Authenticiteit?

Veel mensen zijn vooral bezig zichzelf neer te zetten. Ze hebben het over ontwikkelen en dat doen ze door allerlei studies te volgen en wijsheid op te doen. Voor de goede orde, er is niets mis met het opdoen van kennis en het lezen van boeken om je zelf te ontwikkelen. Zelf lees ik ook graag en ben ik nieuwsgierig naar bepaalde zaken die te maken hebben met gedrag.

Het leven echter gaat niet om kennis. Niet om opleiding of het hebben van bepaalde vaardigheden, wijsheden of intelligentie. Als we iets te leren hebben is dat niet hoe we ons moeten etaleren, maar om onszelf te zijn. De maatschappij en daar doen we met ons allen aan mee, wil dat we ons profileren. We moeten meedoen met de eisen van deze tijd, deze maatschappij. De vraag is wat dit ons persoonlijk, maar ook de maatschappij oplevert.

Veel mensen zoeken wel naar het leveren van een aandeel in de maatschappij, maar daarbij verliezen ze in veel gevallen zichzelf uit het oog. Ze zijn in veel gevallen vooral bezig met wat er van hen gevraagd word en dus ligt hun focus ook daar. Is dit nu wat bevrediging oplevert? Ik geloof dat kennis iets oplevert, maar de vraag is of het oplevert wat we zoeken.

Waar we werkelijk naar op zoek zijn is dat we onszelf kunnen zijn. Kennis en aanzien, geld en profileren zijn zaken waar we onszelf heel gemakkelijk in kunnen verliezen. De maatschappij vraagt het van ons. ouders willen gemiddeld gezien ook dat hun kinderen op de maatschappelijke ladder zullen kunnen meekomen. Ik geloof echter dat andere zaken eigenlijk veel belangrijker zijn. Namelijk wie ben je en het besef dat ze er toe doen. Dat ze geliefd en waardevol zijn.

Deze zaken lijken vanzelfsprekend, toch lopen veel mensen hier uit de pas. Dit enerzijds bij mensen die in de maatschappij een positie hebben behaald. De vraag is of ze doen wat ze eigenlijk motiveert? Een andere groep is de mens in de marge. Die het allemaal niet kunnen bolwerken. Die zich afvragen waarom ze op deze wereld zijn. Ze voldoen niet aan de eisen die de maatschappij stelt.

De vraag die ik hier wil stellen is of je wel bent wie je denkt te zijn? Rare vraag misschien, maar velen denken te zijn wat ze doen. Hun baan, hun functie , hun kennis is dusdanig belangrijk dat ze niet iets anders willen zijn. Of misschien kunnen ze het niet meer en is dit een manier van leven geworden die is wat het is. Anderen komen niet meer mee en snappen niet meer hoe ze zich moeten profileren. Ze doen wat ze kunnen, maar wie ze zijn weten ze niet meer.

Kunnen we nog werkelijk authentiek zijn? Ben ik dat zelf wel? Ik stel mijzelf deze vraag ook. Ik moet toegeven dat dat soms best moeilijk is in de maatschappij van vandaag. Telkens terugkeren naar wie je bent lijkt een lastig item. We zoeken onszelf in wat we presteren, in wat we wetend hebben, maar is dat ook wie we zijn? Om te ontdekken wie we zijn zullen we niet buiten onszelf in deze wereld/maatschappij moeten zoeken, maar zullen we op een ander level moeten zijn.

Met kennis kunnen we natuurlijk veel teweegbrengen. Goede dingen ook. Maar wat zou er in deze wereld gebeuren als niet langer onze kennis tentoongesteld zou worden, maar dat we onze kennis en mogelijkheden zouden gebruiken om vanuit wie we werkelijk zijn uit te delen aan wie het nodig hebben. Niet het verdienmodel, maar het individu en zijn of haar behoefte centraal. Als we vanuit wie we zijn zouden leven, zouden we beter begrijpen waterde ander nodig heeft. Er zou minder te kort gekomen worden. Samen delen van wat we hebben en kunnen om de ander te dienen als uitgangspunt. Dat is in deze maatschappij zeldzaam geworden. We zijn immers verantwoordelijk voor onze eigen boterham.

Wanneer we echter leren om op een andere manier te kijken, met een ander perspectief. Namelijk van binnenuit, geestelijk, dan zullen we ook andere zaken zien. Dan doen we wat we doen niet om geld of aanzien te verwerven, maar om anderen te dienen. Dan ontstaat er ander leiderschap, nml niet op basis van hun intellectueel niveau bijvoorbeeld, maar op basis van hun hartsgesteldheid, echtheid, liefde voor de ander. Jezus zag leiders in simpele mannen vrouwen. Vissers en tollenaars, hoeren en mensen die jarenlang niets gedaan hadden. Toch werden zij de mensen die het hart van het evangelie moesten uitdragen. Authenticiteit is het hart van God.

