Ruimte maken

We mogen en kunnen God kennen. Hem ontmoeten. in relatie met Hem leven, maar de vraag is of we dat ook wel werkelijk willen.  Misschien moeten we tot de erkenning komen dat we God misschien helemaal niet echt willen toelaten in (bepaalde delen van) ons leven.

 waar sta jij?

Is het niet zo dat we in ieder geval op bepaalde gebieden van ons leven zelf de baas zijn? we willen ons eigen leven leven en ons leven niet laten bepalen door wie of wat dan ook.  Eigenlijk hebben we liever dat God aan de ene kant van het hek blijft en wij aan de andere kant.

Toch werkt het niet zo. We zijn misschien gewend om het anders te doen.  proberen we niet ons leven in een bepaald stramien te leiden? Misschien vraag je e er ook nog zegen over, maar is dat dan ook Gods manier? ik denk dat we onszelf  wel erg vaak naast of misschien zelfs boven God stellen in bepaalde zaken. 

regelmatig contact

Een relatie met God is dat Hij van ons houdt en ons wil kennen  en dat geld andersom dan ook. Wanneer we werkelijk van hem houden en relatie met Hem willen hebben dat we ook proberen te  Hem kennen. dat begint bij regelmatige ontmoetingen met Hem.  Iemand leren kennen kan slechts wanneer we contact  met elkaar hebben.  hoe meer intiem contact, des te meer we Hem ook leren kennen.

Als we Hem werkelijk willen leren kennen en ontdekken dat God  een bepaalde visie op zaken heeft dan willen we  ons leven aanpassen aan dat wat Hij ons te zeggen heeft.  Immers we willen Hem immers geen verdriet  doen. 

ruimte maken

Bovendien zullen we wanneer we Hem werkelijk ontmoeten meer en meer verlangen om Hem toe te laten in ons leven. Hij houdt van ons en we zullen steeds meer op Hem gaan vertrouwen.  We zullen ruimte voor Hem maken in ons leven. dat is wat een relatie inhoudt. Ruimte maken voor elkaar. Jij voor hem en Hij heeft alle ruimte voor jou.

het onmogelijke doen!

Het loslaten van oud zeer is wellicht het moeilijkste  in het leven.  dat genen wat anderen ons aangedaan hebben kunnen we vaak maar moeilijk overgeven en vergeven, vergeten is al helemaal iets waar we moeite mee hebben.  Veelal willen we vergelding voor datgene wat anderen ons aan gedaan hebben. 

voorbij de logica

Hoewel deze houding wellicht rationeel gezien erg logisch is, heeft ze  tot gevolg dat mensen er vaak verbittert door raken en muurtjes gaan bouwen en langzamerhand zichzelf verliezen.  En niet alleen zichzelf , maar vaak doet het ook onze relaties onderling niet echt goed.  

Wanneer we Christus kennen weten we dat Hij ons heeft vergeven en leren we om ook anderen te vergeven.  dat dit soms erg moeilijk is hoef ik niet te beschrijven.  Veelal worden zaken extra moeilijk wanneer we tot de conclusie komen dat anderen niet werkelijk bereidt zijn hun fouten aan ons toe te geven.  vergeven wordt dan haast onmogelijk. In ieder geval schaadt het de relatie met die ander.

begin bij het begin.

Wat we dan kunnen doen is dit overgeven aan God. we leggen het probleem  bij God neer. Een vriendin van me schreef het volgende op facebook: Doe eerst wat nodig is, doe dan wat mogelijk is en plotseling doe je wat onmogelijk is, zei Franciscus van Assisi. Mmmmm…. (…)Vandaag maar alvast een start gemaakt en dan maar zien of het onmogelijke mogelijk gaat worden …. 🙂

Overgeven  is in ieder geval dat wat we kunnen doen. we beginnen bij dat wat nodig is en doen wat mogelijk is en voor we het weten doen we wat onmogelijk is. vergeven lijkt onmogelijk, maar zal uiteindelijk mogelijk blijken  wanneer we het bij God brengen. 

rustig aan loslaten

Langzaam zullen we leren om oud zeer los te laten.  Bewust noem ik hier langzaam.  Soms willen mensen je wellicht pushen om  stappen te zetten in  het leven . stappen die tijd nodig hebben. maar we kunnen het onmogelijke niet zelf doen. we zullen het onmogelijke aan God moeten overlaten.  

