Hoe is het gesteld met je? Wat zijn je gedachten, je verlangens, je dromen? Misschien weet je het niet eens echt. Misschien zoveel gedachten en nooit een echt uitgangspunt. Veel richtingen maar nooit de juiste weg? Veel mensen zoeken hun weg in het leven. Ze … Lees verder Ruimte om te wandelen?
Het is van het grootste belang dat jij en ik gericht blijven op Gods plan. Het gaat niet om wat wij denken of vinden in de eerste plaats maar om wat Gods grote plan is . Dat moet centraal staan in onze levens. Laat ons … Lees verder Dor, droog of hoopvol?
De bijbel is waar! Wanneer ik een woord of tekst of gedeelte niet geloof is mijn geloof gewoonweg onwaar.
We kunnen gewoon niet zeggen dat de bijbel niet goed is of niet deugd. We kunnen wel verschillend interpreteren. Sommigen zeggen dat dit niet mag. Ze willen de bijbel zelf laten spreken. Ze noemen teksten en zeggen dan wat er staat.
We kunnen inderdaad lezen wat er staat. Maar wat lees jij en wat lees ik. Wanneer we beseffen dat veel van wat we zien of lezen gekleurd wordt door onze persoonlijke omstandigheden .
Wat is het fijn dat desondanks de Bijbel het woord van God is. Wij begrijpen niet alles of zien niet alles zoals het was bedoeld. Toch is het woord waar.
Het is bewezen dat ze waar is. Jezus was op aarde. De bijbel is een bijzonder boek. Wanneer we het ontkrachten door bepaalde delen als onwaar te bestempelen , zeggen we eigenlijk dat God niet waar is.
Ik weet dat het waar is! Je gaat het zien als je het doorhebt zegt Johan Cruijff. En een lied zegt: ooit komt er een dag… Dan zullen heel veel zaken openbaar worden. Geweldig natuurlijk, maar veel dichterbij zie ik al dat wanneer er vergeving is mensen vrij worden .
Wow, ik ben zo blij! Echt waar!
Ik zet mijn wil er op dat er iets zal veranderen.
verandering van je omgeving begint bij Mij.
Ik kan jouw verandering zijn.
Er kan via Mij door jou bij anderen,
werkelijk iets veranderen .
Ik veranderde, water in wijn.
Ik laat je niet wat aanmodderen.
Ik deed wat spuug bij zand.
Genezing voor de ogen ,
En zie: Niets meer aan de hand.
Hoe anderen Mij ook af willen schilderen,
wat men ook over Me zegt of zei.
ik ben voor jouw persoonlijk gekomen,
in goddelijk menszijn.
Genadige verandering,
die begint bij Mij.
Die je doet beseffen,
dat jij er werkelijk mag zijn.
je mag zien en proeven,
horen, voelen,
helemaal ervaren,
wie Ik ben.
IK BEN !
HV 2013 05 30
Wie loopt nooit eens ergens tegenaan? Wie zou niet bepaalde patronen in zijn leven willen veranderen? ik denk als ik deze vragen stel zoals ik ze hier heb neergezet, mensen al gauw zeggen dat er altijd wil iets is wat men zou moeten aanpakken in hun persoonlijk leven.
ach, we maken ons er niet zo druk om.
Ik geloof dat we allemaal zaken hebben in ons leven waar we aan zouden kunnen werken en waarvan we weten dat het ons goed zou doen, maar ach, we maken ons er niet zo druk om. Per slot van rekening zijn we slechts mensen en we maken nu een maal fouten . op die manier relativeren we een hele hoop zaken in ons leven zodat er nooit werkelijk een verandering zal optreden op het gebied wat men voor ogen heeft.
Hoe kijk je tegen zaken aan in je leven. waarom lopen bepaalde zaken in het leven telkens weer fout? Of misschien zie je het niet als fout, maar zie je het als iets wat je telkens weer overkomt, puur pech. Waarom zie je bij bepaalde mensen geen verandering of stagneren ze in hun ontwikkeling terwijl anderen met niks beginnen en zich opwerken. (Ik spreek hier niet over geld of functie)
ik geloof dat veel mensen het leven niet zo boeiend meer vinden.
