helden gezocht

Vandaag las ik een artikel op Cip.nl waar  ik grotendeels  achter sta. We zien dat verschil van meningen niet worden opgelost, maar juist uitgelokt.  Men legt niet zoals bedoeld de vinger op de zere plek, maar je wordt een held in de media door journalistieke partijdigheid.   Iemand word er beter van , maar niet de kerk, niet de burger, niet de maatschappij. Wie wel, de journalist, de krant, de media.

als de angst leidend is geworden…

je ziet de angst toenemen in de maatschappij. Corona is daar een onderdeel in, maar gelijk ook zien we andere  maatschappelijk issues de kop op steken. De vraag is niet zozeer of het normaal is dat er corona is, dat is er. We kunnen het niet ontkennen er gaan mensen aan dood. In het begin was het wellicht  nog te ontkennen, maar inmiddels kunnen we stellen dat er talloze slachtoffers zijn. zowel vanwege de ziekte als ook vanwege de maatregelen die het met zich meegebracht heeft. 

zo kan het ook!

ik merk dat er veel te zeggen valt. Politiek worden mensen zwart gepraat, wederom de media doet er geen goed aan, maar ook de mensen die hierin meepraten om mensen  de grond in te trappen.  De vreselijkste opmerkingen moeten bekende mensen voor lief nemen. het is schrijnend hoe men omgaat met bijvoorbeeld politici.  Ben ik het dan met ze eens? Nee zeker niet. We hebben echter wel regels in Nederland en mogen er wat van zeggen.

Ik zou zeggen sta op en start een politieke partij als er geen een is waar je achter kunt staan, of stem op de juiste partij. Wie zegt dat jij gelijk hebt ipv de ander. In ieder geval is dat zoals het gaat. We vinden het schijnbaar stoer  als we mensen onderuit halen of afmaken met  woorden in de media, op facebook, twitter of waar dan ook. Is dat nu echt dapper?

hoe sta jij er in? heb jij je mening al klaar?

Ff wat meer  in de buurt, hoe gaan we om met mensen. We zien iemand en hebben al een mening klaar.  Iemand niet al te netjes gekleed. Wordt na gekeken. Iemand die  die drugs gebruikt noemen we een junk. Iemand met psychische problemen word nagewezen en uitgelachen.  De vraag is hoe sta jij er in? Heb jij ook zo gauw al een mening klaar?  Als je zegt dat dit niet zo is dan vindt ik dat werkelijk tof.

Ikzelf moet helaas zeggen dat ik mijzelf  vaak moet corrigeren daarin. Dat ik al gauw een mening heb. En ik noemde maar een aantal voorbeelden die  misschien toch nog  wat extreem zijn voor sommigen. Maar misschien heb je ook een mening over  bepaalde mensen, niet goed wetende waarom, maar  je vindt dat ze zich niet gedragen zoals jij dat zou willen zien, ze doen  niet de dingen zoals jij het had gewild, ze zijn anders, iig niet zoals jij het had willen zien.

de vraag is:  ben je echt zoveel beter? Ben jij zoveel netter, heb je zelf geen zaken die je lastig vindt?  Kan jij overal mee uit de voeten en ben jij iemand aan wie de maatschappij een voorbeeld zou moeten nemen?

Ik noem nu maar ff zomaar een aantal zaken, maar ik moet zeggen de dingen die ik hierboven genoemd heb maken niemand echt gelukkig volgens mij. Niemand wil in de marge genomen worden. Geen gelovige, geen ongelovige, geen journalist, geen burger, geen politicus, geen bekende of onbekende Nederlander. Niemand! Jij niet, ik ook niet.

Volgens mij is het zo dat wanneer we ons gedragen alsof we beter zijn, ons beter voordoen dan we zijn, we er in ieder geval niet altijd ook beter van af komen. ik vraag me af  en misschien geef ik daarmee ook gelijk het antwoord; is iemand die zich beter voordoet een held?  In ieder geval geloof ik dat het niet gelukkiger maakt om een rol te spelen die je niet past.  Je bent in wezen in die rol altijd bezig met profileren.