Het kost ons  vaak tijd om dit te beseffen.  Het is God die het kan doen, wij mogen het bij Hem brengen. God doet dingen op Zijn eigen tijd en wijze.  En wij hebben wellicht een horloge om onze pols, maar God heeft de tijd in zijn hand.  

overgeven aan vergeving

Tegenwoordig horen we veel over vergeven. inderdaad is het een hele belangrijke boodschap. Toch zullen we moeten beseffen dat vergeving  niet iets is wat je zomaar even uitspreekt. Hoewel ik geloof dat er kracht zit in woorden die we uitspreken. Werkelijke vergeving begint daar waar we ons leven en de gebeurtenissen en mensen in ons leven overgeven aan Hem.  

De boodschap die we moeten horen is de boodschap dat God ons in Zijn zoon vergeven heeft en dat we anderen kunnen vergeven wanneer we ons aan zijn vergeving overgeven.  Prachtige boodschap om het nieuwe jaar mee te beginnen lijkt me.

Veel zegen en (O)vergeven het komende jaar. =D

Spiritueel verbonden?

Op de een of andere manier zijn wij mensen geschapen om op God te lijken.  Helaas  denken sommigen dat ze dat inderdaad doen, maar geven daar een totaal andere inhoud aan dan Jezus ons heeft willen laten zien.  Ze willen bewijzen goddelijk te zijn door  te laten zien wat ze in hun mars hebben aan kracht en macht.

Bijna goddelijk

Dat we bijna goddelijk zijn zit niet in het feit dat we in staat zijn om krachtig te zijn of machtig. Niet in het heersen over… of in het gebruiken van ons brein , maar in het relationele. In het creatieve, in het spirituele, in het ervaren.

Ergens hebben mensen een soort vacuüm in zich. een verlangen naar een relatie met God. een gat die slechts door God zelf gevuld kan worden. We zij gemaakt om Hem te kennen en door Hem gekend te worden.

Ranken aan de wijnstok

Wanneer we de Bijbel lezen , kunnen we lezen dat we de Ranken mogen zijn aan de wijnstok. We zijn als het ware op Hem aangesloten. Met Hem verbonden. Er is connectie. We zijn geschapen om te leven door Hem. 

Wanneer we ons losmaken van God zullen we sterven. Geestelijk gezien zeker. God buiten sluiten. God loslaten is gelijk aan het loslaten van het Leven. 

Leven of sterven

Niets in dit leven kan voorkomen dat we eenmaal zullen sterven. Niets kan voorkomen dat we fysiek tot stof zullen worden, maar we kunnen voor altijd leven en verbonden zijn met God wanneer we  verbonden blijven met God.

telkens weer komt die relatie met God ter sprake.  Zou dit niet het belangrijkste moeten zijn in je leven? je relatie met God?  

verbonden met God?

een spiritueel leven is niet zo’n vreemde bedoeling dan je soms denkt. Het is gewoon in verbinding blijven met God. Hoe houdt je een relatie in stand? Gewoon door elkaar op  regelmatige basis te ontmoeten. 

wanneer je iemand niet langer ontmoet is er niet meer werkelijk sprake van een relatie.  Langzamerhand sterft de liefde. De band die je had met elkaar.  Zo ook met God. wanneer je God niet meer ontmoet is de relatie er dan nog wel? Denk er eens over na, ben je nog verbonden met God?

Boven God staan of …?

Wat is het prachtig om in deze dagen te denken aan het kindje Jezus.  Jezus zo kwetsbaar , teer en klein.  Langzamerhand wordt deze kleine Jezus. Dit kindje  groter en verteld de mensheid wie Hij werkelijk is in de meest oprechte, maar soms ook zo enorm raadselachtige woorden.  Woorden die regelrecht ons hart willen raken wanneer we ons er voor openstellen.  Juist daarvoor is Hij gekomen. Hij kwam om harten die zich openstellen  voor een ontmoeting met God te vervullen.

in de ogen kijken van God.

Jezus Christus, de belichaming van de God die we nooit eerder konden zien. Hij is het die ons wil ontmoeten.  die ons als het ware in de ogen wil zien en verder ziet dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden.  Hij was er in het begin en zal er altijd zijn. Hij heeft de totale controle in handen.  Misschien vreemd om  dit zo te zeggen over iemand die zich liet geselen en aan een kruis werd gespijkerd. Toch is Hij de Koning die voor eeuwig is.

de onbegrijpelijke eeuwigheid.

Eeuwigheid, wat een vreemde gedachte. Wat onbegrijpelijk voor  mij in ieder geval. Oneindig en zonder begin.  Wij zijn gewend aan eindigheid en alles moet ergens een begin hebben gehad volgens ons denken.  Wanneer we niet weten hoe en wanneer het begin is geweest, zoeken we net zo lang tot we het hebben gevonden. Wanneer we niet weten hoe iets eindigt,  noemen we het mystiek of geloof. We weten niet goed wat we er mee aan moeten.  we maken ons eigen beeld van het eeuwige en geven het een naam. Sommigen noemen het God, anderen zeggen dat er ‘iets’ moet zijn. 

boven Hem staan.

