alle dagen kermis is niet leuk!

Durven we God de leiding  te geven in ons leven? Misschien moet ik het gewoon wat duidelijker stellen voor mij zelf: durf ik Hem zozeer te vertrouwen dat ik Hem de leiding  durf te geven in/ van mijn persoonlijk leven? Ik geloof dat ik daar redelijk in gegroeid ben de laatste jaren vooral, maar wanneer ik openhartig hierover wil spreken, en dat doe ik natuurlijk omdat ik de ontmoeting in deze centraal wil stellen,  wortel ik daar  zo nu en dan redelijk mee.

angst spant een strik!

Immers we willen  liever niet uitgemaakt worden  voor overdreven fanatistische mensen die zich vooral door hun emoties laten leiden. Anderzijds willen we ook niet dermate nuchter zijn dat er geen enkele emotie meer in  ons geloofsleven zit.

Jack Hayford zegt: God vraagt aan niemand dat hij zijn verstand op sterk water zet of zich aan opgetogen gevoelens overgeeft. Maar Hij roept ons wel op Hem te vertrouwen – Hem zozeer te vertrouwen  dat we Hem de leiding geven.

Wanneer we spreken of schrijven over de Heilige Geest, worden mensen al gauw ongedurig.  Anderen  krijgen last van krommingen van de tenen, sommigen worden bang voor manipulatie of voor overdreven  emotioneel gedoe.  Enerzijds  een beetje begrijpelijk. Hoeveel mensen zijn er niet beschadigd  door mensen die in Godsnaam  iets hebben uitgesproken die gewoon  fout waren.  Hoe vaak is de naam van de Heer niet ijdel gebruikt.  Hoeveel mensen zijn er  verwond door mensen die in de naam van de heilige Geest iets hebben uitgesproken  wat in wezen gewoon hun eigen inzichten waren  geprojecteerd op anderen om  zo hun eigen inzichten  ergens door te drukken?

Angst voor mensen spant een strik leert de bijbel ons en ik geloof  dat dat waar is. de strik is in dit geval  dat we  vaak niet werkelijk meer geloven wat God ons te zeggen heeft.  We durven niet meer te geloven  in de manier(en ) waarop Hij tot ons spreekt en limiteren God tot een oud boek met waarheden.

is de Bijbel Gods Woord? 

Natuurlijk geloof ik dat de Bijbel Gods woord is. Ik wil hier niets, maar dan ook niets aan af doen.  maar ik geloof ook dat de Bijbel niet slechts de manier is waarop God tot ons spreekt. En wanneer we de bijbel lezen en ons er werkelijk uit leven dan  zullen we ook tot dit besef komen geloof ik.

God spreekt   nog altijd  tot ons mensen .  Hij wil in relatie met ons leven en daar  hoort bij dat  hij communiceert.  Wat is een relatie  zonder communicatie?  Gods woord is  belangrijk, zozeer zelfs dat ik geloof dat Gods woord het fundament zou moeten zijn van ons leven.  niet slechts de Bijbel , maar Gods woord. Wat God zegt is Waarheid en niets dan de Waarheid.

Ik geloof  dit, toch  loop ik regelmatig buiten de waarheid.  waarom omdat we  te weinig luisteren naar  wat God ons door Zijn Geest  te zeggen heeft.  Ik wil gewoon  duidelijk stellen dat God spreekt! Niet slechts op een stuk papier, maar ook  in ontmoeting.

God spreekt nog altijd!

nog altijd preekt God dus!  Door de Bijbel, door dromen, door profetieën, wonderen, visioenen, door de natuur, door mensen om ons heen, etc…. God spreekt!  Ik weet dat veel gelovigen  het leven door de Geest  als een zweverig fenomeen zijn gaan beschouwen  waar je voorzichtig mee om zou moeten gaan.  inderdaad is het soms verworden tot een emotionalisme , een doel  op zichzelf. Ik vraag me zelf ook af in hoeverre het dan nog om  werkelijke ontmoeting gaat met God. is er dan nog sprake  van relatie of zijn we op zoek naar een bepaalde  sfeer of mystieke ervaring?

Ik geloof dat wanneer we ons hart en leven gericht hebben op wat God in ons leven  kan en wil doen vanuit ontmoeting en relatie met Hem er veel meer ruimte ontstaat in ons persoonlijk leven en ook in onze relaties. Immers wanneer we gericht zijn op allerlei manieren en  manifestaties vanuit een manier die hoort bij een bepaalde levensstijl en overtuiging dit de passie  en vuur zal ontnemen die er wel is als men werkelijk leeft vanuit  ontmoeting  en relatie  met God persoonlijk door de Heer Jezus Christus zelf . Het Woord aan ons gegeven. die ons  Zijn Geest ook gegeven heeft om in relatie met Hem te leven.

het gaat niet om mystiek, maar om verandering

Ik ben er van overtuigd dat wanneer we werkelijk verlangen naar relatie met God, het niet om de Emotie gaat maar om een veranderd leven. Ik geloof dat we niet hele aparte mensen zullen worden die heel zweverig zullen praten  tot den heeeeere, maar  dat we  juist echter worden dan ooit. Meer onszelf.

Ons verlangen zal niet gericht zijn op een bepaald mystiek niveau van zweverigheid, maar  we verlangen er naar om  Hem te dienen met ons leven .  Ik geloof dat het ons dan niet zal  gaan om een bepaalde emotie, maar om Gods aanwezigheid in ons leven in de dingen die we doen.

Ik probeer hier iets duidelijk neer te schrijven, maar merk dat dit niet gemakkelijk is.  veel mensen spreken over  de kracht en werking van de heilige  Geest en daarbij gebeuren er soms dingen die soms wat vreemd zijn , maar leven voor God gaart niet om de vreemde zaken die God geeft door Zijn Geest, maar om leven met passie en Hartstocht voor het Hem zelf. Voor mensen om ons heen.

elke dag kermis is niet leuk!  

Ik bedoel hiermee te zeggen dat ik veel mensen zie die van  samenkomst naar samenkomst  reizen en allerlei ervaringen willen zien en beleven er deel vanuit willen maken, maar ik wil hier beschrijven dat ik hoop dat  mensen zullen gaan beseffen dat  allerlei aardig geestelijk hoogstandjes niets zeggen over relatie. En wanneer we  voortdurend bezig zijn  om bezig te zijn met allerlei ervaringen met Jezus, mis je dan niet het gewone christelijke leven met Jezus? Alle dagen kermis is  gewoon niet leuk, niet reëel.

Ik wil duidelijk maken dat we als christenen, inclusief mijzelf, niet altijd maar bezig moeten zijn  met anderen, nog met het onder controle houden van anderen en hoe ze het allemaal doen als het gaat om de Heilige Geest en hun relatie met God. Dat kan God zelf wel handlen . Let go, let God!  Hij is immers God en wij niet. we  moeten ook niet alles platwalsen aan gevoel, emotie, zaken van de Geest en God versmallen tot een bundel dun vloeipapier in een leren kaft. God is zoveel meer. zo enorm veel meer.

laten we  ons richten op onze persoonlijke relatie met hem en zijn vrijheid ervaren om hiervan uit te delen aan hen die hongerig zijn, ziek of arm, gevangen, verslaafd, dakloos.  Laten we op pad gaan  en gewoon ons zelf zijn, ik geloof immers dat dat is wat Gods geest in ons doet. Dat we steeds meer onszelf mogen worden bij hem.