Mozes ging onderweg met het volk door de woestijn. Een prachtig verhaal welke zeker de moeite waard is om helemaal eens te lezen, maar het is niet waar ik 
vandaag over wil schrijven. Mozes was dus onderweg met het volk en op een gegeven moment hadden de joden honger. Iedere dag kwam er manna uit de lucht vallen. Het volk hoefde verder niets te doen als oprapen en zoveel nemen als ze nodig hadden voor die dag.
Toch kunnen we over het algemeen wel stellen dat er normaal gesproken niets zomaar uit de lucht komt vallen behalve regen hagel en sneeuw. Willen we dus iets gedaan hebben moet er iets gebeuren. Willen we eten zullen we moeten werken, het zij voor geld of het zelf verbouwen desnoods. Willen we echter verandering aanbrengen in onze manier van leven, dan betekent dat oefenen. Boele Ytsma heeft er een mooi blog over geschreven.
Proberen
Hoewel ik het een mooi blog vindt en het uiteindelijk ook nog met hem eens ben wil ik toch bij deze reageren vanuit een andere hoek. Willen we verandering brengen in wat we doen in hoe we omgaan met zaken of wat dan ook. dan betekent dat, dat we ons er op toe moeten leggen. Oefenen zegt Boele. Of sterker nog we moeten het gewoon doen volgens hem.
We moeten het gewoon doen en niet maar een beetje proberen. Proberen, zegt hij , heeft iets in zich van ‘niet willen’. het is het zoeken naar een excuus om eigenlijk toch niet te doen wat je eigenlijk toch al niet wilde. Je wilt het of je wilt het niet. je doet het of je doet het niet.
Proberen is de taal van falen- doen is de taal van succes.
Willen is kunnen
Persoonlijk houdt ik niet zo van zulke opmerkingen. Ik ben zelf groot gebracht met de kreet: willen is kunnen. Of misschien ken je het ook, maar dan in andere bewoording, wil niet ligt op het kerkhof en ken niet ligt er naast.
Je snapt dat wanneer je dergelijke dingen vaak te horen krijgt je dat meeneemt je leven door. Mijn vader kon inderdaad erg veel. Hij was een grandioze bouwvakker. Hij bouwde huizen van de grond af. Hij deed zowel het timmerwerk als ook het metselwerk. En veel andere zaken die met de bouw te maken hadden zonder ooit een fatsoenlijke opleiding te hebben gedaan.
Erfgoed
Ik ben erg trots dat ik zijn zoon ben, maar tegelijk is mijn vader niet erg oud geworden. hij kreeg kanker en was dood. Hij wilde nog zoveel, maar kon het niet meer. goed 50 jaar was hij toen hij stierf.
Ik wil echter duidelijk maken dat hij deze woorden waarschijnlijk ook van zijn ouders heeft gehoord. En heeft het meegenomen. Ik heb het van hem gehoord en heb het gedeeltelijk ook meegenomen. We moeten altijd onze beste kant laten zien was zijn instelling.
Vloek op je leven?
Hoewel mijn vader altijd het beste met me voor heeft gehad bracht hij toch deze spreuk op me over en ik heb een aantal zaken gedaan waarvan ik dacht dat ik het kon. Ik wou het graag en ging er totaal voor. Had er zelfs aanleg voor en toch mislukte het in zekere zin. Willen is niet altijd kunnen. Soms moet je zeggen ik heb het geprobeerd en het is me niet gelukt.
Is het falen dan, dat is schijnbaar net hoe je er tegen aankijkt en wanneer je er tegen aankijkt. M.i. moeten we oppassen om onze kinderen niet iets mee te geven dat als een vloek op hun leven zou kunnen rusten.
Ik heb het op een gegeven moment werkelijk zo ervaren. Hoe kan het nu dat mij iets niet lukt. Ben ik dan zo dom was bijvoorbeeld één van de gedachten die ik een tijdlang meegedragen heb. ik was niet dom, maar ik had nu eenmaal geleerd dat willen kunnen was.
Loslaten of vasthouden ?
Loslaten van zulke gedachten is niet gemakkelijk, er zitten immers zoveel zaken aan die gedachten vast. Vaak meer dan je in de gaten hebt. Ook manieren van doen. dingen die belangrijk voor ons zijn. ik ben iemand die erg prestatie gericht is. m.i. komt dat hier uit voort. Ook ben ik iemand die ervarend leert. Voortkomend uit deze gedachte geloof ik. ook kan ik moeilijk niets doen , behalve als ik me werkelijk thuis voel. mijn vader zei altijd als ik aan het werk was en even niets te doen had, ‘als je niks te doen hebt pak dan maar gauw een bezem….’, met andere woorden, niemand mocht zien dat je even niets te doen had.
Mijn vader was een geweldige kerel. Dat wil ik nog even benadrukken. En door het willen is kunnen verhaal heb ik een hoop zaken geleerd. Vooral als ik zo schrijf mis ik hem werkelijk. Hij stond altijd voor ons en anderen klaar. Hij was een echte vriend. Onbewust geeft soms een vriend dingen door die niet te doen zijn. zelfs niet als je het werkelijk zou willen. Zelfs niet als je het gewoon doet.
Op je bek gaan…
Soms ga je gewoon keihard op je bek. Ik ben blij met een Hemelse Vader die me zo nu en dan misschien op mijn bek laat vallen maar die me altijd weer opraapt en me bij de hand neemt en zegt, ‘kom maar jongen willen is geen kunnen, maar stel je vertrouwen op mij’.
Ik zal zorgen dat alles goed komt. Ik ga het niet proberen, Ik ga het zeker doen.
de ontmoeting! 