Raar is het dat juist diegene die van God gekomen is, Jezus, wel wordt aanbeden zolang Hij niet spreekt, maar wanneer Hij aantoont wie Hij werkelijk is en wijst op wie God is en hoe en waar zijn koninkrijk gevonden kan worden, we zo opstandig worden en de ontmoeting waar we in wezen zo naar verlangen uit de weg lijken te gaan.  we zijn schijnbaar te druk met onze eigen theorieën, onze eigen gedachten en invalshoeken, onze  eigen verlossing. We weten best dat we het bij lange na niet zelf kunnen, maar we willen sterk zijn, het op eigen kracht doen.

misschien juist dat we daarom het kleine kindje nog wel leuk  vinden. We staan nog boven de kribbe, maar die Jezus die verkondigd dat we ons kruis moeten opnemen en de mindere moeten zijn, die boven ons staat door zichzelf over te geven aan de omstandigheden en de situatie, Het kruis,  dat beangstigd ons of staat ons tegen.  Dat willen we niet. dat begrijpen we ook niet. ons hele wezen verzet zich tegen dit idee van overgave.

angst en lijden.

Toch wil ik ook die Jezus in de ogen kijken, al durf ik dat soms niet. al beangstigd me de gedachte van het lijden me soms.  Juist dit kan ons zo overweldigen dat we vergeten dat Hij niet boven ons wil staan, maar onder ons wil zijn.  hij wil aanwezig zijn in wat we doen en wat we zeggen. Hij wil ons ontmoeten. Hij roept ons op om te ontmoeten.   God lief te hebben en de naaste als onszelf. dat betekent relaties aangaan en lief hebben.

Ik vindt het prachtig wat de Bijbel ons er over zegt.  In mijn woorden : bekleed je met de liefde van God, dan zal er een speciale band ontstaan met mensen. (zie hier voor originele tekst) dan hoeven we niet meer bang te zijn. want als we volmaakte liefde kennen zullen we er nooit alleen voor staan en kunnen we alles aan in het leven, God zal ons zegenen.(Zie hier) God is met Zijn Heilige Geest bij ons. Hij is naar de hemel gegaan en heeft in het lege midden  een nieuwe manier van ontmoeting mogelijk gemaakt. Hij is namelijk in de Geest altijd in ons en om ons heen.  Onbegrijpelijk intiem. we kunnen Hem overal ontmoeten. in onszelf, in anderen , in situaties, daar waar we Hem ontmoeten is Zijn koninkrijk aanwezig.,hier en nu.

Jas aan en wegwezen!

Het is Jezus, die was, die is en die komen zal. Hij was er al voordat ik bestond en zal er zijn tot in alle eeuwigheid.

Via Jezus tot God

Wanneer we over God spreken, komen we terecht bij Jezus Christus, wanneer we tot God willen naderen kan dat niet anders dan door/via Hem. We kunnen God  ontdekken op allerlei wijzen, in de natuur of door ervaringen, maar een werkelijke , persoonlijke ontmoeting kan slechts wanneer Jezus Christus voor ons bestaat. 

Indien we niet geloven in in Zijn existentie staan we onder de wet en zijn schuldig aan het overtreden er van.  In/door Jezus Christus mogen we een nieuwe schepping worden, waarvan niet wijzelf , maar Hij het middelpunt is.

Niet meer Ik

Betekent dit nu dat wij zelf niet meer werkelijk zullen bestaan/  Paulus zegt immers: ik zelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij”. (gal 2:19) wat in het Schriftgedeelte wat volgt op deze duidelijk wordt is  dat het er om gaat dat alles niet langer om ons zelf draait.

Jezus Christus heeft zichzelf gegeven. wanneer we ons leven op de oude voet verder zouden gaan en leven zouden zonder Hem, leven we voor onszelf en vallen we onder de wet en niet onder de genade die God ons graag wil geven.

Jezus of regels (jezelf) als middelpunt

 We kunnen eigenlijk niet anders dan Gods genade accepteren of afwijzen. M.a.w. Accepteren is Jezus  Accepteren. Afwijzen is Gods Genade afwijzen. Hoe vroom we ook leven, hoe goed dat we ons best ook doen,  of we nu goed bekend staan of niet, hoe vaak we naar de kerk gaan , Jezus zal het middelpunt moeten zijn om ook daadwerkelijk tot God te kunnen komen.

De vraag nu is; is Jezus christus het middelpunt van ons leven of willen we voldoen aan de regels die anderen, zoals maatschappij, kerk, vrienden, familie, etc.. , ons voorschrijven?  Wanneer we proberen beide te doen zullen we zeker falen.