Ik vraag me af hoe het met jou gesteld is in deze. Waar sta jij? ik geloof dat veel mensen het leven niet zo boeiend meer vinden. Ik moet denken aan een clip van John Piper. Het zijn mensen die zich uitstrekken naar van alles en nog wat in het leven. voor hen lijken zaken belangrijk als een goed inkomen, een goed pensioen, veel vakanties, mooie kleren, duur telefoontje, de nieuwste trends, of ook wel het verzamelen van schelpen genoemd. in wezen proberen deze mensen hiermee hun leven van waarde te voorzien.
De vraag is wat is waardevol. Wat is werkelijk waardevol? Is jouw leven waardevol? Mijn leven is dat waardevol? Ik moet toegeven dat ik ook van die issues heb waar ik aan zou moeten werken, maar die ik niet de aandacht geef omdat het allemaal soms wel gemakkelijk is zo. misschien moet ik toch nog even duidelijk maken wat ik er mee bedoel vanuit mijn persoonlijk perspectief. Weet je : ik geloof dat het leven waardevol wordt wanneer we doen wat werkelijk in ons hart ligt voorbestemd. Dat we rijk worden in ons leven( wederom, het gaat niet over geld of goederen)wanneer we gaan doen waartoe we geroepen zijn. echter veel zaken waartoe we geroepen zijn krijgen niet werkelijk een kans tot ontplooiing omdat we er eenvoudig weg vaak niet werkelijk in geloven dat het mogelijk is in ons leven.
de meest waardevolle momenten (zijn) niet altijd de meest blije momenten
Weet je ? omdat we niet werkelijk geloof hebben dat we de capaciteiten hebben om iets te doen trekken we ons terug in onze oude routine en blijven we zoeken naar erkenning van mensen in plaats van op God te vertrouwen en in het feit dat Hij ons door en door kent. Ik geloof dat we veelal vasthouden aan oude zaken in ons leven om greep te kunnen houden op wat we hebben, wat we kunnen en daarmee eigenlijk de touwtjes zelf in handen houden. God echter heeft zoveel meer met ons voor. Zaken die ons zoveel meer zouden brengen. zaken die ons zouden doen groeien in afhankelijkheid van Hem.
Ik denk dat we te gauw tevreden zijn enerzijds, anderzijds geloof ik niet dat wat God ons geeft nu per definitie gemakkelijk is. ook niet dat het per definitie altijd blij maakt. Echter wat ik wel geloof is dat de meest waardevolle momenten in ons leven niet altijd de meest blije momenten zijn. enkele van mijn meest waardevolle momenten zijn die momenten dat ik heb moeten janken omdat een geliefde overleed in mijn bijzijn. Mijn meest waardevolle momenten zijn die momenten dat ik bij iemand was die diep in de put at en we geen oplossing wisten, maar we konden wel samen bidden tot God en we ervoeren dat hij gewoon bij ons was. de meest waardevolle momenten zijn het die moment dat we keuzes moesten/wilden maken en waarbij we geen idee hadden wat er zou komen en toch zijn het die momenten die me bij gebleven zijn als meest waardevol.
waardevol is (..) delen en samenzijn in diepe moeilijke momenten.
Ik ken ook blije momenten , die als ik er nu naar terug kijk me nog weinig doen. de aanschaf van een nieuw auto waar ik lang voor gespaard had. de lol op feestjes, leuke vriendschappen die naderhand toch niet intens waren, maar wel erg gezellig maar ook erg oppervlakkig bij nader inzien. Weet je wat is waardevol? De wereld legt de nadruk op lol en feest. Maar waardevol is ook delen en samenzijn in diepe moeilijke momenten.
Maak ik duidelijk waar ik heen wil? We hebben de autoriteit gekregen om zaken in ons leven aan te pakken, maar we kunnen ook blijven waar we zijn. dus: niet te diep gaan. Een lach en af en toe een traan. We geloven in God misschien zelfs, maar wat wij willen staat voorop. God komt daar ergens achteraan op een tweede , derde, of een nog lager plaats. We kunnen er ook voor kiezen om ons leven lang dicht bij God te leven en te doen wat hij van ons vraagt. Hem op de eerste plek te zetten met de gevolgen van dien. Dat betekent geconfronteerd worden met onszelf, met onze tekortkomingen en ook met die van anderen. maar het uitspreken van die tekortkomingen maakt het leven niet gemakkelijker, moeilijker wellicht, maar tegelijk we leren zoveel meer van God dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden. omdat we juist dan afhankelijk zijn van hem .
