Van A naar Beter

De kortste weg van A naar B is een rechte lijn. Wiskundig en ook praktisch gezien is dit waarheid. Zolang er geen obstakels zijn is de rechte lijn de kortste weg. Echter welke weg is nu helemaal recht en wordt nooit onderbroken?

Wanneer we ons op geestelijk niveau begeven ontdekken we het zelfde. Wanneer we gelovig zijn, zou het fraai zijn dat wanneer God ons roept, hij dat direct zegt. hij ons zegt wat B nu precies is, zeg maar.

God roept de zijnen bij de naam. Zijn kinderen, zijn volk, zijn kudde. Jesaja 40:26 hij leidt ons naar grazige weiden. En hier mogen we ontdekken dat de weg van A naar B niet zo eenvoudig is. Geen rechte lijn. Het is onmogelijke op pad te gaan op de weg van ons leven in een rechte lijn.

Om tot ons doel te komen hebben we nodig om Gods stem te verstaan. Hiervoor is oefening nodig. Immers er zijn zoveel stemmen die aan ons trekken en uit balans brengen.
Ik denk aan een van onze kinderen die leerde fietsen eerst met wieltjes, maar toen deze er af gehaald werden was fietsen in een rechte lijn niet direct mogelijk. Ze moest het nog leren. Dit ging echter heel snel, maar ze had het nodig km veel te blijven fietsen tot ze het beheerste.

Ik moet denken aan David. Hij werd door God geroepen. Gezalfd tot koning door Samuel. 1 Samuel 16. Na de zalving was David nog niet gelijk koning het duurde nog behoorlijk lang voor het zover was. Hij had nog behoorlijk wat hindernissen te nemen. Te groeien in leiderschap en gevechten te gaan. Geen kleine en ook geen leuke klusjes te klaren alvorens het zo ver was.

God heeft ons geroepen om op weg te gaan van A naar B. Abram moest vertrekken uit Ur. Vertrekpunt A naar een plek die God hem zou wijzen. Doel, punt B. Ook zijn weg was niet eenvoudig. Niet zonder omwegen.

Ik geloof dat God een plan heeft en dat Zijn weg de beste is. hij geeft ons de instructies die we nodig hebben en leid over wegen of soms zelfs even van de kaart( om een oude term weer eens te gebruiken) om tot ons doel te komen.

Ik geloof dat we gaande weg veel zaken tegenkomen waarlangs God ons leid. We zullen mensen tegenkomen die ons zullen afleiden, plaatsen van verleiding, obstakels en reuzen die we moeten verslaan. Zaken waar God ons gemakkelijk aan voorbij had kunnen leiden, maar die Hij niet heeft gemeden. hij leid ons immers om te leren luisteren naar wat Hij zegt en dit ook te doen. Telkens weet zullen we ontdekken dat er na moeite, na pijn en verdriet ook grazige weiden zijn en Oasis’ van rust. Plaatsen om bij te komen en te overdenken en te zien welk een groei we doormaken.

Psalm 37:5 zegt: wentel uw weg op de Here, en Hij zal het maken.

Gods weg is de beste. In onze ogen vaak een weg met omwegen . Toch geloof ik dat wanneer we dicht bij God blijven Zijn Weg de beste is. We kunnen er over discussiëren , maar ik denk ook de kortste. hij weet immers exact wat wij nodig hebben.

Doen en accepteren.

Wanneer we naar Jezus kijken zien we wie God is. Zou het niet zo moeten zijn dat wanneer mensen naar ons kijken ze zien wie Christus is? Vaak filteren we bepaalde eigenschappen uit van God. We zeggen dan, God is liefde. Of God is trouw, …

Lichamelijke gemeenschap

Tja,… Hoe begin je een blog als deze. De titel is wat misleidend moet ik toegeven, maar we doen wat om gelezen te worden. In ieder geval…?

Had een gesprek vandaag met iemand die me erg dierbaar is over gemeente zijn. Zij heeft het niet zo op met de kerk. Te veel huichelarij en teleurstellingen meegemaakt. Tot huilens toe kwamen dingen naar voren die haar beschadigd hebben. En ik, ik ben daar deelgenoot in en aan.

