Hoor ik ergens Amen?

Vandaag op tv iets gezien over geloof. De prediker die sprak wilde dat ‘zijn’ kerkleden in hun kracht gingen staan om zo tot herstel te komen. De preek werd vurig en krachtig gebracht en met veel amens beantwoord wanneer de prediker hier om vroeg. Hij vertelde dat hij een woord voor de hele aarde had. Een woord van kracht en herstel. Het is mij persoonlijk eigenlijk enigszins ontgaan waar de preek over ging behalve dan dat er vooral hard geroepen werd en gesproken werd over de kracht van de Here en dat men moest gaan staan herstel over hun leven te ontvangen. Hun handen op de plaats leggen waar ze last hadden.

Dit was nadat ik bezoek had gehad van een vriendelijke broeder uit de gemeente . Deze was bij me om gewoon tot steun te zijn, omdat ik pas geopereerd ben en het allemaal nog niet zo voorspoedig gaat als ik persoonlijk had gehoopt. We hebben het nog gehad over genezing en wat Gids wil in deze zou zijn. Gehad over Jan Zijlstra en hoe we daar over dachten. Ook over TB Jozua en wat er daar in Afrika gebeurde

Ook vertelde ik over mijn reis twee jaar geleden en hoe iemand voor me had gebeden en ik een jaar lang eigenlijk pijnloos was van de klachten die ik had.

Vanavond met mijn vrouw gesproken en daarbij over mijn dochter gehad die coeliacy heeft en daar ook een jaar af was en wat toen toch terug is gekomen.

Het houdt me nu bezig natuurlijk vanwege mijn klachten. Weet je? Persoonlijk heb ik niet zo veel met dat uiterlijke vertoon. Vanik hoeft het allemaal niet zo … Dominant… Naar voren geschoven te worden door een predikant met een speciale gave of roeping.

Natuurlijk geloof ik dat God grote dingen kan en zelfs wil doen. Ik geloof dat God ook bijzondere en krachtige leiders heeft aangewezen. Echter…. Eigenlijk mis ik gewoon een stuk fatsoen. Ik bedoel daarmee niet dat men niet mag spreken over herstel , geestelijk of lichamelijk. Ik bedoel dat respect hierbij soms ver te zoeken is wat mij betreft. Ik moet met dat laat ik het maar daadkrachtig gebeuren vooral denken aan Mozes die met zijn stol op een rots sloeg en met grote mond zoiets zei als; wil je water , hier heb je water.

Ik zie Jezus dat soort dingen niet doen. Ik lees dat Jezus mensen gewoon aanspreekt met gezag en hen geneest. Mensen schijnen te denken dat hard roepen en dominant aanwezig zijn hetzelfde is als gezag.

Mozes werd door God terecht gewezen. Ik zie Jezus juist met weinig vertoon met mensen in gesprek gaan. Ik zie dit bij de apostelen wel iets sterker naar voren komen. Paulus die krachtig dingen weet te verwoorden in zijn brieven, maar nederig is als het gaat om uitvoering.

Ik lees in Jacobus 1:19-27 dat we op onze woorden moeten letten. Dat we hier op een zachtmoedige wijze mee om moeten gaan. Waarmee ik niet wil zeggen dat de mannen die ik genoemd heb dat niet hebben gedaan, maar ik vraag me af hoe Jezus het gezien wilde hebben. Wilde Hij dat we met krachtvertoon dingen zouden spreken of zou Hij van ons verlangen om er gewoon even voor de ander te zijn.

Eerlijk is eerlijk, ik heb best iets met God te bespreken. Er zijn mensen gestorven en ziek geworden die ik graag nog bij me had gehad. We hebben allemaal wel dingen meegemaakt waar we in meer of mindere mate voor gebeden hebben maar waar geen herstel kwam. En persoonlijk heb ik ook het tegengestelde meegemaakt.

Toch geloof ik dat God een Gos van herstel is en dat God de eerder genoemde mannen wil gebruiken en door hen heen mensen tot herstel brengt. Echter ik geloof ook dat herstel vooral te maken heeft met keuzes maken. Met je leven toe wijden aan Gid. Lukt dit altijd? Mij niet. Soms ben ik zo bezig met mijn eigen dingen. Mijn eigen gezinnetje, mijn baantje, mijn vriendjes, mijn…. Dat ik vergeet dat ik dit alles slechts tijdelijk bezit of in bruikleen heb. Dat ik slechts gedeeltelijk de controle heb. God echter heeft alles onder controle. Hij heeft echter ook zijn zoon het lijden niet bespaart.

Wel heeft hij Hem doen opstaan ten leven. En wij mogen dat ook in Hem. Niet met vertoon perse, maar door ons geloof handen voeten te geven. Hoe? Door te leven tot Zijn eer in alle omstandigheden. Als we lijden, laat het tot eer en glorie zijn van God. Als we spreken ook. Als we genezen idem…. Laat ons leven voor anderen tot betekenis zijn, dusdanig dat men in ons Christus herkent. Laten we leven tot zijn eer en glorie onder alle omstandigheden.

Hoor ik amens? 😉