Vele mensen beweren dat wanneer iemand christen wordt, zich bekeerd , wedergeboren wordt hij als het ware daarmee een einde maakt aan wat men ook wel zijn oude natuurlijke kenmerken. Eigenlijk zeggen ze daarmee dat men na de wedergeboorte geen verkeerde keuzes meer mag en zal maken. immers men wandelt nu met God, men heeft het licht gezien en zou dus derhalve in waarheid moeten wandelen. in ieder geval zou een leven met Christus moeten voorkomen dat men terug zou vallen in oude gewoonten of situaties . men zou gaande weg vanuit de put moeten komen en wie een terugval zou krijgen in gedrag dan wel depressie of teleurstelling zou niet werkelijk in christus zijn, maar God los gelaten hebben of van de weg af geraakt zijn.
Eigenlijk beweren vel mensen daarmee dat men , wanneer we God in ons toelaten we ons moeten realiseren dat zijn liefde ons werkelijk dusdanig bewerkt dat men vrij wordt en onszelf ook te accepteren als mensen die de moeite waard zijn. eigenlijk zou dan als bewijs van ons geloof een ander mens zichtbaar moeten zijn voor de ander. Hiermee geven veel mensen aan dat wanneer we dus niet werkelijk alles doen wat de bijbel ons leert, wanneer we niet goed doen, ons goed voelen of moreel gezien niet veranderen, dat we dan iets verkeerds doen, namelijk we geloven dan niet werkelijk dat God ons een nieuwe identiteit gegeven heeft. Met andere woorden denken we te klein over ons zelf en daarmee ook over Gods werk in ons en door ons.
ze vallen daarmee zichzelf tegen en vragen zich dikwijls af of ze Christus in wezen wel werkelijk lief hebben .
Tja, klinkt aardig is het niet? maar wat nu als we ondanks het feit dat we Jezus Christus hebben leren kennen, ondanks het feit dat we gekozen hebben om Hem Heer te laten zijn in ons leven, maar desondanks aanlopen tegen de realiteit van teleurstelling en je ongelukkig voelen, depressief zijn en niet werkelijk verandering zien of ervaren in ons leven? veel mensen lopen hier in vast. Ze lopen vast in het feit dat ze bewust gekozen hebben om God in hun leven toe te laten. Ze maken goede keuzes, maar de opmerkingen van andere gelovigen, van mensen die hen als het ware voorschrijven wat te voelen en wat te beleven en hoe te doen maakt hen nog meer neerslachtig en teleurgesteld omdat ze dit allemaal zelf ook denken en geloven. terwijl ze proberen er hard aan te werken en van alles en nog wat te bewerkstelligen, lopen ze stuk op het feit dat ze falen in datgene wat ze van zichzelf verwacht hadden en de verwachtingen van anderen. ze vallen daarmee zichzelf tegen en vragen zich dikwijls af of ze Christus in wezen wel werkelijk lief hebben .
Ik geloof dat de christelijk gemeenschap hier veelal eenverkeerd beeld schetst van wat wedergeboorte of bekering inhoudt. We verkondigen met mooie woorden zaken als:
Eigenlijk zijn we als mens vaak op zoek naar een gemakkelijk en gelukkig leven in rust en voorspoed, is het niet?
Mooie woorden die soms ook werkelijkheid kunnen zijn in het leven van mensen, maar helaas is Christus vaak niet lijfelijk aanwezig in ons leven en ervaren we Hem vaak niet altijd als aanwezige gesprekspartner. Gebed lijkt vaak meer op een gesprek op afstand zoals een telefoongesprek en herstel wordt niet altijd gezien of ervaren. ook zijn veel mensen nog altijd eenzaam al hebben ze God in hun leven. Eigenlijk zijn we als mens vaak op zoek naar een gemakkelijk en gelukkig leven in rust en voorspoed, is het niet? echter het navolgen van Jezus zal ons dat niet per definitie geven al beweren veel mensen dat.