We zouden immers nog  altijd niet  werkelijk vrij zijn. enkel de regels volgen betekent dat niet Christus het middelpunt is, maar iets of iemand anders.  We doen eigenlijk hetgeen we niet werkelijk willen. 

Alles om vrij te zijn

Jezus Christus  centraal stellen kost ons alles, onszelf, tegelijk geeft dat de rust  die we nodig hebben en waar we in wezen naar verlangen , om in vrijheid te leven met onszelf en anderen.

Het blijft een eeuwige strijd om onze ogen gericht te houden op hem en van daaruit God te dienen.  Dit betekent immers dat we niet langer onszelf als middelpunt promoten, of anderen naar de ogen zien.

de Geest als hulp

gelukkig heeft Christus ons de Heilige Geest gegeven als hulp willen we Jezus volgen is het goed om de stem van de Geest te verstaan.

Veelal zijn we misschien  eigenwijs en doen we desondanks wat niet zou moeten, maar  laten we oppassen om niet terug te vallen en onszelf centraal blijven stellen zoals velen doen die zeggen volgelingen van Jezus te zijn.

topproriteit

het moet m.i. gezegd worden dat,  wanneer we christus niet centraal stellen in ons leven , we de waarheid onthouden aan hen die Jezus nog niet kennen.  Al gebruiken we mooie woorden en zijn we aardig , dan nog zullen  we deze persoon, als ook God tekort doen.

Het gaat  dus niet om afkomst, opleiding, prestatie,etc.. zelfs niet om wat je ooit hebt gedaan en wat je misschien nog zult doen, maar het gaat er om dat we oprecht zijn in het centraal stellen van Jezus  Christus in ons leven.   het gaat er om dat we zien wat topprioriteit heeft in dit leven.

Trek je de jas aan???

Jezus heeft ons als het ware de mantel toegeworpen door ons Zijn Geest te zenden.  Je mag bekleed zijn met de Heilige Geest.  Het gaat er om of je bereid bent om daadwerkelijk de weg te gaan  met Jezus Christus in je leven. 

Jan den ouden zegt het als volgt: Het gaat om een fundamentele beslissing om ons leven in te willen zetten voor Hem. De jas is slechts een symbool, maar kenmerkt wel het werk van God. Mannen en vrouwen van God komen en gaan, maar de mantel blijft bestaan. Die moet worden doorgegeven. Maar wie durft hem aan te trekken?

ook voor mezelf

ik vraag het niet slechts aan jullie  die dit lezen, maar ik vraag ook mezelf opnieuw in hoeverre ik bereidt ben deze jas aan te trekken.  Het betekent immers mijn oude vertrouwde uit te trekken. Een jas die me te klein is geworden en waar gaten in zitten, die me niet eens zo lekker meer zit, maar waar zoveel herinneringen aan vast kleven.

Ik vraag me af of ik niet teveel hang aan mijn eigen zaken en Jezus te veel apart houdt van mijn dagelijkse dingen.  Twee werelden lijkt het soms. Een leven voor God en het leven van mij. 

Oppakken  of niet

Waar het om gaat is dat er een principiële keuze wordt gemaakt om ons leven in alle facetten in dienst van God te stellen. Die bedieningsmantel dient namelijk overal gedragen te worden. We dragen deze op ons werk, op school, in de straat waar we wonen, in onze gezinnen, en noem maar op. het vraagt om een haast eenzijdige kijkrichting: die van het koninkrijk.

Jezus christus de aanwezige. Willen we Jezus (opnieuw)centraal stellen in ons leven?  durven we de jas aan te trekken die ons toegeworpen wordt?  Stof tot nadenken!

controle krijgen door ze uit handen te geven!

De valkuil voor mensen is  het redeneren.  We willen alles wat we niet begrijpen onderzoeken en er een logisch antwoord voor vinden.  Zo is het altijd geweest. Vanaf het allereerste begin is het ook onze grootste valkuil.  Eva keek naar de situatie vanuit haar persoonlijk perspectief en bedacht dat God, ondanks alle goeds, haar ook best een beetje had belazerd.

Soms lijkt geloven en redeneren niet samen te gaan. geloof  is voor een grote groep mensen onacceptabel omdat ze het niet logisch kunnen verklaren.  Wanneer de mens begint te redeneren komt ze in conflict met God.  logisch, wij zijn immers mens en God is … ja, God!

we like to controle…

Wanneer we beredeneren wat het beste voor ons is en van daaruit de beslissingen nemen voor ons leven , houden we zelf de touwtjes in handen.  Dat is wat we graag willen . we like to have controle over our lives!

