stuiteren tot je weet wie je bent!

Weet je wie je bent? weet jij  wat het doel is van jouw leven op deze aarde?  Ik geloof dat dit wezenlijke vragen zijn voor mensen als jij en ik.  wanneer je immers niet weet wie je in wezen bent en  de dingen doet omdat je ze altijd zo hebt gedaan en doet wat anderen van je verwachten, dan leef je niet jouw leven maar het leven van de ander.

Wanneer jij je leven  leeft naar de goedkeuring van anderen zul je nooit de rust vinden waar je  hart zo naar verlangt.  de ene dag leef je wellicht naar wat  je ouders  belangrijk vinden, de andere dag naar wat  de buurt  belangrijk vindt, of je leeft naar wat men op je werk van je vindt en elders vinden ze weer iets anders van je. Zolang het allemaal maar op een bepaalde lijn zit  is je leven dan nog wel te handelen, maar zo gauw er meer en meer discrepantie optreed in wat mensen van je vinden  worden hoogte en dieptepunten groter en schommelen je gevoelens en raak je totaal uit balans. Als je daarbij ook nog geen enkel doel voor ogen hebt lijkt alles wat je doet ook nog eens zinloos en  verlies je  het zich al helemaal. Waar doe je het allemaal nog voor.

Jezus wist wie hij was

Jezus wist wie Hij was. Hij wist waar hij vandaan kwam en wat zijn doel was op deze aarde. Juist daardoor  was Jezus , ondanks dat hij gewoon mens en er allerlei moeilijke zaken op hem af kwamen  zo rustig.  Hij maakte zich niet ongerust wanneer anderen zeiden dat hij niet met  bepaalde mensen moest omgaan. Hij wist dat het goed was wat hij deed, omdat hij Vaders wil deed.

Ik moet toegeven dat ik soms bang ben voor wat mensen van me denken.  Dat ik sopms  toppen en dalen ken in mijn leven. ups en downs. Die momenten ken ik en ik weet  dat dat de momenten zijn dat ik God niet werkelijk zoek. Dat is wanneer ik plannen ga maken en ij mensen te rade ga over het hoe en wat zonder daar met God  over te spreken.

Wanneer ik echter met God heb gesproken en Hij wijst mij de weg dan kan ik daar met anderen over spreken maar verlies ik het doel niet uit het oog.  Dan vind ik rust als zaken anders gaan dan ik had verwacht. Dan kan ik de touwtjes loslaten omdat ik weet dat God mijn vertrouwen waard is.

relaties

Ik geloof in relatie.  Veel mensen hebben hier hun twijfels over. Veel relaties lopen immers stuk.  Jouw relaties  zijn veel zeggend over hoe jij in het leven staat.  Wanneer er veel gebroken relaties zijn in je leven zegt dat iets over hoe jij in het leven staat.  Ik zeg niet dat het allemaal jouw schuld is wat er is gebeurt in je leven, maar  in relaties is het  van belang om elkaar werkelijk te ontmoeten.

Ben jij in staat om je werkelijk kwetsbaar op te stellen in je relaties?  Wanneer we eenmaal beschadigd zijn in relaties wordt het steeds moeilijker om ook werkelijk kwetsbaar te zijn.   wanneer ons uitgangspunt is de menselijke relatie is blijven we  op en neer stuiteren.  Wie moeten we immers vertrouwen? Wie is te vertrouwen?  Wanneer ons uitgangspunt  nu  de relatie met God is  dan  hebben we stabiliteit. God is immers onveranderlijk. Hij wil naar ons luisteren en ons steunen . hij wil ons ook de weg wijzen door dit leven heen en ons doel geven om voor te leven.

God is goed!

God heeft het beste met je voor en wil dat het je goed gaat. Hij heeft zelfs zijn Zoon voor jou gegeven.  wanneer we dat in ons leven  binnen  laten en leren hoe dat God te vertrouwen is dan zal dat ook zijn effect  hebben op ons  dagelijks functioneren. Op onze relaties met anderen.

Wanneer onze relaties uitgaan van onze relatie  met God zelf  dan zien we dat we  een andere houding krijgen ten opzichte van de mensen om ons heen. Ze gaan niet langer ons leven regeren, maar wij  gaan ons eigen leven leven en komen los van de druk  die we van anderen ervaren.   we kunnen samen werken en samenkomen in zijn naam. We  leren om elkaar te accepteren en niet  de een boven de ander te stellen we zijn immers allemaal kinderen van God. God heeft ons allen lief.  Niet de een meer en de ander minder.

stuiteren tot je weet wie je bent!

Weet je wie je bent? weet jij  wat het doel is van jouw leven op deze aarde?  Ik geloof dat dit wezenlijke vragen zijn voor mensen als jij en ik.  wanneer je immers niet weet wie je in wezen bent en  de dingen doet omdat je ze altijd zo hebt gedaan en doet wat anderen van je verwachten, dan leef je niet jouw leven maar het leven van de ander.

Wanneer jij je leven  leeft naar de goedkeuring van anderen zul je nooit de rust vinden waar je  hart zo naar verlangt.  de ene dag leef je wellicht naar wat  je ouders  belangrijk vinden, de andere dag naar wat  de buurt  belangrijk vindt, of je leeft naar wat men op je werk van je vindt en elders vinden ze weer iets anders van je. Zolang het allemaal maar op een bepaalde lijn zit  is je leven dan nog wel te handelen, maar zo gauw er meer en meer discrepantie optreed in wat mensen van je vinden  worden hoogte en dieptepunten groter en schommelen je gevoelens en raak je totaal uit balans. Als je daarbij ook nog geen enkel doel voor ogen hebt lijkt alles wat je doet ook nog eens zinloos en  verlies je  het zich al helemaal. Waar doe je het allemaal nog voor.