We zullen het niet altijd gemakkelijk hebben in het leven en de vraag is of we het gemakkelijker zullen krijgen in de toekomst. We worden immers meer dan ooit met onszelf geconfronteerd wanneer we Christus leren kennen. ook zullen we datgene wat ons in het leven zonder God rust bood in onze omstandigheden, al was het maar tijdelijk wellicht , los moeten laten. We hebben nu vaak juist te dealen met zaken die ons leven keihard binnen komen. we komen tot besef dat we het niet allemaal zelf kunnen. Waar we vroeger veelal zelf in handen namen en wisten hoe we bepaalde zaken konden oplossen blijkt nu dat het niet meer op die manier meer kan wanneer we het op Gods manier willen doen. Waar we ons vroeger spiegelden aan anderen , wat ons moreel vaak best op kon krikken, moeten we ons nu spiegelen aan Jezus christus en dat kan behoorlijk confronterend zijn. waarmee we onszelf in een totaal ander licht zien. we zien al onze onvolkomenheden helderder als ooit.
Ik geloof dat we vaak blijven hangen in de zoektocht naar onszelf, terwijl we in wezen op zoek zouden moeten gaan naar wie God is in ons leven.
Eigenlijk zijn mensen voortdurend op zoek naar zichzelf. Ik geloof ook dat dat belangrijk is. te weten wie je bent en waar het leven toe dient is belangrijk. te worden geconfronteerd met jezelf en de zaken uit verleden en heden die een bepaald invloed hebben op hoe je in het leven staat is niet verkeerd. De zoektocht om onder ogen te zien kan wellicht nodig zijn om te ontdekken en te begrijpen, maar tegelijk is het wellicht gelijk ook datgene wat ons tegenhoudt om werkelijk dieper te gaan. nog dieper gaan dan de de vraag wie we zijn? wat we hebben meegemaakt waartoe alles dient? … ?
Ik geloof dat we vaak blijven hangen in de zoektocht naar onszelf, terwijl we in wezen op zoek zouden moeten gaan naar wie God is in ons leven. we denken vaak God te kunnen ontdekken door onszelf te ontdekken , ik geloof dat niet , ik geloof dat we meer over onszelf zullen ontdekken wanneer we meer van God ontdekken. de christelijke wereld is vaak de wereldse manier van denken hierin gaan volgen.
God is goed! weet je dat? niet onze omstandigheden bepalen dat. niet wat anderen zeggen of wat we zelf vinden bepalen dat. God is goed! altijd! Zelfs de meest pijnlijke momenten in ons leven. in ons verleden of het nu brengen daarin geen verandering. God blijft goed. God veranderd niet ! Jouw persoonlijke omstandigheden of de omstandigheden van anderen bepalen niet wie God is.
God is goed . altijd!
Je leven zal veranderen wanneer je God in je leven toelaat. Maar zal je leven gemakkelijker worden? nee , ik geloof het niet. God vinden betekent rusten in zijn goedheid ondanks de omstandigheden waarin je verkeerd. Het gaat er niet om dat we blij of gelukkig moeten zijn met alles wat er in ons leven gebeurt. het is God er om te doen dat we met Hem in relatie leven ondanks de omstandigheden waarin we verkeren. Dat we we in relatie leven met anderen in zowel goede als slechte tijden. in vreugde , maar ook in verdriet . of misschien wel juist daarin het meest.
zal je leven gemakkelijker worden? nee , ik geloof het niet.
God wil dat we hem zoeken in alles wat we doen. Hij wil betrokken zijn/ worden. gekend zijn. Hij wil alles wat in de weg staat om werkelijk met ons in relatie te leven uit de weg ruimen. zonde staat in de weg. Zonde is echter mee r dan het doen van verkeerde dingen. We kunnen wellicht bepaalde zaken niet meer doen, zoals niet meer liegen, stelen of wat dan ook, maar het is Hem er om te doen dat e er op gericht zijn om niet meer leugenachtig te zijn of te begeren wat van de ander is. Wanneer we beschadigd zijn in ons leven zou het ons er niet om te doen moeten zijn dat we instant genezen of gerehabiliteerd zouden worden, maar hoe we God met ons herstel het beste zouden kunnen dienen. Als we vastgelopen zijn, moet het ons niet gaan om bevrijding te ervaren, maar om Gods goedheid als bevrijder te verkondigen.