Identiteit

Wie ben je als christen is de vraag die we ons best mogen stellen zo u en dan. Het antwoord is net zo moeilijk als het eenvoudig is. We mogen als gelovigen best simpel stellen dat we kinderen van God zijn, maar aan de andere kant mogen we ons afvragen wat dat dan betekent.

Als we ons buigen over onze identiteit in Christus dan is dat nogal verwarrend vindt ik soms. Hoewel we lezen in de Bijbel dat we door het geloof in Christus kinderen van God zijn. En niet onze afkomst van belang is, maar dat het geloof dat we kinderen van de belofe zijn is van belang. We zijn erfgenamen in Christus. (Gal 3:26-29)

Belofte

In Christus zijn we vrije mensen. Vrij gemaakt van de wet en de dood. (Romeinen 8:2) hoewel we ons vaak totaal niet geestelijk zien en eerder vast lijken te zitten an of in het vlees, toch is het Jezus die ons in de geest door Zijn Geest overtuigd dat wij kinderen van God zijn.

Het lijden in deze tijd weegt niet op tegen wat God ons openbaart. (Rom 8:18) wat is het allemaal lastig, maar als God voor ons is, wie zal dan tegen ons zijn? (Rom 8:31) wij zijn meer dan overwinnaars door Hem die ons heeft liefgehad. (Rom8:37) we zijn dus kinderen van God, overwinnaars door de Liefde van Christus.

Wandelen

We mogen in Hem leven. Jezus heeft ons nieuw hart gegeven en een nieuwe geest in ons binnenste. Het hart van steen is uit ons leven weggenomen. Zijn Geest zal in ons binnenste zijn. Door Hem kunnen we wandelen zoals Hij dat bedoeld heeft. (Ezechiel 36: 26-27)

Wat is de basis van ons leven? God de Vader dienen zoals Jezus deed. Onze identiteit is in Hem omdat Hij zich met ons gelijk gesteld heeft. Een onbegrijpelijk verhaal van ongelofelijke liefde. ikzelf denk niet dat ik het gegrepen heb, maar één ding doe ik: vergetend wat achter is, mij uitstrekkend naar wat voor is, jaag ik naar het doel: de prijs van de roeping van God, die van boven is, in Christus Jezus. (Filippenzen 3:13‭-‬14 HSV)

Overtuiging

ik ben ervan overtuigd dat niets. Maar dan ook helemaal niets ons zal kunnen scheiden van de liefde van God in Christus Jezus, onze Heere.(Romeinen 8:38‭-‬39) dit veranderd ons hele wezen. Al onze mogelijkheden, wat we doen en alles om ons heen veranderd als we tot het besef komen wie we zijn in Christus.

Afstandelijkheid als kracht

In tijden als deze worden we gedwongen om wat meer op onszelf te zijn. Afstand houden, ‘het nieuwe normaal’ wordt er geroepen. 1,5 meter. Binnenblijven. Geen groepsvorming etc…

Veel. Mensen ageren er op door kritiek op overheid. Anderen zijn bang te vereenzamen. eerlijk is eerlijk het is voor veel. Mensen ook echt niet leuk en beangstigend.

Toch kunnen we stellen dat het ook goede kanten heeft om even afstand te nemen. Op afstand kan je beter de situatie bekijken. Mensen in ogenschouw nemen.
Uit je comfort gehaald te worden voelt onwennig. We willen nabij zijn. Aanraken. Voelen. Toch is constante fysieke nabijheid soms juist beklemmend.

We zijn gewend geraakt dat de wereld klein is geworden. Afstanden zijn er vaak niet meer. We zien alles van dichtbij. We ervaren zoveel. Meer door alle input, die we gevraagd en ongevraagd wellicht nog vaker, krijgen.

Ik geloof dat het eigenlijk gaat om wie we als mens zijn. Hoewel fysiek contact mooi kan zijn, toch kunnen we mi stellen dat het fysieke niet altijd daadwerkelijk de intensiteit van relatie bepaald.Goed om op afstand eens te kijken naar onze relaties. Te kijken naar wie we zelf zijn tov de ander. Te kijken naar onszelf en eerlijk te zijn dat enige afstand soms best goed kan zijn. Een tijd van bezinning.

Jezus nam wanneer nodig de tijd om alleen te zijn. Nam afstand van de grote groep van mensen om zich heen. Soms was hij met enkel vrienden. Soms koos hij er voor om alleen te zijn, in gebed, bij Zijn Vader te zijn.