We kunnen echter het hele leven en alles wat we doen beredeneren, maar we zijn geen God en we hebben ook niet alle controle. We kunnen misschien een tijd lang alle touwtjes strak houden , maar dit houdt je geen leven lang vol. Het is onmogelijk om een levenlang onder spanning te leven. het is onmogelijk om jezelf volledig te vertrouwen.  We zijn allen feilbaar. Ik, maar jij ook.

ongeestelijk leven

Heel vaak lijken Gods gedachten en de onze totaal niet met elkaar te matchen, maar wanneer je gaat nadenken over Zijn waarden dan zul je tot de conclusie komen dat ze beter bij elkaar passen dan je voor mogelijk had gehouden.  God heeft ons heel bijzonder gemaakt. we lijken op hem.  We zijn een leven gaan volgen van redeneren en logisch denken, we hebben echter veel geestelijke zaken uit ons leven uitgebannen. We vertrouwen niet meer op intuïtie, op gevoel en instinkt. We vertrouwen niet meer op wat anderen ons willen zeggen  of God.

We zijn ons eigen leven gaan leiden  buiten God om. Gelukkig zijn er veel die God opnieuw willen toelaten in hun persoonlijk leven die opnieuw proberen te luisteren naar wat God hen door Zijn Geest te zeggen heeft. Die kijken naar hoe Jezus leefde. Die proberen om hun leven weer inhoud en zin te geven. 

stress!!!

Het is echter nodig in te zien dat we  persoonlijk van alles kunnen beredeneren en  de dingen kunnen doen zoals we willen, maar dat we uiteindelijk zullen moeten toegeven dat we het niet zonder God kunnen.  We kunnen de touwtjes strak houden voor een hele tijd, maar  met welk doel? Om uiteindelijk te sterven op een te jonge leeftijd vanwege stress?  

Misschien denk je van jezelf dat je de boel redelijk onder controle hebt, misschien denk je dat je  aardig wat geleerd hebt en dus wel weet wat je doet, maar  we kunnen Gods wijsheid nooit evenaren. Misschien heb je hier moeite mee. Misschien als je gaat redeneren dat je nu eens niet bij jezelf te rade gaat maar Bij God begint en Hem als uitgangspunt in je gedachten en redeneringen plaats. 

kijk naar het Leven!

Misschien zou je Jezus leven eens opnieuw kunnen bekijken en zien wat hij je te zeggen heeft, er over nadenken of jouw redeneringen over zaken ook werkelijk waar zijn of dat Hij het beter weet dan jij.  Misschien  goed om ook dit 1 Cor 1:18-31 eens te lezen.  We mogen weten dat God ons heeft uitgekozen om bijzonder te zijn. om sterk en krachtig te zijn, om invloed uit te oefenen in deze wereld. niet door  de touwtjes in handen te houden maar door ze uit handen te geven aan God, Hij geeft ons die touwtjes terug die we aan kunnen.

We krijgen pas werkelijk controle over ons leven wanneer we stoppen met beredeneren en Hem de controle geven. controle krijgen door de eigen controle uit handen te geven.

Relationele verandering en christelijke spiritualiteit.

Wanneer we nadenken vanuit onze christelijke spiritualiteit, is het belangrijk  te beseffen dat christelijke spiritualiteit de spiritualiteit rondom Christus is. Spiritualiteit is niet iets abstracts, nog iets zweverigs, het gaat enkel en alleen om relatie. In relaties zijn ontmoetingen  belangrijk.  Hoe zouden we iemand immers kunnen leren kennen zonder elkaar te ontmoeten.

Discipelschap en spiritualiteit

Wanneer er gesproken wordt over of vanuit de christelijke spiritualiteit, kan het niet anders dan dat we het ook over discipelschap hebben. Wanneer mensen beweren spiritueel te zijn zegt dit veelal niet zo veel over Christus en dus ook niets over discipelschap. de bron van spiritualiteit is dus van wezenlijk belang voor de richting die we gaan.

Het gaat er niet om dat we navolging zien als iets wat star en stug is, maar  het gaat er om we in waarheid wandelen. Nu zijn we in een tijd beland waarin mensen zich de waarheid niet meer zo direct laten gezeggen of dat er  veel vraagtekens gesteld worden bij wat waarheid nu precies is,  maar het gaat er niet om dat we een soort van contract op stellen met God en tot een bepaalde overeenkomst komen met Hem. 

