek zijn zullen we gemakkelijker herstellen. Omdat we meer weerstand hebben.
Wanneer het gaat om vriendschappen en relaties zullen we merken dat wanneer we daar oprecht tijd en energie in steken we dit ook terug zullen ontvangen. Wanneer we anderen respecteren zullen we ook gerespecteerd zijn.
Wanneer we ons leven lang slechts van anderen geprofiteerd hebben zullen ze ons profiteurs vinden en zal uiteindelijk d prijs daarvoor betaald worden. en wanneer we altijd gericht zijn op geld en status, zullen we misschien wel oud worden in een Mercedes sport, maar we zullen er alleen in zitten wanneer we oude en grijs zijn omdat een normaal mens van onze leeftijd ons niet meer zien zitten.
Egoïsme is een gevaarlijk spel. Hebben , hebben, hebben levert uiteindelijk niet werkelijk iets op. je zult uiteindelijk teleurgesteld zijn. alles wat we vergaren aan have en goed zal van weinig of generlei waarde zijn uiteindelijk. Iemand die zich zijn hele leven heeft volgevreten zal zijn laatste dagen met het water voor de dokter moeten. iemand die verkeerd e keuzes maakt op andere terreinen van zijn leven zal daar de vrucht van dragen. zo zal iemand die nooit om anderen heeft gedacht eenzaam sterven.
Ik wil hier natuurlijk nog een vrome noot aan toe voegen. Gods woord , de Bijbel zegt dat we goed moeten doen. goede keuzes moeten maken. wie ontzag heeft voor de Heer , zal lang leven, maar wie dat niet heeft, sterft vroegtijdig. Lees maar ff na in spreuken 10:27
Is het nu zo dat alle ongelovigen vroeg zullen sterven? Ik geloof dat niet de precieze strekking is van deze spreuk. Ik geloof wel dat de betekenis is dat wanneer wij niet goed omgaan met wat ons is gegeven, als we niet rechtvaardig leven, wanneer we onwijs handelen en Gods weg in de wind slaan, we veel zegen mislopen. Wanneer we niet gericht zijn op Gods eer en de relatie met hem en de mensen om ons heen we daar de negatieve vruchten van zullen plukken.
Wanneer we ons echter richten op wat God van ons vraagt zal hij ons een leven geven die niet altijd gemakkelijk is, maar waarin we hem kunne vertrouwen de rots op wie we kunnen bouwen. waarop we vast kunnen staan, terug kunnen vallen en in relatie leven. in gemeenschap leven met hem, zelf en onze broeders en zusters.
Het gaat niet om veroordeling na de dood. Ik spreek hier niet over hemel en hel of over veroordeling maar gewoon over ons leven hier en nu . over wat het gevolg is op termijn. Over keuzes maken. Wanneer we kiezen voor het goede zal het goede ook het gevolg zijn . wanneer we kiezen voor redelijkheid zal redelijkheid het gevolg zijn. wanneer we kiezen voor middelmatig leven zal het middelmatig eindigen. Wanneer we een leven leven in rottigheid zal het rot met ons aflopen.
Bangmakerij? Misschien , maar niet zo bedoeld het is vooral bedoeld als uitdaging . een uitdaging om het beste te kiezen boven het goede. Gods weg is de beste.
het middelste persoontje
In een boekje wat ik las over contextuele therapie( verlangen naar erkenning van Gerrie Reijers van Buuren) zien we dat mensen vaak emotioneel veel te dragen hebben in het leven. maar wat mij persoonlijk enorm aansprak is het beeld van het middelste persoontje.
Gerrie omschrijft een mens als het ware bestaande uit 3 personen die ze uitbeeld als playmobile poppetjes. Een klein poppetje wat staat voor ons diepste zelf. Puur met al zijn dromen en verlangens. het grootster poppetje staat voor ons volwassen zelf. Het middelste poppetje staat echter voor wie zijn geworden. eigenlijk is het het kleine poppetje met allerlei attributen waarmee het zich groter en groter heeft gemaakt. zo groot zelfs dat het kleintje vaak niet meer terug te vinden is. attributen die nodig waren ter bescherming, ter verdediging van het kleine ongerepte kind in hen.
De gedachten die ik nu heb zijn: wat zijn jouw en mij verdedigingsmiddelen geweest waar je tegenaan loopt en wat jou innerlijke kind met al zijn dromen en verlangens, met al zijn mooie eigenschappen zo heeft overschaduwd?
