Zijn Weg met jou is Waarheid en brengt Leven.

Jezus is de weg , de waarheid en het leven. Een uitspraak die de meeste gelovigen kennen. De vraag is of ze ook de diepte van deze uitspraak kennen.  Bijvoorbeeld, wat betekent het als Jezus de weg is?  We begrijpen over het algemeen heel goed de keuze die we mogen maken voor Hem zelf en dat Zijn Weg Gods Weg is en dat we dus onze weg mogen gaan zoals Hij ons die voorgeleefd heeft, maar begint die pas waar we Hem ons leven binnen laten? Ik geloof dat Gods weg met ons al veel eerder begonnen is.

Zijn Weg met jou en mij begint al van voor de geboorte, namelijk daar waar Hij ons bedacht.al voor de grondlegging van de wereld zelfs. Zijn Weg is onbegrijpelijk in veel zaken en we ervaren de Weg als de onze vanwege de keuzes die we hebben gemaakt of vanwege wat er zoal is gebeurd en gedaan. Wat ons is overkomen.de tranen die we hebben moeten laten en de mensen die we ontmoeten, de verliezen die hebben gehad horen daar ook bij. We typeren het als onze weg, maar onze weg is in Gods hand. Wat er is gebeurt en gedaan op onze weg is ter voorbereiding. Daar waar we Jezus toelaten daar wordt het Zijn Weg. Hij is vanaf het allereerste begin betrokken. Dus onze weg is ook Zijn Weg met ons.

Hij is de Waarheid. De waarheid is dat er niets is wat Hem uit de klauwen loopt. Veel zaken zijn uit de klauwen gelopen omdat we Hem geen ruimte geven en we voortdurend blijven geloven dat we zelf de waarheid in pacht hebben. Dat wij weten wat goed is voor ons,voor de wereld. Het is een grote leugen dat wie in staat zijn ons leven onder controle te krijgen. Satan probeert ons voortdurend er van te overtuigen met onwaarheden. Als we er maar goed uitzien, de juiste opleiding hebben, genoeg financiën etc…

De Waarheid is dat Jezus weet wat goed voor ons is en ons wijst op hoe te leven. Hij wijst in en door zijn manier van leven op God. Wij proberen in ons leven vooral onszelf te profileren en te bewijzen. Het is onwaarschijnlijk dat wij werkelijk volledig in de waarheid zijn vanuit onszelf. We mogen echter ons leven bouwen op Hem die ons in relatie wil brengen met Zijn Vader en door Hem ook de onze is geworden. Hij is de eerste,maar de Vader stelt ons aan Hem gelijk. Zijn liefde is waarachtige Liefde. Onbegrijpelijke Waarheid van waaruit we mogen uitdelen zoals ons is uitgedeeld.

Hij is het Leven. Vanuit onszelf is ons leven dood, dor, droog. Alles in ons is dood vanuit onszelf. Hij is het Leven in ons. Daar waar we Hem toelaten brengt Hij leven. Veel mensen blijven zelf aanklooien en wat ze doen en de keuzes die ze maken brengen geen leven. We denken soms dat het wel zo is. We denken dat wanneer we onszelf vermaken, lol hebben, dingen doen die ons vermaken dat dit leven is. Echter niets in onszelf, vanuit onszelf brengt werkelijk leven voort. Enkel de dood. We zien het om ons heen . Relaties lopen stuk. Oorlogen en crisissen. Mensen beschadigen anderen of ze raken beschadigd.  Zelfs dat wat het meest waardevol is maken we stuk.

Het Leven is in Hem. Vanuit God is het leven ontstaan en dor Christus mogen we deelgenoot zijn aan het eeuwige leven. Veel mensen denken zelf het leven te kunnen maken door te creëren, van alles te doen, zich te profileren, kinderen voort te brengen.  Het is echter dat vanuit ons leven komt. Zelfs onze kinderen en dat wat we presteren, opgetuigd hebben is niet werkelijk leven omdat wanneer we sterven het uiteindelijk ophoudt. Slechts waar we Jezus toelaten is werkelijk Leven. Waar we anderen meenemen in relatie, waar we onze tijd en energie geven vanuit de Liefde van God voor ons, voor de ander, de wereld, voor gerechtigheid, daar is leven.