Ons hart vol twijfel , angst en woede zou niet meer gericht moeten zijn op onszelf, ons eigen welbevinden, maar gericht op op de ander. gericht om liefde te geven. zou er op gericht moeten zijn om Gods liefde zichtbaar te maken en te verkondigen ondanks de omstandigheden.
Laten onze omstandigheden en wat mensen van ons vinden niet meer bepalend zijn voor hoe we naar buiten treden. God is levensveranderend, maar pas wanneer wij een veranderd leven gaan leiden.
Laten onze omstandigheden en wat mensen van ons vinden niet meer bepalend zijn voor hoe we naar buiten treden. God is levensveranderend, maar pas wanneer wij een veranderd leven gaan leiden. Hij is goed, laten wij goed doen vanuit onze relatie met Hem. in de kracht van de Heilige Geest gaan leven. in de diepste omstandigheden is God er bij, Hij is Goed ondanks alles. onveranderlijk goed is Hij!
Ik weet niet of jij het ooit hebt meegemaakt, maar er kunnen momenten zijn in je leven die je enerzijds dieptepunten zou kunnen noemen, anderzijds zijn het wellicht de momenten die je achteraf gezien,juist hoogtepunten zouden moeten noemen. Momenten die pijnlijk waren, maar enorm waardevol als je er over na gaat denken. Momenten die je bij nader inzien niet had willen missen al begrijp je ook niet waar het voor nodig is geweest.
momenten waarop we God beter leren kennen of juist er aan onder doorgaan
Larry Crabb beschrijft zulke momenten als momenten waarop we God beter leren kennen of juist er aan onderdoorgaan. Het zijn die momenten die ons alle hoop lijken te ontnemen we kunnen doen wat we zouden moeten doen. gehoorzaam zijn en alle geestelijke principes navolgen en beseffen wie je bent in Christus, maar des al niet te min de problemen blijven en de situatie veranderd niet.
Ik ken dit soort situaties maar al te goed. momenten van diepe pijn en grote moeite. Moeite met de omstandigheden, met mijzelf, met anderen, met God,met niet weten wat te doen en geen antwoorden op mijn vragen. Momenten die mij zijn overkomen, waar ik zelf soms wel en soms geen invloed op heb gehad, maar die in ieder geval wel een enorme indruk hebben achtergelaten en me ook gevormd hebben in mijn leven. en soms ook gewoon beschadigd. Momenten die een diepe indruk hebben achtergelaten. Allerlei zaken die me mede gevormd hebben tot wie ik nu ben.
Het gaat er niet om dat we iets al dan niet zouden moeten doen, maar om of we bereid zijn meer van God ons leven in te laten
Alle antwoorden komen in zulke situaties voorbij . soms door wat je hoort van anderen of door wat je jezelf voor probeert te houden: je zou meer moeten bidden, je geloof is niet groot genoeg, je moet vertrouwen hebben, je hebt therapie nodig, je moet leren loslaten, vergeven , christus volgen etc… ook opmerkingen als: God heeft er vast een bedoeling mee, Hij wil je vormen, kneden etc…
Vaak zijn deze zaken goed bedoeld en ze zijn vaak ook waar, maar de vraag is waarom op deze manier , wat moet ik nu werkelijk doen. gaat het om wat we zouden doen? wil Hij ons nu op een bepaalde manier ook vormen? Misschien. Ik geloof echter dat God ons liefheeft zoals we zijn. natuurlijk wil hij ons vormen, maar dat doet niet af aan het feit dat hij ons liefheeft zoals we zijn. we willen onze kinderen iets leren in dit leven, maar als dat niet lukt houden we evengoed van ze. Het gaat er niet om dat we iets al dan niet zouden moeten doen, maar om of we bereid zijn meer van God ons leven in te laten . dus niet om de momenten, niet om te leren loslaten, of we vergeven of we moeite hebben met onszelf, maar of we ook in moeilijke tijden God toe laten en niet op die momenten God buiten gaan sluiten.
het gaat niet om persoonlijke vervulling of een bepaalde gemoedsrust, niet om je geluk.
Het gaat mi. Veel meer om het feit dat wij God leren kennen in ons leven. dat we leren Wie hij is. niet zo zeer iets van God leren kenen om tot bekering te komen (wel een belangrijk item trouwens wat mij betreft), maar dat we meer en meer zullen gaan verlangen naar diepe ontmoeting met God zelf. De Schepper van hemel en aarde. Naar diepe, diepe relatie met Hem zelf, dat we leren Zijn stem te verstaan ondanks de omstandigheden waarin we verkeren.