Veel mensen lopen aan tegen de emotionele bagage die ze gaandeweg het leven hebben opgedaan. Ze hebben zich aan alle kanten verweerd en beschermd, gevochten. Soms waren er methodes die gewerkt hebben om jezelf te beschermen tegen allerlei zaken en soms heeft er niets van al deze dingen gewerkt schijnbaar en ben je teleurgesteld geraakt. Je vraagt je wellicht af of er überhaupt een weg naar vrijheid is.
Sommige mensen zitten jarenlang in begeleiding, therapie en lijken geen steek verder te komen terwijl anderen beweren dat er redding is wanneer je Jezus leert kennen. de vraag is voor mij niet of Jezus vrij maakt. Ik weet dat het zo is. de vraag is of we ook werkelijk vrij willen komen?
Veel mensen houden pertinent vast aan wat hen hun leven lang blokkeert om te zijn wie ze in wezen willen zijn. sterker nog, om te zijn wat God in hen heeft gelegd. Ze negeren hun passie en verlangens om maar te kunnen functioneren naar eigen believen en zeggen dat ze vrij willen zijn, maar komen niet tot hjet punt van overgave aan degene die hen juist vrij zou kunnen maken.
Jezus probeert duidelijk te maken dat het leven met Hem niet gaat om wetten en regel, maar ook niet om slechts voor onszelf te leven. waar gaat het dan wel om? Waarom zouden mensen dan nog plannen maken en ambities hebben? de vraag is niet of we deze plannen mogen maken, maar aan wie we deze plannen opdragen. Voor wie we het doen?
Weet je ? God is goed en houdt van je en wil je leven drastisch veranderen, maar veelal wij verwachten dat hij in gaat grijpen in ons leven, wat hij overigens al heeft gedaan en nog altijd wil doen, maar vaak willen wij geen deel hebben aan zij n plan met ons leven. we verlangen er enerzijds naar om ons kleine persoontje de ruimte te geven, maar blijven hangen in ons middelste popje. Gewapend tot de tanden om te voorkomen dat iets of iemand ons beschadigd.
Wat is het geweldig te weten dat Jezus voor ons specifiek is gekomen. voor jou en mij. voor beschadigde mensen . voor mensen die hulp nodig hebben in het leven. zieke mensen, zondige mensen, beschadigde mensen, slechte mensen,…. Hij is gekomen om ons te helpen te veranderen. durven we Hem toe te laten? Een klein stukje , een klein beetje alvast? Jezus zegt : ik besteed mijn mijn tijd niet aan mensen die denken dat ze al goed genoeg zijn. (zie Luc 5:32)
Jezus wil ons helpen, willen wij geholpen worden. durven wij hem te zoeken, te vragen , aan te raken, te vragen, om herstel, genezing, bevrijding? Durven we ons hart te openen zodat Hij Zijn Geest kan laten werken in haar? Durf je je dromen te vertellen, je passie uit te leggen gewoon onder woorden te brengen? of blijf je het verstoppen uit angst en schaamte. Misschien zelfs begrijpelijk dat je bang bent en beschadigd, maar datgene doen wat je altijd hebt gedaan zal je brengen wat het je tot nu toe gebracht heeft. De situatie zal het zelfde blijven. Misschien in een andere context of op een andere manier het zelfde brengen, maar Jezus wil totale verandering brengen durf je de stap te nemen?
kijk ook eens op de site van Gerrie Reijersen van Buuren door hier te klikken kom je bij een aantal artikelen van haar uit
Pijn is niet de vijand!
in de totale bereidheid je te laten raken,
je hart zelfs te laten breken,
kan ontdekt worden dat de pijn
die je zo vreesde niet je vijand is,
maar het voertuig terug naar huis.
Gedicht :Erik van Zuydam
Ik ken Erik Zuydam niet. ik heb even op zijn weblog gekeken en deel een aantal zaken waar hij over spreekt misschien niet, maar dit is een gedichtje dat ik ergens tegenkwam op het net en die me wel enorm aansprak, aansluitend op een tekst die ik afgelopen tijd meerdere malen heb gelezen. Nl. een tekst uit Joël 2.
we zijn niet bang voor pijn, maar voor afwijzing!
Wat zijn wij mensen vaak bezig met de binnenkant te verstoppen voor anderen. wat zijn we vaak bezig onze pijn te verbergen achter enorme blokken hardheid. Meer en meer verstoppen we onze werkelijke gevoelens vaak omdat we bang zijn geraakt te worden. bang om onszelf te zijn.