Jezus wist wie hij was

Jezus wist wie Hij was. Hij wist waar hij vandaan kwam en wat zijn doel was op deze aarde. Juist daardoor  was Jezus , ondanks dat hij gewoon mens en er allerlei moeilijke zaken op hem af kwamen  zo rustig.  Hij maakte zich niet ongerust wanneer anderen zeiden dat hij niet met  bepaalde mensen moest omgaan. Hij wist dat het goed was wat hij deed, omdat hij Vaders wil deed.

Ik moet toegeven dat ik soms bang ben voor wat mensen van me denken.  Dat ik sopms  toppen en dalen ken in mijn leven. ups en downs. Die momenten ken ik en ik weet  dat dat de momenten zijn dat ik God niet werkelijk zoek. Dat is wanneer ik plannen ga maken en ij mensen te rade ga over het hoe en wat zonder daar met God  over te spreken.

Wanneer ik echter met God heb gesproken en Hij wijst mij de weg dan kan ik daar met anderen over spreken maar verlies ik het doel niet uit het oog.  Dan vind ik rust als zaken anders gaan dan ik had verwacht. Dan kan ik de touwtjes loslaten omdat ik weet dat God mijn vertrouwen waard is.

relaties

Ik geloof in relatie.  Veel mensen hebben hier hun twijfels over. Veel relaties lopen immers stuk.  Jouw relaties  zijn veel zeggend over hoe jij in het leven staat.  Wanneer er veel gebroken relaties zijn in je leven zegt dat iets over hoe jij in het leven staat.  Ik zeg niet dat het allemaal jouw schuld is wat er is gebeurt in je leven, maar  in relaties is het  van belang om elkaar werkelijk te ontmoeten.

Ben jij in staat om je werkelijk kwetsbaar op te stellen in je relaties?  Wanneer we eenmaal beschadigd zijn in relaties wordt het steeds moeilijker om ook werkelijk kwetsbaar te zijn.   wanneer ons uitgangspunt is de menselijke relatie is blijven we  op en neer stuiteren.  Wie moeten we immers vertrouwen? Wie is te vertrouwen?  Wanneer ons uitgangspunt  nu  de relatie met God is  dan  hebben we stabiliteit. God is immers onveranderlijk. Hij wil naar ons luisteren en ons steunen . hij wil ons ook de weg wijzen door dit leven heen en ons doel geven om voor te leven.

God is goed!

God heeft het beste met je voor en wil dat het je goed gaat. Hij heeft zelfs zijn Zoon voor jou gegeven.  wanneer we dat in ons leven  binnen  laten en leren hoe dat God te vertrouwen is dan zal dat ook zijn effect  hebben op ons  dagelijks functioneren. Op onze relaties met anderen.

Wanneer onze relaties uitgaan van onze relatie  met God zelf  dan zien we dat we  een andere houding krijgen ten opzichte van de mensen om ons heen. Ze gaan niet langer ons leven regeren, maar wij  gaan ons eigen leven leven en komen los van de druk  die we van anderen ervaren.   we kunnen samen werken en samenkomen in zijn naam. We  leren om elkaar te accepteren en niet  de een boven de ander te stellen we zijn immers allemaal kinderen van God. God heeft ons allen lief.  Niet de een meer en de ander minder.

In lichterlaaie

 

 

 

 

 

 

Als ik kon dan zou ik willen delen.

Delen van overvloedig licht.

Dan kon het donker niemand meer iets schelen,

Iedereen had dan voldoende zicht.

Als ik kon dan zou ik geven,

Brood dat werkelijk vult.

Geest’lijk voedsel van eeuwig leven,

Dat een ieders hart vervuld.

Heer zet mijn hart in lichterlaaie.

Dat een ieder die wil het ziet.

Niet die degelijke en oersaaie,

Maar een mens vol passie die helemaal van U geniet.

Dat een ieder  zal verlangen,

Naar meer van u heel dichtbij.

Leer mij om onbevangen,

Uw licht te schijnen door mij.

 

30/10/2011 HV

Manden van overvloedig licht.

 Ik wil je  iets bijzonders vertellen. God heeft het goede met je voor.   Natuurlijk kan een christen ook strijd ervaren in zijn leven, misschien zelfs meer dan  niet christenen soms. Dit kan ons  misschien doen twijfelen over het feit  of God nu wel of niet bestaat of over  het feit of hij nu wel of niet goed is, maar God is er en Hij wil je zegenen. 

Misschien heb je moeite dat te geloven. Misschien wordt je er zelfs enorm opstandig van en  loop je tegen allerlei muren van je gevoel en je emoties, toch spreekt de  Bijbel spreekt over een overvloedig leven met God.

Het koninkrijk van God

Ons hart  en leven kan soms zo donker en koud zijn en wanneer we om ons heen kijken zien we misschien niets anders dan  allerlei mensen die  zich gelovigen noemen  en dat wellicht ook wel zijn, maar waaruit alle overvloed aan leven lijkt weggetrokken te zijn.  sommigen christenen denken schijnbaar dat God en God is van  ellende en lijden  en dat het God behaagt wanneer we huilen.

Ik geloof dat  dit zeker geen Koninkrijk van God is. dit is niet  wat God ons belooft heeft.  God zegt ons dat  waar mensen in zijn naam samenkomen , daar waar harten elkaar ontmoeten en raken, waar ze oog hebben voor Hem en  elkaar dat hij daar wil wonen.  Hij wil in ons midden zijn.

Onze beker zal overvloeien

Sterker nog , wij mogen priesters zijn van deze  allerhoogste God.  Wanneer we hem in ons leven binnen laten en de  genade die God ons door Jezus aanbied willen accepteren dan  zal onze beker overvloeien en zal Zijn goedheid ons ons hele leven  volgen.

God is niet een god van ellende, maar een God van overwinning. Jezus gaf zijn leven en zijn strijd was niet voor niets, maar hij is opgewekt en is  zo overwinnaar geworden over de dood en Hij leeft. 

