Soms heb ik eerlijk gezegd het idee dat ik het wel aardig goed doe allemaal. Gelukkig kom ik echter al gauw weer met beide benen op de grond. Vooral wanneer iets me frustreert of irriteert. Ik kan dan echt een bommetje zijn.
Gelukkig te weten dat wat ik ook doe en in welke omstandigheden ik ook verkeer Gods liefde voor mij onveranderd blijft. Ik kan niets doen waardoor hij meer of minder van me houdt. Zijn liefde voor mij is volkomen.
In Christus zijn er geen obstakels meer die een relatie in de weg staan. Er kunnen obstakels zijn van ons uit, maar Gods liefde blijft dezelfde. Ook als er irritatie is of what ever. Gods genade blijft dezelfde.
Durf ik deze genade te accepteren? Los te laten? Durf ik geloven dat er geen andere hoop is als Hij? Gelukkig dat ik dat mag weten.
Erik Velema
de ontmoeting! 
Eerlijk blogje. Dank je wel. Ik heb dat gevoel bijna nooit 🙂 Ik vecht juist voor zelfaanvaarding. Daarom vind ik de laatste twee stukjes in je blog zo mooi. Gods liefde is zo onbegrijpelijk mooi. Daarom alles loslaten en leunen op Hem.
LikeLike