Wanneer we geloven dat Jezus de Weg, de Waarheid en het Leven is, daar zal onze doodlopende weg een weg van Waarheid worden. Veel mensen blijven vasthouden aan alles wat ze zelf gedaan hebben. Veel mensen houden vast aan het verleden, of kijken naar de toekomst omdat het verleden zo stroef, pijnlijk en teleurstellend was. Veel mensen leven hun hele leven en vullen hun eigen waarheid in en beseffen niet dat het allemaal niet werkelijk leven is. Ze zijn ahw op weg naar de hel.

Jezus is de Weg en alles wijst naar Hem. De hele wereld lijkt zich soms tegen Hem te keren. Het is niet populair om te zeggen dat je het anders wil gaan doen en dat de rugzak van je leven juist een pakket is die Hij ons wil gaan meegeven om ons op de weg te leiden in de juiste richting. Het is de Waarheid als je durft toe te geven dat leven met Hem niet altijd / vaak niet gemakkelijk is. Soms hard en moeilijk, maar dat juist in Hem de bittere tijd , de moeilijkheden van waarde zijn. Dat maakt het dode leven juist het leven waard. Het geeft ons hoop en toekomst . Niet hier, maar in alle eeuwigheid.

Bereid en toegewijd!

Laatste onderwerp in de serie van Watchman nee, het leven dat overwint gaat over toewijding. Enerzijds is dit waar het qua geloof  om gaat, anderzijds moeten we concluderen dat er veel mensen zijn die zich niet echt toegewijd hebben en toch christenen zijn. Misschien kunnen we stellen dat ze het nooit goed begrepen hebben omdat ze zich er niet op toegelegd hebben dit te onderzoeken. Ze waren immers niet toegewijd, anderzijds zou het kunnen zijn dat ze het wel geweest zijn, maar het ergens hebben verloren onderweg  door een leven van UPS en downs. Een overwinningsleven is een leven van toewijding. Ik onderzoek ook bij mijzelf waar ik ben toegewijd en waar ik juist deze toewijding mis. 

Blog 9

Allereerst moeten we stellen dat toewijding in geloof ons in staat stelt om door te gaan waar we als ongelovige af zouden haken. Waarom is het zo belangrijk om toch toegewijd te zijn?want het is toch God, Die in ons werkt, zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen? (Filippenzen 2:13) toch kunnen we stellen dat hier ook iets in zit van de wil. De bereidheid. als we Christus hebben leren kennen dan zal Hij in ons werken, maar als we de bereidheid hebben en toegewijd zijn dan stellen we ons onder autoriteit van Christus. De liefde dringt ons er toe. De Here gaf Zijn leven voor ons opdat we niet meer voor onszelf zouden leven, maar voor Hem. (2 Korintiërs 5:14-15)

Toewijding is nodig en vraagt om alles wat we eerder in de blogs al bespraken, maar niet is meer dan enkel het doen en ervaren, het is ook ons leven overgeven in totaliteit. We zijn enerzijds gekocht en betaald en dus slaven van de gerechtigheid geworden . Dat is voor velen onbegrijpelijk, maar we zijn slaven van gerechtigheid. Enerzijds zijn er dus gekocht en anderzijds geven we ons leven bereidwillig over in toewijding aan onze Heer.

Een mooi voorbeeld is het verhaal wat beschreven staat van een Afrikaans slaven meisje dat verkocht zou worden en waar twee mannen biedingen deden. Het meisje moest zi enorm huilen dat er een derde persoon bij kwam en een enorm bedrag voor ver boven dat van de andere mannen waarop het meisje aan de derde persoon verkocht werd. Deze werd in feite de eigenaar, maar liet gelijk de ketenen losmaken en vertelde haar dat ze gekocht was om haar vrij te kunnen laten. Daarop stelde de vrouw dat ze deze man voor altijd toegewijd zou zijn vanwege deze verkregen vrijheid.