Leugen van Satan

Sommige mensen willen ons verleiden om maar een zo vroom mogelijk leven te leiden. een leven van lijden en verlies.  als we het niet goed hebben is dat voor de Heer zeggen ze dan. het is een leugen van Satan als er wordt gezegd dat we opnieuw geboren moeten worden om  daarna in  verdere ongeluk te moeten leven. 

Natuurlijk moeten we opnieuw geboren worden en mogen we voor eeuwig leven in/met Hem, maar dat  goede leven begint niet  pas wanneer we doodgaan, maar daar mogen we nu al van genieten. We mogen nu al de volle zegen ervaren van een leven met hem.

Welvaartsevangelie

Ik ben een felle tegenstander van het zogenaamde welvaartsevangelie. Wanneer we maar goede christenen zijn zal God ons in overvloed  laten baden,  we zullen rijk zijn en geen problemen meer hebben in ons leven.  dit is bullshit. Ik geloof werkelijk dat God ons  rijkelijk wil zegenen. Dat God ons van zijn overvloed wil geven. God zal ons voeden als we honger hebben en te drinken geven als we dorstig zijn. leven we echter ook vanuit die wetenschap?

God is in staat om van een stukje brood  hele manden vol aan brood te maken zodat we kunnen delen.  Maar durven we wel te delen? Durf jij  de overvloed die God in jouw leven wil uitstorten te accepteren om er van te delen aan anderen.  wanneer wij  het stukje brood voor onszelf houden valt er niks meer te delen. Dan zal god door jou ook geen wonderen doen.

overvloed

Wanneer wij bereid zijn om Gods wil te doen  zal er iets veranderen in ons en in het leven van anderen.   wanneer wij leren om te delen vanuit Gods overvloed dan zullen anderen daardoor  gevoed worden. om te groeien hebben we voedsel nodig en wanneer wij de ander onthouden wat God ons  aan verantwoording hebben gegeven doen we niet slecht die ander te kort , maar ook onszelf. wij leven dan niet te n volle het leven dat God voor ons in petto heeft.

Wanneer we  avondmaal vieren  lezen we in de schrift de woorden: neem eet dit is Mijn  lichaam dat voor jou verbroken is.  wanneer wij eten en het voor onszelf houden dan is dat niet wat er wordt bedoeld met het lichaam van Christus delen. Wanneer wij eten van het lichaam van de Heer Jezus Christus, het wonder van God  voor jou en mij dan zorgt God voor overvloed wanneer wij het gaan uitdelen waar wij ons ook zullen bevinden.

het gaat niet om geld en roem

Overvloed betekent  niet in eerste instantie over aardse rijkdommen, maar het gaat er om dat God ons zegent met het goede in ons. Wanneer wij God in ons laten leven is er overvloed. Bij God is enorme overvloed. God denkt niet klein, zielig en zuinig maar God is de God van overvloed, van veel en van ruimte, van genezing, van herstel van mooi, liefde en van groots en van blijdschap.  de mate waarin wij  aan anderen geven zullen wij gezegend zijn. 

Wanneer mensen denken dat we geen geluk mogen hebben en dat  er met God niet gelachen kan worden hebben mensen het mis. Wanneer wij ons leven  richten op God, wanneer wij navolgers, discipelen worden van Christus zal God ons leven zegenen.  Er zullen wonderen plaatsvinden in ons persoonlijk leven, maar ook in dat van anderen. Waar God is zal Leven zijn weg vinden. Jezus is de Weg en het Leven. 

Licht in de duisternis

waar duisternis  is  zal licht gaan schijnen, maar we zullen wel het licht binnen moeten laten in ons leven.  niet slechts geloven of zeggen gelovig te zijn, maar  de keus moeten maken om Hem in ons leven binnen te laten en Zijn licht in ons leven laten schijnen.

Veel christenen  kiezen er voor om  het licht in de kast te zetten en wellicht op zondag even de kast los te zetten en het daarna voor de rest van de week weer dicht te doen. ook dan zal het donker zijn in ons huis en zullen we  struikelend en vallend , op de tast door het leven moeten gaan terwijl God ons zoveel te bieden heeft. Ik bid dat jij Gods licht in het midden van je  leven zal gaan plaatsen zodat  zijn  leven ten volle in jou zal gaan schijnen. Dat er werkelijk een bron van leven in je zal zijn . een bron van uitbundigheid en lachen.

Verstop je zelf en je licht niet voor anderen.

wanneer we ons licht  verstoppen voor hen die  het zo nodig hebben , dan zal God ons het licht  ontnemen. Wanneer we leven  slecht voor onszelf  dan zal ons leven de vrucht  daar ook van dragen. wanneer we  echter werkelijk God durven en willen eren met een oprecht hart dan zal God dat zegenen.

De vraag is of wij deze maatschappij als christen werkelijk lichten durven zijn of dat we slechts willen leven vanuit zuinigheid en terughoudendheid omdat we bang zijn  op te vallen of te kort te komen. wanneer we echter gezegend willen zijn laten we dan  geloof hebben en anderen zegenen en hen bemoedigen. laten we de stoute schoenen aantrekken en er op uitgaan en don wat Jezus ons zegt te doen.

Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest, en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat ik jullie opgedragen heb. En houd dit voor ogen: ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.’

 

De kerk werkt!

Als we denken aan de kerk , denken we veelal aan grote gebouwen die veelal ook nog een toren hebben met een kerkklok er in.  Hoewel er in veel kerken al lang geen kerkklokken meer zijn  wordt de kerk veelal nog altijd geassocieerd met een gebouw en niet met  mensen  die samenkomen in de naam van God.