Rick Warren stelt dat het niet om ons gaat. het gaat in dit leven niet in de eerste plaats allemaal om jou of mij. het gaat niet om persoonlijke vervulling of een bepaalde gemoedsrust, niet om je geluk. De vraag is waar gaat het dan wel om? Ik geloof dat het gaat dat we Op God blijven zien ondanks de omstandigheden. Dat niet de omstandigheden bepalen welke mate van geloof we hebben.
Het meest gruwelijke was ook het meest intieme, diepste, wat Hij ooit had kunnen doen.
Wanneer we zien op Jezus , dan zien we dat Hij alle lijden heeft gekend. Die het ook toe liet al was het verschrikkelijk moeilijk. Hij werd bespot en geslagen zoals we dat gemakkelijk zeggen, maar dat dat ging ver. Uiteindelijk stierf hij aan het kruis, werd gemarteld voor ons zoals we dat dan zeggen. wanneer we dit echter diep door alten dringen dan zien we dat Hij trouw bleef aan de Vader ongeacht wat er gebeurde. Ongeacht wat de Vader van hem vroeg. Ongeacht wat mensen van Hem zeiden. Ongeacht de omstandigheden. We zien in de Bijbel mooie verhalen over het werk van Jezus. De wonderen, maar wat het meest essentieel was, is ook het meest pijnlijke. Het meest gruwelijke was ook het meest intieme, diepste, wat Hij ooit had kunnen doen.
We zien dat juist de meest pijnlijke momenten , momenten zijn van bewustwording. Bewustwording van de betrekkelijkheid van het leven op deze aarde. We worden ons bewust van zaken die waardevol zijn wanneer we ze ons af genomen worden. we zien wat van waarde is al we het niet meer in ons bezit hebben. we worden ons bewust van vriendschap als we vrienden zijn verloren. We weten wat het is om lief te hebben en geliefd te zijn als we onze geliefden er niet meer zijn. we leren wat het betekent om te leven als we de dood ervaren hebben. ik geloof zelfs dat we het echte leven mogen ervaren als we met Christus begraven en gestorven zijn om met Hem daar weer uit op te staan.
Ik moet echter toegeven dat die momenten van moeite niet de momenten zijn waar ik op dat moment zelf God hartelijk heb gedankt voor de lessen.
Ik heb veel geleerd over God door mijn opvoeding. Door de school waar ik heen ging en de kerk die we bezochten. De verhalen en de manieren waarop me iets is verteld. Maar ik geloof dat de werkelijke diepe waarde van wie god is en wil zijn in ons leven, dat we die pas leren kennen wanneer God ons werkelijk diep van binnen raakt. Vaak is dat op de plek waar we worstelen. Waar we worstelen met wie we zijn, met onze gevoelens, verlangens , met afwijzing en teleurstellingen met de grootste shocksituaties van ons leven. waar we geconfronteerd worden met het feit dat niet wij ons leven in de hand hebben. waar we leren erkennen dat we een Hogere macht nodig hebben in ons leven.
Ik moet echter toegeven dat die momenten van moeite niet de momenten zijn waar ik op dat moment zelf God hartelijk heb gedankt voor de lessen. Het tegenovergestelde berust meer op waarheid. toch wanneer ik terug kijk , ben ik blij met de momenten in mijn leven die er zijn geweest. Juist de moeilijkste periodes zijn me achteraf gezien het meest dierbaar geworden. ik had ze niet willen missen, maar ik zou ze ook niet graag over willen doen.
Misschien een wat harde uitspraak, maar de kerk lijkt meer en meer een plaats te worden waar we het allemaal gezellig met elkaar moeten hebben. waar fun gemaakt moet kunnen worden en waar we met elkaar leuke dingen doen. natuurlijk allemaal in Gods naam. Natuurlijk onder de vlag van gemeenschap hebben met elkaar.