Ontmoeting en verandering

De christelijke spiritualiteit leid altijd  direct  naar een relatie met Jezus Christus en van daaruit ook de relatie met anderen. we volgen Hem na in ons leven en handelen. In de christelijke spiritualiteit komen we dichter  bij Hemzelf. Het brengt ons bij een diepere vorm van intimiteit met God.  het geeft ons meer en meer het verlangen ook daadwerkelijk te groeien naar wie we mogen zijn in Christus.  Dit verlangen naar groei, brengt verandering voort. 

Wanneer we dus beweren Christus te willen volgen, wanneer we open willen stellen voor hem in ontmoeting, dan kan het niet anders dat  er verandering optreed. Wanneer dit niet zo is, dan is het maar de vraag of je wel werkelijk  de intimiteit met Christus zoekt. Wanneer we door de intieme ontmoeting met Christus door de heilige Geest ontdekken dat er veranderingen zouden moeten plaatsvinden  zullen we daar aan gaan werken. 

Een leven in waarheid

Het is immers als met de keus om een gezond leven te willen leiden ; wanneer we ons elke avond volproppen bij de friettent en een pakje zware shag oproken per dag, dan klopt er iets niet. we zijn niet waarachtig, wanneer we echter iedere avond proberen een wandeling te maken en  proberen te stoppen met roken , ook al kost je dat erg veel moeite en  rook je zo nu en dan eens een sigaretje, maar je eet nog slechts een enkele keer een frietje, dan  zien mensen ook dat er iets veranderd in je denken  en je doen.

Waarachtigheid  heeft te maken met onze houding ten opzichte van wat we zeggen. we zullen nooit perfect handelen omdat we nu eenmaal mensen zijn. mensen met fouten en gebreken.  Het is belangrijk dat ons verlangen  naar Hem en onze houding tot Hem een dienende is en dat we werkelijk ons leven willen leiden zoals we geloven dat Jezus ons zegt.  We zullen daarin fouten maken, maar toch zijn we waarachtig.

Een voller , mooier en dieper leven.

Jezus verlangt er naar dat we Hem leren kennen, dat we een relatie met Hem hebben.  Hij wil ons stimuleren, motiveren om anders te leven. een leven  wat vol is van liefde , aanvaarding en vergeving. Een wonderlijk , maar vooral een veranderend leven .

wanneer ons leven vol is  van wie we zelf zijn en ons leven slechts gericht is op wat we zelf  zien en weten en naar verlangen zal ons leven  erg klein zijn , maar wanneer we onszelf richten op het dienen van God en de ander, dan word ons leven voller, mooier en beter . in ieder geval op spiritueel niveau, maar ook op fysiek en maatschappelijk niveau zal het gevolgen hebben.

spiritualiteit van het lichaam.

Soms hoor je mensen zeggen dat hun ziel als het ware  gevangen zit in hun lichaam, maar dat  spiritualiteit de weg is om er uit te komen.  wanneer we echter geloven in de opstanding van Jezus Christus mogen we weten dat  het spirituele leven en het  lichamelijke leven niet van elkaar te scheiden zijn.  

geen gevangenis, maar een tempel

ons lichaam is niet een gevangenis zegt Paulus ons, maar een tempel van de Heilige Geest.  (1Cor 6:19) het lichaam is dus juist een speciale plek. Veel mensen verachten hun eigen lichaam echter en verzorgen het slecht.  Wetende dat we heiligen zijn en dat ons lichaam geheiligd is betekent derhalve dat we  acht moeten geven op ons lichaam.

God wil in ons aanwezig zijn.  Wanneer we geloven dat God ons en ons lichaam wil gebruiken zullen we ook zorg moeten dragen voor ons lichaam en dat van anderen.  we mogen elkaar verzorgen , waarmee we elkaar eren , maar ook God eren. 

omzien naar elkaar

Laten we in de tijd dat we op aarde zijn goed voor ons lichaam zorgen, maar ook voor elkaar.  God zorgt voor ons, laten wij ook goed zijn voor elkaar.  Wanneer we samenkomen om elkaar te helpen, te begeleiden, naar elkaar omzien, zijn we samen een lichaam. Het lichaam van Christus. 

We zullen enorm veel ontvangen wanneer we delen in de zorg voor elkaar.  Dit is werkelijk het koninkrijk van God op aarde.Velen kunnen zich het niet voorstellen, maar vraag het een ieder die veel gegeven heeft of hij er werkelijk armer van is geworden of rijker, veelal zal het antwoord zijn dat degene juist rijker is geworden door de zorg en het delen met anderen.

God ontmoeten?

Veel mensen zijn op zoek. Op zoek naar iets wat ze misschien ooit ervaren hebben maar ergens op de weg zijn verloren.  Anderen zoeken naar iets wat ze niet kennen en weten eigenlijk niet eens wat ze precies zoeken.  er zijn er die zoeken naar God, anderen hebben God gevonden maar zijn zichzelf verloren of nooit werkelijk geweest. 

wie zegt Hij dat ik ben?