God heeft ons gered uit de handen van anderen die ons leven willen beïnvloeden en willen bepalen hoe te leven. God echter kocht ons vrij door het bloed van Jezus, wat meer is dan zilver of goud. Enerzijds voelen we ons soms verplicht iets te doen voor God omwille van de vrijheid die we hebben mogen ontvangen, maar dan hebben ze nog niet perse ook de liefde van de Heer oprecht toegelaten. De dag echter dat ze ontdekken dat ze niet enkel onder autoriteit staan van God, maar ook werkelijk vrij zijn in deze maakt dat we niet anders kunnen zijn dan dankbaar omdat we mogen weten geliefd te zijn, gered, bevrijd.

Wat geef je?

Toewijding blijkt uit datgene wat we overgeven. Dat is ons leven. Dat zijn de mensen in ons leven. Onze geliefden, familie en vrienden. Dat is omdat we niet slechts zijn eigendom willen zijn als persoon, maar toewijding zegt dat we in alles Hem Heer laten zijn over ons leven inclusief onze relaties. Maar ook onze zaken en aangelegenheden. Alles wat we doen is tot eer van Zijn naam. We doen niet meer de dingen voor onszelf,maar stellen dat alles wat we doen is als een offer voor God. Is dat wat we doen ten eet van God op dit moment? Ben je toegewijd in je relaties? Ben je toegewijd in wat je doet? Maar ook is wat je hebt aan spullen,geld,goederen hebt van Hem? Gebruik je het om te delen, Hem te eren of wil je meer om er zelf gemak van te hebben?

Laten we onsze lichamen stellen tot een levend, heilig en Goede welgevallig offer. Niet gelijkvormig aan de wereld, maar veranderd in ons denken. Dat is pas echt vernieuwing, hervorming, verandering. Dan zullen we niet alleen doen, maar ook meer en meer ontdekken wat goed is en wat het betekent volkomen welgevallig en toegewijd te zijn(Romeinen 12:1-2) dat is dus al wat we hebben , maar ook onze dromen , gedachten, etc… Willen we onder de autoriteit brengen van Hem. Dat zegt dat we Hem vragen wat goed voor ons is en ons daarin laten leiden.

De gevolgen van oprechte toewijding zijn dat we niet voortdurend heen en weer geslingerd zijn tussen wat van de wereld is en wat van God, maar dat we in alles wat we doen de wil van God zoeken. Hebben we dan geen vrijheid in deze? God stelt ons dat we vrij zijn met dat wat we tot onze beschikking hebben, maar waar Hij ons roept we ook bereid te zijn te gaan waar dit nodig is en te doen wat nodig is tot eer van zijn naam. Wat van ons is. Van Jemen dus kunnen we eventueel achterlaten en Hem dienen op plaatsen waar dit nodig mocht zijn.

Hij kent ons en zend ons waar we in Zijn naam iets mogen betekenen. Soms is dat heel dichtbij. Op ons werk, in ons gezin, in de kerk,… Soms roept God om uit te stappen. Ander dingen te doen. God zorgt voor de juiste timing en voorbereiding. Hij geeft wat nodig is op zijn tijd. Zijn wij bereid om te het te doen als de meester het ons vraagt?

Vier het Leven!

Inzake het overwinningsleven hebben we al een aantal zaken besproken is dat wij vanuit zelf de overwinning niet kunnen behalen. Dat zonde overwonnen dient te zijn in Christus. Dus overgave een belangrijk onderdeel is en dat we geloof moeten hebben. Ongeloof is het wanneer we terugvallen en het zelf proberen. We mogen groeien in genade en vertrouwen. Vandaag zullen we hebben over wat nu werkelijk getuigt van een overwinningsleven. 

Blog 8

In de kerk wordt veel gezongen. Dat is niet voor niets. Het is belangrijk om te zingen van de overwinning in ons leven door Christus behaald. Daarom is wat we zingen in woord en melodie van belang. Het is van belang dat we de juiste toon aanslaan. In psalm 20:5 kunnen we lezen: ‘ Wij willen juichen over Uw overwinning, enin de naam van onze God de vaandels opsteken; de Hete vervullen al uw begeerten’. Overal in de Bijbel hoor je de lofzang terug over wat God gegaan heeft. Dat is niet voor niets.