We vrezen de pijn die het laten zien van ons zelf , van wat we werkelijk denken of voelen te weeg zou kunnen brengen. dit is wellicht niet zo vreemd wanneer je je hele leven lang gekwetst bent door anderen of wanneer je zo diep geraakt bent dat je wellicht jezelf verloren bent en niet meer weet hoe je nu werkelijk in elkaar steekt. Wat nu werkelijk van jou is en wat je doet om anderen te plezieren wellicht.
Angst voor mensen spant een strik zegt de bijbel. Mensen zeggen vaak dat angst een slechte raadgever is. ik geloof dat we angstig mogen zijn. ik denk dat het goed is te luisteren naar angstige gevoelens en gedachten, maar laat ze niet overheersen. Laat niet de angst jou leven in handen nemen.
wat is jouw gezicht?
Wanneer we ons leven laten leiden door wat men van ons verwacht, of door onze angsten en pijn, wanneer we gaan doen wat we moeten doen van wat ons leven overheerst zijn we dan nog wie we zijn? we kunnen ons een bepaalde houding aanmeten. Een image, een rol, een andere ik misschien, maar zijn we dan wie we willen zijn? zijn we dan ons zelf of de rol die we spelen?
Angst spant een strik, maar wanneer we op God vertrouwen , wanneer we Hem in ons leven binnenlaten dan wil Hij ons helpen onszelf te worden. dus gaat het niet zozeer om verandering in de eerste plaats. We spreken vaak over veranderen, maar het gaat in de eerste plaats om te worden die we in wezen al zijn diep in ons. Aangevuld met de kracht van Gods geest kunnen we ook werkelijk onszelf zijn. dat waar we altijd naar hebben verlangt. vrij van rollen die op ons gelegd zijn of die we onszelf hebben aangemeten.
durf je te vertrouwen?
Helaas gaat dit niet zonder pijn. Het doet pijn om zaken achter te laten. Er zijn mensen in ons leven die ons pijn hebben gedaan misschien, zaken in ons leven zoals de rollen die we gespeeld hebben die ons hebben geholpen om te doorstaan waar we het moeilijk mee hebben gehad. we hebben gebouwd op de angsten en de muren boden een stuk veiligheid om ons hart te beschermen. maar wordt het niet eens tijd om nu werkelijk jezelf te zijn?
God verlangt naar je zoals je bent. Hij kent je en zal er voor je zijn. geloven is vertrouwen. Dat vertrouwen is misschien voortdurend beschaamd, maar durf je God je leven binnen te laten en Hem je leven te laten veranderen? God is Heer, maar Hij is ook een Heer. Hij zal op een goede zacht moedige wijze opruiming houden in je leven. Hij neemt de tijd die nodig is om jou vrij te maken van allerlei moeilijke zaken.
Hij wil je thuis brengen. durf jij die stap te zetten op weg naar huis? Durf je je te laten raken door Gods Geest? Misschien zelfs je hart te laten breken/scheuren zodat Hij het weer kan gaan herstellen?
ga weer voelen , ervaren!
Pijn is niet je vijand. Maar niet werkelijk meer kunnen voelen, niet meer totaal lief te kunnen hebben, niet meer de zachtheid ervaren van Gods stem in jou hart en leven, niet meer jezelf kunnen zijn door wat er is gebeurd, niet meer de mogelijkheden te hebben om tot jezelf te komen houdt je af van wie je zou kunnen zijn. namelijk jezelf. jezelf in Christus Jezus.
Verander niet je buitenkant. Speel geen rol of imago. Doe de jas van boosheid, onverschilligheid, van angst en teleurstelling, van niet willen vergeven uit en doe de jas aan van zijn liefde en geborgenheid. Die maakt je kwetsbaar, maar tegelijk zo veel echter.
anders kleden.
Dit wil niet zeggen dat we ons niet meer zouden moeten beschermen in de toekomst. Dat we maar over ons heen moeten laten lopen. Dat we softies zijn. Jezus was geen softie, God is zeker niet soft. En ook wij mogen gewoon echte mannen en vrouwen zijn. mannen en vrouwen die vechten voor het goede. Daarbij hebben we soms een harnas nodig om te strijden, maar wanneer we in de rust komen mogen we deze weer afdoen. We mogen ook in dit harnas keuzes maken om Hem te dienen. Lees dit ook nog maar eens na.
Onbegrijpelijk kwetsbaar.