Elders hoorde ik dat iemand moeite had met het gemeente zijn. Gemeentemoe zo zou je het kunnen noemen. Wat daar de reden van is weet ik niet precies, maar het geeft misschien iets aan. Nog een ander had moeite,leek het , om naar zijn broeder te luisteren in de kerk. Te veel gebeurt misschien. Pijn, teleurstelling? En ik?

Ik ben aan het herontdekken. De waarde van gemeentezijn. Een tijdlang ben ik uit de running geweest vanwege een hernia. Wat was/ is het fijn weer ergens bij te horen , te merken dat het mensen interesseert hoe het met je gaat.

Wanneer ik hier allemaal over nadenk wat gaat er dan wat mis in de kerk. Ik benoem gewoon wat zaken en nog niet eens de details. Wat is er veel pijn, gebrokenheid in de gemeente. Natuurlijk niet alleen in de onze, maar misschien juist wel in de huidige westerse kerk.

Veel mensen zwerven in allerlei kerken zonder ooit zich een plek te bemachtigen. Ze kunnen of durven het schijnbaar niet meer uit angst wederom beschadigd te worden. Is het elders in de wereld beter? Ik weet het niet precies, maar ik geloof dat men in Nederland wel erg op zichzelf gericht zijn en zich weinig of niets laten gezeggen.

Ik moet ff denken aan de preek van vanochtend. We zijn getrokken van het duister naar het licht. Het werk van Jezus volbracht en satan heeft verloren en toch kunnen we leven in duisternis door ons leven niet te veranderen.

Veel mensen blijven kijken naar wat er ooit in het verleden is gebeurt. Men kan geen excuus accepteren of blijft boos ondanks dat zaken uitgesproken zijn. Wil ik/ men de mindere nog zijn? De ander vergeven? Loslaten?

Toch geloof ik in de kerk. Misschien wordt ik me daar op dit moment of in ieder geval de laatste tijd meer bewust van. Door mijn ziekzijn ontdek ik meer dat we elkaar nodig hebben. We hebben bemoedigend nodig op het moment dat het niet zo lekker loopt. Ik heb mensen nodig die me helpen kijken naar wat Gods plan is voor mijn leven. We hebben elkaar nodig om warm te blijven in de liefde van God. We hebben aansporing nodig in de navolging.

De gemeente is verre van perfect. De kerk an sich , als gebouw, hebben we niet nodig, maar wel liefde , geborgenheid, ontmoeting, vriendschap, relatie, …

We zijn samen Het Lichaam. Ieder van ons heeft zijn taak. Wat is jouw rol? Weet je dit niet? God heeft je geroepen om deel te zijn van Zijn Lichaam. Een lichaam zonder leden kan functioneren, maar het is niet zoals het hoort. Moet hierbij denken aan Nick Vuijeck . Hij kwam tot de ontdekking dat veel zaken van zijn lichaam niet waren zoals het zou moeten zijn. Imperfect, maar met God kunnen zaken veranderen.

Weet je wanneer we blijven kijken naar wat moet veranderen dan is er geen ontmoeting. Pas wanneer we los durven laten en ons aandeel in het licht brengen door daar de verantwoording voor te nemen gebeurt er iets bijzonders. Dan moet de ander niet perse veranderen, maar zien we de ander in een ander licht. Er kan wederom ontmoeting plaatsvinden omdat we de ander zien als leden van het lichaam . Geen lid is overbodig. De hand, de voet is nodig.

De perfecte kerk of gemeente is er niet en ik zou er in ieder geval niet toe kunnen behoren. Wel mag je van me weten dat ik er naar verlang om mensen bekend te maken met wie Jezus is. Dit kan alleen als we anderen op Hem wijzen. Het meest tastbare van wie God is, is Zijn Woord en Zijn lichaam en dat laatste zijn wij.

Jij en ik mogen de hand zijn op de schouder van iemand die het moeilijk heeft. De benen voor iemand die zelf zijn boodschappen niet kan doen. We kunnen spreken voor iemand die zelf niet bij machte is van zich te laten horen.

Eigenlijk gewoon wat gedachten over gemeente zijn. Ik heb gemeente nodig en ik ontdek dat men mij nodig heeft. Dut laatste is misschien wel het lastigste gedeelte. Ongelofelijk bijna, maar ik heb een rol te vervullen. Ik ben een belangrijk lichaamsdeel van het Lichaam van Christus op deze aarde.

De waarheid in pacht hebben.