Het spoor bijster of het station gemist.

profileren van je zelf maakt dat je altijd  bezig bent met je  verleden en zoekt naar  een betere uitkomst, maar bezig zijn te compenseren wat je vroeger anders had willen doen en wie je had willen zijn lukt niet op die manier. eigenlijk lukt dat niet omdat je eenvoudigweg niet in het verleden kunt leven.  Het verleden is immers geweest. Natuurlijk kan je proberen dingen recht te zetten, maar de vraag is of je dat kunt doen door je beter voor te doen of een rol te spelen. Je zelf te bewijzen tov anderen.  Iemand te zijn die je eigenlijk niet bent.

wat geweest is is geweest. Nu is Nu en in het nu is er verandering mogelijk voor de toekomst.

Wat nu als je zou leven in het moment. Je eigen leven leven en niet in het verleden, maar gewoon nu, vandaag. Het heden is er voor mensen die nu willen leven.  Die niet doen wat anderen eisen, maar doen wat goed is. Waarvoor ze geroepen zijn.  sterker : waarvoor God ze geroepen heeft. 

misschien heb je geen idee waar dit over gaat. Misschien  hoor je geen stem. Misschien heb je er allerlei gedachten bij, maar  waar het om gaat is .. dat je  kunt doen wat  nodig is in de maatschappij.  Het is niet nodig om als kerk samen te komen en je te profileren als vrome  mensen die het beter weten als  alle ongelovigen en toch samen komen met alle risico’s die dat  tav de maatschappij teweeg brengt.  Het is niet nodig om als journalist een bepaalde  groep mensen onderuit te halen. Ook is het niet helpend en ondersteunend om politici met nare woorden  te beschimpen openbaar of in de media. Het is niet nodig een mening te hebben over  weet ik al niet wie.

wat is jouw uitgangspunt in het leven, wat de ander zegt of doet ? of is het Jezus?

Ik zoek naar een ander uitgangspunt. Ik geloof dat we mogen onderzoeken wie we zijn. we mogen ontdekken waardevol te zijn en bijzonder. Niet omdat we ons als dusdanig profileren, maar omdat het zo is.  weet je we zijn door God gemaakt en God maakt geen troep, de troep  maken mensen er van.

Weet je wat helden zijn? dat zijn mensen die  niet een grote mond hebben, maar die de handen uit de mouwen steken.  De mensen die zich  melden om te ondersteunen tav de corona patiënten op de ziekenboeg. De mensen die ondersteunen bij het prikken. De ondernemers die  onderzoeken hoe ze nu in deze lastige tijd het hoofd boven water kunnen houden zonder met modder te gooien. De mensen die opkomen voor het belang van de minderen in de maatschappij. Degene die het tuintje van de buurvrouw onderhoudt of een bakje eten brengt waar het goed terecht komt. Die een praatje maakt met die man die door anderen junk genoemd word en hart voor hem heeft omdat je niet kunt weten wat achter deze zaken zit. Er is zoveel gaande in de maatschappij en in mensen levens.

 Ik bid dat God me  gaat helpen om de waarde van de mens te zien in al zijn facetten. Mensen die vechten voor  recht en eerlijkheid  zonder bijbedoelingen dat zijn helden. We hebben allemaal ons rugzakje maar weet  dat je een held kunt zijn. sta op en wees een held.

kom op man!

Ga je angst voorbij en doe waarvoor geroepen bent.  niet zomaar een vreemde enge stem uit de lucht , maar gewoon het stemmetje in je wat zegt, heb respect. Heb die ander lief. Geef een had om te ondersteunen als het moet. Neem het risico als dat moet. Het geeft  je veel meer dan  je gedacht had.  Misschien ben je bang voor corona, maar ik zeg je steek je hand uit en je krijgt een hart wat gevuld is met liefde. Wie goed doet , goed ontmoet zeggen we wel eens. Dat is de stem volgen van degene die je gemaakt heeft. niks grote dingen. Grote dingen beginnen klein. Wie getrouw is in het kleine…

dit is het kleed van mijn held. geen masker of een mooi pak. mijn held leeft en heeft de dood, het verleden overwonnen en leeft voor eeuwig en wij mogen met Hem leven in het hier en nu en voor altijd!

Er is altijd een reden te vinden

Veelal kijken mensen naar anderen en dan hebben ze vaak ook wel wat aan te merken. Het begint vaak al bij het uiterlijk. Je bent te dik of te dun. Men voldoet maar zelden aan de eisen die door anderen op je gelegd worden.

Je kunt proberen alle eisen te vervullen die de ander heeft en toch zal men iets vinden waaraan je niet kunt voldoen. Je bent en blijft imperfect. Of zoals we zeggen: als je een stok zoekt om mee te slaan, dan kun je hem vinden.