De kerk is dus geen gebouw, maar toch heeft de kerk bepaalde eigenschappen. Enkele eigenschappen die we zouden kunnen noemen zijn dat God er centraal staat.  Er wordt over , maar ook met Hem gesproken.  De kerk is een plaats van herstel.  Een plek waar we  met elkaar kunnen delen  en waar we elkaar  mogen ontmoeten.  waar we ingezet worden en gezegend, waar we onze gaven en talenten kunnen ontdekken, waar we aan kunne kloppen als we het moeilijk hebben.

Zomaar een rij van eigenschappen van de kerk.  we zouden er meer kunnen  noemen, maar  het gaat  er  niet zozeer om wat nu precies de eigenschappen zijn, maar dat de kerk overal zou kunnen zijn.  de kerk kan in een gebouw zijn met  een grote kerktoren en een kerkklok, maar kan ook  midden in het bos zijn. de kerk is daar waar mensen samenkomen in Gods naam . 

Persoonlijk geloof ik dat de kerk  vooral ook een plek is waar je kwetsbaar kunt zijn.  ik vraag me af of de kerk ook werkelijk kerk is  als mensen er  niet werkelijk veranderd worden.  Ik kan natuurlijk niet voor iedereen spreken en ik kan ook niet zeggen in die en die kerk wordt een mens niet veranderd.  Ik weet wel wat mij aan het denken zet en wardoor ik  in beweging kom.  Ik houdt er van om de kwetsbaarheid van anderen te zien.  ik wil leren om meer en meer kwetsbaar  te worden. ik geloof  dat er niets mooier is dan de kwetsbare mens.

Mensen die kwetsbaar zijn laten een stuk van zichzelf zien. de meeste mensen  hebben we ergens in hun leven moeite.  Ze verschuilen zich achter woorden of  juist  door er niet over te praten. Wanneer mensen werkelijk kwetsbaar  durven zijn is dat een geweldig  iets. Wanneer we daar dan ook nog eens in mogen delen is dat geweldig.

Ik werk op de Spetse Hoeve te Veelerveen. Een geweldige plek, een gemeenschap waar  kwetsbare mensen zijn, mannen die veel hebben meegemaakt in hun leven en daar in de groep ook over spreken. Dit raakt me altijd en elke dag weer.  Dat is voor mij kerk zijn.  mooi ook dat er werkelijke veranderingen plaatsvinden.  Soms heel praktisch en snel zie j mensen veranderen. bij anderen duurt het wat langer of  lijkt er niets te gebeuren, maar altijd is er interactie tussen mensen en God is  vaak onderwerp van gesprek. Niet altijd  direct in de goede zin. Niet altijd halleluja, soms ook gewoon boosheid naar Hem en de omstandigheden. Maar wel vaak heel eerlijk. vaak  zijn dingen ook gewoo heel praktisch. eer moet gewoon gewerkt worden.  met de handen in de aarde zoals dat op een boerderij hoort.

Ik vind het fijn hier begeleider te mogen zijn. een klein stukje op weg helpen de goede richting op. Ik merk dat ik wordt gewaardeerd.  Op zondag ga ik naar de EGS stadskanaal, de kerk waartoe ik behoor, maar doordeweeks sta ik ook of wellicht meer nog ook in de kerk wanneer ik werk. 

Kerk en werk is een combinatie die dan ook bij elkaar hoort.  Een kerk die niet werkt is geen kerk. zonder daden is ons geloof dood.  Ik wil niet zeggen dat iedereen in een kerk of christelijke instelling zou moeten werken, maar we kunnen allemaal wel werken aan gemeenschap en ontmoeting met anderen vanuit een hart  van liefde voor God. laten we onze handen vuil maken en doen wat we kunnen.

We zijn er voor elkaar, om elkaar te hellupe nietwaar?

 

Mensen kunnen ons soms diep verwonden. Ook mensen die we vertrouwen doen dat  soms.  De pijn lijkt erger en de wond dieper als we verwond worden door  mensen die we vertrouwen. Mensen die zich onze  vrienden noemen of ons broeders en zusters in de kerk. 

Wanneer mensen ons  pijn willen doen die we niet kennen  of die ons emotioneel niet of nauwelijks raken is er  eigenlijk niet zo veel aan de hand. Vervelend als iemand ons  niet leuk vindt of aardig. Jammer als  ze een keer op ons hebben gescholden. Even  diep ademen , de schouders ophalen en weer doorgaan. Dat is meestal gauw  weer voorbij. Maar als het dichterbij komt dan kan het een enorme impact hebben ons  leven en alles daarin .

Ik geloof dat wij als Christenen ons ook niet goed realiseren hoe erg het is als wij mensen aan de kant zetten om wat voor redenen dan ook.  Wanneer we kritisch zijn naar mensen en ze beoordelen op hoe ze dingen doen in plaats van met ze te leven en ze te ondersteunen. 

Ik geloof dat  wij als christenen een bijzondere taak hebben die we  vaak uit het oog verloren hebben. ik geloof dat we de naaste lief moeten hebben.  veelal hebben wij in gedachten schijnbaar dat onze naaste liefhebben iets is van  geld in de kerkbuidel doen of  meedoen aan de postcode loterij.  Twee vliegen in één klap zeggen we dan.  Is dat liefhebben van je naaste?  Of is dat liefhebben van je zelf? 

Ik geloof dat liefhebben van de naaste is, dat we diegene die om ons heen zijn lief moeten hebben. dat is natuurlijk onze familie en vrienden, maar  ik geloof dat hier verder wordt gekeken dan slechts dat.  Wie is onze naaste? Ik geloof dat het de armen zijn die nauwelijks rond kunnen komen. ik geloof dat het de ouderen zijn die zelf hun tuintje niet meer kunnen doen, ik geloof dat het de kinderen zijn in de straat die te weinig aandacht krijgen. ik geloof dat het die zwerver is in je portiek, de dronkaard die naast je deur heeft gekotst. 

