Eerlijk is eerlijk

Ik slaap meestal prima. Vannacht ben ik echter onrustig. Ik lig niet gauw ergens wakker van zeg ik altijd, en dat is ook zo, toch ben ik vannacht regelmatig wakker. Eerlijk is eerlijk, maar heb getwijfeld dit te bloggen. Maar ik geloof in transparantie en het laten zien van mijn eigen issues om van daaruit in gesprek te kunnen zijn. Te mogen delen. Te ontmoeten.

Ik ben een gezegend mens. Heb de liefste vrouw, de mooiste kinderen op wie ik zo enorm trots ben. Heb geweldige vrienden, werk waarvoor ik geroepen ben. Zoals ik al zei een gezegend mens.

Vannacht echter lig ik wakker. Mijn hart gaat tekeer. Ben verdrietig en boos tegelijk. Aan het niet goed verwoorden, maar probeer het toch.

Er is veel gaande in mijn gezin. Mijn vrouw is ziek en daardoor niet goed in haar vel. Ze is een heerlijke vrouw, waar ik veel van hou en gun haar zoveel blijdschap en de rust die ze nodig heeft. De ruimte om zichzelf te zijn. Trots op wie ze is, een geweldige vrouw moeder en binnenkort oma. We hebben veel meegemaakt ook. Gelukkig is het een stuk rustiger nu.

Mijn kinderen, ze zijn stuk voor stuk prachtig.en ook onze schoonkinderen zijn mooie kerels van wie we veel houden. Al weet ik dat soms misschien niet goed uit te drukken. Binnenkort mogen we zelfs Opa en oma worden. Ik zie er zo naar uit het kindje te mogen zien en vast te houden.

Gezegend ben ik, idd. Dank God voor zoveel zegeningen in mijn leven. Waarom dan wakker? Ik ben trots en blij met mijn kinderen om wie ze zijn. Ik had gedacht dat wanneer we voor ze bidden en als ze in mijn leven God zouden zien en zouden horen wie Jezus is, ze dit ook zouden willen.

Helaas is dit voor sommigen ( nog) niet het geval. In gesprek liet gisteren een van mijn kinderen weten niets met God te hebben. Daar lig ik wakker van. Dat raakt me. Dat vind ik verschrikkelijk. Wat er ook allemaal gaande is, niets is waardevoller dan een leven met God. Ik ben verdrietig en boos dat ik dit niet voldoende heb kunnen uitdragen schijnbaar.

Ik zou het buiten mijzelf willen leggen. De schuld willen geven aan allerlei zaken. De kerk die we verlaten hebben. De geestelijke crisis die daarbij spelen. Het niet goed weten hoe we om moeten gaan met allerlei issues op persoonlijk vlak. Het vaak te druk zijn met van alles en nog wat en… Daarbij wellicht te weinig aandacht voor mijn kinderen? Mijn karakter, te weinig uitgelegd en besproken? Ik weet het niet.

Wat ik weet is dat ik voor mijn gezin bid. Iedere dag. Ik wens ze een leven dichtbij Jezus toe. Ik vindt het verschrikkelijk en leeg als ze kiezen voor een leven zonder Hem. Want juist Hij is het die zoveel meer inhoudt geeft aan het leven An sich. Die liefde een zoveel grotere inhoudt geeft. Die zo veel meer ruimte geeft dan wat de wereld van ons vraagt. Vrijheid die enerzijds misschien beperkend klinkt, naar zo veel dieper is.

Ik las vanmorgen onderstaande psalm:

Wie schuilt bij God, de Allerhoogste, kan rustig slapen, want de Almachtige beschermt hem. Ik getuig daarvan en zeg tegen de Here : ‘U bent mijn toevlucht, bij U ben ik veilig en geborgen. U bent mijn God en ik vertrouw alleen op U.’ Hij beschermt u tegen verraderlijke vallen en houdt vreselijke ziekten ver van u. Onder zijn vleugels vindt u bescherming en een toevluchtsoord. Zijn trouw is uw schild en weert de aanvallen van de tegenstander. U hoeft niet te vrezen voor de angsten van de nacht, noch voor de scherpe aanvallen overdag. En ook niet voor de pest, die zich in de duisternis verspreidt of voor de vernietiging die in de middag toeslaat. Al sneuvelen duizend mensen aan uw linkerkant of tienduizend rechts van u, u wordt gered. U zult het zelf zien, de straf treft alleen de ongelovigen. U, Here , bent mijn toevluchtsoord. U hebt God, de Allerhoogste, als beschermer gekozen. Tegenslag zal u niet treffen en ziekten zullen ver van u blijven. Hij zal zijn engelen bevelen voor u te zorgen en u te beschermen, waar u ook gaat. Zij zullen u op handen dragen en u zult niet struikelen. Zelfs als u een leeuw tegenkomt of op een adder trapt, gebeurt er niets. De Here zegt: ‘Ik zal hem verlossen, omdat hij zoveel van Mij houdt. Ik zal hem beschermen, omdat hij Mij kent en mijn naam eert. Als hij Mij roept, zal Ik hem antwoord geven. Als hij het moeilijk heeft, zal Ik bij hem zijn. Ik zal hem bevrijden en in ere herstellen. Ik zal hem een lang leven geven en hem mijn grootheid tonen.’
Psalmen 91:1‭-‬16 HTB
https://bible.com/bible/75/psa.91.1-16.HTB

