Wanneer mensen alleen zijn zijn ze kwetsbaar. Wanneer we alleen zijn doen we dingen anders. Er is minder overleg. Immers wie kunnen we vertrouwen als we alleen zijn? helaas is het ook vaak zo dat mensen die alleen staan of alleen gaan vaak gemakkelijk beschadigd raken. eenzaamheid kan mensen in een hoek drijven waar ze niet willen zitten. een hoek van diepe teleurstelling, rouw, bitterheid, woede, angst,… allemaal zaken die op zich gewone emoties zijn die we wanneer we in relatie leven best kunnen handelen , maar die wanneer we eenzaam zijn ons kunnen opvreten. Veel mensen worden daardoor juist wat ze niet willen zijn. ze gaan bepaalde mensen claimen of ze gaan juist tegenovergesteld reageren. Ze stoten mensen nog verder af met het zelfde gevolg. Waar we bang voor zijn gebeurt. we komen meer en meer alleen te staan in het leven.
De mens is gemaakt voor relatie, niet zozeer voor seksuele relatie, maar gewoon voor relaties onderling. Hoewel seks natuurlijk het allermooiste is in een goede relatie, is een goed relatie daar niet afhankelijk van. Toch geloof ik dat ieder mens er naar verlangt om geliefd te worden en lief te hebben. wanneer ik spreek over liefhebben van mensen en relaties bedoel ik min wezen wat ik ontmoeting noem. Onvoorwaardelijke liefde.
De vraag is of wij als mens onvoorwaardelijk lief kunnen hebben. kunnen wij liefhebben zonder dat we eisen stellen? zonder dat we belemmerd worden door wie we zelf zijn of wat wij van de ander vinden, zonder egoïstisch te zijn en controlerend? Ik geloof dat wij heel goed mensen lief kunnen hebben, maar dat liefde zonder God een totaal andere liefde is dan wanneer we God werkelijk kennen in ons leven.
Liefhebben van de ander betekent dan ook dat we kwetsbaar zijn. net zoals we kwetsbaar zijn wanneer we niet liefhebben als we alleen zijn. ik geloof dat we kunnen kiezen om kwetsbaar te zijn en de ander toe te laten in ons leven of we sluiten ons af voor de ander en zijn evenzo kwetsbaar, maar met het verschil dat we wellicht teleurgesteld raken in onze kwetsbaarheid als we liefhebben, maar dat we daarin ook rust kunnen vinden. Een mensen hart zal altijd rusteloos zijn wanneer ze ongeliefd is. ik bedoel daarmee wanneer ze geen liefde ervaart of bereid is liefde toe te laten zal ze onrustig zijn en inwendig uitschreeuwen om verwarmt te worden.
Wanneer we zoeken naar liefde, we voelen ons eenzaam , we zijn teleurgesteld wie kan ons rusteloos hart dan vervullen? Wie kan ons hart verwarmen als we niemand meer kunnen of durven vertrouwen? Ik geloof dat we daarvoor bij God moeten zijn. Hij kent ons. Hij heeft je gemaakt en heeft je lief. Durf je dat voorzichtig te geloven? durf je die liefde toe te laten in je leven?
U was het die mijn nieren vormde,
wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt.
Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel.
Toen ik in het verborgene gemaakt werd,
kunstig geweven in de schoot van de aarde,
was mijn wezen voor u geen geheim.
Uw ogen zagen mijn vormeloos begin,
Soms is dat wat je altijd gelooft hebt en waar je je leven op gefundeerd heb, dat wat jouw ook het meeste zekerheid gegeven heeft ineens niet zo stabiel meer en moet je loslaten. durf je te vertrouwen op God? God die meer is dan zomaar een bepaald wezen, maar die ondanks de menselijke gedachte toch ook heel persoonlijk is geworden. hij is persoonlijk geworden in Zijn zoon Jezus Christus. Onbegrijpelijk, maar tegelijk ook zo enorm mooi hoe God zichzelf in wezen gegeven heeft in Zijn zoon als kwetsbaar kind voor jou en mij. Onbegrijpelijk, maar zo tastbaar geworden dat we het soms bijna kunnen dragen op onze arm, maar tegelijk is hij ook die man geworden die ons verteld dat er niets gaat boven een relatie met God zijn Vader en de relatie met de naast. Zo word hij juist tastbaar als vriend. Als iemand die we kunnen vertrouwen. Die er voor ons is in moeilijke tijden. Gekomen om ons bij te staan en onze last te dragen. nogmaals onbegrijpelijk.
Ik geloof dat relatie met Hem juist het meest vertrouwde is wanneer we ons hart open durven stellen voor Hem. misschien gewoon eerst heel voorzichtig door ergens Hem te zoeken en Hem te vragen ons te helpen wanneer we het even niet meer weten en we ons niet zo goed voelen. als ons leven een puinhoop is geworden. ondraaglijk pijnlijk. Hij wil je helpen. Durf je Hem toe te laten?
de ontmoeting! 