We weten vaak niet wat er achter de gezichten schuilt aan verhalen. Wat er in hun gedachten speelt. Waarom ze bepaalde  keuzes  hebben gemaakt  en waarom ze dingen doen.  vaak veroordelen we ze al zonder ze te kennen. we beschadigen hen door   het negatieve beeld dat ze misschien van zichzelf hebben ook nog eens te bevestigen. 

Mensen  zijn op zoek net als jij en ik. op zoek naar liefde en bevestiging van de positieve dingen in hun leven. van wie ze  zijn.  er is honger,   enorme honger bij de mensen om ons heen naar  de Zin van het leven.  ieder mens verlangt in wezen naar  geborgenheid en troost, naar rust en herstel. Naar genezing van de wonden die ze hebben opgelopen in het leven. veelal aangedaan door  mensen die ze liefhadden.

Ik kan enorm kritisch zijn op de kerk en zijn manieren, maar ik geloof ook dat de kerk de plaats is waar mensen werkelijk herstel zouden moeten kunnen vinden. Omdat ze eenvoudig weg de plek is die God ons daartoe gegeven heeft.  We zijn er voor elkaar om elkaar te hellupe,  niet waar?  Laten we de kerk blijven herinneren aan die taak.  Jezus heeft ons  voorgeleefd hoe we de mensen zouden moeten benaderen. In ontmoeting met elkaar ontmoeten we Hem en groeien we in gemeenschap. Dat is wat ik geloof.

Iedereen zoekt naar liefde…

Vriendschappen zijn belangrijk voor mensen.  ik moet denken aan het lied wat zegt : iedereen zoekt naar liefde, trouw die nooit teleurstelt…(opwekking 680) wanneer je dit lied geluisterd hebt zien we dat het niet gaat om  hoeveel mensen je kent. Dat het niet gaat om hoeveel volgers je hebt op Hyves, Twitter of Facebook. Hoewel ik enorm kan genieten van deze zaken, zijn ze niet werkelijk belangrijk.  het gaat niet om de kwantiteit in relaties, maar om de kwaliteit.

Veel mogelijkheden, toch eenzaam.

Veel mensen zijn eenzaam tegenwoordig.  De populatie is groter dan ooit en  er zijn meer dan ooit  mogelijkheden om met  anderen in contact te treden en toch zijn er meer eenzame mensen dan ooit te voren.  We hebben  vriendschappen nodig. Maar  we hebben goede vriendschappen nodig in ons leven. we hebben het nodig om mensen te ontmoeten.  met elkaar in contact te staan zonder  dat we allerlei verwachtingen van ze hebben.

Wanneer we Jezus kennen in ons leven, wanneer we werkelijk navolgers zijn van deze Ene Vriend, dan leren we dat het niet gaat om wat  vrienden voor ons kunnen doen, maar dat het er om gaat wat wij voor onze vrienden kunnen betekenen. wanneer je denkt dat het goed is om veel vriendschappen te hebben bedenk dan wat  dat inhoudt voor je vriendschappen. Hoe close kun je met  heel veel vrienden zijn? ik geloof dat  het beter is een goede vriend te hebben die eerlijk is en oprecht dan  1000 die  van alles van je vragen maar  die niet bereid zijn jouw iets te bieden. (spreuken 18:24)

Focus en nieuwe netwerken.

Vriendschappen, relaties, ontmoetingen zijn belangrijk. Jezus laat zien  hoe hij een bepaalde groep mensen  volledig de aandacht geeft . waarmee hij vrienden werd. Had Jezus dan niet meer vrienden? natuurlijk wel, maar zelfs hij focuste zich op een aantal mensen om van daaruit in relatie te kunnen groeien en gemeenschappen te bouwen.

Iedereen heeft iemand nodig en Jezus wist dat ook. Wanneer er telkens nieuwe mensen ingeschakeld worden  zien we nieuwe netwerken ontstaan. telkens worden deze nieuwe netwerken terug gebracht naar hem persoonlijk. Hij was en is die ene schakel waardoor wij tot God kunnen komen.

God heeft het verlangen om ons mensen met elkaar in contact te doen staan op een hele specifieke wijze.  De gemeenschap in Jezus Christus is een stukje van Gods genade op deze aarde.  Goede vriendschappen en relaties in Hem zijn een stuk van Gods koninkrijk op deze aarde.

Evangelisatie is geen  vriendschap

Nu wordt er op allerlei wijze  geëvangeliseerd tegenwoordig.  En ik geloof ook dat heel de wereld zou moeten weten wie Christus is, maar ik geloof dat dit  alleen  mogelijk is wanneer ze ook daadwerkelijk Christus ontmoeten. wanneer ze in ons , door het bouwen aan relaties, vriendschappen en ontmoetingen leren ze Christus kennen. 

wanneer iemand  zoekende is en wij brengen  iemand een prachtig verhaal over God en  vertellen wat Jezus heeft gedaan , maar er vindt geen ontmoeting plaats, we bouwen niet  aan een relatie met deze man of vrouw dan is er niet echt sprake van een ontmoeting .  niet met ons en  ik vraag me af of er wel een ontmoeting plaats zal vinden met God zelf.  Ik denk dat God  op allerlei wijzen werkt  dus ik zal niet ontkennen dat God ook  doorwerkt wanneer wij  soms niet  werkelijk betrokken zijn, maar ik geloof dat wanneer wij werkelijk inzet tonen en  bereid zijn de ander te zoeken  en vriendschappen te sluiten dat er  meer mogelijk is dan we kunnen beseffen.

Familie en vrienden

In Christus worden we als het ware broers en zusters. We hebben een familie band.  Dit is  in wezen nog closer dan  vriendschappen. We worden aan elkaar gegeven.  toch is het belangrijk ook in  deze prachtige familiare band een of aantal vrienden te hebben  om mee te delen.  Om niet alleen te staan.