Fysiek nam ook Jezus dus wat afstand en hij begon zelfs zijn ‘taak’ door zich 40 dagen terug te trekken in de woestijn. Je ziet dat Hij terugkomt met een missie. Jij bent onderdeel van zijn missie. Niet fysiek in eerste instantie, maar Hij wil je hart.
Het hart wordt niet geraakt door slechts het fysieke. Het heeft van alles te maken met afstand. Immers afstand laat je ervaren hoeveel je werkelijk om iemand geeft. Als je iemand een tijd niet gezien of gehoord hebt weet je pas hoeveel hij of zij gemist wordt.

Afstand is nodig om de diepere zaken van het leven in een andere perspectief te zien. God lijkt soms ver. Juist in deze tijden mogen we dan gaan ontdekken dat we Hem nodig hebben. Dat Hij nabij is gekomen door Zijn Heilige Geest.

Hij is bij ons. Hij is in ons op het moment dat we Hem durven toelaten in ons leven. Neem ff tijd om de zaken te beschouwen. Te zoeken, te kijken wat je eigenlijk. Zou willen. Waar verlang je naar? Denk er maar eens over.

Potentieel van voor het begin!

Durf je los te laten was wat ik in mijn vorig blog zei. Loslaten? Wat dan loslaten? Wat houdt ik dan vast? Of gaat het om gewoon te gaan staan voor wie ik ben en te doen? We gaan nu ff verder kijken. 

Best risicovol allemaal! Deel 3

Mensen die in of vanuit hun roeping willen gaan leven riskeren best een hoop. Immers je zet iets belangrijks in ten overstaande van anderen. Daarmee neem je risico. Zoals in eerdere blogs gezegd, niet iedereen wil zulke risico’s lopen. Liever een leven met een masker. Liever niet tot volle ontplooiing komen en de huidige situatie accepteren dan te bewegen richting de plek, de situatie waar ze in wezen voor geroepen en dus bedoeld zijn. 
Het is een stuk gemakkelijker om te blijven waar je bent als alles goed gaat en je alles hebt wat je hart begeert. Toch komt niemand daar echt mee weg. Ieder mens maakt dingen mee die hem of haar bepalen bij de vraag; is er meer tussen hemel en aarde? Wat is het doel van mijn bestaan? Wat moet ik hier nu mee, met deze omstandigheden? 

Ieder mens heeft de keus om te blijven zitten waar hij is of op weg te gaan. Op zoek naar; wie ben ik? Waarom beste ik eigenlijk? Ik denk dat we spreken over groei , geestelijke groei. 

Veel mensen groeien zoals ieder mens groeit. Ze ontwikkelen zich op bepaald gebied van het leven prima. Ze groeien lichamelijk en maatschappelijk, misschien zelf in kennis, maar groeien ze geestelijk? Maw, zijn we geroepen om ons vol te eten elke dag? Of om maar dingen te kunnen kopen? Of om veel te weten? 

Roeping an sich vraagt niet om deze dingen. Ze kunnen aanvullend zijn, maar het gaat om de intentie, het hart van de zaak, passie. Wat nu als je alles hebt: eten en drinken in overvloed, geld om je te kleden en ergens te wonen, de kennis om van alles te begrijpen, maar je mist de kern van het hele verhaal? Wat dan? 
Misschien heb je er over gedroomd. Misschien is er dat verlangen. Misschien ben je zelfs ooit op zoek geweest, maar ben je de passie verloren. Misschien is je hart vertroebeld door zaken waar ik geen weet van heb. Misschien is de kern van je leven dusdanig geraakt dat je het hebt opgegeven om werkelijk op weg te gaan. Je blijft waar je bent omdat je weet wat je hebt. 

Denk dat het grootste probleem voor groei is dat we wel zouden willen, maar dat op weg gaan ook betekent dat we moeten achterlaten. Achterlaten terwijl we nog niet goed weten wat precies te verwachten. Op weg gaan is een stap in geloof zetten, maar is dat te vertrouwen? 

Veel mensen gaan daarbij af op gevoelens en gedachten. Ik geloof dat je door God zelf reeds geroepen bent. Je bent geboren en dus heeft God je gewild. Sterker nogHij heeft je bedacht om voor Hem te leven. Dit is misschien mooi gezegd,maar er is meer. Hij heeft je ook vrijgekocht door Jezus Christus. En wil je vullen met de Heilige Geest. 
Je roeping is dus meervoudig! Allereerst en je als mens geroepen om voor Hem te leven vanaf de geboorte, maar door Jezus ben je geroepen om als verlost mens te leven. Vrij van schuld, schaamte, zonde. En als zijn kind ben je geroepen om vervuld te leven door Zijn Geest. 

Er is genoeg potentieel om werkelijk tot je doel te komen. De verlangens van je hart gaan voorbij aan wat je hebt. Ze willen je brengen naar datgene wat God voor jou in petto heeft.Hij verlangd ernaar dat jij tot je doel gaat komen en geeft je de kracht van Zijn Geest. Het gaat hier om leven met een hoofdletter . 