Als we spreken over overwinning dan is het teken van die overwinning dat wij roemen. Als feyenoord speelt en het team behaald de overwinning dan zingen en juichen wij als legioen. Als we in de kerk zingen, dan mogen we hetzelfde doen als het van leger van God. Het vreemde is dat veel gelovigen juist in de kerk vaak voorzichtig meezingen alsof de overwinning niet volledig is. Misschien geld dat ook voor sommigen. Niet omdat Christus niet heeft overwonnen, maar ze maken geen deel uit van de overwinning van Christus omdat ze proberen voortdurend zelf de overwinning te behalen.

Bewustwording in het zingen

De juiste toon is het als wij zingen van Gods grootheid in Christus. Soms zingen we op een feestje harder dan in de kerk. Geen liederen van overwinning maar liederen die andere zaken aanroeren. Veel mensen zingen liever over zaken die geen impact hebben of zelfs van vunzigheden bevat. Ik zeg niet dat we niet mogen zingen en lol mogen hebben, maar we hebben altijd als christenen de keuze om te kiezen waaraan we deel nemen.

Ik geloof dat wanneer we ons loflied aanheffen tav de overwinning die Christus feed in ons leven,dit ondersteunend is aan ons geloof. Ze bekrachtigd ahw het werk van Christus in ons. Wanneer we verzocht worden,het allemaal even tegenzit of het fysiek niet meer aan kunnen, dan mogen we weten dat we niet zelf hoeven strijden, maar dat we reeds in Christus overwinnen hebben. We hoeven niet voortdurend bezig te zijn met allerlei gebeden en lezen en het zoeken van christelijke bezigheden, maar we mogen God in ons leven loven en prijzen om wie Hij is en wat Hij in Christus voor ons bewerkt heeft.

Meer dan overwinnaars

Veel mensen willen wel prijzen als de overwinning gekomen is, maar een echte Feyenoorder prijst de overwinning al voor de winst is behaald. Ze zingen en juichen tov het team. Ze voetballen niet zelf, maar moedigen daarmee aan om op te staan en maken deel uit van het groter geheel. In Christus hebben wij een grotere eer van waaruit wij mogen putten. Omdat de Overwinning reeds is behaald. We mogen haar niet enkel claimen, maar er ook in leven en er van getuigen. We hoeven niet te wachten op een specifieke gebeurtenis in ons leven of een wonder alvorens te getuigen. Het wonder is reeds geschied en het gezang meer dan waard.

Er houden de overwinning vast door wat we geloven, het laat zien waar we voor staan en waarom en waarin we vertrouwen. Als we het moeilijk hebben dan mogen we opstaan om te zingen en te juichen ook als we de overwinning niet persoonlijk ervaren in ons denken of in gevoel. Want God, de Vader van onze Heer Jezus die door Zijn overwinning ons mede erfgenamen heeft gemaakt en door wie wij onszelf dus ook kinderen van De Vader mogen noemen. We worden door God met kracht bewaakt door het geloof. Door het geloof hebben we gezien en zullen we voortdurend blijven ontdekken wat God gedaan heeft en zal blijven doen. Daar mogen we ons in verheugen en juichen zelfs als we beproefd worden. De overwinning zal ons geopenbaard worden in geloof, al zal ze soms heftig beproefd worden. Al hebben we God niet letterlijk gezien, we hebben gehoord en gezien van wat Hij in ons en in anderen heeft gedaan. En wat we nooit mogen vergeten is de uiteindelijke overwinning die komt als we Hem letterlijk zullen ontmoeten. (1 Petrus 1:3‭-‬9)

Geloof getest.

Blog 6

Veel mensen lopen vast in eigen kunnen. Ze proberen voortdurend op eigen kracht, door wilskracht, hun geloof te bewijzen. Eigenlijk staan ze nog voortdurend de strijd te leveren die al lang is overwonnen. Het is feitelijk ongeloof. Geloof wil dat we op God vertrouwen, ongeloof zegt het lukt je niet en toch blijven we proberen wat we onmogelijk kunnen. Als we het al kunnen is het kortdurende overwinning die niet van God is. 