We ontdekken Christus meer en meer als we  in anderen een stukje van Hem zien. veelal zien we dat in  mensen die beschadigd zijn omdat we hen  tot dienste kunnen staan. Zij hebben immers niets te geven en wanneer we vrienden willen worden  kunnen we dat dan niet beter doen bij mensen die ons nodig hebben, maar die ons niets te bieden hebben?  laten we dan niet juist zien dat we werkelijk ook een vriend zijn?

Vriendschappen zonder bijbedoelingen

Wanneer onze insteek is om (opr)echte vriendschappen aan te gaan  zonder bijbedoelingen, dan laten we pas werkelijk zien wat liefde is.  ik geloof dat veel mensen  juist moe zijn van vriendschappen omdat ze  als het er op aan komt vaak gebruikt of misbruikt zijn door hun vrienden.  wanneer ze dachten een vriend te hebben gevonden dan  was daar altijd wel iets wat er tegenover heeft moeten staan. 

Niets voor niets hoor je zo dat mensen zeggen dat er niemand werkelijk te vertrouwen is.  veel mensen zijn in wezen diep teleurgesteld en  denken dat er altijd iets tegenover  vriendschap  moet staan.  Altijd iets meer dan  er gewoon te zijn.  ook christenen  gaan met anderen om  de ander te overtuigen van hun gelijk. ze willen  vrindschappen aangaan om zo de andere te bekeren of hun mening  op te dringen.  Dit is geen ontmoeting.

Openstaan voor de ander

Ontmoeten is wanneer we open staan voor de  ander en hen  benaderen zoals ze zijn.  wij hoeven  niets en zij  hoeven ook niets . wij zijn vrije mensen  , met een vrije wil.  Zelfs subtiele benaderingen over wat je van hen zou  moeten verwachten staat ontmoeting in de weg.  Wanneer we werkelijk willen ontmoeten staan we  voor de ander klaar en luisteren oprecht naar hen en wat hen beweegt. Zelfs wanneer ze faliekant anders denken dan wij  mogen ze dat uiten. Wij  vertellen hen slechts wat wij persoonlijk ervaren hebben in ons leven zoals ook zij dat aan ons vertellen.  Gewone gesprekken met elkaar.

Wanneer we  met elkaar omgaan vanuit  relatie  en niet vanuit  het opdringen of manipuleren van de waarheid om er  ergens een soort van winst uit te slaan, zijn we werkelijk in staat om mensen te ontmoeten  op hun niveau en kunnen we ook oprecht  een stukje zien van wat er in hun leeft en zij ook langzaam maar zeker een stukje van ons. Echtheid is de sleutel tot relatie met de ander.

Transparantie

Op deze wijze zullen we groeien in vriendschappen. Wellicht niet direct in aantal, kwantiteit, maar zeker weten in kwaliteit.  Wij zullen waarschijnlijk andere inzichten krijgen. sommige gelovigen zijn daar  enorm bang voor  omdat ze angstig zijn de waarheid te verliezen, maar ik geloof dat we juist de waarheid zullen vinden als we open zullen staan voor wat Gods Geest in deze relaties wil gaan doen. wanneer we de waarheid verkondigen in alle waarachtigheid door transparant te zijn en onszelf te laten zien op /in onze kwetsbare momenten.

 

met de voeten in de modder

Veel mensen zien de kerk als een organisatie of een gebouw. Of als een groep mensen die om een bepaalde  denkwijze samengekomen.  Maar  ik geloof dat kerkzijn niet zoveel met organisatie te maken heeft .  hoewel we veel inde kerk organiseren en doen in de kerk en het  ook goed is om dingen te organiseren is de kerk in wezen geen organisatie.  Ik geloof dat we het  beter een  familie zouden kunnen noemen.  Wellicht dat er meer zo over denken gezien het feit dat in veel kerken men elkaar ook broeder en zuster noemt, toch ondanks hoe men elkaar noemt , toch lijkt het er op dat de kerk  zo georganiseerd is dat ze  wereld wijd best veel werk doet, maar wanneer het gaat om  het persoonlijke ze  hier in Nederland  soms maar weinig  tot de kern komt.

De kerk zou  het gezin van God moeten zijn en dat is ze ook. Toch vinden we het vaak moeilijk om  met elkaar werkelijk in contact te staan. We vinden het moeilijk om werkelijk open te zijn voor elkaar. ons hart werkelijk aan elkaar te laten zien.  er is veel vroomheid in de kerk en er wordt natuurlijk ook over God gesproken,(meestal door de voorganger of dominee)maar  hoe is het met de onderlinge liefde? Hoe wordt die onder ons zichtbaar?

Een vriend van me  is nogal boos en uitgekeken op de kerk. hij vertelde me dat er nogal wat onechtheid is  en dat hij dat kon voelen.  Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat soms met hem eens ben.  ik geloof ook dat er nogal wat zaken zijn die er in wezen helemaal niet toe doen. we kunnen mooie praatjes  aanhoren in de kerk, maar   we zouden maar liever de handen uit de mouwen steken.  De kerk  op grote schaal doet best  veel, geeft geld en zend mensen uit, maar als we  de gemiddelde christen  eens onder loep zouden kunnen nemen en in zijn hart kijken wat leeft er dan werkelijk in het hart van deze man of vrouw?

Ik denk dat wij  westerlingen veel geld geven aan goede doelen en dat dat ook eendaad uit liefde voor God zou kunnen zijn.  hoewel ik geloof dat ook  hier veel niet christenen zulke daden tonen.  Waarin zouden wij nu werkelijk verschillen?  Staat geld tegenwoordig als synoniem voor het goede doen?