Met dit blog reageer ik op het blog op gospelfellowships. Waar dit min of meer ook gesteld wordt. ik moest gelijk denken aan de woorden van David Wilkerson hierbij. Hoe is het met ons gesteld. We komen naar de kerk en we hebben geweldige muziek, goed opgezette preken en daarbij ook de juiste visuele materialen. Goede stoelen om in te zitten en relax te kunnen zijn. ook zijn de regels dusdanig opgesteld dat we zoals dat heet laagdrempelig zijn voor buitenstaanders, maar toch … hoeveel nieuwe mensen winnen we hier nu werkelijk mee? Als we al mensen winnen in de kerk, dan vraag ik me af hoeveel nieuw geboren christenen winnen we werkelijk of zijn het mensen uit andere kerken die zich elders niet meer thuis voelen?
De vraag is waarom gaan we nu werkelijk naar de kerk? is het omdat we het gezellig hebben met elkaar? is het om de manier waarop we de dingen georganiseerd waarbij we ons veilig en vertrouwd voelen? is het om te luisteren naar wat goede woorden en muziek? Misschien missen we het punt dat we naar de kerk gaan om God gezamenlijk te eren. Om te leren hoe we Jezus moeten volgen. Hoe we opnieuw vervuld worden met kracht van de Heilige Geest voor de weke die op de zondag volgt.
Wanneer ik in de kerk ben hoor ik soms uitspraken, en doe daar eerlijk gezegd soms aan mee, over de lengte van de preek. Over hoe goed iemand kan preken. Over de muziek en de leuke liederen , maar ik hoor weinig mensen iets zeggen over de inhoud. Ik vraag me soms af wat het inhoudelijk met hen doet. ook wat het met me zelf doet.
Ik geloof dat we iets machtigs hebben uitgeschakeld in de kerk. we spreken in de kerk over God en over Jezus christus, over de heilige Geest en wat het woord ons allemaal zo te brengen heeft, maar in hoeverre is ze werkelijk levend aanwezig? In hoeverre staan we open voor wat God ons te zeggen heeft? Luisteren niet veelal naar preken die leuk gebracht worden om de geintjes in plaats van om de inhoud. Zijn we niet geneigd de spreker leuk en aardig te vinden die ons iets leuks 
voorschotelt dan een lezer die ons de les leest? Ik wil daarmee niet zeggen dat het allemaal fout gaat in de kerk en dat we de les gelezen zouden moeten worden, maar ik vraag me af wie er nog werkelijk geraakt worden in de kerk? hoe vaak word je nog werkelijk geraakt door Gods woord? hoe vaak word je diep van binnen geraakt om dingen te gaan veranderen in je eigen leven . besef je dat dat soms helemaal niet zo leuk is , maar pijn doet van binnen?
Ik schets hier een wat negatief beeld van de kerk. ik ben een stuk milder in de praktijk hoor, maar wil even op deze kant zitten om ons bewust te maken van hoe we naar de kerk kunnen gaan en niet bewust zijn van de gevaren van een oppervlakkig geloof. Ik geloof dat oppervlakkigheid en een passieve houding iets is wat satan ons graag wil geven. oppervlakkige preken en veel muziek om ons te onthouden wat werkelijk belangrijk voor ons is.
Laten we God zoeken en elkaar bemoedigen om te komen en er voor elkaar te zijn om Christus te verkondigen en zijn verlossingswerk voor jou en mij. laten we met blijdschap en betrokkenheid op staan en Hem de eer geven die Hij verdient. Ik bedoel dan niet alleen op zondag, maar in ons hele leven. ik vraag me af hoeveel mensen door jou God hebben leren kennen. Laten we opgaan en met enthousiasme voor God ons opnieuw laten aanraken door Hem die alles voor ons heeft volbracht. Laten we vertellen over het koninkrijk van God , hier en nu. Laten we bewust worden dat we kinderen van Zijn koninkrijk zijn en als kinderen van Gods koninkrijk gaan leven. laten we vertellen dat God herstel wil geven aan een ieder. we geloven toch dat God herstel wil geven aan gebroken harten? of geloven we dat niet werkelijk meer.