Geloof is de sleutel als het gaat om een overwinningsleven. We kunnen erkennen dat we zondig zijn, daar berouw over hebben en het erkennen, we kunnen zelfs onze focus verleggen op het christelijk geloof, maar is ons hart vol van geloof? De Bijbel leert ons dat ons geloof beproefd, getest wordt. Veel mensen hebben daar hun gedachten over, maar wie werkelijk Gods hart kent weet dat het niet gaat om je liefde voor Hem te testen of hoe groot je bent qua christelijk leven. God is niet uit zichzelf te profileren. Hij heeft dat niet nodig.

Satan de mond gesnoerd!

Waarom dan moet ons geloof getest worden? Het is de enige manier om ons geloof te laten groeien. Het is de enige methode die werkelijk werkt. Enkel zo zoeken we God en aanvaarden we Zijn genade. Het is de natuurlijk weg van groeien, leren, ontwikkelen. Maar het is niet de enige reden. Het toont ook de echtheid van ons geloof. De echtheid van geloof verheerlijkt Zijn naam . Waarom wordt God er door verheerlijkt? Omdat geloof Satan de mond snoert. We worden onophoudelijk bestookt met twijfels en problemen, maar door ons te testen en we in Jezus naam blijven staan is de grootheid van God zichtbaar. Het wordt met name zichtbaar als we getuigen van Zijn grootheid naar anderen. Een getest geloof is kostbaarder dan goud. (1petrus 1:7)

Echt geloof blijkt uit volharding. We kunnen spreken van de echtheid van ons geloof, maar het wordt werkelijkheid zichtbaar als we volhouden. Indien ons geloof maar van korte duur is, is het feitelijk geen geloof gebleken. Geloof dat x op x blijft staan ook als er regelmatig getest wordt is een voorbeeld voor de gelovigen. We blijven dezelfde, maar groeien in ons vertrouwen op God. We zijn wie we zijn en nog altijd in staat te zondigen, maar de overwinning van Christus is waar we ons leven op bouwen in standvastig geloof.

Gods betrouwbaarheid bewezen.

Daarom moeten we niet overmoedig worden. Dat is wat ons vlees is. Wij willen gerechtigheid zoeken en doen wat goed is, waar eer in is te behalen. Niet bouwen op eigen kracht of dat van belangrijke personen in ons leven, maar we spreken lof uit aan God en Zijn gezondene. We zullen niet trots zijn of hoogmoedig want dan zouden we spotten met de Allerhoogste. (Spreuken21:21-24) wij zijn onbetrouwbaar en God juist betrouwbaar gebleken. Onze ervaring is niet wie wij zijn, maar wie Hij is in ons en dus is de overwinning aan Hem.

Er zullen veel mensen proberen om het wonder, de verandering, het geloof aan te vechten. Ze zullen betwijfelen of wat je zegt of doet waar is. Ze zullen ons voor dwazen houden en zichzelf als wijzen betitelen. Hun geloof zijn ze zelf of datgene wat ze belangrijk gemaakt hebben. Ze zullen groeien in verdorvenheid. Leugenachtige zaken en elkaar onteren. (Romeinen 1:22-24) de vraag die we ons mogen stellen is of ons geloof een geloof is wat bergen verzet. Dat is een onverzettelijk geloof. Als we onszelf deze vraag stellen, wat zou er wijken de berg of het geloof?

Het gaat niet om de test in ons leven, het gaat om hoe we staan tov God. De test zit veel meer in het feit of we bereid om op te staan en te durven erkennen dat er één Heer is. Dat wij werkelijk leven in Hem en dood zijn in onszelf. Gods Geest in ons , die Jezus deed opstaan uit de dood heeft jou en mij levend gemaakt door Zijn Geest die de in ons woont. (Romeinen 8:11) het Woord van God in ons Waarheid. (Johannes 17:17b)Alle andere woorden zijn vals, leugenachtig, verleiden ons. Echt geloof, gelooft enkel God.

Mogelijk in het onmogelijke.

Maar jij moet spreken voor mensen die niet voor zichzelf kunnen opkomen. Jij moet opkomen voor het recht van mensen die vertrapt en uitgebuit worden.
SPREUKEN 31:8 BB

Je kunt van mening zijn dat er van alles kan en mogelijk is. Dat veel zaken anders zouden moeten en het mensen vertellen. Je kunt je tijd en energie gebruiken om je mening te ventileren en wat je denkt en hoe het anders zou kunnen. Daar misschien zelfs mensen mee raken. Je gelooft er misschien in dat je er voor geroepen bent deze mening of gedachte uit te dragen. Daar is an sich niets verkeerds aan. Toch zit het verschil niet in een mening. Maar in wat je laat zien.