Er is altijd iets aan te merken…

Dit werkt twee kanten op. We kunnen hier het slachtoffer van zijn. Je kunt altijd maar je best doen, maar er gaat altijd wel iets mis. Vooral ook als men je op de huid gaat zitten. Dan gaat het nog sneller ook. Men zal je precies kunnen aanwijzen waar jij faalt in het leven.

De andere kant is: wanneer we zelf kijken naar anderen kunnen we ook altijd iets aan te merken hebben. Het zijn vaak gedachten die we niet eens opmerken. We zien iemand en gelijk is er al een gedachte. Soms zijn dat goede, maar vaak ook niet zulke goede gedachten.

Hoe kijk jij naar je zelf?

Weet je? Dat heeft alles te maken met ons zelfbeeld. Wanneer jou zelfbeeld niet goed is ga je anderen met je zelf vergelijken. Meestal proberen mensen zichzelf te profileren als iemand die er toe doet door de ander als het ware naar beneden te halen. Daardoor kom je dan zelf beter uit de verf.

Het zou zo moeten zijn dat christenen dat niet doen. Helaas komt het toch voor. Ook wij zijn mensen en maken fouten. Toch mag je stellen dat christenen een nieuw leven hebben. Dat ze weten dat ze een ander beeld hebben van zichzelf. Daardoor hebben ze andere gedachten. Ze hoeven niet meer zich te profileren omdat ze zouden moeten weten wie ze zijn. (Ezechiel 23: 26-28)

Wat zijn je waarden tov de ander?

Echter ook christenen doen hier fout. Je hoort het terug in de maatschappij. De hele maatschappij is gebouwd op christelijke waarden, maar tegelijk als men roept christen te zijn dan wordt dat door velen niet gewaardeerd. En krijg je een stempel van intolerant. En worden allerlei zaken op je geplakt alsof ze van jou zijn, al heb je hele andere gedachten over zaken.

Natuurlijk maakt ieder mens zo zijn fouten. Ik ook. Het is gemakkelijk om zaken buiten mijzelf te leggen en te kijken naar de fouten en/of imperfecties van de ander. Dan lijk je zelf sterker, beter, mooier dan de ander of misschien iig geeft het een soort van gevoel van de controle te hebben als anderen het bevestigen. Maar hoe je het ook wend of keert, het blijft verkeerd.

Verandering begint bij je zelf.

Goed om te weten dat we kunnen veranderen. We hoeven niet foutloos te leven omdat wanneer we durven toegeven dat we het fout gedaan hebben, God ons wil helpen om het anders te doen. Hij maakt schoon schip en geeft een nieuwe start. (1Johannes 1:9)

God heeft het beste met ons voor. Hij kent ons en weet van onze problematiek. Hij heeft een plan met je leven. Het plan is niet dat je voortdurend met anderen bezig zult zijn. Dat je ongelukkig bent omdat je fouten hebt gemaakt, maar dat je gelukkig zult zijn. In Hem is er toekomst en nieuwe hoop. (Jeremia29:11)

Je mag weten van wie je bent. Het werpt een ander licht op de zaak. Het geeft je een ander zelfbeeld en je reflectief vermogen komt in een ander licht te staan. Ik zelf ben het niet meer die op de voorgrond staat maar degene in wie ik geloof. (Galaten 2:20)

Het is gemakkelijk een stok te vinden

Al blijft men zoeken naar een stok om mee te slaan, dan nog mogen we weten van waarde te zijn. Onze waarde is niet afhankelijk van wat men van ons denkt, maar ze ligt in Jezus die ons liefheeft.

Men heeft een stok gevonden om mee te slaan en Jezus daarop berecht. Zeker niet terecht, maar in Hem is onze hoop. Hij is niet dood al is Hij gestorven. En zo zullen ook wij weer opstaan telkens als men ons onderuit halen. Zelfs als het definitief lijkt, mogen we weten dat Hij er is en wij met Hem. Jezus werd schuldig verklaard, maar was het niet.

Ben je in controle

Voor ons geld dat we vaak dingen doen die niet goed zijn. Toch is het betaald. Jezus betaalde de prijs voor onze schuld. Met Zijn leven. Durf jij jouw leven aan Hem te geven? Durf je te erkennen dat je de controle niet hebt?