Jacobus 3:17

Als je denkt dat ik jullie ga vertellen dat ik de wijsheid in pacht heb, dan is dat in zekere zin waar. Ik geloof immers dat jij en ik, wanneer we onze ogen op Jezus gericht hebben we de wijsheid in pacht hebben .

Veel mensen doen alsof ze wijs zijn. Ze vertellen anderen hoe te moeten leven, maar ze geven een verkeerd beeld van de werkelijke waarheid. Immers men neemt hiervoor vaak uitgangspunten die hen het beste passen. En laten we eerlijk zijn wie heeft zich hier nooit schuldig aan gemaakt?

Wie roddelt nooit? Wie probeert niet om in een goed blaadje te komen bij anderen? Dikt een bepaald verhaal iets aan om zo beter uit de verf te komen? En weet je? Eigenlijk vinden we het vaak niet eens zo slecht van onszelf. Vaak is het een mechaniek om onszelf te profileren geworden.

Toch kunnen we stellen dat dit niet de manier is om onszelf te laten zien. Het is wat men in de bijbel ook wel gelijkvormig aan de wereld noemt. We leven dan niet vanuit de goede bron. We leven immers uit eigenwijsheid in plaats van uit God. We zijn gericht op onszelf en niet op God of de ander.

Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar ik merk dat het veelal gemakkelijk is om een bepaald standpunt in te nemen en dan te kijken naar anderen om te ontdekken dat de ander hier in faalt. Dit wordt dan al gauw een gesprekspunt waarbij de ander onderuit gehaald wordt. Roddel dus.

Doe ik dat zelf niet? Helaas wel, maar het is zeker iets waar ik aan werk. En sinds ik me meer bewust ben geworden dat ik er mag zijn. Naarmate ik ontdek dat ik geliefd ben zoals ik ben heb ik het minder “nodig” om anderen onderuit te halen met woorden .

Hoezo heb ik de wijsheid in pacht? Ben ik de perfecte mens? Weet ik dan hoe alles zou moeten en wat wel en niet exact waar is en wat niet? Nee, ik zoek en val daarbij regelmatig. Toch durf ik te zeggen dat ik de wijsheid in pacht heb omdat Christus in mij woont. Door de Heilige Geest maakt Hij mij duidelijk wat goed is en wat niet.

Zo heb ik geleerd om duidelijk, transparant te zijn en de waarheid te spreken. Dit lukt me niet altijd omdat ik soms teveel ben met mijzelf. Ik leer echter meer en meer te vertrouwen op Hem, en ik heb gemerkt dat hoe meer ik naar Zijn stem luister, ik meer en meer mijzelf wordt zoals bedoeld.

Ik hief geen rol meer te spelen. Niet altijd maar de beste te zijn. Niet de perfecte of de hardstwerkende. Ik mag gewoon mijzelf zijn in alle oprechtheid en ik heb geleerd dat ik dan op mijn sterkst ben. Het krachtigst. Ik heb rust inplaats van onrust. Ben geliefd om de juiste redenen. Hoef niet vang te zijn over wat de ander van me vindt.

Ik leer dus meer en meer op God te vertrouwen. In Zijn liefde te gaan staan en mijzelf te zijn. En al doe ik het soms fout, dan spreek ik dat uit en ga weer verder op de andere manier. Ik kan dat niet alleen maar heb God daarbij nodig . Hij is de bron van alles. Hij weet wat goed is en wil ons hierin leiden. Dus: wanneer we ons leven leven vanuit de wetenschap dat God vanonder houdt en dat hij het beste weet wat goed voor ons is en gaan dien waartoe hij ons geroepen heeft dan hebben we de wijsheid in pacht toch?

Het mooie is dat wat we zeggen dan ook een andere impact heeft. Mensen zullen ons anders benaderen. In sommige gevallen als onwerkelijk en raar misschien, maar in veel gevallen juist als mensen die serieus zijn en durven ze ins iets toe te vertrouwen. Ze durven ons te vragen naar zaken omdat men weet dat we hen eerlijk en oprecht durven en willen behandelen.

Ik verlang er naar om meer en meer mijn mond te gebruiken om Gods liefde te verkondigen en ik bid dat God mij door de Heilige Geest een wachter voor de mond zet. Ik verlang er naar om Zijn liefde te schenken in woord en daad. Dat Hij meer en meer zichtbaar wordt in mijn leven. Dat ik overstromend ben van zoet water en niet van zout water.