Je mening ligt verankerd in je overtuigingen. Je mening is dat waarvan je overtuigd bent. Dat is wat je eigenlijk gelooft. En wat je gelooft is in wezen wat je laat zien aan anderen. Veel mensen geven echter hun mening als zijnde overtuiging, maar toch blijft dat wat ze menen ergens hangen en komt de overtuiging niet echt goed uit de voeten. Dat wat ze beweren te geloven als waarheid is verpakt in woorden zonder daden omdat klaarblijkelijk de overtuiging is ontstaan dat woorden meer impact hebben dan daden. Dit geloof in de kracht van woorden in plaats van de kracht die ligt in het uitvoeren van daden, staat veelal in de weg tav verandering die nodig is.

We zeggen dus vaak dat men moet veranderen, dat de wereld moet verbeteren. De mens heeft het nodig om geliefd te zijn, de waarheid staat boven de leugen, we hebben Jezus nodig in het leven, … Etc.. zaken die we kunnen belijden met de mond, maar in de praktijk vaak niet uitgevoerd wordt. Zo kan een christen met de mond belijden, geloven dat de wereld Christus nodig heeft maar in de praktijk dit geen handen en voeten weet te geven. Jezus woorden hebben kracht door de daden die Hij heeft laten zien. Wat Hij zegt is wie Hij is.

Het Woord is belangrijk, maar ze wordt pas Waarheid door de uitvoering. Goed om niet enkel een mening te geven, maar op te staan voor wat we geloven. Ben je overtuigd van je eigen mening? Dan zal dat uit je daden blijken. Toch is het de vraag of jouw mening belemmerend is of helpend. Gods Woord in ons leven heeft impact. Tenminste als we het werkelijk geloven krijgen zowel woord als daad impact in het leven van mensen.

Het is mijn overtuiging dat we voor mensen moeten opkomen die dat zelf niet kunnen. Die uitgebuit worden of vernederd. (Spr: 31:8) de vraag is wat jouw overtuiging is wat zowel in woord en daad impact heeft vanuit geloof? Ik zie vanuit mijn werk dat er veel mensen hulp nodig hebben. Toch zien we ook dat ze de hand die ze aangereikt krijgen vaak afwijzen. Soms met de reden dat ze veel teleurgesteld , afgewezen, beschadigd zijn. Dat is van invloed op hoe we de wereld zien en ervaren of we dat nu willen of niet.

We zien echter ook een groep mensen die willens en wetens keuzes maken niet vanuit de overtuiging dat het goed is, maar soms willens en wetens kiezen voor de schade, schande, bitterheid. Dat vindt ik best confronterend eigenlijk. Mensen die altijd maar bezig zijn met zichzelf in stand houden op een level van destructie die onbegrijpelijk is. De vraag is of dit welwerkelijkvanuit zichzelf komt en de eigen keuzes of dat ze geen gezonde keuzes kunnen maken omdat ze zo vast zitten in pijn, afwijzing, teleurstelling, bitterheid dat dit het enige is wat ze kennen en begrijpen?

Ik geloof dat satan mensen kapot wil maken. Dat hij voortdurend de leugen verspreid dat verandering onmogelijk is. Hij liegt als hij zegt dat er geen hoop is.dat je te lelijk bent, te oud, te beschadigd, te verslaafd, te dom, te ….God heeft ons gemaakt. Het is belangrijk om satan te verwerpen en hem af te wijzen en Jezus toe te laten. Dat kan zo beangstigend zijnals je hem niet kent. Maar wat is er meer beangstigend dan dat je nooit naar je zelf durft te kijken, je nooit de waarheid hebt gehoord, als je altijd op de hoede moet zijn voor de gevolgen van keuzes, van wat je is overkomen. Eenzaamheid, pijn, verdriet, schaamte, afwijzing is pijnlijker dan de confrontatie met de Waarheid. De Waarheid is dat Jezus van je houdt. Dat je niet meer alleen hoeft te zijn. Dat er verandering mogelijk is.