Is er iets mis met deze mensen. is er iets mis met mijzelf wellicht?  Ben ik gewoon ontevreden met wie ik ben of wil ik meer uit het leven halen dan wat er in zit?  een onrust die voortkomt uit teleurstellingen en tegenslagen op allerlei gebied?

Wat is het dan wat mensen als wij, jij en ik, ergens moeite hebben met dingen van alle dag. zaken die ons gewoonweg overkomen of waarin we terecht zijn gekomen al dan niet  door eigen schuld of door de schuld van een ander?  is het de verwachting die wij hebben misschien die ons  in een spanningsveld brengt tussen wat en wie ik denk dat ik ben en wie ik werkelijk ben.  de vraag brengt me onmiddellijk terug bij God.  Wie zegt hij dat ik ben?

de andere God?

Als we spreken over God komen we op  een level die een bepaald spanningsveld oproept, immers Wie is God? veelal wordt God veelal gekoppeld aan de een of andere levensovertuiging, en dit is een vergissing op zich. God is uit zichzelf, zijn eigen oorsprong, door niemand of iets bewogen. Alles wat veranderd beweegt, kent een begin en komt ooit in stilstand in de tijd, die ook ergens begonnen is en zal stoppen. (Cursief is een redenering van Blogger Pauw, waar ik achter sta.)

God is dus de totaal andere dan ik zelf ben.  ons leven is totaal van hem afgesneden tot dat we Hem gevonden hebben in ons leven.  wanneer ik dus op zoek ga naar mijzelf of naar God komen we tot de conclusie dat dit niet zo gemakkelijk is als velen ons willen doen geloven.

Er is openbaring nodig!

Er zijn veel verschillende opvattingen over wie Hij is en wat Hij doet. Wie moeten we geloven als het aankomt op de waarheid?  Wij die totaal anders zijn dan Hij kennen de waarheid niet. dus wanneer we God willen leren kennen zal Hij zichzelf dus moeten openbaren.   Ik geloof dat Hij dit doet op vele manieren, maar  de openbaring die werkelijk leidt tot inzicht in wie Hij werkelijk is , is een ontmoeting van hart tot hart. 

De ontmoeting van hart tot hart met de vader zien we wanneer we het leven van Jezus zien en hoe Hij zich toonde als mens aan ons.  In Hem mogen we God ontmoeten in eigen persoon. In vlees en bloed, in leven en sterven en weer opgestaan ten leven in een totaal andere werkelijkheid die Ik nooit werkelijk kan begrijpen, maar die me laat zien dat het geestelijke en het fysieke niet zover van elkaar staan als we ons soms  voorstellen.

de waarheid

Als dit werkelijkheid is, wat ik geloof, dan kunnen we in Hem ook geloven dat wat Hij over ons zegt de waarheid is.  Hij kent ons  zoals we zijn, zelfs al voor  dat we überhaupt verwekt werden. Sterker nog dan zien we in dat Hij ons samengesteld heeft met uiterste zorg en specifiek de juiste samenstelling voor ons heeft uitgezocht en dus uniek heeft gemaakt.

wat een prachtige God is dat! We hoeven dus niet bang te zijn voor hem of voor wat ons overkomen zal, maar leven in Zijn aanwezigheid.  Met andere woorden dan hoeven we niet meer te streven om anders te leven, maar mogen we leven vanuit de wetenschap dat Hij er is in ons leven.  wat ons overkomt of wat er gebeurt in ons leven is niet voor niets en heeft een doel.  

Wanneer we God erkennen en Hem in Jezus willen ontmoeten zal onze zoektocht niet afgelopen zijn.  niet alle gaten zullen opgevuld zijn. vragen zullen blijven, moeite evenzo, maar we zullen wanneer we hem vertrouwen, ontdekken dat hij ons niet in de steek laat en er altijd is.

de voldoening van ontmoeten

soms is Hij wellicht aan ons oog ontrokken omdat we andere prioriteiten stelden dan de ontmoeting met hem, maar telkens wanneer we hem zullen zoeken en Hem willen spreken zal hij er zijn is mijn ervaring. Vele  vragen en  zoeken zal altijd blijven, maar ik ben er van overtuigd dat wanneer we God werkelijk zoeken we overal vragen kunnen stellen, boeken kunnen lezen, aan kunnen kloppen bij instellingen, kerken, geloofsgemeenschappen,  ervaringen op doen van allerlei aard, maar dat niets , maar dan ook niets, zo veel voldoening geeft als een ontmoeting van hart tot hart met God zelf . gewoon door onszelf  voor hem te openen en het gesprek aan te gaan. een gesprek die rechtstreeks uit het hart komt. Vragen die eerlijk zijn en woorden die  niet gekozen zijn maar gewoon geformuleerd zoals ze zijn bedoeld.  een ontmoeting met God in onszelf door de heilige Geest. De trooster.