Wanneer mensen alleen zijn zijn ze kwetsbaar. Wanneer we alleen zijn doen we dingen anders. Er is minder overleg. Immers wie kunnen we vertrouwen als we alleen zijn? helaas is het ook vaak zo dat mensen die alleen staan of alleen gaan vaak gemakkelijk beschadigd raken. eenzaamheid kan mensen in een hoek drijven waar ze niet willen zitten. een hoek van diepe teleurstelling, rouw, bitterheid, woede, angst,… allemaal zaken die op zich gewone emoties zijn die we wanneer we in relatie leven best kunnen handelen , maar die wanneer we eenzaam zijn ons kunnen opvreten. Veel mensen worden daardoor juist wat ze niet willen zijn. ze gaan bepaalde mensen claimen of ze gaan juist tegenovergesteld reageren. Ze stoten mensen nog verder af met het zelfde gevolg. Waar we bang voor zijn gebeurt. we komen meer en meer alleen te staan in het leven.
De mens is gemaakt voor relatie, niet zozeer voor seksuele relatie, maar gewoon voor relaties onderling. Hoewel seks natuurlijk het allermooiste is in een goede relatie, is een goed relatie daar niet afhankelijk van. Toch geloof ik dat ieder mens er naar verlangt om geliefd te worden en lief te hebben. wanneer ik spreek over liefhebben van mensen en relaties bedoel ik min wezen wat ik ontmoeting noem. Onvoorwaardelijke liefde.
De vraag is of wij als mens onvoorwaardelijk lief kunnen hebben. kunnen wij liefhebben zonder dat we eisen stellen? zonder dat we belemmerd worden door wie we zelf zijn of wat wij van de ander vinden, zonder egoïstisch te zijn en controlerend? Ik geloof dat wij heel goed mensen lief kunnen hebben, maar dat liefde zonder God een totaal andere liefde is dan wanneer we God werkelijk kennen in ons leven.
Liefhebben van de ander betekent dan ook dat we kwetsbaar zijn. net zoals we kwetsbaar zijn wanneer we niet liefhebben als we alleen zijn. ik geloof dat we kunnen kiezen om kwetsbaar te zijn en de ander toe te laten in ons leven of we sluiten ons af voor de ander en zijn evenzo kwetsbaar, maar met het verschil dat we wellicht teleurgesteld raken in onze kwetsbaarheid als we liefhebben, maar dat we daarin ook rust kunnen vinden. Een mensen hart zal altijd rusteloos zijn wanneer ze ongeliefd is. ik bedoel daarmee wanneer ze geen liefde ervaart of bereid is liefde toe te laten zal ze onrustig zijn en inwendig uitschreeuwen om verwarmt te worden.
Wanneer we zoeken naar liefde, we voelen ons eenzaam , we zijn teleurgesteld wie kan ons rusteloos hart dan vervullen? Wie kan ons hart verwarmen als we niemand meer kunnen of durven vertrouwen? Ik geloof dat we daarvoor bij God moeten zijn. Hij kent ons. Hij heeft je gemaakt en heeft je lief. Durf je dat voorzichtig te geloven? durf je die liefde toe te laten in je leven?
U was het die mijn nieren vormde,
wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt.
Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel.
Toen ik in het verborgene gemaakt werd,
kunstig geweven in de schoot van de aarde,
was mijn wezen voor u geen geheim.
Uw ogen zagen mijn vormeloos begin,
Soms is dat wat je altijd gelooft hebt en waar je je leven op gefundeerd heb, dat wat jouw ook het meeste zekerheid gegeven heeft ineens niet zo stabiel meer en moet je loslaten. durf je te vertrouwen op God? God die meer is dan zomaar een bepaald wezen, maar die ondanks de menselijke gedachte toch ook heel persoonlijk is geworden. hij is persoonlijk geworden in Zijn zoon Jezus Christus. Onbegrijpelijk, maar tegelijk ook zo enorm mooi hoe God zichzelf in wezen gegeven heeft in Zijn zoon als kwetsbaar kind voor jou en mij. Onbegrijpelijk, maar zo tastbaar geworden dat we het soms bijna kunnen dragen op onze arm, maar tegelijk is hij ook die man geworden die ons verteld dat er niets gaat boven een relatie met God zijn Vader en de relatie met de naast. Zo word hij juist tastbaar als vriend. Als iemand die we kunnen vertrouwen. Die er voor ons is in moeilijke tijden. Gekomen om ons bij te staan en onze last te dragen. nogmaals onbegrijpelijk.
Ik geloof dat relatie met Hem juist het meest vertrouwde is wanneer we ons hart open durven stellen voor Hem. misschien gewoon eerst heel voorzichtig door ergens Hem te zoeken en Hem te vragen ons te helpen wanneer we het even niet meer weten en we ons niet zo goed voelen. als ons leven een puinhoop is geworden. ondraaglijk pijnlijk. Hij wil je helpen. Durf je Hem toe te laten?
de ontmoeting! 