Laten we met Kracht in de wereld staan. Kracht die we onder andere gezamenlijk halen uit de diensten op zondag in de kerk. de kerk de gemeenschap van gelovigen. Waar we samen een vuist kunnen maken om de vijand te verslaan.laten we de slapheid van de kerk overwinnen door op te staan en doen waarvoor we geroepen zijn. laten we keuzes maken, stappen zetten om Hem werkelijk te dienen. geloof niet dat wekelijks naar de kerk gaan om geamuseerd t e worden dat dat ook werkelijk dienen is van God.
velen van ons zullen moeten opstaan en achterlaten wat ons bind aan wat de wereld van ons verwacht. laten we onze tijd die we te veel achter de pc en tv zitten besteden aan dat wat God van ons verlangt. hoe dan ook zullen we veranderen. wanneer we ons op Hem richten zullen we veranderen en meer op Hem gaan lijken, maar wanneer we ons niet werkelijk laten raken zullen we veranderen. ons hart zal leeg raken en vervuld worden met datgene waar we ons mee vullen. de vraag is echter in hoeverre dat ook werkelijk onze interesse heeft.
laten we uit de kast komen en het lef laten zien dat we christenen zijn, werkelijke volgelingen van Jezus Christus. laten we doen wat Jezus deed. laten we God liefhebben boven alles en de naaste als onszelf. laten we ons hart richten op de waarheid en leven met een houding van waarachtigheid. laten we het werk doen waartoe God ons roept en ons niet laten weerhouden door angst. kortom wij zijn de kerk en de kerk kan krachtig zijn maar alten we onze kracht niet halen uit een methodiek maniertjes, maar laten we werkelijk God zoeken. immers de kerk zijn wij, ben ik.
Het lijkt er soms op dat alles in deze wereld, deze maatschappij draait om de buitenkant. Wanneer we dingen willen doen we dat om ons zelf te profileren. Te laten zien aan anderen hoe goed we zijn. hoe succesvol. Hoe rijk. Hoe intelligent. Hoe…?
WAT maakt je gelukkig
Het lijkt soms allemaal te gaan om WAT we hebben. WAT we hebben bereikt. We kopen spullen die we niet werkelijk nodig hebben en hopen dat ze ons voldoening zullen schenken. we vragen ons nauwelijks af of ze wel werkelijk zo goed voor ons zijn. de vraag is misschien wel WAT maakt je gelukkig.
Je vraagt je misschien af HOE je nu gelukkig zou kunnen zijn. HOE je je leven anders zou kunnen gaan inrichten. Hoe je leven er uit zou zien als je andere keuzes had gemaakt.
De vraag blijft echter WAAROM je het anders zou gaan doen. WAAROM zou je niet gewoon tevreden zijn met wat je hebt. Je hebt immers WAT je nodig hebt. Je weet HOE je hebt bereikt WAT je voor ogen had.
Willen we niet gewoon ons hart volgen?
De vraag is of dat ook werkelijk zo is. heb je gekregen wat je wilde? Ik geloof dat de WAAROM in deze belangrijk is . ik geloof dat het de kern van ons bestaan raakt. Willen we niet gewoon ons hart volgen? Doen waarvoor we geboren zijn? leven vanuit ons hart. Tot de kern komen van wie we in wezen zijn?
Als ik de filmpjes bekijk dan moet ik denken aan TEEN CHALLENGE, de Spetse hoeve waar ik werk met nog andere collega’s. wat hebben we een geweldig team en wat doen we samen een prachtig werk. Waarom is dit zo’n vervullend werk? Omdat we gedreven worden vanuit de kern van ons leven. ons hart. WAAROM om dat we gedreven worden door Gods Geest in ons.
Omdat we gedreven worden vanuit de kern van ons leven.
Ik zie iedere dag hoe mannen veranderen. ik zie hoe er herstel plaats vind in het leven van de mannen die er leven. ik zie hoe geweldig het is als God het hart van mensen aanraakt. Ik zie hoe mooi het is als een vol van de verdorven invloed van WAT drugs met een leven doet en ik zie ook HOE het anders kan wanneer de verslaving niet meer het punt is waar het om gaat als ze gaan ontdekken WAAROM ze vrij mogen leven .
God houdt van mensen. van ons allemaal. van relatie met jou en mij. WAAROM? Omdat we zijn geliefde kinderen zijn en we de moeite waard zijn. JIJ BENT DE MOEITE WAARD! Ik zeg dit niet zomaar. Ik weet het! Waarom ? omdat Jezus jou de moeite waard vond om voor je te sterven. Daarom.
JIJ BENT DE MOEITE WAARD!
de ontmoeting! 