De sleutel voor herstel is transparantie. Eerlijk zijn over wie je bent en waar je tegenaan gelopen bent en te bespreken hoe dit op te lossen in alle oprechtheid. Durf je eerlijk te zijn naar God, naar anderen, naar je zelf? Open je ogen, kijk en zie!

veranderen door te erkennen

Wat is het lastig om fouten erkennen. Hierdoor blijven veel pijnlijke zaken in stand die opgelost zouden kunnen worden of iig duidelijkheid kunnen geven. 

Mensen geven niet graag toe verkeerde besluiten of inschattingsfouten gemaakt te hebben. Toch maakt ieder mens fouten. Toegeven zou de mens sieren wat mij betreft. Toch leggen mensen liever zaken buiten henzelf en dragen allerlei zaken aan waardoor ze tot een bepaalde daad, gedachte of manier zijn gekomen. 

trots en eigenwijsheid

Het is niet zo erg dat er fouten gemaakt worden. Niet toegeven is mi een groter gevaar. Het houdt in stand wat schadelijk kan zijn voor de ander, voor jezelf of de situatie. Ik geloof dat trots en eigenwijsheid ten grondslag liggen. 

We mogen leren dat het in het leven niet allemaal gaat om onszelf. Dat we zaken niet zo hoeven draaien dat wij als individu daar goed uitkomen ten koste van anderen. Wat zou het mooi zijn als we ons wat minder zouden willen profileren tov de ander. Sterker nog wat zou het prachtig zijn als we zouden leren de ander te waarderen, neer te zetten voor wat hij wat is. Denk niet alleen aan de gevolgen voor je zelf maar ook aan die van anderen. (Filipenzen 2:3,4)

het “Ik-gerichte” is het grote probleem

Ik geloof dat juist het “Ik-gerichte” het grootste probleem is in de maatschappij. Niet enkel van vandaag, het is van alle tijden, maar de nadruk is wel steeds meer komen te liggen op datgene wat “ik” belangrijk vindt. Zijn we niet heel vaak het belang tov anderen vergeten? 

Wat zou er gebeuren als we meer oog zouden hebben voor de ander. Niet je gelijk te willen halen en te laten zien hoe goed jij het doet tov die ander, maar de handreiking en toe te geven dat relatie belangrijker is als positie, aanzien of wat dan ook. 

Laten we zoeken naar de weg van oprechtheid, waarachtigheid. Je kunt het recht aan je kant hebben en toch verkeerde keuzes maken. Het is fout om de ander met woorden pijn te doen, ookal hebben we het recht om te zeggen wat we willen. Het is fout om je zelf te profileren ten koste van de ander, zelfs al zegt iedereen hoe goed je bent. Het is slecht om mensen te degraderen tot niets en niemand, zodat je zelf gezien wordt. 

Laten we de minderbedeelden eren voor het leed dat ze geleden hebben. Laten we opkomen voor wie zwak en ziek is. Laten we er zijn voor hen zijn die moeite hebben of zichzelf niet kunnen uiten. Laten we onszelf laten horen en hen op de voorgrond zetten die niet gezien worden. 

Dat vraagt om een andere manier van denken. Het vraagt er om dat je kwetsbaar durft te zijn. Kwetsbaar zijn is lastig, onzeker. Men zou je nml kunnen raken, afwijzen, teleurstellen. Ik geloof echter dat kwetsbaarheid de sleutel is van gemeenschap. Dat is wat we samenleving noemen toch? 

ik ben ik en jij bent jij?

Of is samenleving enkel ons clubje, onze mensen en eigenbelang? Een “ ik ben ik en jij bent jij en ik sta boven jou”-gedachte? Deze gedachte is een gedachte waarvoor we ons eens zullen moeten verantwoorden. 

als wij ons hoger achten dan de ander, dan zal God zich boven ons stellen. Wanneer we leven vanuit Zijn hart, zoals Jezus deed, dan zullen we gered worden zoals Jezus door God de hoogste plaats kreeg. 

Drieledig Samen

De mensen die mij of mijn blogs een beetje volgen zullen ontdekken dat mijn onderwerpen altijd ergens rondzingen rondom identiteit, relatie en zorg. Specifiek benoem ik ontmoeten, samen en onderweg zijn en navolging erg vaak in mijn verhalen.

Dit zijn voor mij zaken die er werkelijk toe doen. Voor jou zijn dat misschien andere zaken, maar toch geloof ik dat wanneer je vanuit christelijk optiek kijkt je deze onderwerpen en gedachten ook zelf vast herkent.