Mooie woorden. Ze troosten mij. Ook in deze. Ik wil in alles dicht bij Jezus zijn. Hem navolgen. Met alles wat in mij is. Met al mijn gedachten en gevoelens. Mijn verwachtingen dus en mijn teleurstellingen ook.

Ik wil vanuit relatie met Hem leven en dit ook doorgeven aan anderen.dat is inclusief aan mijn geliefden. Het voelt als falen, omdat ik niet goed heb kunnen doorgeven wat een leven met God nu werkelijk inhoudt aan hen die mij het allerliefst zijn.

Mijn leven draait om dat ene principe wat Jezus ons leerde: God liefhebben boven alles en de naaste als je zelf. Voor mij geld dit nog steeds. met vallen en opstaan dat wel, maar ik steek me er naar uit in alles wat ik doe.

Ik hoop dat er voldoende tijd zal zijn om dit principe nog meer handen voeten te geven. Aan mijn kinderen en binnenkort mijn kleinkinderen samen met mijn vrouw die ook zoveel heeft te geven.

Heer, ik verlang er naar dat mijn kinderen U leren kennen in alle aspecten van hun leven. Dat het niet zal gaan over geld of prestatie. Over wat ze hebben of wat anderen van hen verwachten en daaraan te voldoen. Maar dat het zal gaan over wat er werkelijk toe doet en dat is een leven met U. En keer mij om juist vanuit wie ik ben te delen van Uw liefde die zo immens rijk is. Zo groot en vervullend dat ze hier ook naar zullen verlangen. Heer leer mij een vader en man te zijn naar Uw hart. In Jezus naam. Amen.

Advertenties

Emotie of openbaring?

Veel mensen zijn op zoek naar voortdurende speciale aanraking door de Geest.

Natuurlijk zijn er bepaalde situaties waarin we Gods Geest mogen ervaren.
Echter het is nooit Gods bedoeling geweest om een bepaalde beleving, als vorm van sensatie, te ervaren.

Sterker nog deze zielse benadering door middel van hun emotie is zelfs schadelijk. Het is niet een ervaring die niet vanuit Gods geest komt, maar één van buitenaf gecreëerde ervaring, welke dus ahw een vervalsing is van het werk van Gods Geest die van binnenuit komt zonder inmenging van buitenaf.

Hoewel de mens bepaalde zaken als positief kunnen ervaren in hun gevoel en gedachten wil dit perse zeggen dat dit van de Geest van God afkomstig is. Zelfs niet als men daarbij heel emotioneel wordt of een bepaald liefdesgevoel ervaart.

Natuurlijk kunnen we Gods Geest in ons leven ervaren. Voor sommigen in bepaalde. Momenten, maar voor wie er naar verlangt gedurende de dag vanuit zijn dagelijkse wandel met God.

Belangrijk is dus te weten wat van de geest is en wat vanuit de ziel. God openbaart ons zonder inbreng van andere zaken dan van Hemzelf. Geen bepaalde sfeer, omgeving of ruimte, maar onze intimiteit met Hem is de basis voor Zijn spreken.

Het is belangrijk Gods geest te aanvaarden als direct gezaghebbend. Dit zelfs boven woorden van geestelijke mensen. Dat houdt echter niet in dat we woorden van anderen terzijde moeten leggen. We kunnen aansporing van wijze broeders in de Heer gebruiken. Maar niet hun woord bepaald je weg om te gaan, maar Gods eigen stem door de Heilige Geest in die van ons waarvoor we geroepen zijn.

Immers niet wat wij gehoord of gezien hebben van mensen of uit boeken gelezen of overdenkingen in onze gedachten zijn uit de Geest, maar dat wat God openbaart in onze Geest. Belangrijk blijft het toetsen aan Zijn Woord .

Schommelen tussen vlees en geest.

In de kerk horen we over hoe we Gods weg kunnen gaan. De Weg van Christus. Je zou in vrome woorden kunnen zeggen: de weg van het kruis gaan.

