schuld of onschuld

 

 

 

 

 

 

Ik ben een kei in het schuldig verklaren van mensen. van mensen die mij iets hebben aangedaan, maar ook mensen  die anderen iets hebben aangedaan zijn in mijn ogen vaak schuldig bevonden alvorens ik me überhaupt in hen heb verdiept.  En Ik?  was ik mijn eigen handen in onschuld?

 Ik zie gemakkelijk de oneffenheden bij de ander

Mijn oog ziet gemakkelijk van me af. Ik zie gemakkelijk de oneffenheden bij de ander en gericht op die ander lijkt mijn schuld vaak een stuk kleiner. Maar is ze dat ook? ben ik onschuldig als ik naar de ander kijk? Ben ik zelfs ook maar minder schuldig?  Wanneer ik me onthoud van dat wat de ander doet en in praktijk brengt  ben ik dan onschuldig te noemen?  Jezus leert dat we  reeds overspel plegen wanneer we  alleen al kijken.  Dus…?

Wanneer ik niets doe of zeg maakt dat me soms schuldig omdat ik niets heb verteld over wat God zou willen, veroordelen evenzo. Er zal dus altijd in mij een strijd zijn. wat ik niet wil dat  doe ik toch door de ander te veroordelen en als ik me stil houdt en niets doe of zeg, de ander vertel over Gods plan, maakt dat ik even zo schuldig sta. Zo wisselt daar waar ik eerst onschuldig sta in schuld  en daar waar ik de ander oordeel , ik mijzelf veroordeel.

krachtige woorden

Ik besef me dat  woorden als:” Ik hou van je”, of  “je bent mooi of lief”, krachtige woorden zijn. Ik  ontneem haar de kracht vaak door er een “maar” aan te verbinden. eigenlijk is het  gewoon manipulatie en staan ik op zo’n moment  schuldig  naar de ander en God.

Misschien vind je het wat zwaar als je mijn stukje leest. Echter ik geloof dat we schuldbewust moeten zijn.  Ik wil me bewust worden van het feit dat ik vanuit mij zelf niet goed ben en dat ik Gods genade nodig heb. Dat Ik Jezus Christus nodig heb in mijn leven. Hij is in staat de schuld te dragen voor jou en mij en ons gratie te verlenen omdat hij schuldloos stond ten opzichte van God.

Gratie?

Ontkennen van mijn schuld, ten opzichte van de ander en van God, maakt niet  dat ik onschuldig ben maar wel dat ik gratie mag ontvangen.  Gods genade is groot.  God wil mensen vergeven. wanneer we ons bewust worden van wat ons is aangedaan in het leven, wat ons is overkomen, maar ook wat we anderen hebben aangedaan is ontkenning  soms  iets wat we gemakkelijk doen door naar de ander te wijzen.

Soms hoor ik mensen zeggen  dat  ze niemand nodig hebben en wijzen dan naar anderen die hen iets hebben aangedaan. Soms zijn de woorden waar en schermen ze zelfs met  het woord van God en  wordt de heilige geest genoemd en gezegd dat deze mensen zich moeten bekeren.  Wellicht is dat waar en de bijbel zegt veel over zonde en schuld, maar Gods Geest leidt me vaak voornamelijk naar Jezus  en mij zelf . Hij opent me de ogen vooral  voor het leed van de ander en niet  over het oordeel. Hij leert me vooral dat ik zelf mijn straatje schoon moet houden en de ander lief te hebben ongeacht hoe hun straatje er uit ziet.  niet voor niets wordt Gods geest de geest van waarheid genoemd. Hij wijst ons de weg naar  binnen en maakt  ruimte voor Hem  en de mensen om ons heen en we ontdekken  dat we geliefd zijn bij hem.