Ik geloof dat  de kerk daar is waar  meerder gelovigen samenkomen en werkelijk open zijn met elkaar. De vorm is  niet zo belangrijk. relatie wel.  Wanneer we werkelijk open zijn  voor elkaar en elkaar zoeken dan  kan het niet anders dan dat er iets in ons gebeurt. dan staan we op en ondersteunen  we de ander( christen of niet ) als hij het moeilijk heeft.  Dan waarderen we de ander om wie hij is ongeacht zijn kleur, zijn afkomst, zijn niveau, zijn houding of motivatie. 

We hoeven het niet altijd eens te zijn. wij willen graag een waarheid die staat als een huis, maar  wij mensen  kunnen slechts deze waarheid toelaten wanneer we werkelijk open zijn voor Gods Geest en deze werkt vanuit relatie. In relatie met God  zien we de waarheid. God laat ons door Zijn Geest  stukjes zien van de waarheid zoals wij dat persoonlijk nodig hebben. in  de bijbel, het leven van alle dag, de omgeving, en de mensen om je heen zal hij ze op je af  laten komen.  

Ik geloof dat we die waarheid  in ons moeten omarmen en er in moeten gaan staan.  Een schouder zijn voor  de armen en de zwakken. Dat we moeten delen in  wat we hebben te eten en wat we kunnen geven.  soms is dat geld, maar veel vaker is dat gewoon er voor iemand zijn.  je arm om de schouder, een vriendelijk woord, bemoediging in tijden van nood. Liefde uitdelen in plaats van harde woorden en eigen waarheden die  bitterhard zijn.  ik geloof dat wanneer we de waarheid van God willen verkondigen dit vooral in daden van liefde zouden moeten plaatsvinden.  Niet in teksten en kreten die  misschien waar zijn, maar waarmee  je  mensen ook enorm kunt beschadigen.

 Ik geloof dat God de waarheid in ons legt , maar ook dat we van uit die waarheid in waarachtigheid deze zouden moeten uitdelen. Handen uit de mouwen dus. God heeft daarvoor  verschillende gaven gegeven. iedereen heeft een bijzonder gave. Wanneer we God ontdekken in ons leven en zijn vrijheid in Christus ook willen zien en geloven dan  mogen we die Gaven ook ontdekken. 

ik geloof dat Gods gaven echter vaak op een gebied liggen waar we echter van hem afhankelijk zijn.  moeilijk  om dingen te doen om God te eren. Hoe kunnen wij die gaven nu inzetten  voor God? veelal denken mensen dat die gaven  er slechts is voor de kerk als gebouw. Dat we ze daarbinnen zouden moeten inzetten. De gaven zijn er echter niet voor  organisaties of instellingen, maar ze zijner zodat mensen  God zullen vinden.

Laten we gaan en de handen uit de mouwen steken,  met de voeten in de modder gaan staan en laten zien dat we bereid zijn alles te geven voor de ander. wat is alles? je leven. je eigen waarheid ruilen voor de waarheid in je en doen waarvoor Jezus is gekomen. Discipelen te maken van mensen. vissers, tollenaars en hoeren, weduwen en wezen, blinden en kreupelen, gevangen, verslaafden en daklozen, Je buurman of buurvrouw.

 

alles?

Jan de oude dropt min of meer de vraag : hoeveel is alles?  in de kerk wordt gesproken over het volgen van Jezus en over je leven geven voor Hem. overgave en het dienen van Jezus. Maar wat is nu werkelijk alles geven om Christus wil.

Er is een tijd geweest dat ik theologie ging studeren (waar ik overigens wel aan ben begonnen en uiteindelijk nooit heb afgemaakt) met als reden dat ik God wilde zoeken en doen wat Hij van me vroeg.  Toch wilde ik niet echt alles geven. ik had een eigen zaak en vond de dingen die ik deed nogal belangrijk.  dat ik daar mee ben gestopt was niet omdat ik er voor heb gekozen, maar omdat het niet  anders kon of ik zou failliet gaan.

Ik zei met mijn mond dat ik alles voor God zou doen, maar in wezen wilde ik  mijzelf slechts bewijzen. Ik wilden me bewijzen in  de dingen die ik deed, in wat ik wist, in hoe ik het deed en in mijn inzet voor de dingen die ik deed.  Het ging dus om een hele hoop zaken in mijn leven. ik heb uiteindelijk alles op moeten geven. ik heb mijn huis, mijn zaak, mijn baan, vrienden en uiteindelijk zelfs de kerk waar ik  best gezien werd op moeten geven.

Toch was dit niet alles.  ik geloof dat God ons vaak in situaties leid waarin hij ons laat zien dat het niet zozeer gaat om opgeven of iets anders gaan doen, maar om je houding, je hartsgesteldheid. De heer Jezus was in zijn hele leven slechts gericht op Zijn Hemelse Vader. vanaf zijn geboorte tot zijn  dood stond zijn leven in teken van dienstbaarheid. Hij gaf alles . allereerst zijn leven bij God de Vader, maar daarna uiteindelijk ook zijn leven op deze aarde om ons te dienen.

De vraag is nu niet of we de dood in zouden moeten, maar of we bereid zijn ons leven op te geven voor Hem.  of we ons willen laten leiden door Gods geest. Vaak doen we daar mijns inziens nogal moeilijk over. We zeggen dan dat het nogal ingewikkeld is om God te volgen. Dat het niet gemakkelijk is om te doen wat God van ons vraagt en zo zoeken we excuses om maar niet echt  te dienen.

Zijn we wel werkelijk bereid om Hem te dienen? Dat is mijn vraag hierbij of zoeken we net zolang woorden in de Bijbel, luisteren we naar grote namen om  slechts dat te  doen wat ons het beste uitkomt.  Ik geloof dat we  graag voor eigen parochie spreken in plaat voor Gods koninkrijk.  Dat we graag onze eigen eer willen redden of dat we graag door anderen geëerd zouden willen zijn, maar ik geloof ook dat wanneer we werkelijk God liefhebben  hij ons zal vormen door  soms diepe dalen van  het leven om ons te laten zien dat we op hem kunnen bouwen. dat hij de rots is, het fundament, onze zekerheid, zodat we  kunnen leren om los te laten aan dit aards bestaan e de stap meer en meer te maken in / naar zijn koninkrijk.