Voor veel mensen is het niet goed duidelijk wat dit in alle oprechtheid betekent, derhalve zoeken ze geestelijke kennis. Maar de weg van het kruis is niet het vergaren van kennis over de Bijbel. Het gaat over het volgen van Hem in onze totaliteit.

Veel mensen willen Gods weg gaan, maar schommelen ahw tussen wat van God is en wat niet. Ze kunnen er veelal niet echt de vinger op leggen wat Gods weg is voor hun leven.

Ze hebben allerlei ervaringen opgedaan die hen hebben doen twijfelen over Gods manier van spreken in hun leven. Regelmatig hoor ik christenen zeggen dat ze niet weten of ze Gods stem wel kunnen verstaan?

Eigenlijk schommelen ze veelal tussen geestelijk leven en een ziels leven met God. Ze blijven ahw veelal hangen in een oude manier van leven waar ze God bij betrekken. af en toe ervaren ze Hem ook wel in hun leven, maar met name is dat meer uitzondering dan een voortdurend ervaren van zijn aanwezigheid.

Vanuit veelal een oprecht verlangen zoeken ze antwoorden in het bestuderen van Gods woord, ze proberen de regels te handhaven, maar het lukt ze vaak niet dit vol te houden, hoe hard ze ook proberen.

Mensen geloven in God en het verlossingswerk van Christus, maar leven in wezen een soortgelijk leven als voor ze God kenden. Of misschien moeten we zeggen dat ze een soort van God hebben ingepast in hun oude leven. Waar ze vroeger wellicht hun tijd doorbrachten bij een sportvereniging,café of iets dergelijks is dat nu de kerk geworden. De trainingen, waar ze eerst mensen ontmoeten zijn nu de momenten in een groep of kerk, de wedstrijd heeft plaatsgemaakt voor de zondagdienst.

Mooie veranderingen zou je wellicht zeggen. Toch is dit niet waar het wezenlijke waar het moet veranderen. De Bijbel zegt in Joël 2, niet je kleren moet je scheuren, maar je hart. Maw: het gaat niet om de buitenkant, niet je maniertjes, maar het gaat om de binnenkant.

Het is goed om te beseffen dat we, wanneer we Christus in ons leven laten de weg geopend is om in relatie met God te leven. Dat betekent dat we in contact met Hem kunnen komen door de Heilige Geest. Dwz onze geest kan met hem communiceren en God communiceert door Zijn Geest met ons.

Op de een of andere manier lijkt het zo te zijn dat Christenen hier niet van op de hoogte zijn. Ze leven een als voorheen. Ze zoeken en beredeneren niet vanuit de geest, maar vanuit de ziel, waar hun eigen wil, gedachten en gevoelens bepalen wie ze zijn. Veelal vanuit onwetendheid omdat ze niet begrijpen hoe werkelijk Gods volheid te ervaren door Zijn Geest in ons.

God spreekt! Wanneer we bereid zijn naar Hem te luisteren spreekt hij met ons. Het is echter een zachte stem. Hij is als het ware in het suizen van de wind. In het fluisteren, het subtiele. Daarom is het van belang dat we tijd maken. Zoals we tijd maken voor onze geliefden. Tijd om in relatie te zijn.

Veel mensen beseffen niet dat Hij spreekt. Ze verwachten een stem uit de hoogte wellicht of een specifiek gevoel, een droom of iets anders. Dat kan natuurlijk, maar God spreekt veelal juist in details. In de stem van je geweten, je intuïtie, in de gemeenschap met Hem persoonlijk en/of andere gelovigen.

Om een verandering te ervaren in je leven omtrent je relatie met God. Vraagt dat een verandering ook in je denken. Dat betekent loslaten aan oude patronen. God doet niet wat jij wil, maar de vraag is of jij bereid bent dat wat jij wil aan Hem te onderwerpen. Je kunt denken wat je wil, maar ben je bereid jouw gedachten terug te brengen naar Gods gedachten? Te aanvaarden dat wat Hij zegt hoger staat dan wat jij er over denkt of van vindt? Durf jij te geloven dat niet jouw gevoelens de waarheid bepalen maar dat Hij de Weg de Waarheid en het Leven is ook als het soms anders voelt?

Veelal staat niet God werkelijk in het middelpunt van ons leven maar stellen we voortdurend onszelf centraal. Ik denk, ik voel, ik wil.
Wat zou er gebeuren als we tijd nemen om naar Gods zachte stem te luisteren in ons. De stem in ons geweten, intuitiviteit durven te ervaren, en met Hem te spreken in alle openheid en vertrouwen, te delen wat we ervaren met andere gelovigen met de bereidheid ons te laten onderwijzen, ondersteunen, bemoedigen, te vermanen?