Wat zou het tragisch zijn, wanneer je op een dag wakker wordt en je beseft dat je je hele leven hebt doorgebracht met het in stand houden van een levensstijl die veilig en vertrouwd was, maar waaruit het leven langzaam is weggeëbd. 

Het is mijn verlangen dat ik aan het eind van mijn leven ik misschien geen geld heb, maar mensen die me herinneren omdat ze door iets van wat ik deed of heb gezegd God hebben mogen ontdekken. Jezus hebben leren kennen en er op uit zijn gegaan onder de kracht van de Heilige Geest en anderen verteld hebben van Gods oneindige liefde en het doel van hun leven. 

Nog meer rijkdom vergaren dan nu.

Lezen: filipenzen 4:19

Wat ik nodig heb, wat ik nodig heb, Jezus alleen. 

  

Een lied wat we in de kerk vroeger regelmatig zongen. Ik hoor het niet zo vaak meer. Dat zal aan mij liggen. De vraag is of we dat ook zo ervaren. Eerlijk is eerlijk, ik denk vaak dat ik hele andere zaken nodig heb in mijn leven, maar kom tijd weer terecht bij het feit dat ik Jezus werkelijk nodig heb in mijn leven. 

Ik ben een eeuwige zoeker. Ik vind het enerzijds heerlijk om vertrouwde zaken om mij heen te hebben zoals mijn eigen huis, gezin, , mijn eigen vaste plekjes, etc… Anderzijds zoek ik altijd naar iets nieuws, de uitdaging, verantwoording, groei, ontwikkeling. Dit staat soms regelrecht tegenover elkaar. Vooral als het vertrouwde weggevallen is en eigenlijk de werkelijke uitdaging begint. 

Vertrouw ik werkelijk op Jezus? Geloof ik dat God een plan heeft? Dat Gods geest ons wil leiden? Ik moet zeggen dat ik zoekende soms vergeet wie in charge is. Dat ik allerlei plannen bedenk en geneigd ben voor God uit te lopen. 

Herken je dat? Inmiddels heb ik geleerd dat dat niet handig is, maar anderzijds heb ik ook geleerd dat passief wachten ook niet werkelijk een optie is. Weet je God voorziet wanneer we Zijn weg gaan. 

Ik geloof niet in het prosperity principe dat wanneer je God in je leven toelaat en Jezus weg wilt gaan dat het je allemaal voor de wind gaat. Sterker nog, ik geloof dat wanneer je Jezus werkelijk lief hebt en Hem wil volgen. dat dit je veel moeite kost. 

Discipelschap wordt niet beloont met geld, rijkdom, voorspoed. Veel mensen beweren dat God op die manier zou zegenen. Weet je, men kan God niet dienen en ook nog eens rijk willen zijn. Harde uitspraak? Misschien. Jezus maakte dergelijke uitspraken. De discipelen zijn grotendeels vermoord of gevangengezet. Paulus de Apostel kreeg zijn kop er af. Jezus zelf werd vermoord. 

Toch zeggen we dat Jezus ons rijk maakt. Is dat dan puur geestelijk? Nee, niet alleen geestelijk rijk. Nee, ook niet als we doodgegaan zijn een plek in de hemel. Natuurlijk is die plek er, maar dat is niet wat ons rijk maakt.  Wat ons wel rijk maakt is dat we Zijn liefde en genade mogen ervaren. Dat we een relatie met Hem mogen hebben. Dat we onze oorsprong mogen kennen en mogen leren wat werkelijk waarde heeft ik het leven. 

Rijkdom zit niet in geld of goederen.  Wat nu als je alles in de wereld had, maar je zou Gods liefde, echte liefde zoals alleen Hij die kan geven, goddelijke liefde moeten ontberen? Volgens mij zou je leven hol en leeg zijn. De zin verloren. 

Voor veel mensen draait alles om wat ze zelf plezierig vinden. Hun gevoel, hun dingen, hun ervaringen. Ik zelf doe dat soms ook. Niets menselijks is mij vreemd. Telkens weer kom ik hier op uit: er is niets beters dan Zijn wil te doen. Dat is zegen zelfs als zaken anders lopen als verwacht. Als alles moeilijk is. Wanneer mensen je in de steek laten, je veroordelen of whatever. 

Het gaat allemaal niet om jou of mij in het Leven. Er is een groter plan en daar mag je aan deelnemen. Durf je dat? Wil je dat?  Ik zoek er naar hoewel ik het enerzijds gevonden heb, zoek ik naar mogelijkheden, middelen om Gods liefde te delen. Delen daar van maakt zo rijk. Geeft zo veel vreugde dat wanneer er een kink is, ik zoveel mogelijk zoek naar nieuwe wegen. Ben benieuwd naar hoe jij dat ziet en doet in jouw leven.