Loslaten stukje bij beetje. God weet dat het voor ons niet gemakkelijk is om het allemaal in een keer te doen soms. Hij helpt ons daar dan bij, maar toch zullen wij zelf daarin stappen moeten blijven nemen. Wanneer we ontdekken dat nog niet alles van ons is overgeven aan Hem  zullen we hier mee aan het werk moeten, dan zullen we ontdekken dat we wanneer we die stappen maken steeds meer inde vrijheid komen te staan. Dat we groeien in volwassenheid.

Beren op de weg

maar hij zei: ‘Je hebt niet meer dan mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid.’ Dus laat ik mij veel liever voorstaan op mijn zwakheid, zodat de kracht van Christus in mij zichtbaar wordt.  2 Cor 12:9

 

menselijk limit en het onmogelijke

Ik hoor mensen regelmatig zeggen dat ze door God geroepen zijn om bepaalde zaken te doen in dit leven. eerlijk gezegd wordt ik daar altijd een beetje kriebelig van.  Ik geloof ook inderdaad dat God mensen roept  daar niet van, maar tegelijk zie je mensen op de en of andere manier dan druk worden met datgene waar God hen geroepen heeft en gaan ze op eigenkracht allerlei zaken regelen omdat God hen heeft geroepen.

De vraag die ik hier wil neerleggen is of God je inderdaad geroepen heeft als je het zelf zou kunnen.  Waarom zou God je iets laten doen waarvoor je hem helemaal niet nodig hebt? Misschien denk je dat God jou nodig heeft?  ik geloof dat God ons menselijk vermogen niet onderschat, maar hij kent  zeker ook ons limit.  Als God ons roept, roept hij ons voor  het onmogelijke.  Dat is wat ik geloof. Hij roept ons voor datgene wat wij vanuit onszelf  niet kunnen.

Kwetsbaar zijn

Ik bedoel niet dat je niet bepaalde capaciteiten nodig zou hebben of dat God op een bepaalde manier jou lichamelijk overneemt, maar ik bedoel dat God ons  vaak roept  op een manier en op een bepaald gebied, maar waarin Hij je  kan vormen, maar waar ook je verlangens  belangrijk zijn en waar jij jezelf kunt ontwikkelen , groeien. Echter op een gebied waarin je afhankelijk  van hem bent. op een gebied waarin je je kwetsbaar moet opstellen om het doel te bereiken en God ook werkelijk kunt dienen.

In mijn leven heb ik dat ook gezien. Ik geloof dat God een bepaalde roeping op mij  leven heeft gelegd.  Hoewel ik bepaalde talenten heb en ik deze ook inzet, gebruikt God me  juist vaak op de gebieden waarin ik niet zonder Hem kan.  Ik heb allerlei banen gehad, waaronder onderandere bloemist. Ik kan geweldig mooi bloemwerk maken. (klinkt misschien wat  opschepperig) maar ik kan geweldig mooi bruidswerk maken en rouwwerk, mooie boeketten etc…, toch heeft God mij jaren geleden al op het hart gelegd om iets heel anders te gaan doen. iets waarin ik helemaal afhankelijk ben van Hem.

afhankelijkheid

Wanneer we zwak zijn zijn we sterk zegt de Bijbel.  Juist wanneer we onzeker zijn kan Gods kracht zich in ons laten zien.  God weet ook als geen ander waar  we dicht bij Hem blij ven , maar dat kost ons moeite. het kost moeite om datgene te gaan doen waarvoor Hij ons geroepen heeft. Het zou voor mij gemakkelijk zijn geweest om gewoon  bloemwerk te blijven maken en misschien  gebeurt dat ook wel weer eens, maar Hij plaatst ons daar waar wij onzeker zijn. waar we ons niet kunnen verstoppen en afhankelijk blijven .

Misschien vraag je je af of God nu wel werkelijk weet wat goed  voor je is. misschien denk je het zelf te weten.  Misschien twijfel je over  je gaven en talenten, over waar god je geroepen heeft. Welkom dan ben je op de plek van waaruit God je wil leiden naar een bijzondere  plek. Je  roeping.  Misschien dat je denkt dat je te zwak bent en niet capabel voor de dingen die in je hart opborrelen. Nou , dat is dan juist. Wij kunnen zonder God niets doen.  wij kunnen als mensen van alles organiseren, ondernemen, doen, maar uiteindelijk leidt het niet  tot vrucht wanneer we niet in afhankelijkheid leven van Zijn roepstem.

Zet je voet maar op het water

God heeft jou op het oog, maar hij wil ook jou gebruiken om anderen  zijn liefde voor hen te tonen. Jou kracht kan enorm zijn als je God de ruimte geeft om door jou heen zijn werk te doen.  dit kan  beangstigend zijn, maar ook zo enorm bevredigend. Veelal zien wij beren op de weg.  Hoe pak ik het aan? waar  moet ik beginnen? Wat moet ik doen? hoe red ik het financieel? Hoe vertel ik het mijn gezin? Wat zullen aanderen er van vinden? Maar weet dit: God zal bij je zijn, ieder stap die je maakt  om je roeping te volgen. Het is  moeilijk te geloven soms, maar wanneer wij bereidt zijn onze voet op het water te zetten in geloof zal God ons leiden in dat geloof  naar plaatsen die we isschien nog niet kennen, maar in ieder geval naar de plek waar we zijn hand mogen vasthouden en hij ons niet zal laten zakken.  Hij is bij ons in onze kwetsbaarheid.