Relatie zoals het is bedoeld

Voor mij zijn deze woorden heel specifiek. Ze bepalen me bij het belang van de drieledige vorm van relatie. drieledig is dan de relatie met God, met anderen en jezelf. Zo ook ontmoeten, samenzijn in dit drieledig licht. Zorggerelateerde vanuit een bijbels mensbeeld. Identiteit vanuit wie we zijn als we God als Vader zien.

Ik verlang er naar mensen uit te dagen om het goede nieuws te brengen aan arme mensen, om te roepen dat je niet meer vast hoeft te zitten maar vrij kunt zijn. Doe de ogen open om te zien dat je er niet alleen voor staat.

Samen

Soms kan je zo vast zitten in je omstandigheden en het is dan lastig te zien dat echte vrijheid gevonden kan worden in Christus. Jezus zelf leert ons dat God een Vader wil zijn die ons liefheeft. Die ons gewild en bedacht heeft. Hij verlangt naar oprechte relatie met jou en mij. Dat is pas echt Samen.

Samenzijn is werkelijkheid in en vanuit relatie met God. Hoezo? God heeft het kostbaarste wat Hij had gegeven om te laten zien hoeveel hij van ons houdt. Niets is groter dan het geven van het dierbaarste wetende dat het uiterste gegeven moet worden en daardoor te sterven.

Onderweg gaan

Jezus gaf het uiterste en overwon om zo herstel voor ons te bewerken. Vanuit onszelf is het onmogelijk om de prijs te betalen. Voor ieder mens is er genade mogelijk. Het is de weg van Samen.

Samen onderweg met Christus en Samen onderweg met anderen. Samen in relatie zijn en te leven zoals God dat bedoelde. Vanuit wie we Zijn in Hem. Vanuit onszelf ligt veelal de identiteit in wat we doen, hebben of wat men zegt, maar in Christus zijn we kinderen van de Allerhoogste. Samen mogen we gezin zijn, broers en zussen.

Consequent of consistent?

Soms moet je consequent zijn in het leven. Met name naar je zelf is het zo nu en dan goed om hier in bepaalde zaken ook zo in te staan.

Als het gaat om anderen is consequent zijn niet altijd handig. Soms weet je te weinig van de ander en zijn situatie. Een ieder heeft zo zijn eigen manier om met zaken om te gaan.

Consequent zijn is handig als het om eigen keuzes gaat. Wanneer het om anderen gaat kan het blijven hangen in

consequente keuzes of gedrag aardig in de weg staan.

Soms zullen we in plaats van consequent misschien beter kunnen spreken van consistent zijn. Wat je zegt en doet moet kloppen met wie je bent.

Consistent zijn betekent dat er een mate van duidelijkheid is, maar dit is in een bepaalde verhouding tot.

In mijn eerste jaren in de verslavingszorg lag de nadruk erg op

Consequent zijn. Wie zich niet hield aan de afspraken kreeg een consequentie.

Tegenwoordig leer ik meer en meer wat de kracht is van consistent zijn. De omstandigheden bekijkend kun je dan vaak relativeren en zaken in verhouding zien.

Vaak is er een samenhang tussen inconsistent leven en problematiek. Consequent je aan afspraken en regels houden lijkt dan de oplossing, maar vaak is dat helemaal niet zo.

Kunnen we echter de ogen openen voor de samenhang tussen oorzaak en gevolg dan ontstaat er iets wat duidelijkheid geeft en inzicht over hoe met zaken om te gaan.

Jezus was heel helder tijdens zijn dagen op aarde en liet zien dat het niet ging om het consequente gedrag. Het was Hem juist te doen om datgene wat leven waardevol maakt, wat het geheel verbind.

Jezus toonde aan dat het consequente wat men van de wet had gemaakt niets anders was dan de waarheid, maar dat het niet helpend is in relaties . Het gaat om de samenhang tussen afspraak en het individu.

In ons geloof is het samenhangende niet het uitgangspunt maar de relatie. Jezus was in relatie met de Vader, maar wilde juist zijn vrienden duidelijk maken hoezeer het gaat om het hart van die relatie.

Soms kan in een situatie een regel een regel zijn, maar als we de omstandigheden bekijken en de regel daarop toepassen zoals het hoort is dat een vorm die wat mij betreft de juiste lading/consistentie heeft.