Hoe gaan we om met de wereld , met onszelf. met de wereld bedoel ik ook daadwerkelijk de wereld . de mens en de natuur op deze planeet. Het laat zien hoe we in het leven staan als mens. Hoe gaan we om met ons lichaam bijvoorbeeld. We hebben het hier in Nederland aardig goed. of laat ik zeggen: ik heb het aardig goed voor elkaar. ik heb een huis, een auto, werk, een prachtige vrouw en mooie kinderen. Rijk gezegend dus. Anderen zijn misschien minder rijk gezegend als ik.
We zien om ons heen hoe de maatschappij steeds harder wordt en relaties niet meer de relaties zijn zoals ze vroeger gezien werden. Trouwen deed je voor je leven en je familie was heilig. Tegenwoordig zien we dat allemaal niet meer zo. Mensen scheiden sneller. Sterker nog relaties zijn tegenwoordig eerder tijdelijk van aard. Ik geloof dat dat is wat er veelal misgaat in de maatschappij van vandaag. Dat wat we op het ene vlak laten zitten komt op het andere vlak ook weer terug naar ons. Ik geloof dat dat het effect van zonde is.
Wanneer wij slecht om gaan met de wereld waarin we leven dan zie je dat het effect is dat de wereld ons dat terug gaat geven. wanneer wij te veel tijd besteden aan zaken die onbelangrijk zijn of zelfs slecht voor ons zijn geven we onvoldoende tijd aan zaken die werkelijk van belang zijn. wanneer we ons leven inrichten rondom televisie en pc , dan zal het effect zijn dat we onze relaties te kort doen. wanneer we al onze tijd besteden aan ons werk, onze carrières, dan is de kans groot dat onze kinderen sleutelkinderen worden waarvan wij niet meer weten wat hen nu werkelijk bezighoudt.
Ik sprak met een vriend die ik in tijden niet gesproken had over relaties. Relaties die ergens een beetje de mist in zijn gegaan. Waardoor? Misschien door het feit dat we enerzijds naïef genoeg waren om te geloven dat relaties voor altijd horen te zijn en aan de andere kant soms gewoon niet even eerlijk waren in dezelfde relaties over onszelf. bang misschien voor wat we zelf aan gevoelens hadden, ik in ieder geval, maar tegelijk vooral ook ban g om door de ander gekend te worden. het gekend zijn op zich viel misschien nog mee, maar vooral het laten zien van ons persoonlijk falen in de dingen van het leven die zo enorm belangrijk waren. althans dat gevoel en die gedachten heb ik er nu bij nu ik dit aan het overdenken ben.
Hoe kunnen we nu toch weer ontmoeten? werkelijk met elkaar in contact treden? Allereerst is het de vraag of we dat ook werkelijk willen. maar wanneer we dat echt willen dan is eerlijkheid , oprechtheid, waarachtigheid een goede manier om het hart vrij te maken. open staan voor elkaar. werkelijke verandering komt vanuit het hart. Wanneer wij ons hart openstellen is dat de manier om te herstellen en genezing te vinden. Verbinding te maken, relaties aan te gaan, een verandering te zijn in je omgeving. De wereld verbeteren.
Ik ben een tijdlang mijn hart kwijtgeraakt , ik was van de kaart, maar heb het gelukkig weer terug gevonden. Ik heb moeten inzien dat de wereld niet maakbaar was door een sterk karakter . ik heb moeten leren loslaten aan oude gewoonten, manieren en regels die ik mijzelf als waarheid had opgelegd. Onflexibel, zwart-wit in mijn denken. In ieder geval zo kwam ik naar buiten toe. ik wist precies wat anderen nodig hadden. hoe ze met zaken moesten regelen. Ik had de controle tot ik ze verloor.
Met het loslaten van vaste manieren en zaken waarin ik geloofde kwamen er enorme golven van emoties op mijn pad die me overspoelden. Die me van mijn stuk brachten. Het verstoppen van wie ik in wezen was , was een manier om me te beschermen, met het opgeven van die maniertjes werd ik ook wel erg kwetsbaar. Niets meer om me achter te verstoppen. Geen plek meer om zaken achter weg te duwen. Een moeilijke periode die me leerde om vrijer te zijn, mijzelf te ontdekken , persoonlijke nieuwe keuzes te maken die me niet waren opgedrongen door opvoeding, religie, of wat anderen er van vonden. Ik heb geleerd om mijn emoties te gaan ontdekken , te voelen, ze te ervaren, maar niet zonder moeite. Niet zonder pijn.
Ik heb gemerkt , hoewel ik soms schreeuwde dat ik God niet meer in mijn leven wilde, dat Hij er altijd was. ik kon niet om Hem heen. Ik heb geprobeerd hem uit mijn leven te weren, maar Hij bleef al die tijd. op een afstand omdat ik hem niet toeliet, maar ik wist dat hij ergens was. pas toen ik opnieuw op zoek ging naar wat geloven voor mij nu werkelijk betekende. Wie Jezus christus was door mijn nieuwe bril. Door mijn eigen bril ontdekt e ik dat ik veranderde. Ik heb gezien hoe het leven er anders uit gaat zien als Hij met me meegaat. Niet gemakkelijk. Verschrikkelijk moeilijk in sommige tijden. maar steeds meer leer ik Hem te vertrouwen, op hem te bouwen.
Ik ben opnieuw met hem verbonden. Hij had me niet losgelaten. Ik was vertrokken , maar Hij ging desondanks op een afstandje met me mee. Ik heb ontdekt dat wanneer ik verlang naar verbinding met mijn eigen hart ik me vooral ook open moet stellen voor de verbinding met Hem en de ander. hartsverbinding, of zoals Jan pool dat noemt hartsynchronisatie .
De wereld veranderen, begint niet zoals we veel zeggen bij onszelf. de wereld veranderen begint bij (opnieuw) het zoeken naar God in je leven. verbinding met hem is mogelijk . Hij wil je ontmoeten. zijn hart staat open. Wanneer wij ons hart openstellen om te ontmoeten zullen we Hem vinden en zijn we weer werkelijk in staat tot relatie.
Soms zijn bepaalde relaties gebroken, onherstelbaar beschadigd. Toch geloof ik dat God ook deze zaken doet medewerken te goede en ze desondanks toch hersteld. Soms moeten we pijnlijk erkennen dat we hebben gefaald en dat we in ons eigen wereldje leefden met onze eigen bekommernissen, die we niet durfden delen, die we niet wilden erkennen uit angst dat het realiteit zou worden waar we zo bang voor waren.
laten we onszelf opnieuw openen voor de realiteit van relatie. Ik geloof dat dat is wat God in ons heeft gelegd , dat dat is waarin we wezenlijk verschillen van andere levende wezens. wanneer we relaties , die met God , de ander en onszelf, weer prioriteiten geven zullen we zien dat het koninkrijk van God dichterbij is dan we hadden gedacht of verwacht . Het is niet strak, maar hier en nu. Het is daar waar wij ons in Jezus naam bevinden.