Vriendschap en ontmoeting.

Vriendschap is een illusie zingt Henk westbroek. Ik geloof dat wanneer wij ons werkelijk openstellen voor mensen, en dan maakt het niet uit of ze nu wel of geen christenen zijn we een werkelijke ontmoeting hebben met mensen. wanneer we mensen werkelijk ontmoeten, dan gebeurt er iets. Dan gebeurt er iets op spiritueel niveau. We zien elkaar een moment zoals we werkelijk zijn.

ruimte voor vriendschap

Ik geloof dat wanneer twee mensen bereidt zijn om zich voor elkaar open stellen er ruimte ontstaat voor vriendschap die op meer gebaseerd is dan slechts op fysieke aantrekkingskracht.  Ds. K.J. Kapitein stelt dat we geen vriendschap met ongelovigen moeten aangaan. Sterker nog er wordt gesteld dat je alleen echt vriend met iemand kunt zijn wanneer je samen dezelfde grote vriend hebt: Jezus.

Hij brengt daarmee in verband dat vrienden  uit de wereld  je van God af zouden houden. Ik begrijp zijn bezorgdheid , tegelijk moeten we oppassen om niet van die vreselijk christelijke zombies worden die blind en doof zijn voor het werkelijke leven.  hij trekt het liefhebben en vriendschap uit elkaar, door te zeggen dat we wel onze naaste  lief moeten hebben, maar geen vrienden moeten worden met ze. wanneer je daar ook nog eens tegen plaatst dat vriendschap met de wereld hetzelfde zou zijn als vriendschap met ongelovigen wordt het evangelie tot een zwak afgietsel van wat Jezus deed. 

van hart tot hart

Niet christenen zouden christenen afhouden van het lezen van de Bijbel is zijn standpunt, persoonlijk  geloof ik dat dit best eens zo zou kunnen zijn.  toch geloof ik dat we juist vriendschappen moeten sluiten met zulke mensen.  mensen die  zoekende zijn. die vrienden zoeken  die jou en mij nodig hebben.  Die Jezus nodig hebben in hun leven.  persoonlijk geloof ik niet direct dat we mensen moeten of kunnen bekeren, maar we kunnen ze wel ontmoeten. ontmoeten van hart tot hart,  en dan kan het haast niet anders en wordt je vrienden.  misschien heb je dan iets minder tijd om de bijbel te lezen en in de kerk te zijn, maar misschien heb je de tijd om  er voor elkaar te zijn.

Het is gemakkelijk om met een Bijbeltekst te zeggen wat je vindt dat een ander zou moeten doen en zeggen , wie hij of zij zou moeten zijn, maar het is een ander verhaal wanneer je een relatie met iemand bouwt op basis van relatie, van ontmoeting, van vriendschap en elkaar werkelijk leert kennen.  moeten we het eens zijn, nee. Moet je je mee laten slepen in verkeerde zaken , zeker niet, maar we moeten wel openstaan voor de ander, hen binnen laten in ons leven.  wanneer we deur slechts op een kier laten staan is er nauwelijks ruimte voor werkelijke ontmoeting.

gooi de deur open.

Natuurlijk hebben we andere christenen nodig, mensen die je ondersteunen je vrienden zijn, met wie je ook andere zaken te delen hebt, maar we moeten  het niet nalaten nieuwe vrienden te maken. Jezus maakte vrienden in deze wereld. hij kwam naar deze wereld, Hij was niet van deze wereld, maar Hij kwam er wel. Wij zijn niet van deze wereld , we leven er slechts.  Mijn vraag is wellicht tegenovergesteld aan de opmerking waarmee het artikel in cip begon: “Begin geen vriendschap met ongelovigen”.  Volgens mij kun je geen christen zijn zonder werkelijk mensen in de wereld op te zoeken en  vrienden met hen te worden.

Wanneer we slechts met mensen omgaan vanuit een soort van empathie ,  is dat slechts een houding die m.i. nogal fake is. onwaarachtig. Wanneer we onwaarachtig zijn, is dat niet echt en wat niet echt is imitatie. Niet zoals het is bedoeld.  wellicht is dit een van de redenen dat christen vaak als  schijnheiligen worden betiteld. Niet echt.  gewoon ff wat gedachten op het eerder genoemd artikel. Het triggerde me een beetje.  Gaf me echter voedsel tot nadenken.